 | Pobierz cały dokument atf.praca.2.i.rok.filozofia.analiza.tekstow.doc Rozmiar 45 KB |
14 stycznia 2010r.
Alicja Stańco
Nr albumu: 230 005
I rok filozofii spec. ogólnofilozoficzna
Wydział Humanistyczny UMK
Arystoteles
METAFIZYKA
rozdział 9. Sposób istnienia boskiego Rozumu.
`Ludzkie trudności w poznaniu boskiego Rozumu.'
Arystoteles w badanym fragmencie zadaje więcej pytań niż daje odpowiedzi. A nawet jeżeli te odpowiedzi już są, to są niejasne i nie do końca tłumaczy w jaki sposób do nich doszedł. Uważam, że jest to jeden z tych fragmentów, które potwierdzają, że filozof potrafił pisać trochę chaotycznie, gdyż są pytania, potem odpowiedź na pytania ostatnie, nowe pytania i znów odpowiedzi - tyle, że na pytania wcześniejsze. Jednym zdaniem: rozdział bardzo trudny do analizy nie tylko ze względu na treść, ale także na budowę i trudny do uchwycenia schemat myślenia.
Filozof pyta o sposób istnienia boskiego Rozumu, o to czy myśli, o czym myśli. Kolejno pyta o istotę jego istnienia (ogranicza odpowiedź do dwóch opcji: zdolność do myślenia & akt myślenia), co jest przedmiotem jego myślenia oraz czy ten przedmiot jest stały, czy różny, czy jest złożony… i na kilka z tych pytań udzielone są odpowiedzi.
Już na samym początku filozof stwierdza, że natura boskiego Rozumu stwarza wiele trudności. Oczywistym wydaje się stwierdzenie, że Rozum boski jest boski - czyli najbardziej doskonały i nie potrzebujący niczego, do swego istnienia. Arystoteles twierdzi nawet, że jest najbardziej boski, ze wszystkich rzeczy boskich. Zanim jednak zostaną zbadane własności boskiego Rozumu, warto zdefiniować pojęcia używane przez filozofa.
Czym jest rozum Arystoteles pisze w większości swoich dzieł. Najwięcej zaś w O powstawaniu i niszczeniu, O duszy, O zmysłach i O pamięci. Rozum charakteryzuje jako istotę wieczną, z czego w człowieku jest to jego istotą i najlepszą jego częścią. Po za tym jest czynnikiem kształtującym człowieka. Jego działanie to myślenie. Najznakomitszym myśleniem jest myślenie o myśleniu (metamyślenie), do którego jednak zdolny jest tylko umysł doskonały, czyli boski. Kolejnym terminem, który by należało zbadać jest Bóg, bóstwo. Arystoteles wspomina, iż przodkowie przekazywali w tradycji, że gwiazdy są bogami, a boskość otacza całą naturę. On zaś charakteryzuje Boga jako jednostkę. Nazywa go Nieruchomym Pierwszym Poruszycielem, pierwszą istotą, pierwszą zasadą, początkiem i przyczyną wszystkiego. W Metafizyce pisze, że nie ma On materii, ale jest pełną rzeczywistością (Entelechią). Tylko Bóg właśnie potrafi myśleć najdoskonalej oraz kontemplować. Posiada w najwyższym stopniu wiedzę oraz dobro. Jest nieśmiertelny, wieczny. O Bogu pisze w Metafizyce, ale także w O niebie, Zoologii, O świecie, czy w O duszy.
 | Pobierz cały dokument atf.praca.2.i.rok.filozofia.analiza.tekstow.doc rozmiar 45 KB |