Wprowadzenie do kształcenia akademickiego - 15.11.2011
Cechy „diagnozy dla rozwoju”- diagnoza, która ujawnia mocne strony w rozwoju dziecka, to co może ono zrobić z pomocą badającego, określana jest mianem diagnozy pozytywnej, diagnozy ukierunkowanej, proces wspomagania i korygowania rozwoju, a więc diagnozy przyjaznej dziecku.
DIAGNOZA DLA ROZWOJU
nieinwazyjna i nie dyskryminująca
Badanie- w środowisku jak najbardziej zbliżonym do naturalnego za pomocą narzędzi dostosowanych do rodzaju niepełnosprawności
Ujawnia - optymalny poziom funkcjonowania dziecka w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, gdyż posiada zabawową formę.
Uwzględnia - ograniczenia w rozumieniu instrukcji werbalnej przez dzieci z upośledzeniem umysłowym. Dlatego też należy zadbać o to aby instrukcja składała się z jednoczłonowych poleceń lub krótkich wyjaśnień wspartych kontekstem sytuacyjnym.
ekologiczna - to w jaki sposób dziecko porozumiewa się, bawi i rozwiązuje problemy jest wynikiem wpływów natury biologicznej i warunków społeczno-kulturowych, w których ono żyje. Dlatego też diagnoza winna uwzględnić etiologię zaburzenia lub niepełnosprawności oraz środowiskowy kontekst rozwoju, w tym warunki domowe, strukturę rodziny, jej status socjalno-ekologiczny.
Dynamiczna - diagnoza upleciona w proces rehabilitacji jest diagnozą ciągłą, dynamiczną. „Diagnoza dla rozwoju nigdy nie jest ostateczna ale zawsze w drodze”
Profilowa - daje możliwość graficznego (wykres) przedstawienia rozwoju poszczególnych zdolności/sprawności
Kompleksowa i interdyscyplinarna- dążenia do zgromadzenia jak najpełniejszych danych o różnych zakresach funkcjonowania badanego przez różnych specjalistów, np. informacji o jego stanie zdrowia i umiejętności społecznych, rozwoju intelektualnym i procesach percepcyjnych, sferze emocjonalnej i motywacyjnej, mowie i komunikacji, rozwoju motorycznego
Ujawniającą potencjał prognostyczna - uwzględnia potencjał edukacyjny dziecka, może zatem stanowić podstawę programu wspomagającego jego rozwój poznawczy
Teoretycznie uzasadniona - oparta jest na modelu teoretycznym, dzięki czemu posiada moc wyjaśniającą.
MODEL” DIAGNOZY DLA ROZWOJU”
oparty o teorie przyznające rolę środowiska społecznego w rozwoju człowieka (Bandura, Case, Wygotski)
uwzględniający - zachodzenie interakcji, których wzrasta wraz ze stopniem trudności zadań dla dziecka
odkrywający - najbliższy potencjał rozwojowy
STREFY ROZWOJOWE, STRATEGIE
Zadanie-pomoc-zadanie
strefa aktualnego rozwoju (SAR) - zadania wykonane samodzielnie
strefa najbliższego rozwoju (SNR) - zadania wykonane z pomocą
strefa oddalonego rozwoju (SOR) - zadania za trudne
STRUKTURA STREF ROZWOJU
(rys.)
WERYFIKACJA MODELU
* cel główny - poznanie w oparciu o stworzony konstrukt teoretyczny aktualnych osiągnięć i najbliższych możliwości rozwojowych dzieci z upośledzeniem umysłowym.
* metoda- eksperyment diagnostyczny
* technika- testowa
* narzędzie - zestaw prób poznawczych- narzędzie własnej konstrukcji sprawdzone pod kątem
Opracowany model diagnozy pozwala przesunąć akcent z ograniczeń na mocne strony i możliwości rozwojowe dzieci z niepełnosprawnością intelektualną.