Winda kosmiczna: Następny przystanek, Ziemia
Piotr Konieczny
Ta dziwna nazwa kryje za sobą projekt, który w ciągu najbliższych dziesięciu lub dwudziestu lat zrewolucjonizuje transport kosmiczny, zarówno towarów jak i osób.
Winda kosmiczna to w zasadzie kabel o długości 100,000 kilometrów rozwinięty pomiędzy Ziemią a punktem na orbicie. Już od kilku lat w laboratoriach istnieją odpowiednio wytrzymałe substancję - węglowe nanorurki, 100-krotnie silniejsze od stali, więcej niż potrzebne by winda kosmiczna wytrzymała wszelkie naprężenia, jakim może być poddana. Inżynierowie prognozują, że w ciągu kilku lat będzie można uruchomić ich seryjną produkcję dla potrzeb przemysłu.
Aby wynieść kabel na orbitę, wystarczą dwa loty dzisiejszym wahadłowcem. 20 ton kabla po wyniesieniu na orbitę geostacjonarną (na której obiekty pozostają w tym samym relatywnym miejscu nad powierzchnią danego punktu na Ziemi, równocześnie będąc w stanie oprzeć się przyciąganiu ziemskiemu) czyli na wysokość 35,000km, rozwinie się i zostanie przytwierdzone do stacji naziemnej. Następnie w ciągu 3 lat zautomatyzowany proces rozbudowy doprowadzi do zakończenia pierwszej fazy budowy i winda będzie mogła być wykorzystana do transportu materiałów i osób z Ziemi na orbitę i z powrotem.
Obszar Ziemi pod orbitą geostacjonarną
Koszt pierwszej windy kosmicznej jest szacowany przez NASA na 10 miliardów dolarów i umożliwiłyby wysyłanie ładunków o masie do 20 ton co 3 dni. Podróż na orbitę trwałaby 7 dni.
Główne zalety windy kosmicznej to:
- redukcja kosztów transportu materiałów na orbitę (z dzisiejszych $22,000/kg do $1,5/kg)
- przyśpieszenie rzędu 1g, identyczne z ziemskim, idealne do transportu ludzi i delikatnych towarów
Bibliografia:
How Space Elevators Will Work
The Space Elevator Comes Closer to Reality
Winda Kosmiczna
Wyszukiwarka