2. Rynek walutowy
3. Cechy rynku walutowego
4. TRANSAKCJE WALUTOWE (dewizowe)
5. Waluty obce (dewizy)
6. Kurs wymiany (exchange rate)
7(8). Funkcje międyznarodowego rynku walutowego
13. Międzynarodowy rynek walutowy
15. TENDENCJE NA R Y N K A CH WALUTOWYCH
17. STRUTURA WALUTOWA TRADYCYJNEGO RYNKU WALUTOWEGO
18. Elementy rynku finansowego (financial market).
19. Rynek pieniężny
20. Różnice pomiędzy rynkiem walutowym a rynkiem finansowym
21. Mechanizm funkcjonowania rynku walutowego w Polsce
23. ISTOTA TRANSAKCJI W WALUTACH OBCYCH
24. Zasady kwotowania walut
28. Wymogi stawiane przez M FW nowym krajom
29. Korzyści z wymienialności waluty
30. Funkcje waluty międzynarodowej (TABELA)
31(1,2,3). Pozycja wymiany walutowej
38. Czynniki kształtujące kursy walut
39. Parytet siły nabywczej
41. EFEKT FISHERA
48. Formy ryzyka kursowego
49. Metody ograniczenia ryzyka walutowego
51. Podstawowe różnice między kontraktami typu futures a transakcjami terminowymi forward
52. OPCJE WALUTOWE
58. Formy zapłaty w HZ
60. KOMPENSATA TOWAROWA (BARTER)
61. Formy rozliczeń handlowych
62. POLECENIE WYPŁATY
65. SWIFTOWE POLECENIE WYPŁATA
66. POLECENIE WYPŁATY
67. BANK KORESPONDENT
68. BANK POŚREDNICZĄCY
69. INKASO DOKUMENTOWE
70. INKASO
71. INKASO c.d
72. INKASO c.d.
73. INKASO DOKUMENTOWE
74. INKASO WADY I ZALETY
76. AKREDYTYWA DOKUMENTOWA
77. AKREDYTYWA DOKUMENTOWA c.d
79. AKREDYTYWA DOKUMENTOWA
80. AKREDYTYWA DOKUMENTOWA c.d
82. AKREDYTYWA DOKUMENTOWA WADY I ZALETY
84. CZEK
JAKO INSTRUMENT ZAPŁATY W OPERACJACH HANDLU ZAGRANICZNEGO
85. PŁATNOŚĆ CZEKIEM
86. czek pewne zagrożenia
87. Weksel w obrocie zagranicznym
88. Cechy weksla trasowanego jako instrumentu zapłaty
89. Podobieństwa pomiędzy czekiem i wekslem trasowanym
90. Podstawowe różnice pomiędzy czekiem i wekslem trasowanym
91. W obrocie zagranicznym weksle występują
92. Różnice między faktoringiem a forfeitingiem
97. LEASING
100. LEASING FINANSOWY
101. LEASING OPERACYJNY
102. LEASING
103. LEASING ZWROTNY
104. ROLA BANKÓW KOMERCYJNYCH W OBSŁUDZE TRANSAKCJI HANDLU ZAGRANICZNEGO
105. BANKI ROZLICZENIACH ZAGRANICZNYCH
106. UDZIAŁ BANKÓW W OBSŁUDZE FINANSOWEJ HANDLU ZAGRANICZNEGO
107. RYZYKO HANDLOWE
108. RYZYKO NIEHANDLOWE
109. GWARANCJA BANKOWA
110. GWARANCJA BANKOWA
111. GWARANCJA BANKOWA
112. GWARANCJA BANKOWA
113. GWARANCJA BANKOWA KORZYŚCI
114. GWARANCJA BANKOWA WYGAŚNIĘCIE
116. Kanały transferu środków finansowych z filii zagranicznych do centrali
117. MANEWROWANIE TERMINAMI PŁATNOŚCI
118. CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA WYBÓR KANAŁÓW TRANSFERU ŚRODKÓW FINANSOWYCH
119. CELE KORPORACJI MIĘDZYNARODOWEJ ZWIĄZANE Z WYKORZYSTANIEM ROŻNYCH KANAŁÓW TRANSFERU FUNDUSZY W SKALI MIĘDZYNARODOWEJ
120. Metodologia cen transferowych
121. TYPY TRANSAKCJI POWIĄZANYCH
122. Przykłady transakcji powiązanych
123. Transakcje wartościami niematerialnymi
124. Usługi
125. Wspólne przedsięwzięcia
126. Przykłady transakcji
127. Przykłady transakcji powiązanych
128. Przykłady transakcji powiązanych
129. Przykłady transakcji powiązanych
130. Korzyści z pożyczek fasadowych
131(1). Transakcje walutowe:
131(2). Transakcje walutowe (dewizowe):
134. Różnice pomiędzy rynkiem walutowym a rynkiem finansowym:
136. Analiza finansowa projektów inwestycji zagranicznych (czynniki dodatkowe)
137. Traktat z, Maastricht wyznaczył następujące zadania związane z przygotowaniami do III etapu unii:
138. Wspólna jednostka walutowa powinna spełniać następujące zadania:
151. RYZYKO I FORMY ZABEZPIECZEŃ W TRANSAKCJACH HANDLU ZAGRANICZNEGO
153. Najważniejsze rodzaje ryzyka związanego z operacjami handlu zagranicznego:
150. BADANIE WIARYGODNOŚCI HANDLOWEJ FINANSOWEJ KONTRAHENTA ZAGRANICZNEGO
Kraj kontrahenta
152(1). Badanie kontrahenta zagranicznego
152(2). Sytuacja w reprezentowanej przez kontrahenta branży
155. zabezpieczenia wewnętrzne banku
154. Formy zabezpieczenia w transakcjach handlu zagranicznego
157. Status prawny
156(1). Z punktu widzeniu podmiotowego wyróżniamy kredyty:
156(2). Bank udzielający kredytu kupieckiego w eksporcie powinien przeprowadzić następujące działania:
160. Pozycja wymiany walutowej banku:
167(1). Czynniki kształtujące poziom kursu kasowego:
167(2). Czynniki kształtujące poziom kursu terminowego:
168. Zależność oprocentowania stóp:
169. konstrukcja kursu terminowego:
171. Czynniki eliminujące krótkookresowe zakłócenia kursu równowagi:
170(1) . Czynniki wpływające na wzrost popytu na walutę obcą:
170(2). Czynniki wpływające na wzrost podaży na walutę obcą
80. Wzrost ryzyka i dochodu (od min do max):
2. Rynek walutowy
Miejsce, w którym dochodzi do konfrontacji popytu i podaży na instrumenty finansowe o najwyższym stopniu płynności pochodzące z różnych krajów oraz zespół reguł, według których zawierane sie transakcje walutowe, a także ogół urządzeń i czynności prowadzących do zawarcia tych transakcji
3. Cechy rynku walutowego
-fizycznie rozproszony,
-zdecentralizowany pod względem: geograficznym, technicznym, ekonomicznym.
-z natury jest rynkiem międzynarodowym
4. TRANSAKCJE WALUTOWE (dewizowe)
Miejsce: RYNEK WALUTOWY (dewizowy) popyt/podaż
Przedmiot: Instrumenty finansowe o najwyższym stopniu płynności Pochodzące z różnych krajów.
5. Waluty obce (dewizy)
Są to krótkoterminowe należności, które z uwagi na swoja formę i płynność mogą być natychmiast użyte do zapłaty w obrocie międzynarodowym.
6. Kurs wymiany (exchange rate)
Cena. po której jedna waluta jest wymieniana na druga, również na złoto lub Specjalne Prawa Ciągnienia SDRs.
7(8). Funkcje międyznarodowego rynku walutowego
-wiąże, ceny towarów i usług w skali międzynarodowej; inaczej umożliwia ich porównanie.
- ułatwia rozwój handlu międzynarodowego
- ceny rynku walutowego są punktami odniesienia wszystkich innych cen.
- stanowi najważniejszy mechanizm alokacji zasobów w skali międzynarodowej
- umożliwia dokonywanie transferu siły nabywczej miedzy państwami oraz pomiotami
pochodzącymi z różnych krajów.
- wiąże narodowe rynki finansowe, przyczyniając się do tworzenia międzynarodowego rynku finansowego
10. Struktura i organizacja tradycyjnego rynku walutowego: SEGMENTY:
1- rynek międzybankowy (interbank market) skupiający 75 - 80 % wszystkich transakcji dewizowych w skali światowej.
Podmioty: banki handlowe, firmy brokerskie, banki centralne, inwestycyjne, domy papierów wartościowych, oszczędnościowe kasy budowlane, firmy handlujące surowcami w skali międzynarodowej, niektóre korporacje przemysłowe.
2- rynek transakcji z klientami (customer market) ok. 20 - 30%rynku
Podmioty: podmioty rynku międzybankowego, małe firmy przemysłowe, handlowe, usługowe, duże korporacje
3-transakcje walutowe z udziałem osób fizycznych (rynek detaliczny) ok. l % całości obrotów
13. Międzynarodowy rynek walutowy
był najszybciej rozwijającym się - poza rynkiem finansowych transakcji futures i opcyjnych rynkiem w lalach70-fcych i 80-tych.
Przyczyna: załamanie się na początku lat 70-tycn systemu stałych kursów walutowych i niemal powszechne zastąpienie go kursami płynnymi, wzrost ryzyka i możliwości spekulacji.
Od roku 1989 osłabienie dynamiki wzrostu obrotów na międzynarodowym rynku walutowym
Przyczyna: zmniejszenie wahań wzajemnych kursów głównych walut międzynarodowych, uzgodnienie banków centralnych w Bazylei wprowadzające ostrzejsze wymagania wobec banków międzynarodowych w zakresie relacji między ich działalnością a kapitałem.
15. TENDENCJE NA R Y N K A CH WALUTOWYCH
dolar USA zajmuje dominująca pozycję w obrotach walutowych -łącznie około 83 % wszystkich transakcji i aż 95 % transakcji typu swap
coraz wyraźniej zaznacza się wzrost transakcji w markach niemieckich
większość transakcji walutowych odbywa się między dealerami reprezentującymi głównie banki zarówno krajowe, jak i zagraniczne
16. Koncentracja obrotów tradycyjnego międzynarodowego rynku walutowego w trzech ośrodkach:
1. Wielka Brytania - tradycyjnie największy ośrodek
2. USA - od 1977 traci znaczenie na rzecz Japonii
3. Japonia
Dominacja geograficzna rynku USA w zakresie międzynarodowego rynku walutowych transakcji futures i opcyjnych.
97 % światowego wolumenu walutowych transakcji futures (Chicago)
98 % - 99 % światowego wolumenu walutowych transakcji opcyjnych
( Filadelfia i Chicago )
17. STRUTURA WALUTOWA TRADYCYJNEGO RYNKU WALUTOWEGO
punkt odniesienia 200 % ( dwie waluty dla jednej transakcji )
1. dolar USA - 90 %
2. marka niemiecka - 25 %
3. jen - 25 %
4. funt szterling - 15 %
5. frank szwajcarski • 10 %
Najważniejszymi kursami globalnego rynku walutowego są :
- dolar / marka
- dolar/jen
- dolar / funt szterling
- dolar /frank szwajcarski
marka/jen
18. Elementy rynku finansowego (financial market).
- rynek pieniężny (money market),
- rynek kapitałowy (capital market),
- rynek kredytowy (credit market),
- rynek pozabilansowych instrumentów finansowych (off-balance sheet financial instruments market).
19. Rynek pieniężny
- tworzą transakcje instrumentami finansowymi o najwyższym stopniu płynności i bezpieczeństwa
- termin spłaty powyższych instrumentów nie przekracza roku
- zasadniczo jest to rynek hurtowy głównymi uczestnikami są klienci, instytucjonalni np. rządy, banki, niebankowe instytucje finansowe oraz duże korporacje przemysłowe i handlowe .
20. Różnice pomiędzy rynkiem walutowym a rynkiem finansowym
Przedmiotem transakcji walutowej są instrumenty finansowe o najwyższym stopniu płynności, denominowane w jednostkach pieniężnych dwóch rożnych krajów, natomiast w transakcji finansowej chodzi o instrumenty finansowe o różnym stopniu płynności, denominowane w jednostce pieniężnej jednego kraju.
21. Mechanizm funkcjonowania rynku walutowego w Polsce
• NBP codziennie ustala kursy centralne (parytetowe) w oparciu o koszyk walutowy
• koszyk walutowy posiada następującą strukturę 45% USD, 35% DEM, 10% GBP, 5% FRF, 5% CHF
• odchylenia od kursów parytetowych dla poszczególnych walut na rynku
międzybankowym nie mogą być większe niż + / - 10%; NBP rozważa możliwość zwiększenia zakres możliwych wahań do + / - 20%, co spowoduje większą zmienność kursów i większe ryzyko kursowe
• comiesięczna dewaluacja złotówki względem koszyka walutowego wynosi 0,8%
• NBP może wpływać na wysokość kursów poprzez interwencje to jest kupno/sprzedaż walut na rynku
• kurs fixingu dla DEM i USD wyznaczany jest przez NBP w sposób arbitralny stosownie do aktualnej polityki pieniężnej
23. ISTOTA TRANSAKCJI W WALUTACH OBCYCH
ZASADA USTALANIA (KWOTOWANIA) CENY
podwójne kwotowanie
cena zakupu ( bid )
cena sprzedaży ( offer)
marża między cena zakupu a cena sprzedaży ( spread )
waluta kwotowana -jest to waluta, której wysokość jest zmienna w podawanej wartości kursu
waluta bazowa -jest to waluta, której wysokość jest stalą ( jeżeli l GBP = 2,2550 USD, to GBP jest walutą bazowa, stalą wysokość = l GBP, a USD - walutą kwotowana, jego wysokość będzie ulegać zmianom )
24. Zasady kwotowania walut
waluta kwotowana jest to waluta , której wysokość jest zmienna w podawanej wartości kursu;
waluta bazowa jest to waluta, której wysokość jest stała (jeżeli l GBP 2,25 USD, to funt szterling jest walutą bazowa stalą wysokość = l GBP, a dolar USA - walutą kwotowana., jego wysokość będzie ulegać zmianom.)
Kwotowanie bezpośrednie - polega na określeniu zmiennej liczby jednostek waluty krajowej w stosunku do stałej liczby jednostek waluty obce która w tym przypadku jest walutą bazową (jeżeli dealer w banku szwajcarskim podaje np. kwotowanie 85,5 CHF=100 DEM, to wskazuje zmienną liczbę jednostek waluty krajowej przypadającą na zawrze stalą liczbę jednostek waluty obcej);
Kwotowanie pośrednie - polega na określeniu stosunku stałej liczby jednostek waluty krajowej do zmiennej liczby jednostek waluty obcej (jeżeli dealer w banku brytyjskim kwotuje na poziomie l GBP = 4,1325 DEM, to kwotuje on pośrednio).
28. Wymogi stawiane przez M FW nowym krajom
ubiegającym się o uznanie ich walut za
wymienialne (wg art. VIII statutu MFW)
swoboda płatności dotycząca zarówno rezydentów jak i nierezydentow
stosowanie jednolitego kursu walutowego
nieuczestniczenie w dyskryminujących inne kraje porozumieniach walutowych
29. Korzyści z wymienialności waluty
poddanie gospodarki silniejszej konkurencji międzynarodowej
wzrost zaufania wewnętrznego do wymienialnej waluty co przekłada się na:
większa skłonność do przechowywania oszczędności w tej walucie
ułatwia przejście od urzędowego do rynkowego ustalanie kursu waluty
możliwość powiązania wewnętrznego rynku finansowego z międzynarodowymi
30. Funkcje waluty międzynarodowej (TABELA)
Środek wymiany
S. Pr: rozliczanie międzynarodowej wymiany handlowej i zobowiązań finansowych, waluta przejściowa na rynkach walutowych, waluta równoległa w państwie trzecim
S.Pub.:Interwencja na rynkach walutowych, oficjalne przepływy finansowe
Jednostka rozliczeniowa
S.Pr: fakturowanie handlu zagranicznego, międzynarodowe transakcje finansowe, notowania cen towarów na rynkach międzynarodowych
S. Pub.: Punkt odniesienia dla sysytemów kursowych innych walut, kotwica stabilizacyjna
Środek tezauryzacji
S. Pr: Denominowanie instrumentów finansowych, alokacja portfelowa
S. Pub: Denominowanie oficjalnych rezerw 'międzynarodowych
31(1,2,3). Pozycja wymiany walutowej
Każdy podmiot zawierający określoną transakcję w walutach obcych wchodzi w pozycję walutową, która w ujęciu księgowym stanowi narzędzie podejmowania ryzyka.
Pozycję walutową inaczej można określić jako zestawienie wierzytelności i zobowiązań danego podmiotu w walutach obcych.
Domknięta pozycja walutowa, występuje wówczas, gdy wartości wdierzytelości (należności) i zobowiązań danego podmiotu w walutach obcych są sobie równe;
W przeciwnym wypadku występuje tzw. pozycja otwarta, która może przybierać postać pozycji walutowej długiej bądź krótkiej.
Krótka pozycja walutowa (ang. short foreign exchange position), inaczej ujemna na zniżkę ujemne aktywa netto lub nadmierna sprzedaż, występuje wówczas, gdy zobowiązania przewyższają należności w danej walucie.
Długa pozycja walutowa (ang. long foreign exchange position), inaczej dodatnia, na
zwyżkę lub nadmierny zakup, występuje wówczas, gdy należności w danej walucie
przewyższają zobowiązania w tej walucie.
Zysk dewizowy wystąpi w przypadku posiadania wyższych zobowiązań od należności w danej walucie, gdy kurs tej waluty wyrażonej w jednostkach waluty krajowej spadnie, wówczas automatycznie spadnie wartość naszych zobowiązań w walucie krajowej.
Strata dewizowa powstanie, gdy kurs waluty obcej, w której występuje przewaga zobowiązań nad należnościami, wzrośnie w stosunku do wartości waluty krajowej, tym samym wartość naszych zobowiązań wzrośnie w wyrażeniu waluty krajowej.
38. Czynniki kształtujące kursy walut
Cz. Monetarne - długookresowe
podaż pieniądza na rynku krajowym silą nabywcza pieniądza
POZIOM KURSU WALUT
Cz. Niemonetarne - krótkookresowe
restrykcje w handlu zagranicznym
spekulacje walutowe
poziom inflacji
ruchy kapitału długoterminowego
interwencje walutowe
39. Parytet siły nabywczej
Relacja parytetów siły nabywczej oznacza, że kurs wymiany pomiędzy walutą krajową i zagraniczną, w sposób samoczynny przystosowuje się do relatywnych zmian poziomu cen krajowych i zagranicznych.
WZOR
Z powyższego wynika, że przewidywane zmiany w kursie kasowym powinny być równe różnicy w stopie oczekiwanej inflacji krajowej i zagranicznej w tym samym okresie.
Przykład: Jeśli stopa inflacji w Niemczech wynosi 5%, a w Wielkiej Brytanii 6%, dla wyrównania cen towarów i usług w markach pomiędzy tymi krajami wartość funta w markach musi obniżyć się o 1%.
41. EFEKT FISHERA
1) Założenie', normalna stopa procentowa obejmuje realną stopę procentową i stopę
oczekiwanej inflacji kraj owej. Oznacza to, że nominalne stopy procentowe w różnych krajach odzwierciedlają zróżnicowane stopy inflacji w tych krajach, podczas gdy realne stopy procentowe zostają wyrównane w skali międzynarodowej poprzez mechanizm arbitrażu.
2) Zróżnicowanie nominalnej stopy procentowej krajowej w stosunku do zagranicznej będzie dążyć do wyrównania się (w przybliżeniu) z relatywnym
zróżnicowaniem oczeldwanej inflacji krajowej względem inflacji zagranicznej, co wyraża formuła. WZÓR
3) OZNACZENIA
i,- stopa procentowa na krajowym rynku kapitałowym
if- stopa procentowa na międzynarodowym rynku kapitałowym
p - stopa oczekiwanej inflacji na rynku krajowym
p - stopa oczekiwanej inflacji na rynku międzynarodowym
f, - kurs terminowy waluty zagranicznej (notowany na bazie pośredniej)
s, - kurs kasowy waluty zagranicznej w okresie O
s, - przewidywany kurs kasowy waluty zagranicznej w okresie t
4) Wniosek:
W krajach o wyższej stopie inflacji, nominalna stopa procentowa będzie wyższa aniżeli w krajach o niższej stopie inflacji. Jeśli zatem stopa inflacji we Francji wynosi 5%, a we Włoszech 7%, to zgodnie z efektem Fishera, nominalna stopa procentowa powinna być o 2% wyższa we Włoszech, aniżeli weFrancji.
Międzynarodowy Efekt Fishera: W krajach oferujących relatywnie wyższą stopę %, należy liczyć się z deprecjacja waluty lokalnej w stosunku do walut krajów oferujących relatywnie niższa stopę %. WZOR
Przykład: jeśli roczna st. % wynosi w PL 23% a w USA 8%, a kurs kasowy zl PLN3.05=$1, to przewidywany w końcu roku kurs kasowy powinien osiągnąć wartość: PLN/$ 3.05*1.23/1.08=3.477
48. Formy ryzyka kursowego
ryzyko konwersji (księgowe),
ryzyko transakcyjne ,
ryzyko ekonomiczne (operacyjne).
49. Metody ograniczenia ryzyka walutowego
wystawianie faktur we własnej walucie,
wystawianie faktur \v walucie stabilnej,
wprowadzenie do kontraktu klauzuli zmienności,
zawieranie terminowej transakcji walutowej,
„ dopasowywanie " wpływów i wypływów w tej samej walucie ,
optymalizowanie stosowania celowych przyspieszeń oraz opóźnień płatności w handlu zagranicznym
zaciąganie pożyczki w określonej walucie
nabywanie opcji transakcji walutowych,
dyskontowanie weksli
zawieranie transakcji "headingowych".
51. Podstawowe różnice między kontraktami typu futures a transakcjami terminowymi forward
Kontrakty futures nie stanowią wzajemnego zobowiązania stron między sobą, lecz wobec izby clearingowej; forward stanowią wzajemne zobowiązania stron transakcji
Realizacja kontraktu futures następuje przez fizyczną dostawę (odbiór) bądź przez wyrównanie pozycji w stosunku do izby clearingowej; Realizacja kontraktu forward może nastąpić przez kupno lub sprzedaż kontraktu
Transakcje futures są rozliczane praktycznie jedynie przez giełdę w drodze aukcji w systemie tzw. open outcry, czyli ustnym zgłaszaniu ofert kupna i sprzedaży; Kontrakty terminowe forward są najczęściej zawierane na tradycyjnym rynku walutowym (ang. over the counter - OTC)
Rynek transakcji futures w zasadzie jest detaliczny, aczkolwiek - na przykład — futures walutowe są częstokroć zawierane przez dużych inwestorów i na wysokie kwoty; Transakcje terminowe forward są zawierane z reguły przez instytucje finansowe - banki
Na rynku* futures obowiązuje ścisła standaryzacja obejmująca rodzaje walut, w których prowadzone są transakcje na danej giełdzie; wielkości transakcji, terminy realizacji oraz metody zabezpieczenia realizacji kontraktu stosowane przez izbę clearingową; Kwoty, terminy itd. na rynku forward, na jakie są zawierane kontrakty terminowe, są zasadniczo dowolne; nie występuje tu standaryzacja
52. OPCJE WALUTOWE
1) Opcja jest instrumentem finansowym, który daje jego posiadaczowi prawo - ale bez zobowiązania - do sprzedaży (put) lub zakupu (cali) innego instrumentu finansowego po ustalonej cenie na z góry wyspecyfikowany termin.
Sprzedawca opcji sprzedaży lub opcji kupna musi wykonać kontrakt, o ile kontrahent tego żąda. (asymetria - bo nabywca opcji jest uprzywilejowany)
Przeniesienie prawa sprzedaży lub zakupu ma pewną wartość i nabywca musi zapłacić sprzedawcy cenę za skorzystanie z tego przywileju. (Premia)
2) Z analizy sytuacji nabywcy opcji zakupu i sprzedaży, wynika, że wielkość jego zysku - bez względu na to czy chodzi o opcję zakupu czy sprzedaży - jest teoretycznie nieograniczona, natomiast wielkość ewentualnej straty nie może być większa od wysokości premii.
Odwrotnie jest ze sprzedawcą opcji. Bez względu na to czy sprzedał opcje kupna czy sprzedaży, sprzedawca nie może zarobić więcej niż wielkość premii, zaś jego straty są teoretycznie nieograniczone.
3) Opcje na rynku amerykańskim mogą być realizowane w dowolnym czasie przed upływem terminu wygaśnięcia kontraktu, podczas gdy opcje na rynku europejskim muszą by ć zrealizowane w momencie likwidacji kontraktu.
4) Opcja, której realizacja mogłaby przynieść zyski pieniężne przy określonym kursie walutowym posiada tzw. wartość wewnętrzną ( ang." in-the-money").(mogłaby przynieść zyski pieniężne przy określonym kursie walutowym)
Opcja typu "out-of-the-money" to opcja nie posiadająca wartości wewnętrznej.
(np.: umówiliśmy się ze kupimy 1$=3,8zl, a kurs w kantorze 1$=3,6, nie opłaca się realizować opcji)
Opcja typu "at-the-money" występuje, gdy kurs opcyjny jest równy lub bliski kursowi natychmiastowemu.
58. Formy zapłaty w HZ
kompensata towarowa
polecenie wypłaty
inkaso dokumentowe
akredytywa dokumentowa
weksel w obrocie zagranicznym
czek jako instrument zapłaty w operacjach HZ
60. KOMPENSATA TOWAROWA (BARTER)
Często wykorzystywana metoda handlu pomiędzy krajami o słabo rozwiniętym systemie bankowym, przy ograniczonej wymienialności waluty krajowej i niskim poziomie rezerw dewizowych, polega na wymianie towaru za towar.
61. Formy rozliczeń handlowych
Dwie przeciwstawne formy rozliczeń handlowych stanowiące przykład ekstremalnego ryzyka
ZAPŁATA Z DOŁU - maksymalne ryzyko eksportera (całkowite uzależnienie od importera)
ZAPŁATA Z GÓRY - maksymalne ryzyko importera (od razu płaci całą kwotę)
62. POLECENIE WYPŁATY
oznacza otrzymane od banku zagranicznego lub skierowane do banku zagranicznego w drodze pocztowej lub telekomunikacyjnej - zlecenie wypłaty (w gotówce lub czekiem) na rzecz lub przelewu na rachunek wskazanej osoby fizycznej.(np. ebanking). Zleceniodawca-BankA-BankB-Beneficjent.
65. SWIFTOWE POLECENIE WYPŁATA
SWIFT to skomputeryzowany system telekomunikacyjny obsługujący banki i inne instytucje finansowe zaangażowane w realizację międzynarodowych operacji płatniczych.
SWIFT-owe polecenie wypłaty jest najszybszym i najbezpieczniejszym sposobem spośród trzech omawianych technik wykonywania instrukcji płatniczych.
Polecenie wypłaty są wysyłane i otrzymywane przez urządzenia komputerowe
treść i układ komunikatu zapisywany jest w sposób standardowy zrozumiały zarówno dla nadawcy jak i odbiorcy,
standardowe informacje pozwalają na dokonanie płatności automatycznie
potwierdzenie autentyczności komunikatu następuje automatycznie
jest to najbardziej efektywny sposób przekazywania instrukcji płatniczych, w tym poleceń wypłaty
66. POLECENIE WYPŁATY
Polecenie wypłaty jako forma płatności w operacjach handlowych charakteryzuje się wysokim ryzykiem stron transakcji, brakiem zabezpieczenia po stronie eksportera i importera oraz niskimi kosztami bankowymi.
Z tej formy korzystają kontrahenci mający do siebie pełne za ufanie.
67. BANK KORESPONDENT
to bank zagraniczny, w którym bank krajowy utrzymuje rachunek w obcej walucie lub bank zagraniczny, który ma taki rachunek w banku polskim Zasada jest iż rachunki bankowe prowadzone są, w walutach danych krajów (np. w bankach brytyjskich w funtach). Sporadycznie niektóre banki utrzymują, rachunki w walutach innych niż waluty krajowe (głównie tzw. "mocne" waluty)
68. BANK POŚREDNICZĄCY
Jest to bank występujący między bankiem otrzymującym a bankiem beneficjanta. Pole używane jedynie w specyficznych sytuacjach, gdy niezbędne staje się dodatkowe ogniwo w łańcuchu płatności
69. INKASO DOKUMENTOWE
Inkaso dokumentowe jest operacją bankową polegającą na pobraniu należności lub zabezpieczeniu zapłaty (np. akcept na tracie) w zamian za dokumenty zgodnie z warunkami określonymi szczegółowo instrukcją zleceniodawcy inkasa.
70. INKASO
Pierwszy z dwóch podstawowych rodzajów inkasa:
inkaso proste albo finansowe, którego przedmiotem są dokumenty finansowe (weksle własne, traty, czeki, itp.)
71. INKASO c.d
Drugi z dwóch podstawowych rodzajów inkasa:
inkaso dokumentowe, którego przedmiotem są - dokumenty handlowe'!
W ramach tej grupy wyróżniamy również:
inkaso gotówkowe
inkaso akceptacyjne
inkaso gwarantowane (w swej formie zbliżone do akredytywy dokumentowej, ponieważ w wypadku odmowy przez-importera wykupu dokumentów dokonuje tego bank udzielający gwarancji
72. INKASO c.d.
W ramach operacji inkasa występują następujące strony (wersja uproszczona):
zleceniodawca -.eksporter
bank importera
bank eksportera
płatnik - importer
73. INKASO DOKUMENTOWE
Inkaso dokumentowe jako forma rozliczenia transakcji handlu zagranicznego nie w pełni zabezpiecza interesy stron:
importer może opóźniać wykup dokumentów, a nawet odstąpić od transakcji
eksporter może wysłać niewłaściwe dokumenty
Koszt operacji bankowej inkasa dokumentowego mieści się pomiędzy tańszym poleceniem wypłaty a droższą akredytywą dokumentową.
74. INKASO WADY I ZALETY
Wady i zalety inkasa dokumentowego jako formy rozliczeń w operacjach handlu zagranicznego:
stosunkowo długi czas od chwili złożenia dokumentów przez eksportera do wypłaty należności
istnieje ryzyko opóźnienia; wykupu dokumentów przez importera
występuje ryzyko odmowy przyjęcia towaru przez Importera (W sytuacji gdy cena na towar uległa obniżce i można go zakupić na rynku taniej)
zaleta jest niski koszt operacji bankowej
76. AKREDYTYWA DOKUMENTOWA
Akredytywa dokumentowa jest operacją bankową polegającą na podjęciu przez bank, na zlecenie importera, samodzielnego zobowiązania na rzecz beneficjenta (eksportera zagranicznego), dotyczącego zapłaty lub zabezpieczenia zapłaty określonej sumy, pod warunkiem spełnienia przez beneficjenta akredytywy szczególnych wymogów zawartych w jej treści
77. AKREDYTYWA DOKUMENTOWA c.d
Strony uczestniczące w otwarciu akredytywy dokumentowej:
zleceniodawca (importer)
bank otwierający
banki pośredniczące (korespondent, awizujący)
beneficjent (eksporter)
79. AKREDYTYWA DOKUMENTOWA
Akredytywa dokumentowa jest tym instrumentem zapłaty, który w pełni zaspakaja interesy eksportera i importera, minimalizuje ryzyko płatności.
Jest to jednak instrument bardzo kosztowny, przez to stosowany wyłącznie w sytuacjach, gdy występuje wysokie ryzyko kontrahent
80. AKREDYTYWA DOKUMENTOWA c.d
Akredytywa dokumentowa jako forma płatności w handlu zagranicznym występuje w praktyce w dwóch postaciach:
akredytywa importowa; wystawiona przez banki polskie w wykonaniu zlecenia polskich importerów na rzecz eksporterów zagranicznych
akredytywa eksportowa wystawiona przez banki zagraniczne w wykonaniu zlecenia zagranicznych importerów na rzecz polskich eksporterów
82. AKREDYTYWA DOKUMENTOWA WADY I ZALETY
Wady i zalety akredytywy dokumentowej jako formy rozliczeń:
w pełni zabezpiecza eksportera przed ryzykiem odstąpienia. od realizacji transakcji przez importera
ułatwia otrzymanie kredytu przez eksportera
przyśpiesza otrzymanie zapłaty za wysłany towar
jest bardziej kosztowna od inkasa
z punktu widzenia importera korzystne jest to iż bank sprawdza dokumenty i dopełnienie formalności przez eksportera przed wypłatą należności
z reguły importer zobligowany jest do zablokowania części środków własnych na rachunku celem zabezpieczenia płatności
84. CZEK
JAKO INSTRUMENT ZAPŁATY W OPERACJACH HANDLU ZAGRANICZNEGO
Czek jest to pisemny dokument, w którym wystawca (trasant) kieruje polecenie do płatnika (trasata), najczęściej bankiera lub instytucji bankowej, dokonania zapłaty określonej kwoty pieniężnej na rzecz określonej osoby - beneficjanta (remitenta) lub na okaziciela ,w ciężar środków będących w dyspozycji wystawcy, najczęściej z sum posiadanych przez wystawcę na rachunku bankowym
85. PŁATNOŚĆ CZEKIEM
Płatność czekiem w swej istocie przypomina płatność banknotem jednak z pewnych powodów Jest to instrument bardziej bezpieczny bowiem
CZEK ZNISZCZONY LUB ZAGUBIONY MOŻNA UMORZYĆ
A na podstawie zapisów bankowych możliwe jest udowodnienie faktycznych zobowiązań pomiędzy kontrahentami.
86. czek pewne zagrożenia
Czek może nie mieć pokrycia
Trasat okazuje się być niewypłacalny
Istnieje prawny obowiązek przyjęcia pieniądza na zapłatę, natomiast można odmówić przyjęcia czeku na spłatę zobowiązania
87. Weksel w obrocie zagranicznym
Klasyczną postacią weksla jest weksel trasowany, w którym wystawca (trasant) poleca płatnikowi (trasatowi) zapłatę określonej kwoty pieniężnej na rzecz beneficjenta (remitenta). W dokumencie poza wymienionymi stronami operacji winny się znaleźć :
nazwa "WEKSEL",
miejsce, termin płatności
polecenie bezwarunkowe zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej.
88. Cechy weksla trasowanego jako instrumentu zapłaty
Abstrakcyjność zobowiązania
Możność przenoszenia praw z weksla przez indos
Możność dodatkowego zabezpieczenia zapłaty weksla przez poręczenie osoby trzeciej (awal)
Solidarność zobowiązania dłużników polega na tym, że wierzyciel może żądać w całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich, lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (regres).
Siła płatnicza weksla rośnie wraz z liczbą osób zaangażowanych w operacje wekslową ponieważ wzrastają w ten sposób szansę na wyegzekwowanie przez posiadacza należności z weksla.
89. Podobieństwa pomiędzy czekiem i wekslem trasowanym
Oba dokumenty są samoistne i abstrakcyjne
Obydwa dokumenty są bezwarunkowymi poleceniami zapłaty
W obydwu dokumentach bierze udział trzech partnerów
WYSTAWCA = TRASANT
PŁATNIK=TRASAT
BENEFICJENT = REMITENT
Czek podobnie jak weksel, może być wystawiany również przez płatnika, w tym wypadku wystawca jest zarazem trasatem
90. Podstawowe różnice pomiędzy czekiem i wekslem trasowanym
Trasatem czeku może być wyłącznie bankier (instytucja bankowa)
Czek jako środek płatniczy powinien mieć pokrycie u bankiera w momencie wystawienia - weksel, jako środek kredytu może mieć pokrycie po wystawieniu dokumentu
Czek w przeciwieństwie do weksla, może być po upływie czasu określonego przez prawo czekowe do prezentacji - odwołany '
Wystawca czeku odpowiada cywilnie i karnie za brak pokrycia w momencie wystawiania czeku lub za doprowadzenie do braku pokrycia w okresie późniejszym.
91. W obrocie zagranicznym weksle występują
w transakcji inkasa dokumentowego
w akredytywie dokumentowej
w faktoringu
w forfaitingu
92. Różnice między faktoringiem a forfeitingiem
Faktor płaci przedsiębiorcy za nabywaną wierzytelność przed terminem jej wymagalności przeciętnie 70-90 proc. kwoty zakupionych wierzytelności. W forfaitingu refinansowane jest 100 proc. kwoty
Istnieją odmiany faktoringu (np. faktoring niezupełny), w których zakup wierzytelności odbywa się z prawem regresu w stosunku do sprzedawcy. W przypadku forfaitingu finansowanie odbywa się zawsze bez regresu.
W faktoringu przedsiębiorca zobowiązuje się do przedstawienia faktorowi wykazu wierzytelności do ewentualnego zakupu, zaś stosując forfaiting finansowanie odbywa się na zasadzie case-by case,
Faktoring służy do finansowania należności krótkoterminowych do 210 dni. W przypadku forfaitingu możemy spotkać się z finansowaniem zakupu wierzytelności średnio- i długoterminowych od 6 miesięcy do 10 lat,
Przedmiotem faktoringu oprócz kupna (cesji) wierzytelności jest świadcze usług dodatkowych. W forfaitingu mamy do czynienia wyłącznie z finansowaniem nabywania wierzytelności.
zawarciu umowy faktoringu niemal zawsze informowany jest dłużnik (odbiorca towarów lub usług). Natomiast zawarcie umowy forfaitingowej, może pozostać dla dłużnika tajemnicą jeśli zabezpieczeniem transakcji są weksle zbywcy wierzytelności.
97. LEASING
Umowa leasingowa jest umową cywilnoprawną. na mocy której leasingodawca przekazuje leasingobiorcy prawo do używania określonego dobra w uzgodnionym okresie za ustalone płatności.
100. LEASING FINANSOWY
Leasing ten polega na korzystaniu przez leasingobiorcę z oddanego w leasing przedmiotu przez czas zbliżony do okresu jego używalności. Przedmiot leasingu jest zaliczany do majątku leasingobiorcy i przez niego amortyzowany. W leasingu finansowym występuje opcja zakupu przedmiotu przez leasingobiorcę w momencie spłaty rat leasinsowych.
101. LEASING OPERACYJNY
Przedmiotem leasingu są dobra, których okres gospodarczej używalności jest znacznie dłuższy, niż przewidziany w umowie leasingowej.
Przedmiot leasingu jest zaliczany do majątku leasingodawcy i przez niego amortyzowany.
Leasingobiorca korzysta z prawa do odpisu w ciężar kosztów uzyskania przychodów całych rat leasingowych.
102. LEASING
Zawarcie umowy leasingowej umożliwia inwestorowi:
dostęp do niezbędnych środków trwałych i obrotowych bez konieczności ich natychmiastowego zakupu,
inwestowanie przy minimalnym zaangażowaniu środków własnych
korzystanie z należnych leasingobiorcom ulg podatkowych.
103. LEASING ZWROTNY
Leasing ten funkcjonuje zarówno w postaci leasingu operacyjnego, jak i finansowego. Jego istota polega na odsprzedaży przez przyszłego leasingobiorcę posiadanego dobra leasmgodawcy, który z kolei zawiera z poprzednim właścicielem dobra umowie leasingową. Leasing zwrotny pozwala uwolnić środki finansować zamrożone w środkach trwałych oraz zapewnia kontynuację używania dobra.
104. ROLA BANKÓW KOMERCYJNYCH W OBSŁUDZE TRANSAKCJI HANDLU ZAGRANICZNEGO
Przedsiębiorstwo podejmujące wymianę z zagranicą powinno znaleźć bank, który ma uprawnienia dewizowe i prawo świadczenia następujących usług:
realizowania poleceń wypłaty za granicę i z zagranicy
otwierania i prowadzenia rachunków walutowych
skupywania i sprzedawania walut wymienialnych i czeków podróżnych
rozliczania transakcji w formie akredytyw i inkasa dokumentowego
udzielania kredytów i gwarancji dewizowych
prowadzenia rachunków korespondenckich Nostro i Loro
105. BANKI ROZLICZENIACH ZAGRANICZNYCH
Obsługę finansową handlu zagranicznego i międzynarodowe rozliczenia mają prawo prowadzić tylko te banki, które umieściły w swoim statucie zapis, przewidujący posiadanie wartości dewizowych i dokonywanie obrotów, oraz uzyskały stosowne zezwolenie na te operacje od NBP
106. UDZIAŁ BANKÓW W OBSŁUDZE FINANSOWEJ HANDLU ZAGRANICZNEGO
W praktyce ubezpieczeniowej (szczególnie przy ubezpieczeniu kredytów eksportowych) stosowany Jest podział ryzyka na: ryzyko handlowe i niehandlowe.
107. RYZYKO HANDLOWE
Ryzyko handlowa obejmuje niewykonanie zobowiązania przez importera zagranicznego wskutek niewypłacalności, np. ogłoszenia upadłości, bezskutecznego zakończenia egzekucji, likwidacji przedsiębiorstwa dłużnika lub tzw. niewypłacalności domniemanej, czyli długotrwałej zwłoki w płatnościach. Do ryzyka handlowego zaliczane jest zazwyczaj ryzyko, nieprzyjęcia towaru i rozwiązania umowy, pod warunkiem że odmowa przyjęcia lub rozwiązanie umowy stanowi naruszenie umowy sprzedaży i nie wynika z winy eksportera.
108. RYZYKO NIEHANDLOWE
Ryzyko niehandlowe obejmuje przede wszystkim ryzyko braku płatności ze strony kontrahenta zagranicznego w wyniku zdarzeń politycznych ;wojna, zamieszki, nacjonalizacja, moratorium płatnicze kraju kontrahenta) lub katastrof przyrodniczych oraz ryzyko kursowe, cen, transportowe bądź niemożność dokonania transferu z powodu braku dewiz. Ryzyko niehandlowe to również odmowa dokonania zapłaty, gdy dłużnikiem jest państwo lub urny podmiot publiczny.
109. GWARANCJA BANKOWA
Gwarancja bankowa jest pisemnym zobowiązaniem Banku, podjętym na zlecenie Klienta, do zapłacenia określonej sumy pieniężnej, w przypadku gdy zleceniodawca nie wypełni - określonych w gwarancji -zobowiązań wobec beneficjenta gwarancji. Z treści gwarancji wynika rodzaj i zakres zobowiązania Banku oraz warunki, które muszą być spełnione, aby mogła nastąpić wypłata z gwarancji. Zobowiązanie to -opiewa- na określoną kwotę lub górną granicę kwoty, do wysokości której mogą nastąpić wypłaty z gwarancji. Gwarancja bankowa zabezpiecza zobowiązania umowne ściśle według jej treści.
110. GWARANCJA BANKOWA
Strony:
zleceniodawca (eksporter lub importer), na którego zlecenie Bank wystawia gwarancję,
bank zleceniodawcy (bank eksportera lub importera), który wystawia gwarancję pod zabezpieczenie uzgodnione ze zleceniodawcą,
beneficjent (importer lub eksporter), na rzecz którego gwarancja zostaje wystawiona,
bank beneficjanta (bank importera lub eksportera), który awizuje gwarancję benencjentowi.
Bank beneficjenta może również potwierdzić gwarancję wystawioną przez bank zleceniodawcy lub wystawić własną gwarancję, jeżeli otrzyma regwarancję banku zleceniodawcy.
111. GWARANCJA BANKOWA
Rodzaje gwarancji:
z punktu widzenia rodzaju zobowiązania:
gwarancje odwołalne
gwarancje nieodwołalne
z punktu widzenia sposobu zapłaty zobowiązania gwarancyjnego:
gwarancje bezwarunkowe
gwarancje uwarunkowane
112. GWARANCJA BANKOWA
Rodzaje gwarancji cd.:
z punktu widzenia przedmiotu transakcji objętej gwarancją;
gwarancie spłaty kredytu
gwarancje zapłaty za dostarczenie towaru lub wykonania usługi
gwarancje zapłaty cła
gwarancie pokrycia roszczeń z tytułu-i odpowiedzialności za czynności agencji celnej
gwarancje zapłaty rat leasingowych
gwarancje otwarcia akredytywy
gwarancje przetargowe (wadialne)
gwarancje dobrego wykonania kontraktu
gwarancje zapłaty za towary sprzedane ze składu konsygnacyjnego
gwarancje zwrotu zaliczki
gwarancje udzielenia awalu na wekslach
gwarancie tranzytowe.
113. GWARANCJA BANKOWA KORZYŚCI
Korzyści wynikające ze stosowania gwarancji bankowych:
Gwarancja jest produktem, który zapewnia jej zleceniodawcy większą swobodę działania.
Firma, posiadająca gwarancję bankową, jako powszechnie uznana, formę zabezpieczenia płatności, może negocjować bardziej korzystne dla siebie warunki kontraktu, gdyż współpraca z nią nie jest obarczona ryzykiem.
Importer, dysponujący gwarancja, banku, może wynegocjować wyższą cenę i lepsze warunki płatności. Z kolei eksporter, dysponujący gwarancją, może uzyskać zaliczkową formę płatności i sprzyjające terminy dostaw.
Gwarancja ułatwia wejście na rynek nowym firmom i umocnienie ich wiarygodności jako partnera w interesach. Bez gwarancji trudno takim firmom zawrzeć pierwszy kontrakt handlowy.
114. GWARANCJA BANKOWA WYGAŚNIĘCIE
Gwarancja wygasa na skutek:
upływu terminu jej ważności,
zapłaty przez bank zleceniodawcy sumy pieniężnej wynikającej ze zobowiązania gwarancyjnego, pod warunkiem, że nie istnieją klauzule uzależniające wygaśnięcie gwarancji od jej zwrotu,
zwrotu oryginału gwarancji przed terminem jej wygaśnięcia.
116. Kanały transferu środków finansowych z filii zagranicznych do centrali
płatności dywidend.,
opłaty licencyjne i usługi menedżerskie,
ceny transferowe,
manewrowanie terminami płatności,
pożyczki fasadowe,
przymusowa reinwestycje.
117. MANEWROWANIE TERMINAMI PŁATNOŚCI
przyśpieszanie (leading) lub opóźnianie (lagging)
płatności z tytułu produkcji i poddostaw między filiami korporacji międzynarodowej
118. CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA WYBÓR KANAŁÓW TRANSFERU ŚRODKÓW FINANSOWYCH
liczba powiązań finansowych, wielkość obrotowa, typ własności filii zagranicznej, zakres standaryzacji dostarczanych produktów lub usług, rządowe regulacje prawne.
119. CELE KORPORACJI MIĘDZYNARODOWEJ ZWIĄZANE Z WYKORZYSTANIEM ROŻNYCH KANAŁÓW TRANSFERU FUNDUSZY W SKALI MIĘDZYNARODOWEJ
finansowanie działalności filii zagranicznych,
obniżka kosztów odsetek od pożyczek,
obniżenie płatności podatkowych,
wydrenowanie zablokowanych funduszy filii zagranicznej.
120. Metodologia cen transferowych
różnorodne typy transakcji o różnym stopniu złożoności
fakt, że niektóre transakcje nie zaistniałyby pomiędzy podmiotami nie powiązanymi
121. TYPY TRANSAKCJI POWIĄZANYCH
majątkiem rzeczonym
wartościami niematerialnymi
usługami
wspólne przedsięwzięcia
122. Przykłady transakcji powiązanych
Spółka G z siedzibą w Polsce importuje hurtowo piwo od spółki powiązanej H z siedzibą w Holandii, Jest wyłącznym importerem tego piwa do Polski. Spółka G butelkuje piwo w Polsce i sprzedaje z narzutem 15% w stosunku :do ceny płaconej spółce holenderskiej,
123. Transakcje wartościami niematerialnymi
oploty licencyjne za siec dystrybucji /klientelę
sprzedaż/ "dzierżawa" patentów
opłaty za użytkowane znaków towarowych lub nazw towarów
opłaty za użytkowanie oprogramowania komputerowego
124. Usługi
marketingowe /reklamowe
zarządcze
badawczo-rozwojowe
finansowe
doradztwa
najem środków trwałych
125. Wspólne przedsięwzięcia
(Uczestniczenie w kosztach przedsięwzięcia)
projekt badawczo-rozwojowy
opracowanie nowego oprogramowania dla sprawozdawczości grupy
wspólne finansowanie kampanii reklamowej dla grupy
rozliczenia kosztów sprawozdawczości wewnętrzne/przygotowywanej w centrali
126. Przykłady transakcji
Opłata licencyjna
Spółka C z siedzibą w USA udostępnia spółce B z siedzibą Polsce (którą pośrednio kontroluje) znak towarowy, za który otrzymuje 2% prowizji od sprzedanych towarów ze znakiem.
127. Przykłady transakcji powiązanych
Spółka A z siedzibą w RFN świadczy usługi zarządzania, na rzecz spólki-córki B z siedzibą w Polsce, Za te usługi spółka A obciąża spółkę B kwotą 100.000 DEM miesięcznie.
128. Przykłady transakcji powiązanych
1. Spółka E z siedziba w Polsce przystępuje do wspólnego finansowania projektu badawczo-rozwojowego w ramach grupy mającego na celu wyprodukowanie leku przecinko AIDS.
2. Spółka E powstała w 1996 roku -jej 100% udziałowcem jest spółka z USA. Projekt rozpoczęto w 1993 roku, a jego zakończenie planowane jest na 1997/1998 rok.
opłata za przystąpienie
uczestnictwo w kosztach
129. Przykłady transakcji powiązanych
Spółka J z siedzibą -we Francji udziela pożyczki spółce K z siedzibą w Polsce, w której ma 40% udziałów. Pożycza jest denominowana w FFR z oprocentowaniem 15% w skali roku. Odsetki mogą być płacone ^tedy, gdy spółki to uzgodnią, lecz nie rzadziej niż co dwa lata. Odsetki nie podlegają kapitalizacji
130. Korzyści z pożyczek fasadowych
oszczędności odsetkowe, dzięki możliwości finansowania filii zagranicznych w krajach utrzymujących wysokie stopy oprocentowania
oszczędności podatkowe ; z tytułu różnic w opodatkowaniu odsetek od zaciągniętych pożyczek od firm międzynarodowych i odsetek od pożyczek zaciągniętych w bankach komercyjnych
zmniejszenie ryzyka zablokowania transferu w kraju o ograniczeniach dewizowych
131(1). Transakcje walutowe:
tradycyjne
natychmiastowe (SPOT)
terminowe (FORWARD)
swap (SWAP)
nowe rodzaje transakcji walutowych:
futures
opcje
operacje będące kombinacją futures i opcji
131(2). Transakcje walutowe (dewizowe):
miejsce: RYNEK WALUTOWY (dewizowy) popyt/podaż
przedmiot: Instrumenty finansowe o najwyższym stopniu płynności pochodzące z różnych krajów
134. Różnice pomiędzy rynkiem walutowym a rynkiem finansowym:
Przedmiotem transakcji walutowej są instrumenty finansowe o najwyższym stopniu płynności, denominowane w jednostkach pieniężnych dwóch różnych krajów, natomiast w transakcja finansowej chodzi o instrumenty finansowe o różnym stopniu płynności, ale denominowane w jednostce pieniężnej jednego kraju
136. Analiza finansowa projektów inwestycji zagranicznych (czynniki dodatkowe)
projekcja strumieni pieniężnych z punktu widzenia zlokalizowanej inwestycji zagranicznej (filii),
"projekcja strumieni pieniężnych z punktu widzenia inwestora zagranicznego (centrali),
wycena aportów korporacji międzynarodowej wnoszonych do projektu inwestycji zagranicznej,
zmiany kursu walut,
zróżnicowanie stóp podatkowych ,
opłaty licencyjne i usługi menedżerskie traktowane jako — przychody transferowane,
restrykcje dewizowe ograniczające transfery finansowe z filii zagranicznej do firmy macierzystej (inwestora),
137. Traktat z, Maastricht wyznaczył następujące zadania związane z przygotowaniami do III etapu unii:
rozwijanie procedury i procedury niezbędnych dla wprowadzenia jednolitej waluty europejskiej,
harmonizacji metod opracowywania danych statystycznych w celu możliwości ich porównywalności w krajach członkowskich,
opracowanie zasad działalności rynkowych banków centralnych w ramach Europejskiego Systemu Banków Centralnych,
poprawa efektywności rozliczeń zagranicznych,
nadzór nad przygotowaniami technicznymi do emisji banknotów ECU.
138. Wspólna jednostka walutowa powinna spełniać następujące zadania:
dokładnie określać odchylenia między walutami krajów członkowskich,
określać wartości w całym mechanizmie kursowym,
określić jednostki rozliczeń operacji kredytowych i interwencyjnych,
ustalić jednostkę rozrachunkową dla krajów Wspólnoty.
151. RYZYKO I FORMY ZABEZPIECZEŃ W TRANSAKCJACH HANDLU ZAGRANICZNEGO
Ryzyko jest to zagrożenie nie osiągnięcia zamierzonych celów
Czynniki wpływające na rozmiary ryzyka:
- czynniki ogólnogospodarcze - poziom wzrostu gospodarczego
- czynniki społeczne - strajki, pozycja związków zawodowych
- czynniki demograficzne,- wzrost demograficzny
- czynniki techniczne - telekomunikacja, drogi
153. Najważniejsze rodzaje ryzyka związanego z operacjami handlu zagranicznego:
Ryzyko utraty płynności
Ryzyko kredytowe
Ryzyko kursowe
Ryzyko niesprawności technicznej i organizacyjnej
Ryzyko kraju kontrahenta
Prowadząc analizę zagrożeń należy odróżniać indywidualne ryzyko każdej operacji od kompleksowego ryzyka banku.
Łączne ryzyko nie jest prostą, sumą zagrożeń, a na jego wysokość wpływają:
wielkość poszczególnych zagrożeń,
prawdopodobieństwo ich wystąpienia
ich wzajemna korelacja.
150. BADANIE WIARYGODNOŚCI HANDLOWEJ FINANSOWEJ KONTRAHENTA ZAGRANICZNEGO
Kraj kontrahenta
Polityka gospodarcza kraju
podatki,
ułatwienia w obrocie (liberalizacja H.Z.).
ulgi.
polityka kursowa.
przepływ dewiz.
wskaźniki ekonomiczne
inflacja
bezrobocie,
bilans handlu zagranicznego
deficyt handlowy
wskaźniki wzrostu (np. PKB)
152(1). Badanie kontrahenta zagranicznego
Dotychczasowa współpraca
Kontrakty realizowane na terenie Polski
Rating (w przypadku dużych przedsiębiorstw) - ocena zdolności kredytowej emitenta papierów wartościowych przygotowywana przez uznane firmy audytorskie np. Standard & Poors. Moody's.
Wywiadownie gospodarcze
Zapytania wysyłane do banków zagranicznych
Rating banków
Dane dotyczące zadłużenia zagranicznego
cena długu państwa,
rating (ocena) papierów wartościowych
emitowanych zagranicą
Aktualne przepisy regulujące obrót zagraniczny
Składy wolnocłowe i koszty składowania (w przypadku eksportu Polski)
152(2). Sytuacja w reprezentowanej przez kontrahenta branży
Analiza koniunktury (popyt-podaż na dany towar)
Perspektywy rozwoju
Analiza zagrożeń
Przepisy i zwyczaje związane z obrotem danym towarem (usługą
155. zabezpieczenia wewnętrzne banku
lub działania o charakterze rutynowym (obowiązujące zwyczaje stosowane w odniesieniu do kontrahentów), na ten element zabezpieczenia wpływ mają ni. in. następujące czynniki;
poziom uświadomienia zarządu co do skali zagrożeń związanych z podjęciem ryzyka,
poziom wyszkolenia personelu,
tradycja związana z funkcjonowaniem firmy/banku
właściwa polityka wewnętrzna zarządu w odniesieniu do analizy przypadków strat poniesionych przez firmę/bank
wykorzystanie zewnętrznych instrumentów - ubezpieczenie ryzyka, instrumenty bankowe i rynkowe.
154. Formy zabezpieczenia w transakcjach handlu zagranicznego
Współdziałające strony realizujące kontrakt handlowy mogą korzystać z następujących form zabezpieczeń;
instytucjonalne (ochrona prawna oraz instytucje odpowiedzialne za egzekwowanie prawa, przepisy wewnętrzne)
wywiadownie gospodarcze - udzielają informacji w następującym zakresie:
profil działalności oraz historia firmy
wysokość kapitału założycielskiego
główni udziałowcy
skład zarządu
skala i struktura obrotów
rozmiary obrotów z zagranicą
formy własności użytkowanych nieruchomości
liczba zatrudnionych pracowników
udziały w innych firmach
wartość majątku oraz struktura jego pokrycia finansowego
dane dotyczące banku obsługującego firmę
157. Status prawny
Bank ma prawną gwarancję wsparcia ze strony rządu,
Nie ma prawnych podstaw pomocy ze strony rządu lub banku centralnego ale historycznie rzecz biorąc jest to bardzo
prawdopodobne.
W razie potrzeby bank może liczyć na wsparcie finansowe
właścicieli,
Można liczyć na wsparcie właścicieli lub państwa ale nie jest to
zagwarantowane, (mało prawdopodobne),
Brak pomocy z zewnątrz.
156(1). Z punktu widzeniu podmiotowego wyróżniamy kredyty:
państwowe,
organizacji międzynarodowych,
bankowe,
kupieckie (mające charakter krótkoterminowy i służące realizacji konkretnej umowy).
Biorąc pod uwagę okres na jaki kredyt jest udzielany, wyróżniamy kredyty:
Krótkoterminowe - do 12 mieś.
średnioterminowe - od roku do 5 tal,
długoterminowe- ponad 5 lal.
156(2). Bank udzielający kredytu kupieckiego w eksporcie powinien przeprowadzić następujące działania:
przeprowadzić wnikliwa analizę rynkową w kraju odbiorcy
dokładnie sprecyzować czas na jaki zostanie kredyt udzielony (od dnia wysyłki towaru) i sposób rozliczenia,
ustalić wysokość oprocentowania liczonego albo od wartości fakturowej towaru tub wliczając odsetki w cenę towaru,
określenie odsetek na bazie np. stawek LIBOR,
określenie zabezpieczenia spłaty kredytu lip za pomocą traty terminowej poręczonej przez bank zagraniczny lub gwarancji bankowej,
160. Pozycja wymiany walutowej banku:
Pozycja wymiany walutowej banku nazywana często pozycją walutową banku służy do pomiaru ryzyka walutowego
Każdy podmiot zawierający określona transakcję w walutach obcych wchodzi w pozycje walutową, która w ujęciu księgowym stanowi narzędzie oceny podejmowanego przez bank ryzyka walutowego, dzięki analizie wpływu zmian kursów walut obcych w stosunku do waluty krajowej na odpowiednie pozycje bilansowe i pozabilansowe. Ze względu na dokonywane przeliczenia wartości wszystkich kontraktów walutowych na ich równowartość w walucie krajowej, ryzyko pozycji wymiany, czyli tzw. ryzyko pozycji otwartej często nazywane jest ryzykiem przeliczenia. Sens ekonomiczny jest tych określeń jest zawsze taki sam. Pozycję walutową można określić jako zestawienie wierzytelności i zobowiązań danego podmiotu w walutach obcych.
167(1). Czynniki kształtujące poziom kursu kasowego:
kurs złotego do danej waluty
kurs kupna (sprzedaży) innych banków
zamierzenia dotyczące pozycji dewizowych
167(2). Czynniki kształtujące poziom kursu terminowego:
kurs kasowy
oprocentowanie walut
168. Zależność oprocentowania stóp:
zróżnicowanie stóp % = zróżnicowanie kursu kasowego i terminowego
stąd
stosunek stóp % = stosunek pomiędzy kursem terminowym i kasowym
169. konstrukcja kursu terminowego:
kurs natychmiast X + wartość stopy% A + wartość stopyB
171. Czynniki eliminujące krótkookresowe zakłócenia kursu równowagi:
Kurs walutowy > poziom siły nabywczej
Spadek popytu na walutę krajową
Wzrost popytu na walutę obcą
Obniżenie kursu walutowego do poziomu parytetu siły nabywczej
Kurs równowagi
Wzrost kursu walutowego do poziomu parytetu siły nabywczej
wzrost popytu na walutę krajową
Kurs walutowy < parytet siły nabywczej
170(1) . Czynniki wpływające na wzrost popytu na walutę obcą:
Wzrost stopy %waluty obcej
Spadek stopy% waluty krajowej
Wewnętrzna inflacja
Wzrost realnych dochodów krajowych
Zmiana oczekiwań kursowych - przewidywany wzrost kursu waluty obcej
170(2). Czynniki wpływające na wzrost podaży na walutę obcą
Spadek stopy %waluty obcej
wzrost stopy% waluty krajowej
inflacja za granicą
Wzrost realnych dochodów za granicą
Zmiana oczekiwań kursowych - przewidywany wzrost kursu waluty krajowej
80. Wzrost ryzyka i dochodu (od min do max):
lokaty bankowe ~ bony skarbowe ~ obligacje ~ akcje
f. rynku pieniężnego ~ f. obligacji ~ f. zrównoważony (mieszany) ~ fund. akcji