ćw. 121 |
12.05.1999. |
|
wydział elektryczny |
semestr 4 |
grupa A2 |
|
|
przygot. |
wykon. |
oprac. |
ocena ost. |
||
|
|
|
|
|
||
Temat: Wyznaczanie współczynnika tarcia tocznego za pomocą wahadła nachylnego |
I Tabela wyników i obliczeń
Lp |
Płytka aluminiowa |
Płytka mosiężna |
Uwagi |
||||
|
n |
β [°] |
μt ⋅10-6[m] |
n |
β [°] |
μt ⋅10-6[m] |
|
1 |
27 |
5 |
64,81 |
26 |
5 |
67,30 |
|
2 |
26 |
5 |
67,30 |
28 |
5 |
62,49 |
|
3 |
27 |
5 |
64,81 |
28 |
5 |
62,49 |
|
4 |
27 |
5 |
64,81 |
29 |
5 |
60,34 |
|
5 |
25 |
5 |
69,99 |
28 |
5 |
62,49 |
|
|
26,4 |
5 |
66,34 |
27,8 |
5 |
63,02 |
wartość średnia |
1 |
21 |
10 |
167,93 |
23 |
10 |
153,33 |
|
2 |
20 |
10 |
176,33 |
24 |
10 |
146,94 |
|
3 |
18 |
10 |
195,92 |
25 |
10 |
141,06 |
|
4 |
19 |
10 |
185,61 |
23 |
10 |
153,33 |
|
5 |
19 |
10 |
185,61 |
24 |
10 |
146,94 |
|
|
19,4 |
10 |
182,28 |
23,8 |
10 |
148,32 |
wartość średnia |
1 |
15 |
15 |
357,27 |
7 |
15 |
765,57 |
|
2 |
16 |
15 |
334,94 |
8 |
15 |
669,87 |
|
3 |
15 |
15 |
357,27 |
6 |
15 |
893,16 |
|
4 |
15 |
15 |
357,27 |
7 |
15 |
765,57 |
|
5 |
16 |
15 |
334,94 |
10 |
15 |
535,90 |
|
|
15,4 |
15 |
348,33 |
7,6 |
15 |
726,01 |
wartość średnia |
Współczynnik tarcia tocznego liczyłem ze wzoru:
gdzie: α0 = 50
αn = 10
r = 0,0200 ± 0,0001 [m]
II Wnioski
Z przeprowadzonego ćwiczenia wynika, że współczynnik tarcia tocznego zależy od rodzaju materiału, ale także od prędkości ruchu, na którą istotny wpływ miał w naszym ćwiczeniu kąt nachylenia wahadła względem pionu. Przy większych kątach wychyleń, co odpowiada wyższym prędkościom, otrzymane wyniki współczynników były wyższe. Poza tym, podczas gdy dla małych prędkości wartości współczynnika były zbliżone dla obu płytek, przy dużych prędkościach nastąpiło duże zróżnicowanie wartości μt od rodzaju materiału. Należy pamiętać, że zmienialiśmy materiał, z którego wykonana była płytka, po której toczyła się kulka, nie zmieniając samej kulki. Na ewentualne błędne wyniki pomiarów mógł wpłynąć fatalny stan urządzenia (kątomierz kąta β przesuwał się względem pionu wahadła, do którego powinien być sztywno przymocowany, o bagatela 5 stopni, a nić z kulką zwisająca pionowo wskazywała na skali kątomierza kąta α wartość 0,5 stopnia, a nie zero.)