Politechnika Krakowska Wydział Mechaniczny	Paweł Glądys	Rok akademicki: 1999/2000	Semestr: czwarty		Data:
						Temat: Badanie mas formierskich i rdzeniowych.
Grupa 201 Zespół 3		Numer ćwiczenia		Ocena	Podpis

Wprowadzenie

Podstawowymi parametrami mas formierskich są:

♦przepuszczalność -zdolność do przepuszczania gazów, mierzy się ją ilością gazów przepływających w jednostce czasu przez jednostkę objętości masy.

♦spoistość - mierzy się po zagęszczeniu - najczęściej z użyciem ubijaka - określając odporność znormalizowanej próbki masy formierskiej na ściskanie i zginanie, a mas przeznaczonych na rdzenie również na rozciąganie. Spoistość charakteryzuje w pewnej mierze odporność mas formierskich na wstrząsy i uderzenia formą lub rdzeniem podczas przenoszenia lub zalewania formy.

♦plastyczność - charakteryzuje zdolność masy formierskiej do zachowania kształtów odciśniętych w nich za pomocą modelu lub skrzynki rdzeniowej.

♦trwałość - zdolność do zachowania dobrych własności formierskich po kilkakrotnym ich użyciu.

♦ognioodporność (lub spiekalność) - jest to miara temperatury, przy której następuje spieczenie masy formierskiej.

Podstawowe materiały na masy formierskie to:

1.Piasek kwarcowy

2.Glina - jest podstawowym naturalnym lepiszczem wiążącym w masie formierskiej ziarenka kwarcu.

3.Spoiwa - najczęściej używane to: mąka żytnia, ług posulfitowy, melasa, dekstryna, oleje roślinne i zwierzęce, szkło wodne, spoiwa żywic syntetycznych.

4.Składniki podwyższające ognioodporność:

♦Pył węglowy - stosowany do mas formierskich na odlewy z żeliwa oraz odlewy z niektórych metali nieżelaznych.

♦Pył koksowy - używany głównie do mas rdzeniowych.

5. Materiały rozluźniające i poprawiające przepuszczalność formy- stosuje się torf włóknisty, trociny, paździerze.

Ćwiczenie

Celem ćwiczenia jest zbadanie wpływu wilgotności na przepuszczalność oraz na wytrzymałość na zginanie.

Do badania otrzymaliśmy masę formierską o składzie:

-piasek formierski kwarcowy, o ziarnistości 0,02; 0,60; 0,056

-bentonit (spoiwo) - 6%

-dekstryna - 2%

Wilgotność masy wynosi odpowiednio: 3%, 4%, 5%.

1.Badanie przepuszczalności

Dysza została ustawiona na 1,5 mm.

Lp.	3% wilgotności	4% wilgotności	5% wilgotności
1	195	160	145
2	190	170	150
3	185	170	150

2.Badanie wytrzymałości na zginanie

m_z - masa odłamana

m - masa całkowita

♦Wilgotność teoretyczna 3%

Lp.	masa przed złamaniem [kg]	masa części odłamanej [kg]
1	0,1097	0,038
2	0,1218	0,053

♦Wilgotność teoretyczna 4%

Lp.	masa przed złamaniem [kg]	masa części odłamanej [kg]
1	0,1234	0,0701
2	0,1256	0,0660

♦Wilgotność teoretyczna 5%

Lp.	masa przed złamaniem [kg]	masa części odłamanej [kg]
1	0,1259	0,0627
2	0,1276	0,0676
3	0,1257	0,0730

Obliczenia:

1.Masa pierwsza

2.Masa druga

3.Masa trzecia

3.Określenie wilgotności

	Lp.	masa szalki	masa szalki i próbki		obliczona wilgotność
masa I	1	50g	100g	98,5g
		2	50g	100g	99g	2,33%
		3	50g	100g	99g
	masa II	1	48g	98g	96g
		2	45g	95g	93,5g	3,32%
		3	44g	94g	92,5g
	masa III	1	50g	100g	98g
		2	50g	100g	98,5g	3,66%
		3	50g	100g	98g

Wnioski z przeprowadzonego ćwiczenia:

W wyniku przeprowadzonego doświadczenia zaobserwowaliśmy wzrost wytrzymałości masy formierskiej na zginanie spowodowany wzrostem wilgotności. Wytrzymałość ta jest jednym z podstawowych czynników mających wpływ na dobór składników, oraz ich ilość i decyduje o przydatności masy. Drugą z mierzonych własności była przepuszczalność - odpowiadająca między innymi za odprowadzanie gazów z formy. Jak można było przewidzieć wzrost wilgotności powoduje spadek przepuszczalności.

Poprzez odpowiedni dobór składników wchodzących w skład masy możemy zmieniać wilgotność, a co za tym idzie także właściwości. Dobór tych składników powinien być dostosowany do aktualnych potrzeb.

---