Psychologia ogólna - notatki, Psychologia ogólna


Psychologia

*nauka zajmujaca się opisem, wyjaśnianiem, niekiedy korektą zachowań ludzkich.

*dąży do prawdy i obiektywizmu

*posługuje sie własnymi metodami badawczymi

*dązy do precyzji języka

*nie jest jednolita

dyfuzja odpowiedzialnosci-im wiecej osób moze nam pomoc to pomoc nie będzie nam udzielona

*BIHAWIORYZM-zaczął sie rozwijać w XIX na skutek dazenia wczesnych psychologów do obiektywizacji metod badawczych bo INTROSPEKCJONIZM(wejrzenie w siebie) nie spełnialo wymogów naukowości.

*przyjeto że jedynym materiałem badań w odniesieniu do człowieka jest zachowanie bo ono poddaje się obserwacji i mierzeniu.

*życie wewn człowieka jest ale nie moze byc obiektywnie badane bo nie ma metod.

*człowiek jest istota reaktywną bo środowisko dziala na niego bodźcami na które w określony sposób reaguje

*czlowiek jest istotą niesamodzielną bo jest sterowany bodźcami ze środowiska ale tez konsekwencjami swoich reakcji (wzmocnienia)

najważniejsze ustalenia bihewiorystów:

1. przewaga wzmocnien negatywnych nad pozytywnymi

2.mitologizacja kary-wierzymy ze kara jest bardziej skuteczna niz nagroda i ze powinna byc surowa. Powinien istniec okreslony system nagród i kar. najbardziej skuteczna jest kara nieuchronna o średniej surowosci.

3. stosowanie kar niesie konsekwencje:

*unikanie źródła kary

*zachowania za ktore jestesmy surowo karanibardzo czesto bywaja zachamowane i powracaja kiedy przestaje zagrazac kara

*konsekwencja kar fizycznych jest uczenie dzieci zachowan agresywnych

4. błędy w stosowaniu wzmocnień:

*odraczanie wzmocnien(powinno byc wykonane od razu po reakcji)

*stosowanie niewłasciwych procedur (nagradzanie za wszystko)

Koncepcja behawioralne przedstawia nieco uproszczony obraz człowieka, ponieważ dalsze badania dowiodły , że jest to bardziej złożone.

KONCEPCJA PSYCHODYNAMICZNA

Początek z XIX wiecznej koncepcji człowieka, a mianowicie z psychoanalizy.

Przedstawiciel: Zygmunt Freud

Według tej koncepcji człowiek również jest istotą niesamodzielną, ale jest sterowany przez wewnętrzne siły dynamiczne, są one związane z niezaspokojeniem potrzeb co powoduje zadłużenie wewnętrznej równowagi i dążenie do jej przywrócenia. Powstaje w ten sposób popęd.

*Koncepcja behawioralna jak i psychodynamiczna są podobne, gdyż obie przedstawiają człowieka jako istotę niesamodzielną.

Osobowość człowieka, jego wewnętrzna struktura składa się z trzech warstw:

1.(najbardziej pierwotna) Wewnętrzne dziecko( Ono, id,)

składa się na to:

emocje (złość, zazdrość, ciekawość)

2.postępujący proces socjalizacji kształtuje kolejne warstwy naszej osobowości.

W wyniku oddziaływań wychowawczych, kształtowany jest nasz wewnętrzny rodzic albo inaczej super ego. *nakazy *zakazy *powinności które są nam przekazywane.

Podstawowy zestaw norm(czy jest się wierzącym czy nie): Dekalog

Niekiedy do super ego są włączane dodatkowe nakazy czy zakazy, które nie są wyprowadzone z głównych (podstawowych) norm i są szkodliwe(działają przeciw człowiekowi).

3. Ego- nasz wewnętrznych dojrzały. Ta część osobowości powstaje w wyniku naszych własnych doświadczeń, kieruje się zasadą wyboru i ponoszenia konsekwencji

Konflikt-sprzeczność interesów i dążeń pomiędzy wew dzieckiem a super ego. Najczęściej jest nieuświadomiony.

Pojawienie się konfliktu powoduje dyskomfort a ponieważ człowiek nie jest świadomy konfliktu próbuje sobie z nim radzić za pomocą mechanizmów obronnych.

Mechanizmy obronne konfliktu:

  1. Racjonalizacja- polega na podawaniu innych niż rzeczywiste przyczyny naszych zachowań

Np. ktoś wybudowal sobie dom i zaprasza gości którzy nie są tak bogaci. Goście ogladaja podziwiają ale mówia np. . o tam ci wyjdzie pleśń.

Np. Zrobilismy cos niezgodnego z naszym sumieniem i mamy tego świadomość i jak zastosujemy słodkie cytryny to myslimy, że zrobiliśmy temu komus przysługę, dobrze.

  1. Projekcja-rzutowanie tych cech lub zachowań, których nie akceptujemy u siebie na inne osoby.

  2. Wyparcie-polega na zepchnieciu do podświadomości tego np. naszych zachowań które są sprzeczne z naszym super ego.

W wychowaniu odniesienie się do koncepcji psychodynamicznej jest tak zwany model konfliktowy, w którym przyjmuje się, że wychowawca i wychowanek (ich działania) pozostają ze sobą w konflikcie bo właczenie człowieka w funkcjonowanie społeczeństwa zgodnie z jego zasadami i normami(społeczeństwa) wymaga ograniczen.

KONFLIKT NIE OZNACZA KŁÓTNIA

Deformacją tego modelu jest tzw. MODEL WACHADŁA- polega na tym,że dziecko czy młody człowiek nie wie jakie normy obowiązują kiedy i dlaczego innych obowiązują a innych nie.

Np. Dziecko zataiło, że dostało 1. Powiedziało że sprawdzian jeszcze nie był oddany. Mama na zebraniu się dowiaduje i daje dziecku repremendę. Za kilka dni dzwoni telefon i każą dziecku odebrać . mama mówi odbierz ale jak to ciocia to powiedz że mnie nie ma. Albo norma obowiazuje albo nie.

Koncepcja poznawcza- przedstawia czlowieka jako istote aktywna,taka która pobiera info. z otoczenia trudno je przeksztalca i konstruuje obraz zarówno siebie jak i otaczającego świata. W tym procesie biora udział procesy poznawcze(spostrzeganie, myślenie, pamięć i uczenie się) człowiek jest badaniem i ksztaltuje obraz siebie i swiata. Jest aktywny.

KONSTRUKTY OSOBISTE( stuktury poznawcze)- wyobrażenie człowieka o sobie ale także o otaczającym go swiecie we wszystkich jego aspektach.

Siec poznawcza- znajduja się poszczególne struktury poznawcze.

Cechy formalne struktur poznawczych- sa cechami ciaglymi tzn. wystepuja w roznym natężeniu u roznych osob.( duże natężenie, srednie, niskie.)

0,1- jest natężenie albo nie ma ( w ciąży albo się jest albo nie)

Mogą być proste lub zlozone

Ten co ma zlozone struktury bada swiat, stawia hipotezy

Mogą być aktywne lub bierne.

Moga być abstrakcyjne lub konkretne:

Mogą być otwarte lub zamknięte:

Stan rozbieżności pomiędzy inf. Napływającymi a inf. Zakodowanymi nazywamy dysonansem poznawczym inaczej rozbierznoscią inf. , człowiek dąży do zredukowania tego stanu na różne sposoby tzn. może poszukiwać inf. , które także blokować lub deformować napływające inf. Żeby nie naruszyć istniejących już struktur.

BARDZO CZĘSTO BLOKOWANIE BĄDŹ DEFORMOWANIE INF. NIEZGODNYCH Z NASZYMI STRUKTURAMI POZNAWCZYMI JEST ZW. Z OBRONĄ WŁASNEGO „JA”.

Konflikt motywacyjny- sytuacja, w której na człowieka działają dwie siły i stoi on przed wyborem pomiędzy tymi dwiema siłami.Nie ma jednocześnie możliwości ucieczki z pola.

Rodzaje konfliktu motywacyjnego:

Przykład: kobieta w związku z alkoholikiem. Nie chce byś w takim związku, ale boi się być sama.

„unikanie, dążenie”- sytuacja, w której ten sam cel (obiekt) budzi w nas zarówno chęć dążenia jak i unikania. W tej sytuacji w miarę zbliżania się do celu obie siły, a więc siła dążenia i siła unikania rosną. Jednak siła unikania rośnie szybciej, wiec musimy być bardzo zdeterminowani by osiągnąć cel.

Przykład: dziecko, które widzi psa. Z jednej strony chce go pogłaskać, z drugiej boi się go. Wyjście za mąż. Z jednej strony chcemy zawrzeć związek małżeński, z drugiej jednak rodzą się w nas obawy.

Silna wola- określa się jako konkurencje pomiędzy motywacjami, a wiec pomiędzy unikaniem albo dążeniem. O silnej woli mówimy kiedy dążenie jest na tyle silne, że udaje nam się zdobyć postawiony cel. Sytuacje konfliktu motywacyjnego determinują nasze zachowania. Potrafią je opisać i wyjaśnić.

Struktura „JA” - jest to wyobrażenie o sobie samym. Nie jest to struktura jednolita, ponieważ wyróżniamy różnego rodzaju „JA” np. „JA” realne, czyli to jacy jesteśmy i „JA” idealne czyli jakimi chcieli byśmy być. Zwykle te dwa rodzaje „JA” nie pokrywają się.

Struktura „JA” kształtuje nam się przez całe życie.

Informacje o naszym „JA” zasięgamy od: znajomych, nauczycieli, rodziny, osób w naszym otoczeniu, naszego odbicia, zdjęć, z tego co osiągamy, porównując się do innych.

Dostajemy szerego informacji, które tworzą nasze „JA”.

Rodzice i nauczyciele mają znaczący udział w kształtowaniu się struktury „JA” dziecka, ponieważ są osobami znaczącymi a dziecko pozostaje z nimi w zależności emocjonalnej. Należy mieć świadomość, że komunikaty pozytywne budują poczucie własnej wartości natomiast komunikaty negatywne działają przeciwnie.

Motywacja w ujęciu poznawczym

Koncepcja poznawcza zajmuje się:

Czynniki wpływające na motywacje:

Cele- spełniają role kontrolująca nasze zachowanie, dostarczają informacji na temat procesu w którym człowiek się znajduje, determinują wzorce motywacji.( informują nas co robię żeby dojść do tego celu)

*sprawnościowe- dążenie do rozwoju po to aby osiągnąć sprawność, doskonałość, umiejętność niezależnie od osiągnięć innych osób.

*wykonaniowe- człowiek ukierunkowany na porównanie społeczne, współzawodnictwo, dążymy do osiągnięć by osiągnąć więcej niż inni, determinowana przez rywalizację.

Motywacja wewnętrzna- związana z celami sprawnościowymi, robienie czegoś dla własnego rozwoju i satysfakcji

Motywacja zewnętrzna- związana z celami wykonaniowanymi, robimy coś ze względu na zewnętrzne wzmocnienia nagrody i kary.

Łączy się z umiejscowieniem kontroli, bo uważa się, że spostrzeganie przez ludzi kontroli wpływa na ich zachowanie.

*wewnętrzne umiejscowienie kontroli- osoba taka ma przekonanie, że steruje swoim zachowaniem oraz że wysiłek i nagrody są ze sobą mocno powiązane. Przekonanie o własnej skuteczności, indywidualna ocena tego czy posiadamy specyficzne umiejętności do wykonywania danego zadania. Ludzie tacy wybierają trudne zadania wkładają w nie więcej wysiłku i stosują adekwatne strategie w celu rozwiązania zadania. Wykazują niższy stopień lęku. Kierują się w życiu chęcią uzyskania sukcesu.

*zewnętrzne umiejscowienie kontroli- ludzie tacy są przekonani, że mają niewielka kontrolę nad rzeczywistością, że nie wiele od nich zależy i często nie widzą związku przyczynowo-skutkowego.

Sądy atrybucyjne- przekonanie o własnej skuteczności które wpływa na nasze zachowanie.

Psychologia humanistyczna(egzystencjalna, perceptualna)

Zdaniem psychologów humanistycznych zachowanie ludzi jest zdeterminowane przede wszystkim tym w jaki sposób spostrzegają oni otaczający świat i samych siebie.

Psychologia humanistyczna jest w pewnym sensie pokrewny filozofii.

Nasze zachowanie zależy od sposobu w jaki postrzegamy czas.

Według psychologów humanistycznych ludzie nie są wyłącznym produktem środowiska , ale są istotami obdarzonymi swobodą wyboru , są motywowani przez potrzebę samorealizacji , czyli wykorzystania swojego potencjału istoty ludzkiej

Według tej psychologii zrozumienie zachowań ludzkich jest możliwe wówczas jeżeli poznamy świat percepcyjny każdego człowieka. Innymi słowy aby zrozumieć człowieka należy zrozumieć jak wyglądają zjawiska czy rzeczywistość z jego punktu widzenia

Jeżeli zrozumiem człowieka jak on postrzega świat, to wtedy zrozumiem jego wychowanie.

Dyskusyjnym jest w takim odniesieniu używanie i rozumienie pojęcia fakty, bowiem, aby zrozumieć zachowanie ludzkie należy wiedzieć , że istotne są nie tylko fakty zewnętrzne , ale także znaczenie faktów dla człowieka

Przykładem takiego rozumienia faktów jest na przykład interpretacja bodźca stresowego , tzn. żę bodziec jest interpretowany jako pozytywny lub negatywny w zależności od oceny poznawczej .

Aby zrozumieć zachowanie dziecka musisz określić w jaki sposób spostrzega ono swoje zachowanie w określonej sytuacji. . To co z naszego pkt widzenia wydaje się zachowaniem dziwnym czy niezwykłym może być zupełnie normalnym czy celowym z punktu widzenia dziecka . Z tego powodu psychologowie humanistyczni twierdzą , że zmiana zachowania będzie możliwa wówczas , jeżeli zmienimy percepcje jednostki

Jeżeli uda mi się zmienić sposób postrzegania świata drugiej osoby, to uda mi się zmienić jego zachowanie.

Wewnętrzna perspektywa spostrzegania świata jest bezpośrednio powiązana z procesem uczenia się tzn. że uczymy się tego , takich treści, które mają dla nas osobiste znaczenie. Psychologowie humanistyczni wyróżniają dwa znaczące elementy w procesie uczenia się , a więc nabywanie nowej informacji, i dokonywanie personalizacji tej informacji.

Często w procesie nauczania popełnia się błąd uważając, że treści będą przyswojone jeśli zostaną starannie zorganizowane i zaprezentowane. Tymczasem nie wystarcza, zostają one zasymilowane , jeśli jednostka będzie potrafiła nadać im znaczenie. W procesie nauczania ważne jest to aby pomóc ludziom wydobyć osobiste znaczenie z przedstawianych treści.

W procesie uczenia się i nauczania istotne jest po pierwsze pragnienie uczenia się , tzn. żę istoty ludzkie posiadają naturalne dążenie do uczenia się.

Jako drugie ważne jest uczenie się bez zagrożenia. Przynosi ono najlepsze efekty wówczas kiedy zachodzi w bezpiecznym otoczeniu i mamy przyzwolenie na błąd . PO trzecie bardzo ważne jest samoinicjonowanie uczenia się, jest ono najbardziej znaczące i rozległe, kiedy jest zainicjowane przez podmiot oraz kiedy angażuje nie tylko umysł, ale również emocje uczącego się

Procesy poznawcze człowieka - procesy, dzięki którym człowiek jest w stanie pobierać informację z otoczenia, przetwarzać je, tworzyć sobie obraz świata oraz zapamiętywać. Do tych procesów zaliczamy :

-Spostrzeganie-Wyobrażenia-Myślenie-Pamięć-Uczenie się

Spostrzeganie - złożony układ procesów, dzięki którym powstaje subiektywny obraz rzeczywistości zwany spostrzeżeniem ( np. dwie osoby spostrzegają różnie świat : dwie osoby stoją na tej samej łące, ale ta łąką jest dla nich inna). Spostrzeganie jest czynnością ukierunkowaną na budowanie spostrzeżeń. Spostrzeżenia zaś są wewnętrzną reprezentacją zewnętrznej rzeczywistości. Procesy spostrzegania przebiegają na dwóch poziomach :

  1. Poziom czuciowo - ruchowy

Jest to spostrzeganie bez dołączania znaczenia. Spostrzeganie na tym poziomie charakteryzuje się pewnymi właściwościami : Jest znacznie bardziej skuteczne jeżeli jest procesem aktywnym ( np. znacznie bardziej dokładny / precyzyjny jest dotyk czynny niż bierny). Istnieją pewne wrodzone właściwości - wrodzony jest odruch orientacyjny tz, że reagujemy na bodziec, który wyróżnia się z tła ( np. wchodzi ktoś spóźniony na wykład i wszyscy odruchowo spoglądają na niego, bo to dla nich w tym momencie jest ciekawsze, niż to o czym mówi wykładowca).

Wrodzona jest budowa narządów zmysłów jak również związane z nim reakcje odruchowe takie jak np. skurcz mięśni soczewki czy skurcz mięśni tęczówki. Do wrodzonych właściwości spostrzegania należy także istnienie w mózgu komórek wrażliwych na spostrzeganie prostych kształtów jak np. szczeliny świetlne, kropki, linie.

  1. Poziom znaczeniowo - czynnościowy

W spostrzeganiu istnieje pewien aspekt wrodzony, a mianowicie uważa się, że człowiek posiada wrodzoną umiejętność spostrzegania głębin ( np. dziecko raczkuje i zatrzymuje się przy końcu stołu, żeby nie spaść).

Na efekt procesów spostrzegania wpływają dodatkowe czynniki. Spostrzeganie rzeczywiste jest zdeterminowane społecznie. Dzieje się tak za pomocą mowy, ponieważ świat spostrzeżeń człowieka to świat to świat elementów nazwanych ( mowa ma duży wpływ na to jak spostrzegamy, ponieważ mowa została wykształcona przez środowisko).

Człowiek przywiązuje zbyt wielką wagę do tzw. atrybucji dyspozycyjnych.

Nie widzimy przyczyn zachowań ludzkich, widzimy tylko zachowanie, stawiamy jedynie kilka hipotez. Uważamy np., że człowiek zachował się w taki sposób bo np. jest zły, głupi itp.

Za nasze zachowanie odpowiadają cechy, które posiadamy oraz sytuacja, w której człowiek się znalazł.

Eksperyment ( Filip Zimbardo):

Zaproszono studentów dobrego uniwersytetu amerykańskiego, w zasadzie zgłosili się zdrowi studenci renomowanego uniwersytetu, biali. Wzięli udział dobrowolnie w eksperymencie, który polegał na tym,, ze chcieli sprawdzić zachowanie człowieka w zamknięciu. Skonstruowano w podziemiach uniwersytetu więzienie. Zostali losowo podzieleni na strażników i więźniów, dostali atrybuty strażnicy. Nie wiedzieli kiedy zostaną aresztowani. Podjechali na teren kampusu i zabrali ich do więzienia, miał trwać 3 tyg., a trwał 5dni. Wszyscy nieprawdopodobnie weszli w swoje role. Strażnicy używali przemocy, poniżali, robili rzeczy, o które same siebie nie podejrzewali. Musieli więc zrezygnować z tego eksperymentu. Dosyć szybko to co miało być dla więźniów karą stało się przywilejem np. skorzystanie z toalety. „Więźniowie” zachowywali się w sposób nieoczekiwany dla eksperymentatorów. Eksperementatorzy myśleli, że będą sobie opowiadać kim są na wolności, co robią. Rozmawiali tylko o tym jak przechytrzyć strażników, jak wymyślić ucieczkę. Przerwali eksperyment, ponieważ całkowicie stracili nad nimi kontrolę. Nieprawdopodobnie weszli w swoje role.

Ten eksperyment pokazuje w jaki sposób sytuacja może mieć wpływ na nasze zachowanie.

Sytuacja modyfikowała również zachowanie człowieka. Nasze zachowanie jest obarczone błędem stałości. Dużą sytuację przywiązujemy do cech, a zapominamy o sytuacji, która może mieć wpływ na zachowanie człowieka.

PROCESY EMOCJONALNE

- ZŁOŚĆ-RADOŚĆ-ZAZDROŚĆ-ROZCZAROWANIE-ZDIWIENIE-CIEKAWOŚĆ-ZADOWOLENIE-ŻAL -STRACH-TĘSKNOTA-SMUTEK

Procesy emocjonalne spełniają dwie podstawowe funkcje:

  1. Funkcja sygnalizacyjna - informują organizm o tym, że została zaburzona równowaga pomiędzy nim a otoczeniem.

  2. Funkcja energetyzująca - pozwalają na zmianę istniejącej sytuacji.

INTELIGENCJA EMOCJONALNA

Nie jest jeszcze dobrze określona, ponieważ jest to konstrukt stosunkowo młody. Określa się nią jako znajomość swoich emocji, umiejętność posługiwania się nimi, jak również umiejętność identyfikowania emocji u innych ludzi i adekwatnego zachowania się w stosunku do przeżywanych przez nich emocji.

Na inteligencję emocjonalną składają się 2 rodzaje kompetencji:

1.Kompetencje osobiste (podmiotowe) - związane z sobą same. W skład ich wchodzi:

- poczucie własnej wartości - jest to przekonanie o ważności i wartości własnego „ja” (jestem niepowtarzalną jednostką; jestem wartością, ponieważ jestem istotą ludzką)

-adekwatna samoocena - jest to znajomość własnych możliwości, ale także własnych ograniczeń (świadomość tego co robię dobrze, a co nie do końca robię dobrze; jakie posiadam możliwości, a jakie ograniczenia; ktoś kto ma niskie poczucie własnej wartości ma rozdmuchaną samoocenę, cały czas musi udowadniać, że jednak jest doskonały

np. są takie osoby, które wszystko mają najlepsze- chłopaka, męża, na wszystkim się najlepiej znają itp. Na co dzień te osoby nas nie przekonują ale samych siebie, że są idealne.

np. Ci naprawdę znakomici aktorzy nie ma ich w kolorowych pismach, dobroczynnych imprezach, salonach, ponieważ oni nie muszą tego robić, bo w środku mają poczucie własnej wartości i wiedzą , że spełniają się najlepiej w swoim zawodzie np. w teatrze )

- samoświadomość emocjonalna - świadomość emocji, którą w danej chwili przeżywam. Samoświadomość emocjonalna może być utrudniona ze względu na proces wychowania, w którym raczej promuje się tłumienie emocji, niż ich świadome przeżywanie. Jest to związane z płcią - chłopcy są uczeni nieuświadamiania sobie strachu bądź smutku, natomiast dziewczynki nieuświadamiania sobie złości.

np. sztuka Szekspira - „Poskromienie złośnicy”

np. Od maleńka mówi się do małych dziewczynek: „Złość piękności szkodzi”, lub mówi się kobiecie: „ Jesteś taka piękna, jak się złościsz”. Przekaz jest taki, że kobieta ma coś z tą złością zrobić. Jako małe jesteśmy uczone, że nie wypada nam się złościć, jak jesteśmy już dorosłe mówi nam się: „Daj spokój nie złość się, zrób to dla dziecka” - mamy ukryć w sobie złość. Kobiecie nie przystoi, to co mężczyźnie.

np. Do chłopców od małego mówi się, że „Chłopaki nie płaczą”. Mały chłopiec się przewraca i rozbił sobie kolano, boli go to, jest nieszczęśliwy i biedny. Słyszy: „Nic się nie stało”. Jak nic się nie stało? Skoro jest małym chłopcem to odczuwa ból. Skoro mówimy „Nic się nie stało” zaprzeczamy emocjom.

Istnieją dowody, że chłopcy gorzej radzą sobie z rozwodami rodziców niż dziewczynki. Bo dziewczynki mogą płakać, jest im smutno. Chłopcy nie powinni płakać, mimo, iż odczuwają emocje. Z matką zostaje 6-letni chłopiec i często mówią dzieciom: „Masz się zaopiekować mamusią”. Jak ma się zaopiekować, skoro ma dopiero 6 lat? To matka powinna się nim opiekować.

Nie przyznano mu prawa do smutku, a na dodatek powierzono mu opiekę nad matką.

np. większość osób, które ma zaburzenie odżywiania to kobiety. Ale to my podejmując te różnego rodzaju walki z jedzeniem próbujemy coś zrobić ze złością. W przypadku anoreksji jesteśmy wściekłe, bo jesteśmy zbyt kontrolowane przez zewnętrzne otoczenie. W przypadku otyłości jest tak, że warto się zastanowić czy stoję przy lodówce, bo jestem głodna, czy , że jestem wściekła?

np. większość uzależnień od alkoholu to mężczyźni. Od małego mówiono mu, że nie odczuwa smutku. Najprostszy sposób to napić się alkoholu, bo wtedy przestajemy czuć, odczuwamy chwilową ulgę.

Jeżeli mówi się o piciu alkoholu, to mówi się, że to jest nieudolna regulacja emocji.

aby ułatwiały nam relację społeczne, aby były one ( relacje społeczne) prawdziwe oraz jest to traktowanie emocji jako procesu. Czyli samoregulacja jest to posługiwanie się emocjami w taki sposób, żeby pomagały nam w relacjach społecznych oraz jest to umiejętność traktowania emocji jako procesu.

np. trzeba odróżnić emocję od sposobu ich wyrażania. Emocje są błędnie traktowanie jako sposoby ich wyrażania. Emocja to jest pewien stan, stan fizjologiczny, pewna chemia, a sposób wyrażania to jest to co z tym robię.

Złość jest emocją, ale agresja nie jest emocją. Ludzie wymiennie mówiąc o złości mówią złość, agresja. Agresja to jest jeden ze sposobów wyrażania złości. Mogę być na kogoś zła i wykrzyczeć coś na kogoś - będzie to zachowanie agresywne, a mogę również powiedzieć komuś, że jestem na niego wściekła.

np. Jaką rolę spełnia zazdrość?

Zazdrość mówi nam, że coś jest dla nas ważne i chcielibyśmy to mieć. Możemy zrobić coś na szkodę, żeby to zdobyć. Możemy zazdrościć sąsiadowi samochodu - możemy mu go posysać, lub zapracować na taki sam samochód, i kupić go sobie.

LUDZIE MYLĄ EMOCJE Z WYRAŻANIEM EMOCJI.

np. jeżeli coś się dzieje wbrew naszych oczekiwań, powinniśmy wyróżnić tą złość i powiedzieć, że coś mi się nie podoba. Nie można robić „dobrej miny do złej gry”. Jak jest zła gra to musi być zła mina. W negocjacjach nie jest wcale najlepiej mieć kamienną twarz. Jeśli coś jest nie po naszej myśli należy to wyrazić.

np. wyobraźmy sobie, że ludzie się poznają o zaczynają się spotykać. Mężczyzna bardzo się stara i chce zaprosić kobietę do restauracji. Chce zaprosić kobietę do chińskiej restauracji, bo on bardzo lubi, ale ona nie lubi. Przyjechał po nią. Pojechali. Zamówili. Ona ledwo co je, ale pytana czy jej się podoba, odpowiada: „tak, super, świetnie”. Zbliża się kolejna uroczysta kolacja ( są ze sobą rok) i znowu zaprosił ją do chińskiej, bo przecież jej się podobało. Na przyszłość ciągle będzie zabierał ją do tej samej restauracji, aż w końcu się pokłócą i kobieta wygarnie mu wszystko.

np. kogoś kto jest w smutku nie należy poklepywać i mówić: „weź się w garść”.

NA PRZEŻYWANIE EMOCJI POTRZEBA CZASU.

np. mówi się, że żałoba trwa rok. Tak jak ona długo trwa, to są emocje.

Zaleganie emocji - brak radzenia sobie z tymi emocjami.

jest to przekonanie, iż z większości trudnych sytuacji można znaleźć

zadawalające wyjście. Czyli optymizm jako cecha. Jest to osoba, która doświadczyła trudnych wydarzeń życiowych i jest w stanie posiadać takie przekonanie, że z większości trudnych sytuacji znajdzie się wyjście, jest w stanie znaleźć rozwiązanie z danej sytuacji.

2.Kompetencje społeczne - zaliczamy do nich:

np. jeśli matka pracuje z dzieckiem należy pochwalić go za pozytywy…

np. jak ludzie stoją przed lustrem to koncentrują się nad wadami nie zaletami

np. człowiek inteligentny emocjonalne przekłada kooperację nad kompromis.

Kooperacja przyjmuje, że może się uda znaleźć takie rozwiązanie, które zadowoli 2 strony.

Były sobie 2 siostry, miały 1 pomarańczę. Bardzo się o nią kłóciły i postanowiły pójść na kompromis i przecięły ją na pół, żeby każda dostała kawałek. Każda poszła w swoją stronę - jedna zjadła pomarańczę i wyrzuciła skórkę, 2 - wyrzuciła miąższ i wzięła skórkę, bo była jej ona potrzebna do ciasta, a nie lubiła miąższu.

np. wyobraźmy sobie sytuację: umarła mama. I spotyka się z kimś i ten ktoś pyta co się stało i mówimy: umarła nam mama. Po czym ktoś odpowiada: „ No to lepiej, bo się nie męczy”. Lepiej przytulić, powiedzieć: „ Widzę, że Ci smutno”.

EMPATIA- U MIEJĘTNOŚĆ CZYTANIA LUDZKICH EMOCJI

Czynność myślenia jako łańcuch operacji umysłowych

Myślenie jest to łańcuch operacji umysłowych za pomocą których przetwarzane są informacje zawarte w spostrzeżeniach, wyobrażeniach i pojęciach.

Myślenie - czynność, która odbywa się w czasie za pomocą konkretnych operacji…

Proces myślenia składa się z :

Operacje umysłowe : analiza i synteza

ANALIZA: to wyodrębnianie komponentów(składników) całości (np. szukanie wątków utworu literackiego)

SYNTEZA: to łączenie komponentów(składników) w całość (np. stawianie hipotezy na bazie obserwacji empirycznych)

Operacje pochodne :

Reguły rządzące operacjami myślenia:

REGUŁA MYŚLENIA:

CECHY: niezawodne(gwarantują dojście do celu), określone, masowe.

HEURYSTYKI - charakter intuicyjny, nie są przepisami, ale często umożliwiają nam rozwiązanie danej sytuacji.

Rodzaje myślenia:

Efektem myślenia twórczego jest powstanie zupełnie nowych treści lub nowych rozwiązań problemu. wpływa na rozwój nauki oraz sztuki.

Myślenie nietwórcze odkrywanie powszechnie znanych treści.

Myślenie dywergencyjne - wiele możliwych rozwiązań problemów.

Myślenie konwergencyjne - problem posiada jedno właściwe rozwiązanie (np. testy jednokrotnego wyboru)

PAMIĘĆ- rozpatrywanie na dwa sposoby

Pamięć jako właściwość układu nerwowego o 5 cechach

Szybkość zapamiętywania, Pojemność (zakres), Trwałość pamięci, Wierność pamięci, Gotowość pamięci

Pamięć jako proces o 3 fazach: zapamiętywanie, przechowywanie, przypominanie.

Przyczyną zapominania jest interferencja

Interferencja pro aktywna polega na negatywnym wpływie na proces zapamiętywania tego, czego się uczyliśmy wcześniej

Interferencja retroaktywna (hamowanie wsteczne) negatywny wpływ późniejszego uczenia się na pamięć.


Wyszukiwarka