Test 2003 Grupa I, aaa, studia 22.10.2014, Materiały od Piotra cukrownika, materialy Kamil, Szkoła, Laboratorium urządzeń elektrycznych, URZĄDZENIA ELEK, Urządzenia Elektryczne EZ, Kolokwia


KOLOKWIUM Z TECHNIKI ŁĄCZENIA

Grupa I

Lp.

Pytanie

Do zwarć symetrycznych zaliczamy zwarcia:

  1. Trójfazowe

  2. Dwufazowe doziemne

  3. Trójfazowe z ziemią

Największa wartość chwilowa prądu zwarciowego (prąd udarowy) występuje po czasie tp od momentu wystąpienia zwarcia równym:

  1. 0,1 s

  2. 0,01 s

  3. 10 ms

Współczynnik udaru κ zależy od:

  1. Rezystancji obwodu zwartego

  2. Reaktancji obwodu zwartego

  3. Stosunku rezystancji obwodu zwartego do jego reaktancji

Prąd zwarciowy cieplny Ith to:

  1. Prąd zastępczy o stałej wartości skutecznej, który w czasie przeliczeniowym n wydzieli w torze prądowym taką samą ilość ciepła jak prąd zwarciowy o rzeczywistym przebiegu w czasie trwania zwarcia tk

  2. Prąd zastępczy o stałej wartości skutecznej, który w czasie zwarcia tk wydzieli w torze prądowym taką samą ilość ciepła jak prąd zwarciowy o rzeczywistym przebiegu

  3. Prąd o stałej wartości, który w czasie zwarcia tk wydzieli w torze prądowym taką samą ilość ciepła jak początkowy prąd zwarciowy w czasie przeliczeniowym n

W obliczeniach zwarciowych sieci wysokiego napięcia:

  1. Jest dopuszczalne pomijanie rezystancji poszczególnych elementów

  2. Nie jest dopuszczalne pomijanie rezystancji poszczególnych elementów

  3. Jest dopuszczalne pomijanie rezystancji poszczególnych elementów pod warunkiem, że ich napięcie znamionowe będzie wyższe od 110 kV

Moc zwarciowa to:

  1. Suma mocy znamionowych pozornych wszystkich źródeł energii pracujących na zwarcie

  2. Moc pozorna przeliczeniowa nie mająca znaczenia fizykalnego, a jedynie charakteryzująca warunki zwarciowe w określonym punkcie systemu elektroenergetycznego

  3. Suma mocy znamionowych pozornych wszystkich urządzeń wchodzących w skład zwartego odwodu elektrycznego

Zwarty obwód w systemie elektroenergetycznym na charakter obciążenia:

  1. Indukcyjnego

  2. Pojemnościowego o cosϕ ≈ 0,1

  3. Rezystancyjnego

Obliczenia zwarciowe prowadzimy m.in. w celu:

  1. Doboru przyrządów (urządzeń) elektroenergetycznych ze względu na ich wytrzymałość zwarciową - mechaniczną i cieplną

  2. Dobru przekrojów przewodów i żył kabli

  3. Zaprojektowania szyny zbiorczych w rozdzielniach

Wpływ silników indukcyjnych na wartości prądów zwarciowych należy:

  1. Uwzględniać zawsze

  2. Uwzględniać, jeżeli prąd znamionowy silnika (grupy silników) jest większy od 1% początkowego prądu zwarciowego w miejscu zwarcia bez udziału silnika (grupy silników)

  3. Pomijać, jeżeli prąd znamionowy silnika (grupy silników) jest mniejszy lub równy 1% początkowego prądu zwarciowego w miejscu zwarcia bez udziału silnika (grupy silników)

Udarowy prąd zwarciowy to:

  1. Chwilowa wartość prądu zwarciowego

  2. Maksymalna chwilowa wartość prądu zwarciowego

  3. Maksymalna chwilowa wartość składowej okresowej prądu zwarciowego

Formy przekazywania ciepła to:

  1. Przewodzenie, promieniowanie i unoszenie

  2. Konwekcja, przewodzenie, promieniowanie i dyfuzja

  3. Promieniowanie, przewodzenie i konwekcja

Charakterystyka nagrzewania elementu toru prądowego ma przebieg liniowy, jeżeli:

  1. Ilość ciepła zużywana na podgrzewanie elementu jest równa ilości ciepła oddawanej do otoczenia

  2. Ilość ciepła oddawana do otoczenia jest równa ilości ciepła wytwarzanego w tym elemencie

  3. Ilość ciepła wytwarzanego jest równa ilości ciepła zużywanego na podgrzanie elementu

Cieplna stała czasowa, to parametr określający proces nagrzewania:

  1. Wprost proporcjonalny do pojemności cieplnej i odwrotnie proporcjonalny do mocy oddawanej do otoczenia

  2. Wprost proporcjonalny do jednostkowej pojemności cieplnej i odwrotnie proporcjonalny do jednostkowej mocy oddawanej do otoczenia przy różnicy temperatur 1 K

  3. Równy czasowi, po którym element nieoddający ciepła do otoczenia (całkowicie cieplnie izolowany) osiągnąłby temperaturę równą temperaturze ustalonej przy zwykłej wymianie ciepła

Cieplna stała czasowa:

  1. Zależy od wartości prądu

  2. Nie zależy od wartości prądu

  3. Zależy od kwadratu prądu

Temperatura ustalona m.in. zależy od:

  1. Przewodności elektrycznej materiału

  2. Przewodności cieplnej materiału

  3. Kwadratu prądu

Cieplne stałe czasowe nagrzewania i stygnięcia danego elementu toru prądowego w tych samych warunkach zewnętrznych są:

  1. Równe

  2. Różne

  3. Między innymi proporcjonalne do ciepła właściwego materiału

Analizując nagrzewanie elementu toru prądowego prądem zwarciowym:

  1. Można pominąć ciepło oddawane do otoczenia

  2. Należy uwzględniać wszystkie składniki bilansu cieplnego

  3. Należy uwzględnić wpływ temperatury na rezystywność i ciepło właściwe nagrzewanego elementu

Temperatura przewodu w czasie zwarcia:

  1. Nie zależy od jego temperatury przed zwarciem

  2. Zależy od jego temperatury przed zwarciem

  3. Zależy od czasu zwarcia

Znajomość procesu nagrzewania elementu toru prądowego jest:

  1. Konieczna w celu wyznaczenia obciążalności prądowej

  2. Konieczna w celu doboru właściwych materiałów

  3. Ważna ze względu na bezpieczeństwo pożarowe

Obciążalność prądowa zwarciowa:

  1. Służy do określenia minimalnego przekroju toru prądowego

  2. Nie ma związku z wymiarami geometrycznymi toru prądowego

  3. Służy do wyznaczenia dopuszczalnej temperatury podczas zwarcia

Połączenie śrubowe dwóch szyn aluminiowych to zestyk:

  1. Rozłączny nieruchomy

  2. Nierozłączny nieruchomy

  3. Nierozłączny ruchomy

Rezystancja zestykowa do suma:

  1. Rezystancji styków i rezystancji warstw nalotowych

  2. Rezystancji kształtu i rezystancji warstw nalotowych

  3. Rezystancji kształtu, rezystancji styków i warstw nalotowych

Wartość rezystancji zestykowej zależy od:

  1. Siły docisku styków

  2. Właściwości fizycznych materiału użytego na styki

  3. Wartości prądu przepływającego przez zestyk

Przyrost temperatury w punkcie styczności odpowiada:

  1. Stosunkowi kwadratu napięcia zasilania do iloczynu rezystywności i przewodności cieplnej materiału stykowego

  2. Stosunkowi kwadratu spadku napięcia na rezystancji zestykowej do iloczynu rezystywności i przewodności cieplnej materiału stykowego

  3. Stosunkowi kwadratu spadku napięcia na rezystancji zestykowej do iloczynu przewodności elektrycznej i ciepła właściwego materiału stykowego

Prąd spawania styków:

  1. Zależy do siły docisku styków

  2. Nie zależy od siły docisku styków

  3. Odpowiada stosunkowi spadku napięcia przy temperaturze topnienia materiału styków do rezystancji zestykowej

Na ilość odskoków sprężystych na wpływ:

  1. Wartość prądu załączanego

  2. Prędkość styku ruchomego

  3. Konstrukcja zestyku

Odskoki powodują:

  1. Powstawanie przepięć łączeniowych

  2. Zmniejszenie rezystancji zestykowej poprzez dopasowanie powierzchni styków

  3. Pogorszenie warunków gaszenia łuku elektrycznego

Sposoby ograniczania odskoków to:

  1. Zwiększenie prędkości styku ruchomego

  2. Zmniejszenie siły docisku styków

  3. Stosowanie amortyzatorów (tłumików)

Właściwości jakimi powinny charakteryzować się materiały stykowe to:

  1. Duża przewodność cieplna i elektryczna

  2. Wysoka temperatura mięknięcia i mała temperatura topnienia

  3. Duża wytrzymałość mechaniczna

Czas trwania odskoków to:

  1. Czas od wystąpienia pierwszego odskoku do trwałego zamknięcia styków

  2. Łączny czas trwania wszystkich odskoków styku

  3. Czas od momentu pierwszego zetknięcia się styków do momentu ostatniego zetknięcia się styków podczas ich zamykania

Jonizacja zderzeniowa jest wywołana:

  1. Wysoką temperaturą gazu

  2. Wysoką temperaturą elektrod

  3. Polem elektrycznym

Gaz elektroujemny to taki gaz, który ma właściwości:

  1. Łączenia jonów dodatnich i ujemnych

  2. Przyłączania swobodnych elektronów do obojętnych atomów lub cząsteczek

  3. Łączenia jonów dodatnich z elektronami

Stopień jonizacji to stosunek:

  1. Liczby cząstek zjonizowanych do liczby wszystkich cząstek w danej objętości gazu

  2. Liczby cząstek zjonizowanych do liczby cząstek niezjonizowanych

  3. Liczby cząstek niezjonizowanych do liczby wszystkich cząstek w danej objętości gazu

Charakterystyka statyczna łuku to zależność napięcia łuku od prądu łuku przy założeniu, że:

  1. Zmiany prądu w czasie są bliskie zeru

  2. Zmienność koncentracji par ładunków w czasie odpowiadająca określonej wartości prądu łuku jest równa zero

  3. Zmiany prądu w czasie są różne od zera

Warunkiem niepalenia się łuku elektrycznego prądu stałego jest:

  1. Jak najwyższe podniesienie ch-ki statycznej ponad prostą obwodu

  2. Podniesienie ch-ki statycznej ponad prostą obwodu, tak aby nie miała z nią punktów wspólnych

  3. Zmniejszenie kąta nachylenia prostej obwodu tak aby nie miała punktów wspólnych z ch-ką statyczną

Dla łuku prądu przemiennego występują:

  1. Tylko ch-ki statyczne

  2. Tylko ch-ki dynamiczne

  3. Zarówno ch-ki statyczne jak i dynamiczne

Położenie charakterystyki statycznej zależy od:

  1. Wartości prądu łuku

  2. Warunków chłodzenia kolumny łukowej

  3. Materiału elektrod (styków)

Przebieg charakterystyki dynamicznej zależy od:

  1. Warunków chłodzenia kolumny łukowej

  2. Kierunku i szybkości zmian prądu w czasie

  3. Materiału elektrod (styków)

O łuku krótkim mówimy, jeżeli długość kolumny łukowej jest mniejsza od:

  1. 2 mm

  2. 5 mm

  3. 6 mm

W przypadku łuku długiego decydujące są zjawiska:

  1. Przyelektrodowe

  2. W kolumnie łukowej

  3. W poszczególnych obszarach łuku proporcjonalnie do ich wymiarów

Warunkiem gaszenia łuku prądu stałego jest:

  1. Minimalna moc odbierana od łuku powinna być mniejsza od 1/4 mocy znamionowej źródła

  2. Minimalna moc odbierana od łuku powinna być równa lub większa od 1/4 mocy znamionowej źródła

  3. Minimalna moc odbierana od łuku powinna być równa lub większa od max. mocy wydzielanej w łuku

Do podstawowych technik gaszenia łuku można zaliczyć:

  1. Umieszczenie zestyków łącznika w wysokiej próżni

  2. Umieszczenie zestyków łącznika w cieczy lub w otoczeniu materiałów drobnoziarnistych

  3. Przemieszczenie łuku w obszar chłodnych zjonizowanych gazów

Typowymi metodami gaszenia łuku prądu stałego są:

  1. Umieszczenie zestyków łącznika w otoczeniu oleju

  2. Wydmuch elektromagnetyczny

  3. Umieszczenie zestyków łącznika w wysokiej próżni

Typowymi metodami gaszenia łuku prądu przemiennego są:

  1. Wydmuch magnetyczny

  2. Umieszczenie zestyków łącznika w otoczeniu gazów silnie elektroujemnych

  3. Umieszczenie zestyków łącznika w wysokiej próżni

W wyłącznikach próżniowych dominującym rodzajem jonizacji jest:

  1. Jonizacja termiczna przestrzeni międzyelektrodowej

  2. Jonizacja zderzeniowa przestrzeni międzyelektrodowej

  3. Jonizacja termiczna elektrod

W wyłącznikach małoolejowych wykorzystuje się komory gaszeniowe:

  1. Podłużnostrumieniowe

  2. Poprzecznostrumieniowe

  3. Samosprężne

Podstawowe właściwości SF6 to:

  1. Gaz palny

  2. Gaz silnie elektroujemny

  3. Gaz nietoksyczny wydzielający silny zapach

Napięciem powrotnym nazywany przebieg napięciowy występujący na zaciskach łącznika po przerwaniu prądu zwarciowego:

  1. Określony parametrami źródła

  2. Określony parametrami obwodu wyłączanego widzianego z miejsca zwarcia

  3. Określony parametrami obwodu wyłączanego widzianego z tych zacisków

Przebieg napięcia powrotnego jest sumą składowych:

  1. Swobodnej i wymuszonej

  2. Podstawowej źródła i drgań własnych obwodu wyłączanego

  3. Drgań własnych obwodu wyłączanego i swobodnej źródła

Parametrami charakteryzującymi przebieg napięcia powrotnego są:

  1. Stromość narastania

  2. Amplituda napięcia powrotnego

  3. Reaktancja zwarciowa

Wraz ze wzrostem odległości miejsca zwarcia od wyłącznika następuje:

  1. Wzrost wartości prądu wyłączanego

  2. Wzrost stromości narastania napięcia powrotnego

  3. Wzrost amplitudy napięcia powrotnego

Strefa niebezpieczna to zakres odległości od wyłącznika w którym wystąpienie zwarcia powoduje powstanie najbardziej niekorzystnych warunków wyłączenia zwarcia ze względu na:

  1. Parametry napięć powrotnych

  2. Duże wartości prądów zwarciowych

  3. Dużą stromość narastania napięcia powrotnego przy jednoczesnej najmniejszej jego amplitudzie

Najbardziej niekorzystnym przebiegiem napięcia powrotnego z punktu widzenia gaszenia łuku elektrycznego jest:

  1. Przebieg nieokresowy

  2. Przebieg krytyczny

  3. Przebieg okresowy

W sytuacji wyłączania zwarcia w obwodach wysokiego napięcia prądu przemiennego w momencie przechodzenia prądu przez zero (samoczynne gaśnięcie łuku) na zaciskach łącznika pojawia się napięcie powrotne, które dąży do:

  1. Wartości maksymalnej napięcia zasilania

  2. Wartości minimalnej napięcia zasilania

  3. Dowolnej wartości napięcia zasilania

Czas przerwy bezprądowej podczas przechodzenia sinusoidy prądu łuku przez zero jest zależny od:

  1. Charakteru obciążenia wyłączanego obwodu

  2. Napięcia znamionowego źródła

  3. Przebiegu krzywej wzrostu wytrzymałości przerwy międzystykowej

Napięcie powrotne w sytuacji wystąpienia zwarcia pobliskiego jest:

  1. Sumą napięcia względem ziemi od strony zasilania i napięcia od strony linii

  2. Różnicą napięcia względem ziemi od strony zasilania i napięcia od strony linii

  3. Napięciem indukowanym w elementach indukcyjnych zwartego obwodu

Łącznikami prądu przemiennego są łączniki:

  1. Sterowane prądem przemiennym

  2. W których w torach głównych płynie prąd przemienny

  3. Zainstalowane w obwodach prądu przemiennego

Łącznik zdolny do wyłączania i załączania określonych prądów roboczych i zakłóceniowych, do długotrwałego przewodzenia określonych prądów roboczych oraz do krótkotrwałego przewodzenia określonych prądów zakłóceniowych to:

  1. Rozłącznik

  2. Wyłącznik

  3. Wyłącznik izolacyjny

Prąd znamionowy ciągły (cieplny) (IN) to największa wartość skuteczna prądu, który może płynąć przez łącznik przy pracy ciągłej, podczas której zestyki główne są zamknięte i przewodzą prąd w dowolnie długim czasie w określonej temperaturze otaczającego powietrza nie powodując:

  1. Uszkodzenia żadnego z elementów łącznika

  2. Wzrostu temperatury żadnego z elementów łącznika ponad wartość dopuszczalną

  3. Zmiany parametrów łącznika

Czas otwierania łącznika to:

  1. Czas od momentu wystąpienia zakłócenia do otwarcia ostatniego bieguna łącznika

  2. Czas od momentu wystąpienia impulsu sterowniczego powodującego otwieranie łącznika do chwili osiągnięcia po raz pierwszy położenia otwarcia przez styki ruchome tego bieguna, który jako ostatni osiąga stan otwarcia

  3. Czas od momentu wystąpienia impulsu sterowniczego powodującego otwieranie łącznika do chwili osiągnięcia po raz ostatni położenia otwarcia przez styki ruchome tego bieguna, który jako pierwszy osiąga stan otwarcia

Skala ocen:

35 - 45 pkt dostateczny

46 - 49 pkt dostateczny plus

50 - 53 pkt dobry

54 - 57 pkt dobry plus

58 - 60 pkt bardzo dobry

5

Kolokwium z Techniki Łączenia, Grupa I


Wyszukiwarka