TLENEK WEGLA, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ


1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI

Nazwa produktu: Tlenek węgla [czad]

Wzór chemiczny: CO

Producent:

Dostawca:

Użytkownik:

Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)

2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH

Składniki stwarzające zagrożenie:

Nazwa chemiczna

% wag.

Nr CAS

Nr EINECS

Symbole ostrzegawcze

Symbole zagrożenia (R)

tlenek węgla

100

630-08-0

211-128-3

F+, T

18-23

3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ

Substancja niebezpieczna w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.

Zagrożenie pożarowe: Gaz skrajnie łatwo palny. Tworzy z powietrzem mieszaniny wybuchowe. Nieco lżejszy od powietrza - gromadzi się w całej objętości pomieszczeń.

Zagrożenie toksykologiczne: Tlenek węgla jest od niepamiętnych czasów na pierwszym lub drugim miejscu wśród przyczyn zatruć ludzi, tuż za lekami. Śmiertelność w wyniku zatruć tym gazem jest bardzo wysoka i wynosi 18-22%, i to już w samym miejscu zatrucia.

Zagrożenie ekotoksykologiczne: Tlenek węgla działa zabójczo na wszelkie formy życia.

4. PIERWSZA POMOC

Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego tlenkiem węgla środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem. Ratujący muszą bezwzględnie zadbać o własne bezpieczeństwo.

Zatrucie inhalacyjne:

1.

Wyprowadzić poszkodowaną osobę na świeże powietrze.

2.

W razie potrzeby natychmiast rozpocząć sztuczne oddychanie lub z przerwami podawać tlen. W razie możliwości zastosować respirator automatyczny.

3

Jak najszybciej odwieźć do szpitala.

5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU

Zagrożenia pożarowe:

Gaz skrajnie łatwo palny. Tworzy z powietrzem mieszaniny wybuchowe. Nieco lżejszy od powietrza - gromadzi się w całej objętości pomieszczeń.

W przypadku pożaru stosować:

  • Woda gaśnicza,

  • gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym ABC,

  • gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym BC.

Zalecenia szczegółowe:

Uwaga: W ogniu wydzielają się z bromu toksyczne gazy, pary i dymy.

Sprzęt ochronny strażaków:

Kombinezony przeciwgazowe. Niezależne aparaty oddechowe.

6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA

Zalecenia ogólne:

W przypadku wydostania się tlenku węgla w pomieszczeniu zamkniętym, do likwidowania skażenia mogą przystąpić wyłącznie przeszkolone w ratownictwie chemicznym osoby, zabezpieczone stosownymi ochronami osobistymi, a w szczególności aparatami oddechowymi i kombinezonami gazoszczelnymi. Osoby dokonujące jakichkolwiek czynności związanych z akcją ratowniczą, w skażonej tlenkiem węgla atmosferze, powinny być ubezpieczane jeszcze przez dodatkowe dwie osoby. Jedna osoba asystuje wewnątrz skażonego pomieszczenia (obiektu, którym mogą być również zbiorniki, kanały, studzienki kanalizacyjne, studnie, zagłębienia terenowe i inne), zaś druga, która znajduje się na zewnątrz tego pomieszczenia (obiektu), w każdej chwili musi być gotowa do udzielenia lub sprowadzenia pomocy. Skażone pomieszczenia (obiekty) muszą być intensywnie wentylowane świeżym powietrzem.

Środki ochrony osobistej:

Unikać kontaktu z uwolnionym tlenkiem węgla. W przypadku zagrożenia stosować kombinezony gazoszczelne, rękawice ochronne, okulary ochronne w szczelnej obudowie. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów gazowych.

Zalecenia szczegółowe:

Starać się odciąć źródło skażenia środowiska (uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym), odciąć dopływ z instalacji.

Metody utylizacji:

Unieszkodliwianie na drodze spalania - zgodnie z wymogami prawa krajowego.

7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE

Zapobieganie zatruciom:

Podczas stosowania nie jeść, nie pić, unikać wdychania tlenku węgla, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu.

Zapobieganie pożarom/wybuchom:

Substancja skrajnie łatwo palna. Wymaga szczególnego trybu postępowania w tym zakresie.

Magazynowanie:

Butle z tlenkiem węgla magazynowane są w pomieszczeniach zamkniętych, specjalnie do tego celu przystosowanych i wentylowanych. W tym samym pomieszczeniu nie wolno trzymać butli z tlenem, gazami palnymi oraz gazami tworzącymi ze sobą mieszaniny wybuchowe. W tym samym pomieszczeniu można za to składować butle na gazy obojętne (azot, ditlenek węgla, gazy szlachetne). Transport butli z tlenkiem węgla musi odbywać się zgodnie z obowiązującymi przepisami Dozoru Technicznego o przenośnych zbiornikach ciśnieniowych.

Metody postępowania z odpadami:

Za odpad można uznać tlenek węgla, który w żadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy tlenek węgla likwidowany jest na drodze spalania, w wyznaczonym miejscu.

Wymagania specjalne ADR dotyczące tlenku węgla

Punktnumer i grupa

Numer rozpoznawczy

ONZ

lub przedmiotu

Nazwa materiału

PAKOWANIE

BADANIE

NAPEŁNIANIE

Wymagania specjalne

Ciśnienie

Okres

Maks. stopień napełnienia

Typ naczynia

(lm. 2211)

ciśnienie

napełnie.

MPa

(lata)

kg/l lub MPa lub % obj.

1 TF

1016 Tlenek węgla, sprężony

(1),(2),(3),(5)

1,5

5

2/3 T.P.

k

2600 Tlenek węgla i wodór, mieszanina, sprężona

(1),(2),(3),(5)

1,5

5

2/3 T.P.

k

8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ

Rozwiązania techniczne: Stosowanie się do rygorów bezpiecznej pracy (ochrony osobiste, wentylacja wyciągowa, brak możliwości skażenia kanalizacji i otaczającego środowiska). Wszelkie manipulacje wykonywać pod czynnym dygestorium. Odpadki umieszczać w oddzielnym, oznakowanym, szczelnym pojemniku.

Ochrony osobiste:

Drogi oddechowe:

Maski ochronne z filtrami par i cząsteczkowymi (filtr gazowy wypełniony hopkapitem).

Ręce:

Rękawice ochronne.

Oczy:

Okulary ochronne w szczelnej obudowie.

Skóra i ciało:

Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny.

Inne informacje:

Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Unikać wdychania tlenku węgla.

Ocena narażenia: Tlenek węgla wykrywany jest w organizmie człowieka różnymi metodami. W badaniach toksykologicznych duże znaczenie zyskały chromatograficzne metody pomiaru stężeń karboksyhemoglobiny. W metodach tych tlenek węgla jest wypierany z hemoglobiny za pomocą żelazicyjanku potasowego albo bezpośrednio wykrywany jest czujnikiem przewodności cieplnej. Poza tym, po uprzedniej redukcji katalitycznej do metanu, tlenek węgla oznaczany jest przy zastosowaniu czujnika jonizacyjno-płomieniowego. Stosowana jest również metoda spektrofotometryczna w zakresie światła widzialnego.

Badanie powietrza wydychanego na obecność tlenku węgla dokonywane jest albo w powietrzu wydechowym zapasowym, albo w całkowitej objętości powietrza wydychanego za pomocą czujnika gazowego lub układu chromatografii gazowej.

Uwaga: Pochłaniacze przeciwgazowe wypełnione węglem aktywnym i węglowymi katalizatorami sorpcyjnymi nie chronią przed tlenkiem węgla. Oczyszczanie powietrza oddechowego z tlenku węgla dokonywane jest w czasie procesu katalitycznego utleniania tlenku węgla do ditlenku węgla na katalizatorze składającym się z tlenku manganu, tlenku miedzi lub tlenku kobaltu, określanym mianem hopkalitu.

Najwyższe dopuszczalne stężenie tlenku węgla w środowisku pracy:

Składnik

NDS (mg/m3))

NDSCh (mg/m3)

tlenek węgla

30

180

Metody oceny narażenia w środowisku pracy

Metody oceny narażenia opierają się na laboratoryjnym oznaczaniu bromu na stanowisku pracy. Zalecane są metody chromatografii gazowej. Dla oznaczania stężenia par zastępczo można posługiwać się odpowiednimi rurkami wskaźnikowymi.

PN-89/Z-04008.07 Rozpuszczalność w wodzie 42 g/l w 20oC. W wodzie powstaje tzw. woda bromowa. Tworzący się z wodą kwas bromowodorowy należy do najsilniejszych kwasów. Posiada własności redukujące.

Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Postanowienia ogólne. Zasady pobierania próbek w środowisku pracy i interpretacja wyników.

PN-84/Z-04008.02

Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Wytyczne ogólne pobierania próbek powietrza atmosferycznego (imisja).

PN-84/Z-04093.07

Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości tlenku węgla. Oznaczanie tlenku węgla w powietrzu atmosferycznym (imisja) metodą jodometryczną.

PN-74/Z-04094.02

Ochrona czystości powietrza. Badanie zawartości tlenku węgla. Oznaczanie tlenku węgla na stanowiskach pracy metodą konduktometryczną.

PN-74/Z-04094.03

Ochrona czystości powietrza. Badanie zawartości tlenku węgla. Oznaczanie tlenku węgla na stanowiskach pracy metodą jodometryczną.

Zapobieganie:

Wszędzie tam, gdzie możliwe jest występowanie większych koncentracji tlenku węgla, należy przeprowadzać okresowe lub stałe pomiary zawartości tego gazu w atmosferze. Należy kontrolować, żeby podczas 8-godzinnego dnia pracy maksymalne stężenie tlenku węgla nie przekraczało w powietrzu oddechowym 0,005% objętościowych. Tam, gdzie ze względów technologicznych występuje tlenek węgla w powietrzu oddechowym, należy bezwzględnie przestrzegać obowiązku używania aparatów chroniących drogi oddechowe. Osoby, które wykazują wrażliwość na niedostatek tlenu, nie powinny pracować w atmosferze zawierającej tlenek węgla.

Stwierdza się, że wszędzie tam, gdzie eliminowany jest tzw. gaz miejski poprzez doprowadzanie gazu ziemnego, wyraźnie spada liczba zatruć tlenkiem węgla wśród mieszkańców.

9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE

9.1

Masa cząsteczkowa: 28,01 g/mol

9.2

Postać fizyczna, barwa, zapach: Tlenek węgla w warunkach normalnych jest bezbarwnym, bezwonnym, łatwo palnym gazem, z powietrzem tworzącym mieszaniny wybuchowe. Powstaje jako produkt niecałkowitego spalania węgla, drewna i wielu innych związków organicznych, przy niedostatecznym dopływie tlenu. Jako produkt spalania może występować wszędzie. Rocznie emitowanych jest do atmosfery 232 milionów ton tlenku węgla.

9.3

Temperatura topnienia: -199,5oC

9.4

Temperatura wrzenia: -191,5oC

9.5

Gęstość gazu: 1,25001 g/dm3 (20oC)

9.6

Gęstość względem powietrza: 0,97

9.7

Prężność par w 20oC: 233 hPa

9.8

Ciśnienie krytyczne: 36,9.105N/m3 (36,4 atm)

9.9

Temperatura zapłonu: < 191oC

9.10

Temperatura samozapalenia: 605oC

9.11

Zakres tworzenia z powietrzem mieszanin wybuchowych: 12,5-74% obj. (145-870 mg/m3)

9.12

Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach: Tlenek węgla słabo rozpuszcza się w wodzie (w temperaturze 0oC - 3,3 obj. na 100 obj. wody).

9.13

Inne: Duże ilości tlenku węgla powstają podczas pirolizy wielu tworzyw sztucznych, co jest przyczyną bardzo wielu zatruć śmiertelnych podczas pożarów domów mieszkalnych, biurowców, sklepów, magazynów, zakładów pracy. Jest produktem niedostatecznego spalania węgla kamiennego w piecach domowych, gdzie jako tzw. czad bywa przyczyną częstych tragedii mieszkańców, zaskakiwanych podczas snu działaniem tego bardzo silnie trującego gazu (węgiel podczas prawidłowego spalania wytwarza ok. 1% tlenku węgla, a podczas spalania nieprawidłowego aż do 30%).

Tlenek węgla jest składnikiem gazu świetlnego, gdzie jego zawartość może wynosić 2-15%. Tlenek węgla jest produktem wielu procesów chemicznych - w rafineriach przerabiających ropę naftową, przy wytwarzaniu sodu, karbidu, destylacji smoły. W górnictwie węglowym wydobywa się ze starych, nieprzewietrzanych wyrobisk, podczas pożarów i wybuchów podziemnych; w hutnictwie - powstaje przy wielkich piecach, pod pomostami stalowni oraz na suwnicach; w suszarniach zakładów ceramicznych (np. cegielniach), w kotłowniach - szczególnie tych, które są opalane miałem węglowym, w warsztatach samochodowych i garażach, podczas pracy wszelkiego rodzaju palników. Wiele zatruć śmiertelnych zdarza się w magazynach zbożowych, silosach, ładowniach statków, wytwórniach drożdży, kwaszarniach, nieprzewietrzanych piwnicach. Liczne syntezy organiczne (np. metanolu i wielu węglowodorów) są oparte na mieszaninie tlenku węgla z wodorem. Należy dodać, że gaz ten często służy do realizacji zamachów samobójczych.

Tlenek węgla posiada właściwości redukujące, co wykorzystywane jest na skalę przemysłową w metalurgii. Wykorzystywana jest tutaj reakcja pary wodnej z węglem w temperaturze kilkuset stopni Celsjusza. Tlenek węgla jest składnikiem gazu wodnego (ok. 40%) i gazu generatorowego (ok. 35%). Z łatwością wiąże się z wieloma metalami - żelazem, niklem, kobaltem, tworząc karbonylki tych metali, będące bardzo silnymi truciznami układu nerwowego. Np. karbonylek żelaza rozpuszcza się w lipidach, jak również z łatwością może być wchłaniany poprzez skórę.

10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ

Stabilność i reaktywność:

Reaktywność: Tlenek węgla gwałtownie reaguje z trifluorkiem bromu, ditlenkiem chloru, pentafluorkiem bromu, nadtlenodifluorkiem sulfurylu. Równie gwałtownie wchodzi w reakcje z acetylenem, aminami, amoniakiem, chlorem, fluorem, tlenkami azotu. Z powietrzem tworzy mieszaniny wybuchowe. Mieszaniny ciekłego tlenku węgla i ciekłego tlenu grożą wybuchem.

Właściwości korozyjne:

Słabe.

11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE

Drogi narażenia człowieka: Wdychanie.

Tlenek węgla jest od niepamiętnych czasów na pierwszym lub drugim miejscu wśród przyczyn zatruć ludzi, tuż za lekami. Śmiertelność, w wyniku zatruć tym gazem, jest bardzo wysoka i wynosi 18-22% i to już w samym miejscu zatrucia. Tlenek węgla wchłaniany jest do organizmu człowieka jedynie z dróg oddechowych, w ilości uzależnionej od jego stężenia w powietrzu. Jest gazem biologicznie obojętnym. W organizmie doprowadza do anoksji tlenkowej poprzez blokowanie transportu tlenu w drodze konkurencyjnego wiązania się z hemoglobiną. Powinowactwo tlenku węgla do hemoglobiny jest 200-250 razy większe od powinowactwa tlenu. Obecność tlenku węgla zwiększa stabilność połączenia hemoglobiny z tlenem, a tym samym zmniejsza dostępność tlenu dla tkanek poprzez bezpośrednie wiązanie się z hemoglobiną oraz przez uniemożliwienie oddania tkankom całej przenoszonej przez hemoglobinę ilości tlenu. Hipoksja wywołana zaburzonym transportem tlenu przez krwinki czerwone i zmniejszenie poboru tlenu przez tkanki prowadzi do kwasicy mleczanowej. Przypuszcza się ponadto, że obecność tlenku węgla powoduje zwiększenie przepuszczalności naczyń krwionośnych dla krwi. W drodze działania ośrodkowego tlenek węgla powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, a w przebiegu uszkodzenia śródmózgowia zaburzenia przemiany węglowodanowej, ujawniające się zwiększeniem stężenia glukozy we krwi i w płynie mózgowo-rdzeniowym. Hemoglobina w wyniku połączenia z tlenkiem węgla nie ulega trwałemu uszkodzeniu i po odłączeniu tlenku węgla powracają wszystkie właściwości prawidłowej hemoglobiny.

Dane toksykologiczne:

LCLD (inhal. człowiek) = 5000 ppm/5min,

TCLD (inhal. człowiek) = 655 cm3/m3/45min,

LC50 (inhal. szczur) = 1807 cm3/m3/4godz.

Wdychanie gazu:

Objawy zatrucia tlenkiem węgla w zależności od zawartości karboksyhemoglobiny we krwi

Zawartość ( %) karboksyhemoglobiny

Objawy

5-10

Niewielkie ograniczenie ostrości widzenia

10-20

Lekki ból głowy, zmęczenie, złe samopoczucie, duszność wysiłkowa, kołatanie serca

20-30

Zawroty głowy, zaburzenia świadomości, wiotkość kończyn, niedowłady

30-40

Różowe zabarwienie skóry, zanik świadomości, powierzchniowy oddech, objawy wstrząsu, zsinienie skóry

40-60

Głęboka utrata świadomości, porażenia, oddech Chayne'a i Stokesa, obniżenie się temperatury ciała

60-70

Stężenie śmiertelne, śmierć w ciągu 10 minut

ponad 70

Stężenie śmiertelne, śmierć w ciągu kilku minut

Przy zatruciach przewlekłych, powtarzające się niedotlenienia powodują narastające uszkodzenie tkanki mózgowej, utratę czucia w palcach, osłabienie pamięci oraz upośledzenie psychiczne. U osób stale narażonych na działanie małych stężeń tlenku węgla w powietrzu, występują bóle i zawroty głowy, uczucie zmęczenia, utrata łaknienia, nudności, senność w ciągu dnia i bezsenność w nocy. Długotrwałe narażenie powoduje zmiany we krwi. Objawami adaptacji u jednych osób jest zwiększająca się ilość czerwonych ciałek krwi oraz hemoglobiny, a u innych z kolei zjawisko przeciwne - niedokrwistość. U osób narażonych występują ponadto zaburzenia układu krążenia i tzw. „pingwini chód” - specyficzny układ nóg oraz ramiona lekko ugięte w wymuszonej pozycji. Chorzy tacy skarżą się na bóle i zawroty głowy, łatwe męczenie się, brak apetytu, bicie serca, uścisk w okolicy serca, zaburzenia snu, nietolerancję alkoholu, pocenie się, osłabienie pamięci, pobudzenie nerwowe.

Objawami zatrucia ostrego są występujące bóle i zawroty głowy, tętnienie w skroniach, szum w uszach, osłabienie słuchu pochodzenia ośrodkowego, uczucie duszności przy ruchach, postępujące zobojętnienie. Później pojawiają się nudności, wymioty, narastające zaburzenia świadomości aż do głębokiej śpiączki, bezwiedne oddawanie moczu i stolca. Źrenice, prawidłowej szerokości lub zwężone, wykazują osłabioną reakcję na światło. Nierzadko obserwuje się nierówność źrenic lub zmienną ich szerokość. Objawy te są wynikiem obrzęku mózgu. Oddech zazwyczaj jest przyspieszony i pogłębiony. Akcja serca z reguły jest przyspieszona, do częstoskurczu włącznie. Dość często występują wykwity rumieniowo-pęcherzowe z wynaczynieniami i dużą skłonnością do martwicy. Przyczyną śmierci najczęściej jest porażenie ośrodka oddechowego, uszkodzenie mięśnia sercowego z obrzękiem płuc, zapaścią i ciężkimi zaburzeniami rytmu, do migotania komór włącznie, lub rozległe, nieodwracalne uszkodzenie oun.

Powikłania: Występują jako następstwa zatruć ciężkich. Mogą też występować u tych poszkodowanych, zwłaszcza przy uszkodzeniu ośrodkowego układu nerwowego, okresy reemisji utrzymujące się niekiedy przez wiele tygodni. Obok zaburzeń psychicznych, o bardzo szerokiej symptomatologii, dosyć często występują objawy uszkodzenia układu pozapiramidowego z parkinsonizmem. U chorych też obserwowane są czasami objawy padaczkowe, zaburzenia słuchowe i wzrokowe, rozregulowanie czynności międzymózgowia. Po ciężkich zatruciach występują trwałe uszkodzenia serca.

12. INFORMACJE EKOLOGICZNE

Najwyższe dopuszczalne stężenie tlenku węgla w powietrzu atmosferycznym:

Dopuszczalne stężenie zanieczyszczeń w μg/m3

Obszary chronione

Obszary ochrony uzdrowiskowej

w ciągu 30 min

średniodobowe

średnioroczne

w ciągu 30 min

średniodobowe

średnioroczne

20000

5000

2000

13500

3500

1350*

Wskaźnik oceny dla ostrej toksyczności - wobec ryb: 5,9.

Stopień zagrożenia wód: skrajny.

13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI

Metody unieszkodliwiania:

Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

Zawartość opakowania wg:

Sposób likwidacji A1(A3): „Procesy spalania odpadów niebezpiecznych nie zawierających związków chlorowcoorganicznych..., w obrotowych piecach do produkcji cementu lub wapna” (po rozładowaniu opakowań).

14. INFORMACJE O TRANSPORCIE

14.1

Numer ONZ:

1016 (sprężony)

14.2

Klasa RID/ADR/IMO:

2

14.3

Kod klasyfikacyjny:

1-TF

14.4

Numer rozpoznawczy zagrożenia:

263

14.5

Numer indeksowy (EC):

006-001-00-2

14.6

Symbole niebezpieczeństwa (R):

18-23

14.7

Symbole bezpieczeństwa (S):

1/2-7-16-45

14.8

Nalepki ostrzegawcze wg ADR/RID Nr 8 + 6.1:

0x01 graphic
 0x01 graphic

15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH

Kartę wykonano zgodnie z:

Na etykietach należy zamieścić następujące informacje:

Symbole ostrzegawcze na opakowaniach jednostkowych:

0x08 graphic
0x08 graphic

Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych:

„Substancja skrajnie łatwo palna, toksyczna.”

Symbole zagrożenia

R 12

Substancja skrajnie łatwo palna.

R 26

Działa bardzo toksycznie przez drogi oddechowe.

Symbole bezpieczeństwa

S 1/2

Przechowywać w zamknięciu i chronić przed dziećmi.

S 7

Przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku.

S 16

Przechowywać z dala od źródeł ognia. Palenie tytoniu zabronione.

S 45

W przypadku awarii lub jeżeli źle się poczujesz, niezwłocznie zasięgnij porady lekarza - jeżeli to możliwe, pokaż etykietę.

16. INNE INFORMACJE

  1. Chemiczne określenie produktu:

Tlenek węgla sprężony

16.2 Znaczenie symboli:

Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych

F+

Substancja skrajnie łatwo palna.

T

Substancja toksyczna.

Symbol ostrzegawczy na środkach transportu

263

Gaz, toksyczny, łatwo palny.

Znaczenie oznaczeń transportowych

Klasa RID/ADR: 2-1TF

Gaz, trujący, palny.

Numer ONZ: 1016

Tlenek węgla sprężony.

Uwaga: Użytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacje zawarte w powyższej karcie stanowią opis wymogów bezpieczeństwa użytkowania substancji. Użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do konkretnych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy użytkownika. Karta charakterystyki nie może być traktowana jako gwarancja właściwości substancji.

* * * * *

KARTA CHARAKTERYSTYKI

SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ

Wydanie: I

Data wydania: 10.01.03

Strona/stron 9/9

Nazwa:

TLENEK WĘGLA

Tlenek węgla


Wyszukiwarka