Poznań , dnia ………..2013r.

ZATWIERDZAM

Dowódca .. kompanii szkolnej OSP

…………………………….

PLAN - KONSPEKT

do przeprowadzenia zajęć z taktyki

z żołnierzami 3 plutonu 1 kompanii szkolnej w dniu ……..2013r.

I. TEMAT 5 : Działanie żołnierza podczas ubezpieczenia bezpośredniego rejonu.

II. CELE ZAJĘĆ:

Uczyć:

- praktycznie wykonywać czynności w składzie elementów ubezpieczenia

bezpośredniego.

- działać przy ryzyku wykrycia przez przeciwnika.

- zastosować procedury zatrzymania osób.

III. FORMA: Musztra bojowa

IV. CZAS: 5 x 45 min

V. MIEJSCE: PĆT/Las Okrągły

VI. ZAGADNIENIA:

1. Działanie żołnierzy w składzie dyżurnego środka ogniowego.

2. Działanie żołnierza w składzie czujki (podsłuchu).

3. Działanie żołnierza w składzie patrolu pieszego.

4. Działanie żołnierza w składzie patrolu na pojeździe.

5. Działanie żołnierza na sygnały alarmowania.

6. Procedury zatrzymania i kontroli osób.

VII. WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO-METODYCZNE:

A. ORGANIZACYJNE:

1. W dniu ……...2013r udzieliłem instruktorom i szkolonym instruktażu do zajęć w czasie którego określiłem zakres przygotowania się do zajęć, zaopatrzenie materiałowe oraz literaturę do przestudiowania Przed zajęciami udzielić instruktażu instruktorom.

2. W toku zajęć zwracać uwagę na przestrzegać ustalonego porządku, dyscypliny
   i zachowania bojowego przez słuchaczy.

3. Po zajęciach nakazać dowódcom dokładne:

• sprawdzenie broni;

• sprawdzenie zaopatrzenia materiałowego;

• nadzorowanie obsługi sprzętu.

4. W przypadku zagrożenia pożarowego nakazać dowódcom wyznaczyć na czas zajęć drużynę przeciwpożarową, która musi zabrać na zajęcia środki umożliwiające gaszenie pożarów.

5. W przypadku braku instruktorów zajęcia prowadzę osobiście.

6. Pojazdy mechaniczne zaplanowane do przegrupowania na zajęcia pobrać w PST nr.1, kwitując ich pobranie u Dyżurnego PST nr 1; Po zakończeniu zajęć w MSD wypisać rozkaz wyjazdu w odpowiednich rubrykach i zakończyć ich użytkowanie.

7. Za pobrany na zajęcia sprzęt dodatkowy oraz uzbrojenie i oporządzenie indywidualne i zespołowe szkolonych czynię odpowiedzialnym dowódców drużyn. Rozliczenie i zdanie sprzętu, a w szczególności obsługę uzbrojenia i zgodność w magazynie broni dowódcy drużyn meldują osobiście.

VIII. LITERATURA:

1. Podręcznik walk pododdziałów wojsk zmechanizowanych DWLąd. 26/2000

2. Zbiór norm szkoleniowych dla pododdziałów. DWLąd wewn. 159/2010

3. Działanie żołnierza na polu walki. WSOWP wew. 345/89

4. Poradnik metodyczny do szkolenia taktycznego pododdz zmech. Szkol. 715/88

5. Regulamin działań taktycznych wojsk panc. i zmech. DWLąd wewn. 134/09

IX. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO-TECHNICZNE:

Samochód ciężarowo terenowy / autosan - …....szt.

Lornetka LP 7*45 -…... szt.

Pistolet sygnałowy - …....szt.

Farby maskujące - ……szt.

Chorągiewki - …... kpl

Hełm stalowy na stan

Kamizelka taktyczna / pasoszelki na stan

Łopatka piechoty na stan

7,62 mm kbk AKMS na stan

X. ORGANIZACJA ZAJĘĆ:

II.CZĘŚĆ GŁÓNA - czas 160 min

XI. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

NA CZAS PRZEJAZDU:

• Zachować szczególną ostrożność w czasie wsiadania i wysiadania ze skrzyni ładunkowej.

• Wsiadanie i wysiadanie z pojazdu odbywa się tylko na komendę dowódcy pojazdu.

• Miejsca na samochodzie ciężarowo - terenowym zajmować szybko i sprawnie,

• z zachowaniem szczególnej ostrożności.

• Nie palić papierosów na skrzyni samochodu , a także w miejscach do tego nie wyznaczonych.

• Nie zmieniać samodzielnie miejsc w pojazdach bez zezwolenia ich dowódców.

• Broń trzymać między kolanami , trzewikiem kolby opartą o podłoże skrzyni ładunkowej.

• Nie wychylać się i nie wystawiać przedmiotów za pojazd oraz nie opierać się o burty pojazdu.

• Nie wypychać burt (plandeki) pojazdu .

• Za przestrzeganie warunków bezpieczeństwa na skrzyni pojazdu odpowiedzialny jest dowódca skrzyni.

• Po komendzie ” Z POJAZDU” należy wysiadać tak , aby nie przekroczyć szerokości pojazdu.

• Broń podczas przejazdu musi być zabezpieczona .

• Jeśli podczas przejazdu zaistnieje jakaś przyczyna by zatrzymać pojazd żołnierze znajdujący się na skrzyni ładunkowej mają obowiązek dać sygnał dowódcy pojazdu .

• Przed wejściem do pojazdu należy rozłożyć kolby broni i zdjąć ją z ramienia.

• Kierowca prowadzący pojazd samochodowy (inny) przestrzega zasady ograniczonego zaufania w stosunku do innych użytkowników drogi.

• Przed uruchomieniem pojazdu oraz ruszeniem podać sygnał dźwiękowy.

NA CZAS ZAJĘĆ:

• W czasie trwania zajęć wykonywać tylko te czynności które zostały zlecone przez osoby funkcyjne zajęć lub wynikają z treści otrzymanego zadania.

• Zwracać uwagę na zachowanie ostrożności w czasie przemieszczania się w terenie ( zagłębienia , elementy zasieków itp.).

• Wszystkie czynności wykonywać szybko, sprawnie, lecz z zachowaniem środków ostrożności przewidując następstwa swego działania lub zaniechania działania.

• Nie podnosić i dotykać przedmiotów niewiadomego pochodzenia mogących spowodować zagrożenie życia , fakt ich znalezienia meldować natychmiast kierownikowi zajęć ( instruktorowi ).

• Nie oddalać się samowolnie z rejonu zajęć.

• Każdorazowo meldować o wszelkich urazach , kontuzjach oraz uszkodzeniach broni i sprzętu.

• Nie pozostawiać bez opieki broni i oporządzenia.

• W czasie posługiwania się środkami pozoracji stosować ochronniki słuchu.

W ZAKRESIE POSŁUGIWANIA SIĘ ŚRODKAMI POZORACJI POLA WALKI:

• Każdorazowo sprawdzać zabezpieczenie broni po zakończeniu prowadzenia ognia.

• Zabraniam prowadzenia ognia bez wyraźnej komendy lub zaistnienia sytuacji wynikającej z postawionego zadania i wymagającej jego prowadzenia.

• Zabraniam prowadzenia ognia z niesprawnej broni lub amunicji; fakt uszkodzenia broni lub amunicji należy natychmiast zgłaszać kierownikowi zajęć (instruktorowi).

• Nie zwiększać efektu prowadzonego ognia poprzez wtykanie w przewód lufy patyków , kamieni itp.

• W zakresie użycia środków pozoracji pola walki i amunicji ślepej:

• petardy, RGD-2 odrzucać natychmiast po odpaleniu w takie miejsca , aby nie spowodować zagrożenia dla ludzi i pożarowego (minimum 25m od ludzi);

• niewybuchach powiadamiać kierownika zajęć;

• do niewybuchów podchodzić po upływie 15 minut;

• używać środków pozoracji zgodnie z ich przeznaczeniem i zaleceniami kierownika zajęć ( instruktora );

• nie zostawiać środków pozoracji i pozostałości po nich w terenie ćwiczenia;

• nie wolno prowadzić ognia z amunicji ślepej ( broń strzelecka ) w kierunku ludzi, zwierząt i pojazdów, gdy odległość jest mniejsza niż 50 m.;

• po zakończeniu działania pozoracji , jej dowódca sprawdza rozładowanie broni oraz rozlicza środki pozoracji;

• odpowiedzialny za przestrzeganie warunków bezpieczeństwa kierownik grupy;

• szczegółowe warunki bezpieczeństwa w posługiwaniu się środkami pozoracji pola walki omówione będą na punkcie nauczania.

SPOSOBY OCHRONY ŚRODOWISKA PRZED ODDZIAŁYWANIEM WOJSK:

• Zniszczeń w środowisku, wynikających z działań wojskowych, można uniknąć, gdy dokonamy właściwego rozpoznania terenu, na którym przeprowadzone będą ćwiczenia.

• Dokonując maskowania podczas ćwiczeń, zawsze należy dążyć do zapobiegania ewentualnym szkodom lub maksymalnie je ograniczać. W tym celu należy przestrzegać następujących zasad:

• zwracać uwagę na tereny szczególnej ochrony; wykorzystywać istniejące, naturalne możliwości maskujące terenu (np. osłony ziemne, zagłębienia);

• stosować suchy materiał roślinny (leżący chrust, suchą trawę, suche liście);

• Niewłaściwe poruszanie się w terenie może łatwo doprowadzić do zniszczenia wartościowych elementów środowiska, w związku z tym:

• zwracać uwagę na tereny szczególnej ochrony podczas przemarszu lub przejazdu wojsk na ćwiczenia;

• dokonywać analizy terenu przed rozpoczęciem ćwiczeń, oceniając panujące warunki atmosferyczne;

• Ogólne zasady postępowania z odpadami:

• odpady należy gromadzić w odpowiednio przygotowanych pojemnikach

• usuwać odpady na terenie garnizonu w sposób zgodny z przepisami;

• zabronione jest wyrzucanie, zakopywanie i spalanie odpadów w terenie.

• W celu zapobieżenia pożarom na terenach ośrodków szkolenia poligonowego

• i innych terenach wojskowych zabrania się:

• rozniecania ognisk, pozostawiania palących się lub tlących przedmiotów oraz korzystania z otwartego ognia poza wyznaczonymi miejscami;

• palenia tytoniu w miejscach innych niż wyznaczone oraz rzucania niedopałków papierosów na ziemię

• wypalania poszycia gleby, pozostałości roślinnych i śmieci

XIII. WPROWADZENIE W SYTUACJĘ TAKTYCZNĄ:

Tło taktyczne według faktycznej sytuacji i realnego zagrożenia w dniu szkolenia.

XIV. PRZEBIEG ZAJĘĆ:

CZĘŚĆ WSTĘPNA (10 min)

W PST CSWL:

• Przyjąć meldunek;

• Sprawdzić i odnotować obecność;

• Dokonać przeglądu grupy; sprawdzić rozładowanie 100% broni!!!;

• Podać temat i cele zajęć;

• Omówić warunki bezpieczeństwa na czas przejazdu oraz podać trasę marszu.

W MIEJSCU ZAJĘĆ

Przygotowanie żołnierzy do działania (maskowanie, sprawdzenie UiSW) (15 min)

CZĘŚĆ GŁÓWNA (160 min)

Lp.	Zagadnienia i czas	Czynności
				Kierownika	Ćwiczących
						Instruktora	Szkolonych
1.	Zagadnienie 1 Działanie żołnierzy w składzie dyżurnego środka ogniowego. Czas: 20 min	Prowadzę szkolenie na punkcie nauczania. Kontroluje przebieg szkolenia. Zwracam uwagę na prawidłowe prowadzenie zajęć przez instruktorów oraz wykonywanie czynności przez szkolonych. Żołnierzy mających problem z opanowaniem materiału (odstających) szkolę osobiście.	Prowadzi szkolenie zgodnie z Planami Pracy. Wprowadza sytuację taktyczną. Szkolenie rozpoczyna od przypomnienia teoretycznego a następnie pokazują omawiane czynności. Zwraca uwagę na prawidłowe wykonywanie czynności przez szkolonych.		Wykonują nakazane czynności
2.	Zagadnienie 2 Działanie żołnierza w składzie czujki (podsłuchu). Czas: 20 min					Wykonują nakazane czynności
3.	Zagadnienie 3 Działanie żołnierza w składzie patrolu pieszego. Czas: 30 min					Wykonują nakazane czynności
4.	Zagadnienie 4 Działanie żołnierza w składzie patrolu na pojeździe. Czas: 30 min					Wykonują nakazane czynności
5.	Zagadnienie 5 Działanie żołnierza na sygnały alarmowania. Czas: 30 min					Wykonują nakazane czynności
6.	Zagadnienie 6 Procedury zatrzymania i kontroli osób. Czas: 30 min					Wykonują nakazane czynności

Obsługa UiSW po zajęciach (rozmaskowanie, obsługa broni) (30 min)

CZĘŚĆ KOŃCOWA (10 minut)

Zakończenie zajęć:

• Wykonać zbiórkę plutonu;

• Sprawdzić rozładowanie broni!!!

• Sprawdzić ilości ludzi, broni i sprzętu oraz rozliczyć środki pozoracji pola walki;

• Omówić ważniejsze etapy szkolenia;

• Wskazać najczęściej popełniane błędy i sposoby ich usunięcia;

• Podać temat i termin kolejnych zajęć oraz udzielić wstępnego instruktażu do następnych zajęć.

Załącznik 1

Pojęcie, cel i elementy zabezpieczenia bojowego.

Zabezpieczenie bojowe to całokształt przedsięwzięć mających na celu zmniejszenie skuteczności uderzeń przeciwnika oraz zapewnienie własnym wojskom sprzyjających warunków do wykonania zadań w różnych sytuacjach.

Celem zabezpieczenia bojowego jest stworzenie najbardziej dogodnych warunków zapewniających: ochronę wojsk przed niespodziewanym uderzeniem przeciwnika, ukrycie sił i środków przed rozpoznaniem przeciwnika i wprowadzenie go w błąd; zwiększenie zdolności ochronnej wojsk i przystosowanie terenu do funkcjonowania pododdziałów, w tym zwłaszcza do prowadzenia przez nie walki.

Na szczeblu pododdziału obejmuje: ubezpieczenie, maskowanie, powszechną obronę przeciwlotniczą, zabezpieczenie inżynieryjne i obronę przeciwchemiczną.

Ubezpieczenie

Ubezpieczenie organizuje się w celu niedopuszczenia do przeniknięcia elementów rozpoznania przeciwnika w ugrupowanie plutonu (drużyn), uniemożliwienia niespodziewanego napadu przeciwnika oraz zapewnienia wojskom czasu i dogodnych warunków przygotowania i prowadzenia działań (walki) oraz odpoczynku.

W zależności od charakteru wykonywanych zadań pododdziały ubezpieczają się:

• w rejonach ześrodkowania (wyjściowych, odpoczynku) - ubezpieczeniem postoju;

• w marszu - marszowym;

• w walce - ubezpieczeniem bojowym;

• ponadto we wszystkich działaniach - ubezpieczeniem bezpośrednim.

Ilość sił i środków wydzielonych do ubezpieczenia zależy od stopnia zagrożenia ze strony przeciwnika, charakteru i rodzaju działań, właściwości terenu, widoczności i pogody.

Dla zapewnienia sprawnego funkcjonowania ubezpieczeń i wzajemnego rozpoznania się żołnierzy na każdą dobę ustala się hasło i odzew.

Hasło - podaje się ustnie do wiadomości wszystkich żołnierzy, którzy biorą udział w ubezpieczeniu i rozpoznaniu oraz osobom wysyłanym poza rejon rozmieszczenia pododdziału.

Odzew - podaje się dowódcom pododdziałów oraz osobom wysłanym do przekazania ustnych rozkazów. Hasła żąda się od wszystkich osób przechodzących przez rubież ubezpieczeń i poruszających się po rejonie rozmieszczenia pododdziałów w nocy, odzewu - od osób przekazujących zadania od przełożonego i od dowódców prowadzących rozpoznanie.

Wszystkich żołnierzy nie znających hasła oraz żołnierzy przybyłych z rozkazami a nie znających odzewu zatrzymuje się.

Załącznik 2

Rodzaje ubezpieczeń i ich charakterystyka

W zależności od rodzaju działań taktycznych wyróżniamy:

1. Ubezpieczenie postoju, którego elementami są:

• oddział czat;

• czaty.

1. Ubezpieczenie marszowe, którego elementami są:

1. przy marszu dofrontowym:

• awangarda;

• szpica czołowa;

• patrol czołowy.

2. przy marszu odfrontowym:

• ariergarda;

• szpica tylna;

• patrol tylny.

c) przy marszu wykonywanym wzdłuż frontu (rokadowym):

• szpica boczna;

• patrol boczny;

• stałe ubezpieczenie boczne.

3. Ubezpieczenie bojowe, którego elementami są:

• bojowy patrol rozpoznawczy;

• pluton zmechanizowany jako ubezpieczenie bojowe, organizowane przez batalion w sytuacji braku styczności z przeciwnikiem.

4. Ubezpieczenie bezpośrednie, którego elementami są:

• placówka;

• drużyna patrolowa;

• czujka (podsłuch);

• szperacze;

• patrole piesze;

• dyżurne środki ogniowe;

• wartownicy;

• dyżurne wozy bojowe;

• posterunki ochronno - obronne;

• dyżurna służba ochronno - obronna pododdziału.

Załącznik 3

Ubezpieczenie postoju organizuje się w celu uniemożliwienia przeciwnikowi penetracji rejonów rozmieszczenia wojsk oraz dokonania niespodziewanego napadu, a w wypadku napadu, zatrzymania przeciwnika do czasu rozwinięcia się wojsk ubezpieczanych. W zależności od sytuacji wysyła się je na odległość gwarantującą zatrzymanie przeciwnika na czas niezbędny do reakcji ubezpieczanych wojsk. Elementami ubezpieczenia postoju są oddziały czat i czaty.

Elementy ubezpieczenia postoju.

Element ubezpieczenia	Skład	Kto wystawia (organizuje)	Orientacyjne odległości od granicy rejonu rozmieszczenia ubezpieczonych sił	Uwagi
Oddział czat	Batalionowe zgupowanie taktyczne lub wzmocniona kompania	ZT Oddział	Około 5 - 15 km. Szerokość pasa ubezpieczenia około 5 - 10 km.	Dla ubezpieczenia bezpośredniego organizuje: placówki, czujki, patrole,
Czata	Wzmocniony pluton	ZT Oddział	Do 5 km pododdziałów. Szerokość pasa ubezpieczenia do 2 km.	Dla ubezpieczenia bezpośredniego wystawia placówki, czujki, patrole, szperaczy.

Czata. Działa w sile wzmocnionego plutonu, w odległości do 5 km od rejonu rozmieszczenia pododdziałów. Szerokość pasa ubezpieczenia do 2 km. W celu niedopuszczenia do niespodziewanego napadu na swoje pododdziały ubezpiecza się elementami ubezpieczenia bezpośredniego takimi jak:

• placówka (w składzie drużyny zmechanizowanej);

• patrole piesze, drużyny patrolowe lub szperacze;

• czujki (w nocy - podsłuchy - w składzie 2-3 żołnierzy).

Siły główne w rejonie rozmieszczenia oprócz elementów ubezpieczenia postoju, na zewnątrz i wewnątrz rejonu rozmieszczenia ubezpieczają się elementami ubezpieczenia bezpośredniego takimi jak:

a) na zewnątrz rejonu rozmieszczenia:

• placówki;

• patrole piesze;

• drużyny (wozy) patrolowe;

• czujki lub podsłuchy.

b) wewnątrz rejonu rozmieszczenia:

• dyżurne środki ogniowe;

• dyżurne wozy bojowe;

• posterunki ochronno-obronne;

• wartownicy przy wozach bojowych (pojazdach);

• dyżurna służba ochronno-obronna pododdziałów.

Czata jako element ubezpieczenia postoju

Sposób działania. Czata - po zajęciu nakazanej linii (rejonu), przygotowuje ją do obrony, zamykając najbardziej prawdopodobne kierunki podejścia przeciwnika. W pasie ubezpieczenia przygotowuje główny i zapasowy punkt oporu. Luki pomiędzy czatami oraz kierunki dogodne do działania czołgów powinny być nieprzerwanie obserwowane i osłaniane ogniem. Na rozkaz dowódcy czaty organizuje się w nich patrolowanie, a w przodzie i na skrzydłach wystawia się placówkę, czujki (podsłuchy). W celu prowadzenia rozpoznania przed frontem czaty i na jej skrzydłach wysyła się patrole (drużyny lub wozy patrolowe).

W nocy i w warunkach ograniczonej widoczności stan osobowy czaty powinien znajdować się w całkowitej gotowości bojowej i zachować dużą czujność, w razie konieczności wysyła patrole piesze lub szperaczy, które działają skrycie po nakazanych drogach i dokładnie sprawdzają teren.

Przed frontem czaty lub w lukach między czatami w razie istnienia skrytych podejść, w warunkach ograniczonej widoczności wystawia się podsłuchy w składzie 2-3 żołnierzy, a w warunkach dziennych czujki w składzie 2-3 żołnierzy.

Na wiadomość o pojawieniu się przeciwnika czata wzmacnia obserwację i przygotowuje się do walki. O przeciwniku dowódca czaty melduje dowódcy, który wysłał ubezpieczenie i powiadamia sąsiednie ubezpieczenia. Małe grupy przeciwnika niszczy lub bierze do niewoli. Wobec większych sił przeciwnika czata uporczywie utrzymuje zajmowaną linię (punkt oporu), zabezpieczając rozwinięcie i zorganizowane wejście do walki ubezpieczanych wojsk. Jeżeli w pasie działania ubezpieczenia został wysadzony desant powietrzny, dowódca czaty melduje o tym przełożonemu .

Załącznik 4

Ubezpieczenie bezpośrednie organizuje się w każdych warunkach dla własnej ochrony przed niespodziewanym napadem przeciwnika. Wszystkie elementy ubezpieczeń bezpośrednich ściąga się do macierzystych pododdziałów w wypadku wykonania bezpośredniego uderzenia przez przeciwnika naziemnego na siły ubezpieczane. Dalsze zadania ich siły wykonują w składach pododdziałów. Wykonywanie zadań przez ubezpieczenie bezpośrednie przerywa się przed wyprowadzeniem sił głównych z zajmowanego rejonu.

Placówkę wystawia oddział czat lub czata. Podczas postojów (odpoczynków), zadanie to wykonuje zazwyczaj drużyna patrolowa, poprzez zajęcie i przygotowanie dogodnego do obrony i obserwacji stanowiska, pozycji czy obiektu. Zadaniem placówki jest ubezpieczać oddział czat, czatę oraz pododdział sił głównych na postoju (odpoczynku, w rejonie), nie dopuścić do niespodziewanego napadu przeciwnika oraz przeniknięcia elementów rozpoznawczych lub grup dywersyjnych. Drużyna pełniąca służbę placówki (przez dobę) urządza stanowisko oporu, rozbudowując go pod względem inżynieryjnym co najmniej w zakresie prac pierwszej kolejności . Szerokość pasa rozpoznania i ubezpieczenia - do 500 m. Wystawia elementy ubezpieczenia bezpośredniego tj.: czujka (w nocy podsłuch) - 2-3 żołnierzy, patrol pieszy (2-3 żołnierzy), w celu rozpoznania obiektu może wysłać szperaczy, wartownika przy wozie.

Placówka zadanie swoje wykonuje przez obserwację i walkę. Pojedynczych żołnierzy bierze do niewoli lub niszczy, o czym melduje dowódcy pododdziału, który ją wystawił. Grupy rozpoznawcze przeciwnika niszczy, a w razie natarcia sił głównych przeciwnika broni zajmowanego stanowiska oporu, wycofuje się (po wyznaczonej drodze, wykorzystując teren i zasłonę dymną) na rozkaz (sygnał) dowódcy pododdziału, który ją wystawił. Następnie (w zależności od zadania) zajmuje stanowisko w ugrupowaniu przełożonego lub poprzez zajęcie kolejnej rubieży ogniowej zabezpiecza odskok sił głównych czaty.

W celu rozpoznania własnych żołnierzy ustala się na każdy dzień hasło i odzew. Hasło i odzew podaje się cicho. Wszystkich nie znających hasła służba wewnętrzna lub ubezpieczenie zatrzymuje i przekazuje przełożonym.

W porze dziennej dopuszcza się na odpoczynek połowy stanu osobowego placówki, natomiast w porze nocnej odpoczywać może jedna trzecia placówki, a pozostali żołnierze powinni pełnić służbę. Pełnieniem służby i odpoczynkami reguluje dowódca drużyny.

Drużyna zmechanizowana jako placówka (wariant)

Załącznik 5

Elementy ubezpieczenia bezpośredniego.

Element	Skład	Kto wystawia	Sposób działania	Uwagi
Placówka	Drużyna	Oddział czat, czata oraz batalion, kompania sił głównych.	Działa w odległości do 1,5 km od ubezpieczanych pododdziałów. Zmienia się raz na dobę.	Organizuje stanowisko oporu, patrole, czujki i obserwację.
Czujka, podsłuch	2-3 żołnierzy	Oddział czat, czata, placówka oraz batalion, kompania sił głównych.	Zajmuje stanowisko, prowadzi obserwację i powiadamia o pojawieniu się przeciwnika, w wypadku uderzenia przeciwnika wycofuje się.	Wysyła się na odległość wzrokową. Czujkę w warunkach dziennych. Podsłuch w warunkach ograniczonej widoczności.
Patrol pieszy, drużyna patrolowa, szperacze	2-3 żołnierzy BWP	Oddział czat, czata, placówka, batalion, kompania sił głównych.	Działa na wyznaczonym kierunku, prowadząc obserwację okrężną. Pojedynczych żołnierzy bierze do niewoli.	Działa między oddziałami czat, czatami, placówkami oraz przed rejonem rozmieszczenia kompanii, batalionu sił głównych.
Dyżurny środek ogniowy	Obsługa środka ogniowego	Pluton, drużyna sił głównych	Zajmuje wyznaczone SO i przygotowuje je pod względem inżynieryjnym. Ogień otwiera samodzielnie lub na rozkaz.	Działa w odległości bezpośredniej od pododdziału.
Dyżurny wóz bojowy	BWP, Czołg	Pluton sił głównych	Wóz bojowy przygotowany do prowadzenia ognia. Załoga w wozie bojowym w gotowości do niszczenia przeciwnika.	Działa w ugrupowaniu plutonu. Przeznaczony jest do obrony przed przeciwnikiem powietrznym i naziemnym.
Wartownicy przy wozach (pojazdach)	Żołnierz	Drużyna, załoga (każda)	Pełni służbę przy wozie bojowym. Zatrzymuje zgodnie z zasadami służby wartowniczej.	Zmienia się wartowników co 2 godziny. Wartownicy zatrzymują nie znających hasła.
Posterunki ochronno-obronne	1-2 żołnierzy na posterunku	Oddział, Batalion sił głównych	Pełnią służbę zgodnie z zasadami służby wartowniczej i tabelą posterunku.	Organizuje się do ochrony i obrony składów, sztabów itd.
Dyżurna służba ochr.- obr. pododdz.	2-3 żołnierzy	Kompania (każda)	Pełnią służbę zgodnie z zasadami regulaminu ogólnego.	Wyznacza się podoficera dyżurnego oraz 1-2 dyżurnych

Załącznik 6

Drużyna patrolowa prowadzi rozpoznanie przed siłami ubezpieczanymi oraz przed punktami oporu czat i w lukach między nimi. Rolę drużyny patrolowej może pełnić załoga BWP.

W czasie patrolowania porusza się skrycie wyznaczoną drogą, prowadząc wnikliwą obserwację terenu. Przy wjeździe w teren zakryty powinna rozpoznać go szperaczami. Działających pojedynczo żołnierzy przeciwnika bierze do niewoli lub niszczy. W przypadku wykrycia większych grup przeciwnika dowódca drużyny patrolowej melduje o tym przełożonemu i obserwuje ich działanie.

W marszu wysyłana jest z PCz (PB,PT) lub z SzCz (SzT) a także z sił głównych awangardy na odległość wzrokową. Odległość ta powinna zapewniać natychmiastowe wsparcie ogniem drużyny, jeśli zajdzie taka potrzeba. Drużyna patrolowa swoje działanie może ubezpieczać szperaczami, których powinna wysyłać w miejscach dogodnych do organizowania przez przeciwnika zasadzek, minowania odcinków dróg oraz rozpoznania skraju lasu, skraju miejscowości, mostów, wiaduktów itp.

Swoje zadanie wykonuje przez obserwację oraz walkę. Obserwacja powinna być okrężna i ciągła. W terenie odkrytym oraz podczas zbliżania się do ważnych obiektów (typu most, las, miejscowość) porusza się na maksymalnej prędkości. Miejscowości na drodze marszu rozpoznaje poprzez stwierdzenie obecności przeciwnika po takich cechach demaskujących, jak: brak ruchu ludności; szczekanie psów; unoszenie się dymów z podwórek; szum silników spalinowych. Jeżeli jest brak tych cech demaskujących, zatrzymuje się w pobliżu miejscowości za ukryciem, wysyła szperaczy na skraj miejscowości, obserwuje szczególnie dokładnie wieże, dachy, i po otrzymaniu sygnału, że droga jest wolna, podjeżdża zabierając szperaczy, przejeżdża miejscowość prowadząc obserwację, wykonuje dalej otrzymane wcześniej zadanie.

W czasie rozpoznania drogi marszu przy napotkaniu mostu (wiaduktu) drużyna patrolowa zatrzymuje się za ukryciem, wysyła szperaczy do rozpoznania mostu (wiaduktu) pod względem stanu technicznego oraz czy nie jest zaminowany lub broniony.

Po zbliżeniu się do lasu nakazuje rozpoznać skraj lasu szperaczom na głębokość 300-500 m. Natomiast w samym lesie spiesza tylko szperaczy w rejonach polan leśnych, węzłach dróg leśnych itp.

Dowódca drużyny patrolowej ubezpieczenie szperaczami powinien ograniczyć do niezbędnego minimum, ponieważ każde ich wysłanie znacznie obniża tempo marszu. Jeśli w wyniku przeprowadzonej obserwacji dowódca drużyny patrolowej nie stwierdzi oznak działania przeciwnika w obiektach typu most, miejscowość, skraj lasu to ze względu na brak czasu (zapewnienie założonego tempa marszu) może zbliżyć się do obiektu na maksymalnej prędkości prowadząc jednocześnie rozpoznanie walką (ogniem). W żadnym przypadku nie powinien dopuścić do zatrzymania ubezpieczanych sił na drodze marszu.

Drużyna patrolowa tylna działa na ogonie patrolu tylnego nie dopuszczając do niego elementów rozpoznawczych lub ubezpieczeń marszowych przeciwnika. Zadanie swoje wykonuje organizując zasadzki, dokonując zniszczeń, stawiając zawały, niszcząc odcinki dróg.

Dyżurny wóz bojowy działa bezpośrednio w ugrupowaniu pododdziału będącego w rejonie rozmieszczenia. Dyżurnym wozem bojowym może być BWP lub czołg. Załoga przebywa w wozie w stałej gotowości do otwarcia ognia do przeciwnika naziemnego i powietrznego. Powinien być rozmieszczony w miejscu, w którym jest możliwe prowadzenie dobrej obserwacji okrężnej i ognia. Radiostacja powinna być włączona na odbiór, ponadto powinien być wyznaczony obserwator do odbierania sygnałów od przełożonych i przekazywania do dowódcy wozu.

Jeżeli dyżurny wóz bojowy stanowi BWP, drużyna powinna mieć przygotowane stanowiska ogniowe wokół BWP w odległości 50-100 m. Dla każdego środka ogniowego dowódca powinien wskazać sektor obserwacji i ostrzału. Wóz powinien być w stałej gotowości do wyjazdu we wskazany rejon przez dowódcę w celu walki z przeciwnikiem. Zmienia się zwykle co 2-4 godziny, wyznacza się w każdym plutonie zmechanizowanym i czołgów.

Dyżurny środek ogniowy stanowi ubezpieczenie drużyny, plutonu i może być w składzie obsługi broni zespołowej. Działa w ugrupowaniu pododdziałów i ma zadanie nie dopuścić do niespodziewanego napadu przeciwnika. Po otrzymaniu zadania obsługa dyżurnego środka ogniowego rozbudowuje stanowisko ogniowe, maskuje i prowadzi obserwację w nakazanym sektorze i jest w stałej gotowości do otwarcia ognia. Służba ta może być wyznaczona na okres do 2 godzin, następnie powinna być zmieniona. Ogień otwiera samodzielnie lub na rozkaz dowódcy.

Czujka, w nocy podsłuch jest elementem ubezpieczenia bezpośredniego wysyłanym ze składu placówki, czaty, oddziału czat, kompanii lub batalionu sił głównych. W skład czujki (podsłuchu) wchodzi 2-3 żołnierzy. W zależności od sytuacji, charakteru terenu i warunków widoczności, czujkę (podsłuch) wystawia się przed pododdziałem lub na jego skrzydle w odległości do 400 m, może działać również w lukach między sąsiednimi czatami, placówkami. Zmianę czujki (podsłuchu) przeprowadza się co 2-4 godziny. Czujka (podsłuch) pełni służbę skrycie, nikogo nie zatrzymując. O pojawieniu się działających pojedynczo żołnierzy oraz niewielkich grup przeciwnika melduje przełożonemu. W przypadku zaatakowania stanowiska, czujka (podsłuch) otwiera ogień i pod osłoną terenu , ognia sił ubezpieczanych i dymów wycofuje się do macierzystego pododdziału.

Stanowisko czujki (podsłuchu) przed i po maskowaniu.

OPRACOWAŁ

Dowódca 3 plutonu

.......................................

Punkt nauczania 2

ZAGADNIENIE: 1 , 2 , 3 , 4, 5, 6

CZAS: 160 minut.

MIEJSCE : PĆT/Las Okrągły.

PROWADZĄCY: dowódca drużyny

1. CZĘŚĆ WSTĘPNA - czas 10 minut

Prowadzę osobiście.

Batalion, kompania sił głównych (oddział czat), pluton (czata)

Punkt nauczania 1

ZAGADNIENIE: 1 , 2 , 3 , 4, 5, 6

CZAS: 160 minut.

MIEJSCE : PĆT/Las Okrągły.

PROWADZĄCY: Prowadzę osobiście.

Obsługa UiSW po zajęciach (rozmaskowanie, obsługa broni (teren pododdziału))

Czas: 30 minut

instruktor: dowódca drużyny

III. CZĘŚĆ KOŃCOWA- czas 10minut.

Prowadzę osobiście.

Przygotowanie żołnierzy do działania (maskowanie, sprawdzenie UiSW)

Czas: 15 minut

instruktorzy: dowódcy plutonów

do 1500 m

w

1

D - 1 Dom

500

D -3 Drzewo

600

D - 2 Staw

600

GOLEWO

CIEN

PASIKUROWICE

Pn

S

do 2 km

SIŁY GŁÓWNE

do 5000 m

CZATA

PATROL PIESZY

PLACÓWKA

do 1500 m

CZUJKA

odl. wzrokowa

S

do 2 km

---