POLA ELEKTRYCZNE I MAGNETYCZNE

POD LINIĄ NAPOWIETRZNĄ

1. Pole elektryczne

(1)

Wzór (1) określa przebieg wartości maksymalnej natężenia pola elektrycznego na powierzchni ziemi w funkcji odstępu x od osi pionowej zawieszenia przewodu.

Sprawdzenie kształtu rozkładu pola elektrycznego:
gdy x = 0

Zatem rozkład natężenia pola elektrycznego ma kształt (maksimum pod przewodem):

Uwaga dotycząca strefy bezpiecznej: jej szerokość zależy otwartości dopuszczalnego natężenia pola elektrycznego Edop. Gdy ta wartość ulega zmianom, np. wskutek zaleceń międzynarodowej organizacji zdrowia (WHO), wówczas należy obliczyć wymiary strefy.

Jeśli jednak trzeba obniżyć E, wówczas stosuje się przewody ekranujące.

Stosując zasadę superpozycji, podobnie oblicza się rozkład pola elektrycznego w linii wieloprzewodowej. Problem matematyczny - rozwiązanie układu n-równań dla n-niewiadomych wartości Q.

2. Pole magnetyczne

Pojedynczy przewód wiodący prąd o natężeniu I, zawieszony na wysokości h nad powierzchnią ziemi, pod powierzchnią ziemi „odbicie lustrzane przewodu”, wiodące prąd I w przeciwnym kierunku.

Średnica przewodu pomijalna w stosunku do wysokości h, pomijalne różnice przenikalności magnetycznej, przewód nieskończenie długi.

Natężenie pola magnetycznego H₁ od prądu w przewodzie roboczym oraz ta sama wartość H₁ od „odbicia lustrzanego”:

[H]

I [A]

D [m]

Składowa H₁ styczna do powierzchni ziemi:

Całkowita składowa natężenia pola magnetycznego styczna do powierzchni ziemi:

Wartość maksymalna natężenia pola elektrycznego w punkcie rzutu zawieszenia przewodu ( x = 0):

Sprawdzenie kształtu rozkładu natężenia pola elektrycznego:

dla x = 0

1

Pole el.-mag. pod linią_13_14_1

_E1

---