Strategie finansowe przedsiębiorstw - Problemy egzaminacyjne studia zaoczne, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr I, Strategie finansowe przedsiębiorstw


Strategie finansowe przedsiębiorstw

Problemy egzaminacyjne - studia zaoczne

I. Podstawy wyboru strategii finansowej przedsiębiorstwa.

    1. Cechy współczesnych przedsiębiorstw.

Współczesne przedsiębiorstwo wykorzystujące mechanizmy rynku kapitałowego w swoich decyzjach
i działaniach cechuje:

    1. Kategoria wartości w strukturze celów przedsiębiorstwa.

We współczesnych teoriach formułuje się cel przedsiębiorstwa jako maksymalizację jego wartości,
a tym samym majątku (korzyści) dla właścicieli. Nierzadko pojawia się pojęcie wartości dla akcjonariuszy w rozumieniu maksymalizacji ich stopy zwrotu z kapitału zaangażowanego w finansowanie przedsiębiorstwa.

Pojęcie wartości przedsiębiorstwa nie jest w literaturze definiowane w sposób jednoznaczny. Tradycyjne podejście majątkowe uwzględniające wartość księgową przedsiębiorstwa oraz ocenę retrospektywną nie jest wystarczające.

W szczególności należy uwzględnić:

    1. Obszary decyzyjne przedsiębiorstwa.

W strukturze współczesnego przedsiębiorstwa, związanej z jego działalnością na rynku kapitałowym, można wyróżnić trzy główne obszary wyborów, czyli decyzje związane z:

    1. Konflikty interesów uczestników rynku (przesłanki, konsekwencje); problem asymetrii
      informacji, teoria agencji.

Konflikty interesów można rozpatrywać w następujących płaszczyznach:

Do głównych przesłanek powstania konfliktu interesów możemy zaliczyć:

Konsekwencje występowania konfliktu interesów na rynku kapitałowym można rozpatrywać w kilku obszarach, związanych z:

Problem asymetrii informacji - sytuacja zachodząca, gdy część z podmiotów biorących udział w procesach wymiany znajduje się w posiadaniu większej ilości informacji istotnych (dla podjęcia optymalnej decyzji,
w odniesieniu do danego problemu) niż inne podmioty. Wpływa to na podejmowanie przez podmioty doinformowane odmiennych decyzji i pozwala im osiągnąć przewagę.

Asymetria informacji między podmiotami występuje w odniesieniu do pewnego zdarzenia, na którego wystąpienie, ani na prawdopodobieństwo wystąpienia te podmioty nie mają żadnego wpływu. Jednakże podmiot doinformowany jest w stanie lepiej przewidzieć to zdarzenie na podstawie tylko jemu dostępnych, dodatkowych informacji.

Teoria agencji - inaczej teoria przedstawicielstwa - wskazuje na problem rozbieżności interesów pomiędzy właścicielem a zarządzającym. Relacja agencji występuje wówczas, gdy jakaś osoba lub grupa osób z powodu niedostatecznej informacji nie jest w stanie sprawić aby działania występującej w jej imieniu innej osoby bądź grupy osób służyły jej najlepiej pojętym interesom. Relacje te określa się często jako "agent - pryncypał" i są one charakterystyczne zwłaszcza dla działalności w ramach przedsiębiorstwa, ale występują również pomiędzy jednostkami współpracującymi na rynku.

Są to np. relacje pomiędzy radą nadzorczą, a zarządem, przedsiębiorstwem a podwykonawcami.

Z problemem agencji wiążą się także określone koszty:

    1. Teorie przedsiębiorstwa; cechy, porównanie, problem społecznej odpowiedzialności
      przedsiębiorstwa.

Spośród wielu współczesnych teorii przedsiębiorstwa wyróżnić należy trzy główne modele:

Problem społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstwa:

II. Pojęcie i rodzaje strategii finansowej przedsiębiorstwa.

2.1. Pojęcie i cechy strategii, definicja strategii finansowej.

Strategia - cele i misja przedsiębiorstwa, wzorce dla działań i decyzji, sposoby realizacji celów i związana z tym alokacja zasobów.

Cechy strategii:

Strategia finansowa - zbiór kryteriów i zasad postępowania związanych z szeroko rozumianym zarządzaniem kapitałem (decyzje i strategie pozyskiwania kapitału - wybór struktury i zarządzania kapitałem). Strategie związane z pozyskaniem kapitału, jego alokacją i ryzykiem.

2.2. Cechy i pojęcie rozwoju przedsiębiorstwa.

Rozwój przedsiębiorstwa - oznacza (pozytywne) zmiany jakościowe, dokonujące się w czasie.

ROZWÓJ (CECHY)

Rozwój dokonuje się w sytuacji gdy zmiany jakościowe i ryzyko realizowane w dłuższej perspektywie powodują:

2.3. Rodzaje strategii (cechy, porównanie).

Rodzaje strategii

Strategia defensywna

Strategia ofensywna

Cel główny

  • Stabilizacja wartości ekonomicznej i rynkowej

  • Przetrwanie

  • Wzrost wartości ekonomicznej i rynkowej

  • Rozwój

Struktura przedsiębiorstwa

  • Działanie w stabilnej strukturze (produkcyjna, zakres majątku, fuzje itp.)

  • Zmiany strukturalne

Postawa wobec otoczenia

  • Utrzymanie pozycji rynkowej

  • Preferencje dla zachowań adaptacyjnych

  • Minimalizacja zagrożeń otoczenia

  • Poprawa pozycji rynkowej (przewaga konkurencyjna)

  • Preferencje dla zachowań kreatywnych

  • Wykorzystanie okazji rynkowych

  • Aktywne zmiany otoczenia

Postawa wobec ryzyka

  • Ograniczenie sytuacji ryzykownych

  • Akceptacja ryzyka mieszczącego się w obiektywnych warunkach działania przedsiębiorstwa

  • Kontrola ekspozycji przedsiębiorstwa na ryzyko

  • Świadome wchodzenie w sytuacje ryzykowne

  • Aktywna postawa w sytuacjach ryzykownych

  • Akceptacja ryzyka spekulacyjnego

  • Zwiększenie ekspozycji przedsiębiorstwa na ryzyko

Potrzeby kapitałowe

  • Zabezpieczenie głównie potrzeb w zakresie kapitału obrotowego

  • Akceptacja bezpiecznej struktury kapitału

  • Niski poziom dźwigni finansowej

  • Pozyskiwanie kapitału długoterminowego

  • Pełne wykorzystanie szans rynku finansowego

  • Akceptacja struktury o wyższym poziomie ryzyka

  • Wysoki poziom dźwigni finansowej

Alokacja kapitału
(działalność inwestycyjna)

  • Akceptacja projektów inwestycyjnych o niskim poziomie ryzyka

  • Bezpieczne portfele lokat kapitałowych

  • Akceptacja projektów inwestycyjnych o wyższym poziomie ryzyka

  • Akceptacja innowacji finansowych

  • Konstrukcja portfeli lokat o wyższym poziomie ryzyka

Strategia defensywna - celem jest utrzymanie płynności finansowej i wysokie bezpieczeństwo finansowe; akceptuje się w niej wyższy poziom kosztów utrzymania płynności zarówno poprzez wzrost aktywów obrotowych, jak i dobór bezpiecznych źródeł ich finansowania

Strategia ofensywna - uwzględnia się ograniczenie kosztów utrzymania płynności (kosztów utraconych korzyści)
z równoczesną akceptacją znacznego poziomu kontrolowanego ryzyka utraty płynności

2.4. Czynniki wyboru strategii finansowej.

CZYNNIKI WYBORU STRATEGII FINANSOWEJ

III. Strategie wyboru struktury kapitału przedsiębiorstwa.

3.1. Teorie struktury kapitału (ogólne porównanie).

Teorie substytucji (Trade-off Theory) - podejmowały problem pomiędzy kapitałem własnym a kapitałem pożyczkowym, mówiły jaka jest rola, co to jest optymalna struktura kapitału, nie interesowała jej w jaki sposób właściciele wprowadzają kapitał do przedsiębiorstwa

Teoria hierarchii wyboru źródeł finansowania (Pecking Order Theory)

3.2. Modele struktury kapitału (cechy, porównanie).

Strategia defensywna

Strategia ofensywna

Strategia umiarkowana

Cechy modelu

­ pełne wykorzystanie
wewnętrznych źródeł
finansowania

­ preferencje dla
konserwatywnych metod
zarządzania finansowania

­ wzrost rezerw zdolności
pożyczkowej

­ stabilizacja źródeł
finansowania

­ angażowanie kapitału
obcego na granicy utraty
płynności finansowej

­ preferencje dla
agresywnych metod
zarządzania finansami

­ bieżące sterowanie
terminami wymagalności
i angażowania kapitału

­ ścisłe powiązanie struktury
kapitału ze strukturą aktywów

­ optymalizacja poziomu
zadłużenia

­ elastyczne kształtowanie
struktury kapitału w zależności
od zmian wewnętrznych
i zewnętrznych warunków
działania

Warunki wykorzystania

­ akceptacja ze strony
właścicieli ryzyka
spadku rentowności
kapitału własnego

­ łatwy dostęp do kapitału
własnego

­ akceptacja wysokiego
poziomu ryzyka finansowego

­ wysoka zdolność kredytowa
przedsiębiorstwa

­ niski poziom ryzyka
operacyjnego

­ stabilne wpływy gotówkowe
z działalności operacyjnej

­ bieżące oceny kierunku
zmian stopy procentowej

­ struktura aktywów z
przewagą materialnych,
łatwo zbywalnych
składników majątkowych

­ dostęp do informacji
rynkowej z akceptacją
kosztu pozyskania

­ duża zdolność adaptacji
do zmiennych warunków
otoczenia

­ możliwość dywersyfikacji
kierunku działania
przedsiębiorstwa

­ znaczna dojrzałość
przedsiębiorstwa

Szanse

­ utrzymanie rezerwy
zdolności płatniczej

­ wzrost bezpieczeństwa
wierzycieli i właścicieli

­ zabezpieczenie
długoterminowej płynności
finansowej

­ wzrost pozycji na rynku
finansowym

­ małe ryzyko występowania
trudności finansowych i
kosztów z tym związanych

­ pełne wykorzystanie efektu
dźwigni finansowej w danych
warunkach rynkowych

­ minimalizacja średniego
kosztu kapitału

­ elastyczne wykorzystanie
efektu dźwigni finansowej

­ optymalizacja średniego kosztu
kapitału

­ ograniczenie ryzyka
niewypłacalności
przedsiębiorstw

Zagrożenia

­ spadek rentowności kapitału
własnego

­ brak możliwości realizacji
zobowiązań wobec
właścicieli (oczekiwanej
stopy zwrotu)

­ rezygnacja z możliwości
uzyskania efektu dźwigni
finansowej i wykorzystania
tarczy podatkowej

­ rozproszenie ośrodków
decyzyjnych, zagrożenie
interesów mniejszościowych
akcjonariuszy

­ wzrost kosztów agencji

­ pogorszenie zdolności
pożyczkowej
przedsiębiorstwa

­ brak zabezpieczenia
realizacji zobowiązań wobec
wierzycieli w przepływach z
działalności operacyjnej

­ duże ryzyko powstania
trudności finansowych

­ ryzyko spadku wartości
rynkowej

­ zmiana pozycji rynkowej
przedsiębiorstwa ograniczająca
możliwości dostosowania się
do zmiennych warunków
otoczenia

­ kierunki zmian parametrów
rynku niezgodne z
oczekiwaniami

­ wzrost ryzyka operacyjnego i
finansowego

IV. Polityka dywidendy jako element strategii finansowej przedsiębiorstwa.

Dywidenda- stanowi część zysku spółki akcyjnej za dany rok operacyjny przeznaczony przez walne zgromadzenie do podziału między akcjonariuszy odpowiednio do posiadanych przez nich akcji.

Polityka dywidendy- jest w konsekwencji wyborem między zatrzymaniem zysku, a wypłatą środków pieniężnych i pozyskaniem dodatkowo kapitału z zewnątrz.

4.1. Pojęcie i zakres optymalnej polityki dywidendy.

Optymalna polityka dywidendy powinna zapewnić stan równowagi między bieżącą kwotą dywidendy a przyszłym wzrostem zysku kapitałowego ceny rynkowej akcji, co wymaga zachowania właściwych relacji:

Ryzyko - zysk

Dywidenda - cena akcji

Wypłata dywidendy - finansowanie rozwoju

4.2. Polityka dywidendy z punktu widzenia różnych grup interesów.

POLITYKA DYWIDENDY UWZGLĘDNIA OCZEKIWANIA TRZECH GRUP INTERESÓW

  1. Przedsiębiorstwo jako podmiot gospodarczy (interesy zarządu)

  2. Aktualni akcjonariusze - ci, którzy na walnym zgromadzeniu decydują o podziale zysku, istotna płaszczyzna konfliktu interesów (zarząd a aktualni akcjonariusze)

  3. Potencjalni inwestorzy - ci którzy obserwują i oceniają decyzje spółki, wahają się czy nabyć akcje spółki

Przedsiębiorstwo jako podmiot gospodarczy (interesy zarządu)

Aktualni akcjonariusze

Potencjalni inwestorzy

4.3. Oczekiwania właścicieli a programy rozwoju przedsiębiorstwa.

W warunkach wyboru strategii rozwoju przedsiębiorstwa wymagającej realizacji określonego portfela projektów inwestycyjnych różne mogą być oczekiwania inwestorów w zakresie spodziewanej polityki dywidendy:

4.4. Modele realizacji polityki dywidendy.

3 podstawowe grupy polityki dywidendy:

4.5. Formy realizacji polityki dywidendy (porównanie).

Dywidenda gotówkowa:

Dywidenda w postaci akcji nowej emisji:

3 możliwości wykupu własnych akcji

4.6. Konflikty interesów w obszarze polityki dywidendy (z uwzględnieniem psychologii rynków finansowych).

Właściciel - zarządzający (zarządzający chce zatrzymać zysk, właściciel wypłacić)

Akcjonariusze mniejszościowi - akcjonariusze większościowi

Wierzyciele - właściciele

Przesłanki konfliktu interesów:

Czy elementy psychologii rynków finansowych ograniczają możliwość realizacji optymalnej polityki dywidendy? TAK - BO RYNKI FINANSOWE CECHUJE:

V. Wykorzystanie kapitału pożyczkowego w strategii finansowej przedsiębiorstwa.

5.1. Podstawy wyboru kapitału pożyczkowego w strukturze kapitału.

Wybór kapitały pożyczkowego w strukturze kapitału wymaga oceny:

5.2. Porównanie dostępu do kapitału pożyczkowego w modelu bezpośredniego i pośredniego finansowania.

Kryteria oceny

Model pośredni

Model bezpośredni

1. Sposób realizacji alokacji funkcji rynku finansowego (czy wykorzystanie tych modeli pod względem makroekonomicznym jest identyczne?)

Zależny od indywidualnych decyzji banku w dostosowaniu do możliwości ekonomicznej oceny przedsiębiorstwa i efektywności realizowanych przedsięwzięć inwestycyjnych

Zależny od indywidualnych ocen inwestora, stopnia preferencji czynników fundamentalnych, efektywności informacyjnej rynku (w znaczeniu stopnia asymetrii)

2. Cele wierzycieli

Preferencje długoterminowego zysku wynikającego z trwałości relacji z klientami przy kontrolowanym poziomie ryzyka

Maksymalizacja stopy zwrotu z każdej transakcji przy założeniu oceny portfela inwestycyjnego i akceptowanego ryzyka.

3. Możliwości zmian zakresu dostępu do kapitału

Duże możliwości reorganizacji warunków dostępu do kapitału w zależności od rezultatów monitoringu kredytowego

Ograniczone szanse reorganizacji warunków dostępu do kapitału

4. możliwość indywidualnego negocjowania warunków dostępu do kapitału

W granicach określonych przez instytucje banku

Ograniczone dla inwestorów strategicznych i gwarantów (subemitentów)

5. Czynniki decydujące o poziomie kosztu kapitału

Rynkowa stopa procentowa, indywidualna ocena ryzyka kredytowego inwestora i poziom elastyczności podejmowanych przedsięwzięć inwestycyjnych

Rynkowa stopa procentowa , sytuacja na rynku pożyczkowych papierów wartościowych, ryzyko transakcji, zakres oferowanych, niepieniężnych korzyści dla inwestora

6. Ryzyko wcześniejszej egzekucji zobowiązań (przed terminem umowy)

Zależne od warunków umowy, indywidualnej regulacji i oceny ryzyka przez banki

Ograniczone ryzyko przerucone na inwestora (spadek cen na rynku wtórnym

7. Zakres instrumentów pozyskania kapitału

Ograniczony do struktury kredytów oferowanych przez bank

Zróżnicowany, w zależności od stopnia rozwoju tynku pożyczkowych papierów wartościowych

8. Możliwość wpływu na zakres realizowanych przedsięwzięć

Aktywny udział banku w ustalaniu i kontroli parametrów przedsięwzięć inwestycyjnych

Ograniczone możliwości wpływu na zakres i parametry podejmowanych przedsięwzięć inwestycyjnych

Model bezpośredni - większa asymetria informacyjna.

5.3. Rola obligacji w strategii finansowej przedsiębiorstwa; rodzaje, sposoby bezpośredniej emisji.

Rozwój rynku finansowego umożliwia wykorzystanie bardziej złożonych instrumentów finansowych ograniczających okresowe płatności; tj. obligacje:

Zabezpieczenia emisji obligacji:

Sposoby bezpośredniej emisji obligacji - ?

5.4. Rola hybrydowych instrumentów finansowania.

Instrumenty hybrydowe pozwalają na:

Zawsze jednak istnieje ryzyko zmian struktury kapitału i struktury właścicieli niezgodnej z oczekiwaniami emitenta, wynikające z realizacji świadczenia niepieniężnego w niepożądanym momencie i partycypacji obligatariuszy w przyszłych zyskach, wypracowanych przez aktualnych właścicieli i wynikających z wyboru określonej strategii rozwoju.

Instrumenty te mogą być przeznaczone dla przedsiębiorstw:

5.5. Formy instrumentów hybrydowych; problem obligacji zamiennych.

Instrumenty hybrydowe mogą przyjąć różne formy, m. in:

Obligacja zamienna - prawo do wyznaczania momentu wymiany ma inwestor, są one niżej oprocentowane, zyska na różnicy konwersji ceny rynkowej.

Odwrotna obligacja zamienna - to jest obligacja w której z prawa zamiany i z wyznaczeniem momentu zamieniamy ma nie inwestor a emitent. Emitent musi zachęci inwestora do nabywania tego typu instrumentów finansowych relatywnie wysokim oprocentowaniem (cena za opcję sprzedaży)

Emitent decyduje o tym w którym momencie wykupi swoje obligacje i da w zamian akcje. Przy zwykłej obligacji prawo do zamiany ma inwestor, są niżej oprocentowane. W zamiennej też jest ustalana cena konwersji (zamiany). Emitent musi zachęcić inwestora do nabywania takich p.w. tym, że da wysokie oprocentowanie, wkomponuje w nią cenę opcji sprzedaży. Emitent liczy na to, że wykupi dług emisją akcji o cenie niższej niż rynkowa.

Istotnym elementem związanym z emisją obligacji zamiennych jest ustalenie stosunku (współczynnika) konwersji, określającego relacje miedzy nominalną wartością obligacji i liczbą akcji na które obligacje mogą być zamienione

Podstawą wyznaczenia tego stosunku jest przyjęta ocena konwersji akcji , decydująca nie tylko o powodzeniu emisji atrakcyjności tego papieru wartościowego, ale pozycji aktualnych akcjonariuszy wobec przyszłych właścicieli

Cena konwersji jest to efektywna cena jaką spółka uzyskuje za jedną akcję zwykłą w momencie dokonywania konwersji

O wysokości ceny konwersji akcji mogą decydować:



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Tekst - TEORIA AGENCJI 2, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr I, Strategie finansowe przedsi
SFP - opracowane zagadnienia sciaga, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr I, Strategie finans
SFP - opracowane zagadnienia, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr I, Strategie finansowe prz
STRATEGIE PODATKOWE PRZEDSIĘBIORSTW - wykłady, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr II, Strat
opracowane pytania kolos, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr II, Strategie Podatkowe Przeds
zif sciaga, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr I, Zarządzanie instytucjami finansowymi
rz-wyk1, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr II, Rachunkowość w zarządzaniu przedsiębiorstwe
zif pytania, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr I, Zarządzanie instytucjami finansowymi
PF Rybnik 2014, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr I, Prawo finansowe
rachuna, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr II, Rachunkowość w zarządzaniu przedsiębiorstwe
rachuna ściąga, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr II, Rachunkowość w zarządzaniu przedsięb
Prawo odpowiedzi 99 poprawność, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr I, Prawo finansowe
2013 rach zarządcza, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr II, Rachunkowość w zarządzaniu prze
SBF, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr II, Sieć Bezpieczeństwa Finansowego
2014 przyk-ady - R w zarz p, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr II, Rachunkowość w zarządza
zif sciaga, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr I, Zarządzanie instytucjami finansowymi
bank centralna, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr I, Bankowość Centralna i Polityka Pienię
pomniejszone, Studia UE Katowice FiR, II stopień, Semestr I, Bankowość Centralna i Polityka Pieniężn

więcej podobnych podstron