Partnerstwo - podstawowe zadanie nauczyciela.
Otwarta komunikacja, bezpośredni kontakt
Umiejętność aktywnego słuchania:
kontakt wzrokowy
koncentracja
dyspozycja do rozmawiania
powstrzymywanie się od uwag
***
STEREOTYPY W MYŚLENIU O PEDAGOGICE
Stereotyp - schematyczne wyobrażenie, uproszczenie, uogólnienie.
stereotypy istnieją w każdej społeczności, w każdej kulturze
Stereotypy:
„Szkoła ma uczyć i wychowywać”
„Kij i marchewka”
dzieci w szkole najbardziej lubią przerwę
rodzice dają dziecku pewne wskazówki, jak się zachowywać
społeczeństwo dzieli się na dorosłych i niedorosłych
„Człowiek oświecony”
„wiedza jest najważniejszą wartością”
nauczyciel chce nauczyć jak najwięcej, uczeń ma nauczyć się jak „najwięcej”
nastawienie na ilość wiedzy, nie na jakość wiedza nietrwała
nie uczy się samodzielności należy kształcić procesy poznawcze i uczyć samodzielnego myślenia
„Stereotyp dzbana i kubka”
nauczyciel przelewa na ucznia wiedzę, jakiej ten oczekuje
Wojna w edukacji
2 obozy: nauczyciel i uczniowie
różne strategie (np. lizusostwo, pozostawanie w cieniu innych)
„Stereotyp niemocy słowa”
uczeń nie ma prawa głosu
oczekuje się gotowych wskazówek, „recept”
Stereotypowy |
Nauczyciel |
Uczeń |
|
|
|
Skutki myślenia i postępowania stereotypowego |
|
|
UZALEŻNIENIA
Młodzież zagrożona uzależnieniem
wg ustawy o zapobieganiu narkomanii: „osoba zagrożona uzależnieniem to osoba, która okresowo używa środków odurzających lub psychotropowych albo środków zastępczych”
Motywy sięgania przez dzieci i młodzież po różnego typu środki psychoaktywne:
ciekawość
namowa
naśladownictwo
chęć przeżycia przyjemności
uzyskanie lepszego samopoczucia
chęć nawiązania kontaktów
nieśmiałość
kompleksy
moda
Branie środków uzależniających jest sygnałem problemów ucznia, z którymi on nie daje sobie rady, jak np.:
brak porozumienia w domu,
brak wiary w siebie,
kłopoty z nauką,
niepowodzenia z pierwszą miłością
itp.
Problemy, z którymi borykają się dzieci i młodzież
trudności w kontaktach z rówieśnikami
poczucie osamotnienia
poczucie nieakceptacji przez grupę rówieśniczą
brak przyjaciół
ucieczka od kontaktów
częste sytuacje konfliktowe
niezadowolenie z kontaktów rodzinnych
konflikty
niemożność porozumienia się w podstawowych sprawach
brak poczucia oparcia psychicznego i zrozumienia ze strony rodziców
uczucie niechęci do innych
uczucie nienawiści do innych
trudności i niepowodzenia w szkole
niesatysfakcjonujące wyniki w nauce
złe samopoczucie w szkolnych grupach rówieśniczych
konflikty z nauczycielami
zaburzenia życia emocjonalnego
wysoki poziom lęku
wysoki poziom napięcia psychicznego
niezrównoważenie emocjonalne
obniżone poczucie sensu życia
myśli samobójcze
Narkomania - „choroba złej adaptacji” (WHO)
9 sposobów wyjaśnienia etiologii narkomanii
Może ona być:
objawem zaburzeń charakteru (tzw. nerwicowa reakcja ucieczki)
wyrazem zahamowań polegających na przyjemności w lekceważeniu norm i obyczajów społ.
próbą leczenia się samemu ze złego samopoczucia psychicznego związanego z procesem dojrzewania psychicznego i biologicznego, trudnymi sytuacjami, chorobami itp.
środkiem zapewniającym akceptację społeczną w subkulturze
przejawem buntu przeciwko uznanym i powszechnie akceptowanym wartościom
wyuczoną formą zachowania
wynikiem presji społeczno-kulturowej
objawem zaburzeń metabolicznych związanych z nadużywaniem środków odurzających
kombinacją ww. czynników
Osoby dojrzałe emocjonalnie z niedorozwiniętym systemem wewnętrznej kontroli:
mają wygórowane wymagania
oczekują w życiu natychmiastowego spełnienia swych potrzeb
dysproporcja między ambicjami i celami a możliwościami i realnymi osiągnięciami
są bierne w stosunkach z innymi ludźmi
nie nawiązują głębszych więzi uczuciowych
mają niską tolerancję na lęk i frustrację
odznaczają się małą umiejętnością kształtowania dojrzałych mechanizmów obronnych (reagują np. agresją, ucieczką)
Dodatkowe zagrożenie - funkcjonująca opinia o nieszkodliwości narkotyków, a przecież NIE MA NIESZKODLIWYCH SUBSTANCJI UZALEŻNIAJĄCYCH.
Narkotyki
marihuana
powoduje zmiany nastrojów
zmienia kontakt z ludźmi
powoduje zespół amotywacji, apatię, niechęć do działania
czasem - lęki, halucynacje
może wywołać ciężką psychozę reaktywną
lęki - do kilku lub nawet kilkunastu godzin, mogą wracać po przerwie, nawet bez palenia w tym czasie
amfetamina
wywołuje uczucie siły, optymizmu, pobudzenia psychicznego i ruchowego
zwiększa aktywność
poprawia nastrój
zwiększa popęd płciowy
wzmaga agresję, psychozy, urojenia
powoduje zaburzenia snu, wychudzenie, agresję
LSD
powoduje halucynacje, iluzje
daje zaburzenia świadomości i poczucia czasu
halucynacje mogą wystąpić powtórnie po znacznym upływie czasu bez dalszego używania halucynogenu
rozpuszczalniki, kleje
dają poczucie euforii i orgiastyczne uczucie ciepła
pobudzają i dają zadowolenie
toksyny czasem wywołują zgon
Objawy somatyczne przewlekłej narkomanii
ogólne wyniszczenie
drżenie rąk
niepewny chód
niewyraźna mowa
przyspieszenie starzenia się
zaostrzone rysy twarzy
ziemista cera
siwienie lub wypadanie włosów
trwałe zwężenie źrenic
choroby przyzębia i „kwitnąca próchnica”
liczne ślady ukłuć
czyraczność
zbliznowacenia
wysypki alergiczne
rozległe zmiany grzybicze
ropnie podskórne
zarostowe zapalenie żył
Choroby towarzyszące:
zarażenie się poprzez używane przez innych igły
zapalenie wątroby
choroby weneryczne
choroby nerek
AIDS
zapalenie wsierdzia
przewlekłe bóle stawów i kości
uporczywe zaparcia
trudności w oddawaniu moczu
zmiany zanikowe mózgu
Psychika przewlekłego narkomana:
głęboki rozpad systemu wartości moralnych
obniżenie ogólnej sprawności intelektualnej
pogorszenie:
pamięci
uwagi
spostrzegawczości
zanika poczucie wstydu
stany apatii i depresji przerywane napadami drażliwości i agresji oraz próbami samobójczymi
Konsekwencje społeczne:
zerwanie kontaktów z rodziną
porzucanie pracy, zwolnienia dyscyplinarne, pozostawanie bez stałego zatrudnienia
kradzież, wyłudzenia
fałszowanie recept
Sygnały mogące świadczyć o używaniu narkotyków:
nagłe, niewytłumaczalne wahania nastrojów - od smutku po wesołość
późne powroty do domu w stanie dziwnego oszołomienia bez wyczuwalnej woni alkoholu
trudności w ranny dobudzeniu i wyprawieniu do szkoły
rdzawe plamy krwi na bieliźnie
świąd skóry
nudności, poranne wymioty
przewlekły katar
utrata apetytu, chudnięcie
zmieniony wygląd twarzy:
bladość
przymglone oczy
zaczerwienione spojówki
obrzęk powiek
wąskie źrenice
„podbieranie” pieniędzy przy okazji zakupów
zainteresowanie narkomanią
sprzedawanie swoich rzeczy
długotrwałe przebywanie w łazience, piwnicy, na strychach
bywanie w miejscach znanych ze spotkań narkomanów
używanie w rozmowach określeń z socjolektu narkomanów
Przeciwdziałanie uzależnieniom:
nawiązanie kontaktu rodzic - dziecko
nawiązanie kontaktu wychowawca, nauczyciel - uczeń
nawiązanie kontaktu nauczyciel - rodzic
obserwacja dziecka przez nauczycieli i rodziców
PARPA - Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkholowych
OBSERWACJA
Cechy metod badawczych:
planowość
gromadzenie informacji
interpretacja
Potrzebne są badania kontrolne.
RIPIS - Rhode Island Identification Scale (H. Novack, E. Bonaventura, P. Merenda) - test dojrzałości.
służy do wczesnego wykrywania trudności w przyszłej pracy szkolnej
Czas obserwacji (od... do...) (dzień, miesiąc, rok)
Nazwisko obserwatora (nauczyciela)
Nazwisko i imię ucznia....................................................................................... Płeć..................
Wiek............... Klasa................. Szkoła.............................................
Uwagi wprowadzające
Podstawowe funkcje skali RIPIS jest:
pomóc wychowawcy grupy (klasy) w zidentyfikowaniu dziecka w zespole przez poznanie jego trudności w uczeniu się
pomóc wychowawcy wskazać specyficzne rodzaje trudności wychowawczych dziecka
pozwolić nauczycielowi postępować skuteczniej w likwidowaniu przedszkolnych i szkolnych problemów dziecka
Postępowanie badawcze:
zapoznanie z punktami skali
obserwowanie i zapamiętanie tych przejawów, które są ujęte w skali
ocena zachowania - w ostatnim dniu okresu obserwacji
Sposób oceny:
nigdy - 1 p.
rzadko - 1 p.
od czasu do czasu - 3 p.
często - 4 p.
zawsze - 5 p.
Część I - dotyczy zachowania, które łatwo zaobserwować w grupie (klasie):
Ma trudności w posługiwaniu się nożyczkami.
Ma trudności w lepieniu plasteliną.
Chodzi niezdarnie (często uderza się o coś).
Potyka się o własne nogi.
Ma trudności z uchwyceniem piłki.
Ma trudności ze skakaniem przez linkę.
Ma trudności z zawiązywaniem butów.
Ma trudności z zapinaniem guzików.
Nie może spokojnie usiedzieć.
Nie może spokojnie stać w miejscu.
Ma trudności z zapamiętywaniem przedmiotów i osób otaczających go.
Sprawia wrażenie, że jest napięty.
Ma trudności z zapamiętywaniem tego, co mu się pokazuje.
Płacze.
Nie przejmuje się strofowaniem go.
Nie rozumie udzielanych mu pouczeń.
Skłonny do zniechęcania się.
Skłonny do rezygnacji.
Skłonny do unikania aktywnego udziału w grupie.
Trudno mu wykonywać zadania w ustalonym czasie.
Wartość oceny |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
Ogółem |
Częstość oceny |
|
|
|
|
|
Wynik... Brak... |
Wynik |
|
|
|
|
|
Wynik... Brak... |
Część II - dotyczy zachowania ucznia podczas czynności pisania.
Trudności z wypełnianiem płaszczyzn kolorem (kredką, farbą), nie wychodząc poza obręb wzoru.
Jego wytwory są różne pod względem wykonanie (są prace i dobre, i złe).
Niestarannie pisze.
Oddaje zadania wycierane gumką.
Oddaje brudne (poplamione) prace.
Trudno mu pisać w liniach.
Zaczyna pisać od środka lub prawej strony kartki.
Przy przepisywaniu pisze pismem lustrzanym (odwraca litery, cyfry) lub je zmienia.
Przy pisaniu z pamięci odwraca litery, cyfry, wyrazy.
Przy przepisywaniu łączy wyrazy lub ich części.
Ma trudności z nazywaniem liter lub cyfr.
Przy przepisywaniu opuszcza litery lub cyfry albo / i zastępuje je innymi.
Trudno mu ukończyć prace pisemne w wyznaczonym czasie.
Ma trudności ze zrozumieniem.
Ma trudności z uporządkowaniem liczb w pionowej kolumnie.
Przy czytaniu opuszcza lub przekręca litery, cyfry, słowa.
ANKIETA
Ankieta dot. warunków materialnych ucznia.
Instrukcja
Ankieta przeznaczona jest dla uczniów VI kl. SP.
Badania są anonimowe. Służą do ustalenia sytuacji materialno-bytowej ucznia.
Opisanie sposobu odpowiadania na pytania.
Pytania
Płeć:
kobieta
mężczyzna
Uczęszczasz do szkoły:
w mieście
na wsi
Mieszkam z:
mamą
tatą
babcią
dziadkiem
ciocią
wujkiem
rodzeństwem
opiekunem
innymi osobami
Mieszkasz w:
bloku
domu jednorodzinnym
domu wielorodzinnym
W twoim mieszkaniu:
jest łazienka
nie ma łazienki
W twoim mieszkaniu:
jest 1 pokój
są 2 pokoje
są 3 pokoje
jest więcej pokojów
Czy posiadasz miejsce do nauki?
tak
nie
Czy twoi rodzice (opiekunowie) pracują?
nie
tylko mama (opiekunka)
tylko tata (opiekun)
oboje
Jeśli twoi rodzice (opiekunowie) nie pracują lub jedno z nich nie pracuje, jakie jest źródło utrzymania w twojej rodzinie?
renta
emerytura
zasiłek dla bezrobotnych
inne źródło utrzymania
RODZAJE KAR
zakazy
kary cielesne
nakazy
presja psychiczna
zniewaga słowna (obrażanie, ośmieszanie)
SKUTKI KAR
unikanie źródła kary
zniechęcenie
frustracja
agresja
NAGRODY
zainteresowanie
pochwała
dobra ocena
nagrody materialne
PLAN POSTĘPOWANIA
zachęcenie uczniów do wyrażania własnych pomysłów
wysłuchanie, co czują i czego oczekują uczniowie
zapisywanie propozycji
podsumowanie
opracowanie postulatów
EFEKTYWNA WSPÓŁPRACA Z MŁODZIEŻĄ
poznanie problemów młodzieży
szczere rozmowy z rodzicami
szczere rozmowy z uczniami
współpraca z rodzicami
poruszanie na lekcjach wychowawczych i przy innych okazjach tematów, które interesują uczniów (np. jak radzić sobie ze stresem, skutki nałogów)
doprowadzenie do stanu, w którym uczniowie będą w nas widzieli przyjaciół, partnerów, z którymi można o wszystkim porozmawiać, do których można się zwrócić z każdym problemem
zarówno nauczyciel, jak i uczniowie, powinni wiedzieć, czego mogą nawzajem od siebie oczekiwać
akceptacja
zaufanie
zwracanie się do uczniów po imieniu
jasne informowanie o naszych wymaganiach, oczekiwaniach
PEDAGOGIKA SERCA
KOCHAM, WIĘC JESTEM
Kim jest człowiek? Po co istnieje?
„pustka istnienia”
samobójstwa
psychologia humanistyczna
„Dobro dzięki wychowaniu może dominować nad złem”.
GENY
RODZINA
CHARAKTER
ŚRODOWISKO
WYCHOWANIE
TRANSGRESJA KONSTRUKTYWNA - oparta na dążeniu do wzrostu własnej ważności
Potrzeba SAMOAKTUALIZACJI nie jest siłą pobudzającą do działania. Tą siłą jest dążenie do zaspokojenia potrzeb bytowych i do potwierdzenia własnych wartości, wyższości, perfekcji (Kozielecki).
potrzeba SAMOREALIZACJI, ALTRUIZM - raczej tylko potencjalne
motywacja hubrystyczna
doskonałość, perfekcjonizm - zazw. źle odbierane
homo amans - człowiek, który kocha, rozumie
homo consumens - orientacja na „mieć” „Kim jestem, jeśli jestem tym, co mam, a potem tracę to, co miałem” (Fromm)
MIŁOŚĆ
Postawa - względnie stała dyspozycja przejawiająca się w zachowaniach, której cechą jest pozytywny lub negatywny stosunek emocjonalny do jakiegoś przedmiotu, osoby, sytuacji.
MIŁOŚĆ JAKO POSTAWA - pozytywny, przychylny stosunek do wszystkich ludzi.
emocja postawa „na tak”
EMOCJE - pierwotne funkcje psychiczne wspólne ludziom
i wyżej rozwiniętym zwierzętom
NIŻSZE WYŻSZE = UCZUCIA
„Wiara w upowszechnienie miłości jako zjawiska społecznego jest wiarą racjonalną.” (Fromm)
czynny charakter miłości:
troska
odpowiedzialność
poszanowanie
miłość - skłonność do czynienia dobra
= łagodność, życzliwość, gotowość pomocy, współczucie, prawość, empatia
≠ gniew, walka, twardość, kara, nienawiść
więzi rodzinne
predyspozycje ułatwiające lub utrudniające nawiązanie więzi są wrodzone; więzi jako takie są nabyte
cechy dziedziczne pozytywnie sprzyjają więzi uczuciowej między rodzicami a dziećmi
cechy dziedziczne negatywne utrudniają nawiązywanie więzi rodzinnych
rodzaje miłości:
matczyna
rodzicielska
rodzinna (w rodzinie)
erotyczna (duża siła emocjonalna)
NIENAWIŚĆ
NIENAWIŚĆ - przeciwieństwo miłości
POSTAWA „NA NIE”
„emocjonalne odrzucenie indywidualne, z których wyrasta nienawiść grupowa” (Eibl-Eibesfeldt)
Nienawiść zaczyna się od odrzucenia.
zawiść, zazdrość, ambicje, żądza posiadania, krzywda, fanatyzm, szowinizm, rasizm, niesprawiedliwość nienawiść
brak akceptacji niechęć wrogość nienawiść
egoizm, zarozumialstwo
DZIECI NIEKOCHANE PO LATACH
niepełnosprawność fizyczna (często)
niepełnosprawność psychiczna (zazwyczaj)
brak zaspokojenia w dzieciństwie potrzeby miłości i bezpieczeństwa nigdy niezaspokojony głód miłości
OD POCZĘCIA DO NARODZIN
o rozwój człowieka trzeba dbać jeszcze przed jego narodzeniem
negatywnie wpływają:
stres matki
brak rozwoju wyższych uczuć
niezaplanowana ciąża stres, niepokój
brak akceptacji ze strony innych
brak samoakceptacji
„miłość od poczęcia stwarza klimat emocjonalny, w którym płód wyraźnie dobrze się czuje i reaguje na sygnały z zewnątrz”
kontakt przez dotyk
kontakt głosowy
w macicy słychać serce i głos matki
kontakt z ojcem
kontakt z rodzeństwem
PORÓD
poród - wstrząs dla dziecka, silny ładunek lęku
łagodzenie - przywrócenie łączności z matką
nie wolno przerywać pępowiny, póki płuca dziecka nie są gotowe do jej zastąpienia (inaczej następuje niedotlenienie mózgu)
PIERWSZE 5 LAT ŻYCIA
0-3 miesięcy - przystosowywanie się do nowych warunków
objawy samopoczucia:
krzyk
płacz
uśmiech
od 6. miesiąca do 5. roku życia - okres krytyczny dla deprywacji uczucia miłości
rozłąka z matką wywołuje strach i przerywa ciągłość rozwoju regres często powtarzany psychopatia
rozwojowi zdolności kochania sprzyja ufność, a nie lęk; lęk blokuje empatyczne porozumiewanie się ludzi
całodzienne przebywanie małych dzieci w żłobkach czy innych ośrodkach opiekuńczych odbije się niekorzystnie na rozwoju uczuciowym tych dzieci
lepsza stała opieka bliskiej (spokrewnionej lub obcej) osoby
sierota społeczna - dziecko pozbawione opieki rodzicielskiej i domu, pozostające w placówkach opieki całkowitej z powodu:
alkoholizmu rodziców
narkomanii
przestępczości
chorób lub / i zaburzeń psychicznych
znęcania się nad dzieckiem
porzucenia przez rodziców
trudnych warunków bytowych
nie ma zaspokojonych podstawowych potrzeb psychicznych:
miłości
bezpieczeństwa
przynależności
choroba sieroca - poważne zahamowania i zaburzenia psychiczne, a także często fizyczne w rozwoju dziecka, powstałe w wyniku rozłąki z matką (gł. źródło) i pobytu dziecka w zakładzie opiekuńczo-wychowawczym (także w szpitalu)
jeśli te zahamowania i zaburzenia powstają we wczesnym okresie życia (pierwsze 2 lata), stają się trudno odwracalne lub nieodwracalne
cechy charakterystyczne zachowania małych dzieci:
nieumiejętność nawiązania i utrzymania więzi emocjonalnej z otoczeniem
niedost. poczucie winy
młodzież i starsze dzieci cechuje:
osłabienie zdolności myślenia abstrakcyjnego i logicznego rozumowania oraz słaba wyobraźnia
trudność zrozumienia siebie i innych
brak koncentracji uwagi i inicjatywy
nasilona tendencja do poszukiwania kontaktów emocjonalnych lub oziębłość
egoizm i egocentryzm
wysoki procent schodzi na drogę przestępczości
każde małe dziecko, aby się mogło rozwijać prawidłowo, musi mieć jedną osobę stałą, fizycznie obecną, do której może się przywiązać
SUMIENIE DZIECKA
SUMIENIE - zdolność pozwalająca oceniać własne postępowanie jako zgodne lub niezgodne z przyjętymi normami etycznymi
może je mieć człowiek:
zdolny do samooceny
świadomy obowiązujących norm etycznych, umiejący porównywać owe normy z własnym postępowaniem
Maslow - 2 kategorie kochania i miłości:
miłość B - miłość do Bytu innej osoby, nieegoistyczna
ze wzrostu
miłość D - miłość potrzebująca, egoistyczna
z braku
lęków dziecięcych (nawet irracjonalnych) nie wolno ośmieszać, przełamywać siłą, nakazem, karą
leki na lęki - ciepła, spokojna atmosfera, zawsze gotowe do objęcia ramiona osób bliskich!
SZKOŁA - ROZWIJA CZY TŁUMI ZDOLNOŚĆ KOCHANIA?
szkoła - instytucja zbiorowego wychowania
trening psychofizycznych właściwości ma w dzieciństwie b. duże znaczenie
agresję wywołują:
różne formy współzawodnictwa (skrywana wrogość)
duża liczebność klasy
ustalane centralnie programy
oceny szkolne względne
ambicja rozwijana w warunkach rywalizacji, a także samorealizacji
pierwsza miłość - do osób najbliższych (rodziców)
druga miłość - źródła podejmowanego wysiłku przez dziecko
niepowodzenie w szkole:
młodsze klasy - dzieci czują się niekochane
starsze klasy - mogą doprowadzić nawet do samobójstwa
Należy uczyć i wychowywać!
Przede wszystkim trzeba kształtować osobowość!
Ogromny wpływ na dzieci ma akceptowany przez nie nauczyciel.
Warunki, które powinien spełniać dobry nauczyciel, pedagog:
umiejętność nawiązywania z dziećmi kontaktu emocjonalnego
przyjaźń koleżeńska i przyjaźń z nauczycielem
antypedagogika - wystarczy tylko asystować dziecku przy wprowadzaniu go w życie
pedagogika serca - nie może się obejść bez wzorców osobowych
„przybytek pokoju”
sytuowanie się przy dziecku
pedagog jako starszy przyjaciel, doradca
samorządność autentyczna (forma republiki dziecięcej)
umiejętność rozwijania twórczości artystycznej dziecka
bliski kontakt z naturą, literaturą, sztuką
naczelna zasada - podmiotowość dziecka
aby eliminować zło „pedagogika indywidualności”
główny cel - uświadomienie wychowankowi jego indywidualności i autonomii
O SZCZĘŚCIE DLA KAŻDEGO DZIECKA
MIŁOŚĆ + SPRAWIEDLIWOŚĆ = RÓWNOŚĆ
szczęście - wg Tatarkiewicza: „uczuciowo dodatni” bilans życia mający za skutek ogólne z życia zadowolenie
„Dzieci myślą sercem, nie rozumem.” (J. Dracz)
szczęście dla dziecka jest stanem uczuć
wolność - gł. atrybut dzieciństwa
dla dziecka liczy się „tu i teraz”
zabawa
zabawki
rówieśnicy
2 podstawowe potrzeby:
miłość
bezpieczeństwo
szczęściem dla dziecka jest są chwile intensywnej radości czerpanej z odkrywania uroków otaczającego je świata oraz własnego rozwoju, a także zadowolenie z relacji między sobą i przychylną rzeczywistością
PEDAGOGIKA ALTERNATYWNA
układ partnerski między nauczycielem a uczniem; zmniejszenie dystansu między nimi
chęć do zdobywania wiedzy jest u ludzi naturalna; łatwiej przyswajamy sobie coś dla samych siebie niż z przymusu szkolnego
zmiana systemu lekcyjnego - to uczniowie decydują o tym, czego chcą się uczyć; nauczyciele są do ich dyspozycji
uczniowie decydują o tym, jak długo trwa lekcja; nie ma dzwonków; dzwonki byłyby ograniczeniem uczniów
nie wolno ufać schematom!
trzeba poszukiwać nowych rozwiązań!
pedagogika przeżywania
drama
metody aktywne
utrwalanie rzeczy pozytywnych, eliminowanie negatywnych
zajęcia pozalekcyjne sprzyjające integracji
szkolne kółka
wycieczki
tolerancyjna praca z młodzieżą
przyjęcie ucznia takiego, jaki jest
podstawa tej pracy - pełna akceptacja każdej jednostki
nacisk na indywidualność
odkrywanie i ujawnianie zdolności, talentów
Na podstawie: M. Łopatkowa, Pedagogika serca, Warszawa 1992.