1. Litosfera obejmuje: skorupę ziemską

2. Strefa nieciągłości Moho rozdziela: płaszcz zewnętrzny (górny) i litosferę. Powierzchnię nieciągłości rozgraniczają we wnętrzu Ziemi materiały które różnią się własnościami fizycznymi (zwł. Gęstością) i składem chemicznym.

3. Procesy endogeniczne wywołane są czynnikami: wewnętrznymi (endogenicznymi). Czynniki te mają swe źródła we wnętrzu Ziemi i są to działania sejsmiczne (trzęsienia Ziemi), wulkaniczne, plutonizm, ruchy płyt tektonicznych i ruchy górotwórcze (orogenezy)

4. Plutonizm, wulkanizm, metamorfizm i ruchy epejrogeniczne, orogenezy i trzęsienia Ziemi to procesy: endogeniczne

5. Procesy egzogeniczne to: wietrzenie mechaniczne i chemiczne, grawitacyjne ruchy masowe, erozja i akumulacja eoliczna (wietrzenia), rzeczna, jeziorna, lodowców i lądolodów, wód morskich i oceanicznych.

6. Skały magmowe powstają w wyniku: procesów endogenicznych, czyli wewnętrznych na drodze krystalizacji z magmy (płynnego stopu krzemianowego) występującej w głębszych strefach skorupy ziemskiej)

7. Gradient geotermiczny to: wielkość określająca przyrost temp. Na jednostkę przyrostu głębokości wew. Ziemi. Wyznaczana na określonym obszarze i dla określonego przedzialu głębokości. Średni stopień ziemski wynosi 30 C/1km.

8. Stopień geotermiczny jest to: głębokość (mierzona w metrach), na której temperatura wzrasta o 1°C w stosunku do punktu początkowego.

9. W Europie przyjmuje się średni stopień geotermiczny: 33 m/ 1°C.

10. Przyjmuje się, że temperatura wzrasta zgodnie ze stopniem geotermicznym poniżej:

11. Główną metodą, która pozwoliła na rozpoznanie wnętrza Ziemi jest: izotopowa, radiometryczna, stratygraficzna, paleontologiczna (biostratygraficzna)

12. Skorupa ziemska pod oceanami w stosunku do skorupy ziemskiej pod kontynentami jest:

13. Sial to nazwa: najbardziej zewnętrznej warstwy skorupy ziemskiej, tworzy kontynenty (w. granitowa), bogata w krzem i glin.

14. Sima to nazwa: podściela sial (w. bazaltowa), bogata w krzem i magnez.

15. Strefa nieciągłości Conrada rozdziela: sial i simę

16. Płaszcz Ziemi znajduje się poniżej: litosfery

17. Termin regresja w geologii oznacza: wycofanie się morza z poprzednio zalanych terenów. Zachodzi wskutek ruchów pionowych skorupy ziemskiej albo ruchów eustatycznych, spowodowanych globalnym ochłodzeniem się klimatu. Regresja jest przeciwieństwem transgresji morskiej.

18. Termin transgresja w geologii oznacza: stopniowe zalewanie powierzchni lądu przez morze. Przyczyną transgresji są pionowe ruchy skorupy ziemskiej (zapadanie się lądu) lub podnoszenie się poziomu morza (ruchy eustatyczne), wskutek globalnego ocieplenia się klimatu. W efekcie powstaje nowa linia brzegowa a morze zwiększa swój obszar.

19. Ruchy epejrogeniczne skorupy ziemskiej to: proces endogeniczny, (lądotwórcze, powolne) - długotrwałe pionowe ruchy skorupy ziemskiej powodujące wydźwignięcie lądu lub obniżanie dna oceanicznego, a właściwie ruchy wypiętrzające gotowy już blok kontynentalny. Powodują podnoszenie lub obniżanie lądów, a poprzez to transgresję (zalewanie) i regresję (cofanie się) mórz.

20. Ruchy epejrogeniczne są spowodowane czynnikami:

21. Skały magmowe ze względu na proces powstania dzielimy na: głębinowe (plutoniczne), intruzyjne, wulkaniczne

22. Ze względu na proces powstania, skały ogólnie dzielimy na: magmowe, osadowe, metamorficzne (przeobrażone)

23. Ruchy lądotwórcze inaczej nazywamy: epejrogeniczne

24. Ruchy górotwórcze inaczej nazywamy: Orogeneza, ruchy orogeniczne, górotwórczość, fałdowanie

25. Trzęsienie Ziemi to:

26. Hipocentrum trzęsienia Ziemi to: ognisko trzęsienia ziemi

27. Epicentrum trzęsienia Ziemi to: rzut pionowy hipocentrum

28. Obszar wokół epicentrum gdzie odczuwa się najbardziej trzęsienie Ziemi nosi nazwę: obszar epicentralny

29. Skala Richtera mierząca siłę trzęsienia Ziemi jest skalą: logarytmiczną

30. Diastrofizm oznacza: wszystkie procesy które powodują ruchy i deformacje skał litosfery.

31. Orogeneza oznacza: ruchy górotwórcze

32. poza okresem prekambru, gdzie cała litosfera podlegała ciągłym ruchom górotwórczym w całej historii Ziemi wyróżniamy orogenezy: kaledońska, hercyńska, alpejska

33. Góry które powstały w orogenezie alpejskiej na terenie Polskie to: Karpaty

34. Góry które powstały w orogenezie kaledońskiej na terenie Polskie to: Sudety. G. Świętokrzyskie

35. Góry które zostały odmłodzone w orogenezie waryscyjskiej na terenie Polskie to: Sudety?

36. Teoria tektoniki płyt litosfery kontynentów wyjaśnia przyczyny ruchów: górotwórczych

37. Siły, które powodują przesuwanie się płyt litosfery nazywamy:

38. strefa, w której następuje odsuwanie się od siebie płyt litosfery nazywa się:

39. strefa, w której następuje wsuwanie jednej płyty litosfery pod drugą nazywa się:

40. siedem głównych płyt litosfery to: afrykańska, antarktyczna, eurazjatycka, indoaustralijska, pacyficzna, północnoamerykańska, południowoamerykańska

41. Termin deformacje ciągłe oznacza: deformacje tektoniczne bez przerwania ciągłości warstw (monoklina, fałdy, płaszczowiny)

42. zmiany i zaburzenia w pierwotnym ułożeniu skał wywołane ruchami skorupy ziemskiej to:

43. fałdy są grupie deformacji: ciągłych

44. Uskok reprezentuje deformację: nieciągłą

45. Deformacje nieciągłe to: warstwy ulegają pękaniu (spękania, uskoki, rowy i zręby tektoniczne)

46. Strop to: górna powierzchnia warstwy

47. Spąg oznacza: dolną powierzchnię warstwy

48. Miąższość warstwy to: odcinek prostopadły między stropem i spągiem

49. Azymut biegu warstwy to: bieg warstwy, rozciągłość, azymut krawędzi powstałej z przecięcia płaszczyzny poziomej z powierzchnią warstwy, kąt między kierunkiem północnym a linią biegu.

50. upad warstwy to: kąt dwuścienny pomiędzy płaszczyzną poziomą a powierzchnią warstwy

51. Warstwę, która ma upad 0⁰ nazywamy:

52. Warstwę, która ma upad 90⁰ nazywamy:

53. linia biegu czyli rozciągłość warstwy to: krawędź powstała z przecięcia płaszczyzny poziomej z powierzchnią warstwy.

54. Warstwa nachylona ma upad:

55. Jądro fałdu to: część wewnętrzna fałdu

56. Skrzydło fałdu to: część pomiędzy łękiem a siodłem

57. Przegub fałdu to: odcinek fałdu o największym przegięciu, odc. Ławicy o największej krzywiźnie

58. Oś fałdu to: linia biegnąca wzdłuż przegubu w połowie jego wysokości

59. Na monoklinie warstwy ułożone są: w jednym kierunku i pod jednakowym kątem

60. Zrzut uskoku to: odległość między skrzydłem wiszącym a skrzydłem zrzuconym

61. Upad uskoku to:

62. W uskoku normalnym powierzchnia ślizgu nachylona jest w kierunku skrzydła: zrzuconego

63. W uskoku odwróconym powierzchnia ślizgu nachylona jest w kierunku skrzydła: wiszącego

64. W uskoku pionowym powierzchnia ślizgu jest: pionowa

65. Spękanie jest to: powierzchnia nieciągłości mechanicznej utworzona przez pęknięcie, czyli przerwanie ciągłości skały, bez makroskopowo dostrzegalnego przemieszczenia wzdłuż tej powierzchni.

66. 90 % trzęsień Ziemi jest pochodzenia: tektonicznego

69. Cios

jest to: zbiór spękań seryjnych wykazujących pewne uporządkowanie geometryczne o odstępach co najmniej kilku centymetrów. Najczęściej spotykane zjawisko spękaniowe w tektonice.

70. Skała składa się z fazy: stałej, ciekłej, gazowej (ośrodek trójfazowy)

71. Magma jest to: płynny lub gazowo-płynny stop pierwiastków i związków chemicznych występujący w litosferze i płaszczu Ziemi.

72. Lawa to magma: wydobywająca się na powierzchnię Ziemi.

73. Batolit jest to forma występowania skał: plutonicznych

75. Dajka to intruzja: niezgodna; to intruzja o dwóch ścianach równoległych do siebie, biegnących w poprzek warstw. Ma ona małą szerokość w stosunku do długości. Dajki mogą być dość krótkie, ale często ciągną się kilometrami.

76. Rozpoznanie skały polega na określeniu: 1. Barwa skały (i wynikający z niej chemiom skały), 2. Struktura (i wynikająca z niej geneza), 3. Tekstura, 4. Skład mineralny (z charakterystyka podstawowych cech obserwowanych w skale minerałów), 5. Nazwa skały

77. Tekstura skały to: określa sposób rozmieszczenia minerałów w skale. Pojęcie to obejmuje takie cechy jak:

Cechy uporządkowania składników skały, Stopień wypełnienia przestrzeni skalnej

78. Schemat dyferencjacji magmy Bowena pokazuje:

79. Rodziny skał magmowych wydzielone są na podstawie zawartości w skałach: krzemionki

80. Bazalt jest skałą: magmową wylewną

81. Granit jest skałą: magmową głębinową

82. Andezyt jest skałą z rodziny: diorytu

83. Obsydian ma strukturę: skrytokrystaliczną

84. Rodzina skał magmowych zawierająca od 50% do 60% krzemionki to: r. diorytu

85. Największe złoża skał magmowych występują w Polsce: na Dolnym Śląsku

86. Skały osadowe występują głównie w formie:

87. Wietrzenie jest to proces: rozpadu skał i minerałów pod wpływem czynników fizycznych i chemicznych

88. Wietrzenie fizyczne następuje pod wpływem czynników takich jak: temperaturaorganizmy żywe, korzenie, działalność wody,

89. Wietrzenie chemiczne następuje pod wpływem czynników takich jak: woda opadowa (zawierająca gazy z atmosfery)

90. Strefa przemarzania w Polsce kształtuje się do głębokości: 0.8 - 1.4 m

91. Zwietrzelina jest produktem: wietrzenia na lądzie fizycznego i chemicznego (działających równocześnie)

92. Eluwia są produktem: wietrzenia skał; część materiału która zostaje na miejscu

93. Rumosze i gołoborza są produktem: wietrzenia na lądzie pod wpływem dezintegracji blokowej; nagromadzenie luźnych okruchów skalnych

94. Gleba jest produktem: wietrzenia na lądzie, wszędzie, warstwa wietrzeliny jest wystawiona bezpośrednio na działanie klimatu i atmosfery przy współudziale świata organicznego, zawiera dużo humusu.

95. wietrzenie chemiczne wapieni nosi nazwę:

96. Młode stadium krasu charakteryzuje się: brakiem więzi hydraulicznej między formami

97. Dojrzałe stadium krasu charakteryzuje się: więzią hydrauliczną

98. Starcze stadium krasu charakteryzuje się: pojawianiem się cieków powierzchniowych

99. Organy krasowe jest to forma krasu, którą można rozpoznać metodami:

100. Deflacja jest to: wywiewanie

101. Korazja jest to: rysowanie skały przez piasek unoszony przez wiatr

102. Twórcza działalność wiatru to: akumulacja - wydma, less

103. Barchan jest to: forma wydmy

104. Obszar podlegający wpływom lodowca nazywa się: strefa peryglacjalna

105. Górna część lodowca górskiego nazywa się: pole firnowe

106. Środkowa część lodowca górskiego nazywa się: jęzor

107. Dolna część lodowca górskiego nazywa się: czoło lodowca

108. Wodnolodowcowe (fluwioglacjalne) formy erozyjne są to: rynny polodowcowe, pradoliny

109. Wodnolodowcowe (fluwioglacjalne) formy akumulacyjne są to: ozy, kemy, sandry

110. Maksymalny zasięg lądolodu wyznacza:

111. Formy akumulacji lodowcowej to: moreny, bruk morenowy, eratyki (głazy narzutowe), drumliny

112. Aluwia to osady: rzeczne

113. Najmłodszy taras rzeczny jest położony: niżej od tarasu starszego

114. Tarasy akumulacyjno-erozyjne powstają w wyniku:

115. Klif jest wynikiem erozji: morskiej

116. Próba wałeczkowania służy do makroskopowej oceny: spoistości gruntu; granicy plastyczności i granicy spoistości

117. W wyniku diagenezy piasków powstają: piaskowce (spoiste skały)

118. Która skała jest najstarsza:

119. Strefa całkowitego nasycenia wodą podziemną nazywa się strefą: saturacji

120. Wapienie organiczne powstały w wyniku: nagromadzenia szczątków organicznych

121. W wyniku sedymentacji morskiej w strefie abisalnej tworzą się: osady pelagiczne; czerwony ił głębinowy, muły okrzemkowe, głębokomorskie utwory piaszczyste

122. Najbliżej brzegu znajduje się strefa sedymentacji morskiej: litoralna

123. Najgłębiej znajduje się strefa sedymentacji morskiej: abisalna

124. Torf jest wynikiem akumulacji: bagiennej

125. Less jest skałą okruchową: eolityczną

126. Sól kamienna jako skała chlorkowa nazywa się: halityt

127. Skały siarczanowe to: gipsy

128. Osady fliszowe to naprzemianległe warstwy: zlepieńców, piaskowców, mułowców, iłowców

129. Głównymi czynnikami metamorfizmu są: procesy endogeniczne; wysoka temperatura, ciśnienie, składniki ciekłe i gazowe; magma, roztwory i gazy pomagmowe, czas.

130. Strefa najsłabszego metamorfizmu nazywa się: epizona

131. Strefa najsilniejszego metamorfizmu nazywa się: katazona

132. Marmury powstały w wyniku metamorfizmu: kontaktowego

133. Bentonit jest produktem wietrzenia: podmorskiego

134. Według normy PN-86/B-02480

grunt skalisty to: skały magmowe, osadowe, metamorficzne; miękkie

135. Według normy PN-86/B-02480

grunt nieskalisty to: kamieniste, gruboziarniste, drobnoziarniste

136. Deluwia to osady będące wynikiem: erozji deszczowej, akumulacji drobnych cząstek mineralnych

137. Koluwia to osady będące wynikiem: przemieszczania mas ziemnych w procesie osuwiskowym

138. Według normy PN-86/B-02480 wydziela się następujące grupy utworów nieskalistych: kamieniste, gruboziarniste, drobnoziarniste

139. Według normy PN-86/B-02480 wydziela się następujące grupy gruntów: kamieniste, gruboziarniste, drobnoziarniste

140. Podstawowym kryterium podziału gruntów jest: uziarnienie

141. Do określenia rodzaju gruntów drobnoziarnistych według uziarnienia, stosuje się klasyfikację opartą na trzech najdrobniejszych frakcjach: piasek, glina, ił

142. trójkąt Fereta przedstawia: podział mineralnych utworów zwykłych na grupy i podgrupy granulometryczne

143. najwięcej (procentowo) piasku zawiera grunt o nazwie: piasek

144. Grunt niespoisty zawiera frakcji iłowej poniżej: 2%

145. Analizę sitową stosujemy do oznaczania składu granulomertycznego dla gruntów: mineralnych (piasek drobny, średni, żwirowaty, utwory żwirowe lub kamieniste); żwirów i piasków o uziarnieniu powyżej 0.07 mm

146. Analizę areometryczną stosujemy do oznaczania składu granulomertycznego dla gruntów: mineralnych (gliniaste i powyżej 80% piasku); spoistych zawierających dużą część cząstek mniejszych od 0.07 mm

147. Uziarnienie gruntu (skład granulometryczny) określa : procentową zawartość poszczególnych frakcji w stosunku do ciężaru całej próbki badanego gruntu.

148. Porowatość to: wyraża stosunek objętości porów w próbce gruntu do jej całkowitej objętości.

149. Porowatość otwarta jest wtedy gdy:

150. Porowatość zależy od: uziarnienia; ułożenia ziaren

151. Powierzchniowe ruchy masowe zachodzą pod wpływem siły: ciężkości

152. Proces soliflukcji polega na: spełzywaniu na zboczach, które są stale lub okresowo zamarznięte (w obszarach polarnych i wysokogórskich)

153. Piargi to nazwa: stożka usypiskowego, powstającego u wylotu żlebu

154. Osuwisko tworzy się w wyniku przekroczenia wytrzymałości skał na: ścinanie wzdłuż dowolnej (ale ciągłej) powierzchni zwanej powierzchnią poślizgu

155. Osuwanie przebiega po powierzchni zwanej powierzchnią: poślizgu

156. Osuwisko konsekwentne to takie: które powstaje w wyniku ruchu mas skalnych po jakiejś powierzchni strukturalnej; pow. Poślizgu rozwija się wzdłuż naturalnej płaszczyzny geologicznej, jaką może być płaszczyzna oddzielająca litą skałę od zwietrzeliny, płaszczyzna warstwowa lub szczelinowa (i tutaj się wymienia dużo nikomu do szczescia nie potrzebnych rodzajów tych konsekwentnych;p)

157. Osuwisko asekwentne to takie: które tworzą się w jednorodnych niewarstwowych utworach (glinach pylastych, iłach, piaskach, itp.).

158. Osuwisko insekwentne to takie: tworzą się gdy osunięcie nastąpi w poprzek lub skośnie do powierzchni strukturalnych

159. Najwięcej osuwisk w Polsce występuje w: Karpatach

160. Inklinometr służy do: identyfikuje prędkości ruchów przemieszczeń osuwiskowych pod powierzchnią gruntu przy jednoczesnych pomiarach piezometrycznych zmiany poziomu gruntu; precyzyjne określenie głębokości, wielkości, szybkości i kierunku ruchu.

161. Niecka osiadania jest deformacją: ciągłą

162. Zapadlisko jest deformacją: nieciągłą

163. Mapa zakryta jest to mapa: utworów powierzchniowych

164. Mapa odkryta jest to mapa: bez utworów czwartorzędowych

165. Mapa półzakryta jest to mapa: z niektórymi utworami czwartorzędowymi, np. aluwia holoceńskie

166. Izohipsa jest to linia: łącząca punkty o jednakowej wysokości

167. Izobata jest to linia: łącząca punkty o jednakowej głębokości

168. Miąższość pozorna jest to: odległość pomiędzy stropem i spągiem warstwy mierzona wzdłuż linii powierzchni terenu.

169. Dokumentację geologiczno-inżynierską należy wykonać zgodnie z obowiązującymi przepisami dla: 1.określenia warunków geologicznych dla potrzeb zagospodarowania przestrzennego, 2.ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych, obiektów budownictwa wodnego, inwestycji liniowych, 3.bezzbiornikowego magazynowania substancji składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, 4.składowania odpadów na powierzchnii.

170. Metoda sejsmiczna opiera się na właściwościach skał: prędkość rozchodzenia się fali akustycznej

171. Metoda elektrooporowa opiera się na właściwościach skał: różne przewodnictwo elektryczne gruntu

172. Dokumentacja geologiczno-inżynierska składa się z: części opisowej, graficznej, tabelarycznej

173. Woda higroskopijna jest to woda: zaadsorbowana przez składniki skały, bezpośrednio z pary wodnej zawartej w powietrzu. Tworzy ona na cząstce skalnej warstewkę o grubości rzędu setnych lub tysięcznych części milimetra. Woda ta nabiera cech fizycznych cząstki skalnej, zamarza w temperaturze ok. -78 st. C, nie ma właściwości rozpuszczających, nie przekazuje ciśnienia hydrostatycznego i nie przemieszcza się pod wpływem siły grawitacji.

174. Woda błonkowa jest to woda: trwale związana woda z otoczek dyfuzyjnych. Tworzy ona zewnętrzną otoczkę ziaren mineralnych, bezpośrednio przylegającą do warstewki wody higroskopijnej.

175. Woda kapilarna jest to woda: czyli włoskowata jest postacią przejściową między wodą słabo związaną a wodą wolną. Występuje w gruntach w 3 postaciach: właściwej, zawieszonej i kapilarnej wody naroży porów.

176. Woda wolna podlega działaniu siły: grawitacji

177. Zwierciadło swobodne to: zwierciadło charakteryzujące się tym, że ciśnienie w każdym punkcie na jego powierzchni odpowiada ciśnieniu atmosferycznemu.

178. Zwierciadło napięte to: naporowe, znajduje się pod ciśnieniem wyższym od atmosferycznego.

179.

Zwierciadło piezometryczne to: ustala się na pewnym poziomie po nawierceniu otworu

180. Sufozja jest to: działanie wody polegające na wymywaniu drobniejszych cząstek gruntu lub ziaren szkieletu mineralnego pod wpływem przepływającej przez ten grunt wody.

181. Upłynnianie gruntu jest to: dalsze wymywanie ziaren szkieletu gruntowego (po sufozji), wzrasta wtedy spadek hydrauliczny,

182. Kolmatacja jest to: przeciwieństwo sufozji, czyli zagęszczanie gruntów przez osadzanie się w porach drobnych ziaren mineralnych lub cząstek na skutek zmniejszenia się spadku hydraulicznego lub związanej z nim mniejszej prędkości przepływu wody podziemnej. Proces ten powoduje zmianę fizycznych i wytrzymałościowych własności gruntów.

183. Prawo Darcy'ego mówi: Q = kIF (ilość przepływającej wody = współczynnik filtracji * spadek hydrauliczny * powierzchnia przekroju), prędkość filtracji v = Q/F => k=v/I

184. Jednostką przepuszczalności jest : 1 D (Darcy); Q = F*v (ilość wody przepływająca przez przekrój hydrauliczny w określonej jednostce czasu przy określonym spadku hydraulicznym)

185. Problemem dla budownictwa w Karpatach są: ruchy masowe (osuwiska, spełzywanie, osypiska), na utworach tarasowych duża zmienność własności fizycznych i mechanicznych oraz zawodnienie związane z ilasto-gliniastym charakterem dolin karpackich

---