GRATISY

Stopy- przepisy

Na pękające pięty doskonale działa papka ziemniaczana i wywar z siemienia lnianego z dodatkiem witaminy A (wyciśnij do papki kilka kapsułek witaminy A). Tak przygotowany specyfik kładziemy na kwadrans na stopy. Takie codzienne postępowanie na pewno poprawi kondycję i wygląd stóp.

Cera sucha - maseczki

Bardziej niż inne wymaga nawilżenia, jak i natłuszczenia. Często odczuwa się „ciągnięcie” skóry.

Możesz używać mleczka i emulsji, a nie żelu do mycia twarzy. Tonik również dobieraj do suchej skóry (choć możesz użyć toniku z zielonej herbaty opisanego poniżej-wyjdzie taniej). Po oczyszczeniu skóry i tonizowaniu najlepszym kremem będzie półtłusty (krem nagietkowy lub rumiankowy Ziaja), lecz można też, np. co drugi dzień stosować krem intensywnie nawilżający (np. Vichy).

Rodzaj kremu zależy od tego, czy twoja skóra potrzebuje nawilżenia, czy natłuszczenia. Aby to sprawdzić połóż na twarz warstwę kremu nawilżającego, odczekaj aż się wchłonie i wtedy:  - jeśli odczuwasz naciągnięcie skóry, może to oznaczać, że musisz natłuścić skórę odpowiednim kremem,  -jeśli skóra bardzo szybko przyjęła kosmetyk, to posmaruj ją jeszcze raz i gdy czujesz ukojenie, to oznacza, że twoja skóra wymaga nawilżania (użyj kremu intensywnie nawilżającego lub smaruj twarz kremem kilka razy dziennie).

Domowa maseczka z siemienia lnianego

Łyżkę siemienia zalać szklanką wody i ugotować na gęstą papkę, ostudzić do temperatury pokojowej, nałożyć na twarz zwilżoną w toniku gaz, na gazę nałożyć papkę, zdjąć po około 20 minutach, resztki zmyć tonikiem. Maseczka zmiękcza naskórek, wygładza, uelastycznia, łagodzi podrażnienia. Musisz poprosić kogoś o pomoc w nałożeniu tej maseczki.

Domowa maseczka rumiankowa

Trzy torebeczki rumianku i łyżkę zmielonej szałwi wymieszać z wrząca wodą , dodać kilka kropli witaminy A+E, ostudzić do temperatury pokojowej, nałożyć na twarz zwilżoną w toniku gazę, na gazę nałożyć papkę, zdjąć po około 20 minutach, resztki zmyć tonikiem.

Domowa maseczka owocowa

Rozetrzeć na miazgę trzy duże truskawki i kilka malin, dodać 1 łyżeczkę świeżej śmietanki, rozprowadzić na twarzy i szyi, zmyć po 15 minutach.
Uwaga! Ta maseczka może uczulać, zrób próbę z niewielką ilością maseczki położonej np. za uchem lub w zgięciu ręki.

Domowa maseczka z marchwi i twarożku
Łyżkę utartej marchwi zmieszać z jednym żółtkiem, łyżeczką twarożku oraz dodać kilkanaście kropli witaminy A. Dobrze wymieszaną masę nałożyć na twarz, szyję i dekolt. Zdjąć maseczkę po około 20 minutach opłukać skórę zimną wodą i przetrzeć tonikiem.

Domowa maseczka wygładzająca
Łyżkę zmielonych płatków owsianych, 2 łyżeczki rozgrzanego miodu, jedno żółtko dokładnie wymieszać, masę nałożyć na twarz, szyje, dekolt. Po 10 minutach zmyć maskę z twarzy letnią, a następnie zimną wodą.

Domowa maseczka wybielająca i nawilżająca „ Ogórek”
Świeży ogórek pokroić w cienkie plastry i pokryć nim cala twarz, szyje i dekolt. Po 20 minutach zdjąć (nie przemywać ani woda ani tonikiem).

Domowa maseczka bananowa
Rozgniecionego banana wymieszać starannie z kilkoma kroplami oliwy z oliwek i kilkoma kroplami soku z cytryny. Doskonale nawilża, wygładza, likwiduje podrażnien.

Domowa maseczka „ Pietruszka"
3 łyżki stołowe twarogu mieszamy z garścią świeżo posiekanej zielonej pietruszki i nanosimy na twarz i szyję. Zmywamy. Odświeża, uspokaja, odżywia.

 Maseczka do skóry suchej z żółtka kurzego

• Na twarz lub dekolt kładziemy ręcznik zwilżony wcześniej gorącą wodą, ręczik musi byc gorący ale nie powinien parzyć. Ręcznik pozostawiamy na kilka minut aby dobrze rozgrzać skórę.

• Zdejmujemy ręcznik i nakładamy świeże żółtko kurze. Okład pozostawiamy na ok. 30 minut

• Zmywamy maseczkę chłodną wodą (najlepiej użyć wody przegotowanej)

Żółtko kurze jest bogate w wiele odżywczych składników, zawiera dużo witaminy A i cholesterolu.

MASECZKI NA CERĘ SUCHĄ I WRAŻLIWĄ

Maseczka z awokado

Miękki, dojrzały owoc awokado dzielimy wzdłuż na połówki. Miąższ jednej połówki mieszamy z połową żółtka, zakrapiamy kilkoma kroplami soku z cytryny. Powstałą pastą smarujemy twarz i szyję, po 20 minutach zmywamy ciepłą wodą.

Działanie: Działa ożywczo i doprowadza do skóry odżywcze składniki. Pielęgnuje cerę suchą, szorstką i wrażliwą.

Maseczka bananowa

Dojrzały banan rozgniatamy widelcem i mieszamy ze śmietaną lub twaro­giem na gęstą masę. Nanosimy na skórę i po 15 minutach zmywamy letnią wodą.

Działanie: Wygładza i ożywia cerę suchą i wrażliwą.

Maseczka z żółtka (I)

Jedno żółtko mieszamy z łyżeczką do herbaty miodu pszczelego, zakrapiając odrobiną oliwy z oliwek. Nakładamy pędzelkiem i po 20 minutach zmywamy ciepłą wodą.

Działanie: Odżywia skórę i wygładza ją. Nadaje się szczególnie do pielęgnacji cery suchej i wrażliwej.

Maseczka z żółtka (II)

Jedno żółtko mieszamy z kilkoma kroplami słodkiego olejku migdałowego, zakrapiając całość cytryną. Mieszaniną smarujemy twarz i szyję, po 5 — mak­symalnie po 10 minutach — zmywamy letnią wodą.

Działanie: Maseczka działa oczyszcząjąco i odświeżająco — stosować szczególnie przy cerze wrażliwej.

Maseczka z płatków owsianych

Dwie łyżki stołowe jak najdrobniejszych płatków owsianych mieszamy z mlekiem lub słodką śmietaną do konsystencji gęstej papki i doprowadzamy do wrzenia, trzymając przez chwilę na ogniu. Nanosimy na twarz i szyję, po 20 minutach zmywamy letnim mlekiem.

Działanie: Ożywia i wygładza cerę normalną, suchą i wrażliwą.

Maseczka malinowa

Widelcem rozgniatamy garść świeżych malin, mieszamy z odrobiną kremu do ciała, słodką śmietaną i łyżeczką do herbaty miodu pszczelego aż do powstania pasty, którą nanosimy na twarz i szyję. Nakrywamy wilgotnym kompresem, po 20 minutach zmywamy ciepłą wodą.

Działanie: Odżywcze i wygładzające; maseczkę stosujemy na cerę suchą i wrażliwą.

Maseczka marchwiana

Jedno żółtko, nieco świeżego soku z marchwi i kilka kropli oliwy z oliwek ucieramy aż do powstania majonezu. Stosujemy na skórze szyi i twarzy. Mniej więcej po 30 minutach zmywamy gorącą wodą.

Działanie: Wpływa ożywczo na cerę suchą.

Maseczka majonezowa

Ucieramy kilka kropli soku cytrynowego z połówką żółtka, dodając tak długo oliwę z oliwek, aż powstanie majonez. Smarujemy nim twarz i szyję, po upływie pół godziny zmywamy ciepłą wodą.

Działanie: Ożywcze i wygładzające przy cerze suchej, szorstkiej i zwiot­czałej.

Maseczka olejkowa

Maseczki olejkowej nie nanosi się na skórę bezpośrednio — kawałek waty mniej więcej wielkości twarzy, z dziurami na nos i usta, nasączamy lekko podgrzanym olejkiem migdałowym lub olejkiem z awokado, można również zastosować zwykłą oliwkę z oliwek. Okład winien poleżeć na twarzy co najmniej przez 25 minut, potem oklepujemy twarz chusteczką kosmetyczną, by zebrać pozostałości nie wchłonięte przez skórę.

Działanie: Ocieplony olejek jest znakomitym czynnikiem uspokajającym i wygładzającym suchą, szorstką, skłonną do podrażnień cerę.

Pasta Poppaeana

Jest to klasyczna maseczka mączna, składająca się z gęstej masy mleczno-pszennej. Mąkę pszenną rozrabiamy w ciepłym mleku aż do powstania gęstej papki, którą dosyć grubo nakładamy na twarz. By utrzymać ją dłużej w stanie ciepłym, dodatkowo przykrywamy twarz gorącym, wilgotnym kompresem. Po dwudziestu minutach zmywamy ją ciepłym mlekiem.

Działanie: Odżywia i wygładza skórę; należy ją stosować na cerę suchą, wrażliwą oraz mieszaną.

Maseczka twarogowo-miodowa

W dwu stołowych łyżkach twarogu rozrabiamy jedną łyżkę stołową pod­grzanego miodu pszczelego. Jeśli mamy cerę bardzo suchą, możemy dodać kilka kropli olejku ze słodkich migdałów. Po 30 minutach zmywamy letnią wodą.

Działanie: Odświeża i wygładza cerę suchą i szorstką.

Maseczka śmietankowa

Robimy pastę z dwu łyżek stołowych twarogu, słodkiej śmietanki i połowy żółtka. Nakładamy na twarz i po 15 minutach zmywamy ciepłą wodą.

Działanie: Ożywia i oczyszcza, wygładza i nasyca cerę suchą i nadwrażliwą.

Cera tłusta i trądzikowa - maseczki

Tłusta cera jest najczęściej odwodniona dlatego potrzebuje nawilżenia., zwłaszcza, gdy stosuje się kosmetyki blokujące produkcję serum (Łoju - walka z krostkami przy pomocy preparatów wysuszających). Nie potrzebuje dodatkowego natłuszczania, ale dobrze jest brać codziennie witaminy z grupy .

Do właściwej pielęgnacji potrzebne są:

- żel do mycia twarzy (Avon, dr Irena Eris, Synergie, itp.) lub mleczko (lecz beztłuszczowe), ew. delikatne mydło ( np. Palmolive, Luksja, Dove) Mydło najlepiej używać bardzo rzadko, gdyż nie można skóry nadmiernie wysuszyć.

- tonik antybakteryjny-bezalkoholowy (Avon, dr Irena Eris, Synergie, itp.), ew. można użyć miejscowo na wypryski rozcieńczonego 1:5 roztworu arniki górskiej lub ziół szwedzkich, ale tylko raz dziennie przez okres 3 dni po czym zrobić przerwę ok. tygodnia i powtórzyć

-        krem nawilżający (np. Nivea Soft, aloesowy Naturals lub brzoskwiniowy Avonu, Hydrafresh L'Oreal, Synergie Fresh)

Punktowo na dzień możesz używać korektora lub żelu, który pomoże wyleczyć pryszcze. Jeśli masz ślady po wypryskach użyj soku z cytryny lub kremu wybielającego, który kupisz w każdej aptece. Najważniejsze! Nie wyciskaj krostek. Wiem, że trudno się powstrzymać, lecz później efekty są opłakane. Raz w tygodniu zrób sobie peeling np. z otrąb lub maseczkę z płatków owsianych (przepisy poniżej). Gdy czujesz, że twoja cera potrzebuje nawilżenia, jest sucha i ściągnięta, to wtedy, najlepiej na noc, bo wtedy skóra przyjmuje najwięcej substancji odżywczych, nałóż grubą warstwę kremu nawilżającego lub półtłustego.

Maseczka oczyszczająca dla cery tłustej z zaskórnikami
Wymieszać po łyżce stołowej utartego owocu dzikiej rózy, kwiatu rumianku, kwiatu lawendy, kwiaty czarnego bzu i ziela mięty. Zalej to wszystko szklanką wody i zagotuj. Po dokładnym wymieszaniu nałóż na twarz. Przykryj kilkakrotnie złożonym kawałkiem gazy i gorącym ręcznikiem. Po 15 minutach spłucz twarz letnią, a następnie zimną wodą.

Domowa maseczka ziołowa

Przygotuj łyżkę zmielonych bratków polnych, łyżkę zmielonego skrzypu oraz łyżeczkę dobrze roztartych świeżych drożdży. Wszystkie produkty dokładnie wymieszaj z przegotowana wodą. Uzyskaną masę nałóż na twarz, trzymaj po przykryciem z gazy około 20 minut. Twarz należy umyć letnia wodą następnie przemyć tonikiem.

Domowa maseczka drożdżowa

Łyżkę drożdży zamieszać z przegotowaną zimną wodą, dodać kilkanaście kropli soku cytrynowego. Papkę nałożyć na twarz i pozostawić do Całkowitego wyschnięcie. Następnie zwilżonymi opuszkami palców roztasowywać maseczkę na skórze przez kilka minut. Na koniec twarz opłukać zimną wodą i przetrzeć tonikiem dla cer tłustych.

Domowa maseczka z kiszonej kapusty

Garść kiszonej kapusty rozłóż na twarzy i szyi, przykryj wilgotnym kompresem. Ściąga rozszerzone pory, odświeża.

Domowa maseczka jabłkowa

Składniki: białko z 1 jajka, jabłko. Ubij białko kurze na sztywną pianę i wymieszaj z tartym jabłkiem. Matuje skórę, ściąga pory.

Domowa maseczka „Gruszka”

Jedną gruszkę przepołowić na pół, usunąć pestki. Owoc rozgnieść, dodać trochę mleka w celu uzyskania jednolitej masy. Na twarzy trzymać od 10 -15 minut.

Domowa maseczka owsiana

Łyżkę zmielonych płatków owsianych, skrzypu oraz kilka kropel soku z cytryny dokładnie rozetrzeć, dodać gorącą wodę, dokładnie wymieszać. Uzyskana papkę nałożyć na twarz, trzymać około 15 minut. Zmyć letnią, przegotowana wodą.

Przed nałożeniem maseczek, powinnaś dokonać dokładnego demakijażu twarzy. Jeżeli nie masz w domu mleczka lub śmietanki możesz samodzielnie wykonać tego typu specyfik.

Domowe mleczko do demakijażu

Produkty:

100ml maślanki

Łyżeczkę miodu

Łyżkę soku z cytryny

Wymieszaj je dokładnie, twoje domowe mleczko do twarzy gotowe.

Domowe kompresy

Podczas omawiania pielęgnacji skóry normalnej zapoznałyście się z kompresami. Jednak przypomnę kilka podstawowych zasad:

Nie stosuj kompresów, jeżeli masz rozszerzone naczynk

Zioła należy parzyć w naczyniach niealuminiowych

Przed nałożeniem kompresu sprawdź jego temperaturę, nie powinien być zbyt gorący.

Dla skóry tłustej odpowiednimi ziołami będą skrzyp polny oraz krwawnik.
Przygotowanie: łyżkę skrzypu oraz krwawnika zalać 3 szklankami zimnej wody i parzyć pod przykryciem, około 20 minut. Przecedzić, w otrzymanym płynie maczać chusteczki i przykładać do twarzy.

Sposoby na podpuchnięte oczy
Najczęściej kiedy budzimy się rano mamy podpuchnięte oczy. Natychmiastowa pomoc to okłady z esencji herbacianej lub z 2 torebek zwykłej herbaty ekspresowej. Po zaparzeniu torebki włóż na godzinę do lodówki. Po wyjęciu trzymaj je na zamkniętych oczach przez około 15 minut. Na zaczerwienione powieki pomagają okłady z tamponów nasączonych ciepłym mlekiem. Najprostszym jednak sposobem jest domowa łyżka. Wystarczy, że włożymy 2 łyżki na 15 minut do zamrażalnika. Zaraz po wyjęciu przyłóż je do powiek wypukłą stroną, kołysz je z góry na dół i na boki przez 5 minut.

Maseczka miodowa na sprężysty biust i gładki dekolt
Do pół szklanki ciepłego mleka dodaj łyżkę miodu i drożdże w proszku, papkę nałóż na skórę na 10 minut. Efekt pojędrniający będzie lepszy, gdy przed nałożeniem kosmetyku zafundujesz tym partiom skóry zimny prysznic.

Maseczka na aksamitne ciało
Maseczka z jogurtu naturalnego z dodatkiem 2 łyżek miodu i soku z cytryny. Wszystko wymieszaj i nałóż na skórę pleców (na ok. 15 - 20 minut ).Nawilży ją, oczyści i ściągnie pory.

Maseczka ziemniaczana na piękne dłonie
Do 2-3 ugotowanych i rozgniecionych ziemniaków należy dodać 2-3 łyżki mleka, ciepłą papkę nakładamy na ręce i pozostawiamy na 15 minut. Po zmyciu wklepujemy krem.

Maseczka jogurtowa na dłonie
Do jogurtu naturalnego (lub twarożku )dodaj łyżeczkę oleju (np:z kiełków pszenicy ) i posmaruj dłonie na 10 minut.

Maseczka regenerująca
Przygotowanie maseczki jest bardzo proste. Wystarczy obrać ze skórki i zetrzeć na tarce średniej wielkości surowego ziemniaka i taką papkę nałożyć na 20 minut na twarz. Następnie twarz spłukujemy letnią lub chłodną przegotowaną wodą (może być mineralna ).

Maseczka z miodu i avocado
Rozetrzyj 2 łyżki avocado i dodaj 2 łyżki miodu i żółtko. Nałóż na twarz. Jest to maseczka wyjątkowo bogata w związki, które odżywiają i nawilżają skórę.

Maseczka z suszonych śliwek
Ta maseczka ma obrzydliwy wygląd, ale ma świetny wpływ na cerę. Usuwa podskórne zanieczyszczenia i wygładza skórę. Zalej wrzątkiem 2 suszone śliwki. Zostaw je w miseczce, dopóki nie zmiękną, a następnie rozetrzyj je. Wodę, która została po śliwkach, użyj do zagotowania około połowy filiżanki płatków owsianych. Rozetrzyj śliwki i zmieszaj je z płatkami. Dodaj do tego tyle miodu, żeby papka uzyskała lepką konsystencję. Jeszcze ciepłe nałóż na twarz, zostaw na 20 minut i zmyj ciepłą wodą.

Maseczka z rzodkwi do cery tłustej
Maseczka ta doskonale oczyszcza i zmniejsza pory, pomaga także przy łojotoku. Umyty korzeń rzodkwi, zetrzyj na tarce o drobnych oczkach i wymieszaj z serem. Nałóż otrzymaną papkę na twarz na 15 minut, a następnie zmyj przegotowaną wodą.

Maseczka oczyszczająca pory z glinki leczniczej
Dwie kopiaste łyżki glinki leczniczej zmieszaj z łyżką ciepłej oliwy i dodaj kilka kropel ciepłej wody, aż powstanie łatwa do rozsmarowania papka. Maseczkę nałóż na twarz, a po 30 minutach zmyj ją dokładnie. Maseczkę stosuj raz w tygodniu. Dzięki niej Twoja skóra będzie oczyszczona, pory zwężone, a zmiany ropne przysuszone.

Maseczka z korzenia ślazu
Kopiastą łyżkę korzenia ślazu wymieszaj z łyżką miodu i kilkoma kroplami ciepłej wody, aż powstanie papka. Nałóż ją na twarz i pozostaw na godzinę, a potem dokładnie zmyj ciepłą wodą. Maseczka ta świetnie się sprawdza w przypadku skóry z rozszerzonymi porami - rozjaśnia ją i łagodzi podrażnienia. Stosowana raz w tygodniu daje zadziwiające efekty.

Maseczka z drożdży
Kostkę drożdży wymieszaj z odrobiną letniego mleka tak, aby powstała łatwa do rozsmarowania papka. Następnie dokładnie nałóż ją na twarz oraz dekolt i poczekaj, aż wyschnie. Kiedy wyschnie ścierasz ją palcami. Maseczkę z drożdży można stosować tak często jak chcesz. Usuwa zanieczyszczenia ze skóry, otwiera pory i powoduje dokrwienie skóry.

Maseczka z jabłka do cery tłustej z trądzikiem

• Duże kwaśne jabłko umyć i zetrzeć na tarce, dodać dwie łyżki stołowe miodu pszczelego i dokładnie wymieszać, dodać drobnych płatków owsianych (łyżkę lub dwie jako zagęstnik ułatwiający utrzymanie maseczki na twarzy) i wymieszać,

• Nałożyć maseczkę na twarz i pozostawić na 10 - 15 minut

• Zmyć twarz chłodną wodą

Tonik do twarzy i dekoltu

• Do pół szklanki maślanki dodajemy jedną łyżkę stołową świeżego soku z cytryny i łużeczkę od herbaty miodu pszczelego. Dokładnie mieszamy wstrząsając.

• Nakładamy tonik na skórę nasączoną watką lub tamponem kosmetycznym.

• Po ok 10 minutach zmywamy tonik wodą

Tonik przeznaczony jest do cery tłustej. Działa ochronnie i obniża wydzielanie sebum.

Tonik do cery tłustej

• Garść zielonych igieł sosnowych zagotować w wodzie mineralnej, ostudzić, przelać do butelki

• Przemywać twarz tonikiem z pomocą tamponu kosmetycznego.

Tonik ma działanie ściągające i odkażające.

MASECZKI NA CERĘ TŁUSTĄ I TRĄDZIKÓWATĄ

Maseczka białkowa

Białko działa silnie naciągająco, zwężając jednocześnie pory skóry, dlatego należy używać go tylko wtedy, gdy z konkretnego powodu w bardzo szybkim czasie chcemy ożywić zmęczoną i wiotką cerę. Możemy je nakładać bezpośrednio na twarz lub najpierw ubić na sztywną pianę, przy czym do piany dodaje się kilka kropli soku cytrynowego. Mniej więcej po 10 minutach maseczkę zmywamy letnią wodą zakropioną cytryną.

Działanie: Napina, ożywia i wygładza. Najlepiej nadaje się do cery tłustej, źle ukrwionej i starzejącej się.

Maseczka ogórkowa

Cieniutko pokrojone plasterki świeżego ogórka układamy na całej powierz­chni twarzy i szyi. By plasterki się nie zsuwały i dłużej pozostały wilgotne, przykrywamy je wilgotnym kompresem. Maseczka powinna pozostawać na skórze przez około 20 minut.

Działanie: Ściąga i odświeża, znakomita przeciw powiększonym porom przy cerze tłustej i trądzikowatej.

Kuracja drożdżowa

Przy cerze trądzikowatej stosujemy kurację drożdżową, zarówno wewnętrz­nie, jak i zewnętrznie. Dwa razy dziennie, najlepiej rano i wieczorem, połykamy kawałek drożdży piekarskich mniej więcej wielkości orzecha laskowego. Jedno­cześnie raz w tygodniu stosujemy maseczkę drożdżową na twarz. Przygotowanie jej jest bardzo proste: drożdże piekarskie rozrabiamy letnim mlekiem, aż powstanie półpłynna, dająca się smarować pasta, którą przy pomocy pędzelka pokrywamy twarz i szyję. Gdy tylko masa skrzepnie, zmywamy ją letnią wodą.

Kurację taką winno się stosować przez cztery do sześciu tygodni, najlepiej wiosną i jesienią.

Działanie: Oczyszcza i wygładza cerę trądzikowatą.

Maseczka z gliny leczniczej

Glina lecznicza jest znakomita do robienia papek z różnorodnymi płynami — w zależności od tego, z czym ją wymieszamy, otrzymamy papki o określonych właściwościach leczniczych. Wymieszana jedynie z ciepłą wodą, napina i wy­gładza skórę wiotką, tłustą, o powiększonych porach. Glina lecznicza nadaje się również do nakładania na trądzikowate partie ramion i pleców. Powinna pozostawać na skórze aż do stwardnienia. Jeśli chcemy nieco złagodzić silnie napinające właściwości gliny leczniczej, możemy dodawać do papki różne składniki, zgodnie z naszym upodobaniem: śmietankę słodką, żółtko, olejek ze słodkich migdałów lub ciepłe wywary ziołowe, jak herbatka rumiankowa czy szałwiowa, które są szczególnie odpowiednim dodatkiem przy cerze trądzikowatej. Możemy równie dobrze stosować świeżo wyciśnięte soki z marchwi lub ogórka.

Działanie: Zwęża pory, napina i działa ogólnoleczniczo na cerę tłustą, nadaje się do miejscowego stosowania na trądzikowate partie skóry na całym ciele.

Maseczka hollywoodzka

Dwie łyżki stołowe mąki owsianej mieszamy z białkiem i ubijamy trzepaczką. Pastę rozprowadzamy na skórze twarzy, pozostawiając ją na 20 minut. Po tym czasie powinna wyschnąć. Wyschniętą pastę delikatnie zeskrobujemy przy pomocy suchej chusteczki. Po zeskrobaniu przemywamy twarz najpierw w ciep­łej, a potem w zimnej wodzie.

Działanie: Przy cerze tłustej wpływa napinąjąco, oczyszczająco, stymulu­jąc jednocześnie ukrwienie.

Maseczka miodowo-białkowa

Ubijamy jedno białko na sztywną pianę, dodajemy do niej trzy łyżki stołowe miodu pszczelego oraz nie blanszowanej mąki pszennej, aż powstanie gęsta papka. Nakładamy na twarz i szyję, zmywając po 30 minutach gorącą, a potem zimną wodą.

Działanie: Nadaje się do napinania i wygładzania cery tłustej.

Maseczka otrębowa

Otręby są bardzo dobrym składnikiem maseczek z uwagi na dużą zawartość różnych witamin oraz swe działanie przeciwzapalne. Drobno zmielone otręby pszenne mieszamy z mlekiem lub miodem na papkę. Możemy również domieszać słodką śmietankę lub żółtko, nie łącząc jednak żadnego z tych składników razem. Jeśli zdecydujemy się na mleko, w zależności od skłonności skóry możemy maseczkę nałożyć na ciepło lub na zimno. Po 30 minutach zmywamy letnią wodą.

Działanie: Przeciwzapalne, odświeżające i odżywcze. Znakomity środek do pielęgnacji cery mieszanej ze skłonnością do trądziku, równie dobrze znoszony przez cerę suchą.

Maseczka z siemienia lnianego

Dwie do trzech łyżek stołowych drobno śrutowanego siemienia lnianego rozrobić wrzącą wodą lub mlekiem na papkę, którą — tak gorącą, jak tylko możemy wytrzymać — nakładamy na twarz i szyję, nakładając dodatkowo bardzo gorący kompres na wierzch, by jak najdłużej utrzymać temperaturę. Maseczkę spłukujemy po 20 minutach przy pomocy gorącej wody, po czym dodatkowo przemywamy twarz i szyję wodą zimną.

Działanie: Oczyszcza i otwiera pory, ożywia skórę i zaleczą drobne ranki; szczególnie godna polecenia przy cerze tłustej i trądzikowatej.

Maseczka z kiszonej kapusty

Dużą garść kiszonej kapusty rozdzielić na twarzy i szyi, nakrywając ją wilgotnym kompresem, by się nie zsuwała. Po 20 minutach zdjąć.

Działanie: Odświeża, zmniejsza powiększone pory.

Maseczki i różne przepisy

Przed użyciem każdej maseczki dobrze jest skórę oczyścić z wszelkich zanieczyszczeń. Można zrobić parówkę z ziół (nagietka, rumianku, mięty, lawendy lub innych), która powinna trwać ok. 5 minut lub dowolnej maseczki oczyszczającej. Po niej nakładamy maseczkę w zależności od potrzeby naszej skóry, po czym smarujemy twarz tonikiem, by zamknąć, otworzone podczas parówki, pory. Następnie smarujemy buzię kremem.

cera normalna Jest łatwa w pielęgnacji, lecz nie można jej zaniedbać. Codziennie używaj emulsji kosmetycznej lub mleczka do zmywania makijażu, potem toniku bezalkoholowego, a na koniec kremu, najlepiej nawilżającego. Raz w tygodniu użyj maseczkę oczyszczającą, po której nawilżającą.

cera mieszana Sucha na policzkach i tłusta w strefie T (nos, czoło, broda). Policzki wymagają nawilżenia, a reszta zmatowienia. Bardzo dobrze radzą sobie z tym kosmetyki, np. Synergie Pure, Pond's, Hydro System. Dobra jest maseczka z płatków owsianych. Po użyciu mleczka (mydła lepiej nie stosować), zamiast kupnego toniku spróbuj toniku z zielonej herbaty.

Maseczka z żółtka
Jedno żółtko zmieszaj z sokiem z cytryny i 1 łyżeczką oliwy. Papkę nałóż na twarz i pozostaw na 20 minut. Następnie usuń papkę za pomocą wacika moczonego w letnim mleku. Maseczka działa odżywczo i wygładzająco. Doskonała dla skóry spierzchniętej i popękanej. Zapobiega fałdom i zmarszczkom. Najlepsze efekty daje regularne stosowanie (raz lub dwa razy w tygodniu).

Maseczka z banana
Jest dobrym środkiem na wiotczejacą skórę . Dojrzałego banana należy mocno rozgnieść i wymieszać go z olejkiem migdałowym. Następnie nałożyć grubą warstwę papki i przykryć gorącym okładem. Im dłuższy czas działania, tym lepszy skutek. Efektem tej maseczki jest elastyczna skóra.

Maseczka z miodu i twarogu
Maseczka ta ujędrnia i wygładza cerę, nadaje jej też różowy odcień. 1 łyżkę miodu rozpuść w 3 łyżkach ciepłej wody i zmieszaj z chudym twarożkiem(pół opakowania). Następnie nałóż grubą warstwę papki na twarz, szyje i dekolt.Po 20 minutach zeskrob papkę łyżką, a zaschnięte resztki zmyj letnią wodą.

Maseczka na rozszerzone pory
Pod wpływem soku z ogórka zwężają się pory, w tym celu obkładamy twarz plasterkami ogórka. Najwięcej witamin występuje tuż pod skórką, warto więc je również wykorzystać do pielęgnacji cery. Poza tym sok z ogórka wygładza szorstką skórę dłoni, rozjaśnia plamy barwnikowe i piegi.

Maseczka karotenowa
Maseczka przeznaczona jest dla cery tłustej, zanieczyszczonej wypryskami, bladej i zwiotczałej. Dużą dorodną marchew ucieramy na tarce po czym papkę rozprowadzamy na twarzy i zostawiamy na 20 minut, a następnie zmywamy.

Maseczka z zielonego groszku
Maseczka o działaniu wygładzającym. Przeznaczona dla cery tłustej nadając jej matowość. Kilka ugotowanych ziarenek zielonego groszku ugnieść na mączkę, dodać 2 łyżki świeżej śmietany i po wymieszaniu nałożyć na twarz i szyję.

Maseczki na przesuszoną cerę.
1. Płatki owsiane należy zalać gorącym mlekiem i mieszać, aż powstanie gęsta papka, gdy przestygnie, nałożyć na twarz na 10 minut. Płatki oczyszczają skórę a mleko działa jak eliksir młodości, gdyż zawiera sporo witamin, enzymów i minerałów. Dzięki temu nawilża i regeneruje cerę.
2. Dla suchej cery wspaniała jest maseczka z kiwi.Pokrojone w plasterki kiwi kładziemy na twarz na 10 minut.

Maseczka do cery normalnej
Dwie łyżeczki suchych owoców z dzikiej róży zalać szklanką wody i gotować przez 5 minut. Po przestygnięciu dodaj do tego łyżeczkę naturalnego miodu i odrobinę mąki owsianej. Wymieszaj wszystko razem i wyrób na gładką masę. Tak przygotowaną maseczkę nakładaj na skórę twarzy i dekoltu. Zmyj po 30 minutach letnią wodą.

Maseczka na rozjaśnienie przebarwień
Do 3 łyżek stołowych odwaru z owoców dzikiej róży dodaj łyżkę oleju kamforowego, 2 łyżki stołowe utartego ogórka (surowego) oraz połowę utartej cebuli i nieco białej glinki. Wymieszaj wszystko na gładką masę. Nanieś na przebarwione miejsca. Zmyj po 20 minutach letnią wodą, Stosuj maseczkę przez 15 - 21 dni. Kosmetyk można przechowywać w szczelnie zamkniętym naczyniu (niemetalowym w lodówce ).

Odżywcza maseczka z jabłkiem

2 łyżki twarożku i 1 starte jabłko (bez skórki) oraz kilka kropel oliwy - nałóż - zmyj po 20 min.

Maska odświeżająca

3 ŁYŻKI SUSZONEJ MIĘTY ZMIESZAJ Z 5 ŁYŻKAMI JOGURTU NATURALNEGO. Nałóż na twarz i po 10 minutach spłukaj chłodną wodą, Ożywi cerę poprawi krążenie.

Z awokado
Rozgnieć widelcem miąższ jednego dojrzałego owocu i grubą warstwą 
nanieś papkę na oczyszczoną twarz. Po 10 minutach zmyj maseczkę 
ciepłą wodą. Bogate w cenne witaminy i oleje awokado doskonale działa 
na suchą, szorstką, zmęczoną cerę. Odżywia ją, wygładza i delikatnie natłuszcza.

Z awokado
Wymieszaj 3 łyżki, działającego wzmacniająco na skórę, miodu 
z 1 łyżką oliwy z oliwek, oleju słonecznikowego lub z kiełków pszenicy. 
Rozsmaruj płynny preparat pędzlem na oczyszczonej skórze twarzy 
i szyi. Maseczka jest też dobra na popękane i spierzchnięte wargi. Po ok. 
15 minutach zmyj ją zwilżoną w letniej wodzie rękawicą kąpielową.

Z miodu i twarożku
2 łyżki świeżego, roztartego białego sera rozrzedzamy 1 łyżką 
podgrzanego miodu. Gdy cera jest bardzo sucha, można wzbogacić 
maseczkę kilkoma kroplami olejku ze słodkich migdałów. Po ok. 30 
minutach dokładnie spłukujemy preparat.

Żółtkowo - witaminowa
Utrzeć żółtko, dodać kilka kropli witaminy A+B. Nałożyć na twarz i 
szyję na 15-20 minut. Zmyć letnią, najlepiej przegotowaną wodą. 
Działa odżywczo na cerę suchą i wrażliwą.

Z ogórków
Ogórek pokrojony w plasterki kładziemy na twarz na 20 minut. 
NIE ZMYWAMY ! ! !
Wybiela i wydelikatnia skórę. Maseczka jest przeznaczona dla cery 
suchej i zaczerwienionej.

Z lnu i rumianku
Łyżkę siemienia lnianego i łyżkę rumianku zemleć, zalać 
przegotowaną wodą, by powstała papka. Nałożyć na twarz na 20 
minut. Zmyć ciepłą wodą.

Maseczka ujędrniająca
Maseczka ta ujędrnia i wygładza cerę, nadaje jej też różowy 
odcień: 1 łyżkę miodu rozpuść w 2 łyżkach ciepłej wody i 
zmieszaj z chudym twarożkiem (pół opakowania). Nałóż grubą 
warstwę papki na twarz, szyję i dekolt. Po 20 minutach zeskrob
 papkę łyżką, a zaschnięte resztki zmyj letnią wodą.

Maseczka oczyszczająca pory

Zmiksuj marchewkę, pół brzoskwini i pół ogórka, wymieszaj 
z jogurtem naturalnym.
Nałóż na twarz, nie przejmuj się jeśli jest zbyt rzadka. 
Zmyj po 10 minutach. Taka maseczka działa przeciwzapalnie 
i łagodząco, świetnie oczyszcza i nawilża skórę. Nadaje się do 
każdego rodzaju cery.

Maseczka z białka kurzego (oczyszczająco ściągająca)

• Świeżo ubite białko nakładamy na skórę. Staramy się rozprowadzić możliwie równomiernie na całej powierzchni skóry poddanej zabiegowi. Maseczkę pozostawiamy do czasu aż białko zaschnie.

• Zmywamy maseczkę wodą.

Maseczka pozostawia odczucie oczyszczenie i napięcia skóry.
Maseczka nie jest zalecana dla bardzo suchej cery.

Maseczka banana i avocado do cery z trądzikiem

Składniki:
1 mały banan
1 małe awokado
2 łyżki stołowe naturalnego jogurtu
2 - 3 krople witaminy E

• Miksujemy razem banana i awokado do uzyskania jednolitej masy, dodajemy jogurt i witaminę E miksujemy ponownie do uzyskania jednolitego koloru.

• Maseczkę nakładamy na przemytą twarz i pozostawiamy na 10 do 25 minut (zależnie od wrażliwości naszej skóry).

• Zmywamy maseczke z twarzy i po osuszeniu skóry nakładamy krem nawilżający.

Maseczka z miodu

• Rozgrzewamy twarz lub dekolt ręcznikiem ogrzanym gorącą wodą (ręcznik nie powinien parzyć jak również nie powinien nadmiernie zmoczyć skóry)

• Na tak przygotowaną skórę rozprowadzamy miód pszczeli. Maseczkę pozostawiamy na 15 do 30 minut.

• Zmywamy skórę ciepłą wodą a nastąpnie zimną (dla zamknięcia porów skóry)

Zabieg należy powtórzyć codziennie przez 3 dni na następnie jeszcze 2 - 3 razy z tygodniową przerwą między zabiegami. Maseczka nadaje się do każdego rodzaju skóry jedynie osoby posiadające bardzo wrażliwą lub naczynkową cerę nie powinny stosować wstępnego rozgrzewania skóry.

Maseczka z oleju lnianego

• Świeży olej lniany rozprowadzamy na skórze cienką warstewką i pozostawiamy na ok. 20 - 30 minut.

• Maseczkę usuwamy wycierając delikatnie skórę miękkim ręczniczkiem. Resztki oleju same wchloną się po kilkunastu minutach.

Zabieg odpowiedni do skóry suchej z tendencją do formowania się zmarszczek. Polecamy zwłaszcza do pielęgnacji dekoltu i szyi. Olej lniany jest jednym z najbogatszych w składniki odżywcze. Niestety jest nietrwały szybko ulega utlenianiu i z tego powodu nie znajduje zastosowania w wyrobach kosmetycznych.

Maseczka z ogórka (stara jak świat)

• Ogórek cały ze skórką pokrojony w plasterki układamy na twarzy, pozostawiamy na 10 - 15 minut. Jeżeli zamierzamy maseczkę położyc na dekolcie ogórek możemy zetrzeć na tarce, uzyskamy silniejsze działanie maseczki (na twarzy plasterki sprawdzają się lepiej, maseczka nie spływa)

• Zmywamy maseczkę wodą.

Maseczka przeznaczona do skóry tłustej, ma działanie nawilżające i wybielające.

Maseczka z marchwi

• Marchewkę ścieramy na drobnej tarce. Lekko odsączamy żeby sok nie ciekł lub do marchwi dodajemy trochę mąki żeby związać sok. Nakładamy na twarz i pozostawiamy na ok. 10 - 20 minut.

• Zmywamy maseczkę wodą.

Maseczka przeznaczona do skóry tłustej. Maseczka lekko barwi skórę dając efekt opalenizny. Nie należy używać tej maseczki zbyt często ponieważ silnie wysusza skórę.

OCZYSZCZAJĄCE

Z otrąb Nasyp 2 łyżeczki otrąb do miseczki i rozgnieć lub zmiel. Następnie dodaj kilka kropel oleju roślinnego i zmieszaj składniki. Rozłóż maseczkę na twarzy, odczekaj 2 minuty i zmyj letnią wodą.

Z płatków owsianych Weź 2 łyżki płatków, wsyp je do miseczki i wlej tyle ciepłej wody (lub mleka, jeśli chcesz lepiej nawilżyć twarz), by powstała rzadka papka. Odczekaj 15 minut, by płatki spęczniały i papka się zagęściła. Nałóż maseczkę na twarz i trzymaj ok. 20 minut (jeśli masz suchą skórę trzymaj ją ok.10 minut, by nie zaschła). Maseczkę najwygodniej zmyć wilgotnym wacikiem. Zmywanie trwa długo, lecz efekt jest bardzo dobry-skóra jest doskonale oczyszczona, a jednocześnie nawilżona. Stosuj ją raz na tydzień lub 2 tygodnie.

Z porzeczek Zamyka rozszerzone pory przy tłustej cerze, usuwa z jej powierzchni nadmiar sebum. Potrzebne są: 2-3 kiście czerwonych i białych porzeczek, łyżeczka mąki ziemniaczanej. Rozgnieć porzeczki, odsącz sok, zmieszaj go z mąką. Papkę nałóż na twarz, zmyj po 20 min.

Malinowa Leczy zmiany trądzikowe, oczyszcza cerę z zaskórników i krost, zamyka rozszerzone pory, działa ściągająco. Umyj 10 malin i rozgnieć na jednolitą masę. Nałóż na twarz i zmyj po 15 minutach. Przemyj twarz łagodnym tonikiem.

Drożdżowa Działa oczyszczająco i wygładzająco. Wskazana przy cerze z trądzikiem. Zwęża pory. Na łyżeczce podgrzewa się parę kropli miodu i uciera z 3 dag drożdży. Przy cerze suchej warto dodać 3-4 krople oliwy. Papkę nakłada się na twarz i szyję. Po 15 min. zmywa się letnią wodą (przegotowaną).

Jabłkowa Obrane ze skórki średnie zielone jabłko utrzyj na tarce o drobnych oczkach. Z ćwiartki świeżej cytryny wyciśnij sok i dodaj go do startego jabłka. Wymieszaj drewnianą łyżką.

NAWILŻAJĄCE:

Z płatków owsianych Przepis powyżej.

Jogurtowa lub z twarożku Nałóż twarożek lub jogurt na twarz jak maseczkę (możesz dodać łyżeczkę miodu) i pozostaw na 10-15 minut. Nawilży ona skórę i pomoże przy pryszczach.

Pomidorowa Nadaje się do cery tłustej lub trądzikowej. Nałóż plasterki lub papkę z pomidorów na twarz i odczekaj 15 minut.

Ziemniaczana Nawilżająca i łagodząca. Rozgnieć widelcem ugotowanego ziemniaka. Zmieszaj z mlekiem i połóż na twarz. Zmyj po chwili ciepłą wodą.

Drożdżowa Doskonała przy tłustej cerze i kłopotach z młodzieńczym trądzikiem. 3 dag drożdży rozpuść w letnim mleku. Wymieszaj. Nałóż na twarz i po 5 minutach zmyj zimną wodą. Stosowana systematycznie zlikwiduje problemy z cerą.

Bananowa: Odświeża i wygładza twarz. Rozgnieć banana widelcem, dodaj 1 łyżkę twarogu, kefiru lub śmietany, wymieszaj i nałóż na twarz i dekolt. Gdy poczujesz, że wyschła, zmyj ją ciepłą wodą.

Z brzoskwini: Działa ściągająco, zamyka pory, wygładza cerę, oczyszcza ją i odświeża, a także nawilża i lekko natłuszcza. Rozgnieć duży owoc lub pokrój w plasterki i nałóż na twarz.

Owocowa Szybko wygładza odwodnioną skórę, poprawia jej koloryt, usuwa oznaki zmęczenia. Składniki: 2 truskawki, 4 maliny, 1 żółtko, 1/2 łyżeczki mąki ziemniaczanej, łyżeczka miodu. Owoce utrzyj na jednolitą masę. Dodaj żółtko, miód i mąkę. Nałóż na twarz i szyję. Gdy maseczka zaschnie, zmyj ją ciepłą wodą. Stosuj ją 2-3 razy w tygodniu.

Ogórkowo - śmietanowa Doskonale nawilża i nadaje się jako kuracja przeciwzmarszczkowa - dla cery suchej. Średni świeży ogórek obierz dokładnie ze skórki. Zetrzyj go na tarce o drobnych otworach i wymieszaj z sokiem, który się oddzielił. Do papki dodaj 2 łyżki 185 śmietany UHT.

bananowo - mleczna Nawilżająca do cery wrażliwej. Połówkę obranego banana rozgnieć widelcem na jednolitą masę. Dodaj 2 łyżeczki mleka UHT (najlepiej o niskiej zawartości

PRZECIWZMARSZCZKOWE:

Truskawkowa Spłyca bruzdki, napina skórę i rozjaśnia przebarwienia. Składniki: 5 dojrzałych truskawek, łyżka oleju sojowego. Truskawki rozgnieć widelcem, zmieszaj z olejem. Papkę nałóż na twarz, zmyj po 20 min.

Pomarańczowa Przywraca skórze sprężystość i jędrność, spłyca bruzdki i zmarszczki. Składniki: 2 łyżki twarożku, 2 łyżki oleju słonecznikowego, sok z połówki pomarańczy. Zmiksuj składniki na jednolitą masę. Nałóż papkę na twarz, szyję, dekolt. Po 20 min. zmyj maseczkę letnią wodą, skórę spłucz zimnym strumieniem.

Białkowa Idealna przed "wielkim wyjściem", doskonale wygładza - do cery tłustej. Białka z dwóch jajek ubij na sztywną pianę i cienką warstwą nałóż tylko na twarz (skóra szyi i dekoltu nie jest sucha). Tą maseczkę zmywa się dość ciepłą wodą.

Ziemniaczana  Jest to maseczka wygładzająca do cery suchej. Średniej wielkości surowy ziemniak zetrzyj na tarce o najdrobniejszych oczkach. Całość trzeba wymieszać, bo sok może oddzielić się od reszty.

Z siemienia lnianego  Maseczka wygładzająca do cery wrażliwej. Dwie łyżki siemienia lnianego zalej czterema łyżkami gorącej wody (ale nie wrzącej) wody. Przykryj naczynie i odstaw w chłodne miejsce do ostygnięcia. Gdy woda stanie się oleista, wymieszaj ją z nasionkami.

Amerykańska Odświeża, ożywia i wygładza zmęczoną skórę, a suchą czyni delikatną i sprężystą. Świeżo ugotowany, duży ziemniak w łupinie obiera się, rozgniata i miesza na papkę z odrobiną świeżego mleka i jednym żółtkiem. Mieszaninę tę należy podgrzać, wstawiając do gorącej wody i możliwie najcieplejszą kłaść na twarz, przykryć gazą i ręcznikiem w celu utrzymania wysokiej temperatury przez kilka minut. Po 20 min. zmywa się maseczkę ciepłą, a potem jak najzimniejszą wodą.

ODŚWIERZAJĄCE:

Winogronowa Likwiduje wszelkie oznaki zmęczenia oraz nadaje cerze ładny koloryt i blask. Osiem winogron obierz ze skórki, usuń pestki, rozgnieć widelcem na papkę. Nałóż ją na twarz i po 20 min. zmyj letnią wodą.

Cytrynowa Napina skórę, nieco ją wybiela, a także dezynfekuje. Potrzebne są: cytryna, żółtko, łyżeczka soku z cytryny. Sparzoną cytrynę podziel na połówki, wydrąż miąższ. W skórkę wlej żółtko i odstaw na 4 godziny, by przeszło olejkami eterycznymi. Potem dodaj sok. Papkę nanieś na twarz, zmyj po 20 min. letnią wodą i spłucz zimną.

Jabłkowa Przywraca skórze promienny wygląd, ma bardzo silne działanie odżywcze - jest zastrzykiem energii dla skóry. Przygotuj: 2 łyżki twarożku homogenizowanego, jabłko, 10 kropli oliwy z oliwek. Jabłko utrzyj na tarce, zmieszaj z pozostałymi składnikami. Nałóż na twarz, odczekaj 20 min. i zmyj ciepłą wodą.

MASKI NA USTA

Maska wygładzająca na usta

Łyżkę mleka i kawałek rozgniecionego awokado posmaruj usta. Zmyj po 10 minutach.

Maska odżywcza na usta

Łyżeczkę śmietany i ¼ rozgniecionego banana oraz kilka kropel olejku rycynowego - nałóż - po 20 minutach zmyj ciepłą wodą.

Maska zmiękczająca na usta

Łyżkę twarożku i łyżeczka płynnego miodu - nałóż - zmyj po kwadransie ciepłą wodą.

Tonik ujędrniający na usta

Dwie łyżki soku z selera i odrobina oliwy z oliwek przecieraj wargi kilka razy dziennie.

Maska na dekolt - zabiegi pielęgnacyjne przed balem

Dzień przed uroczystością zrób maseczkę a cera będzie świeża. Niewielką ilość balsamu do ciała połącz odrobiną miodu i jednym żółtkiem. Utrzyj masę połóż na dekolt po 20 min. zmyj ciepłą wodą. Dodatkowo:

Podczas kąpieli z dodatkiem olejku miętowego popraw krążenie de,likatnym masażem, rób koliste ruchy używając miękkiej szczotki, lub rękawicy sizalowej. Nie dopuszczaj jednak do powstania zaczerwień skóry.

Maseczka (kompres) na opuchniete oczy

• Na opuchnięte powieki stosujemy kompres z rumianku lub czarnej herbaty.

Maseczka (kompres) na cienie pod oczami

• Małe waciki kosmetyczne nasączyć w świeżym soku z ogórka (ogórek powinien być gruntowy).

• Kompresiki nałożyć na skórę pod oczami pozostawić na ok. 15 minut.

• Przemyć twarz chłodną wodą

MASKA NA WYBIELANIE PLAMEK NA SKÓRZE

2 ŁYŻECZKI DROBNO STARTEGO SELERA , WYMIESZAJ Z ŁUŻKĄ SERKA CHOMOGENIZOWANEGO NA GĘSTĄ PAPKĘ.NAŁUŻ NA TWAŻ , ZMYJ PO 20 MIN

LETNIĄ WODĄ. MASKĘ STOSUJ 3 RAZY W TYGODNIU.

TONIKI

TONIK NA WYBIELANIE PLAMEK NA SKÓRZE

POKRUJ W CIENKIE I RÓWNE PLASTERKI 1 OGÓRKA I WŁUŻ DO MISECZKI Z MAŚLANKĄ NA 2-3 GODZ..PRZECIERAJ PLASTRAMI TWARZ KILKA RAY DZIENNIE.

TONIK NA WYBIELANIE PLAMEK NA SKÓRZE

ZETRZYJ NA DROBNEJ TARCE KORZEŃ CHRZANU I ZALEJ SZKLANKĄ OCTU

WINNEGO.ODSTAW NA 1 DZIEŃ W CIEMNE MIEJSCE. ODCEDZONYM PŁYNEM CODZIENNIE NACIERAJ SKÓRĘ.

Cytrynowy Tonik z soku z cytryny doskonale oczyści skórę i nawilży ją. Po nałożeniu trochę szczypie, ale tak musi być. Zmyj lekko samą wodą, jeśli czujesz, że twoja cera jest zbyt ściągnięta. Trzeba później posmarować twarz lekkim kremem.

Z zielonej herbaty: Zalej 2 łyżeczki zielonej herbaty bardzo ciepłą, lecz nie gotującą się wodą (ok. pół szklanki). Odczekaj 5-10 minut i wacikiem nasączonym chłodnym naparem przemyj twarz, nie zmywaj wodą.

Tonik wygładzający

Sok z cytryny zawiera dużo kwasów owocowych, zwłaszcza cytrynowego. Ma właściwości bakteriobójcze, reguluje pracę gruczołów łojowych. Może być stosowany do pielęgnacji cery tłustej. Kwasy owocowe mają właściwości delikatnego peelingu.

Garść suszonych kwiatów lub saszetkę herbaty rumiankowej zalej dwoma szklankami gorącej wody. Parz pod przykryciem 10 min. Gdy ostygnie przecedź i dodaj ¼ szklanki soku z z pomarańczy. Myj twarz 2 razy dziennie.

Ziołowy tonik na pękające naczynka

Zmieszaj po 2 łyżki szałwii, kwiatu lipy, ziela dziurawca i kwiatu kasztanowca. Zalej pół litra wrzątku a gdy wystygnie dodaj 2 szklanki białego wytrawnego wina . Przelej do butelki, zamknij i odstaw w ciemne miejsce. Po 2 tygodniach płyn przecedź a w ¼ szklanki wody rozpuść 3 tabletki witaminy PP i dodaj do nalewki. Tonik przechowuj w ciemnej butelce z korkiem. Dwa razy dziennie zwilżonym wacikiem oklepuj pajączki.

Zalecenia dla cery

Pokarmy bogate w składniki obkurczające i uszczelniające naczynka krwionośne - C K oraz flawonoidy: grejpfruty, ciemne winogrona, czarne porzeczki, kasza gryczana, kalafior. Pij sok z marchwi a sałatki skrapiaj sokiem z cytryny. Unikaj długich gorących kąpieli, i o palania się (także w solarium) Lepiej zrezygnuj też z kawy papierosów i alkoholu oraz pikantnych potraw.

Olejek z ruty na pękające naczynka

Pół szklanki ziela ruty zwyczajnej zalej 200 ml oliwy rozgrzanej do temp ok. 60 stopni. Przelej do butelki oi odstaw na 10 dni Przecedź i wcieraj codziennie w miejsca z pajączkami.

Mleczko ogórkowe:

Rewelacyjnie oczyszcza cerę i zmniejsza pory. Jest doskonałe do cery tłustej. Świeże ogórki zetrzyj na tarce, odciśnij sok i dodaj łyżeczkę balsamu do ciała, 1 łyżkę mąki i mleka. Wymieszaj składniki i połóż na twarz i dekolt. Po wchłonięciu mleczka umyj twarz ciepłą wodą.

  Piękna skóra wymaga właściwej pielęgnacji, lecz przede wszystkim systematyczności. Codziennie po kąpieli (lub lepiej prysznicu) należy wcierać w ciało balsam nawilżający, lub dla suchej skóry balsam natłuszczający i nawilżający. Wiem, że nieraz nie ma czasu, albo po prostu nie chce się balsamować ciało, dlatego chociaż raz w tygodniu dobrze jest posmarować ciało grubszą warstwą balsamu lub oliwki i najlepiej na noc kiedy skóra lepiej wchłania składniki odżywcze.

Kąpiel na potliwość stóp

Zimą w ciepłych butach stopy bardziej się pocą. 2-3 torebki szałwii zalej wrzątkiem po 10 min. dodaj do miski z ciepłą wodą zanurz stopy na pół godziny.

Regenerująca kąpiel

Wlej pół szklanki octu jabłkowego do wannu ciepłęj wody- zanurz się na 15 min.

Składniki płynu do przemywania na czarne zaskórniki:
1/4 filiżanki gorącej wody
łyżeczka od herbaty gorzkiej soli
3 krople jodyny

Wymieszać wszystkie skladniki i odczekać aż mieszanina ostygnie na tyle aby nie parzyła skóry.

• Rozgrzać skórę twarzy okładem z ręcznika rozgrzanego gorącą wodą (ręcznik nie powinien parzyć jak również nie powinien nadmiernie zmoczyć skóry). Ręcznik pozostawić na twarzy na 1 - 2 minuty.

• Wacikiem kosmetycznym nasączonym w przygotowanym płynie dokładnie przemywać miejsca z zaskórnikami.

• Przemycie skóry spowoduje że zaskórnik dadzą się łatwo wycisnąć bez nadmiernego podrażnienia skóry.

• Po usunięciu zskórników przemyć twarz odkażającym tonikiem

MASECZKI NA KAŻDĄ CERĘ

Maseczka kremowa

Świeżo sporządzone kremy nadają się znakomicie na maseczkę. Nakładamy je warstwą grubości palca i pozostawiamy na twarzy co najmniej przez 30 minut. Przy cerze tłustej, trądzikowatej, z licznymi ogniskami zapalnymi, możemy zastosować maseczkę z czystej maści cynkowej. Po zastosowaniu maseczkę zdejmujemy bez użycia wody, przy pomocy chusteczki kosmetycznej.

Działanie: Maseczka kremowa ma działanie odżywcze i wygładzające. Po jej zastosowaniu skóra wygląda na zdrową i dobrze ukrwioną.

Maseczka truskawkowa

Rozgniatamy kilka świeżych, dobrze wymytych truskawek widelcem, dodaje­my nieco kremu do ciała, słodkiej śmietany i łyżeczkę miodu pszczelego. Sporządzoną pastę nanosimy na twarz i szyję, pozwalając jej działać przez mniej więcej 20 minut. Truskawki są uznanym środkiem pielęgnacyjnym, ich wysoka zawartość siarki korzystnie działa na naszą karnację. Świeżymi, pokrojonymi truskawkami możemy również natrzeć twarz i pozwolić, by ich sok przez chwilę działał na naszą skórę.

Działanie: Maseczka truskawkowa działa odżywczo i uspokajająco na cerę normalną, suchą i mieszaną. Przy cerze skłonnej do reakcji alergicznych zalecana jest uwaga.

Maseczka z mąki owsianej

Kilka łyżek nie blanszowanej mąki owsianej, zakupionej w drogerii, mieszamy ze świeżą śmietanką do uzyskania rozsmarowującej się pasty. Jeśli chcemy zastosować maseczkę gorącą, bierzemy zamiast śmietanki gorące mleko, dodając do niego kilka kropli soku z cytryny. Czas działania — 20 minut. Zdejmujemy przy pomocy ciepłego kompresiku.

Działanie: Maseczka ta, nakładana na zimno, działa odświeżająco i czyszcząco, jest szczególnie zalecana na cerę suchą i wrażliwą. Nakładana na gorąco, działa również oczyszczająco, stymulując jednocześnie ukrwienie. Zale­cana szczególnie do cery trądzikowatej.

Miodowy żel napinający

3,5 g żelatyny zalewamy 10 g wody różanej i doprowadzamy do wrzenia, po czym dodajemy jeszcze 20 g wody różanej i całość ogrzewamy na wrzątku, aż mieszanka całkowicie się rozpuści. Na drugim garnku z wrzątkiem ogrzewamy 20 g wody destylowanej z 10 g miodu pszczelego, po czym zlewamy obie mieszaniny. Gdy masa utworzy żel, nakładamy go cieniutką warstwą na twarz i szyję, po 30 minutach zmywamy gorącą wodą, po czym twarz i szyję spłukujemy wodą zimną.

Działanie: Wytwarzanie tego żelu jest dosyć kłopotliwe, podane ilości przewidziane są do wielokrotnego użytku. Mieszaninę należy przechowywać w zimnie, najlepiej w lodówce, podgrzewając na wrzątku przed użyciem. Maseczka ta wzmacnia skórę, napinają. Szczególnie zalecana przy cerze wiotkiej i starzejącej się. Można ją stosować na każdą cerę.

Maseczka ziołowa

Do dwu-trzech łyżek stołowych twarogu dodajemy garść świeżo posiekanej zielonej pietruszki. Masę nanosimy na twarz i szyję, po 30 minutach zmywamy ciepłą wodą. By twaróg nie zsuwał się, możemy na maseczce położyć gazowy kompresik.

Działanie: Odświeża i uspokaja, szczególnie zalecana do cery zniszczonej i skłonnej do podrażnień.

Maseczka z mączki migdałowej

Mieszamy mączkę migdałową z ciepłym mlekiem, aż powstanie gęsta masa, którą nanosimy na twarz i szyję. Po 15 minutach zmywamy ciepłą wodą, spłukując na koniec wodą zimną.

Działanie: Oczyszcza i wygładza; nadaje się do każdej cery.

Maseczka brzoskwiniowa

Odrobinę brzoskwini rozgniatamy na miazgę, miąższ mieszamy z kremem do ciała i rozsmarowujemy masę po twarzy i szyi. Nakrywamy wilgotnym kompresikiem i po 20 minutach zmywamy ciepłą wodą.

Działanie: Odświeża i wygładza; nadaje się do każdej cery.

Maseczka z sałaty

Duże, starannie umyte liście zielonej sałaty zanurzamy w oliwie z oliwek, po obcieknięciu skrapiamy odrobiną kwasu z cytryny. Przykładamy do twarzy mocno dociskając i przykrywamy wilgotnym kompresem. Zdejmujemy po 25 minutach.

Działanie: Nadaje się do stosowania na każdą cerę. Bardzo odświeża i uspokaja podrażnienia.

Maseczka szwedzka

Mieszamy trzy łyżki stołowe twarogu ze słodką śmietanką i łyżką stołową miodu pszczelego, aż powstanie ścisły krem, który nakładamy na twarz i szyję. Uwaga: miodu nie należy podgrzewać.

Działanie: Oczyszczające i wygładzające; nadaje się do każdej cery.

Maseczka z mąki pszennej

Odrobinę nie blanszowanej mąki pszennej rozrabiamy z gorącym mlekiem i podgrzanym miodem pszczelim do powstania gęstej masy. Zamiast mleka można użyć ciepłego odwaru z rumianku lub kwiatu lipy — wtedy dodanie miodu jest zbędne. Grubą warstwę ciepłej masy nanosimy na twarz i szyję — po 15 minutach zmywamy ciepłym mlekiem lub wodą ziołową.

Działanie: Maseczka oczyszcza i wygładza, nadaje się zwłaszcza do cery mieszanej.

Maseczka cytrynowa

Nie pryskaną cytrynę dzielimy na dwie połówki. Połówkę wyciskamy, napełniając ją żółtkiem kurzym, zostawiamy na kilka godzin. Żółtko przez ten czas naciągnie olejkami eterycznymi ze skórki. Dodajemy do niego jeszcze kilka kropli soku cytrynowego i nakładamy na twarz i szyję. Po 20 minutach zmywamy ciepłą wodą i spłukujemy jeszcze raz wodą zimną.

Działanie: Czyści, ściąga i wygładza skórę. Nadaje się do każdej cery.

MASECZKI DO CERY ZNISZCZONEJ I ZMĘCZONEJ Maseczka fasolowa

Filiżankę białej fasoli ugotować do miękkości i przecisnąć przez drobne sito. Do papki dodać łyżkę stołową olejku ze słodkich migdałów, sok z połowy cytryny i łyżkę stołową miodu pszczelego. Nanieść na twarz i szyję, po 15 minutach zmyć gorącą wodą i jeszcze raz spłukać zimną.

Działanie: Odżywia i napina. Nadaje się znakomicie jako maseczka wygładzająca zmarszczki, nie należy jej jednak zbyt często stosować.

Maseczka kartoflana

Do wykonania tej znakomitej, pochodzącej ze Stanów Zjednoczonych mase­czki potrzebujemy jedynie dużego, ugotowanego w mundurku kartofla, nieco świeżego mleka i jedno żółtko. Rozgniatamy kartofel, mieszając wszystkie

składniki w gęstą masę. Podgrzewamy ją na wrzątku w szklanym lub por­celanowym naczyniu i tak gorącą, jak tylko jesteśmy w stanie znieść, nakładamy na twarz i szyję. Przykrywamy twarz dodatkowo gorącym, wilgotnym kom­presem, który utrzymuje wilgoć i podnosi skuteczność maseczki. Po 20 minutach zmywamy maseczkę gorącą wodą i dodatkowo spłukujemy zimną wodą.

Działanie: Ożywia i odświeża zmęczoną cerę, wygładza cerę szorstką.

Maseczka twarogowa

Dwie łyżki stołowe twarogu mieszamy z sokiem cytrynowym i jedną łyżką stołową mleka. Masę nakładamy na twarz i szyję, przykrywamy czystą gazą. Zmywamy zimną wodą po upływie pół godziny.

Działanie: Maseczkę, stosowaną jako kuracja na skórę starzejącą się, należy nakładać dwa-trzy razy w tygodniu. Działa odżywczo i poprawia ukrwienie.

MASECZKI DO CIAŁA

Jeśli komuś kiedyś zdarzyło się być klientem amerykańskiej „farmy piękności", na pewno nauczył się cenić maseczki do ciała stosowane do ogólnej pielęgnacji skóry raz w tygodniu. W przeciwieństwie do maseczki nakładanej na twarz, maseczka na całe ciało powinna w miarę możliwości działać na skórę przez całą noc i nie powinna być potem zmywana.

Maseczkę nakładamy po kąpieli, zawijamy się w lniany ręcznik i idziemy do łóżka. Następnego ranka skórę mamy delikatną i miękką, gładką i elastyczną.

Maseczka odżywcza

Składniki: 1 żółtko

1 łyżeczka do kawy soku z cytryny

4 łyżki stołowe olejku ze słodkich migdałów 4 łyżki stołowe oliwy z oliwek

2 łyżki stołowe olejku z zarodków pszennych 0,5 łyżeczki do kawy octu owocowego

4 krople olejku z melisy

Wyrób: Żółtko wbijamy na małą porcelanową miseczkę. Olejki roślinne, za wyjątkiem olejku z melisy, po kropelce dodajemy do żółtka, ciągle mieszając aż do powstania majonezu. Potem dodajemy sok cytrynowy, ocet owocowy i olejek z melisy — cały czas mieszając.

Działanie: Piękną złotożółtą „śmietanką" obficie smarujemy całe cia­ło, od stóp aż do szyi. Szczególnie obficie pokrywamy szorstkie i spękane lub z tendencją do rogowacenia miejsca na łokciach czy kolanach.

Maseczka nadaje się do każdej cery, jednak szczególnie zalecana jest przy cerze suchej i szorstkiej, gdy chcemy po urlopie czy też po zimie jak najszybciej doprowadzić całe ciało do pięknego wyglądu.

Maseczka lanolinowa

Maseczkę lanolinową można zrobić bardzo szybko i prosto, jej stosowanie jest zalecane szczególnie przy cerze suchej i szorstkiej.

Potrzebujemy do tego dwie łyżki stołowe lanoliny i odrobinę olejku ze słodkich migdałów. Lanolinę podgrzewamy na wrzątku, nie doprowadzając jednak do topienia się. Mieszając dodajemy olejek ze słodkich migdałów, aż do powstania dobrze rozprowadzającego się kremu. Zdejmujemy z wrzątku i na­kładamy na ciało jeszcze lekko ciepły krem, który powinien pozostać na naszej skórze przez noc.

Maseczka do ciała

Składniki:

2 łyżeczki do kawy lanoliny

4 łyżki stołowe olejku z kiełków pszennych

15 kropli nalewki z arniki górskiej

Wyrób: Lanolinę lekko podgrzać na wrzątku. Przed osiągnięciem tem­peratury topnienia domieszać olejek z kiełków pszennych, zdjąć z wrzątku i dodać nalewkę z arniki.

Maseczki i peelingi z dodatkiem alg -japońskich kryształów

Maseczki z dodatkiem alg, są proste do przygotowania. Algi należy rozgnieść jak najlepiej w szklanym naczyniu później dodać trochę zwykłej maseczki i nałożyć warstwę tak zrobionej maseczki.

Algi są świetne w likwidacji cellulitu, oto przepis;

W usuwaniu cellulitu stosuje się serię zabiegów modelujących sylwetkę, przy użyciu alg morskich. Papkę lub żel z alg rozprowadzamy na skórę w wybranych miejscach, następnie ciało w tych miejscach owija się plastikową folią. Seria powinna się składać z 10 zabiegów wykonanych dwa razy w tygodniu.

Oczyszczenie całego ciała:

Po kąpieli, należy natrzeć dobrze całe ciało algami wcierając je jak żel, pozostawić algi na ciele przez 5 min a później ciepłym prysznicem zmyć algi (nie używając już mydła ani żelu).

Maseczki naturalne z dodatkiem alg morskich

Oto kilka ciekawych przepisów na naturalne maseczki. Są tanie i łatwe w przygotowaniu, do tego nie zawierają szkodliwych składników, jakie coraz częściej spotykamy w gotowych produktach kosmetycznych. Do każdej z nich, dla wzmocnienia efektu, można oczywiście dodać łyżeczkę kryształów alg morskich.

Maseczka drożdżowa I (dla cery tłustej, zanieczyszczonej):
10 dag drożdży lub łyżka soli morskiej, zmieszać z mlekiem. Rozprowadzić na twarzy i dekolcie, po 10 min. zmyć.

Maseczka drożdżowa II:
Łyżkę drożdży wymieszać z przegotowaną zimną wodą, dodać kilkanaście kropli soku z cytryny. Papkę nałożyć na twarz i pozostawić do wyschnięcia. Następnie zwilżonymi opuszkami palców rozmasowywać maseczkę na skórze przez kilka minut. Zmyć.
Maseczka ma działanie złuszczająco-oczyszczające i wybielające.

Maseczka ziołowa I:
Z ok. 5 dag ziół: kwiat rumianku, ziele krwawnika, kwiat nagietka, ziele tymianku sporządzić napar (mogą być zmieszane herbatki). Połączyć go z mąką ziemniaczana (tyle, aby powstała konsystencja zwartej papki), dokładnie wymieszać całość i ciepła maskę nakładać na oczyszczona twarz. Po 10 min. zmyć, najlepiej przegotowaną wodą.

Maseczka ziołowa II:
Łyżkę zmielonych ziół: ziela skrzypu, bratków, siemienia lnianego i kwiatu rumianku (w równych proporcjach) zalać niewielką ilością wrzątku, starannie wymieszać. Po ostygnięciu do temperatury ciała rozprowadzić na twarzy. Dobrze jest przykryć twarz płatkami ligniny. Zmyć letnią wodą.

Maseczka z porzeczek:
2-3 kiście czerwonych i białych porzeczek, łyżeczka mąki ziemniaczanej. Rozgnieć porzeczki, odsączyć sok, zmieszać z mąką. Papkę nałożyć na twarz, zmyć po 20 min.
Zamyka rozszerzone pory przy tłustej cerze. Nie nadaje się dla cery naczynkowej!

Maseczka ściągająca z płatków owsianych (dla cery tłustej i mieszanej):
Łyżkę zmielonych płatków owsianych i łyżkę zmielonego skrzypu polnego rozetrzeć na papkę z przegotowaną gorącą wodą, dodać kilkanaście kropli soku z cytryny lub soku z żurawin. Maskę po 20 minutach zmyć.


Maseczka maślankowa:
1/2 szklanki maślanki, 1/2 szklanki mleka, 2 łyżki migdałowych otrębów, trochę świeżego soku z ogórków. Maślankę zmieszać z sokiem z ogórka i otrębami. Nałożyć na twarz, szyję i dekolt na pół godziny. Następnie dobrze spłukać i lekko natrzeć mlekiem.

Maseczka jogurtowa I:
1/2 kubka jogurtu, 1/2 szklanki mleka. Nałożyć jogurt na twarz i zostawić do wyschnięcia. Zmyć letnim mlekiem, a następnie zimną wodą.

Maseczka jogurtowa II:
2 łyżki jogurtu naturalnego, łyżeczka miodu i/lub kilka kropel oliwy z oliwek. Jeśli na skórze występują wypryski, dodać łyżeczkę soku z cytryny lub łyżeczkę herbaty rumiankowej. Gotowa papkę nałożyć na twarz na 20 min., zmyć dużą ilością cieplej wody.

Maseczka miodowo-jabłkowa - usuwa zanieczyszczenia skóry i wygładza cerę:
1 łyżka płynnego miodu, jabłko.
Zetrzeć drobno jabłko i zmieszać z płynnym miodem. Przygotowaną masę nałożyć na twarz na 20 min., następnie spłukać letnią wodą.

Maseczka miodowa z białkiem - przeciwzapalna, gojąca i napinająca:
2 łyżeczki płynnego miodu, 1 białko.
Ubić luźno białko z miodem. Przygotowaną masę nałożyć na twarz na 25 min., następnie spłukać letnią wodą.

Maseczka z ziemniaka - przeciw błyszczącej skórze:
Rozgnieciony, ugotowany ziemniak zmieszać z 2 łyżkami zimnego mleka i kilkoma kroplami soku z cytryny. Rozłożyć na twarz, po 10 min. zmyć.

Maseczka z mąki (dla skory tłustej i mieszanej): Ok. 2 łyżki maki zmieszać z łyżeczka miodu i dodawać powoli (ciągle mieszając) ciepłą herbatę rumiankowa, aż powstanie pasta. Nałożyć ja na twarz, po 15 min. zmyć letnia woda. Maseczka wygładza i oczyszcza skórę tłustą i mieszaną. Maseczka z pomidorów I - dla cery trądzikowej: Maseczka działa antybakteryjnie i rozjasniajaco: 1 dojrzały pomidor zmiksować z 2 łyżkami jogurtu i 1/2 łyżeczki gliceryny. Nałożyć na twarz (oczy i usta pominąć). Po 10 min. zmyć ciepłą wodą. Maseczka z pomidorów II - dla cery trądzikowej: Nadaje się do cery tłustej lub trądzikowej. Nałożyć plasterki lub papkę z pomidorów na twarz i odczekać 15 minut. Zmyć ciepłą wodą. Maseczka jogurtowa I - dla cery trądzikowej: Nałożyć jogurt (lub twarożek) na twarz jak maseczkę (można dodać łyżeczkę miodu) i pozostawić na 10-15 minut. Maseczka nawilża skórę i pomaga przy trądziku. Maseczka jogurtowa II - dla cery trądzikowej: 2 łyżki jogurtu naturalnego zmieszać z łyżeczką miodu i/lub kilkoma kroplami oliwy z oliwek, łyżeczką soku z cytryny i/lub łyżeczką herbaty rumianków. Wystarczy utrzeć małe jabłko na tarce z gęstymi otworkami, wymieszać z łyżką mąki ziemniaczanej lub kukurydzianej i kilkoma kroplami soku z cytryny oraz kilkoma kryształkami alg. Maseczkę nakładamy na twarz na 15 minut, a następnie zmywamy na przemian zimną i ciepłą wodą . W okresie letnim na maseczki, które doskonale regenerują skórę twarzy i dekoltu możemy wykorzystać owoce (np. truskawki, poziomki).Taka maseczka nie sprawi nam żadnego kłopotu z przygotowaniem, ponieważ wystarczy owoce wraz z algami rozgnieść na miazgę i położyć na twarz i szyję. Maseczka nawilżająca - jedno jajko (oddzielnie żółtko i białko), jedna łyżeczka miodu, ćwierć łyżeczki octu jabłkowego i łyżeczka kryształków. Z białka ubijamy puszystą pianę. Żółtko, miód, ocet i algi mieszamy razem i ostrożnie łączymy z ubitą pianą. Taką maseczkę nakładamy na twarz i szyję, po 20 minutach zmywamy wodą. Osoby cierpiące na chorobę naczyń krwionośnych (naczyniówka), która objawia się zwykle małymi czerwonymi pajączkami występującymi na skórze twarzy i nóg mogą zafundować sobie kompres, który przygotować można z jednej lub dwóch łyżek siemienia lnianego i łyżki mięty. Mieszankę ową zalewamy jedną szklanką wrzątku. Po 20 minutach przecedzamy zioła, dodajemy nieco alg i gęstą papkę nakładamy na chore miejsca, które przykrywamy ciepłym kompresem na ok.15 minut. Niezwykle ważnym zabiegiem jest jednak oczyszczanie skóry twarzy i szyi. Na rynku jest wiele preparatów ułatwiających ten zabieg. Oczywiście oczyścić możemy również na sposób domowy: przygotowujmy zaparzone płatki owsiane z odrobiną alg, którymi delikatnie masując myjemy twarz i szyję. Po takim zabiegu nasza skóra jest dobrze oczyszczona i lepiej ukrwiona. Maseczka oczyszczająca i ściągająca na skórę tłustą z powiększonymi porami - jedną łyżkę stołową mąki pszennej dokładnie mieszamy z jedną łyżką stołową jogurtu oraz kilkoma kryształami alg. Powstałą masę nakładamy na twarz i trzymamy dopóki, dopóty nie wyschnie. Potem zmywamy ją dużą ilością ciepłej wody. Dla cer trądzikowych doskonała będzie maseczka przygotowana z ugotowanej cebuli, roztartej na miazgę i wymieszanej z łyżką mąki kartoflanej oraz łyżeczką alg. Taką maseczkę kładziemy na twarz na 30-45 minut i zmywamy ją wywarem z rumianku. Dla cery tłustej, ze skłonnościami do wyprysków możemy wykorzystać maseczkę z niewielkiej ilości drożdży wymieszanych z ciepłym mlekiem oraz algami. Masa powinna mieć dosyć gęstą konsystencję. Rozprowadzamy ją na twarzy i dekolcie, a po 10 minutach zmywamy. Zabiegi te nie zajmują wiele czasu i przynoszą doskonałe rezultaty, a pamiętajmy, że skóra twarzy, szyi i dekoltu jest naszą prawdziwą wizytówką.

DOMOWE MASKI DO WŁOSÓW Z ALGAMI KORSKIMI

Maska wygładzająca do włosów 2 łyżki siemienia lnianego wsypać do małego garnuszka i dolać troszkę wody z alg. Zagotować chwile aż zacznie się robić żel. Dodać płatków owsianych i pół szklanki alg. Nałożyć na włosy na około 1 godzinę. Spłukać. Maska do długich, zniszczonych włosów na ciepło (odbudowująca) Zmieszać w kubku: - żółtko, - sok z polowy cytryny, - łyżeczka miodu, - 3 łyżki oliwy z oliwek, - pół szklanki kryształów alg morskich. Wymieszać i podgrzać, nałożyć na całe włosy, przykryć folią, a po kilku godz. umyć włosy. Do stosowania 2 - 3 razy w miesiącu. Maska do długich, zniszczonych włosów na zimno (przyspieszająca wzrost) Zmieszać: - żółtko, - sok z polowy cytryny, - 2 łyżki nafty kosmetycznej, - 1 łyżka oleju rycynowego, - 3 łyżki kryształów alg morskich. Zmieszać i wmasować w skórę głowy i końcówki. Spłukać po pół godziny. Maska na wypadające włosy Zmieszać: - olejek rycynowy, - żółtko, - sok z cytryny, - 3 łyżki kryształów alg morskich. Nałożyć na włosy, zawinąć folią i trzymać tak ok. dwie godziny, później zmyć szarym mydłem, na koniec umyć szamponem. (Jeśli - śpiesząc się dajemy sam olej rycynowy - dobrze jest buteleczkę podgrzać w słoiku z wrzątkiem). NA ŁUPIEŻ Bardzo dobre i widoczne efekty przynosi stosowanie nacierania głowy algami np. w stanach łupieżowych, łuszczycowych.

DOMOWE PEELINGI Z ALGAMI

Peeling do ciała z cukrem - pół szklanki cukru, - oliwa z oliwek, - pół szklanki kryształów alg morskich. Całość mieszamy, moczymy cukier w oliwie, następnie wcieramy w ciało, po chwili spłukujemy. Skóra jest gładka i nawilżona Kawowy peeling rozgrzewający z cynamonem - 2 łyżki czubate kawy (zaparzonej), - 2 łyżki oliwy, - pół szklanki kryształów alg morskich, - 1 łyżeczka cynamonu (rozgrzewający), - łyżka soli jodowanej. Wymieszać składniki, wetrzeć w ciało. Spłukać. Kilka sposobów na domowy peeling: Baza: - 2 kopiate łyżki fusów z wcześniej zaparzonej kawy, - 2 łyżki oliwy z oliwek, - pół szklanki kryształów alg morskich, powstaje gumiasta papka. Opcja 1: - baza, - 2 płaskie łyżeczki cynamonu, - 2 płaskie łyżeczki soli jodowanej. Opcja 2: - baza, - 2 łyżeczki imbiru, - 2 łyżeczki soli. Opcja 3: - baza, - 2 łyżeczki cynamonu, - łyżka gruboziarnistego cukru trzcinowego. Opcja 4: - baza, - 1 łyżeczka cynamonu, - 1 łyżeczka imbiru + łyżka soli. Opcja 5: - baza, - kopiata łyżka płatków owsianych lub otrębów. Peeling antycellulitowy: - 3 łyżki kawy mielonej, - 3 łyżki soli, - 3 łyżki płatków owsianych, - 3 łyżki kryształów alg morskich. Wymieszać w miseczce z woda aby utworzyła się papka. 2 razy w tygodniu masować miejsca z cellulitem, czyli uda, pośladki, brzuch. Peeling kwasami owocowymi po jednym plasterku: - kiwi, - cytryny, - pomidora, - ogórka, - pomarańczy, - grejpfruta, - pół szklanki kryształów alg morskich. Zrobić papkę (najlepiej przy pomocy miksera) i przemyć twarz. Zostawić na kilka minut i zmyć. Może troszkę piec ale to naturalne. Do stosowania raz w tygodniu. Odświeża cerę i złuszcza martwy naskórek. Peeling z płatków owsianych i mleka 3 łyżki płatków owsianych zalać szklanką gorącego, chudego mleka, odstawić na 30 minut aż napęcznieją i ostygną, dodać 3 łyżeczki alg. Peeling z płatków owsianych Zmielone płatki (tak prawie na mąkę ale z grudkami) wymieszać z przegotowaną wodą algową i 3 łyżeczkami alg. Taka papkę nałożyć na twarz i masować - jak w przypadku klasycznego peelingu. Następnie zmyć wodą i przetrzeć tonikiem.

podrażnienia skóry po depilacji

Wystarczy zrobić sobie okład, lub wlać wodę do kąpieli, a wszystko pięknie i szybko się goi. Podobnie z drobnymi rysami na twarzy, czy wypryskami. Wszystko znika jak zaczarowane przy okazji pięknie wygładzając skórę.

Peelingi domowe - przepisy:

Moim zdaniem wykonywanie peelingu zależy od indywidualnych potrzeb. Ja jestem młoda, więc peeling robię sobie raz na miesiąc i mi wystarczy. Jednak im starsza skóra, tym częściej trzeba go wykonywać, lecz maksymalnie raz na tydzień. Trzeba też uważać, jeśli masz delikatną i cienką skórę, żeby nie pogorszyć jej stanu. Dobrym peelingiem jest peeling z soli lub cukru. Jeśli jednak masz bardzo delikatną skórę albo zrezygnuj z peelingu, albo wybierz delikatny.

Sól  ułatwia usuwanie toksyn z organizmu przez skórę, dlatego peeling z soli polecany jest osobom odchudzającym się. Robi się go tak: bierzesz 3-4 łyżki soli, dodajesz do niej "na oko" tak, żeby mikstura łatwo dała się rozprowadzić, balsamu lub żelu do mycia ciała. Następnie wymasuj całe ciało peelingiem, spłukaj wodą i posmaruj balsamem. Skóra będzie jedwabiście gładka i bardzo dobrze wchłonie składniki odżywcze balsamu.

Zamiast soli można użyć cukru, jednak niestety nie znam jego właściwości pielęgnacyjnych, a poza tym przy dzisiejszej cenie cukru chyba lepiej użyć do peelingu soli.

Relaksujący peeling dla twarzy!

Każda z nas ma czasem uczucie, że skóra twarzy jest bardzo zmęczona i wrażliwa. Często takie uczucie spowodowane jest stresem, pracą i ogólnym zmęczeniem. Dla tego warto wypróbować po niższy przepis.
Składniki: 1/2 szkl rozdrobnionych płatków zbożowych
kilka łyżeczek śmietany
Sposób przyrządzenia: Płatki zmieszaj ze śmietaną. Powstałą papkę wmasuj w skórę twarzy, zostaw na 10 minut poczym zmyj ciepłą wodą.

Otręby pszenne

Otręby pszenne to doskonała baza do peelingu dla każdego rodzaju skóry - wystarczy zawinąć je w bawełnianą chusteczkę i używać podczas kąpieli zamiast gąbki. Już nawet po pierwszym razie zastosowania, poczujemy różnicę w dotyku skóry. Skóra będzie nie tylko oczyszczona, ale co ważne odżywiona, bo wchłonie cenne składniki zbóż takie jak: olej z ziaren, a zwłaszcza z kiełków pszenicy. I mnóstwo witamin: A,D, E.
Ta kuracja specjalnie dedykowana osobom, które mają skłonności do suchej i zmęczonej skóry.

Szybki peeeling twarzy i ciała

Krem, lub oliwkę dla dzieci zmieszaj z cukrem. Masuj okrężnymi ruchami. Zmyj ciepłą wodą, możesz nałożyć krem.

Peeling z grysiku

Grysik kukurydziany wymieszaj z mlekiem sojowym aby powstała gęsta masa - nanieś na twarz i masuj. Zmywaj płatkiem zmoczonym w ciepłej wodzie. Maseczka rozpuści obumarły naskórek i skóra stanie się gładka.

Ryż dla skóry

Wymieszaj po łyżeczce mąki ryżowej mleka i olejku sojowego, wmasuj kolistymi ruchami w skórę twarzy szyi i dekoltu. Po 15 min. Zmyj ciepłą wodą. Nawilża wygładza drobne zmarszczki powstałe w wyniku przesuszenia skóry. Łagodzi podrażnienia i zaczerwienienia skóry.

Peeling enzymatyczny z papaji    

Składniki: jeden mały owoc papaji

Przygotowanie: Wykrawamy miąższ z owocu, usuwamy pestki, kroimy na małe kawałki i rozdrabniamy w mikserze do uzyskania jednolitej papki.
Uzyskana w ten sposób masa wystarczy na kilka zabiegów pod warunkiem że będzie przechowywana w lodówce.
Do jednego zabiegu użyjemy nieco więcej niż pół łyżeczki od herbaty.

Maseczkę rozprowadzamy równomiernie na skórze twarzy i pozostawiamy na 10 do 20 minut zależnie od wrażliwości naszej skóry im skóra wrażliwsza tym krótszy czas działania maseczki.
Najlepiej zrobić próbę czy nie mamy uczulenia na papaję.

Maseczka sprawdza się jako peeling do twarzy i dekoltu.

Badania naukowe ujawniły że papaja jest jednym z najlepszych peelingów naturalnych. Papaja zawiera silny enzym papainę która rozpuszcza oleje i usuwa martwe komórki skóry.

Maseczki i przepisy do włosów

Maseczka bananowa do włosów

Składniki:
1 banan średniej wielkości
2 łyżki stołowe jogurtu naturalnego
2 łyżeczki oleju z pszenicy
1/4 łyżeczki lecytyny
1/8 łyżeczki miodu pszczelego
2 łyżeczki skondensowanego mleka
2 - 4 krople olejku ylang ylang

Składniki mieszamy w mikserze do uzyskania jednolitej papki.
Przed nałożeniem maseczki myjemy włosy jeden raz łagodnym szamponem i spłukujemy mocno ciepłą wodą.
Maseczkę nakładamy równomiernie na włosy, delikatnie wcieramy przez krótką chwilę, nakładamy folię lub czepek foliowy i okręcamy głowę ręcznikiem aby utrzymać ciepło.
Maseczkę pozostawiamy na włosach przez conajmniej 15 minut, zalecane jest utrzymanie maseczki przez godzinę lub dłużej.
Maseczkę zmywamy ciepłą wodą z dodatkiem niewielkiej ilości łagodnego szamponu.
Maseczka ma zbawienny wpływ na włosy i skórę ale może sprawić kłopoty przy jej sporządzaniu, niektóre składniki są stosunkowo trudne do zdobycia.
Lecytynę możemy zastąpić olejem sojowym a olejek ylang ylang olejem z awokado, zamienniki trochę niestety osłabiają działanie maseczki ale i tak warto spróbować. Polecamy.

Maseczka oliwkowa do włosów

Składniki:
5 łyżek oleju z oliwek
2 jajka
Mieszamy dokladnie w mikserze.
Maseczkę nakładamy na włosy nakładamy czepek foliowy lub owijamy glowę folią
Po 15 minutach dokładnie zmywamy włosy wodą z szamponem.
Maseczka przeznaczona jest do włosów suchych, cienkich i zniszczonych.

Maseczka miodowo - oliwkowa do włosów

Składniki:
2 łyżki stolowe miodu
3 łyżki stołowe oliwy z oliwek
Mieszamy dokladnie w mikserze.
Nakładamy maseczkę na włosy owijamy glowę folią a następnie ręcznikiem.
Maseczkę zmywamy po 15 minutach szamponem i dobrze spłukujemy wlosy.

Cudowna maseczka do włosów

Po umyciu włosów szamponem i spłukaniu, wylewamy na głowę filiżankę świeżo wycisniętego soku z cytryny, rozprowadzamy sok na włosach i delikatnie masujemy włosy i skórę głowy. Po kilku minutach dokładnie zmywamy maseczkę wodą i nakładamy odżywkę. Maseczka sprawi że włosy staną się lśniące.

Zabieg może być powtórzony najwcześniej po upływie dwóch tygodni.

Maseczka na wzmocnienie słabych włosów!

Składniki: 1 żółtko, łyżka olejku rycynowego, 2 łyżki nafty kosmetycznej, łyżka soku cytryny.
Sposób przygotowania: wyżej wymienione składniki zmieszaj ze sobą i utrzyj na bardzo gładką gęstą masę. Następnie wetrzyj ją w skórę głowy, owiń folią i ręcznikiem. Po 30 minutach maseczkach zmyj.

Pamiętaj, że to, co jesz również wpływa na stan i kondycje twoich włosów. Dlatego też, jeśli zauważysz objawy matowienia włosów, i że stają się łamliwe zmień sposób żywienia: twoje posiłki powinny być bogate w witaminy, minerały i nienasycone kwasy tłuszczowe. Witamina A - zawarte w owocach i warzywach, Witaminy z grupy B - zawarte w mleku, rybach, chlebie pełnoziarnistym, Cynk - zawarty w pestkach dyni. Istotne również jest regularne picie, co najmniej 2 litrów wody mineralnej nie gazowanej dziennie.

Środek nabłyszczający włosy z otrębów ryżowych

Bawełniany woreczek napełniony otrębami namocz w ciepłej wodzie po czym posmaruj w nim włosy. Zyskają jedwabisty połysk.

Płyn do manicure

Kruche paznokcie, popękane paznokcie - sok z cytryny jest źródłem kwasów owocowych, które nawilżają skórę, odżywiają paznokcie i usuwają z nich tłuszcz - dzięki czemu lakier lepiej przylega.

Do miseczki z ciepłą wodą wlej ¼ soku z cytryny zanurz dłonie na 5 minut, następnie osusz usuń skórki i pomaluj lakierem.

Płukanka do włosów

Garść mięty zalej 1 litrem octu winnego i zamknij w szczelnym naczyniu na 14 dni. Po odcedzeniu płuczwłosy nalewką po każdym myciu głowy. Włosy staną się mocne i elastyczne.

NAELEKTRYZOWANE WŁOSY ZIMĄ

1) Zimą trzeba częściej myć głowę, gdyż gruczoły łojowe wydzielają więcej serum. Wybierz suszarkę jonową, - włosy będą lśniące i nie będą się puszyć.

2) Używaj delikatnych szamponów, które nie przesuszają włosów. Nie używaj odżywek , których się nie spłukuje - na zimę są zbyt ciężkie.

Dodatki do kąpieli

Mleczna kąpiel dla suchej skóry
Kąpiele w mleku można zalecić paniom, które mają bardzo suchą skórę. 
Oczyszczają bardzo łagodnie, zabezpieczają płaszcz ochronny skóry i 
wspomagają krążenie.
STOSOWANIE:
Na zwykłą kąpiel w mleku wlej do wanny 2 do 3 litrów mleka i dopełnij wannę
wodą. Również gotowe kąpiele mleczne mają znakomite właściwości 
pielęgnacyjne, ale są bardzo drogie.

 Kąpiel mleczno-miodowa
Warto jej spróbować, jeśli masz suchą cerę. Wcześniej konieczna jest próba 
uczuleniowa na miód.
STOSOWANIE:
Wlej do pustej wanny litr pełnego mleka, filiżankę miodu i wsyp 1-3 filiżanki 
soli. Następnie spień to wszystko strumieniem wody z prysznica i dopełnij 
wannę wodą (o temperaturze około 38 stopni C). Odrobina ulubionych 
perfum nada kąpieli nutę bardziej osobistą.

Kąpiel w maślance dla skóry normalnej
Polecamy ją dla pań o cerze normalnej i suchej.
STOSOWANIE:
Do wanny napełnionej gorącą wodą wlej 3 litry świeżej maślanki. Pozostawaj 
w wannie nie dłużej niż 15 minut. Potem odpocznij. Przed kąpielą możesz się 
natrzeć oliwą - to bardzo dobrze działa, zwłaszcza na suchą skórę.

Kąpiele z dodatkiem olejków
Olejki eteryczne, zależnie od tego, z jakiej rośliny zostały wyprodukowane, 
mają określony wpływ na człowieka. Istnieją olejki pobudzające i 
uspokajające, wspomagające krążenie i wzmacniające, zapobiegające pewnym 
dolegliwościom lub je kojące.
Olejki eteryczne warte są polecenia jako dodatek do kąpieli przede wszystkim z 
tego względu, że para unosząca się wody, nasycona czynnymi substancjami z 
olejków, dostaje się do krwiobiegu przez drogi oddechowe. 
Gotowe olejki możesz kupić w aptekach, drogeriach, perfumeriach i salonach 
kosmetycznych.
STOSOWANIE:
Najpierw wlej wodę do wanny, potem dopiero dodaj olejki, gdyż te ostatnie 
bardzo łatwo się ulatniają. Kąpiel powinna trwać 10 minut. Po kąpieli 
odpoczywaj 20 minut.
RADA: Wlej do wanny 10-20 kropli preparatu, złożonego z olejków eterycznych 99 ziół. 
Pomaga to przy rozpoczynających się przeziębieniach i pozwala łatwiej sie 
odprężyć.

Kąpiele ziołowe
Kąpiel ziołowa działa podobnie jak kąpiel z dodatkiem olejku, przy czym 
substancje czynne docierają w głąb organizmu raczej przez skórę niż przez 
drogi oddechowe. Kąpiel ziołową bez trudu przygotujesz sobie sama.
STOSOWANIE:
Kup w aptece wybrane zioła (na pełną kąpiel wystarczy ok. 250 gramów ziół). 
Włóż je do woreczka, który powinnaś zawiesić pod kranem, tak aby 
przesączała się przez niego ciepła woda. Potem dokładnie wyciśnij zawartość 
woreczka do wody. Możesz też dodać zioła do gotującej się wody, pozostawić 
na 10 minut do zaparzenia, odcedzić i wywar dolać do wody do kąpieli. Kąp się
 nie dłużej niż 10 minut, po kąpieli posmaruj skórę olejkiem i odpoczywaj pół 
godziny.

Odtruwająca kąpiel w soli morskiej
Odtruwa organizm, działa pobudzająco i 
wzmacniająco.STOSOWANIE:250-500 gramów soli morskiej rozpuść w 
wodzie do kąpieli. Nie kąp się dłużej 
niż 15 minut. Potem wypoczywaj 30 minut.
RADA
Peeling całego ciała wykonany po takiej kąpieli wzmaga jej działanie: 
2 filiżanki soli morskiej wymieszaj na pastę z mlekiem albo śmietaną i taką 
masą delikatnie nacieraj skórę, a następnie zmyj ją bieżącą wodą.

Kąpiel cytrynowa na uspokojenie
Uspokaja i wspomaga ukrwienie skóry.
STOSOWANIE:
Pokrój w plasterki 6 cytryn ze skórką i namocz na kilka godzin w miseczce z 
zimną wodą. Plasterki nieco wyciśnij, wodę z cytryną przecedź przez sitko i 
ekstrakt wlej do wody do kąpieli. Nie kąp się dłużej niż 15 minut., a potem 
odpocznij.

Odświeżająca kąpiel pomarańczowa
Działa odświeżająco zwłaszcza na starszą skórę. Prawdopodobnie przepis ten 
pochodzi z Chin : )
STOSOWANIE:
Dodaj do wody sok z 4-6 pomarańczy. Nie kąp się dłużej niż 15 minut. Po 
kąpieli odpocznij.

Odtruwająca kąpiel z leczniczego błota
Odtruwa organizm, oczyszcza zanieczyszczoną tłustą skórę. Lecznicze błoto 
(ze wskazaniem: do użytku zewnetrznego) dostępne jest w aptekach, drogeriach
i sklepach z artykułami zdrowotnymi.
STOSOWANIE:
Na pełną kąpiel włóż do wanny 1-2 kilogramy leczniczego błota i wlej wodę. 
Kąpiel nie powinna trwać dłużej niż 20 minut. Potem zmyj błoto prysznicem, 
owiń się czymś ciepłym i odpoczywaj 20 minut. Nie smaruj skóry po kąpieli 
kremem, aby nie przeszkodzić w wydalaniu trucizn.

Kąpiel z otrębów pszennych dla zanieczyszczonej cery
Kąpiel taka jest bardzo skutecznym środkiem przeciwko wypryskom i innym 
zmianom skórnym.
STOSOWANIE:
2 pełne garści otrębów włóż do płóciennego woreczka i powieś tuż pod kranem,
tak aby przepływała przez niego do wanny gorąca woda. Potem zawartość 
woreczka dokładnie wyciśnij do wanny.
Podobne działanie ma mieszanka z:
2 filiżanek otrębów pszennych
1 filiżanki kwiatów rumianku1 filiżanki melisy cytrynowejKąpiel powinna trwać 
od 10 do  15 minut. Nie spłukuj ciała po kąpieli prysznicem ani się nie wycieraj, 
poczekaj w ogrzanej łazience, aż skóra sama wyschnie.

Relaksująca kąpiel

Do kąpieli dodaj 20 gr startego imbiru, zawarte olejki eteryczne i olej gingerowy poprawią ukrwienie i przyśpieszą [przemianę materii. Imbir działa rozkurczająco. Potem zmyj ciało i odpręż się przez pół godziny.

DZIAŁANIE WYBRANYCH OLEJKÓW ETERYCZNYCH:
Rozmaryn, kasztanowiec, karłowata sosna - pobudzają krążenie
Lawenda, rumianek, melisa i kwiaty pomarańczy - koją i uspokajają
Mięta pieprzowa - usuwa napięcia i odświeża
Chmiel - pomaga na bezsenność
Jałowiec - działa wzmacniająco
Tymianek - może przeciwdziałać pierwszym objawom przeziębienia

DZIAŁANIE WYBRANYCH ZIÓŁ:
Rumianek - hamuje zapalenia i uśmierza ból
Rozmaryn - pobudza pracę serca i krążenie
Krwawnik - wspomaga pracę serca, oczyszcza krew
Mieszanka z kwiatów i traw polnych - łagodzi ból i działa przeciw wiotczeniu skóry
Mięta pieprzowa - usuwa napięcia
Szałwia - sprawia, że skóra o otwartych porach staje się delikatniejsza
Lawenda - uspokaja nerwy

 KREMY   I   OLEJKI
Staranne posmarowanie ciała kremem po natrysku lub kąpieli powinno stać się
nawykiem. Dzięki temu skóra otrzymuje z powrotem wilgoć i tłuszcz, które 
zabrała jej ciepła woda. Doskonale działa ponadto lekki masaż, jaki 
wykonujemy smarując skórę kremem.

 NA CO POWINNAŚ ZWRÓCIĆ UWAGĘ PRZY         
SMAROWANIU SKÓRY KREMEM LUB OLEJKIEM?
Wybór kremu
Jeśli masz wrażliwą  cerę, użyj po kąpieli choćby kremu NIVEA. Krem ten jest 
polecany także przez dermatologów. Wszyscy producenci kosmetyków 
rekomendują również szereg innych produktów, takich jak mleczka do ciała 
albo olejki regulujące funkcjonowanie skóry. Warto też spróbować preparatów 
ze wzbogaconych kosmetycznie olei roślinnych (oliwy, olejku z awokado i 
otrębów pszennych).
            Nanoś krem okrężnymi ruchami
Krem, mleczko lub olejek nanoś delikatnie łagodnymi ruchami od stóp ku 
górze, zawsze na nieco jeszcze wilgotną skórę, ponieważ jest ona w tym stanie 
bardziej skłonna do wchłonięcia czynnych substancji, a utrata wilgotności 
łatwiej i lepiej się wyrównuje. Skóra po takim zabiegu będzie gładsza i bardziej 
elastyczna.
Bardzo wydajne olejki do ciała
3 łyżeczki olejku wystarczą, by posmarować nim całe ciało. Olejek po użyciu 
dokładnie zakręcaj, a rozpoczęte opakowanie zużyj w ciągu 3 miesięcy, ponieważ 
potem zwykle zaczyna jełczeć.

OLEJKI Z OSOBISTĄ NUTĄ ZAPACHOWĄ
Jeśli lubisz używać do pielęgnacji ciała olejków roślinnych, możesz je wzbogacić
kilkoma kroplami olejku eterycznego. Nada to Twojemu olejkowi do ciała nie 
tylko osobistą nutę, podniesie też jego wartość pielęgnacyjną, ponieważ każdy 
olejek eteryczny działa regenerująco na komórki i odmładzaąco na skórę, 
pobudza ukrwienie i wydalanie złogów z organizmu.
 
MASAŻ SUCHYMI SZCZOTKAMI
Aby skóra była czysta i miękka jak jedwab, a tkanki mocno napięte, możesz 
wspomóc ją masażami szczotką. To, kiedy będziesz go wykonywać - przed czy po
kąpieli (albo natrysku) - zależy tylko od Ciebie. Do masażu używaj najlepiej 
szczotki do ciała z naturalnego włosia (konopie, sizal) albo sizalowej rękawicy. 
Plecy łatwiej Ci będzie masować szczotką z długą rączką albo pasem do masażu.
               Zbawienne skutki masażu
Dzięki masażowi poprawia się ukrwienie skóry, wydalane są złogi i usuwana 
zrogowaciła warstwa naskórka. Skóra staje się gładka i różowa, jest odporniejsza
 na choroby. Dobrze ukrwiona skóra jest mniej podatna na tworzenie się 
pryszczy i stanów zapalnych. Masaż suchą szczotką "ćwiczy" przede wszystkim 
elastyczność naczyń krwionośnych i pobudza krążenie, wzmacnia naturalną 
odporność i chroni przed przeziębieniami.
            Jak przeprowadzić masaż
Przesuwaj szczotką długimi posuwistymi ruchami, zaczynając od dłoni i stóp 
zawsze w kierunku serca. Zacznij od bardzo delikatnego nacisku i stopniowo 
przyciskaj skórę coraz bardziej. Masaż szczotką powinien trwać 5-10 minut.
Szczotkuj jedną partię ciała tak długo aż skóra się lekko zaróżowi. Oznacza to, 
że jest dobrze ukrwiona. Po masażu dokładnie posmaruj się kremem lub 
olejkiem.
UWAGA:
Przy egzemach, trądziku i innych chorobach skóry powinnaś omijać chore 
miejsca. Nie należy też w żadnym razie masowć żylaków ani opuchlizny (gdzie 
woda zebrała się w tkance). Najlepiej zapytaj lekarza, czy możesz stosować 
masaż suchą szczotką.
               DODATKI DO KĄPIELI DLA URODY

Dodatek do kąpieli                   Działanie                         Stosowanie
MIĘTA 
PIEPRZOWA          odświeżające                wywar ziół albo zioła          
                                                                                  ekspresowe
CYTRYNY                   poprawające ukrwienie       ekstrakt z 6 cytryn

SÓL MORSKA        odtruwające i wzmacniające    250-500g soli morskiej na   
                                                                                  wannę wody
MLEKO                     poprawiające ukrwienie        2 do 3 l mleka na wannę    
                                      i łagodzące                                wody
MLEKO Z MIODEM    poprawiające ukrwienie      1 l mleka, 1 filiżanka         
        I SÓL                       i łagodzące                   miodu, 1-2 filiżanki soli
MAŚLANKA               poprawiająca ukrwienie       3 l maślanki na wannę
                                      i łagodzące                                 wody      
OTRĘBY PSZENNE   powstrzymujące zapalenia    woreczek z otrębami           
                                                                           pszennymi, zawieszony pod  
                                                                          kranem z bieżącą wodą       
OTRĘBY PSZENNE,  powstrzymujące zapalenia    woreczek z otrębami 
RUMIANEK,                                                        pszennymi i ziołami,
MELISA                                                              zawieszony pod kranem
RUMIANEK                lecznicze, hamujące            wywar z ziół albo zioła
                                  stany zapalne                       ekspresoweMELISA, 
LAWENDA   uspokajające                      wywar z ziół albo zioła
KWIATY POMARAŃCZY                                        ekspresowe
SZAŁWIA                   ściągające pory                   wywar z ziół albo zioła
                                                                                ekspresowe
SÓL MORSKA            odtruwające i                     250-500 g soli morskiej
                                  wzmacniające                     na wannę wody
LECZNICZE BŁOTO  odtruwające i                     1-2 kg leczniczego błota
                                  oczyszczające                      na wannę wody
POMARAŃCZE          odświeżające i                    sok z 4-6 wyciśniętych
                                  napinające                     pomarańczy na wannę wody 
KWIATY I TRAWY      napinające skórę               wywar z ziół albzioła
POLNE                                                                    ekspresowe

ROZMARYN             poprawiające ukrwienie,       wywar z ziół albo zioła                 
                                napinające skórę                       ekspresowe

RECEPTY NA KOSMETYKI

KREMY OGÓLNEGO STOSOWANIA

Krem Simon

Składniki:

10 g bezwodnej lanoliny (jedna czubata łyżeczka do kawy)

5 g białego wosku

5 g masła kakaowego

40 g olejku ze słodkich migdałów

40 g wody różanej

Wyrób: Pierwsze trzy składniki należy rozpuścić na parze aż do komplet­nego stopienia się. Dodać olejek migdałowy i podgrzać mieszaninę do 60°C.

W międzyczasie podgrzać wodę różaną w żaroodpornej porcelanowej miseczce również do temperatury 60°C. Zdjąć z ognia. Stale mieszając ręczną trzepaczką, wlać wodę różaną do stopionego tłuszczu. Mieszać ręcznym mikserem ustawio­nym na najmniejsze obroty, aż krem ostygnie. Zlać do pojemniczków. Prze­chowywać w temperaturze od 10 do 15°C.

Działanie: Krem Simon jest delikatnym, dobrze rozsmarowującym się kremem do pielęgnacji każdej cery. Jest tolerowany przez dzieci równie dobrze jak przez dorosłych, w związku z tym nadaje się na krem uniwersalny dla całej rodziny.

Krem Hamamelis

Składniki:

5 g wosku pszczelego

7 g masła kakaowego

5 g bezwodnej lanoliny (1/2 łyżeczki do kawy)

45 g słodkiego olejku migdałowego

30 g wody hamamelisowej

3 krople olejku lawendowego

Wyrób: Pierwsze trzy składniki rozpuścić na parze, dodać olejek migda­łowy i podgrzać mieszaninę do 60°C. Wodę hamamelisową w żaroodpornym naczyniu również podgrzać do 60°C. Zdjąć z ognia i dodać do rozpuszczo­nej masy tłuszczowej. Mieszać ręcznym mikserem ustawionym na minimalne obroty aż do kompletnego wystudzenia. Tuż przed kompletnym wyziębieniem dodać olejek lawendowy i starannie zamieszać. Wystudzony krem przełożyć w pojemniczki.

Działanie: Powstanie miękki, gładki krem, dający się łatwo nano­sić i rozprowadzać. Działa bardzo oczyszczająco i jednocześnie hamuje wszel­kie podrażnienia naskórka. Można go używać równie dobrze na dzień, jak i na noc.

KREMY DO CERY SUCHEJ

Śmietanka jojobowa

Składniki:

30 g olejku z jojoby

10 g bezwodnej lanoliny (jedna czubata łyżeczka do kawy)

3 g masła kakaowego

3 g wosku pszczelego

40 g wody pomarańczowej

3 krople olejku pomarańczowego

Wyrób: Lanolinę, wosk pszczeli i masło kakaowe rozpuścić na wrzątku. Dodać olejek z jojoby i podgrzać mieszaninę do 60°C. W międzyczasie podgrzać

w żaroodpornym naczyniu wodę pomarańczową również do 60°C. Zdjąć ją z ognia i mikserem wmieszać ją do stopionej masy tłuszczowej. Mieszać na minimalnych obrotach aż do wystudzenia. Uperfumować olejkiem pomarań­czowym, mieszając zimny już krem. Przełożyć do pojemniczków.

Działanie: Jest to delikatny krem o wyraźnie leczniczym charakterze, szczególnie godny polecenia przy cerze suchej. Nanoszony cienką warstwą, znakomicie nadaje się zarówno na dzień, jak i na noc. Zmiękcza i wygładza skórę, regularnie stosowany doprowadza do widocznej poprawy obrazu skóry.

Krem Awokado

Składniki:

5 g wosku pszczelego

3 g masła kakaowego

10 g lanoliny (jedna czubata łyżeczka do kawy)

35 g olejku z awokado

40 g wody destylowanej

2 krople olejku różanego lub olejku z geranium

Wyrób: Pierwsze trzy składniki rozpuścić na wrzątku, potem dodać ole­jek z awokado. W międzyczasie podgrzać w garnczku wodę destylowaną. Zarówno masa tłuszczowa, jak i woda destylowana powinny osiągnąć tem­peraturę 60°C. Zdjąć z ognia i ręcznym mikserem wmieszać wodę w masę tłuszczową. Mieszać na najmniejszych obrotach. Zanim krem ostygnie, uper­fumować, starannie mieszając olejek, by dobrze się rozprowadził. Rozlać w pojemniczki.

Działanie: Olejek z awokado można określić jako olejek roślinny o szczególnych własnościach. Składa się głównie z glicerydów, kwasów tłusz­czowych, dodatkowo zawiera fitosterynę oraz witaminy A i E. W kosmetyce jest stosowany ze znakomitymi efektami dla cery suchej i łuszczącej się.

Krem awokado jest cudownie działającym kremem stosowanym zarówno na dzień, jak i na noc, przy cerze suchej, zniszczonej i zmęczonej. Bogaty w witaminy olejek z awokado szybko łączy się z naturalną wydzieliną skóry. Krem dostarcza skórze wystarczającej ilości wilgoci, nie rozregulowując przy tym naturalnej gospodarki wodnej skóry. Można go polecić jako idealny krem pielęgnacyjny dla cery suchej.

Pszennozarodkowy krem na noc

Składniki:

5 g białego wosku

5 g masła kakaowego

10 g lanoliny (1 czubata łyżeczka do kawy)

2 g alkoholu lanolinowego

40 g olejku z zarodków pszennych

40 g wody różanej

2 krople olejku różanego

Wyrób: Posiekać wosk i stopić na wrzątku razem z masłem kakaowym, lanoliną i alkoholem lanolinowym. Dodać olejek z zarodków pszennych i podgrzać mieszaninę do 60°C. W międzyczasie podgrzać w żaroodpornym naczyniu wodę różaną również do temperatury 60°C. Wmieszać wodę różaną do masy tłuszczowej ręcznym mikserem na najmniejszych obrotach. Uperfumować, zanim krem ostygnie. Przełożyć do pojemniczków.

Działanie: Bogaty w witaminy krem z zarodków pszennych jest dobro­dziejstwem dla cery suchej i szorstkiej. Szczególnie obficie zawarta w nim witamina E działa tonizująco i wzmagając ukrwienie, poprawia ogólny stan skóry, pod warunkiem regularnego stosowania. Ponieważ krem jest stosunkowo tłusty, nadaje się głównie na noc. Można go również używać jako krem na dzień, zwłaszcza zimą, jeśli nałożymy cieniutką warstewkę.

Krem z melisy

Składniki:

3 g pszczelego wosku 3 g masła kakaowego

3 g alkoholu lanolinowego

5 g bezwodnej lanoliny (1/2 łyżeczki do kawy)

10 g olejku z jojoby

10 g słodkiego olejku migdałowego

10 g olejku z zarodków pszennych

40 g wody różanej

4 krople olejku z melisy

Wyrób: Cztery pierwsze składniki należy rozpuścić na wrzątku. Gdy tylko powstanie klarowny płyn, dodać trzy następne składniki i podgrzać mieszaninę do 60°C. W międzyczasie podgrzać w żaroodpornym naczyniu wodę różaną również do 60°C i mikserem nastawionym na najmniejsze obroty wmieszać do stopionej masy tłuszczowej. Uperfumować olejkiem z meli­sy, gdy tylko temperatura spadnie mniej więcej do temperatury ciała. Mieszać dalej aż do kompletnego wystudzenia. Po wystudzeniu przełożyć do pojem­niczków.

Działanie: Od wieków znane jest ożywcze i odświeżające działanie naturalnego olejku z melisy. Krem z melisy służy przede wszystkim do stosowania na cerę wiotką i zmęczoną. Zawiera cenne tłuszcze i olejki w łatwo przyswajalnej zemulgowanej formie, dostarczając skórze koniecznej wilgoci w najprzyjemniejszy sposób. Olejek z zarodków pszennych zawiera esencjonalne kwasy tłuszczowe oraz witaminy sprawiające, że cera staje się gładka i delikatna. Olejek z jojoby również należy do naturalnych olejków działających wygładzająco i zarazem ochronnie. Krem melisowy nadaje się do stosowania zarówno na noc, jak i na dzień.

KREMY DO CERY TŁUSTEJ I ZANIECZYSZCZONEJ

Śmietanka kamforowa

Składniki:

5 g białego wosku

20 g olejku ze słodkich migdałów

3 g alkoholu lanolinowego

1 g kamfory (kilka ziarenek)

20 g wody destylowanej

Wyrób: Najpierw stopić biały wosk na wrzątku, potem dodać alkohol lanolinowy, olejek migdałowy i kamforę. Podgrzać do 60°C. Doprowadzić wodę destylowaną do takiej samej temperatury. Przy pomocy ręcznego miksera wmieszać wodę do stopionej mieszanki, mieszając aż do wystudzenia, po czym przełożyć do pojemnika.

Działanie: Ten krem o konsystencji gęstej śmietany nadaje się szczególnie do codziennej pielęgnacji cery tłustej i zanieczyszczonej. Dodatek kamfory działa przede wszystkim jako czynnik stymulujący ukrwienie, przeciwdziałając jedno­cześnie zapaleniom. Nakładamy go cienką warstwą, usuwając nadmiar chustecz­ką kosmetyczną. Wkrótce nastąpi zdecydowana poprawa ogólnego stanu skóry, a zanieczyszczenia zaczną pomału zanikać.

Krem tymiankowy

Składniki:

5 g wosku pszczelego

3 g masła kakaowego

10 g bezwodnej lanoliny (1 czubata łyżeczka do kawy) 25 g słodkiego olejku migdałowego 15 g olejku z pestek winogron 30 g wody hamamelisowej

4 krople olejku tymiankowego

Wyrób: Pierwsze trzy składniki rozpuścić na wrzątku. Po rozpuszczeniu dodać olejek migdałowy i olejek z pestek winogron, po czym podgrzać wszystko do 60°C. W międzyczasie podgrzać wodę hamamelisową również do 60°C. Dodać wodę do stopionej masy tłuszczowej i mieszać mikserem do ostudzenia. Gdy krem osiągnie temperaturę ciała, dodać olejek tymiankowy. Mieszać do kompletnego wystudzenia, po czym przełożyć do pojemniczka.

Działanie: Jest to wspaniały krem, pachnący odświeżająco tymiankiem, znanym ze swych antyseptycznych i leczniczych właściwości. Olejek tymian­kowy, pozyskiwany z kwitnących ziół, należy do tych eterycznych olejków, które swe lecznicze działanie najlepiej potwierdzają na cerze tłustej i zanieczyszczonej. Należy jednak również do tych olejków, które nie każda skóra znosi w równym stopniu dobrze. W przypadku pojawienia się objawów alergicznych — zaczer­wienień czy wysypek — należy po prostu zarzucić stosowanie go. Krem

tymiankowy nadaje się dobrze na dzień, jak i na noc. Przeczyszcza pory, uspokaja łatwo podrażniającą się skórę i pomaga w uzyskaniu ładnej, czystej cery.

Balsam do ciała

Składniki:

15 g maści cynkowej

5 g lanoliny (1/2 łyżeczki do kawy)

10 g olejku z zarodków pszennych

10 g olejku z pestek winogron

20 g wody hamamelisowej

Wyrób: Maść cynkową, którą gotową kupujemy w aptece, należy razem z lanoliną rozpuścić na wrzątku, po czym dodać olejek z zarodków pszennych oraz olejek z pestek winogron. Mieszaninę podgrzać do 60°C. W międzyczasie podgrzać wodę hamamelisową w żaroodpornym naczyńku również do tem­peratury 60°C. Mikserem wmieszać wodę do stopionej masy tłuszczowej, mieszać aż do wystudzenia. Przełożyć do pojemniczka.

Działanie: Zawarty w maści cynkowej tlenek cynku działa przeciwzapalnie, również dalsze składniki tego delikatnego kremu, jak woda hamamelisową czy bogate w witaminy olejki z zarodków pszennych i pestek winogron należą do najlepszych naturalnych środków pielęgnacyjnych dla cery tłustej i trądzikowa-tej. Ten balsam do ciała można używać jako kremu na dzień i na noc.

Miętowy krem do ciała

Składniki:

5 g masła kakaowego

4 g wosku pszczelego

10 g bezwodnej lanoliny (1 czubata łyżeczka do kawy)

10 g olejku z zarodków pszennych

10 g olejku z pestek winogronowych

20 g olejku z awokado

40 g wody hamamelisowej

3 krople olejku miętowego

Wyrób: Pierwsze trzy składniki rozpuścić na wrzątku. Gdy stopione tłuszcze już się wyklarują, wlać olejki (prócz miętowego) i podgrzać całość do 60°C. W międzyczasie podgrzać wodę hamamelisową do takiej samej tem­peratury i wmiksować ją w masę tłuszczową mikserem nastawionym na minimalne obroty. Gdy tylko krem przestygnie do temperatury ciała, należy wkropić olejek miętowy. Ponieważ jest on bardzo intensywny, zarówno w zapa­chu, jak i w działaniu, ostrożność przemawia za tym, by wkrapiać go pipetką lub kroplomierzem. Po wkropieniu olejku mieszać aż do wystudzenia, po czym przełożyć do pojemniczka.

Działanie: W związku z zawartością cennych olejków roślinnych skom­ponowanych z leczniczym działaniem olejku miętowego, ten łatwo rozsmarowujący się, łagodnie pachnący miętą krem jest istnym dobrodziejstwem dla źle ukrwionej, trądzikowatej skóry o powiększonych porach. Po starannym oczysz­czeniu twarzy i dodatkowym przemyciu jej wodą do twarzy lub tonikiem, należy nałożyć cieniutką warstewkę kremu, po czym odczekawszy chwilkę, by skóra mogła go wchłonąć, należy pozostałe tłuste ślady usunąć chusteczką kosmetycz­ną. W ten sposób możemy tego kremu używać uniwersalnie na dzień i na noc.

KREMY SPECJALNEGO PRZEZNACZENIA

Fond de Teint

Składniki:

3 g alkoholu lanolinowego

5 g lanoliny (1/2 łyżeczki do kawy)

10 g słodkiego olejku migdałowego

20 g wody destylowanej lub wody różanej

1 g talku

1 g tlenku tytanowego

1-3 g bolus rubra (glinki czerwonej) w zależności od upodobania

Wyrób: Dwa pierwsze składniki rozpuścić na wrzątku, dodać olejek migdałowy i mieszaninę podgrzać do 60°C. Talk, tlenek tytanu i czerwoną glinkę zmieszać razem i przesiać przez najdrobniejsze sito. Podgrzać wodę destylowaną do temperatury 60°C, dodać do stopionej masy tłuszczowej, króciutko zamieszać mikserem, po czym dosypać zmieszane i przesiane składniki sypkie. Mieszać aż do całkowitego wystudzenia.

D z i a ł a n i e: Na początku mieszania Fond de Teint sprawia wrażenie dosyć ciemnego. W miarę stygnięcia jego kolor rozjaśnia się, a nałożony na skórę ma średnią tonację. Warto za pierwszym razem użyć 2 g bolus rubra, wytwarzając Fond de Teint najbardziej neutralny, wtedy widząc jaki ma kolor, można eksperymentować w dalszej twórczości.

Fond de Teint kryje dobrze i warto go używać z uwagi na jego pielęgnacyjne właściwości. Najlepiej nakładać go puszkiem lub specjalną gąbką, wtedy można go jednolicie rozłożyć na twarz, szyję i dekolt.

Tonizujący krem na dzień

Składniki:

5 g wosku pszczelego

5 g masła kakaowego

10 g lanoliny (1 czubata łyżeczka do kawy)

30 g olejku awokado

40 g wody różanej

3 g tonizującego pudru

2 g bolus rubra (czerwonej glinki)

Wyrób: Pierwsze trzy składniki rozpuścić nad wrzątkiem, po czym dodać do nich olejek z awokado. Mieszankę doprowadzić do temperatury 60°C. W mię­dzyczasie podgrzać wodę różaną również do temperatury 60°C. Sypki, tonizujący puder wymieszać z czerwoną glinką i przesiać przez najcieńsze sitko. Wodę różaną wmiksować mikserem w masę tłuszczową, krótko wymieszać, po czym dodać składniki sypkie i mieszać aż do wystudzenia. Wybierając kolor pudru można w sumie zdecydować się na każdy sypki tonizujący puder. Pudrowe składniki są zwykle włączone w skład każdego tonizującego kremu dziennego, z uwagi na dobre właściwości kryjące. Jednak sam tonizujący puder nie wystarcza, by krem był wystarczająco kryjący. Czerwona glinka, którą otrzymu­jemy w aptece pod nazwą bolus rubra dodaje kremowi na dzień więcej koloru i przyczepności. Z uwagi na jego czynniki pielęgnacyjne, tonizujący krem na dzień może być równie dobrze przydatny jako krem pielęgnacyjny oraz krem ochronny.

Krem sportowy

Składniki:

5 g lanoliny (1/2 łyżeczki do kawy)

30 g wazeliny

1 łyżka stołowa olejku z awokado

40 g wody destylowanej

3 krople olejku lawendowego (w razie potrzeby)

Wyrób: Pierwsze dwa składniki stopić nad wrzątkiem, następnie dodać olejek z awokado i całość podgrzać do 60°C. Podgrzać w międzyczasie wodę destylowaną do takiej samej temperatury i zmieszać ją ze stopionymi tłuszczami miskerem. W razie potrzeby można krem uperfumować olejkiem lawendowym, wtedy gdy osiągnie temperaturę ciała.

Działanie: Ten gładki krem nadaje się doskonale do ochorny przed wiatrem i niepogodą, powinno się go nanosić cieniutką warstewką na partie ciała najbardziej narażone na wpływy atmosferyczne. Można go stosować również jako krem do rąk z uwagi na dużą odporność na wodę.

Krem narciarski

Składniki:

10 g maści cynkowej

5 g lanoliny (1/2 łyżeczki do kawy)

30 g wazeliny

1 łyżka stołowa oleju sezamowego

2 g bolus rubra (czerwonej glinki) 40 g wody destylowanej

Wyrób: Trzy pierwsze składniki należy stopić na wrzątku, potem dodać olej sezamowy i całość podgrzać do temperatury 60°C. W osobnym naczyńku podgrzać do takiej samej temperatury wodę destylowaną. Mikserem wmieszać

wodę do masy tłuszczowej, ciągle mieszając dodać czerwonej glinki. Mieszać, aż krem ostygnie. Po ostygnięciu przełożyć do pojemniczka.

Działanie: Ponieważ chemiczne czynniki chroniące przed nadmiarem światła popadły w niełaskę, niektórzy narciarze życzą sobie powrócić do starych, wypróbowanych kremów wazelinowych, jako ochrony przy sporcie narciarskim. Kiedyś dodawano do kremów wazelinowych maść cynkową, chroniącą przed górskim słońcem, może niektórzy narciarze przypominają sobie jeszcze widok bielutkich ust na stokach. Jeśli zrezygnujemy z zafarbowania naszego kremu czerwoną glinką, to właśnie taki krem otrzymamy. Uważam jednak, że lekko tonizujący krem jest o wiele przyjemniejszy. Nakłada się go stosunkowo grubo, tworząc znakomitą ochronę dla rąk i twarzy przed wiatrem, deszczem, słońcem

1 zimnem.

Maść gojąca

Składniki:

5 g lanoliny (1/2 łyżeczki do kawy)

5 g wosku pszczelego

3 g kamfory

20 g oliwki z oliwek

10 g tranu

20 g wody destylowanej

Wyrób: Stopić wosk pszczeli i kamforę na wrzątku, dodać tran i oliwę, po czym całość podgrzać do temperatury 60°C. W osobnym garnczku podgrzać wodę destylowaną również do temperatury 60°C. Mikserem wmieszać wodę do stopionej masy tłuszczowej. Miksować, aż maść wystygnie, po czym przełożyć do pojemniczka i przechowywać w cieple.

Działanie: Maść ta dobrze nadaje się do leczenia małych ranek, zapaleń, zaognień, spękanej skóry. Działa równie dobrze na ukąszenia owadów i lekkie oparzenia. Młodzi ludzie mogą używać jej miejscowo przy zanieczyszczonej lub skłonnej do zapaleń skórze.

ŚRODKI CZYSZCZĄCE SKÓRĘ

Krem czyszczący

Składniki:

10 g masła kakaowego

2 g Tween 80 (1/2 łyżeczki do kawy) 2 g alkoholu lanolinowego

30 g olejku wazelinowego 20 g wody destylowanej

Wyrób: Najpierw rozpuścić masło kakaowe na wrzątku, po czym dodać następne trzy składniki i mieszaninę podgrzać do temperatury 60°C. Do takiej

samej temperatury doprowadzić wodę destylowaną. Elektrycznym mikserem wmieszać wodę do stopionej masy tłuszczowej. Mieszać na najmniejszych obrotach aż do wystudzenia. Przełożyć do pojemniczka na krem.

Stosowanie i działanie: Przyjemnie pachnący masłem kakaowym krem rozsmarowujemy koniuszkami palców na twarzy i szyi. Poprzez kontakt z ciepłą skórą krem rozpuszcza się i można go potem łatwo zebrać papierową chusteczką. Później skórę należy dokładnie wymyć ciepłą wodą i zakończyć toaletę, przemywając ją odświeżającą wodą do twarzy.

Mleczko czyszczące

Składniki:

10 g lanoliny

3 g alkoholu lanolinowego

30 g olejku wazelinowego

5 g Tween 80 (1 łyżeczka do kawy)

60 g wody pomarańczowej

2 krople olejku pomarańczowego (w razie potrzeby)

Wyrób: Pierwsze cztery składniki należy rozpuścić na wrzątku i podgrzać do temperatury 70°C. Przy mierzeniu temperatury należy uważać, by koniec termometru całkowicie zanurzył się w tłuszczu, nie dotykając jednak dna garnczka. Wodę pomarańczową również podgrzewamy do 70°C, po czym jednym ciurkiem, pomału mieszając wygotowaną drewnianą łyżeczką wlewamy do stopionego tłuszczu. Powstaje zupełnie płynna mieszanina, zagęszczająca się nieco dzięki cierpliwemu mieszaniu. Gdy gotowe mleczko przestygnie, ma przyjemną konsystencję gęstej śmietany. Po wystudzeniu przelewamy do butelki.

Stosowanie i działanie: Mleczko oburącz obficie rozdzielamy po twarzy i szyi, zmywając potem dużą ilością ciepłej wody. Mleczko czyszczące zmywa i czyści łagodnie i starannie jednocześnie, jest tolerowane przez każdy rodzaj cery. Jak zawsze po zastosowaniu mleczka należy twarz odświeżyć wodą do twarzy lub tonikiem.

Krem czyszczący hamamelisowy

Składniki: 5 g białego wosku

3 g alkoholu lanolinowego 30 g olejku wazelinowego 30 g wody hamamelisowej

Wyrób: Pierwsze trzy składniki należy roztopić na wrzątku, po czym powstałą mieszankę tłuszczową podgrzać do temperatury 60°C. W międzyczasie wodę hamamelisową podgrzewamy do takiej samej temperatury. Mieszając tłuszcz mikserem wlewamy do niego wodę. Ważne jest, by nie przerywać miksowania aż do całkowitego wystudzenia, gdyż inaczej tłuszcz oddzieli się od wody. Gdy krem wystygnie całkowicie, przełożyć do pojemniczka.

Stosowanie i działanie: Ten czyszczący krem najbardziej nadaje się do pielęgnacji cery tłustej. Koniuszkami palców rozdzielamy go średnio obficie po twarzy i szyi, zdejmując go potem miękką chusteczką. Potem twarz należy przemyć ciepłą wodą i odświeżyć tonikiem lub wodą do twarzy.

Krem czyszczący rozmarynowy

Składniki

5 g białego wosku

3 g alkoholu lanolinowego

30 g olejku wazelinowego

20 g naparu rozmarynowego

2 krople olejku rozmarynowego

Wyrób: Najpierw przygotowujemy napar rozmarynowy. Czubatą łyżkę stołową rozmarynu zalewamy filiżanką wrzątku, zakrywamy i odstawiamy na trzy godziny do naciągnięcia. Do dalszych czynności będziemy potrzebo­wać 20 g naparu przefiltrowanego przez zwykły filtr do kawy.

Teraz pierwsze trzy składniki rozpuszczamy we wrzątku i doprowadzamy mieszankę do temperatury 60°C. Do tej samej temperatury doprowadzamy napar rozmarynowy. Miksując mikserem wlewamy napar do stopionej masy tłuszczowej, mieszamy na najmniejszych obrotach. Gdy krem ostygnie do temperatury ciała, możemy w razie potrzeby uperfumować go olejkiem roz­marynowym. Mieszać aż do całkowitego ostudzenia, po czym przełożyć do pojemniczka.

Stosowanie i działanie: Ten wspaniale pachnący krem czyszczący jest bardzo „śmietankowy" i daje się łatwo rozprowadzać. Nakładamy dosyć cienką warstwę na twarz i szyję, zbieramy potem miękką chusteczką. Po zebraniu przemywamy twarz tonikiem lub wodą do twarzy. Rozmarynowy krem czysz­czący nadaje się również do cery tłustej i zanieczyszczonej.

Olejek czyszczący

Składniki:

90 g olejku z awokado

10 g Tween 80

3 krople olejku z melisy lub olejku miętowego

Wyrób: Dwa pierwsze składniki wlać do jednej butelki i mocno wstrząsnąć kilka razy doprowadzając do przemieszania. Teraz dodać olejku z melisy lub miętowego, najlepiej zrobić to pipetką lub kroplomierzem, gdyż jeśli wlejemy nadmierną ilość, możemy podczas używania olejku podrażnić sobie oczy. Oba olejki mają wspaniały intensywny zapach, możemy je zastąpić innymi natural­nymi olejkami eterycznymi, na przykład olejkiem lawendowym, różanym lub geraniowym, wybierając zapach zgodnie z upodobaniami.

Stosowanie i działanie: Ten bezwodny olejek czyszczący jest idealny do mycia. Nadaje się zarówno do zmywania brudu rozpuszczalnego w wodzie

lub w tłuszczach, jak i resztek makijażu. W zaklęśniętą dłoń nabieramy nieco olejku czyszczącego i masujemy nim jednostajnie twarz, szyję i dekolt. Potem spłukujemy go i myjemy dużą ilością ciepłej wody. Dobrze wysuszoną skórę odświeżamy tonikiem lub wodą do twarzy. Bezwodny olejek nadaje się do każdej cery.

Czyszczenie siemieniem i otrębami

Składniki:

1 filiżanka drobno mielonego siemienia lnianego

1 filiżanka otrąb pszennych

Wyrób: Siemię lniane i otręby pszenne należy dokładnie ze sobą wymieszać przez potrząsanie.

Stosowanie i działanie: Zanim zastosujemy czyszczenie wyżej opisa­nym preparatem, powinniśmy skórę oczyścić ze wszystkich cząstek brudu rozpuszczalnego w tłuszczu, na przykład użyć bezwodnego olejku czyszczącego.

Twarz i szyję wilżymy odrobiną ciepłej wody. Potem trzymając w dłoni mieszankę otrębowo-siemienianą w ilości mieszczącej się w jednej łyżeczce do herbaty, przy pomocy gorącej wody rozdrabniamy ją na papkę, którą delikatnie, okrężnymi ruchami przecieramy twarz i szyję. Potem spłukujemy dokładnie ciepłą wodą. Do przeprowadzenia tego czyszczenia należy dłuższe włosy związać z tyłu, by resztki otrąb nie pozostały przyczepione do nasady włosów.

Mieszanka ta jest znakomitym środkiem do mycia cery tłustej i zanieczysz­czonej. Dzięki lekkiemu masażowi zanieczyszczenia są delikatnie zdejmowane z powierzchni skóry, wzrasta jej ukrwienie, co z kolei stymuluje szybsze gojenie się. Zawarte w otrębach cząstki śluzowe sprawiają, że skóra po zabiegu staje się delikatna i jedwabiście miękka. Zapchane pory zostają otworzone, przez co gruczoły wydzielające łój mają ułatwioną pracę. Przy silnie zanieczyszczonej cerze można mieszankę stosować codziennie, w innym przypadku dwa razy w tygodniu w zupełności wystarcza. Daje również dobre efekty stosowana miejscowo przy cerze mieszanej.

Czyszczenie mleczkiem rumiankowym

Składniki: 10 g lanoliny

3 g alkoholu lanolinowego 30 g olejku wazelinowego

4 g Tween 80 (1 łyżeczka do kawy) 60 g wody destylowanej

20 kropli nalewki rumiankowej

Wyrób: Pierwsze cztery składniki rozpuszczamy na wrzątku i doprowadza­my do temperatury 70°C. W osobnym naczyńku podgrzewamy do takiej samej temperatury wodę destylowaną, uprzednio domieszawszy do niej nalewkę rumiankową. Po zdjęciu ze źródła ciepła, wodę z nalewką należy wlać jednym

ciurkiem do stopionych tłuszczów, mieszając przy tym delikatnie wygotowaną drewnianą łyżeczką. Początkowo powstanie całkowicie płynna mieszanina, która przy cierpliwym i regularnym mieszaniu w trakcie oziębiania będzie dochodzić do pożądanej konsystencji. Po ostudzeniu przelać do butelki.

Stosowanie i działanie: Mleczko należy rozprowadzić obficie obu­rącz na skórze twarzy i szyi, później spłukać lekko masującymi ruchami w dużej ilości ciepłej wody. Mleczko czyści delikatnie ale skutecznie, szczególnie nadaje się do cery suchej i starzejącej się. Jak po każdym czyszczeniu, twarz, szyję i dekolt należy odświeżyć tonikiem lub wodą do twarzy, by usunąć niepotrzebne resztki kremu — w ten sposób skóra szybciej odzyska swą kwasową równowagę.

Czyszczenie otrębami pszennymi

Składniki:

100 g otrąb pszennych

1 mała butelka nalewki rumiankowej

Stosowanie i działanie: Umywalkę napełniamy do połowy letnią wodą, dodajemy do niej garść otrąb pszennych oraz wkrapiamy 20-30 kropli nalewki rumiankowej. Taką mieszanką myjemy twarz okrężnymi, lekko masują­cymi ruchami, spłukujemy potem dużą ilością czystej, letniej wody. Zestaw ten nadaje się doskonale do czyszczenia cery suchej i źle ukrwionej — można go stosować codziennie.

WODY DO TWARZY I LOTIONY

Wody do twarzy i lotiony czyszczą, odświeżają, ożywiają i stymulują gojenie się skóry. Obok wód do twarzy wytwarzanych do dłuższego użytku, w zwykłej kuchni można znaleźć wiele środków naturalnych i świeżych, z których można wytworzyć wody do twarzy do natychmiastowego zastosowania: sok z marchwi, maślanka, sok ze świeżych ogórków, sok pomidorowy, truskawkowy, świeża słodka śmietanka, pietruszka i herbatka miętowa są idealnymi środkami, by skórę odświeżyć i ożywić. Generalnie produkty mleczne są dobrymi tonikami dla cery suchej, podczas gdy warzywa, jak pomidor, ogórek czy truskawka działają zbawiennie na cerę tłustą i zanieczyszczoną. Na wodę do twarzy nadają się również niektóre z wód zapachowych stosowanych do wyrobu kremów — woda różana, pomarańczowa czy hamamelisowa.

Przy wytwarzaniu wód do twarzy przeznaczonych do dłuższego użytku, jedną z najważniejszych ról odgrywają zioła. Starannie dobierając różne zioła i wy­twarzając z nich wodne czy alkoholowe wyciągi, wykorzystujemy ich wszech­stronnie dobre działanie przy pielęgnacji cery. Jeśli nie można znaleźć ulubionych ziół w aptece czy sklepie zielarskim, nic nie stoi na przeszkodzie, by zacząć chodować je samemu, przetwarzając potem świeże czy suszone. Zioła dobroczyn­nie działające na skórę można również stosować do przyprawiania potraw — w ten sposób ich zewnętrzne działanie uzupełnione zostanie wewnętrznym.

Woda ogórkowa

Składniki:

40 g soku z ogórków

40 g wody hamamelisowej

20 g wody różanej

Wyrób: Zestrugujemy na cieniutkie plasterki świeżo umyty, nie pryskany ogórek i mniej więcej po godzinie odsączamy zebrany w międzyczasie sok. Szybciej i prościej uzyskamy sok z ogórka, korzystając z sokowirówki. Uzyskany tą czy inną drogą sok filtrujemy przez lnianą chusteczkę o drobnym splocie. Po przefiltrowaniu mieszamy go z wodą różaną i hamamelisową, po czym zlewamy do szklanej butelki.

Działanie: Ogórek jest starym domowym sposobem pielęgnacji i uszlache­tniania skóry. Dobroczynne działanie soku ogórkowego polega głównie na jego wysokiej zawartości siarki, witamin A i C, cząsteczek śluzowych i enzymów. Proponowana tu recepta przeznaczona jest do szybkiego zużycia, płyn mimo prostego przygotowania jest bardzo skuteczną wodą upiększającą. Działa przeciwzapalnie, lekko ściąga, odświeża i wygładza skórę.

Angielska woda miodowa

Składniki:

3 g miodu pszczelego (1/2 łyżeczki)

50 g wody różanej

50 g wody pomarańczowej

25 g alkoholu 70-procentowego

3 krople olejku z melisy

Wyrób: Mieszamy razem wodę różaną z wodą pomarańczową i alkoholem, mieszaninę lekko podgrzewamy i rozpuszczamy w niej miód. Po rozpuszczeniu miodu perfumujemy olejkiem melisowym.

Działanie: Ta łagodna, aromatyczna woda do twarzy jest szczególnie przydatna do ożywiania cery delikatnej i lekko zmęczonej. Działa znakomicie stosowana do skóry wysuszonej wiekiem, szczególnie do końcowego przemywa­nia po zabiegach kosmetycznych.

Woda wielokwiatowa

Składniki:

50 g wody różanej

50 g wody pomarańczowej

25 g wody hamamelisowej

10 kropli nalewki benzoesowej

Wyrób: Trzy pierwsze składniki należy dobrze ze sobą wymieszać, po czym starannie mieszając dodać nalewkę benzoesową.

Działanie: Woda wielokwiatowa jest szczególnie łagodną wodą prze­znaczoną do cery wrażliwej i suchej. Odświeża i doskonale nadaje się do końcowego przemywania. Wydziela delikatny kwiatowy zapach.

Lotion ziołowy do cery wrażliwej

Składniki:

2 łyżki stołowe kwiatu rumianku

1 łyżka stołowa kwiatu podbiału

1 łyżka stołowa szałwii

30 g alkoholu 70-procentowego

10 kropli nalewki rumiankowej

100 g wody destylowanej

30 g wody różanej

Wyrób: Wysuszone zioła należy starannie wymieszać w szklanej lub por­celanowej miseczce, następnie oblać je alkoholem i zalać wszystko wodą. Miseczkę nakrywamy folią lub lnianą szmatką i zostawiamy na noc w chłodnym miejscu. Przez ten czas wysuszone rośliny wciągną w ciebie część płynu. Odcedzamy jednocześnie wodny i alkoholowy wyciąg ziołowy, wrzucając wszystko na drobne sito, przy czym zioła należy dokładnie wycisnąć. Uzyskany płyn musi zostać przefiltrowany, gdyż drobne roślinne resztki mogłyby zepsuć lotion. Wyciąg filtrujemy przez papierowy filtr do kawy. Do przefiltrowanego wyciągu ziołowego należy dodać wodę różaną i nalewkę rumiankową, całość przelać do butelki z ciemnego szkła i jeszcze raz mocno wstrząsnąć.

Stosowanie i działanie: W tym delikatnie pachnącym lotionie na pierwszy plan wysuwają się lecznicze i uspokajające cechy składników rumianku. Lotion działa odświeżająco i uspokajająco na suchą i wrażliwą cerę. Tamponik z waty należy zmoczyć w wodzie, wycisnąć go dokładnie i dopiero zwilżyć lotionem. Delikatnie pocierać nim skórę twarzy i szyi. Lotion doskonale nadaje się do końcowego przemywania.

Woda wiosenna do cery zanieczyszczonej

Składniki:

1 garść wysuszonych kwiatów podbiału

100 g wody hamamelisowej

20 g alkoholu 20-procentowego

1 łyżka stołowa octu owocowego

Wyrób: W niedużej miseczce zalewamy wysuszone kwiaty podbiału wodą hamamelisową, alkoholem i octem owocowym, po czym nakrywamy i w chłod­nym miejscu pozostawiamy na noc do naciągnięcia. Następnego dnia odcedzamy płyn na drobnym sicie wyciskając przy tym dokładnie zioła, po czym otrzymany płyn filtrujemy przez papierowy filtr do kawy i zlewamy do ciemnej szklanej butelki.

Działanie: To, że ta woda do twarzy szczególnie dobrze działa na cerę

o tendencji do przetłuszczania się, jest spowodowane optymalnie dobra­nymi składnikami. Podbiał działa antyseptycznie i gojąco z uwagi na wyso­ką zawartość siarki. Zawarte w wodzie hamamelisowej garbniki są dobro­dziejstwem dla tłustej, skłonnej do zanieczyszczania się cery. Ocet owocowy dodatkowo korzystnie wpływa na naturalną tłuszczową otoczkę skóry, stabili­zując jej odczyn pH.

Wyciskamy wacik pod ciepłą wodą, po czym wilżymy go w wodzie wiosennej

1 przecieramy skórę twarzy i szyi. Przy mocno zanieczyszczonej skórze możemy wacika używać miejscowo jako kompresiku.

Mleczko dziewicze

Składniki: 130 g wody różanej 5 g nalewki benzoesowej 10 kropli nalewki z mirry

Wyrób: Do nalewki benzoesowej w szklanej lub porcelanowej miseczce dolewamy wodę różaną pomału mieszając drewnianą łyżeczką. Potem, ciągle mieszając, dolewamy nalewkę z mirry. Całość filtrujemy przez papierowy filtr do kawy i zlewamy do szklanej butelki.

Działanie: Powstanie miło pachnący, mleczny lotion, działający przeciw-zapalnie i dezynfekująco. Z powodu tych właściwości nadaje się świetnie do cery młodej, skłonnej do zapaleń. Ponieważ lotion ma również dobre własności czyszczące, można go używać do końcowego przemywania cery tłustej. Zmiękcza skórę, zwężając jednocześnie rozszerzone pory.

Lotion kamforowy

Składniki:

100 g wody hamamelisowej

20 g alkoholu 70-procentowego

2 g kwasu mlekowego

1,5 g kamfory (kilka ziarenek) 2 krople olejku lawendowego

Wyrób: Rozpuścić kamforę i olejek lawendowy w alkoholu, dodać kwas mlekowy do wody hamamelisowej. Zlać oba płyny do jednej butelki i mocno wstrząsnąć.

Działanie: Lotion pomyślany jest szczególnie do pielęgnacji cery nieczys­tej, skłonnej do zaogniających się wyprysków. Kamfora wzmaga ukrwienie i działa przeciwzapalnie. Rozpuszczanie i usuwanie tłustych i zrogowaciałych wyprysków i złuszczeń jest dodatkowo stymulowane przez łagodne jednocześnie działanie kwasu mlekowego i alkoholu. Woda hamamelisowa uzupełnia całość dzięki swemu ściągającemu działaniu.

Lotion ziołowy do cery trądzikowatej

Składniki:

1 łyżka stołowa przetacznika

1 łyżka stołowa kwiatu podbiału

1 łyżka stołowa kwiatu rumianku

1 łyżeczka do kawy

30 g alkoholu 70-procentowego (25 g + 5 g)

100 g wody destylowanej

1 g kamfory

5 kropli kwasu mlekowego

30 g wody hamamelisowej

Wyrób: Cztery pierwsze składniki — suszone zioła — mieszamy razem w szklanej lub porcelanowej miseczce. Zalewamy 25 g alkoholu, uzupeł­niając wodą destylowaną, aż wszystko będzie pokryte. Miseczkę nakryć lnianą ściereczką lub folią aluminiową, by zawartość chronić przed zanieczysz­czeniem, i odstawić na noc do naciągnięcia, najlepiej w chłodne miejsce. Następnego dnia odcedzamy wodno-alkoholowy wyciąg — najpierw na drob­nym sitku wyciskamy dobrze zioła, a uzyskany płyn przepuszczamy przez filtr do kawy (papierowy). Filtrowanie jest bardzo istotne, gdyż pozostałości ziołowe w płynie mogłyby bardzo szybko doprowadzić do zepsucia się lotionu. Po przefiltrowaniu rozpuszczamy ziarenka kamfory w pozostałych 5 g alkoholu i wkrapiamy do niego kwas mlekowy. Mieszankę dodajemy do ekstraktu ziołowego i na końcu dolewamy wodę hamamelisową. Przelewamy do butelki z ciemnego szkła.

Stosowanie i działanie: Ta ziołowa mieszanka zawiera bardzo szerokie spektrum czynnych składników: garbniki działają ściągająco i antyseptycznie, kwas krzemowy wzmaga ukrwienie tkanek, siarka działa również antyseptycznie i oczyszczająco, stosunkowo wysoka zawartość śluzów działa ochronnie przy skłonnym do zaognień naskórku. Wielostronne lecznicze działanie ziół jest wspomagane działaniem kamfory. Lotion ma ładny, złoto-brązowy kolor i delikatny korzenny zapach.

Wacik wyciskamy mocno pod ciepłą wodą, dobrze nasączamy lotionem i delikatnie wycieramy twarz, szyję i dekolt. Jeśli ktoś cierpi na wypryski trądzikowate na ramionach i plecach, winien te łatwo zaogniające się miejsca zmywać tym lotionem codziennie.

Woda ziołowa do cery tłustej

Składniki:

1 łyżka stołowa skrzypu polnego 1 łyżka stołowa kwiatu podbiału 1 łyżka stołowa kwiatu rumianku 1 łyżka stołowa rozmarynu 1 łyżka stołowa liści melisy

35 g alkoholu 70-procentowego (30 g + 5 g)

100 g wody destylowanej

1 g mentolu

40 g wody różanej

Wyrób: Wysuszone zioła mieszamy starannie w szklanej lub porcelanowej miseczce. Zalewamy 30 g alkoholu, dolewając wody destylowanej. Miseczkę nakrywamy folią aluminiową lub ściereczką lnianą i odstawiamy na noc do naciągnięcia. Wodno-alkoholowy wywar odlewamy na drobnym sicie, dobrze wyciskając zioła. Uzyskany płyn filtrujemy przez papierowy filtr do kawy. W pozostałych 5 g alkoholu rozpuszczamy mentol i mieszając dolewamy wywaru. Dodaje wodę różaną i po wymieszaniu przelewamy do butelki z ciemnego szkła.

Stosowanie i działanie: Ta złotobrązowa woda ziołowa bardzo ładnie pachnie, odświeżająco i ożywczo. Działa na skórę oczyszczająco i odżyw­czo. Dobrze dobrana mieszanka leczniczych ziół przy regularnym stosowaniu dopomaga do uzyskania znacznej poprawy obrazu skóry przy cerze tłustej i trądzikowatej.

Wacik należy mocno wycisnąć pod ciepłą wodą, nasączyć wodą ziołową i przecierać delikatnie twarz i szyję. Woda ta doskonale nadaje się do przemywania końcowego.

Woda ziołowa przeciw powiększonym porom

Składniki:

1 łyżka stołowa listków melisy

1 łyżka stołowa szałwii

1 łyżeczka do kawy kory wierzbowej

1 łyżeczka do kawy kłącza pięciornika (tormentillae)

20 g alkoholu 70-procentowego

100 g wody destylowanej

1 mała szczypta ałunu

40 g wody hamamelisowej

Wyrób: Pierwsze cztery suszone składniki należy dokładnie wymieszać w szklanej lub porcelanowej miseczce. Zalać alkoholem i wodą destylowaną, miseczkę nakryć folią lub lnianą ściereczką i odstawić na noc w chłodne miejsce celem naciągnięcia. Następnego dnia odcedzamy wodno-alkoholowy wyciąg mocno wyciskając zioła. Odcedzamy czerwonozłoty płyn, filtrujemy przez papierowy filtr do kawy. Podgrzewamy lekko wodę hamamelisową i rozpusz­czamy w niej ałun. Zlewamy oba płyny razem i mocno wstrząsamy. Prze­chowujemy w butelce z ciemnego szkła.

Stosowanie i działanie: Woda ta w dużej ilości zawiera czynniki ściągające, szczególnie istotne przy pielęgnacji cery tłustej, z powiększonymi porami. Niezwykle ważna jest w tym rola ałunu. Czerwonozłoto połyskująca woda wydziela bardzo odświeżający, balsamiczny zapach.

Dobrze zmoczony kłębuszek waty nasączamy wodą ziołową i delikatnie wycieramy nim skórę twarzy i szyi. Przy regularnym stosowaniu można zaobserwować, że obraz skóry wydatnie się poprawi, pory stają się mniejsze, czyste i świeże.

Woda węgierska

Składniki:

50 g rozmarynu

1/2 cytryny

1/2 pomarańczy

1 łyżka stołowa mięty

100 g wody destylowanej

woda różana (według potrzeby)

W y r ó b: Z nie pryskanych połówek pomarańczy i cytryny obieramy tylko najskrajniejszą, cieniutką warstwę skórki. Siekamy ją na drobne kawałeczki i wkładamy do szklanej lub porcelanowej miseczki razem z suszoną miętą i rozmarynem. Mieszankę zalewamy alkoholem i dopełniamy wodą destylowa­ną. Miseczkę nakrywamy folią lub lnianą szmatką, by nie dopuścić do zanieczyszczenia. Odstawiamy na noc w chłodne miejsce do naciągnięcia.

Następnego dnia na drobnym sicie odsączamy ziołowy wywar, pamiętając

0 dokładnym odciśnięciu ziołowych pozostałości. Uzyskany złotobrązowy płyn filtrujemy przez papierowy filtr do kawy. Zgodnie z tym przepisem otrzymamy około 100 g wody węgierskiej — po przefiltrowaniu. Ponieważ wyciąg ten jest dosyć skoncentrowany, można go dowolnie rozcieńczać, najlepiej i najskutecz­niej — wodą różaną.

Stosowanie i działanie: Ta złotobrązowa, aromatycznie pachnąca rozmarynem woda zawdzięcza swą nazwę pewnej węgierskiej królowej, która przy jej pomocy do późnej starości zachowała młodzieńczy wygląd. Woda ta szczególnie nadaje się do cery tłustej, działa wygładząjąco, tonizująco i mobilizu­je ukrwienie skóry.

Lekko wilgotny wacik należy nasączyć wodą węgierską i wycierać nim delikatnie twarz i szyję. Woda węgierska jest doskonała do odświeżania końcowego, gdyż po czyszczeniu skóry regeneruje kwasowy płaszcz ochronny skóry, pomagając jednocześnie w delikatnym, ale skutecznym oczyszczaniu porów.

Lotion cytrynowy

Składniki:

70 g przefiltrowanego soku cytrynowego

1 g kwasu mlekowego 70 g wody pietruszkowej

30 g alkoholu 70-procentowego

W y r ó b : W podanej ilości — 70 g — wody destylowanej moczymy przez noc pęczek pietruszki (zielonej). Następnego dnia wodę należy przefiltrować, rozpuś­cić w niej kwas mlekowy oraz dodać przefiltrowany sok cytrynowy i alkohol.

Działanie: Lotion ten bardzo delikatnie rozjaśnia karnację, zwęża w pew­nym stopniu pory, oczyszczając skórę. Nadaje się szczególnie do pielęgnacji skóry tłustej, skłonnej do łuszczenia się.

Tonik pomarańczowy

Składniki:

2-3 nie pryskane pomarańcze

1 duża filiżanka czystego octu owocowego

woda destylowana

Wyrób: Obrać cieniutko pomarańcze, zważając by przy skórce nie pozo­stały resztki białej włoskowatej warstwy wewnętrznej. Obraną skórkę pokroić na niewielkie kawałki i włożyć do dobrze zamykającego się słoika. Skórkę zalać octem owocowym, tak by pokrył ją całkowicie. Tę mieszankę należy teraz odstawić w ciepłe miejsce, ewentualnie w nasłonecznione, na okres dwu tygodni. Słoik winien być szczelnie zamknięty, tak by ocet nie odparował odsłaniając skórki. Po dwu tygodniach płyn filtrujemy przez papierowy filtr, najlepiej od razu do butelki, w której będziemy go przechowywać. Wyciąg ten jest mocno skoncentrowany, wolno go używać jedynie w stanie rozcieńczonym, w proporcji jeden do jednego z wodą destylowaną. Dla producentek lubiących eksperymenty podaję kilka wariantów: tonik pomarańczowy można również rozcieńczać wodą pomarańczową, co nada mu piękny zapach. Jeśli chcemy, by miał jeszcze intensywniejszy zapach, możemy rozpuścić kilka kropel olejku z obierek jabłkowych w odrobinie alkoholu i dodać do toniku.

Stosowanie i działanie: Tonik pomarańczowy jest środkiem stymu­lującym dla cery wiotkiej i cery o powiększonych porach. Olejek zawarty w skórce pomarańczowej działa ściągaj ąco i oczyszczaj ąco, podczas gdy ogólnie kwaśny odczyn pH całości pomaga skórze w odzyskaniu własnego kwasowego płaszcza ochronnego po procesie oczyszczania.

Wacik należy dobrze wycisnąć pod letnią wodą, nasączyć tonikiem i delikatnie omywać twarz i szyję.

MASECZKI NA KAŻDĄ CERĘ

Maseczka kremowa

Świeżo sporządzone kremy nadają się znakomicie na maseczkę. Nakładamy je warstwą grubości palca i pozostawiamy na twarzy co najmniej przez 30 minut. Przy cerze tłustej, trądzikowatej, z licznymi ogniskami zapalnymi, możemy zastosować maseczkę z czystej maści cynkowej. Po zastosowaniu maseczkę zdejmujemy bez użycia wody, przy pomocy chusteczki kosmetycznej.

Działanie: Maseczka kremowa ma działanie odżywcze i wygładzające. Po jej zastosowaniu skóra wygląda na zdrową i dobrze ukrwioną.

Maseczka truskawkowa

Rozgniatamy kilka świeżych, dobrze wymytych truskawek widelcem, dodaje­my nieco kremu do ciała, słodkiej śmietany i łyżeczkę miodu pszczelego. Sporządzoną pastę nanosimy na twarz i szyję, pozwalając jej działać przez mniej więcej 20 minut. Truskawki są uznanym środkiem pielęgnacyjnym, ich wysoka zawartość siarki korzystnie działa na naszą karnację. Świeżymi, pokrojonymi truskawkami możemy również natrzeć twarz i pozwolić, by ich sok przez chwilę działał na naszą skórę.

Działanie: Maseczka truskawkowa działa odżywczo i uspokajająco na cerę normalną, suchą i mieszaną. Przy cerze skłonnej do reakcji alergicznych zalecana jest uwaga.

Maseczka z mąki owsianej

Kilka łyżek nie blanszowanej mąki owsianej, zakupionej w drogerii, mieszamy ze świeżą śmietanką do uzyskania rozsmarowującej się pasty. Jeśli chcemy zastosować maseczkę gorącą, bierzemy zamiast śmietanki gorące mleko, dodając do niego kilka kropli soku z cytryny. Czas działania — 20 minut. Zdejmujemy przy pomocy ciepłego kompresiku.

Działanie: Maseczka ta, nakładana na zimno, działa odświeżająco i czyszcząco, jest szczególnie zalecana na cerę suchą i wrażliwą. Nakładana na gorąco, działa również oczyszczająco, stymulując jednocześnie ukrwienie. Zale­cana szczególnie do cery trądzikowatej.

Miodowy żel napinający

3,5 g żelatyny zalewamy 10 g wody różanej i doprowadzamy do wrzenia, po czym dodajemy jeszcze 20 g wody różanej i całość ogrzewamy na wrzątku, aż mieszanka całkowicie się rozpuści. Na drugim garnku z wrzątkiem ogrzewamy 20 g wody destylowanej z 10 g miodu pszczelego, po czym zlewamy obie mieszaniny. Gdy masa utworzy żel, nakładamy go cieniutką warstwą na twarz i szyję, po 30 minutach zmywamy gorącą wodą, po czym twarz i szyję spłukujemy wodą zimną.

Działanie: Wytwarzanie tego żelu jest dosyć kłopotliwe, podane ilości przewidziane są do wielokrotnego użytku. Mieszaninę należy przechowywać w zimnie, najlepiej w lodówce, podgrzewając na wrzątku przed użyciem. Maseczka ta wzmacnia skórę, napinają. Szczególnie zalecana przy cerze wiotkiej i starzejącej się. Można ją stosować na każdą cerę.

Maseczka ziołowa

Do dwu-trzech łyżek stołowych twarogu dodajemy garść świeżo posiekanej zielonej pietruszki. Masę nanosimy na twarz i szyję, po 30 minutach zmywamy ciepłą wodą. By twaróg nie zsuwał się, możemy na maseczce położyć gazowy kompresik.

Działanie: Odświeża i uspokaja, szczególnie zalecana do cery zniszczonej i skłonnej do podrażnień.

Maseczka z mączki migdałowej

Mieszamy mączkę migdałową z ciepłym mlekiem, aż powstanie gęsta masa, którą nanosimy na twarz i szyję. Po 15 minutach zmywamy ciepłą wodą, spłukując na koniec wodą zimną.

Działanie: Oczyszcza i wygładza; nadaje się do każdej cery.

Maseczka brzoskwiniowa

Odrobinę brzoskwini rozgniatamy na miazgę, miąższ mieszamy z kremem do ciała i rozsmarowujemy masę po twarzy i szyi. Nakrywamy wilgotnym kompresikiem i po 20 minutach zmywamy ciepłą wodą.

Działanie: Odświeża i wygładza; nadaje się do każdej cery.

Maseczka z sałaty

Duże, starannie umyte liście zielonej sałaty zanurzamy w oliwie z oliwek, po obcieknięciu skrapiamy odrobiną kwasu z cytryny. Przykładamy do twarzy mocno dociskając i przykrywamy wilgotnym kompresem. Zdejmujemy po 25 minutach.

Działanie: Nadaje się do stosowania na każdą cerę. Bardzo odświeża i uspokaja podrażnienia.

Maseczka szwedzka

Mieszamy trzy łyżki stołowe twarogu ze słodką śmietanką i łyżką stołową miodu pszczelego, aż powstanie ścisły krem, który nakładamy na twarz i szyję. Uwaga: miodu nie należy podgrzewać.

Działanie: Oczyszczające i wygładzające; nadaje się do każdej cery.

Maseczka z mąki pszennej

Odrobinę nie blanszowanej mąki pszennej rozrabiamy z gorącym mlekiem i podgrzanym miodem pszczelim do powstania gęstej masy. Zamiast mleka można użyć ciepłego odwaru z rumianku lub kwiatu lipy — wtedy dodanie miodu jest zbędne. Grubą warstwę ciepłej masy nanosimy na twarz i szyję — po 15 minutach zmywamy ciepłym mlekiem lub wodą ziołową.

Działanie: Maseczka oczyszcza i wygładza, nadaje się zwłaszcza do cery mieszanej.

Maseczka cytrynowa

Nie pryskaną cytrynę dzielimy na dwie połówki. Połówkę wyciskamy, napełniając ją żółtkiem kurzym, zostawiamy na kilka godzin. Żółtko przez ten czas naciągnie olejkami eterycznymi ze skórki. Dodajemy do niego jeszcze kilka kropli soku cytrynowego i nakładamy na twarz i szyję. Po 20 minutach zmywamy ciepłą wodą i spłukujemy jeszcze raz wodą zimną.

Działanie: Czyści, ściąga i wygładza skórę. Nadaje się do każdej cery.

MASECZKI NA CERĘ SUCHĄ I WRAŻLIWĄ

Maseczka z awokado

Miękki, dojrzały owoc awokado dzielimy wzdłuż na połówki. Miąższ jednej połówki mieszamy z połową żółtka, zakrapiamy kilkoma kroplami soku z cytryny. Powstałą pastą smarujemy twarz i szyję, po 20 minutach zmywamy ciepłą wodą.

Działanie: Działa ożywczo i doprowadza do skóry odżywcze składniki. Pielęgnuje cerę suchą, szorstką i wrażliwą.

Maseczka bananowa

Dojrzały banan rozgniatamy widelcem i mieszamy ze śmietaną lub twaro­giem na gęstą masę. Nanosimy na skórę i po 15 minutach zmywamy letnią wodą.

Działanie: Wygładza i ożywia cerę suchą i wrażliwą.

Maseczka z żółtka (I)

Jedno żółtko mieszamy z łyżeczką do herbaty miodu pszczelego, zakrapiając odrobiną oliwy z oliwek. Nakładamy pędzelkiem i po 20 minutach zmywamy ciepłą wodą.

Działanie: Odżywia skórę i wygładza ją. Nadaje się szczególnie do pielęgnacji cery suchej i wrażliwej.

Maseczka z żółtka (II)

Jedno żółtko mieszamy z kilkoma kroplami słodkiego olejku migdałowego, zakrapiając całość cytryną. Mieszaniną smarujemy twarz i szyję, po 5 — mak­symalnie po 10 minutach — zmywamy letnią wodą.

Działanie: Maseczka działa oczyszcząjąco i odświeżająco — stosować szczególnie przy cerze wrażliwej.

Maseczka z płatków owsianych

Dwie łyżki stołowe jak najdrobniejszych płatków owsianych mieszamy z mlekiem lub słodką śmietaną do konsystencji gęstej papki i doprowadzamy do wrzenia, trzymając przez chwilę na ogniu. Nanosimy na twarz i szyję, po 20 minutach zmywamy letnim mlekiem.

Działanie: Ożywia i wygładza cerę normalną, suchą i wrażliwą.

Maseczka malinowa

Widelcem rozgniatamy garść świeżych malin, mieszamy z odrobiną kremu do ciała, słodką śmietaną i łyżeczką do herbaty miodu pszczelego aż do powstania pasty, którą nanosimy na twarz i szyję. Nakrywamy wilgotnym kompresem, po 20 minutach zmywamy ciepłą wodą.

Działanie: Odżywcze i wygładzające; maseczkę stosujemy na cerę suchą i wrażliwą.

Maseczka marchwiana

Jedno żółtko, nieco świeżego soku z marchwi i kilka kropli oliwy z oliwek ucieramy aż do powstania majonezu. Stosujemy na skórze szyi i twarzy. Mniej więcej po 30 minutach zmywamy gorącą wodą.

Działanie: Wpływa ożywczo na cerę suchą.

Maseczka majonezowa

Ucieramy kilka kropli soku cytrynowego z połówką żółtka, dodając tak długo oliwę z oliwek, aż powstanie majonez. Smarujemy nim twarz i szyję, po upływie pół godziny zmywamy ciepłą wodą.

Działanie: Ożywcze i wygładzające przy cerze suchej, szorstkiej i zwiot­czałej.

Maseczka olejkowa

Maseczki olejkowej nie nanosi się na skórę bezpośrednio — kawałek waty mniej więcej wielkości twarzy, z dziurami na nos i usta, nasączamy lekko podgrzanym olejkiem migdałowym lub olejkiem z awokado, można również zastosować zwykłą oliwkę z oliwek. Okład winien poleżeć na twarzy co najmniej przez 25 minut, potem oklepujemy twarz chusteczką kosmetyczną, by zebrać pozostałości nie wchłonięte przez skórę.

Działanie: Ocieplony olejek jest znakomitym czynnikiem uspokajającym i wygładzającym suchą, szorstką, skłonną do podrażnień cerę.

Pasta Poppaeana

Jest to klasyczna maseczka mączna, składająca się z gęstej masy mleczno-pszennej. Mąkę pszenną rozrabiamy w ciepłym mleku aż do powstania gęstej papki, którą dosyć grubo nakładamy na twarz. By utrzymać ją dłużej w stanie ciepłym, dodatkowo przykrywamy twarz gorącym, wilgotnym kompresem. Po dwudziestu minutach zmywamy ją ciepłym mlekiem.

Działanie: Odżywia i wygładza skórę; należy ją stosować na cerę suchą, wrażliwą oraz mieszaną.

Maseczka twarogowo-miodowa

W dwu stołowych łyżkach twarogu rozrabiamy jedną łyżkę stołową pod­grzanego miodu pszczelego. Jeśli mamy cerę bardzo suchą, możemy dodać kilka kropli olejku ze słodkich migdałów. Po 30 minutach zmywamy letnią wodą.

Działanie: Odświeża i wygładza cerę suchą i szorstką.

Maseczka śmietankowa

Robimy pastę z dwu łyżek stołowych twarogu, słodkiej śmietanki i połowy żółtka. Nakładamy na twarz i po 15 minutach zmywamy ciepłą wodą.

Działanie: Ożywia i oczyszcza, wygładza i nasyca cerę suchą i nadwrażliwą.

MASECZKI NA CERĘ TŁUSTĄ I TRĄDZIKÓWATĄ

Maseczka białkowa

Białko działa silnie naciągająco, zwężając jednocześnie pory skóry, dlatego należy używać go tylko wtedy, gdy z konkretnego powodu w bardzo szybkim czasie chcemy ożywić zmęczoną i wiotką cerę. Możemy je nakładać bezpośrednio na twarz lub najpierw ubić na sztywną pianę, przy czym do piany dodaje się kilka kropli soku cytrynowego. Mniej więcej po 10 minutach maseczkę zmywamy letnią wodą zakropioną cytryną.

Działanie: Napina, ożywia i wygładza. Najlepiej nadaje się do cery tłustej, źle ukrwionej i starzejącej się.

Maseczka ogórkowa

Cieniutko pokrojone plasterki świeżego ogórka układamy na całej powierz­chni twarzy i szyi. By plasterki się nie zsuwały i dłużej pozostały wilgotne, przykrywamy je wilgotnym kompresem. Maseczka powinna pozostawać na skórze przez około 20 minut.

Działanie: Ściąga i odświeża, znakomita przeciw powiększonym porom przy cerze tłustej i trądzikowatej.

Kuracja drożdżowa

Przy cerze trądzikowatej stosujemy kurację drożdżową, zarówno wewnętrz­nie, jak i zewnętrznie. Dwa razy dziennie, najlepiej rano i wieczorem, połykamy kawałek drożdży piekarskich mniej więcej wielkości orzecha laskowego. Jedno­cześnie raz w tygodniu stosujemy maseczkę drożdżową na twarz. Przygotowanie jej jest bardzo proste: drożdże piekarskie rozrabiamy letnim mlekiem, aż powstanie półpłynna, dająca się smarować pasta, którą przy pomocy pędzelka pokrywamy twarz i szyję. Gdy tylko masa skrzepnie, zmywamy ją letnią wodą.

Kurację taką winno się stosować przez cztery do sześciu tygodni, najlepiej wiosną i jesienią.

Działanie: Oczyszcza i wygładza cerę trądzikowatą.

Maseczka z gliny leczniczej

Glina lecznicza jest znakomita do robienia papek z różnorodnymi płynami — w zależności od tego, z czym ją wymieszamy, otrzymamy papki o określonych właściwościach leczniczych. Wymieszana jedynie z ciepłą wodą, napina i wy­gładza skórę wiotką, tłustą, o powiększonych porach. Glina lecznicza nadaje się również do nakładania na trądzikowate partie ramion i pleców. Powinna pozostawać na skórze aż do stwardnienia. Jeśli chcemy nieco złagodzić silnie napinające właściwości gliny leczniczej, możemy dodawać do papki różne składniki, zgodnie z naszym upodobaniem: śmietankę słodką, żółtko, olejek ze słodkich migdałów lub ciepłe wywary ziołowe, jak herbatka rumiankowa czy szałwiowa, które są szczególnie odpowiednim dodatkiem przy cerze trądzikowatej. Możemy równie dobrze stosować świeżo wyciśnięte soki z marchwi lub ogórka.

Działanie: Zwęża pory, napina i działa ogólnoleczniczo na cerę tłustą, nadaje się do miejscowego stosowania na trądzikowate partie skóry na całym ciele.

Maseczka hollywoodzka

Dwie łyżki stołowe mąki owsianej mieszamy z białkiem i ubijamy trzepaczką. Pastę rozprowadzamy na skórze twarzy, pozostawiając ją na 20 minut. Po tym czasie powinna wyschnąć. Wyschniętą pastę delikatnie zeskrobujemy przy pomocy suchej chusteczki. Po zeskrobaniu przemywamy twarz najpierw w ciep­łej, a potem w zimnej wodzie.

Działanie: Przy cerze tłustej wpływa napinąjąco, oczyszczająco, stymulu­jąc jednocześnie ukrwienie.

Maseczka miodowo-białkowa

Ubijamy jedno białko na sztywną pianę, dodajemy do niej trzy łyżki stołowe miodu pszczelego oraz nie blanszowanej mąki pszennej, aż powstanie gęsta papka. Nakładamy na twarz i szyję, zmywając po 30 minutach gorącą, a potem zimną wodą.

Działanie: Nadaje się do napinania i wygładzania cery tłustej.

Maseczka otrębowa

Otręby są bardzo dobrym składnikiem maseczek z uwagi na dużą zawartość różnych witamin oraz swe działanie przeciwzapalne. Drobno zmielone otręby pszenne mieszamy z mlekiem lub miodem na papkę. Możemy również domieszać słodką śmietankę lub żółtko, nie łącząc jednak żadnego z tych składników razem. Jeśli zdecydujemy się na mleko, w zależności od skłonności skóry możemy maseczkę nałożyć na ciepło lub na zimno. Po 30 minutach zmywamy letnią wodą.

Działanie: Przeciwzapalne, odświeżające i odżywcze. Znakomity środek do pielęgnacji cery mieszanej ze skłonnością do trądziku, równie dobrze znoszony przez cerę suchą.

Maseczka z siemienia lnianego

Dwie do trzech łyżek stołowych drobno śrutowanego siemienia lnianego rozrobić wrzącą wodą lub mlekiem na papkę, którą — tak gorącą, jak tylko możemy wytrzymać — nakładamy na twarz i szyję, nakładając dodatkowo bardzo gorący kompres na wierzch, by jak najdłużej utrzymać temperaturę. Maseczkę spłukujemy po 20 minutach przy pomocy gorącej wody, po czym dodatkowo przemywamy twarz i szyję wodą zimną.

Działanie: Oczyszcza i otwiera pory, ożywia skórę i zaleczą drobne ranki; szczególnie godna polecenia przy cerze tłustej i trądzikowatej.

Maseczka z kiszonej kapusty

Dużą garść kiszonej kapusty rozdzielić na twarzy i szyi, nakrywając ją wilgotnym kompresem, by się nie zsuwała. Po 20 minutach zdjąć.

Działanie: Odświeża, zmniejsza powiększone pory.

MASECZKI DO CERY ZNISZCZONEJ I ZMĘCZONEJ Maseczka fasolowa

Filiżankę białej fasoli ugotować do miękkości i przecisnąć przez drobne sito. Do papki dodać łyżkę stołową olejku ze słodkich migdałów, sok z połowy cytryny i łyżkę stołową miodu pszczelego. Nanieść na twarz i szyję, po 15 minutach zmyć gorącą wodą i jeszcze raz spłukać zimną.

Działanie: Odżywia i napina. Nadaje się znakomicie jako maseczka wygładzająca zmarszczki, nie należy jej jednak zbyt często stosować.

Maseczka kartoflana

Do wykonania tej znakomitej, pochodzącej ze Stanów Zjednoczonych mase­czki potrzebujemy jedynie dużego, ugotowanego w mundurku kartofla, nieco świeżego mleka i jedno żółtko. Rozgniatamy kartofel, mieszając wszystkie

składniki w gęstą masę. Podgrzewamy ją na wrzątku w szklanym lub por­celanowym naczyniu i tak gorącą, jak tylko jesteśmy w stanie znieść, nakładamy na twarz i szyję. Przykrywamy twarz dodatkowo gorącym, wilgotnym kom­presem, który utrzymuje wilgoć i podnosi skuteczność maseczki. Po 20 minutach zmywamy maseczkę gorącą wodą i dodatkowo spłukujemy zimną wodą.

Działanie: Ożywia i odświeża zmęczoną cerę, wygładza cerę szorstką.

Maseczka twarogowa

Dwie łyżki stołowe twarogu mieszamy z sokiem cytrynowym i jedną łyżką stołową mleka. Masę nakładamy na twarz i szyję, przykrywamy czystą gazą. Zmywamy zimną wodą po upływie pół godziny.

Działanie: Maseczkę, stosowaną jako kuracja na skórę starzejącą się, należy nakładać dwa-trzy razy w tygodniu. Działa odżywczo i poprawia ukrwienie.

KĄPIELE

Dbałość o skórę zaczyna się od wody, a właściwe jej używanie odgrywa w zabiegach pielęgnacyjnych niebagatelną rolę. Kąpiele w wannie, prysznice, obmywanie, okłady, parówki, kąpiele przemienne zimno-ciepłe i nasiadówki służą z jednej strony higienie i pielęgnacji skóry, z drugiej strony są jednocześnie działaniami terapeutycznymi przy określonych zakłóceniach zdrowia. Pachnie to bardziej medycyną niż nieskrępowaną rozkoszą zażywania kąpieli, lecz w rzeczywistości woda znaczy dla człowieka o wiele więcej. Niezwykle kontro­wersyjną hipotezę dotyczącą naszego rozwoju gatunkowego postawił angielski zoolog, sir Alister Hardy. Twierdzi on mianowicie, że przodkowie ludzi zeszli z drzew tropikalnych lasów, by następnie przez dziesięć milionów lat chronić się w wodzie. Ta faza rozwojowa jest przyczyną tego, że człowiek, w przeciwieństwie do zwierząt typowo lądowych, pozbawiony jest sierści, posiadając za to dobrze izolującą od wody warstwę podściółki tłuszczowej. Uzasadniałoby to również znakomicie przez człowieka opanowaną sztukę pływania, jak i opływową postać.

Jakimkolwiek powodom zawdzięczamy opływową sylwetkę, nie jest w sumie najistotniejsze, w każdym razie uwielbiamy wannę nie tylko dlatego, że woda nas oczyszcza. Jest coś błogiego i uspokajającego w leżeniu w wannie z ciepłą wodą, szczególnie jeśli jest ona wzbogacona jakimś pachnącym dodatkiem kąpielo­wym. Ku przerażeniu dermatologów są ludzie, którzy potrafią leżeć w kąpieli godzinami, czytając lub nawet stawiając pasjanse na specjalnym stoliku ką­pielowym. Dla duchowego błogostanu jest to wprawdzie znakomite, wpływa jednak źle na skórę, odciągając jej zbyt dużo tłuszczu — cera staje się sucha i szorstka. Lekarze twierdzą, że kąpiel w wannie nie powinna trwać dłużej niż 15-20 minut.

Ludzkość od dawna jest świadoma kosmetycznego i terapeutycznego znacze­nia kąpieli w wannie — niezależnie od jej wartości higienicznej. W dawniejszych czasach kąpiel w wannie była prawdziwą ceremonią, nie odbywającą się jednak

skórą tłustą i zanieczyszczoną. Przy cerze suchej, wrażliwej lub starzejącej się ich stosowanie całkowicie odpada.

Z Anglii pochodzi stara recepta na kąpiel czyszczącą, którą z czystym sumieniem można polecić, jeśli zamierzamy się gruntownie wymyć. Kawałek mydła kąpielowego wieszamy pod kranem i wolno puszczamy wodę, dobierając stosowną temperaturę. Mydło cały czas pozostaje na tym miejscu, a gdy wanna pomału się napełni, mamy delikatnie pachnącą i dobrze czyszczącą kąpiel mydlaną.

KĄPIELE MLECZNE

Użycie mleka lub maślanki jako dodatku kąpielowego jest wspaniałym sposobem, by wygładzić skórę całego ciała. W tak wzbogaconej kąpieli skóra staje się miękka i delikatna. Nie używamy w niej mydła, by nie zubażać skutków mleka czy maślanki.

Kąpiel maślankowa

Do kąpieli maślankowej nie potrzebujemy więcej niż 3 1 maślanki na pełną wannę wody. Wlewamy ją do wody, która staje się miękka i pachnąca. Kąpiel w niej jest bardzo odświeżająca i pomaga w szybkiej regeneracji skóry.

Kąpiel maślankowo-olejowa

Recepta ta pochodzi od znanej aktorki, Nadii Tiller. Przed kąpielą namasz­czamy całe ciało oliwą z oliwek, szczególnie przeguby, stawy kolanowe i łokcie. Potem wlewamy do gorącej wody 31 maślanki i kładziemy się w niej. Połączenie oliwy, maślanki i gorącej wody jest idealną pielęgnacją cery suchej.

Kąpiel miodowo-mleczna

Ta kąpiel jest prawdziwym luksusem, nie należy więc do przyjemności tanich. Przepis pochodzi z Francji i został wynaleziony przez te damy, które chciały zachować cerę jak miód z mlekiem. I rzeczywiście, dzięki kąpieli mlecz-no-miodowej nasza cera będzie miękka, delikatna z delikatnym połyskiem.

Na wannę wody potrzebujemy mniej więcej litr mleka i jedną filiżankę miodu pszczelego. Mleko trzeba lekko podgrzać i rozpuścić w nim miód. Gdy rozpuści się całkowicie, mieszaninę należy wlać do gorącej wody. Jeśli ktoś cierpi na szczególnie suchą cerę, może podane ilości podwoić. Nie ma obawy, by miód utworzył na naszej skórze lepki osad — w ciepłym mleku, a potem w gorącej wodzie zostaje całkowicie rozpuszczony.

Kąpiel miodowo-mleczna a la Ninon de L'Enclos

Recepta przepięknej francuskiej markizy pochodzi z XVII wieku. O damie tej mówi się, że jeszcze w wieku lat siedemdziesięciu swą urodą potrafiła rozniecić żar w sercach młodzieńców. Swój kwitnący wygląd zawdzięczała właśnie kąpielom miodowo-mlecznym, które wzbogacała dodatkowo solą, by dokładniej czyściły skórę.

Do kąpieli potrzebujemy pół kilograma soli kuchennej, najlepiej warzonej, litr mleka oraz filiżankę miodu pszczelego. Wsypujemy sól do pustej wanny i puszczamy na nią gorącą wodę, by się dobrze rozpuściła. W międzyczasie podgrzewamy mleko i rozpuszczamy w nim miód, po czym mieszaninę wlewamy do słonej wody. Sól, mleko i miód nawet dziś są znakomitymi środkami do pielęgnacji cery normalnej.

Kąpiel działa bardzo odświeżająco, mimo to można jej zażyć przed snem. Przy cerze bardzo suchej powinno się zmniejszyć ilość soli, zwiększając za to udział mleka.

Kąpiel mleczno-otrębowa

Do tej kąpieli potrzebujemy 31 mleka i 250 g otrąb pszennych. W odpowiednio dużym garnku podgrzewamy mleko, dosypując do niego otręby. Na małym ogniu doprowadzamy do wrzenia, od czasu do czasu mieszając. Po 15 minutach gotowania odcedzamy mleko od wody na kąpiel, odciskając otręby bardzo starannie na sicie lub gazie. Kąpiel mleczno-otrębowa działa bardzo dobrze na cerę suchą i skłonną do trądziku, usuwa wszelkie zanieczyszczenia, odświeża i ożywia, cera staje się czysta i miękka.

Kąpiel z mleka w proszku

Jeśli w domu nie mamy akurat mleka, możemy do wody na kąpiel dodać równie dobrze mleka w proszku. Zgodnie z przepisem rozpuszczamy je tak, by uzyskać 2-3 1 mleka, które następnie wlewamy do gorącej wody w wannie. Powstaje w ten sposób prosta, a bardzo odświeżająca kąpiel mleczna, znakomita przy ogólnej pielęgnacji ciała.

KĄPIELE MĄCZNE

Wiele recept kąpielowych opiera się na składniku szczególnie działającym na skórę — jest to mąka, najczęściej pszenna i owsiana. Dodatek mąki w ką­pieli wzmacnia skórę i pomaga w usuwaniu drobnych zanieczyszczeń. Mąka nadaje się doskonale do pielęgnowania cery suchej, skłonnej do łuszczenia się. Po mącznej kąpieli skóra jest miękka i delikatna, wygląda na wygładzoną.

Pierwotnie receptura przygotowywania kąpieli mącznej wyglądała następują­co: mąkę rozrabiano z letnią wodą na bardzo cienkie, możliwie płynne ciasto i wlewano do gorącej wody w wannie. Dziś stosowanie tej receptury nie jest możliwe z uwagi na zbyt cienkie i łatwo zapychające się rury odpływowe.

300-500 g mąki pszennej lub owsianej wsypujemy do niezbyt ścisłego woreczka z lnu lub do pończochy z perlonu. Wkładamy do suchej wanny i puszczamy wodę. Pod wodą woreczek kilkakrotnie silnie wyciskamy i wieszamy na kranie tak, by był zanurzony w wodzie. W trakcie kąpieli wyciskamy go ponownie.

Mąki możemy również używać do nacierania, szczególnie jeśli cierpimy na cerę mocno tłustą i trądzikowatą. W tym celu stajemy w suchej wannie i rękoma

zanurzonymi uprzednio w mące masujemy starannie całe ciało, tak jak normal­nym pudrem do ciała. Po takim zabiegu koniecznie należy się wykąpać lub wziąć prysznic.

KĄPIELE KWAŚNE

Tak zwane kąpiele kwaśne są idealne do pielęgnowania cery tłustej i trądziko-watej. Działają ściągająco, odświeżająco i oczyszczająco, dezynfekują i w delikat­ny sposób odtłuszczają.

Kąpiel octowa

Ćwierć litra owocowego octu dodane do wody kąpielowej jest w stanie odświeżyć i ożywić cerę tłustą i trądzikowatą. Używamy do tego tylko czystego octu owocowego, najlepiej jabłecznego, uzyskanego na drodze naturalnej fermentacji octowej. Wprawdzie ocet znakomicie nadaje się do pielęgnowania cery, jednak jego zapach nie jest zbyt przyjemny. Możemy to szybko zmienić wytwarzając na jego bazie pachnący ocet ziołowy. Potrzebujemy do tego garstkę części roślinnych np. suszonych kwiatów, listków, pędów czy łupinek, na pół litra octu. Wsypujemy susz do dobrze zamykającego się naczynia, zalewamy octem i na dwa tygodnie odstawiamy na słońce lub inne ciepłe miejsce do macerowania. Po dwu tygodniach ocet odcedzamy dobrze wyciskając przy tym pozostałe na sicie składniki roślinne. Po przefiltrowaniu przez papierowy filtr do kawy przelewamy aromatyczny ocet do butelki z ciemnego szkła.

Następujące rośliny nadają się do wyrobu ziołowego octu: rozmaryn, szałwia, tymianek, mięta, kwiat róży, listki melisy, kwiat rumianku i kwiat arniki górskiej.

Kąpiel octowo-cytrynowa

Umyć starannie 2-3 cytryny i skórkę pokroić na małe kawałeczki. Cząsteczki zalać 1/2 1 octu owocowego i odstawić na dwie godziny w zakrytej miseczce — najlepiej porcelanowej. Po dwu godzinach, gdy ocet przesiąknie aromatem cytrynowym, odcedzamy go wprost do gorącej wody w wannie. Kawałeczki cytryny zbieramy do cienkiego lnianego woreczka i wieszamy na kranie, by zanurzyły się w wodzie. Kąpiel jest bardzo odświeżająca, czyści skórę i zmniejsza powiększone pory.

Kąpiel cytrynowa

Starannie myjemy 6-8 średnich cytryn i kroimy je na cienkie plasterki. W porcelanowej miseczce zalewamy wrzątkiem aż do zupełnego ich pokrycia. Pozostawiamy na kilka godzin pod przykryciem, potem płyn przecedzamy wprost do gorącej wody w wannie. Plasterkami cytryny napełniamy woreczek lniany i zwieszamy go do wody. Miło pachnąca cytrynowa kąpiel bardzo odświeża. Nadaje się bardzo dobrze do cery tłustej, gdyż zwęża jednocześnie powiększone pory. Jeśli chcemy kąpiel dodatkowo uatrakcyjnić, do woreczka z cytrynami możemy dołożyć garstkę świeżych lub suszonych listków melisy. Melisa nadaje zapachowi kąpieli więcej zdecydowania.

Kąpiel cytrynowo-octowa

Potrzebujemy do niej trzy nie pryskane cytryny, które obieramy tak cieniutko, by oddzielić żółtą skórkę od białej podkładki. Warto się naprawdę przyłożyć, gdyż jeśli razem ze skórką użyjemy nawet odrobiny białego, to ocet cytrynowy bardzo szybko nam sfermentuje.

Cieniutko obraną skórkę dzielimy na nieduże kawałki i wkładamy do ciemnej butelki. Zalewamy jednym litrem octu owocowego. Butelkę odstawiamy na dwa tygodnie w słoneczne lub ciepłe miejsce, pamiętając, by ją szczelnie zakręcić. Po 14 dniach pachnący ocet cedzimy i filtrujemy przez papierowy filtr do kawy. Jeśli chcemy mieć ocet bardziej aromatyczny, możemy dodać do niego kilka kropli olejku cytrynowego. Przed dodaniem jednak należy olejek rozpuścić w odrobinie czystego alkoholu. Przechowujemy w butelce z ciemnego szkła. Stosowany jako dodatek kąpielowy ocet cytrynowy odświeża i oczyszcza skórę.

KĄPIELE SOLNE

Kąpiele solne określamy też czasami jako kąpiele odświeżające, wzmacniajce lub nawet wyszczuplające. Wszystkie te określenia są prawidlłowe, gdyż w zależności od ilości użytej soli otrzymamy różne efekty. Jeśli chcemy kąpieli solnej nadać charakter kąpieli wyszczuplającej, do suchej wanny wsypiemy półtora kilograma soli kuchennej i napuścimy do niej gorącej wody. Kąpiel taka może być dosyć wyczerpująca i osoby o słabym sercu powinny jej raczej unikać. Nawet ludzie o przysłowiowo końskim zdrowiu winni zażywać takiej kąpieli jedynie sporadycznie. Po wyjściu z wanny zawijamy się w ciepły koc i kładziemy się do łóżka na wypocenie. Utrata nadmiaru kilogramów następuje poprzez wypacanie. Ponieważ sól lekko wysusza skórę, po wypoceniu się powinniśmy nasmarować się lub jeszcze lepiej, wymasować całe ciało tonikiem do ciała.

Dodanie 250-500 g soli do wody działa wzmacniająco i pobudzająco. Również przy takiej ilości soli nie zaleca się nadużywania takiej kąpieli. Po wyjściu z wody dobrze jest natrzeć ciało jakimś specyfikiem tłuszczowym lub oleistym. Po słonej kąpieli zawsze należy położyć się na trochę i odpocząć.

KĄPIELE ZIOŁOWE I KWIATOWE

W kulturze kąpielowej niezwykle istotną rolę odgrywały zawsze lecznicze właściwości ziół. Również w czasach najnowszych ziołowe dodatki kąpielowe nie straciły na znaczeniu — zyskały nawet na naukowej podbudowie: w międzyczasie naukowo udowodniono, że niektóre substancje roślinne są absorbowane przez skórę i rozwijają swe lecznicze działanie po dotarciu do obiegu limfatycznego lub krwiobiegu. Ich wydalanie następuje razem z potem, uryną, a nawet przez wydychanie.

Kąpiel ziołową czy kwiatową można sporządzać na rozmaite sposoby, również ilości suchego wsadu wpływające bezpośrednio na stężenie mogą być zróżnicowane. Generalnie liczymy na pełną wannę 250 g suszonych ziół — przy

takiej ilości osiągniemy pełny skutek ziołowej kąpieli. Jeśli chcemy wziąć tylko lekką, pachnącą kąpiel, wystarczy nawet 100 g suszonych ziół. Dodatek ziołowy można stworzyć w rozmaity sposób, jedną z bardziej popularnych form jest tak zwany wywar. Wysuszone zioła dodajemy do wystarczającej ilości wrzątku, po zamieszaniu gotujemy przez 15 minut na malutkim ogniu. Od razu po odcedzeniu płyn możemy dodać do wody w wannie.

Druga forma sporządzenia dodatku jest dużo prostsza. Suszonymi ziołami napełniamy lniany woreczek i wkładamy go do suchej wanny, napuszczając nań gorącej wody. Po wejściu do wody woreczek należy mocno kilkakrotnie wycisnąć i powiesić sobie na kranie. Podczas kąpieli wyciskanie należy jeszcze raz powtórzyć. Ponieważ czyszczenie lnianego woreczka po kąpieli jest dosyć problematyczne i nie każdemu będzie się chciało, możemy miast tego zastosować starą pończochę z perlonu, którą po użyciu można wyrzucić.

Kąpiel angielska

Do tej pachnącej i odświeżającej kąpieli potrzebujemy trzech garści suszonego rozmarynu, garści świeżych listków róży i garści suchych lub świeżych kwiatów lawendy.

Wszystkie zioła mieszamy, wkładamy do woreczka i po mocnym związaniu dodajemy do wody w wannie. Osobno dorzucamy szczyptę boraksu.

Kąpiel odświeża skórę i otwiera zapchane pory.

Kąpiel rozmarynowa

Z dowolnej ilości rozmarynu przygotowujemy wywar lub napełniamy nim woreczek. Jeśli chcemy kąpiel uczynić bardziej pachnącą, możemy dodać do wody kilka kropel olejku rozmarynowego.

Kąpieli rozmarynowej nie powinno się zażywać przed snem, gdyż działa ona bardzo orzeźwiająco. Prócz tego pobudza krążenie, wzmaga ukrwienie. Uwaga — kąpiel rozmarynowa podnosi ciśnienie.

Kąpiel z listkami róży

Listki róży są bogate w takie lecznicze substancje, jak garbniki, tłuszcze, cukier, kwas cytrynowy i olejki eteryczne. Świeżymi listkami napełniamy woreczek kąpielowy i wieszamy go do gorącej wody. Im więcej listków użyjemy, tym lepiej.

Zbierając listki samemu powinniśmy wyszukać sobie róże ozdobne i ogro­dowe.

Kąpiel z kwiatami chmielu

Kąpiel w suszonych kwiatach chmielu nadaje się dla wszystkich, którzy mają kłopoty z zasypianiem. Jest idealnym zamiennikiem dla tabletki nasennej, wzmacnia i uspokaja nerwy. Ilość wysuszonych kwiatów chmielu jest dowolna, gdy chcemy przygotować sobie prawdziwą kąpiel nasenną, powinniśmy sporzą­dzić wywar z 250 g suszonych kwiatów. Woda do kąpieli nie powinna być zbyt gorąca.

Kąpiel z melisą

Rozluźniającą kąpiel sporządzamy z suszonych listków melisy lub — jeśli mamy taką możliwość — ze świeżej melisy cytrynowej prosto z ogrodu. Gotowa kąpiel emanuje delikatnym, przyjemnym, podobnym do cytrynowego zapachem. Kąpiele z melisą zaleca się przy ogólnym znerwicowaniu, migrenach, przeciwko skurczom i wszelkim dolegliwościom menstruacyjnym.

Kąpiel lawendowa

Kwiatki lawendy powodują, że woda staje się cudownie wonna, gdyż zawierają duże ilości olejków eterycznych. Kąpiel jest bardzo rozluźniająca i zarazem odświeżająca.

Kąpiel z sosną karłowatą

Najlepszy efekt uzyskamy przez dodanie jednej łyżki stołowej olejku z sosny karłowatej do gorącej wody.

Butelka tego olejku winna należąc do każdej domowej apteczki, gdyż jest to środek niezastąpiony na zapowiadające się przeziębienia i kaszel czy katar.

Po kąpieli winniśmy udać się do łóżka. Kąpiel działa przede wszystkim rozkurczowo, antyseptycznie, uwalniając jednocześnie skórę od nadmiaru własnych wydzielin. Oczyszcza drogi oddechowe i sprawia, że po kąpieli czujemy się przyjemnie rozgrzani.

Kąpiel miętowa

Kąpiel ta nadaje się szczególnie na gorące pory roku. Przyjemnie chłodząc, odświeża, ożywia krążenie i oczyszcza pory. Potrzebujemy do niej trzy garści suszonej mięty, dwie garści suszonego rozmarynu i sok z czterech cytryn. Ziołami napełniamy woreczek kąpielowy, a sok z cytryn, po wyciśnięciu i przefiltrowaniu, wlewamy do gorącej wody na kąpiel.

Kąpiel upiększająca

Kąpiel tę zaleca się szczególnie przy cerze trądzikowatej i słabo ukrwionej. Potrzebujemy do niej trzech garści herbatki z kopru włoskiego, dwóch garści suszonego rozmarynu, dwóch garści suszonych listków mięty, dwóch garści tymianku i jednej łyżki stołowej spirytusu kamforowego.

Zioła po dokładnym wymieszaniu zalewamy wrzątkiem do pełnego ich pokrycia, po czym gotujemy przez 15 minut na najmniejszym ogniu. Po odcedzeniu płynu dodajemy do niego spirytus kamforowy i wlewamy wywar do wody w wannie.

Wszystkie składniki stwarzają kompleksowe działanie — kąpiel oczyszcza i dezynfekuje, równocześnie odświeżając i wzmacniając nerwy.

Sleep-well-bath

Amerykańska recepta dająca w efekcie kąpiel, która uspokaja, oczyszcza skórę i działa rozkurczowo. Potrzebujemy do niej 100 g kwiatu rumianku i 150 g kwiatu lipy — oba zioła w stanie wysuszonym. Zioła dokładnie mieszamy i zalewamy taką ilością wrzątku, by były zupełnie zanurzone. Przez 20 minut trzymamy na malutkim ogniu. Wywar możemy odcedzić od razu do wody na kąpiel.

Kąpiel jest zalecana szczególnie wtedy, gdy wieczorem czujemy się nerwowo lub jesteśmy przepracowani i osłabieni. Po zażyciu tej kąpieli powinniśmy natychmiast położyć się do łóżka. Głęboki, kojący sen nie powinien dać na siebie długo czekać.

Kąpiel w koktajlu ziołowym

Mając w domu duży wybór ziół, możemy sprawić sobie przyjemną pielęg­nującą kąpiel. Potrzebujemy do niej po pół garści kwiatu lipy, rumianku, rozmarynu, kopru włoskiego, lawendy i szałwii.

Wysuszone zioła rozdrabniamy, zalewamy gorącą wodą do zupełnego zanu­rzenia i odstawiamy na godzinę do naciągnięcia. Po godzinie napar odcedzamy prosto do wody w wannie, wyciskając przy tym mocno rośliny.

Kąpiel działa ożywczo, pobudza do regeneracji skórę wiotką. Jednocześnie oczyszcza pory i stymuluje ukrwienie.

Kąpiel otrębowa

W czasach naszych babć prawie przy każdej wannie wisiał woreczek z ot­rębami pszennymi. Kąpieli otrębowej przypisywano — słusznie zresztą — cały szereg dobroczynnych skutków: zmiękczanie i wydelikacanie skóry, zaleczanie drobnych skaleczeń, odświeżanie i oczyszczanie.

Do kąpieli otrębowej potrzebujemy 250 g otrąb pszennych. Albo wsypujemy je do woreczka kąpielowego i wyciskamy kilkakrotnie w gorącej wodzie, albo przygotowujemy wywar i odcedzamy go do wody. Kąpiel otrębowa nadaje się również do pielęgnacji małych dzieci.

Kąpiel eukaliptusowa

Kąpiel eukaliptusowa jest doskonałym środkiem przeciwko przeziębieniom, katarom i grypie. 20 g olejku eukaliptusowego mieszamy z 75 g oleju roślinnego i jedną łyżką stołową Tween 80. Już jedno chluśnięcie do wody na kąpiel takiej mieszaniny wystarcza, by kąpiel miała cechy lecznicze dla dorosłych i dzieci. Warto stosować ją w trudnych okresach przejściowych — wiosną i jesienią — w ramach profilaktyki przeciw przeziębieniom.

Kąpiel z korą dębową

Kąpiel z korą dębową jest dobrodziejstwem dla cery tłustej i trądzikowatej, czyści i ściąga, odświeża i ożywia skórę. Z czterech garści rozdrobnionej kory dębowej robimy wywar, który po kwadransie naciągania odcedzamy wprost do wanny.

Kąpiel szałwiowa

Szałwię do kąpieli dodajemy najlepiej w formie wywaru, by mocno farbujące listki nie zanieczyściły nam wanny. Jeśli na emalii naszej wanny są już miejsca szorstkie i spękane, wywar należy nalewać tylko na pełną wannę, tak by od razu był odpowiednio rozrzedzony.

Szałwia jest skutecznym dodatkiem kąpielowym przy cerze trądzikowatej lub wiotkiej. Jej dobroczynne działanie możemy jeszcze podnieść przez dodanie rumianku. Gdy zdecydujemy się na ten wariant, musimy wywar przygotować z jednej części rumianku na dwie części szałwii.

OLEJKI KĄPIELOWE Z ZIÓŁ I KWIATÓW

Kąpiele z dodatkiem wyciągów z aromatycznych kwiatów czy ziół z pew­nością są przyjemniejsze od kąpieli w pianie nafaszerowanej detergentami, okraszonej zapachem proszku do prania i syntetycznymi aromatami, które oferuje nam przemysł chemiczno-kosmetyczny. Jak wspaniałe są w porów­naniu do takiej piany delikatne, naturalne zapachy olejków eterycznych, któ­rych korzystne działanie znane jest już od wielu lat. Farmakolodzy cenią wartość olejków eterycznych jako skutecznego roślinnego lekarstwa, które po roz­winięciu się pod wpływem działania gorącej wody w aromatyczne pary, działa poprzez wdychanie na nasz centralny system nerwowy. Pary wni­kające do naszego ciała przez płuca działają na drogi oddechowe i system trawienny, stymulują krążenie i uspokajają skołatane codziennością ner­wy. Kąpiel z olejkiem kąpielowym jest nie tylko dobrodziejstwem dla ciała, ale i dla ducha.

Istnieje wiele możliwości wytwarzania olejków kąpielowych. Na następnych stronach zapoznamy się z poszczególnymi sposobami, prostymi do wykonania w warunkach domowych.

Z kwiatów zbieranych własnoręcznie wiosną i latem sami stworzymy so­bie olejek kąpielowy. Najbardziej popularne do tego kwiaty to: róże, fiołki, goździki, głóg pospolity i kwiat jabłoni oraz lawenda, tymianek, rozmaryn i rumianek. Najlepsze do tego celu kwiaty powinny pochodzić z ogródka lub lasu — wtedy mamy gwarancję, że przy ich uprawie nie były stosowane żadne chemikalia. Kto lubi eksperymentować, może mieszać kwiaty i aromatyczne liście, wynajdując własne kompozycje zapachowe, kraszące własny olejek kąpielowy.

W domu nazbierane rośliny należy przygotować do suszenia. Należy je rozłożyć na przewiewnym podkładzie, na przykład na wiklinowym koszu czy tacce, lub też w formie bukietów powiesić do góry nogami pod sufitem.

Suszenie roślin musi zawsze odbywać się w suchym przewiewnym miejscu, na przykład na strychu, w spiżarni czy w suchej piwnicy. Czas wysychania poszczególnych części roślin jest zróżnicowany. Listki są wtedy ususzone, gdy szeleszczą i chrzęszczą lekko, jak opadłe jesienne listowie. Natomiast kwiaty powinny w dotyku przypominać pergamin.

OLEISTE WYCIĄGI Z ROŚLIN

Tak zwany oleisty wyciąg z roślin leczniczych, z ich kwiatu, liści, a także z korzonków i kory, wytwarzamy z roślin bogatych w olejki eteryczne. Wymienione części roślinne, włożone do oleju, oddają mu swój aromat i w ten sposób powstaje olejek aromatyczny, nadający się zarówno do użytku jako olejek kąpielowy, jak i do dalszego przetwarzania.

Należy pamiętać, by stosować wyłącznie oleje neutralne, jak oliwa z oliwek lub olej sojowy. Są to nie tylko zdrowe tłuszcze spożywcze — nadają się również doskonale do pielęgnacji ciała. Należy wziąć tyle oleju, by zioła były w nim całkowicie zanurzone — zwykle bierze się proporcję 100 g oleju na 10 g wysuszonych ziół. Zioła wkładamy do szczelnie zamykanego słoika i zale­wamy olejem do pełnego ich zanurzenia. Podana wyżej proporcja nie jest sztywna, na przykład 10 g kwiatów rumianku ma o wiele większą objętość niż 10 g listków rozmarynu.

Zakręcamy szczelnie słoik i odstawiamy go w ciemne i ciepłe zarazem miejsce, od czasu do czasu mocno wstrząsamy. Po pewnym czasie pachnący olej odsączamy na sicie, wyciskając zioła i filtrujemy przez dosyć ścisłą lnianą chusteczkę.

Bezwodny olejek kąpielowy

Składniki:

100 g oleistego wyciągu

1 łyżka stołowa Tween 80

Wyrób: Jeśli sporządziliśmy już oleisty wyciąg z aromatycznych części roślinnych, to zrobienie bezwodnego olejku kąpielowego nie nastręczy nam żadnych trudności. Oba składniki należy połączyć i mocno wstrząsnąć. Emul­gator Tween 80 podziała w ten sposób, że z natury odpychający wodę olej stanie się hydrofilny, czyli zdolny do przyjmowania wody. W ten sposób udaremnimy tworzenie się obrzydliwych oleistych plam na powierzchni wody.

Stosowanie i działanie: Subtelna mieszanina wody i oleju sprawi, że po kąpieli będziemy mieli na ciele cieniusieńką warstewkę tłuszczu, skóra będzie miękka w dotyku, sprawiająca wrażenie nasyconej. Jedno słabe chluśnięcie tego specyfiku wystarcza na pełną wannę wody.

Kąpiel z tym olejkiem jest prawdziwym dobrodziejstwem, zwłaszcza dla cery suchej. Zapobiega również marznięciu w trakcie kąpieli czy też tuż po niej dzięki ograniczeniu emisji ciepła przez skórę, powodowanemu warstewką tłuszczu.

AROMATYCZNE OLEJKI KĄPIELOWE Z OLEJKAMI ETERYCZNYMI

Przy własnej produkcji oleistego wyciągu z roślin siłą rzeczy uzyskamy jedynie znikomą część zawartego w nich olejku eterycznego, choćby dlatego, że w pojedynczych cząsteczkach roślin zawarty on jest jedynie w znikomych

ilościach. Natomiast przy przemysłowym pozyskiwaniu olejków eterycznych używa się najróżniejszych sposobów, jak wytłaczanie, mecerowanie, destylacja wodna oraz rozkład substancji roślinnych przy pomocy lotnych rozpuszczal­ników.

Często naturalne olejki eteryczne są dostępne w aptekach i wiele z nich nadaje się do produkcji aromatycznych dodatków kąpielowych.

Aromatyczny olejek kąpielowy

Składniki: 30 g olejku eterycznego 65 g olejku roślinnego 1 łyżka stołowa Tween 80

Wyrób: Wszystkie składniki olejku kąpielowego zlewamy razem w 100-gra-mową butelkę apteczną z ciemnego szkła i mocno wstrząsamy. Najlepiej przygotować sobie od razu kilka gatunków olejku kąpielowego, tak by mieć pod ręką odpowiedni dodatek do kąpieli na każdą okazję.

Stosowanie i działanie: Już jedno małe chluśnięcie wystarczy, by pełnej wannie wody nadać przyjemny zapach. Dodanie emulgatora powoduje kompletne rozpuszczenie się tłuszczu w wodzie, tak że nie mogą powstać obrzydliwe tłuste oka. Cząsteczki tłuszczu przemieniają kąpiel we wspaniałą kurację dla skóry i całego organizmu.

Przytoczę teraz mały wybór olejków eterycznych uzyskiwanych z różnych roślin leczniczych, a nadających się do kąpieli:

OLEJEK ROZMARYNOWY: Rozmaryn należy do roślin leczniczych, które wpływają ożywczo na organizm, kąpiel z udziałem olejku rozmary­nowego działa pobudzająco, wzmacnia ukrwienie poprzez stymulację krwi-obiegu. Dodanie rozmarynu do kąpieli jest szczególnie zalecane, gdy wra­camy zmęczeni do domu i w szybkim tempie chcemy odzyskać wigor i siły witalne.

OLEJEK MELISOWY: Melisa działa przede wszystkim rozkurczowo i uspo­kajająco. Woda z dodatkiem melisy roztacza delikatny, nieco zbliżony do cytrynowego zapach i jest zalecana przy wszelkich nerwicach, braku skupienia i dolegliwościach menstruacyjnych.

OLEJEK SOSNY KARŁOWATEJ: Olejek sosny karłowatej jest idealnym dodatkiem kąpielowym na zimę, gdyż kąpiel z jego udziałem przyjemnie rozgrzewa całe ciało. Jest zalecany szczególnie, gdy wracamy do domu przemarz­nięci lub gdy chcemy coś przedsięwziąć przeciwko zapowiadającemu się przeziębieniu.

Perfumowany olejek kąpielowy

Składniki:

1 łyżeczka do kawy olejku perfumowanego

90 g olejku roślinnego

1 łyżka stołowa Tween 80

Wyrób: Jest to znów ogólny przepis przeznaczony dla lubiących eks­perymentowanie. Istnieje niezliczona ilość możliwości wytwarzania luksusowych olejków kąpielowych — a to, ku której kompozycji zapachowej skłonimy się, zależy wyłącznie od naszych indywidualnych upodobań. Oto kilka przykładów naturalnych olejków eterycznych, które bez większych problemów powinniśmy dostać w aptece czy drogerii: olejek ze skórki pomarańczy, olejek z geranium, olejek jaśminowy, olejek lawendowy, olejek goździkowy, olejek miętowy, olejek cynamonowy, olejek cytrynowy, a prócz tego pozostają nam jeszcze nasze własne perfumy, które również możemy domieszać do tego olejku kąpielowego.

Wyrób jest szalenie prosty. Wszystkie składniki wlewamy do butelki z ciem­nego szkła i mocno wstrząsamy.

Stosowanie i działanie: Jedno mocne zakropienie tym olejkiem wystarcza na pełną wannę wody. W gorącej wodzie olejki w pełni rozwijają swe wspaniałe zapachy, a taka kąpiel w kwiatowych zapachach stanowi dobro­dziejstwo dla ciała i ducha.

PIELĘGNACJA PO KĄPIELI

Delikatny ocet lawendowy

Składniki:

1 garść suszonych kwiatów lawendy (płatki)

0,5 litra naturalnego octu owocowego

100 g wody różanej

20 g alkoholu 70-procentowego

1 łyżeczka do kawy olejku lawendowego

Wyrób: Pachnące kwiatki lawendy wsypujemy do dobrze zamykanego naczynia z szerokim wlewem i zalewamy octem owocowym. Mocno zakręcamy i odstawiamy na dwa tygodnie w ciepłe miejsce, jeśli to możliwe — na słońce. Od czasu do czasu mocno wstrząsamy. Po dwu tygodniach płyn odcedzamy, wyciskając przy tym mocno lawendę. Płyn filtrujemy przez papierowy filtr do kawy i rozcieńczamy go wodą różaną. Jednocześnie rozpuszczamy olejek lawendowy w alkoholu i dolewamy całość do mieszaniny. Zlewamy wszystko do butelki z ciemnego szkła i mocno kilka razy wstrząsamy.

Stosowanie i działanie: Pięknie pachnący ocet lawendowy stosujemy przede wszystkim do nacierania całego ciała po kąpieli lub prysznicu. Odświeża skórę, lekko ją przy tym ściągając, i walnie przyczynia się do szybkiej regeneracji kwasowego odczynu naszej skóry.

Ocet ziołowy

Składniki:

1 łyżeczka do kawy suszonej mięty

1 łyżeczka do kawy suszonej szałwii

1 łyżeczka do kawy suszonych kwiatów lawendy

1 łyżeczka do kawy suszonego rozmarynu 0,5 1 naturalnego octu owocowego

100 g wody destylowanej

20 g alkoholu 70-procentowego

0,5 łyżeczki do kawy olejku rozmarynowego

Wyrób: Suszone zioła wsypujemy do dobrze zamykanego naczynia i zale­wamy octem. Starannie zamknięte naczynie odstawiamy w ciepłe miejsce w domu lub w słońcu — od czasu do czasu mocno wstrząsamy. Ważne jest przy tym, by zioła zawsze były zanurzone w occie. Po upływie dwu tygodni odcedzamy płyn, mocno wyciskając zioła. Płyn filtrujemy przy pomocy papierowego filtra do kawy, a następnie rozrabiamy wodą destylowaną. Rozpuszczamy olejek roz­marynowy w alkoholu i dolewamy do przefiltrowanego płynu. Całość przelewa­my do butelki z ciemnego szkła i jeszcze raz mocno wstrząsamy.

Sprawdzamy intensywność naszego octu ziołowego. Jeśli jak na nasz gust jest zbytnio skoncentrowany, rozcieńczamy go jeszcze wodą destylowaną. Jeśli życzymy sobie, by zapach rozmarynu był jeszcze intensywniejszy, ponownie rozpuszczamy kilka kropli olejku rozmarynowego w alkoholu i dolewamy do octu.

Stosowanie i działanie: Przyjemnie pachnący rozmarynem ocet ziołowy nadaje się głównie do odświeżającego nacierania całego ciała po kąpieli lub prysznicu, szczególnie przy cerze trądzikowatej i słabo ukrwionej. Ocet ten przeczyszcza pory skóry i aktywnie wspomaga skórę przy regeneracji natural­nego kwaśnego odczynu.

Tonik różany

Składniki: 200 g wody różanej

2 g ałunu w proszku

10 g alkoholu 70-procentowego

5 kropli olejku różanego (może być syntetyczny)

Wyrób: Wodę różaną podgrzewamy nieco i rozpuszczamy w niej ałun. Potem rozpuszczamy olejek różany w alkoholu. Oba płyny mieszamy razem i zlewamy do butelki z ciemnego szkła. Jeszcze raz mocno wstrząsamy.

Stosowanie i działanie: Ten wspaniały tonik do odświeżającego i pięknie pachnącego nacierania całego ciała był kiedyś sporządzany z praw­dziwego olejku różanego. Niestety, prawdziwy olejek różany stał się bardzo kosztowny, syntetycznie produkowany jest jednak z nim chemicznie tożsamy, możemy zatem używać go bez obaw. Nacieranie przepięknie pachnącym tonikiem ma lekki skutek ściągający i odwadniający dzięki zawartości ałunu. Tonik jest idealny do porannej toalety.

Jojoba-body-soft

Składniki:

10 g bezwodnej lanoliny (1 łyżeczka do kawy)

10 g masła kakaowego

60 g olejku z jojoby

20 g olejku z awokado

perfumy lub olejek eteryczny według uznania

Wyrób: Pierwsze dwa składniki roztapiamy w kąpieli wodnej. Po do­kładnym roztopieniu dodajemy olejki i podgrzewamy tak długo, aż utworzy się przejrzysty płyn. Zdejmujemy wtedy z wrzątku i mieszając łyżeczką dodajemy olejek eteryczny lub perfumy — jeszcze nim masa ostygnie. Przelewamy do buteleczki.

Do uperfumowania wybieramy zapach, który nam najbardziej odpowiada. Możemy wziąć kilka kropli własnych perfum lub wyszukać sobie coś odpowied­niego spośród naturalnych olejków eterycznych. Do pasujących do wyżej opisanej mieszaniny zaliczamy następujące olejki: olejek z geranium, olejek z goździków, olejek z rozmarynu oraz olejek z melisy. Pasują do niego również niektóre olejki syntetyczne: kwiat jabłoni, irys, hiacynt, róża, czy mech irlandzki.

Perfumujemy oszczędnie — po kropelce. Najlepiej rozsmarować niewielką ilość jojoba-body-softu na wewnętrznej stronie przedramienia i sprawdzić intensywność zapachu przed dodaniem kolejnej porcji perfum.

Olejek z jojoby należy do najcenniejszych olejków roślinnych używanych do pielęgnacji skóry, niestety jest dość drogi i trudno dostępny. Jako zamienniki można stosować olejki z pestek winogronowych, ostu oraz ze słodkich migdałów. Pamiętajmy jednak, że body-soft, do którego użyliśmy zamiennika, nie będzie tak skuteczny jak oryginalny jojoba-body-soft.

Stosowanie i działanie: Tym wspaniałym body-softem możemy nacierać się od stóp do głów. Nie nabieramy go jednak zbyt wiele, gdyż dzięki temu, że daje się bardzo łatwo rozsmarowywać, jest niezwykle wydajny. Cenne olejki roślinne wydelikacają skórę i nie lepiąc się bardzo szybko łączą się z naturalną wydzieliną skóry. Najlepsze efekty osiągamy po kąpieli lub prysznicu, gdy skóra jest jeszcze rozgrzana. Prócz szybszego wchłaniania body-soft w zetknięciu z rozgrzaną skórą w pełni rozwija swój delikatny zapach.

Olejek do ciała

Składniki:

Wariant I

1 część oliwy z oliwek

1 część olejku ze słodkich migdałów

Wariant II

2 części olejku ze słodkich migdałów 1 część olejku z zarodków pszennych Wariant III

1 część olejku ze słodkich migdałów 1 część olejku z awokado 1 część olejku z kiełków pszennych 1 część olejku sezamowego

Po ciepłej kąpieli skóra całego ciała staje się szczególnie podatna na nacieranie olejkami pielęgnacyjnymi. Zawarte w olejkach kwasy tłuszczowe i witaminy likwidują na skórze miejsca szorstkie i łuszczące się, zapobiegając jednocześnie powstawaniu zmarszczek. Regularne nacieranie ciała olejkami sprawi, że nasza skóra będzie gładka i miękka. Możemy do tego celu stosować różne mieszanki olejków — jak np. te trzy podane przeze mnie powyżej.

Olejki powinny być tak świeże jak to tylko możliwe, powinno się je mieszać w małych ilościach i przechowywać w chłodnym miejscu ze względu na ich ograniczoną trwałość.

Masaż staje się prawdziwą przyjemnością, gdy do olejku dodamy kilka kropli perfum, które rozwiną swój pełny bukiet w cieple emanującym z naszego rozgrzanego kąpielą ciała.

Puder do ciała

Składniki: 30 g talku 5 g tlenku cynku 2 krople perfum

Wyrób: Składniki łącznie z perfumami wsypać do szczelnie zamykającego się pojemniczka i dobrze wymieszać przez energiczne wstrząsanie. Ten delikatny biały puder ma dzięki zawartości tlenku cynku bardzo silne właściwości dezynfekujące. Do uperfumowania możemy używać również któregoś z od­świeżająco pachnących olejków np. z melisy, cytryny czy mięty.

Stosowanie i działanie: Puder ten stosowany po kąpieli czy pływaniu usuwa z powierzchni ciała resztki wody zapobiegając jednocześnie wszelkim podrażnieniom skóry. Ponieważ przy swej zdolności do absorbowania wilgoci posiada jednocześnie właściwości dezynfekujące, należy go stosować przy cerze tłustej i trądzikowatej. Przy cerze suchej raczej jest nie wskazany.

Miętowy puder do ciała

Składniki:

30 g talku

10 g bolus alba (glinki białej)

5 g tlenku cynku

4-5 kropli olejku miętowego

Wyrób: Wytworzenie tego pudru do ciała jest bardzo proste. Wszystkie składniki łącznie z olejkiem miętowym wkładamy do dobrze zamykającego się pojemniczka, zamykamy i mieszamy poprzez mocne wstrząsanie. Powstaje bardzo odświeżający, zimno pachnący miętą puder, który jest w stanie chłonąć dużo wilgoci dzięki zawartości bolus alba.

Stosowanie i działanie: Maczamy w pudrze wacik i lekko oklepuje-my nim skórę pod pachami. Przez cały dzień mamy dzięki temu uczucie świeżości. Równie dobrze można go stosować do stóp.

MASECZKI DO CIAŁA

Jeśli komuś kiedyś zdarzyło się być klientem amerykańskiej „farmy piękności", na pewno nauczył się cenić maseczki do ciała stosowane do ogólnej pielęgnacji skóry raz w tygodniu. W przeciwieństwie do maseczki nakładanej na twarz, maseczka na całe ciało powinna w miarę możliwości działać na skórę przez całą noc i nie powinna być potem zmywana.

Maseczkę nakładamy po kąpieli, zawijamy się w lniany ręcznik i idziemy do łóżka. Następnego ranka skórę mamy delikatną i miękką, gładką i elastyczną.

Maseczka odżywcza

Składniki: 1 żółtko

1 łyżeczka do kawy soku z cytryny

4 łyżki stołowe olejku ze słodkich migdałów 4 łyżki stołowe oliwy z oliwek

2 łyżki stołowe olejku z zarodków pszennych 0,5 łyżeczki do kawy octu owocowego

4 krople olejku z melisy

Wyrób: Żółtko wbijamy na małą porcelanową miseczkę. Olejki roślinne, za wyjątkiem olejku z melisy, po kropelce dodajemy do żółtka, ciągle mieszając aż do powstania majonezu. Potem dodajemy sok cytrynowy, ocet owocowy i olejek z melisy — cały czas mieszając.

Działanie: Piękną złotożółtą „śmietanką" obficie smarujemy całe cia­ło, od stóp aż do szyi. Szczególnie obficie pokrywamy szorstkie i spękane lub z tendencją do rogowacenia miejsca na łokciach czy kolanach.

Maseczka nadaje się do każdej cery, jednak szczególnie zalecana jest przy cerze suchej i szorstkiej, gdy chcemy po urlopie czy też po zimie jak najszybciej doprowadzić całe ciało do pięknego wyglądu.

Maseczka lanolinowa

Maseczkę lanolinową można zrobić bardzo szybko i prosto, jej stosowanie jest zalecane szczególnie przy cerze suchej i szorstkiej.

Potrzebujemy do tego dwie łyżki stołowe lanoliny i odrobinę olejku ze słodkich migdałów. Lanolinę podgrzewamy na wrzątku, nie doprowadzając jednak do topienia się. Mieszając dodajemy olejek ze słodkich migdałów, aż do powstania dobrze rozprowadzającego się kremu. Zdejmujemy z wrzątku i na­kładamy na ciało jeszcze lekko ciepły krem, który powinien pozostać na naszej skórze przez noc.

Maseczka do ciała

Składniki:

2 łyżeczki do kawy lanoliny

4 łyżki stołowe olejku z kiełków pszennych

15 kropli nalewki z arniki górskiej

Wyrób: Lanolinę lekko podgrzać na wrzątku. Przed osiągnięciem tem­peratury topnienia domieszać olejek z kiełków pszennych, zdjąć z wrzątku i dodać nalewkę z arniki.

Maseczka ta nadaje się do każdej cery — szczególnie polecana jest jednak do cery tłustej i trądzikowatej.

Dezodorant

Składniki:

30 g czystego alkoholu (96%)

1 g mentolu

50 g wody hamamelisowej

1 g ałunu

Wyrób: Najpierw rozpuszczamy mentol w alkoholu, następnie roz­grzewamy lekko wodę hamamelisową i rozpuszczamy w niej ałun. Oba płyny zlewamy razem. Najpraktyczniejsze jest przelanie mieszaniny do pla­stykowej buteleczki, w której korku lub zakrętce robimy dziurkę, ewentualnie do buteleczki wyposażonej w rozpylacz. Niewielką ilość dezodorantu wylewamy na dłoń i nacieramy nim ciało. Zabieg ten wykonujemy po kąpieli lub gruntownym myciu się — pozostawia na skórze przyjemne — świeżo-ziębiące uczucie.

Innym sposobem zwalczania pocenia się pod pachami jest wysuszający i absorbujący wilgoć puder do ciała, na przykład opisany wcześniej puder miętowy. Przy używaniu pudru najważniejsza jest pedantyczna czystość, gdyż nasączony potem puder, nie usunięty starannie przy wieczornym myciu, może zapchać pory skóry, doprowadzając do bardzo nieprzyjemnych podrażnień i obrzęków.

Stosowanie i działanie: Obecnie o wiele częściej cierpimy na nerwowe pocenie się niż kilkadziesiąt lat temu. Główną winę za taki stan rzeczy ponosi zwiększona konsumpcja papierosów, kawy, alkoholu, wspomagana bodźcami psychicznymi: pośpiechem, nerwowością, stanami lękowymi. Kobiety używające często dezodorantów w aerozolu (pomijając cały temat ochrony środowiska, związany z powstawaniem dziury ozonowej) już po krótkim czasie stwierdzają, że bez swego aerozolu nie mogą funkcjonować. Aerozol nie reguluje bowiem naturalnego procesu wydzielania potu, lecz przerywa go i trzeba sprayu używać coraz częściej, by pozbywać się nieprzyjemnych zapachów. Naprawdę warto spróbować przestawić organizm na stosowanie tego lekkiego, regulujące­go naturalne funkcje gruczołów potowych środka. Należy przy tym zachować cierpliwość i dać organizmowi trochę czasu na przestawienie się na ten o wiele „strawniejszy" środek.

Dezynfekująco działają również napary z rozmarynu, tymianku i rumianku, herbatki, których używamy tak jak lotionów do ciała. Cierpiąc na podwyższone wydzielanie potu powinniśmy wybranym środkiem kilka razy dziennie przecie­rać sobie skórę pod pachami.

Zanim przemysłowe wytwarzanie kosmetyków sprowadziło na nas epokę detergentów, ludzie również myli włosy, a włosy kobiet były ładne i błyszczące — jest to udokumentowane historycznie. Klasyczny szampon do włosów był wytwarzany na bazie białego miękkiego mydła, zwanego w niektórych regionach po prostu mydlikiem. Przy jego pomocy można wytworzyć naprawdę przednie szampony do włosów. W aptece nabędziemy ten specyfik pod łacińskim określeniem „sapo kalinus albus". Przy myciu włosów szamponem wytworzo­nym na bazie takiego mydła włosy nie zostaną nadmiernie pozbawione tłuszczu, a mimo to będą czyste. Używanie takiego szamponu niesie jednak ze sobą konieczność stosowania po umyciu włosów kwaśnej płukanki, na przykład mocno rozcieńczonym octem owocowym lub wodą z dodatkiem soku cyt­rynowego. Usuwa ona nie tylko wapienne pozostałości z włosów, ale i regeneruje naturalnie kwaśny odczyn skóry na głowie.

Aromatyczny szampon mydlany

Składniki:

0,5 1 wody destylowanej

50 g białego miękkiego mydła

10 g potażu

50 g alkoholu 70-procentowego

1-2 łyżeczki do kawy perfum

Wyrób: Najpierw w wysokim garnku musimy zagotować wodę des­tylowaną, rozpuścić w niej mydło i dodać potaż. Gotujemy przez 30 minut, przy czym w tym czasie poprzez parowanie zawartość garnka powinna wynosić mniej więcej 1/2 1 płynu. Garnek odstawiamy do wystudzenia.

Rozpuszczamy perfumy w alkoholu, przy czym ich ilość zależy od stopnia ich intensywności. Optymalna jest taka ilość perfum, która akurat zagłuszy niezbyt wytworny zapach mydła. Zbyt mocne uperfumowanie szamponu może potem, przy myciu, doprowadzić do podrażnienia śluzówki oka.

Oto kilka przykładów ilościowych stosowania olejków eterycznych: 0,5 łyżeczki do kawy olejku miętowego dla uzyskania pachnącego szamponu miętowego, 2 łyżeczki do kawy syntetycznego olejku różanego dla uzyskania delikatnego szamponu różanego, 2 łyżeczki do kawy olejku cytrynowego dla uzyskania odświeżającego szamponu cytrynowego, 1 łyżeczka do kawy olejku lawendowego dla uzyskania przyjemnie pachnącego szamponu lawendowego, 1 łyżeczka do kawy olejku rozmarynowego dla uzyskania korzennie pachnącego szamponu rozmarynowego.

Obok tych zapachów mamy do wyboru całą gamę olejków syntetycznych. Z doświadczenia wynika, że dwie łyżeczki do kawy w zupełności wystarczą do uperfumowania szamponu. Najbardziej godne polecenia zapachy syntetyczne to: kwiat jabłoni, fiołki, kwiat brzoskwini, jaśmin i mech irlandzki.

Oba schłodzone płyny zlewamy teraz do ładnej butelki i jeszcze raz mocno wstrząsamy, by alkohol z substancją zapachową dobrze wymieszał się z substan­cją roboczą.

Stosowanie i działanie: Pachnący szampon oszczędnie rozdzielamy na mokrych włosach i delikatnymi ruchami wmasowujemy. Po powtórnym zastosowaniu spłukujemy bardzo dokładnie ciepłą wodą. Przy włosach jasnych, do ostatniej wody do płukania dodajemy odrobinę octu owocowego lub soku z cytryny. Dzięki dogłębnemu wymyciu przy oszczędnym odtłuszczeniu, nasze włosy będą błyszczące, dadzą się łatwo rozczesać i ufryzować, dłużej zachowają czystość i formę.

PŁUKANKI DO WŁOSÓW

Płukanka gruszkowa

Wyrób: Suszone liście gruszy lub gotową herbatkę z liści gruszy nabytą w sklepie zielarskim przygotowujemy do płukanki dokładnie jak konwencjonal­ną herbatkę: 1 łyżeczka suszonych listków na filiżankę wody. Zalewamy listki wrzątkiem i odczekujemy, aż napar będzie letni. Dopiero wtedy odcedzamy płyn przez bardzo drobne sitko.

Działanie: Płukanka pomaga w utrzymaniu zdrowej skóry głowy, przy jej stosowaniu włosy są miękkie i błyszczące. Dodatkowym atutem tej płukanki jest to, że przeciwdziała ona wypadaniu włosów.

Uwaga! Nie nadaje się do włosów jasnych.

Płukanka pokrzywowa

Wyrób: Suszone pokrzywy lub gotową herbatkę pokrzywową nabytą w sklepie zielarskim przygotowujemy tak samo, jak zwykłą herbatę: 1 łyżeczka suszonych listków na filiżankę wody. Nie powinno się nigdy używać świeżych pokrzyw, gdyż barwią one lekko na zielono.

Działanie: Pokrzywy są od dawna znanym środkiem na wzmocnienie korzonków włosowych. Jednocześnie zapobiegają łupieżowi.

Uwaga! Nie nadaje się do włosów jasnych.

Płukanka rumiankowa

Wyrób: Rumianek jest jedną z ulubionych roślin leczniczych stosowanych do ziołowych płukanek. Rumianek działa dezodorująco i leczniczo — w starej księdze zawierającej recepty dawnej medycyny ludowej czytamy nawet: „Mycie głowy wywarem z rumianków wzmacnia umysł".

Płukankę rumiankową robimy jak herbatkę rumiankową — 1 łyżeczka rumianku na filiżankę wody. Kwiatki zalewamy wrzątkiem i pozwalamy im naciągać aż do wystudzenia. Po schłodzeniu odcedzamy przez sitko.

Działanie: Używanie płukanki rumiankowej sprawia, że włosy stają się jedwabiste i lśniące. Prócz tego posiada ona właściwości rozjaśniania ściem­niałych włosów. Mając jasne włosy, możemy sprawić im wspaniałe mycie — zamiast wody, użyć herbatki rumiankowej i do ostatniego płukania dodać sok z połowy cytryny. W efekcie nasze włosy otrzymają piękny naturalny połysk.

MASECZKI DO WŁOSÓW

Maseczka z żółtkiem

Wyrób: Do jednego żółtka (lub dwu, gdy mamy dłuższe włosy) należy domieszać pełną łyżkę stołową olejku roślinnego. Do tego celu najlepiej nadaje się olejek z awokado, z kiełków pszennych lub oliwa z oliwek. Mieszamy aż do

powstania gładkiego majonezu, który cienką warstwą równomiernie rozsmaro-wujemy po włosach. Maseczkę należy trzymać w cieple, więc zakładamy na nią plastykowy czepek i owijamy go mocno ogrzanym frotowym ręcznikiem.

Czas działania — minimum 1 godzina.

Działanie: Żółtko zawiera lecytynę, która stanowi dobrą odżywkę dla włosów. Również z olejku czerpią one substancje odżywcze. Włosy stają się miękkie, błyszczące, delikatne, łatwo dają się rozczesywać i formować.

Maseczka olejowa

Włosy wcale nie muszą być skrajnie przesuszone, by zastosować maseczkę olejową, gdyż olej jest dobry dla każdych zdrowych włosów. Mając trwałą ondulację lub ufarbowane włosy, przed każdym myciem powinno się wmasować w końcówki lekko podgrzany olejek i pozostawić przez kilka chwil do wchłonięcia. Do maseczki olejowej stosuje się olejki takie, jak z awokado, z korzenia łopianu, ze słodkich migdałów lub oliwę z oliwek. Lekko podgrzany olejek wmasowujemy oszczędnie we włosy. By utrzymać ciepło maseczki, zakładamy plastykowy czepek. Im więcej mamy czasu na wchłanianie się olejku, tym lepiej dla naszych włosów.

Działanie: Maseczka olejowa odżywia włosy, sprawia, że stają się mięk­kie, lekkie i łatwe do fryzowania.

Maseczka z olejku ziołowego

Dobroczynnego działania ziół na włosy możemy doświadczyć nie tylko sporządzając płukanki z ich naparów. Możemy również włożyć zioła do olejków, zanim wykorzystamy je na odżywczą maseczkę na włosy.

Suszone lub świeże zioła wkładamy do oliwy z oliwek, przy czym musi to być koniecznie najszlachetniejsza odmiana oliwy — tłoczona na zimno. Proporcja, to mniej więcej garść ziół na filiżankę oliwy. Naczynie — szklane lub porcelanowe — odstawiamy na tydzień w ciemne i zimne miejsce. Po tygodniu możemy oliwę odcedzić na drobnym sicie.

Jeśli zioła wciągnęły zbyt dużo oliwy, wyciskamy je starannie, by odzyskać każdą kroplę drogocennej substancji. Nie musimy olejku nastawiać na jedno­razową maseczkę — racjonalniej jest nastawić od razu na więcej, przy czym zasada jest taka, że im zioła dłużej leżą w oliwie, tym więcej cennych substancji i aromatów oddają. Optymalnym okresem jest około 4 tygodni.

Olejek ziołowy można też przyrządzić „na szybko". Jest to wprawdzie metoda nie pozwalająca ziołom na oddanie do oliwy całego aromatu, ma jednak tę zaletę, że dysponujemy olejkiem ziołowym już po kilkunastu minutach.

Oliwę wlewamy do żaroodpornego naczynia ze szkła lub porcelany i wstawia­my na wrzątek. Gdy oliwa jest już lekko ciepła, wrzucamy do niej zioła i podgrzewamy dalej. Zioła powinny naciągać w ten sposób 15-20 minut, zanim je odcedzimy.

Jako dodatek do olejku ziołowego nadają się przede wszystkim listki gruszy, pokrzywa, rozmaryn, rumianek, koniczyna, nasturcja i przetacznik.

Stosowanie i działanie: Olejek ziołowy należy przed użyciem lekko podgrzać. Rozdzielamy go oszczędnie na włosach, szczególną uwagę skupiając na ich końcówkach. Olejek ziołowy powinien pozostawać na włosach tak długo, jak to tylko możliwe — minimum jedną godzinę. Przy pomocy tego olejku możemy stworzyć znakomitą maseczkę z żółtkiem.

Maseczka z olejku ziołowego usuwa drobne anomalie spowodowane na przykład wpływem pogody. Olejek ziołowy wzmacnia włosy, zmiękczając je jednocześnie. Po jego stosowaniu włosy mają przepiękny połysk i dają się łatwo układać.

Maseczka odżywczo-nabłyszczająca

Składniki:

0,5 filiżanki oliwy z oliwek

0,5 łyżeczki do kawy lanoliny

1 łyżeczka do kawy suszonych listków gruszy

1 łyżeczka do kawy suszonych pokrzyw

1 łyżeczka do kawy suszonego rumianku

1 żółtko

odrobina soku z cytryny

Wyrób: Lanolinę wraz z oliwą z oliwek podgrzewamy na wrzątku do uzyskania płynnej konsystencji, następnie dodajemy suszone zioła i przez pół godziny pozostawiamy na wrzątku, by płyn naciągnął. Odcedzamy go poprzez wyciskanie przez lniany woreczek.

Żółtko bełtamy z odrobiną soku cytrynowego i dodajemy ostudzony olejek ziołowy, wlewając bardzo powoli i ciągle mieszając, aż do powstania gładkiego majonezu.

Stosowanie i działanie: Maseczkę rozdzielamy równomiernie na włosy, chroniąc przed utratą ciepła przy pomocy plastykowego czepka. Po godzinie włosy myjemy traktując nałożoną maseczkę jako szampon. Dopiero do powtórnego mycia bierzemy nieco szamponu.

Maseczka ta ma niezwykle skuteczne działanie. Włosy stają się jedwabiście miękkie, gładkie i połyskujące. Maseczka niewątpliwie zachwyci posiadaczki trwałych ondulacji lub farbowanych włosów, gdyż po jej zastosowaniu włosy w dziecinnie łatwy sposób dają się układać, a ułożona fryzura jest bardzo trwała.

WZMACNIANIE WŁOSÓW

Płukanka piwna

Jasne piwo jest znakomitym środkiem na wzmocnienie każdego rodzaju włosów, wystarczy filiżanka piwa równomiernie rozprowadzona po całych włosach. Nie należy jej potem niczym spłukiwać. Piwo nie pozostawia we włosach ani specyficznego zapachu, ani szarego osadu, wnikając całkowicie sprawia, że włosy stają się jedwabiste i połyskujące.

Jeśli potrzebujemy piwa dla wzmocnienia włosów, a nie chcemy jednocześnie rezygnować z pielęgnującej płukanki ziołowej, możemy połączyć te dwie formy: włosy po umyciu spłukujemy płukanką ziołową i nawijamy je na wałki, następnie maczamy w piwie wacik i oklepujemy nim każdy pojedynczy wałek na głowie.

Wzmacniacz rumiankowy

Składniki:

2 garści suszonego kwiatu rumianku

1 cytryna

Wyrób: Suszony rumianek zalewamy mniej więcej 0,5 1 wrzącej wody i na pół godziny odstawiamy do naciągnięcia. Potem odcedzamy płyn na drobniut­kim sicie i filtrujemy przez papierowy filtr do kawy, by z płynu wydobyć nawet najdrobniejsze pozostałości roślinne. Cytrynę wyciskamy i jej sok również filtrujemy przez papierowy filtr do kawy. Obie substancje mieszamy razem i równomiernie masujemy mieszaniną włosy.

Działanie: Wzmacniacz rumiankowy można stosować jedynie do jasnych włosów. Rozjaśnia je lekko, nadając jednocześnie delikatny połysk. Po jego stosowaniu włosy długo utrzymują nadaną im formę.

Usztywniacz miodowy

Składniki:

1 łyżeczka do kawy czystego miodu pszczelego

0,25 1 gorącej wody

odrobina octu owocowego

Wyrób: Składniki obliczone są na włosy półdługie, przy włosach krótkich bierzemy odpowiednio mniej wody i miodu. Rozpuszczamy miód w gorącej wodzie i gdy tylko rozpuści się zupełnie, zakrapiamy lekko octem owocowym.

Stosowanie i działanie: Wzmacniający roztwór miodowy należy delikatnie wmasować we włosy i skórę głowy. Nadaje włosom piękny połysk i zdolność do naturalnego układania się.

WZMACNIANIE KOLORÓW

Wiele roślin leczniczych uwalnia w gorącej wodzie swe kolory, przez co dają się łatwo i szybko używać w charakterze preparatów do wzmacniania naturalnego koloru włosów.

Z wysuszonych roślin przygotowujemy wywar, biorąc podaną niżej ilość ziół na 0,5 1 wody. Roślinne części należy dodać do wrzącej wody, ustawiając jednocześnie temperaturę na najniższą. Po dwudziestu minutach wywar zdej­mujemy z ognia i odcedzamy przez bardzo drobne sito, nie zapominając przy tym o dokładnym wyciśnięciu pozostałości roślinnych. Jeśli gotowy wywar jest jeszcze nieklarowny — co może wynikać z niedokładnego przecedzenia — możemy go przefiltrować przez papierowy filtr do kawy. W jeszcze ciepłym

wywarze rozpuszczamy jedną łyżeczkę do kawy miodu pszczelego. Jest to ilość przeznaczona na 0,25 1 wywaru, gdyż po gotowaniu tyle powinno go pozostać. Inna rzecz, że różne zioła w różny sposób przyjmują wodę, tak że możliwe są nawet znaczne wahania — ilość dodanego miodu powinna się proporcjonalnie zmieniać. Gdy już kilka razy przygotujemy własnoręcznie miksturę do wzmoc­nienia koloru, z pewnością zorientujemy się dokładnie w proporcjach jej składników.

WŁOSY BLOND: dwie garści rumianku rzymskiego lub skórki nie prys­kanych cytryn, lub też jedna garść korzenia rabarbaru (jeśli włosy mamy farbowane środkami chemicznymi, należy najpierw sprawdzić działanie).

WŁOSY RUDE: jedna garstka czerwonego drzewa sandałowego lub jedna garstka kory drzewa ąuebracho.

WŁOSY BRĄZOWE: jedna garstka łupin orzecha włoskiego lub dwie garści orzecha włoskiego, lub dwie garści suszonego karczocha.

WŁOSY SIWE: dwie garstki płatków chabru lub jedna garść fioletowych płatków kwiatu malwy (wyciąg z płatków malwy nastawić na zimno, gdyż oddaje barwnik do zimnej wody).

Stosowanie i działanie: Środki do wzmacniania koloru włosów, uzyskane w naturalny sposób z ziół, są bardzo dobrą alternatywą do chemicz­nych środków proponowanych przez przemysł kosmetyczny. Spotykane zwykle w handlu wzmacniacze oddają swój barwnik zarówno włosom, jak i skórze głowy, co może spowodować zaklejenie się porów, prowadzące wprost do wypadania włosów.

Również wzmacniacze bezbarwne — niekoloryzujące — przez znaczną za­wartość żywic stanowią poważne zagrożenie dla naturalnych funkcji skóry głowy. Żywice osadzając się na skórze blokują częściowo wydzielanie się łoju i potu, co w krótkim czasie może doprowadzić do przesuszenia się włosów.

Wzmacniaczy z naturalnymi barwnikami roślinnymi używa się tak samo jak płukanek — wmasowuje się je we włosy, dbając o równomierność.

Włosy uzyskują intensywniejszy kolor i połysk, dają się łatwo rozczesywać i dobrze układać. Jednocześnie środki te działają pielęgnująco na włosy i skórę głowy, dzięki czemu — w odróżnieniu od produktów chemicznych — można ich używać dowolnie często.

Blond barwnik rabarbarowy

Składniki:

3 garści suszonego korzenia rabarbaru

sok z 1 cytryny

odrobina olejku roślinnego

Wyrób: Korzeń rabarbaru ma lecznicze właściwości i dlatego bez trudu powinniśmy go nabyć w aptece lub sklepie zielarskim, w małych kawałeczkach bądź sproszkowany. Jeśli dostaniemy go w kawałkach, musimy zemleć go w młynku do kawy na miałki proszek. Przesypujemy proszek do miseczki i dodajemy sok z cytryny i odrobinę olejku roślinnego. Mieszamy, aż powstanie gęsta papka. Do niej bardzo wolno dodajemy gorącej wody i ciągle mieszamy, aż otrzymamy rozsmarowującą się masę. Odpuszczamy mieszanie na 15 minut, by wywar naciągnął, i ponownie rozrabiamy odrobiną gorącej wody.

Stosowanie i działanie: Po pierwszym myciu włosów rozsmarowujemy papkę szerokim pędzlem, dbając o równomierne jej rozłożenie. Jeśli chcemy zrobić sobie pasemka, pod każde z nich podkładamy cienki pasek folii aluminiowej, nanosimy farbę na włosy, folię zwijamy i lekko przyklepujemy.

Ponieważ utrzymanie stałej temperatury jest ważne dla lepszego przyjęcia barwnika przez włosy, najlepiej po zakończeniu smarowania nałożyć na włosy plastykowy czepek i owinąć go z kolei frotowym ręcznikiem. Jeśli mamy w domu suszarkę stojakową, możemy usiąść pod nią, nastawiwszy temperaturę na minimum.

Czas, przez który farba powinna działać na włosy, zależy z jednej strony od ich naturalnego koloru i struktury, z drugiej zaś strony od pożądanego przez nas efektu.

Uprzednie przetestowanie barwnika na obciętym puklu włosów jest naprawdę konieczne, szczególnie jeżeli włosy uprzednio były farbowane chemicznie lub poddawane trwałej ondulacji, zaniechanie takiego sprawdzenia może doprowa­dzić do naprawdę niemiłych niespodzianek.

Jako wyznacznik możemy określić, że po pół godzinie działania farby naturalny kolor popielatoblond uzyskuje delikatnie miodowozłoty kolor. Naj­lepiej i najbezpieczniej od czasu do czasu sprawdzić, jak nasze włosy reagują na barwnik. O intensywności barwienia korzenia rabarbaru niech zaświadczą

plamy na frotowym ręczniku, których nie można usunąć nawet poprzez gotowanie. Jest to prawdziwa farba i należy się z nią obchodzić bardzo ostrożnie. Bogaty w witaminy i skrobię korzeń rabarbaru nadaje jasnym włosom wspaniały złoty blask i niepodrabialny naturalny kolor. Jednocześnie pielęgnuje włosy i doprowadza, przy regularnym stosowaniu, do rozjaśnienia — stałego — naturalnego koloru włosów. Jest idealnym barwnikiem do pasemek.

Łupiny orzecha włoskiego — kolor brunatny

Składniki:

3 garści łupin orzecha włoskiego odrobina octu owocowego odrobina olejku roślinnego

Wyrób: Rozdrobnione łupiny orzecha włoskiego kupimy w sklepie zielars­kim. W elektrycznym młynku mielemy je na drobniutki pył, rozrabiamy go octem owocowym i odrobiną olejku roślinnego, po czym dodajemy ostrożnie tyle wrzącej wody, by powstała łatwo rozsmarowująca się papka. Przez 15 minut pozwalamy jej naciągnąć. Gorąca woda prędko zostanie zassana przez pył i zapewne konieczne będzie dodanie jeszcze trochę gorącej wody, by papka utrzymała swą konsystencję.

Stosowanie i działanie: Włosy raz myjemy i lekko obsuszamy ręcznikiem. Szerokim pędzlem nakładamy farbę na rozdzielone pukle włosów, dbając o równomierność w jej rozłożeniu. Następnie zakładamy plastykowy czepek i owijamy go dodatkowo ręcznikiem, by utrzymać włosy w cieple.

Łupiny orzecha włoskiego są bardzo intensywnym barwnikiem. Przy ustala­niu czasu działania farby na włosy należy wyjść z założenia, że 20 minut działania powoduje ściemnienie naturalnego koloru włosów o jeden ton.

Po określonym czasie działania należy włosy ponownie starannie umyć.

Henna arabska

Składniki:

1 filiżanka henny czerwonej lub czarnej

1 żółtko

1 łyżka stołowa oliwy z oliwek

mocna czarna herbata

Wyrób: Według oryginalnego arabskiego przepisu pochodzącego od czytel­niczki z Bagdadu — mieszankę należy przygotować na dzień przed użyciem i pozostawić na noc do naciągnięcia, nie zapominając o szczelnym nakryciu naczyńka.

Najpierw sproszkowaną hennę mieszamy z żółtkiem i oliwą, dodając po wymieszaniu taką ilość mocnej czarnej herbaty, by powstała łatwo rozsmarowu­jąca się masa.

Gdy papka następnego dnia będzie zbyt sucha, ponownie dodajemy mocnej czarnej herbaty.

Kuracja olejowa

Mieszamy po małym kieliszku — 30 g — oleju rycynowego i olejku z kieł­ków pszennych. Mieszaninę olejową podgrzewamy na wrzątku. Włosy roz­dzielamy na pukle i koniuszkami palców nanosimy na skórę głowy ciepły olej. Gdy cała głowa jest już pokryta równą warstwą oleju, przy pomocy szeroko-zębnego grzebienia rozczesujemy włosy, by olej rozdzielił się po nich równo­mierną warstwą. Potem zakładamy plastykowy czepek i owijamy go froto-wym ręcznikiem zanurzonym uprzednio w gorącej wodzie. Gdy ręcznik ostygnie, ponawiamy operację, nurzając go w gorącej wodzie i owijając wokół czepka. Im dłużej olej działa na włosy, tym lepiej — jeśli chcemy osiągnąć pozytywny efekt, działanie nie powinno być krótsze niż 20-30 minut.

Po zabiegu należy włosy myć długo i starannie, by usunąć z nich wszystkie resztki oleju, a do ostatniego płukania należy dodać odrobinę octu owocowego. Kuracja olejowa sprawia, że włosy stają się mięciutkie, delikatne i dają się łatwo rozczesywać. Olej wzmacnia je i odżywia, a przy regularnym stosowaniu tej kuracji zauważymy wyraźną poprawę struktury włosów.

Płukanka ziołowa

Mając tłuste włosy, powinniśmy mieć w domu zawsze tymianek, podbiał, skrzyp lub rozmaryn. Wszystkie wymienione środki można w stanie zasuszonym nabyć w sklepie zielarskim. Są to idealne zioła do delikatnej pielęgnacji tłustych włosów. Poniżej krótki przewodnik, czemu służą poszczególne zioła:

— tymianek: dezynfekuje i oczyszcza;

— podbiał: zawiera siarkę i pomaga wyhamować nadczynność gruczołów łojowych;

— skrzyp: działa leczniczo przy skórze głowy skłonnej do lekkich podrażnień;

— rozmaryn: lekko rozszerza naczynia, ułatwiając w ten sposób łagodny odpływ łoju z gruczołów, co zapobiega zapychaniu się porów.

Wytwarzanie i stosowanie: Płukankę ziołową jest bardzo łatwo wytworzyć — robimy ją jak herbatę. Na filiżankę wody bierzemy mniej więcej jedną łyżeczkę do herbaty suszonych ziół. Zioła zalewamy wrzątkiem i dajemy naciągnąć, aż napar osiągnie temperaturę ciała. Płyn odcedzamy na drobnym sitku i filtrujemy przez papierowy filtr do kawy. Pomału wylewamy płyn na włosy, lekko przy tym masując, by dostał się też do skóry. Po zabiegu włosów nie spłukujemy.

Po myciu i płukaniu włosów suszymy je delikatnie i łagodnie, uprzednio lekko podgrzanymi ręcznikami frotowymi. Gdy tylko nastręczy się taka możliwość, powinniśmy włosy suszyć w słońcu, to działa bardzo zdrowotnie na podłoże włosów i pomaga w walce z łupieżem. Nie należy jednak tego czynić w jaskrawym południowym słońcu, gdyż silny upał podrażnia z kolei skórę głowy, pobudzając ją do silniejszego wydzielania potu i łoju. Jest to niekorzystne zjawisko, podobne do tego, które wywołuje suszarka stojakowa, nawet u fryzjera powinniśmy przed włożeniem głowy pod kaptur przestawić przełącznik na pół mocy.

Przed zakręceniem włosów na wałki dajmy im chwilę przeschnąć — skraca to znacznie czas schnięcia na wałkach. Jeśli włosy do ułożenia wymagają utrwala­cza, zrezygnujmy z gotowego kupnego utrwalacza. Użyjmy lepiej filiżanki piwa lub sporządźmy sobie usztywniacz miodowy, który nie skleja włosów, a nadaje im przepiękny blask.

Im więcej skóra jest masowana, tym bardziej gruczoły łojowe są pobudzane do działania. Przy tłustych włosach odpada więc obowiązkowe 100 pociągnięć szczotką dziennie, jak również masaże skóry głowy. Obok mycia istotną rzeczą w pielęgnacji skóry głowy jest łagodne dezynfekowanie. Woda do włosów daje się wmasować w skórę głowy bez intensywnego masażu. Do tego celu najlepiej nadaje się woda hamamelisowa. Nanosimy ją dzieląc włosy na pasma i za­krapiając pojawiającą się między nimi skórę przy pomocy pipetki. Drugą ręką możemy wodę lekko rozmasowywać. Wodę hamamelisowa należy stosować regularnie, gdyż pomaga ona w uregulowaniu działalności gruczołów łojowych, lekko dezynfekuje i pielęgnuje łatwo ulegającą podrażnieniom skórę głowy.

Z tłustymi włosami zwykle idą w parze suche i porowate końcówki włosów. Wynika to z radykalnego działania szamponów odtłuszczających, wysuszają­cych sprayów, wody czy wzmacniacza. By się ich szybko pozbyć przed myciem, należy w końcówki wmasować nieco oleju. Podczas działania — co najmniej 20 minut — nie należy włosów nakrywać.

MASECZKI.

Włosy tłuste przynajmniej raz w miesiącu wymagają zastosowa­nia maseczki, pielęgnującej nie tylko włosy, ale i skórę pod nimi. Do tego celu nadają się: maseczka z olejku ziołowego lub nie mniej skuteczna maseczka cytrynowa.

Maseczka cytrynowa

Do maseczki cytrynowej nie potrzebujemy nic prócz soku z dwu świeżych cytryn. Soku nie nanosimy bezpośrednio na włosy, lecz na skórę pod nimi i lekko masujemy. Im suchsze są końcówki, tym mniej soku cytrynowego powinno mieć z nimi styczność. Po delikatnym wmasowaniu soku w skórę głowy przeczesujemy lekko włosy grzebieniem. Przy szorstkich końcówkach czeszemy tylko do połowy długości włosów. Po dwudziestu minutach maseczkę zmywamy.

Sok cytrynowy jest znakomitym środkiem przeciw tłustym włosom, działa antyseptycznie, ściągająco, jednocześnie regulując krążenie. Pod jego wpływem włosy stają się błyszczące i dobrze się układają.

PROBLEMY Z WŁOSAMI

ROZDZIELAJĄCE SIĘ I ŁAMLIWE KOŃCÓWKI WŁOSÓW

Obłamywanie się końcówek włosów może mieć różne przyczyny. Włosy poddane trwałej ondulacji, rozjaśnianiu czy farbowaniu w niewłaściwy sposób, mają tendencję do obłamywania się. Jeśli końcówki zostały zbyt mocno załamane przy nawijaniu na wałki, a potem suszone w zbyt wysokiej temperaturze, będą się obłamywały, nawet jeśli włosy są naturalne — nie preparowane.

Płyn do włosów z arniki

Składniki:

2 garści suszonych pokrzyw

1 mocne zakropienie alkoholem 96-procentowym

20 kropli nalewki z arniki

około 0,5 1 wody destylowanej

Wyrób: Suszoną pokrzywę zakrapiamy alkoholem i zalewamy wodą destylowaną aż do jej kompletnego przykrycia. Pozostawiamy na dwa dni do naciągnięcia pod przykryciem. Po dwu dniach cedzimy przez drobne sito i filtrujemy przez papierowy filtr do kawy. Do uzyskanego w ten sposób płynu wkrapiamy pojedynczo 20 kropli nalewki z arniki.

Stosowanie i działanie: Płyn służy do wmasowywania w skórę głowy po umyciu włosów. Odświeża skórę i usuwa drobne zaognienia.

Równie dobrym sposobem na delikatne usuwanie wydzieliny ze skóry głowy są olejki. Wyjątkowo dobrze nadaje się do tego celu olejek uzyskiwany z korzenia łopianu, który w prosty sposób możemy sporządzić własnoręcznie:

Olejek z korzenia łopianu

Składniki:

15 g korzenia łopianu

100 g oliwy z oliwek lub olejku z pestek winogron

Wyrób: Olejek z pestek winogronowych lepiej nadaje się do tego celu, gdyż jest rzadszy. Niestety, możemy mieć pewne problemy z nabyciem go w drogerii czy aptece.

Cząsteczki korzenia łopianu wkładamy do butelki lub słoika aptekarskiego z ciemnego szkła z szerokim otworem. Zalewamy olejkiem lub oliwą, mocno zamykamy i na 3 tygodnie odstawiamy w domu w ciepłe miejsce. Co kilka dni naczyńkiem należy mocno wstrząsnąć. Po 3 tygodniach płyn odcedzamy pamiętając, by przechowywać go w ciemnym szkle.

Stosowanie i działanie: Olejek należy wmasować w skórę głowy przed myciem i pozwolić mu działać przez około 20 minut pod plastykowym czepkiem. W delikatny sposób usuwa ze skóry wszelkie wydzieliny i sprawia, że podłoże włosów staje się miękkie i gładkie.

Do delikatnego dezynfekowania skóry głowy najlepiej nadają się płukanki ziołowe z tymiankiem, rumiankiem, podbiałem czy szałwią. Szałwii nie należy jednak używać posiadając jasne włosy, gdyż barwi lekko na brunatny kolor.

Mięta jest też skutecznym sposobem przeciwko łupieżowi. Na bazie suszonej mięty możemy przyrządzić sobie delikatny tonik do masowania skóry głowy przed myciem:

Garść suszonej mięty zalewamy filiżanką octu owocowego i dwiema filiżan­kami wody. Na malutkim ogniu podgrzewamy przez 10 minut. Odcedzonym i schłodzonym płynem masujemy skórę głowy przed myciem.

Obok płukanek ziołowych niebagatelną rolę w zwalczaniu łupieżu suchego i tłustego mają otręby pszenne. Przygotowujemy z nich wywar, a odcedzonego ekstraktu używamy jako płukanki. Po wmasowaniu go w skórę głowy należy odczekać co najmniej pół godziny i zmyć ciepłą wodą.

Przeciw suchemu łupieżowi, powstającemu na suchej, szorstkiej skórze, można stosować również maseczki z żółtka.

Naczyńko napełniamy do połowy stosownym płynem, dociskamy lekko obejmując krawędziami oko i odchylamy głowę możliwie daleko do tyłu. Dopiero wtedy otwieramy oko. Odświeżające i uspokajające lotiony ziołowe do przemywania oczu wytwarzamy samodzielnie w ilościach umożliwiających wielokrotne wykonanie zabiegu.

Rumianek jest wprawdzie znakomity przy pielęgnacji ciała, nie nadaje się jednak do pielęgnacji oczu, gdyż nawet przefiltrowany przez papierowy filtr do kawy odwar zawiera liczne drobniutkie pyłki, mogące wniknąć bezpośrednio do oka i narobić tam mnóstwo szkody.

Nie zaleca się również stosowania płukanki roztworem soli kuchennej, mimo że często bywa ona polecana jako „stary domowy przepis", gdyż jej odwadniające działanie jest o wiele za radykalne, by w delikatny sposób pielęgnować oczy.

Herbatka z kopru włoskiego

Stołową łyżkę kopru włoskiego zalewamy ćwiartką litra wrzącej wody i pozostawiamy na kilka godzin do naciągnięcia. Płyn po przefiltrowaniu stanowi znakomitą wodę do oczu, rozjaśnia spojrzenie, ożywia oczy zmęczone i nadmier­nie obciążone.

Herbatka pietruszkowa

Zwykła zielona pietruszka używana w kuchni jest doskonała do ożywienia i oczyszczenia oczu.

Zieloną pietruszkę należy dokładnie umyć, wielokrotnie płucząc i jej garść zalać połową litra wrzącej wody. Napar odstawiamy na kilka godzin. Przefilt-rowaną herbatkę możemy używać do kompresów i przemywania oczu. Jeśli nasze oczy są bardzo zmęczone i przeforsowane, do pietruszki możemy jeszcze dodać pół garści świeżych liści różanych, przy tej samej ilości wody. Należy jednak używać wyłącznie nie pryskanych róż — najlepiej z własnego ogródka.

Inne dodatki ziołowe

Delikatne lotiony do oczu możemy sporządzać z takich ziół jak świetlik (którego niemiecka nazwa „Augentrost" — pocieszenie oczu — nie wymaga dalszych komentarzy co do jego walorów), trybula, chaber, rozmaryn lub listki fiołka.

Przed laty, gdy chabry gęsto rosły jeszcze wśród zbóż, były najpopularniejszym środkiem leczenia chorób oczu na wsi, teraz częściej spotykamy je w zasuszonej postaci w sklepie zielarskim niż w naturze. Herbatka chabrowa działa bardzo odżywczo i zarazem uspokajająco na zmęczone oczy.

INNE RECEPTURY

PIEKĄCE OCZY

Czerwonych, swędzących i piekących oczu możemy łatwo się nabawić przez wytężone czytanie, długie oglądanie telewizji, przebywanie w zakurzonych lub zadymionych pomieszczeniach oraz przez złe tolerowanie makijażu. Częstą

przyczyną jest również nieświadomość posiadania wady wzroku. Ze smutnych statystyk wynika, że coraz więcej ludzi nawet zdających sobie sprawę z tego, że z ich oczami coś nie jest w porządku, nie udaje się do okulisty.

By ukoić piekące lub swędzące oczy, stosujemy kompresiki. Naj praktyczniej-sze i najprostsze do tego celu są gotowe herbatki rumiankowe, miętowe czy z kopru włoskiego, sprzedawane w woreczkach tak zwane zioła fix. Wrzucamy je na krótko do gorącej wody, by leciutko naciągnęły i gorące zakładamy na oczy. Przewidziany do wyciągania woreczka ze szklanki sznur możemy wykorzystać niezbyt zgodnie z przeznaczeniem — owijając go dookoła uszu. W ten sposób woreczek nawet po wyschnięciu nie spadnie.

A oto recepta na domowe krople do oczu:

Doprowadzamy filiżankę wody do wrzenia, po czym rozpuszczamy w niej niepełną łyżeczkę do herbaty miodu pszczelego. Letni roztwór miodowy wkraplamy do oczu — około 8-12 kropli na jedno oko i przy zamkniętym oku pozwalamy działać przez 10 minut. Krople usuwają uczucie swędzenia i piecze­nia, nadając jednocześnie oku naturalny blask.

KREMY POD OCZY

Kremy pod oczy, balsamy i olejki mają dopomóc w utrzymaniu miękkości i gładkości skóry w okolicach oczu, pielęgnując ją najdelikatniej. Wiele dostępnych na rynku kremów pod oczy zawiera środki powodujące napęcznienie skóry. Przy stosowaniu takich kremów pomarszczona skóra nabrzmiewa, sprawiając wrażenie, że zmarszczki zniknęły, a cera stalą się gładka i połyskliwa. Gdy przestaniemy używać kremu, zmarszczki wychodzą jeszcze głębsze niż były, a cera jest zwykle o wiele bardziej wysuszona niż w punkcie wyjścia, zaś przy okazji możemy nabawić się chronicznego zapalenia spojówek.

Do pielęgnacji okolic oczu najlepiej nadają się świeże olejki z awokado lub ze słodkich migdałów. Olejki te zawierają nienasycone kwasy tłuszczowe, dają się łatwo rozprowadzać i szybko wnikają w górne warstwy naskórka.

Olejek najlepiej nanosić wieczorem, pozostawić na pewien czas na skórze, po czym chusteczką kosmetyczną zebrać nie wchłonięte resztki. Jeżeli zmarszczki w okolicy oka są już nieco głębsze, zaleca się niewielką ilość używanego olejku lekko podgrzać na wrzątku i na ciepło nakładać razem z kremem na dzień.

Olejku możemy również używać jako kompresu. Po podgrzaniu go na­kładamy obficie na skórę okolic oczu i zakrywamy muślinową lub gazową opaską, ewentualnie kompresikami. Im dłużej poleżymy z takim okładem, tym lepiej dla naszego wyglądu. Mając problemy, szczególnie z suchą cerą w okoli­cach oczu, możemy sobie samemu stworzyć lekki krem pod oczy:

Kremooliwka przeciwzmarszczkowa

Składniki:

1 łyżeczka do kawy masła kakaowego

10 g bezwodnej lanoliny

50 g olejku ze słodkich migdałów

3 krople olejku z melisy

Wyrób: Na wrzątku należy roztopić masło kakaowe i lanolinę, dodać olejek migdałowy i podgrzać mieszaninę do 60°C. Zdjąć z ognia i przy pomocy elektrycznego miksera ręcznego nastawionego na minimalne obroty rozpocząć mieszanie aż do wyziębienia. Gdy mieszanka osiągnie temperaturę ciała, dodajemy olejek melisowy i dalej mieszamy aż do oziębienia.

Przechowywać wyłącznie w zimnie!

Stosowanie i działanie: Posiadający wiele cennych biologicznych czynników krem przeciwzmarszczkowy jest idealnym środkiem do przeprowa­dzenia kuracji zaniedbanej skóry okolic oczu.

Lekki olejek migdałowy szybko wnika w górne warstwy skóry, nie po­zostawiając po sobie nawet tłustych śladów, podczas gdy pachnący olejek melisowy działa łagodnie stymulujące Przy skłonnościach do tworzenia się zmarszczek pod oczami należy nanosić preparat kilka razy dziennie cieniutką warstwą.

Przy regularnym używaniu działa odżywczo i wygładzaj ąco, zapobiega tendencjom do tworzenia się zmarszczek i utrzymuje wrażliwą skórę okolic oczu w stanie miękkim i gładkim. Ze swym odczynem pH 5,5 odpowiada mniej więcej naturalnemu odczynowi ludzkiej skóry.

MAKIJAŻ OCZU

Dekoracyjne kosmetyki przeznaczone do malowania oczu niekoniecznie mają posiadać właściwości pielęgnacyjne — raczej upiększające. To, jakich cieni, tuszów do rzęs czy ołówków do brwi używamy, zależy wyłącznie od naszego upodobania oraz od tolerowania ich przez skórę. Łamiące się rzęsy, łzawiące oczy i chroniczne zapalenie spojówek są wyraźnymi oznakami nietolerowania przez skórę jakiegoś kosmetyku. Za ten stan rzeczy przeważnie odpowiedzialne są syntetyczne barwniki lub często występujące w kosmetykach typu upięk­szającego metale ciężkie, jak ołów czy arsen.

Nawet znosząc doskonale stosowane przez siebie kosmetyki, wiele uwagi należy poświęcić ich starannemu zmyciu. Ponieważ farby te nie zwykły rozpuszczać się w tradycyjnych środkach używanych do mycia, nawet nie próbujmy podchodzić do zmywania makijażu oka z wodą i mydłem.

Łagodne i delikatne, a mimo to bardzo dokładne zmycie makijażu oka osiągniemy stosując poniższy zmywacz:

Zmywacz do oczu

Składniki:

5 g białego wosku

20 g bezwodnej lanoliny (2 czubate łyżeczki do kawy)

5 g masła kakaowego

40 g oliwy z oliwek lub olejku ze słodkich migdałów

40 g wody różanej lub wody z kwiatu pomarańczy

2 krople olejku z melisy

Pasta do rzęs

Składniki:

2 g masła kakaowego

5 g olejku ze słodkich migdałów

2 g lanoliny (1/4 łyżeczki do kawy)

Wyrób: Wszystkie składniki roztapiamy na wrzątku. Jeśli po zastygnięciu pasta będzie zbyt twarda, można ją rozcieńczyć odrobiną olejku z zarodków pszennych i przełożyć do małego pojemniczka.

USTA I ZĘBY

Za czasów babuni do mycia zębów używano soli kuchennej, plasterków cytryny, herbatki szałwiowej i różnych płynów do ust, pochodzących od aptekarza. Były to wszystko słabo dezynfekujące, ściągające środki, wystar­czające jednak w zupełności do zachowania higieny jamy ustej.

Dziś jest zupełnie inaczej. Żyjemy w epoce pasty do zębów i manii dezyn­fekowania. Każdego konsumenta z pewnością zainteresuje, co też musi zawierać dziś pasta do zębów, by odpowiadać współczesnym gustom: głównymi skład­nikami są środki czyszczące, spoiwo, środki utrzymujące wilgoć, wytwarzające pianę, środki słodząco-aromatyzujące, środki bakteriobójcze i woda. Od środ­ków czyszczących zawartych w paście wymagane jest, by jednocześnie polerowa­ły do połysku, podczas gdy spoiwo powinno nadawać samej paście połysk i kremową konsystencję. Do słodzenia najczęściej służy sacharyna, a do utrzymania odpowiedniej wilgotności gliceryna lub syrop sorbitowy, ewentual­nie mieszanka obu czynników. Mydło jako czynnik pianotwórczy zostało już dawno zepchnięte na daleki margines, w nowoczesnych pastach używa się zwykle tensydów, które są środkami chemicznie aktywnymi — pochodnymi detergen­tów. Środki konserwujące mają za zadanie nie dopuścić do zepsucia się bądź utraty właściwości przez spoiwa i elementy utrzymujące wilgoć podczas długiego składowania.

Krople eukaliptusowe

Składniki:

70 g wody destylowanej

30 g alkoholu 96-procentowego

10 kropli nalewki eukaliptusowej

kilka ziarenek mentolu

Wyrób: Rozpuszczamy mentol w alkoholu i po domieszaniu nalewki eukaliptusowej mieszamy z wodą destylowaną. Zlewamy do butelki i kilka razy mocno wstrząsamy.

Stosowanie: Krople przed użyciem należy rozcieńczyć. Skuteczną proporcją są 1-2 łyżeczki do kawy na szklankę wody.

Krople mirrowe

Składniki:

60 g wody destylowanej

20 g alkoholu 96-procentowego

15 kropli olejku miętowego

15 kropli nalewki z mirry

Wyrób: Mieszamy wszystkie składniki i po zlaniu do butelki kilkakrotnie mocno wstrząsamy.

Stosowanie: Mleczny płyn stosujemy również rozcieńczony w proporcji 1-2 łyżeczki do kawy na szklankę wody. Krople z mirrą są szczególnie zalecane przy skłonnościach do przeziębień oraz przy zapaleniu jamy ustnej i gardła.

Pomadka do ust

Składniki:

5 g białego wosku

5 g masła kakaowego

10 g olejku ze słodkich migdałów

Wyrób: Wszystkie składniki topimy w porcelanowym naczyńku na wrząt­ku, po czym stopioną masę na ciepło przekładamy do naczynia na krem. Praktycznie jest przelać gorącą pomadkę do wielu malutkich zamykanych naczynek — zajmą mniej miejsca w torebce.

Istnieje też wiele innych środków pomagających w utrzymaniu miękkich i gładkich ust. Można je na przykład szczotkować najmiększą dziecięcą szczoteczką do zębów, maźniętą odrobiną czystej lanoliny — pobudza to cyrkulację krwi, dzięki czemu usta uzyskują piękny różowy odcień.

Nawet podczas prac kuchennych można niejako przy okazji coś zrobić dla swych ust — rozsmarowanie palcem odrobiny zwykłego masła na ustach wygładzi nam spękane wargi. Wklepanie w usta odrobiny miodu pszczelego jest też starym domowym sposobem na delikatne i miękkie usta.

Jeśli usta skłaniają się ku permanentnemu wysychaniu lub nawet do zapaleń, przyczynę może stanowić nietolerowanie przez nasz organizm używanej szminki. Przy zastosowaniu poniższej maseczki szybko uzyskamy poprawę:

Maseczka na usta

Mieszamy w równych częściach świeży twaróg z miodem. Grubą warstwą nakładamy na usta na co najmniej pół godziny. W celu uzyskania szybszego efektu możemy maseczkę nakładać kilka razy dziennie.

Mieszanka z soku cytrynowego, miodu i mleka jest dobrym lotionem do pielęgnacji dłoni — buteleczkę takiej mieszaniny warto trzymać w kuchni pod ręką i nacierać nią dłonie, gdy nie mamy ochoty na nasmarowanie ich tłustym kremem.

Zrobić taki lotion jest bardzo prosto: podgrzewamy lekko filiżankę mleka, rozpuszczamy w nim łyżeczkę do kawy miodu i dodajemy sok z połowy cytryny.

Im tłustsze jest mydło używane do codziennego mycia rąk, tym mniej mamy wysuszoną skórę. Przy myciu warto całą dłoń przeszczotkować średnio twardą szczoteczką do rąk, wzmacnia to muskulaturę dłoni i usuwa wszelkie zbędne a jeszcze się trzymające łuseczki martwych komórek skóry. Po myciu dłonie należy zawsze bardzo dokładnie wypłukać i wysuszyć, gdyż pozostawione na powierzchni skóry cząsteczki wody i mydła sprawiają, że dłonie stają się przesuszone i szorstkie.

Jeśli na przykład ze względów zawodowych jesteśmy zmuszeni do bardzo częstego mycia rąk, powinniśmy się wystrzegać twardej wody. By zneutralizować nawet ślady alkalicznego odczynu, warto do ostatniego płukania dłoni dodać odrobinę octu owocowego lub soku z cytryny.

W zasadzie środki przeznaczone do pielęgnacji ciała pokrywają się ze środkami do pielęgnacji dłoni. Bez obaw można używać wytworzonych włas­noręcznie kremów odżywczych do smarowania dłoni, szczególnie jeśli są przeznaczone do szybkiego zużycia. Do pielęgnowania delikatnej skóry dłoni nadają się wszystkie kremy zawierające lanolinę, wosk, masło kakaowe oraz olejki ze słodkich migdałów, z awokado i z czystą oliwą.

Gdy z ostatniego wytwarzania kremów pozostanie nam odrobina lanoliny, możemy natrzeć sobie dłonie na noc lub sporządzić maseczkę na dłonie:

Maseczka na dłonie

Mieszamy łyżkę stołową lanoliny z połową żółtka i połową łyżeczki do kawy olejku migdałowego. Pastę nanosimy grubą warstwą na dłonie i na wierzch naciągamy parę bawełnianych wygotowanych rękawiczek. Maseczka powinna działać tak długo jak się da — najlepiej przez całą noc.

Jest to prawdziwie cudowna kuracja przeciw szorstkim, spękanym, czer­wonym dłoniom oraz zrogowaceniom na czubeczkach palców. Jeśli nie zużyjemy maseczki do końca, możemy dodać do niej mocne zakropienie sokiem cyt­rynowym i użyć jako kremu na dzień.

A oto jeszcze jeden przepis na łatwe wyprodukowanie kremu ochronnego do codziennego użytku. Jest to typowy krem chroniący ręce przed wpływem pogody, przez który nie przenika woda:

Krem ochronny

Składniki:

1 część masła kakaowego

1 część lanoliny

1 część olejku ze słodkich migdałów

Wyrób: Wszystkie trzy składniki topimy we wrzątku i mieszamy aż do wystudzenia. Przekładamy do pojemniczka.

Stosowanie: Średnio grubą warstwę kremu nakładamy na dłonie przed wszelkimi pracami w domu narażającymi ręce na zniszczenie.

Przy wyrabianiu kremów do pielęgnacji twarzy nic nie stoi na przeszkodzie, by napełnić sobie również drugi pojemniczek przeznaczony do pielęgnacji dłoni. Kremy o dużej zawartości tłuszczu chronią i pielęgnują, dlatego nadają się przede wszystkim do nanoszenia wieczorem przed pójściem spać lub jako środki ochronne przed podjęciem robót domowych. Poniżej jeszcze jeden przepis na krem ochronny na bazie wazeliny:

Krem wazelinowy

Składniki:

70 g wazeliny

15 g masła kakaowego

10 g bezwodnej lanoliny

5 kropli olejku cytrynowego

Wyrób: Sposób produkcji tego klasycznego kremu ochronnego do rąk jest niezwykle prosty. Najpierw roztapiamy wazelinę na wrzątku. Po całkowitym roztopieniu dodajemy masło kakaowe i lanolinę, doprowadzając mieszankę tłuszczową do temperatury 70°C. Mieszamy mikserem elektrycznym nastawio-mym na minimalne obroty. Gdy mieszanka nieco przestygnie, perfumujemy ją olejkiem cytrynowym i dalej mieszamy aż do kompletnego wystudzenia. Zamiast olejku cytrynowego możemy użyć również innych tonacji zapachowych, np. melisy, mięty czy lawendy. Po wystudzeniu przekładamy do pojemniczka.

Stosowanie i działanie: Poprzez dodanie wazeliny ta maść do rąk silnie odpiera wodę i chroni skórę. Przez regularne nacieranie rąk tym kremem uchronimy je przed odtłuszczeniem, spękaniem, odciskami i nieprzyjemnym czerwonym zabarwieniem. Pojemniczek z tym kremem warto postawić w kuchni w widocznym miejscu tak, by nigdy nie zapomnieć o nałożeniu ochronnej warstwy przed oraz po wszelkich pracach kuchennych. Prócz tego można jej używać przed wszelkimi pracami ogródkowymi czy na wolnym powietrzu oraz jako kremu ochronnego na dzień przy bardzo zimnej i jednocześnie wilgotnej pogodzie.

ZANIEDBANE DŁONIE

Gdy ręce są bardzo zapuszczone, szorstkie, spękane i zaczerwienione, musimy je oczywiście pielęgnować w specjalny sposób. Należy zacząć od zwracania baczniejszej uwagi na ich chronienie: do uciążliwych prac używać wyściełanych w środku rękawiczek gumowych, do ochrony przed zimnem zakładać grube, niezbyt obcisłe rękawiczki zimowe, po myciu ręce starannie suszyć i kremować odżywczymi specyfikami.

Przeciwko zrogowaciałym i spierzchniętym dłoniom skutkują nacierania rozcieńczonym octem owocowym lub sokiem cytrynowym oraz moczenie ich w naparach tymianku, szałwii i rumianku.

Zmiękczacz do skórek

Składniki:

10 g Tween 80

10 g gliceryny

30 g wody destylowanej

Wyrób: Jest zupełnie prosty. Wszystkie składniki należy połączyć w jednym naczyniu i porządnie wymieszać — aż do uzyskania jednorodnej konsystencji.

Użycie: Preparat należy bardzo oszczędnie nanieść na skórki i pozwolić mu przez chwilę działać. Potem zmiękła skórkę przesuwamy ku górze przy pomocy patyczka owiniętego watą — powinien być z miękkiego drewna — lub specjalnego wacika do czyszczenia uszu. Nie należy przy tym zbyt mocno naciskać. Tkwiące jeszcze u nasady paznokcia resztki nie rozpuszczonej skórki usuwamy za pomocą cążek. Przy użyciu cążek należy pamiętać o ich każdo­razowym zdezynfekowaniu spirytusem czystym lub kosmetycznym oraz by resztek skórki nie wycinać lecz delikatnie odrywać.

Po zabiegu myjemy dłonie szczotkując je przy tym lekko. Po wysuszeniu opiłowujemy paznokcie jeszcze raz drobniutkim pilniczkiem, by usunąć dokład­nie wszelkie odstające resztki paznokci. Gdy zdmuchniemy opiłki, nakładamy na dłonie tłusty krem. Jeśli zamierzamy paznokcie polakierować, warto je przedtem przepolerować poduszeczką zamszową lub irchową — lakier położony na tak przygotowane paznokcie daje się równomierniej rozłożyć, dłużej się trzyma i rzadziej odpryskuje.

Od czasu do czasu padają stwierdzenia, że lakier do paznokci uniemożliwia ich oddychanie. Jest to czysta bzdura, gdyż paznokcie są tworem rogowym pozbawionym naczyń krwionośnych, nerwów i nie oddychającym, w odróż­nieniu od swego podłoża. Z tego powodu lakierując paznokcie warto pozostawić

KĄPIELE ZIOŁOWE

Moczenie nóg z różnorakimi czynnikami ziołowymi może być stosowane na wiele różnych bolączek. Przy podanych niżej dodatkach do wody bierzemy czubatą garść suszonych ziół na ilość wody wystarczającą do zamoczenia obu stóp po kostki. Robimy napar zalewając zioła wrzącą wodą i odstawiając na 20 minut do naciągnięcia. Odcedzony płyn wlewamy do miednicy z ciepłą wodą. Czas moczenia stóp nie powinien przekraczać 10 minut. Ponieważ w tym czasie niewielka ilość wody szybko wystygnie, zaleca się napełnić miednicę tylko do połowy i po 5 minutach dolać gorącej wody. Korzyść jest podwójna — całe 10 minut stopy spędzą w miłej, ciepłej wodzie, w dodatku stała temperatura lepiej wpływa na działanie leczniczych substancji w ziołach.

Dodatki na różne okazje

• zmęczone stopy, nogi — kwiat rumianku, tatarak (korzeń), tysięcznik pospolity, rozmaryn, mięta

• bóle w stawach — kwiat arniki, rozmaryn

• poranione stopy — kora dębowa, szałwia, skrzyp polny

• odparzone stopy — mięta, konopie, czarny bez

• usuwanie złego zapachu ze stóp — lawenda,rozmaryn,tymianek

• odmrożenia stóp — kora dębowa

• katar i przeziębienia — olejek eukaliptusowy, olejek z sosny karłowatej, szałwia, koper włoski i miód. Olejków stosujemy pełną łyżkę stołową, miodu pszczelego — połowę filiżanki.

Po moczeniu stopy energicznie wycieramy ręcznikiem — najlepiej szorstkim frotowym — wycierając pojedynczo palce i skórę między nimi. Pozostawienie drobin wody między palcami stóp sprzyja rozwojowi bakterii i zarodników grzyba mogących przywędrować zewsząd. Staranne wycieranie uniemożliwi im rozwój. Potem wmasowujemy w stopy tłusty krem. Najlepiej stosować kos­metyki przemiennie — tłusty krem na noc, rano dla odświeżenia ocet toaletowy lub ziołowy tonik. Nacieranie zawsze należy łączyć z lekkim masażem: płaską dłoń okrężnymi ruchami przesuwamy po podbiciu i podeszwie masując stopę oburącz od czubków palców aż do łydek.

Puder do stóp

Składniki:

5 g kwasu garbnikowego

30 g talku

10 g bolus alba (glinki białej)

5 g tlenku cynku

Wyrób: Wszystkie składniki łączymy w jednym naczyniu i po zamknięciu starannie mieszamy przez wstrząsanie.

Stosowanie i działanie: Stosowanie tego przyjemnego pudru zaleca się, jeśli musimy dużo stać, wybieramy się na górską wędrówkę w wysokich butach lub jeśli mamy stopy skłonne do odparzeń. Pudrując nogi unikniemy też ich puchnięcia.

W walce z nadmiernym poceniem się możemy grubszą warstwę tego pudru nanieść na stopy i pozostawić przez całą noc.

Maść przeciw wypryskom

Składniki:

30 g miękkiej pasty cynkowej

15 g glinki leczniczej (jedna czubata łyżka stołowa)

2 krople olejku miętowego

Wyrób: Miękką pastę cynkową nabędziemy gotową w aptece. Najpierw rozpuszczamy ją we wrzątku i gdy osiągnie temperaturę 60°C, zdejmujemy ją na bok i dodajemy glinkę leczniczą. Mieszamy mikserem do uzyskania jednorodnej konsystencji. Krótko przed wystygnięciem maści dodajemy olejek miętowy i mieszamy dalej aż do całkowitego wystudzenia. Przekładamy w mały pojemniczek.

Stosowanie i działanie: Pojedynczo występujących pryszczyków i wągrów można się łatwo pozbyć bez konieczności wyciskania. Po myciu nakładamy odrobinę tej maści na pryszcz i najbliższą okolicę i pozostawiamy na noc. W żadnym wypadku nie wolno maścią smarować całej twarzy, gdyż ma działanie wysoce wysuszające i ściągające. Jeśli chcemy zastosować ją na większe partie skóry niż jeden pryszczyk, należy skórę uprzednio nasycić kremem o wysokiej zawartości tłuszczu.

Sezamowy krem przeciwsłoneczny

Składniki:

5 g wosku pszczelego

15 g bezwodnej lanoliny (1, 5 czubate łyżeczki do kawy)

40 g oleju sezamowego

40 g wody z kwiatu pomarańczy

Wyrób: Rozpuszczamy wosk i lanolinę na wrzątku. Dodajemy olej sezamo­wy i podgrzewamy mieszankę do 60°C. W międzyczasie podgrzewamy wodę

z kwiatu pomarańczy do tej samej temperatury. Zdejmujemy mieszankę tłuszczową z wrzątku i dodajemy podgrzaną wodę. Mikserem nastawio­nym na minimalne obroty mieszamy aż do wystudzenia. Przekładamy do pojemniczka.

Stosowanie i działanie: Kremem nacieramy się od stóp do głów. Nie jest oczywiście przeznaczony do smażenia się całymi godzinami w słońcu, gdyż nie jest to w ogóle zalecane — rujnuje skórę i systematycznie przyczynia się do powstawania zmarszczek. Po nasmarowaniu się kremem można po prostu przebywać na słońcu dłużej niż nie stosując żadnych specyfików — zapobiega on nadmiernemu wysuszaniu skóry.

Olejek do opalania

Składniki:

1 część olejku sezamowego

1 część olejku z awokado

Wyrób: Mieszamy razem dwa składniki i już mamy gotowy olejek do opalania.

Stosowanie i działanie: Olejek osłania przed nadmiarem promieni słonecznych. Stosując go nabędziemy pięknej złocistobrązowej opalenizny, pod warunkiem że będziemy się opalać z umiarem, najlepiej zgodnie z wcześniejszymi wskazówkami.

Lotion do skóry z trądzikiem

Składnik	% W/W	Producent
FAZA A
Aqua	Qs	-
Glycerin	4,0	-
FAZA B
Mackpro NLP (Quadernium-79Hydrolized Collagen)	11,3	McIntyre
Isopropyl Myristate	3,25	-
Cetearyl Alkohol	2,0	-
Stearic Acid	4,0	-
Fancorsil A (Dimeticone and Cyclometicone)	0,25	Fancor
FAZA C
Benzoyl Peroxide	5,3	-
Mackernium 261 (Guar Hydroxypropyltrimonium Chloride)	0,5	McIntyre
Paragon MEPB (Phenoxyethanol Methylparaben Butylparaben Ethylparaben Propylparaben)	0,5	McIntyre
Sodium Hydroxide (pH adjust)	q.s.	-
Perfum	q.s.	-

Procedura: W oddzielnych pojemnikach wymieszać składniki fazy A i B podgrzać do temperatury 75*C dodać fazę A do fazy B mieszając przez 10 minut następnie wolno schłodzić do temperatury 35*C dodawać kolejno składniki z fazy C mieszając dokładnie przed dodaniem nastąpnego. ustalić pH 5,5 - 6,0.

 

Krem nawilżający

Składnik	% W/W	Producent
FAZA A
Aqua	Qs	-
Glycerin 99,5%	3,0	-
Fancor Uni-Embase (Emulsifying Wax NF Dimeticone PEG-8 Meadowfoamate Amidopropyl Betaine)	5,0	Fancor
Paragon PPM	0,25	McIntyre
FAZA B
Cetearyl Alcohol	0,5	-
Mineral Oil	10,0	-
Meadowlactone (Meadowfoam Delta Lactone)	2,0	Fancor
DMDM Hydantoin	0,4	McIntyre
FAZA C
Matricaria Extract	0,15	-

Procedura: W oddzielnych pojemnikach wymieszać składniki fazy A i B podgrzać do temperatury 80*C dodać fazę A do fazy B mieszając przez 10 - 15 minut następnie wolno schłodzić do temperatury 55*C dodać składnik z fazy C mieszając dokładnie.

 

Krem nawilżający z olejem abisyńskim

Składnik	% W/W	Producent
Aqua	76.25	-
Propylene Glycol	5.0	-
Fanwax Sew-P (Emulsifying Wax)	8.0	Fancor
Fancor Ayssinian Oil (Crambe Abyssinica Seed Oil)	9.0	Fancor
Fancor Meadowester GME (Octyl Dodecyl Meadowfoamate)	1.0	Fancor
Paragon PPM (Preservative)	0.75	McIntyre

Szampon do włosów prosta (bazowa) formulacja

Składnik	% W/W	Producent
Aqua	66,0	-
Sodium laureth sulfate	24,0	-
Makam 35 (Cocoamidopropyl Betaine)	9,0	McIntyre
Mackamide CS (Cocoamide DEA)	1,0	McIntyre
Lactic acid	Qs to pH 6,0	-
Paragon G-2 (Propylene Glycol Diazolidinyl Urea Methylparaben Propylparaben)	0,6	McIntyre
Sodium chloride	Qs	-

KURS MAKIJAŻU

1. NARZĘDZIA

1. GĄBECZKI LATEKSOWE

Wielu wizażystów nakładając podkład posługuje się właśnie takimi gąbeczkami (przyznam, że ja również). Najwygodniej posługiwać się tymi wyprofilowanymi w kształcie trójkąta. Dobra gąbeczka powinna być delikatna, sprężysta i podczas prania ciepłą wodą i mydłem bądź szamponem, powinna zwiększać swoją objętość. Dzięki temu można bardzo dokładnie pozbyć się z niej resztek podkładu.

Dzięki gąbeczce podkład rozkłada się równomiernie, łatwo jest kontrolować jego grubość i na pewno wygodniej jest cieniować twarz jeśli użyjemy na przykład dwóch kolorów podkładu.

Podsumowując plusami są:

• duża precyzja,

• higiena,

• łatwe dokonywanie poprawek.

Minusy:

• czasami aż nazbyt duża precyzja, spora część podkładu pozostaje na gąbeczce, przez co szybciej zużywamy kosmetyk,

Moja uwaga: absolutnie nie mam zamiaru sugerować Paniom, że jedynie za pomocą gąbeczki osiągniemy zadawalający efekt. Nasze palce mogą być równie precyzyjne. Chodzi tu głównie o jedną z technik.

2. PĘDZLE

Do wykonania perfekcyjnego makijażu ( mówię tu o makijażu w którym oko jest idealnie wycieniowane, kreseczka eye-linera cieniutka i precyzyjna a usta naprawdę symetryczne) potrzeba niestety bardzo dobrych pędzli. Powinny to być pędzle z naturalnego włosia np.: z sobola, z wiewiórki, kuny, kozy bądź bobra. Ponieważ są to drogie narzędzia należy zwrócić szczególną uwagę na jakość ich wykonania. Aby sprawdzić czy pędzel jest rzeczywiście wart swej ceny należy nim przeciągnąć po dłoni. Jeśli się "złoży" a nie "rozczapierzy" to znaczy, że pędzel jest dobry. Dlatego nie sugerujmy się jedynie opinią sprzedawcy, "że jest to świetny pędzel z naturalnego włosia" tylko sami sprawdźmy jak będzie się on zachowywał podczas malowania.

Jeżeli już zakupimy pędzle to należy je odpowiednio czyścić i konserwować a wtedy na pewno będą nam służyć długie lata. Najlepiej czyścić je propanolem albo płynem do dezynfekcji narzędzi chirurgicznych dostępny w aptece. Pół litra takiego płynu wystarcza naprawdę na bardzo długo. Odrobinę płynu lejemy do mniejszego naczynia, następnie delikatnie moczymy pędzel i wycieramy go z włosem w papierową serwetkę. Powtarzamy tę czynność kilkukrotnie, aż pędzel będzie czysty. Jest to sposób bardzo prosty i skuteczny a co najważniejsze nie niszczy włosia. Niektórzy makijażyści proponują pranie pędzli w ciepłej wodzie i szamponie. Ja osobiście odradzam tę metodę, ponieważ włos traci swój naturalny poślizg i elektrostatyczność.

Każdy wizażysta posiada w swoim arsenale od kilku do kilkunastu pędzli. Jest to ich tajna broń i nie rzadko powód do dumy.
Moim zdaniem do celów prywatnych, każdej z Pań wystarczą w zupełności cztery podstawowe pędzle:

• duży do pudru,

• ścięty ukośnie, mniejszy do różu,

• jeden płaski lub półokrągły do cieni,

• oraz jeden do ust

Natomiast Panie, które chcą pogłębiać swoje umiejętności powinny dodatkowo zaopatrzyć się w:

• cieniutki pędzelek eye-linera,

• mały, skośnie ścięty pędzelek do malowania brwi,

• pędzelek płaski do korektora,

• aplikator z gąbką,

• maskarę do rozczesywania rzęs albo metalowy grzebyczek,

• oraz zalotkę

Oprócz tych profesjonalnych narzędzi zawsze bardzo przydatne są patyczki i płatki higieniczne. Można nimi doskonale bez rujnowania całego makijażu dokonać poprawek, np.: zebrać z kącików nadmiar podkładu, zetrzeć rozmazany tusz i szminkę czy zmyć puder z brwi i pieprzyków.

2. PODKŁADY, KOREKTORY, TONERY

Gdybym miała określić dwa najważniejsze kosmetyki, bez wahania odpowiedziałabym, że jest to podkład i tusz do rzęs. Umiejętnie dobrany i położony podkład potrafi naprawdę zdziałać cuda. Wyrównuje koloryt cery, ożywia ją i rozświetla. Ale żeby osiągnąć taki efekt należy zastosować kilka podstawowych zasad.

1. wybieramy odpowiedni podkład

Zanim zdecydujemy się na kupno nowego podkładu powinnyśmy dokładnie określić stan skóry, tzn. rodzaj cery, ilość i głębokość zmarszczek, ewentualne przebarwienia, krosty czy rozszerzone pory. Są to niezwykle ważne elementy, które powinny decydować o konsystencji podkładu. Natomiast wybierając kolor to zawsze sprawdzajmy go na granicy żuchwy i szyi, i koniecznie w dziennym świetle ( nigdy nie sprawdzajmy koloru na dłoni i przy sztucznym świetle) Kolor powinien być jak najbardziej zbliżony do naturalnego koloru skóry. Pamiętaj, że zawsze jest lepiej wybrać podkład jaśniejszy niż zbyt ciemny, który zawsze dodaje lat.

Wybierając podkład mamy do wyboru:

1. Krem koloryzujący - jest to najlżejszy kosmetyk. Nie ma właściwości kryjących może jedynie wyrównać koloryt skóry. Jest on przeznaczony dla Pań cieszących się idealną zdrową cerą. Ja osobiście polecam go również osobom, których buzie usiane są wyraźnymi piegami. Piegowata cera pokryta kryjącym albo zbyt jasnym podkładem może w końcowym efekcie dawać wrażenie ziemistej i niezdrowej.

2. Fluid - jest to najbogatsza i najbardziej uniwersalna gama kosmetyków. W zależności od składu mogą go stosować Panie bardzo młode jak i te dużo starsze. Oprócz właściwości kryjących mogą nawilżać skórę, chronić przed szkodliwymi czynnikami, promieniowaniem a ostatnio niektóre z nich mają właściwości liftingujące. Większość firm kosmetycznych posiada w swojej ofercie, kilka typów fluidów. Najczęściej można wyróżnić trzy rodzaje:

• Fluidy rzadkie i lekko kryjące; najczęściej sprzedawane są w buteleczce z dozownikiem lub w tubce; doskonałe dla skóry pozbawionej przebarwień i rozszerzonych naczynek na dużych powierzchniach;

• Fluidy mocno lub średnio kryjące; często posiadają małe właściwości ścierne i należy je rozkładać szybko i precyzyjnie. Najlepiej nabrać sporą ilość kosmetyku na gąbeczkę lub na palec i następnie płynnymi pociągnięciami położyć go na policzkach, powiekach, brodzie, nosie i na czole. Zawsze nakładamy podkład od środka twarzy na zewnątrz;

• Fluidy liftingujące; przeznaczone są dla Pań w średnim wieku, u których widoczne są wyraźnie zmarszczki i zmieniony jest owal twarzy. Podkłady te w swoim składzie posiadają substancje lekko ściągające, poprawiające mikrokrążenie np. kofeinę oraz składniki załamujące światło pod różnymi kątami np. mikę. Dzięki czemu rysy są łagodniejsze a zmarszczki mniej widoczne;
  Płynne podkłady szczególnie polecam Paniom z rozszerzonymi porami i ze zmarszczkami. Inne kosmetyki mają niestety zbyt ciężką konsystencję i mogą zbierając się w nierównościach podkreślić defekty skóry.

Podkład w sztyfcie - Kobietom, które czas wykonywania makijażu chcą skrócić do niezbędnego minimum polecam kompakt lub podkład w sztyfcie. Oprócz oszczędzania porannych minut mają one tę przewagę nad płynnymi fluidami, że można je mieć zawsze przy sobie i dyskretnie robić poprawki bez potrzeby zmywania całego makijażu. Należy jednak wiedzieć, że maluje się nimi inaczej niż płynnym fluidem.
Sztyftem przeciąga się po twarzy jak szminką po ustach tworząc smugi od środka twarzy na zewnątrz i od dołu ku górze. Smugi rozsmarowuje się w tym samym kierunku gąbeczką albo palcami. Najczęściej tego typu podkłady są półprzejrzyste i chcą osiągnąć mocno kryjący efekt można tę czynność powtórzyć na całej twarzy bądź tylko miejscowo.

Kompakty - mają właściwości średnio lub bardzo kryjące. Decydując się na któryś z nich również dopasowujemy go do typu skóry. Inny do tłustej, inny do suchej. W zależności od tego czy nałoży się go suchą, czy zwilżoną gąbką zachowa się on na skórze jak puder bądź jak fluid. I w jednym i w drugim przypadku nabierając odrobinę kosmetyku na gąbeczkę dociska się ją do twarzy miejsce po miejscu. Kosmetyk ten roztarty po skórze nie wypełni jej nierówności a tylko podkreśli zmarszczki i rozszerzone pory. Dlatego polecam je młodszym kobietom np. z problemami trądzikowymi, czy z przebarwieniami.

2. nakładanie podkładu

Z wyjątkiem kompaktów, które mają specjalną gąbeczką , pozostałe podkłady możemy nakładać lateksowymi gąbeczkami bądź palcami. Gąbeczką zawsze przeciągamy od środka twarzy na zewnątrz, nie zapominając oczywiście o powiekach i ustach (jeśli zależy nam na utrwaleniu pomadki). Natomiast malując palcami możemy również podkład delikatnie wklepywać. Często wizażyści preferują ten sposób, tłumacząc, że w ten sposób kosmetyk lepiej "wtapia się" ze skórą i pozwala dokładniej kontrolować jego grubość na poszczególnych jej partiach. Większość fluidów i niektóre podkłady w sztyfcie powinno się przypudrować.
Natomiast jak już wcześniej wspomniałam kompakty nakłada się specjalną gąbeczką na mokro bądź też na sucho, dociskając ją do skóry. Przybrudzone brwi, pieprzyki czy usta zmywa się patyczkiem kosmetycznym zwilżonym tonikiem lub kremem.

Defekty skóry, które retuszujemy podkładami:

• Rozszerzone naczynka krwionośne; Jeśli problem dotyczy głównie dużych powierzchni to pokrywamy całą twarz podkładem (najlepiej fluidem) o naturalnej kolorystyce cery, przypudrowujemy i tam gdzie zaczerwienienia jeszcze przebijają wklepujemy jeszcze jedną warstwę podkładu. Najlepiej jeśli użyjemy podkładu mocno kryjącego, ale nie jest to wymóg konieczny. Ważne jest żeby przy poprawkach kosmetyk wklepywać a nie rozcierać. Wizażyści zaczerwienione miejsca pokrywają przed podkładem zielonym korektorem lub tonerem, ale technika ta wymaga dość dużej wprawy i wyczucia.

• Rozszerzone pory; lekki fluid wklepujemy palcami i nakładamy puder.

• Zmarszczki; nie używajmy kompaktów; w bruzdach i zmarszczkach mimicznych podkłady i pudry nakładamy bardzo oszczędnie a ich nadmiar najlepiej ściągać suchymi patyczkami kosmetycznymi. Kolorystycznie najlepsze są jasne, perłowe beże, zbyt ciemny podkład postarza;

• Zszarzała cera; zastosuj podkład w odcieniu różowawym, nigdy w żółtym;

Korektory

Niestety nawet najlepsze podkłady czasami nie radzą sobie z niektórymi niedoskonałościami cery. Pojedyncze żyłki, przebarwienia, krosty czy sińce pod oczami potrafią zepsuć końcowy efekt makijażu. I właśnie do takich "sytuacji awaryjnych" został stworzony korektor. Mamy ich całą gamę o różnej kolorystyce i konsystencji. Trudno jest mi radzić jakiego typu korektor jest najlepszy. Na pewno Paniom niezbyt doświadczonym w sztuce makijażu polecam korektory o lekkiej, płynnej konsystencji np. z aplikatorem z gąbki. Natomiast korektory w sztyfcie mają lepsze właściwości kryjące ale należy uważać aby nie położyć go w nadmiarze. Dlatego wybierając korektory w formie stałej najlepiej posługiwać się małym pędzelkiem. Pamiętajmy, że tutaj szczególnie liczy się umiar i wyczucie.

Defekty skóry, które retuszujemy korektorami:

• Rozszerzone naczynka krwionośne; zamiast pokrywania zaczerwienionych partii twarzy dodatkową warstwą podkładu możemy użyć korektora w kolorze zielonym, ale nie może to być dosłowna zieleń a raczej rozbielony seledyn. Jeśli istnieje obawa, że kolor może przebijać przez podkład to lepiej jest użyć korektora beżowego ale o ton jaśniejszego od skóry. W tym przypadku korektor zawsze kładziemy pod podkład.

• Sińce pod oczami; największym problemem są zmarszczki mimiczne, w których zbiera się nadmiar kosmetyków. Dlatego w tych partiach unikaj ciężkich korektorów pudrowych w sztyfcie, lepsze są te płynne. Wizażyści, pokrywając cienie, często posługują się jasno-seledynowym korektorem tzw. Vanish'em. Jest doskonały kosmetyk używany w filmie, sesjach fotograficznych i na pokazach ale niestety dostępny jest jedynie w sklepach dla profesjonalistów. Do użytku codziennego polecam korektor o ton jaśniejszy niż podkład ale w tej samej tonacji. Najpierw cieniutką warstwą korektora pokrywamy cienie pod oczami, nie zapominając o kąciku oka przy nasadzie nosa. Potem delikatnie wklepujemy odrobinę podkładu i przypudrowujemy.

• Krosty, zaskórniki; jeśli wyprysk jest bardzo czerwony można go pokryć zielonym korektorem, ale zawsze przed położeniem podkładu. Natomiast jeśli wybierzemy korektor o naturalnym odcieniu skóry to możemy korektor położyć przed i po podkładzie. Ja do zakrywania krost preferuję cieliste korektory stałe, które nakładam pędzelkiem warstwowo, dokładnie przy tym rozcierając krawędzie. Potem delikatnie wklepuję fluid i pudruję.

• Przebarwienia; jeśli chodzi o przebarwienia to postępujemy podobnie jak z krostami, ale korektor wybieramy w żółtawym kolorze. Dokładnie go wklepujemy i zacieramy krawędzie.

Tonery

Tonery na rynku kosmetycznym pojawiły się stosunkowo niedawno i chyba nie do końca doceniamy ich możliwości. Ich delikatna konsystencja i piękne kolory cieszą oczy. Ale ciśnie się na usta pytanie "co z tym można zrobić?". Tym bardziej, że producenci raczej rzadko silą się na wyjaśnienia.

Tonery perłowe i srebrne; służą mi głównie do rozświetlania twarzy; efekt mocniejszy otrzymamy kładąc go na suchą skórę, bądź bardzo delikatny gdy połączymy go z fluidem. Jeśli istnieje obawa, że twarz będzie zbyt błyszcząca to lepiej delikatnie tonerem zaznaczyć tylko niektóre elementy twarzy np.: kości policzkowe, żuchwę czy skronie. Tonery te nadają się również doskonale do zaznaczenia ramion albo dekoltu. Natomiast perłowym dodatkowo czasami rozjaśniam zbyt ciemny podkład.

Toner złoty; podobnie jak srebrny służy mi do rozświetlania twarzy i ciała ale stosuję go najczęściej u osób opalonych w połączeniu z bardzo delikatnym podkładem albo z kremem koloryzującym. Skóra opalona powinna błyszczeć, inaczej sprawia wrażenie przesuszonej i starej.

Toner różowy; w tym sezonie powinien być wyjątkowo popularny. Ja różowym tonerem ożywiam zszarzałą cerę. Wklepuję go delikatnie na położony wcześniej podkład (ale jeszcze przed przypudrowaniem) najczęściej na kościach policzkowych, koniuszku nosa, brody oraz na czole przy nasadzie włosów.

Toner brzoskwiniowy; nakładam go podobnie jak różowy ale stosuję go na lekko opalone matowe buzie.

Toner zielony; podobnie jak korektorem pokrywa się nim wszystkie zaczerwienienia np.: na policzkach czy na powiekach ale zawsze kładziemy go pod podkład. Sądzę, że bardzo dobrze spełni swą kamuflującą rolę jeśli zaczerwienienia nie są zbyt intensywne.

Toner niebieski; kładziemy go również pod podkład, ale możemy go zastosować na całej twarzy. Polecam go szczególnie nałogowym palaczkom, których skóra ma często żółtawy odcień.

3. PUDRY I RÓŻE

Generalnie zadaniem pudru jest utrwalenie i zmatowienie podkładu. Ale to właśnie dzięki niemu twarz jest jedwabista a cienie i róż mogą mieć miękką linię. I nie należy się obawiać, że jest przyczyną zatkanych porów czy wysuszonej skóry. Skład pudru w niczym nie przypomina ciężkich, gruboziarnistych kosmetyków naszych babć.

Jeśli zależy nam na naprawdę delikatnym makijażu, nie używajmy pudrów kompaktowych, czyli prasowanych. Co prawda często jest on nie zastąpiony, jeśli w ciągu dnia trzeba przypudrować błyszczący nos, ale naprawdę nie nadaje się do wykończania makijażu. Do tego celu służy puder sypki. Jest to kosmetyk dzięki któremu wizażyści potrafią zdziałać cuda. Jego głównymi atutami są: możliwość dokładnego, delikatnego i równomiernego naniesienia go na skórę, doskonałe "zlanie się" z podkładem a co się z tym wiąże jego doskonała trwałość.
Dlatego też wykonując makijaż, niezależnie czy to dzienny, czy też wieczorowy używajmy pudru sypkiego.

Moda na jasną, rozświetloną cerę utrzymuje się od ponad roku. Do wykonania takiego makijażu służą między innymi pudry rozświetlające. Niestety używanie tych pudrów wymaga niemałej wprawy i znajomości kilku reguł.
Malując się musimy pamiętać o tym, że twarz to nie płaskie płótno obrazu ale bryła, którą można pięknie modelować. Pamiętajmy o prostej zasadzie, że to co jest jasne czy błyszczące optycznie się uwypukla, a wszystkie ciemne, matowe plamy dają wrażenie głębi. Kierując się tą zasadą możemy każdy element naszej twarzy podkreślić bądź też ukryć jej niedoskonałość.
Z tego właśnie powodu nie mogę dawać Wam rad w stylu "tego pudru używaj jedynie na kościach policzkowych i na nasadzie nosa"... nie tędy droga. Mogę Wam przekazać jedynie delikatne sugestie:

• Świetlisty makijaż najlepiej wygląda na idealnie gładkiej skórze, bez przebarwień, rozszerzonych porów czy trądziku. Kosmetyki rozświetlające twarz w swoim założeniu mają podkreślać nasze naturalne piękno, mają być uniwersalne i wygodne w użyciu.

• Paniom, które nie są takimi szczęściarzami radziłabym użyć wcześniej podkładu o lekkiej konsystencji lub też kremu koloryzującego (jeżeli to konieczne, również korektora).

• Panie o skórze tłustej lub mieszanej powinny później przypudrować zwykłym pudrem wyświecające się części twarzy. Tutaj istnieje pewne niebezpieczeństwo - pamiętajcie o tym, że świetlisty makijaż musi być jak delikatna mgiełka na twarzy - a im więcej kosmetyków tym grubsza ich warstwa...

• Delikatnie, ale bardzo efektownie rozświetlimy twarz mieszając np. złoty lub srebrny puder z podkładem lub kremem.

• Robiąc świetlisty makijaż twarzy nie zapominajcie również o swoim (!!!) ciałku.

• I najważniejsze - nigdy nie przesadzajcie! Najefektowniejsze jest lekkie muśnięcie blaskiem.

SPOSOBY NAKŁADANIA
Najlepiej i chyba najwygodniej jest nakładać go grubym pędzlem. Po zanurzeniu go w pudrze zawsze należy opukać pędzel o dłoń albo o opakowanie aby zdjąć nadmiar kosmetyku. Dopiero wtedy nakładamy go na twarz zawsze z od góry do dołu, zgodnie z kierunkiem układania się meszku na twarzy. Inaczej zamiast jedwabistej otrzymamy "włochatą" buźkę.
Sypki puder można również nakładać dużym włochatym puszkiem. Jest to nieco trudniejszy sposób ale również można osiągnąć dobry efekt jeśli po nabraniu pudru wciśniemy jego nadmiar w puszek przyciskając go najpierw do dłoni. Następnie delikatnie dotykając nim kolejne partie twarzy.

KOLOR
Ideałem jest jeśli kolor pudru jest w tym samym kolorze co podkład lub o ton jaśniejszy. Nigdy nie powinien być ciemniejszy bo utworzy ciemne plamy. Dla jasnych, karnacji polecam również puder transparentny. Ale niestety nie nadaje się on dla opalonej skóry, ponieważ może dać efekt szarości.

RÓŻ

Jest on niezwykle istotnym elementem makijażu, ponieważ nadaje ostateczny koloryt cerze, ożywia ją i modeluje. Twarz, która pokryta jest jedynie podkładem może dać płaski, nieciekawy efekt. Róż w pudrze nakłada się na wcześniej przypudrowaną twarz, najwygodniej jest użyć do tego średniej wielkości, ukośnie ściętego pędzla. Natomiast róż w kremie stosuje się w połączeniu z kremem koloryzującym (nie używamy wtedy pudru) wklepując go w skórę palcami. Osiągniemy wtedy bardzo naturalny, sportowy wygląd. Innowacją na rynku kosmetycznym jest Extrait de Vie, Lancome jest to róż w płynie. Możemy go stosować na policzki pod podkład lub na usta. Wymaga dużej wprawy i precyzji ale efekt jest niepowtarzalny.

SPOSOBY NAKŁADANIA
Najczęściej różem pokrywa się kości policzkowe ciągnąc pędzel od miejsca tuż pod skroniami w dół w kierunku nosa. Ale trzeba pamiętać, że sposób nakładania różu zależy od kształtu twarzy. Przy okrągłej nakłada się go bardziej ukośnie, przy pociągłej bardziej poziomo. Można nim również pokryć delikatnie koniuszek nosa i brodę oraz czoło przy nasadzie włosów.

KOLOR
Jeśli chodzi o kolorystykę to należy się kierować kolorem cery albo kolorem podkładu. Do cery jasnej o chłodnym różowawym odcieniu najlepsze są róże w tej właśnie tonacji. Natomiast wszelkie ciepłe brzoskwiniowe, łososiowe i rude róże najlepiej komponują się z cerą żółtawą.

4. MODELOWANIE TWRZY

Modelując twarz posługujemy się dwiema podstawowymi technikami, tj. rozjaśnianiem i cieniowaniem. Zasada jest bardzo prosta:

• wszystko co jasne uwypukla i podkreśla,

• wszystko co ciemne daje wrażenie głębi.

Niestety w praktyce okazuję to nie takie proste. Często trudno jest określić, które elementy twarzy wymagają delikatnej, bądź też mocniejszej korekty. Tutaj należy przede wszystkim wykorzystać sztukę obserwacji i własny obiektywizm.

Każda twarz jest inna i bardzo trudno jest przedstawić jedną, doskonałą formułkę. Nie mnie jednak istnieją pewne zasady, które na pewno ułatwią ten etap makijażu. Za idealną formę przyjmijmy owalną twarz z dużymi oczami, pełnymi wargami i proporcjonalnym, zgrabnym nosem. Załóżmy, że nasze poczynania będą dążyły do uzyskania efektu jak najbardziej zbliżonej do tego ideału.

ROZJAŚNIANIE

Do rozjaśniania mogą służyć korektory, tonery a także podkłady pod warunkiem, że są mniej więcej dwa tony jaśniejsze od bazowego podkładu( powinny być w tej samym odcieniu, albo różowawe albo żółtawe). To w jaki sposób je kładziemy zależy przede wszystkim od ich konsystencji. Te delikatne, półpłynne można kłaść na podkład, natomiast te cięższe polecam bezpośrednio na skórę.

Elementami twarzy, które najczęściej wyrównuje się optycznie poprzez jaśniejszą plamę. Są to głęboko osadzone oczy, cofnięta broda i czoło oraz głęboka bruzda nosowo-wargowy, zmarszczki mimiczne oczu, czoła czy ust.

Tak jak wspomniałam już wcześniej rozjaśniacze te możemy nakładać albo palcami, albo gąbeczką delikatnie wklepując miejsce po miejscu, kontrolując przy tym efekt w lustrze. Jeżeli chcemy bardzo delikatnie uwypuklić niektóre elementy twarzy zamiast płynnych rozjaśniaczy możemy użyć na podkład jaśniejszego pudru lub pudru rozświetlającego. Zasada jest podobna jak przy korektorach.

CIENIOWANIE

Do cieniowania najlepszy jest ciemny róż w kremie (w kolorze ciemnobrązowym) lub puder w odcieniu terakoty. W pierwszym przypadku róż nakładamy bezpośrednio na podkład i pudrujemy. Natomiast jeśli użyjemy kosmetyków pudrowych, nakładamy je już na wcześniej przypudrowaną twarz. Kosmetyki te należy nakładać niezwykle delikatnie i w małych ilościach!! Najbezpieczniej jest po zanurzeniu pędzla albo gąbeczki w kosmetyku jego nadmiar pozostawić najpierw na dłoni. Należy również pamiętać, aby przejścia między ciemniejszym a jaśniejszym kosmetykiem były bardzo łagodne.

Partie twarzy, które można cieniowaniem skorygować, czyli optycznie cofnąć lub wyszczuplić:

• okrągłe policzki; kosmetyk, którym cieniujemy nakładamy ukośnie poniżej kości policzkowej (przypominam, że na kości policzkowej nakładamy róż); aby efekt był naprawdę dobry przejście między różem a "cieniem" musi być bardzo płynne i delikatne;

• szeroka szczęka; ścinamy delikatnie boki żuchwy; tego typu korekcję polecam raczej na wieczorowe wyjścia, przy świetle dziennym żuchwa może za bardzo odcinać się od szyi;

• szerokie czoło; brązowym różem w pudrze pokrywa się skórę przy nasadzie włosów; ten sam zabieg przy owalnej linii włosów wykonany delikatnym różem o tonacji różowej lub brzoskwiniowej bardzo ożywi i odświeży twarz;

• szeroki nos; oczywiście przyciemniamy go po bokach;

• długi nos i wystająca broda; skracamy nanosząc na jego koniuszek odrobinę ciemniejszego podkładu albo pudru w kamieniu;

5. MODELOWANIE BRWI

Regularne brwi o pięknym kształcie, są idealnym dopełnieniem oczu. Ich rysunek i barwę często narzuca panująca moda, ale nie należy zapominać, że brwi nadają nam określony wyraz twarzy. I najczęściej jest tak, że ich naturalny kształt, zgodny z budową czaszki, najlepiej pasuje do twarzy. Depilując je możemy jedynie wyrównać ich naturalną linię i ewentualnie skorygować ich długość.

Podstawowe błędy przy depilacji:

• Nadawanie im kształtu cienkich, równych łuków niczym jak u Grety Garbo. Taki kształt brwi jest nie modny, postarza, nadaje często twarzy (zwłaszcza młodej) teatralny wygląd. Dodatkowo częsta taka depilacja bardzo osłabia cebulki i mogą włoski nie odrosnąć.

• Zmienianie linii brwi. Jeśli usunie się zbyt dużo włosków ze środkowej części brwi możemy uzyskać demoniczny, wręcz groźny wyraz twarzy. Depilacja włosków od środka czoła nada wyraz wiecznego zdziwienia a równe półkoliste brwi pogłębiają wrażenie smutku. Dlatego jeśli już zdecydujesz się na zmianę kształtu brwi to lepiej jest oddać się w ręce doświadczonej kosmetyczki.

• Usuwanie włosków nad górną linią brwi. Jest to niebezpieczne bo można uszkodzić nerw trójdzielny.

• Strzyżenie. Jeśli włoski układają się w różnych kierunkach to lepiej jest usztywnić je odrobiną lakieru bądź żelu zamiast je strzyc. Inaczej włoski będą coraz grubsze i mocniejsze i coraz trudniej będzie je poskromić.

Nadawanie idealnego kształtu i długości.

Aby otrzymać idealny kształt i długość należy wykonać bardzo prosty test. Bierzemy dwa cienkie patyczki. Jeden przykładamy w wewnętrznym kąciku oka wzdłuż linii nosa a drugi patyczek prowadzimy pod kątem od skrzydełka nosa poprzez zewnętrzny kącik oka. Zaznaczamy miejsca, w których patyczki stykają się z brwią. Wszystkie, które wychodzą poza linię należy usunąć, a te, których brakuje - dorysować.
Pozostaje jednak wciąż jedna wątpliwość. Co powinny zrobić Panie ze zrośniętą brwią nad nasadą nosa? Takie brwi czasami nadają surowy wyraz twarzy i optycznie zbliżają oczy, ale nie jest to regułą. I niektóre kobiety z taką brwią są dużo bardziej interesujące. Dlatego dobrze jest przemyśleć ewentualną depilację.

Podkreślanie brwi.

Jeśli włoski brwi są zbyt rzadkie i nierówne można je wypełnić mocno zaostrzoną kredką do oczu, w zależności od koloru brwi jasno- lub ciemnobrązową. Nie rysujemy jednej szerokiej kreski, ale szereg malutkich kreseczek pomiędzy włoskami, zawsze z dołu do góry. Natomiast jeśli Panie pragną trwalszych i mniej pracochłonnych efektów to polecam makijaż permanentny. (Dokładne informacje znajdą Panie na moich stronach w dziale Makijaże).

Włoski zbyt jasne ale o regularnym kształcie można przyciemnić brązowym cieniem do powiek. Najlepszy jest do tego cienki ukośnie ścięty pędzelek.(część I kursu makijażu - Narzędzia ) można również pomalować brwi i rzęsy henną - naturalną bądź syntetyczną. Kosmetyczka ma do wyboru barwy: czarną, brązową, granatową czy szarą. Może je dowolnie mieszać po to aby otrzymać odcień najbardziej zbliżony do naturalnego koloru włosów. Możesz je również ufarbować o jeden - dwa tony ciemniej. Pamiętaj lepiej jaśniej, niż za ciemno.

Ostatnio bardzo modne jest pokrywanie brwi błyszczykiem. Tym, które nie boją się śmiałych efektów polecam błyszczyki kolorowe, najbezpieczniej w tonacji makijażu.

6. CIENIE DO POWIEK

Cienie do powiek najlepiej jest kłaść na przypudrowane powieki wcześniej pokryte cienką warstwą podkładu. Makijaż oczu na pewno będzie trwalszy i łatwiejszy w wykonaniu a cienie nie będą zbierać się w załamaniu powiek.

Konsystencja

cieni może być pudrowa, w kremie lub w sztyfcie. Ostatnio pojawiły się również na rynku cienie, które możemy łączyć z wodą. W zależności od rodzaju pigmentu uzyskamy w ten sposób delikatniejszy bądź bardziej wyrazisty kolor. Cienie te polecam szczególnie Paniom, które często lubią zmieniać charakter swojego wyglądu np.Ombre Trio, Lancome czy Aqalumieres Chanel.
Cienie w kremie np. firmy Bourjois, czy Ombre Plume Diora, doskonałe są dla osób noszących szkła kontaktowe lub ze skłonnością do podrażnień. Tego typu cienie nie kruszą się i nie osypują. Ich dodatkową zaletą jest łatwa aplikacja.

Nakładanie.

Cienie w kremie mają specjalną gąbeczkę do aplikacji. Natomiast cienie pudrowe można nakładać pędzlem, aplikatorem z gąbką lub palcem. Ja osobiście preferuję pędzel. Pozwala on bardzo precyzyjnie wycieniować oko. Cienie się nie osypują a warstwa kładzionego cienia jest naprawdę cieniutka.
Jeśli malujemy kilkoma kolorami zawsze zaczynamy od najjaśniejszego. Jasnymi pokrywamy powiekę od nasady nosa na zewnątrz, natomiast, jeśli nakładamy ciemny kolor to przykładamy pędzel lub aplikator do zewnętrznej strony powieki i rozcieramy go do wewnątrz.
Jeśli linie kolorów są zbyt wyraziste można delikatnie je rozetrzeć patyczkiem kosmetycznym albo wacikiem.

Kolory

najlepiej pasują do określonego typu oczu. Generalnie najlepiej oczy ożywiają kolory kontrastujące:

• Oczy szare i niebieskie - brązy, śliwka, róże;

• Oczy brązowe - łososiowy, różowy, zieleń;

• Oczy zielone - brązowy, fioletowy, czerwony;

Ale nie znaczy to, że np. Panie o niebieskich oczach nie mogą używać szarości czy błękitów. Wybierając cienie kierujmy się raczej ogólną stylizacją, kolorystyką stroju. I ewentualnie sterujmy natężeniem koloru. Elegancja skłania się ku stonowaniu, ujednoliceniu. Natomiast ekstrawagancja lubi kontrasty.

Kobiety dalekowzroczne

których oczy są dodatkowo jeszcze powiększone przez okulary, powinny zrezygnować z ciemnych kresek i cieni na rzecz łagodnych pasteli.

Panie krótkowzroczne

którym szkła zmniejszają oczy powinny używać kolorów ciemniejszych. Dokładnie powinny podkreślić górną i dolną powiekę cieniami lub roztartą kreską i mogą używać tuszu nie tylko wydłużającego, ale również pogrubiającego.

Sposoby malowania oczu uwzględniające ich budowę:

1. Oczy blisko osadzone

• unikamy podkreślania całej krawędzi oka,

• najjaśniejszy cień kładziemy przy nasadzie nosa ( może być nawet biały),

• ciemniejszym podkreślamy zewnętrzną krawędź oka na górnej i na dolnej powiece; jeśli efekt ma być mocniejszy możemy użyć do tego eyelinera lub kredki,

• doskonały efekt dają również doklejone kępki rzęs przy zewnętrznej krawędzi oka,

• od środka czoła brwi można trochę skrócić;
   

Oczy szeroko osadzone

• ciemniejszy cień nakładamy bliżej nasady nosa,

• można go delikatnym półłukiem wyciągnąć w kierunku brwi,

• unikamy kresek wydłużających przy zew. kąciku oka,

• cień możemy położyć dookoła oka lub tylko na górnej powiece,
   
   

• Oczy głęboko osadzone

• unikamy ciemnych cieni, najlepsze są jasne róże, łososiowy, szarości,

• polecam również cienie perłowe ( o ile skóra nie jest zbyt wiotka, perłowe cienie niestety podkreślają zmarszczki)

• nie rysujemy kresek eyeliner'em jedynie możemy oko podkreślić tuż przy linii rzęs ( jasny brąz, szarości, błękity) ołówkiem dokładnie rozcierając linie, tracąc ostry kontur,

• wnętrze oka nad linią rzęs możemy pomalować białą, srebrną lub perłową kredką,

• dokładnie tuszujemy rzęsy, najlepiej maskarą wydłużającą a nie pogrubiającą,

• brwi przy takich oczach nie powinny być dorodne, należy dążyć do jak najcieńszej ich linii, oko wtedy bardziej się "otworzy",
    
   

• Oczy małe

• oko będzie dużo większe, jeśli umiejętnie wycieniujemy je używając 2-3 tonacje cienia,( mogą być również perłowe)

• najpierw kładziemy jasny cień na całą powiekę

• potem ciemniejszy, stopniowo od zewnętrznego kącika oka do środka nakładając najwięcej przy nasadzie rzęs a potem dokładnie go rozcierając,

• białym lub kremowym cieniem, ( ale nie perłowym) zaznaczamy linię pod brwiami i przy nasadzie nosa,

• wnętrze oka nad linią rzęs możemy pomalować białą, srebrną lub perłową kredką,

• nigdy nie malujemy ciemną kredką linii wewnątrz oka,

• brwi przy takich oczach nie powinny być dorodne,
    
   

• Oczy "płaskie" (ruchoma powieka jest niewidoczna)

• podobnie jak przy małych oko lepiej wygląda pomalowane 2-3 tonami kolorów, ale lepiej nie używać perłowych cieni, jeżeli już to tylko te w ciemnym odcieniu,

• dokładnie cieniujemy sztucznie tworząc linię gałki ocznej, najpierw kładziemy jasny cień na całą powiekę

• potem ciemniejszy, stopniowo od zewnętrznego kącika oka do środka nakładając najwięcej przy nasadzie rzęs a potem dokładnie go rozcierając,

• możemy używać dowolnie kredki i eyeliner'a,

• dokładnie tuszujemy rzęsy, można również wcześniej podkręcić je zalotką,
   
   

• Oczy duże i wypukłe

• należy "zatrzeć" mocno wypukłą linie górnych powiek,

• najlepiej pomalować nad lub pod linią rzęs ciemniejszą kreskę eyelinerem lub kredką, ale nigdy nie zaznaczajmy konturów całego oka, najlepiej zaznaczyć tylko zewnętrzną krawędź,

• ciemniejsze cienie kładziemy na środkową część górnej powieki i dokładnie rozcieramy,

• zaznacz też cieniem dolną powiekę przy nasadzie nosa,

• nie używamy perłowych cieni!!

• rzęsy zwłaszcza przy zewnętrznych krawędziach dokładnie tuszujemy,
   
   

• Oczy z opadającą powieką (widoczny jest nawis skóry górnej powieki)

• najlepsze są, matowe cienie w jasno- beżowym odcieniu ( ton ciemniejsze od podkładu),

• unikamy mocnego rysunku oka,

• cieniem pokrywamy górną i dolną powiekę,

• przy zewnętrznym kąciku oka malujemy kreskę, najlepiej kredką i dokładnie rozcieramy,

• malujemy rzęsy wydłużającym tuszem;
   

7. EYELINERY, TUSZE I PRZYKLEJANE RZĘSY

Eyeliner dla niewprawnej ręki może wydawać się kosmetykiem trudnym. To prawda wymaga on pewnej precyzji ale jestem przekonana, że przy odrobinie cierpliwości każdy opanuje tę sztukę.

Ja osobiście najchętniej i najczęściej używam eyelinera w kamieniu Nakładam go cieniutkim pędzelkiem (najlepiej o dość długim włosiu - zdj. w I części kursu) zwilżonym bezalkoholowym tonikiem.
Dzięki użyciu pędzla:

kreska jest bardzo precyzyjna; i może być bardzo cienka.

Eyelinery w kamieniu oprócz tego, że możemy je kłaść na mokro i na sucho mają jeszcze dwie ważne zalety - nie rozmazują się i mają bogatszą kolorystykę. Klasycznym kolorem eyelinera jest czerń, ale nie zawsze jest ona godna polecenia. Panie z jaśniejszą oprawą oczu i z jasna cerą powinny wypróbować również odcienie brązu, szarości, wiśniowy, niebieski bądź zielony.

Jak najłatwiej narysować kreskę?
Najłatwiej jest ciągnąć linię, możliwie jak najbliżej linii rzęs od wewnętrznego kącika oka na zewnątrz. Staramy się przy tym nie odrywać pędzelka od powieki. Kreska wykonana jednym pociągnięciem jest idealnie równa. Kreską możemy otoczyć całe oko bądź też zaznaczyć tylko niektóre części powieki. Wszystko zależy od tego jaki efekt chcemy osiągnąć. Do makijażu dziennego polecam raczej cieniutką kreseczkę tuż przy górnych rzęsach. Żaden tusz nie podkreśli tak oka jak ta mała sztuczka. Jeśli kreska sama w sobie ma być niewidoczna, to robimy ją przed nałożeniem cieni. W trakcie malowania zawsze możemy ją wycieniować dodatkowo ciemnymi cieniami. Oko ma wtedy większą głębię.
Oprócz eyeliner'ów w kamieniu możemy znaleźć:

eyeliner'y w tuszu, podobnie jak maskary cieniutki pędzelek zanurza się w pojemniku z tuszem; eyeliner'y - flamastry, gdzie grubość kreski zależy od siły z jaką malujemy kreskę. Niestety tego typu kosmetyk dość szybko wysycha; eyeliner'y płynne, wymagają one jednak dość dużej wprawy;

Jeśli kreska ma wyglądać miękko i naturalnie to zamiast eyeliner'a można użyć kredki do oczu a potem delikatnie rozetrzeć jej kontury.

Wszelkie poprawki wokół oczu najlepiej jest wykonywać zwilżonym w toniku patyczkiem kosmetycznym. Dzięki temu nie zrujnujemy sobie całego makijażu.

TUSZE DO RZĘS

Na pewno większość z Pań ma swoją "ukochaną", sprawdzoną maskarę. Na rynku kosmetycznym jest tak bogata oferta, że trudno wymienić wszystkie typy i rodzaje. Generalnie możemy maskary podzielić na:

• zmywalne w wodzie

• i wodoodporne.

W skład tych dwóch grup wchodzą tusze wydłużające, pogrubiające, wydłużająco-pogrubiające, podkręcające rzęsy, kolorowe, z brokatem itp..
Generalnie wybierając maskarę zwróćmy uwagę na jego świeżość, oraz na długość i gęstość włosków w szczoteczce. Dobry tusz powinien mieć lekką konsystencję a włoski nie za krótkie i nie za gęsto osadzone.

Nakładanie tuszu
Tusz zawsze nakładamy pod koniec malowania oka a najlepiej na sam koniec makijażu, żeby przy ewentualnych poprawkach pudrem czy różem nie przypruszyć rzęs.
Spiralę wyjmujemy z fiolki bez "pompowania". Inaczej wtłaczamy do środka powietrze i tusz szybciej wysycha. Także unikajmy wycierania jego nadmiaru w krawędź opakowania. Te stare, zaschłe drobinki tuszu będą zostawały potem na spirali.
Tusz na górnej powiece zaczynamy nakładać tuż przy nasadzie rzęs. Spiralę delikatnie poruszamy w prawo i w lewo tak aby wszystkie rzęsy znalazły się między włoskami. Przeciągamy spiralę do góry aż po same ich końce. Jeśli chcemy nałożyć kilka warstw to w trakcie należy je przeczesywać, póki są jeszcze wilgotne. I dopiero na tak rozdzielone, suche rzęsy nakłada się kolejną warstwę tuszu.
Czasami łatwiej jest malować delikatne rzęsy na dolnej powiece trzymając spiralę pionowo.
Tricki wizażystów:

• podkręcanie rzęs; robimy to zalotką jeszcze przed nałożeniem tuszu - przykładamy możliwie blisko krawędzi powieki i delikatnie zaciskamy; niektórzy wizażyści posługują się również "mini lokóweczką" do rzęs, której ciepła końcówka podkręca już pomalowane rzęsy;(niestety nie jest ona dostępna na polskim rynku)

• kropeczki bądź kreseczka między rzęsami; wydają się dużo gęściejsze;

• kolorowe tusze; malują nimi całe rzęsy bądź tylko ich końce np. po pomalowaniu wcześniej czarnym tuszem;

• sztuczne rzęsy bądź kępki;

SZTUCZNE RZĘSY

Znów wróciły do łask. Dzięki nim możemy osiągnąć niezwykle uwodzicielskie spojrzenie a makijaż będzie miał wyjątkowy charakter. W sprzedaży są dwa rodzaje sztucznych rzęs:

malutkie kępki rzęsy przytwierdzone do cieniutkich paseczków, które przykleja się na całej długości powieki; mogą mieć różną długość, grubość, różne kolory, dodatki i kształty;

Nakładanie
W gabinetach kosmetycznych możliwe jest przyklejenie sztucznych rzęs na tak zwany sposób trwały. Prawidłowo przyklejone rzęsy trzymają się na powiece do 3 tygodni.
Ja osobiście odradzam ten sposób z kilku zasadniczych powodów. Po pierwsze bardzo to osłabi nasze rzęsy, niektóre z nich wyrwane niechcący podczas zmywania (zaznaczam, koniecznie specjalnym zmywaczem) mogą nie odrosnąć albo zmienić kierunek wzrostu. Po drugie tego typu czynność najczęściej wykonujemy na specjalne okazje, w późniejszym makijażu dziennym możemy osiągnąć nieciekawy, teatralny efekt. I po trzecie jest to dość kosztowne.

Ale drogie Panie zawsze jest jakieś wyjście, może trochę na początku bardzie pracochłonne ale na pewno o wiele bardziej efektywniejsze. Bo będziemy mogły przyklejać sobie rzęsy zawsze kiedy przyjdzie nam na to ochota i co ważniejsze jest to sposób tylko na jedną noc, a więc mniej inwazyjny.

Musimy zaopatrzyć się:

• w rzęski, na początku może lepiej w kępki;

• dobry klej, polecam firmę Duo; ma dwa rodzaje kleju, jeden ma zabarwienie białe i po nałożeniu staje się przeźroczysty a drugi jest czarny;

• pęsetkę najlepiej wyprofilowaną jak nożyczki;

Nakładanie kępek:
Kępki zagęszczają rzęsy bardzo dyskretnie. Jeśli przykleimy je w środkowej części powieki to uwypuklą oko, natomiast przy zewnętrznych kącikach oczu nadadzą im kształt migdału bądź kociego oka.
Kępki przyklejamy zawsze na już pomalowane rzęsy. Chwytamy jedną kępkę, jej końcówkę zanurzamy w kleju, chwilę czekamy i delikatnie przykładamy do krawędzi powieki zgodnie z wygięciem rzęs. Gęstość i długość rozmieszczenia zależy tylko od nas. Najlepiej jest powtarzać tę czynność naprzemiennie raz w jednym, raz w drugim oku, aby ich rozmieszczenie było identyczne.

Jeśli użyjemy kleju Duo do demakijażu będziemy potrzebować jedynie zwykłego mleczka i toniku.

Przyklejanie rzęs:
Postępujemy podobnie jak przy kępkach. Długość paska dostosowujemy do wielkości oka. Jeżeli pasek jest za długi przycinamy go nożyczkami. Smarujemy krawędź paska cienką warstwą kleju, chwilę czekamy i dokładnie dociskamy do powieki tuż przy nasadzie rzęs. Zamiast pęsety możemy użyć tempo zakończonego patyczka lub rączki pędzelka. Jeżeli chcemy żeby rzęsy podnosiły się ku górze musimy zaraz po ich przyklejeniu delikatnie naciągnąć skórę powieki na krawędź rzęsy. Następnie dokładnie malujemy rzęsy jedne i drugie tuszem. Krawędź klejonych rzęs możemy zatuszować cieniami lub kredką.

8. USTA - TAJNA BROŃ KOBIECA

Od trzech lat na rynku kosmetycznym święci triumfy błyszczyk. Najpierw bezbarwny, potem kolorowy. Wiele Pań w tym czasie doceniło jego zalety i wygodę w użyciu. Ale nic nie jest niezmienne a na pewno już nie moda. Tym razem daje się zauważyć wyraźny powrót do intensywnych, kryjących pomadek, które bardzo często są dominującym elementem makijażu.

Jeśli decydujemy się na intensywną, ciemną barwę warg to nasz makijaż ust musi być szczególnie dokładny i precyzyjny:

- Aby utrwalić makijaż można pokryć usta cieniutką warstwą podkładu, lub konturówką w kolorze pomadki dokładnie obrysować kontur ust a potem pionowymi kreskami zamalować usta. Taki "film" pod pomadkę doskonale ją utrwali.

- Bardzo dokładnie, cienką kreską obrysowujemy kontur ust;

- Następnie pomadką pokrywamy górną wargę zaczynając od środka wargi na zewnątrz raz i drugi. Podobnie postępujemy z dolną wargą. Malujemy zawsze od środka na zewnątrz. Jeśli użyjemy pędzelka makijaż będzie na pewno trwalszy, wypełnimy nim dokładnie wszystkie bruzdy. Poza tym wydaje mi się, że jest dużo łatwiej malować usta pędzelkiem.

- Małe niedokładności można poprawić patyczkiem kosmetycznym lub jasnym ołówkiem;

- Tak pomalowane usta można lekko przypudrować i odcisnąć nadmiar pomadki na chusteczce i ponownie nakładamy pomadkę. Trzeba jednak uważać, aby nadmiarem pudru nie zgasić barwy pomadki.

- Jeżeli pomadka jest zbyt matowa można ją pokryć bezbarwnym błyszczykiem;

Taka pomadka najlepiej wygląda na pełnych, symetrycznych wargach. A niestety nie każda z pań może chlubić się idealnie wykrojonymi ustami. Istnieje kilka sposobów, dzięki którym osiągniemy wymarzony ideał. Przynajmniej częściowo.

Usta niesymetryczne:
- Jeśli wargi są niesymetryczne lub jedna warga wyraźnie jest szersza od drugiej to skoryguj nieregularności korektorem dobranym do naturalnej karnacji i dokładnie rozetrzyj granicę między korektorem a podkładem.

- Zaznacz konturówką pożądany kształt i wypełnij go pomadką. Jeśli asymetria jest dość duża to radzę raczej unikać ciemnych kolorów pomadek. Lepiej jest stosować jasne kolory i transparentne błyszczyki.

Usta zbyt płaskie

Aby uwypuklić usta należy mieć dwie, trzy pomadki o tym samym kolorze tylko w jaśniejszej i ciemniejszej tonacji oraz błyszczyk.

- Obrysowujemy usta najciemniejszym kolorem, a następnie pędzelkiem nakładamy na kontur o ton jaśniejszą szminkę. Dokładnie rozcieramy kontur. Wnętrze ust wypełniamy najjaśniejszym kolorem i błyszczykiem lub perłową pomadką. Doskonale do tego nadają się pomadki Sephory (zdjęcie na dole). Mają bogatą kolorystykę w różnych tonacjach. Polecam!

- Bardzo dobry efekt uwypuklenia ust osiągniemy obrysowując delikatnie zewnętrzny kontur ust białą kredką (tuż nad krawędzią); linię tę delikatnie rozetrzeć patyczkiem kosmetycznym.

Usta zbyt wąskie:

Ciemne kolory niestety dodatkowo zmniejszają usta. Dlatego ciemniejsze kolory polecam raczej wieczorowe wyjścia, kiedy korekta przy delikatnym świetle nie będzie widoczna.

- Powiększamy usta konturówką ponad zewnętrzną krawędzią ust, zachowując naturalny zarys kącików;

- Pędzelkiem wypełniamy usta,

- Można również zastosować metodę jak przy zbyt płaskich ustach;

Bruzdy i zmarszczki:

- Unikamy perłowych pomadek, które podkreślają załamania skóry. Dużo lepsze są tłuste błyszczyki lub kremowe pomadki z tak zwanym efektem "mokrych" ust;

- Przy zmarszczkach nad górną wargą unikamy intensywnych, ciemnych barw

Owłosienie nad górną wargą:

- Jeżeli jest mocno widoczne to raczej nie podkreślajmy dodatkowo ust ciemnymi kolorami;

- Nie polecam również pokrywania ciemnego owłosienia podkładem lub pudrem, to jedynie je podkreśli;

- Pojedyncze włoski możemy usunąć pęsetą albo najlepiej wydepilować;

Jeśli kształt i wielkość ust wciąż nie są zadawalające to polecam makijaż permanentny. W wielu przypadkach jest on najlepszym sposobem skorygowania niedoskonałości.



Licencja:

Nie odpowiadam za niepożądane skutki, każdy korzysta ze specyfików na własny użytek i odpowiedzialność. Proszę więc o ostrożność, szczególnie, gdy się ma cerę (włosy itp.) wrażliwą i delikatną.

1

---