Pytania na sprawdzian testowy z obróbki cieplnej.

Na każde pytanie - 4 warianty odpowiedzi, właściwa tylko jedna

1. Perlit jest to: eutektoid o zaw 0,8%C powstaje w wyniku przemiany eutektoidalnej w temp 727stC jest zbudowany na przemian z plytek ferrytu i cementytu o stosunku grubości 7:1

2. Martenzyt jest to:

przesycony roztwór stały węgla w żelazie α, o tetragonalnej sieci przestrzennej i charakterystycznej mikrostrukturze, przedstawiającej igiełki przecinające się pod kątem 60º.

3. Austenit jest to:

roztwór stały węgla w żelazie γ, zawierający nie więcej niż 1,7% węgla. Występuje w zakresie temperatur 727 - 1397 º C. Składnik typowy stali i stopowych żeliw. Jest pragmatyczny, plastyczny, ma twardość ok. 200 HB

4. Ferryt jest to:

stop żelaza z węglem będący międzywęzłowym roztworem stałym

węgla lub innych pierwiastków w odmianie alotropowej α żelaza (α-Fe).

Tworzy sieć krystaliczną typu sieci wewnętrznie centrowanej A2[1].

Ferryt charakteryzuje niska zawartość węgla, w temperaturze pokojowej

maksymalnie 0,008%, a w temperaturze przemiany austenitycznej (723

°C), 0,02%[2]. W obecności węgla tworzy węglik żelaza Fe3C - cementyt.

Stop ferrytu i cementytu nosi nazwę perlitu.

Wypolerowany przekrój ferrytu oglądany pod mikroskopem w powiększeniu

250x wykazuje strukturę ziarnistą o jasnoszarym kolorze. Węgiel w

całości rozpuszczony jest w sieci krystalicznej żelaza i nie jest

widoczny jako oddzielna faza. Ferryt jest materiałem miękkim i

ciągliwym, mniej wytrzymałym i mniej twardym, ale bardziej plastycznym

niż austenit. Wykazuje właściwości ferromagnetyczne do temperatury

Curie wynoszącej 768 °C, w której przechodzi w odmianę

paramagnetyczną.

5. Krytyczna średnica chłodzenia to średnica pręta:

Hartowność stali -jest to podatność stali na wzrost twardości podczas

hartowania. W jej skład wchodzą: utwardzalność stali, jej miara jest

relacja między maksymalną twardością a warunkami austenityzacji i

głębokiego zahartowania (przehartowność), którego miarą jest krytyczna

średnica, przykładowo D50 50-czyli że w osi zahartowania jest 50%

martenzytu.

Każda szybkość wyższa od krytycznej, w wyniku której powstaje

martenzyt, nosi nazwę nadkrytycznej, a niższa podkrytycznej. Średnica

krytyczna materiału określa otrzymanie struktury w 50% martenzytyczną

Średnica krytyczna: średnica pręta, w którym po zahartowaniu w

ośrodku o określonej intensywności chłodzenia w osi przekroju

poprzecznego uzyskuje się strukturę złożoną z n % martenzytu

6. Czynniki bezpośrednio wpływające na hartowność stali to:

- Skład chemiczny - węgiel i wszystkie pierwiastki z wyjątkiem

kobaltu, jeżeli są rozpuszczone w austenicie, zwiększają hartowność

stali (przesuwają linie wykresu CTPc w prawo).

- Jednorodność austenitu - im większa jednorodność austenitu tym

hartowność stali większa, ponieważ brak jest dodatkowych zarodków

przyśpieszających rozkład austenitu w zakresie przemiany perlitycznej.

Niejednorodność austenitu może być spowodowana obecnością wtrąceń

niemetalicznych (tlenki, azotki itp.) i węglików lub również brakiem

wyrównania składu chemicznego w objętości ziaren austenitu.

- Wielkość ziarna austenitu - im większe ziarno tym większa

hartowność. Wynika to z faktu zmniejszania się, ilości

uprzywilejowanych miejsc zarodkowania cementytu, którymi są m.in.

granice ziaren. Struktura gruboziarnista -ma mniejszą sumaryczną

powierzchnię ziaren w stosunku do struktury drobnoziarnistej.

7. Celem wyżarzania normalizującego jest: rozdrobnienie ziarn, jednorodna struktura, lepsza plastyczność,otrzymuje się w ten sposób jednolitą strukturę i usuwa naprężenia.

8. Celem wyżarzania zmiękczającego jest: przemiana cementytu płytkowego w postać kulkową (sferoidalną), co podwyższa obrabialność skrawaniem stopu

9. Wyżarzanie rekrystalizujące ma na celu:

usunięcie skutków zgniotu i przywrócenie pierwotnych właściwości materiału.

10. Wyżarzanie ujednorodniające ma na celu:

zmniejszenie (miejscowych) niejednorodności (mikrosegregacji) składu chemicznego materiału.

11. Krzywa hartowności przedstawia:

Wyniki pomiarów twardości. Wyniki te nanosi się na wykres w układzie współrzędnych: odl od czoła próbki

(oś odciętych)- twardośc HRC (oś rzędnych). Łącząc otrzymane punkty

linią ciągłą uzyskuje się krzywą hartowności.

12. Pierwiastki zwiększające hartowność stali to:

węgiel i składniki stopowe (poza kobaltem), pierwiastki rozpuszczające się w ferrycie: Ni,Si, Mn i inne, składniki węglikotwórcze: Cr, Mo, V.

13. Rysunek 1 przedstawia schemat chłodzenia:

14. Rysunek 2 przedstawia schemat chłodzenia: jw.

15. Parametry technologiczne nawęglania gazowego to:

16. Parametry technologiczne azotowania gazowego to:

17. Profile węgla uzyskiwane podczas nawęglania do równowagi termodynamicznej z potencjałem węglowym 0.8 %C na rysunku 1 mogą dotyczyć stopu:

18. Profile węgla uzyskiwane podczas nawęglania do równowagi termodynamicznej z potencjałem węglowym 0.8 %C na rysunku 2 mogą dotyczyć stopu:

19. W przypadku elementów poddawanych nawęglaniu stosuje się następującą obróbkę cieplną:

Wyżarzanie normalizujące, hartowanie i niskie odpuszczanie.

20. W przypadku elementów poddawanych azotowaniu stosuje się następującą obróbkę cieplną:

Tylko przed azotowaniem: Hartowanie (800) i odpuszczanie (600)

21. Przesycanie jest to:

obróbka cieplna polegająca na wygrzewaniu stopów powyżej temperatury granicznej rozpuszczalności składnika stopowego (dla stali do temperatury zapewniającej uzyskanie stanu austenitycznego - nieco powyżej 723°C), a następnie szybkim ochłodzeniu, zazwyczaj w wodzie.

22. Starzenie jest to:

Starzenie naturalne- jest procesem długotrwałym, polegającym na tworzeniu skupisk atomów miedzi w roztworze . Starzenie może przebiegać samoistnie, czyli w temperaturze pokojowej. Zwane jest wtedy starzeniem samorzutnym. Strukturą stopu po trwającym kilka dni starzeniu jest roztwór stały a z wydzieleniami stref G-P. Starzenie naturalne pozwala na uzyskanie największego umocnienia. Starzenie sztuczne- Dla przyspieszenia starzenia stosuje się wygrzewanie w temperaturze około 160°C w czasie od kilku do kilkunastu godzin. Przyspieszone starzenie jest nazywane starzeniem sztucznym. Po starzeniu sztucznym uzyskuje się mniejszą wytrzymałość 400 MPa. Jest to spowodowane pojawieniem się zamiast stref G-P wydzieleń faz przejściowych Q" i Q' które w mniejszym stopniu umacniają stop. Stop po prze starzeniu jest miękki; można go obrabiać plastycznie na zimno

23. Przesycanie może być zastosowane do stopu w przypadku, gdy:

Przesycanie może być zastosowane do stopu, w którym następuje zmniejszenie rozpuszczalności składnika w stanie stałym z obniżeniem temperatury.

24. Obróbka cieplna metalu lub stopu możliwa jest w przypadku, gdy:

25. Celem utwardzania dyspersyjnego jest:

- umocnienie roztworu stałego przez dyspersyjne wydzielenia faz międzymetalicznych

- wzrost poziomu właściwości wytrzymałościowych

26. Celem modyfikacji siluminów jest:

- poprawienie właściowości wytrzymałościowych i plastycznych

- rozdrobnienie i zaokrąglenie kryształów krzemu

- zmiana układu równowagi Al.-Si

- obniżenie temperatury eutektycznej

- przesunięcie punktu eutektycznego do większej zawartości krzemu

27. Celem wytwarzania gradientowych warstw borków żelaza jest:

28. Stopowanie laserowe polega na:

pokryciu powierzchni podłoża

materiałem stopującym, a następnie przetopieniu go wraz z materiałem

podłoża w warstwie wierzchniej. Materiał stopujący może być w stanie

ciekłym, w postaci past, proszków oraz folii. W zależności od

konsystencji nakłada się go malowaniem, natryskiem cieplnym,

elektrolitycznie lub nakleja.

29. Metoda wtapiania w stopowaniu laserowym polega na:

jednoczesnym topieniu i mieszaniu materiału stopującego i stopowanego (podłoża). Oddziaływanie wiązki laserowej lub elektronowej topi materiał i powstaje jeziorko przetopionych materiałów, w którym następuje intensywne wymieszanie materiałów i powstawanie wypływki na obrzeżu jeziorka.

30. Metoda przetapiania w stopowaniu laserowym polega na:

Różnica pomiędzy wtapianiem, a przetapianiem polega na tym, że w pierwszej metodzie wiązka laserowa przetapia materiał stopujący znajdujący się na powierzchni stopowanej, a w drugiej materiał stopujący jest na bieżąco podawany i stapiany przez laser podczas stopowania.

31. Zgrzewanie to:

trwałe łączenie materiałów (metali, tworzyw

sztucznych) przez silne dociśnięcie do siebie łączonych części, bez

podgrzania lub z wcześniejszym podgrzaniem miejsc łączonych.

Najczęściej stosuje się zgrzewanie: oporowe (elektryczne), gazowe (za

pomocą palników acetylenowo-tlenowych), termitowe (termit), indukcyjne

(elektryczne), tarciowe, dyfuzyjne oraz zgniotowe i ultradźwiękowe

32. Spawanie to:

trwałe połączenie części przedmiotów przez miejscowe

roztopienie powierzchni stykowych z dodawaniem lub bez dodawania

spoiwa. Rozróżnia się spawanie: gazowe, elektryczne (łukowe) oraz

rzadziej stosowane termitowe, elektronowe, laserowe.

33. Równowaznik Pcm przedstawia się wzorem:

34. Równoważnik węgla Ce przedstawia się wzorem:

35. Na rysunku 1 przedstawiono spoinę:

36. Na rysunku 2 przedstawiono spoinę:

37. Na rysunku 1 przedstawiono złącze:

38. Na rysunku 2 przedstawiono złącze:

39. Na rysunku 1 przedstawiono pozycję spawalniczą:

40. Na rysunku 2 przedstawiono pozycję spawalniczą:

41. W spawaniu gazowym wykorzystuje się ciepło:

42. W spawaniu elektrodami otulonymi (MMA) łuk elektryczny jarzy się:

43. W spawaniu łukiem krytym łuk elektryczny jarzy się:

44. W spawaniu metodą MIG łuk elektryczny jarzy się:

45. W spawaniu metodą TIG łuk elektryczny jarzy się:

46. W spawaniu metodą MAG łuk elektryczny jarzy się:

47. Na rysunku 1 przedstawiono schemat zgrzewania:

48. Na rysunku 2 przedstawiono schemat zgrzewania:

---