Dobra osobiste

materialne niematerialne

Dobrami osobistymi człowieka są w szczególności: zdrowie, wolność, swoboda sumienia, nietykalność mieszkania, nazwisko, pseudonim, tajemnica korespondencji, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza, racjonalizatorska.

Są to dobra niematerialne należące do sfery świata odczuć i intelektu człowieka i są one chronione przez:

• Kodeks cywilny

• Ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych

• Prawo własności przemysłowej

1. Z kodeksu cywilnego uprawniony ma następujące roszczenia:

• W razie zagrożenia dobra osobistego można żądać zaniechania tego zadania

• W razie naruszenia dobra osobistego można żądać:

1. Zaniechania naruszeń

2. Usunięcia skutków naruszeń np. przez złożenie oświadczenia o odpowiedniej treści i odpowiedniej formie

3. Jeżeli w wyniku naruszenia dobra osobistego powstanie szkoda majątkowa można żądać odszkodowania

4. Można żądać zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.

Przedmiot prawa autorskiego:

Przedmiotem prawa autorskiego jest utwór czyli każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Utwór musi spełniać łącznie kilka cech:

• Jest rezultatem pracy człowieka czyli twórcy

• Ma oryginalny charakter

• Ma indywidualny charakter

Utwór jest przedmiotem ochrony prawa autorskiego od chwili ustalenia chociażby miał postać nieukończoną np. szkice, plany, projekty itp. są chronione.

Powstanie ochrony nie jest uzależnione od spełnienia jakichkolwiek formalności (np. rejestracji dzieła).

Ustalenie a utrwalenie utworu:

• Ustalenie to uzewnętrznienie utworu przez inne niż twórca osoby.

• Utrwalenie to przeniesienie utworu na jakiś materialny nośnik.

W szczególności przedmiotem ochrony są utwory:

• Wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi, literacki, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe

• Fotograficzne, plastyczne, muzyczne, architektoniczne, audiowizualne.

Nie stanowią przedmiotu prawa autorskiego:

• Akty norma tyczne lub ich urzędowe projekty

• Urzędowe dokumenty, materiały, znaki i symbole

• Opublikowane opisy patentowe lub ochronne

• Proste (krótkie) informacje prasowe

Podmiot prawa autorskiego:

1. Twórca

2. Pracodawca

3. Producent lub wydawca utworu zbiorowego, utworu audiowizualnego, filmu

Twórca - to osoba fizyczna. Ustawodawca przyjął domniemanie, że twórcą jest osoba której nazwisko jako twórcy jest uwidocznione na egzemplarzach utworu albo której nazwisko podano do publicznej wiadomości w związku z rozpowszechnieniem utworu.

Jeśli twórca wydaje utwór anonimowo lub pod pseudonimem w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wykonawca a w razie ich braku właściwa organizacja zarządzająca prawami autorskimi.

Dziełem współautorskim jest dzieło w którym kilku autorów wyzwala swoje wysiłki twórcze aby osiągnąć zamierzony cel. Wyróżniamy dzieła współautorskie rozłączne i nierozłączne.

Rozłączne to takie w których da się rozdzielić samodzielny wkład każdego twórcy.

Nierozłączne to takie, których wszyscy współautorzy opracowują całość począwszy od pomysłu aż po nadanie ostatecznego kształtu. Nie da się oddzielić wkładów twórczych poszczególnych autorów. Jeżeli dzieło ma charakter rozłączny to każdy współtwórca może wykonywać samodzielnie prawa autorskie do swojej części o ile nie powoduje to naruszenia praw pozostałych współtwórców.

Do wykonywania prawa autorskiego do całości utworu potrzebna jest zgoda wszystkich współtwórców. W razie braku takiej zgody każdy ze współautorów może zwrócić się do sądu o rozstrzygnięcie, które zostanie wydanego rozważeniu interesu wszystkich współtwórców. Jeżeli chodzi o dochodzenie roszczeń z tytułu praw autorskich do wspólnego utworu to każdy współtwórca może ich samodzielnie dochodzić, wnieść powództwo.

Prawa autorskie majątkowe do utworu zbiorowego w szczególności encyklopedii przysługują producentowi lub wydawcy. Twórcy zachowują tylko prawo do stworzonych przez siebie części o ile są samodzielne. Przyjmuje się, że producentowi lub wydawcy utworu zbiorowego przysługuje prawo do tytułu.

Utwór zależny - Opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego.

Rozporządzanie i korzystanie z opracowania zależy od zezwolenia twórcy utworu pierwotnego (prawo zależne), chyba że autorskie prawa majątkowe do utworu pierwotnego wygasły. W przypadku baz danych spełniających cechy utworu zezwolenie twórcy jest konieczne także na sporządzenie opracowania.

Twórca utworu pierwotnego może cofnąć zezwolenie, jeżeli w ciągu pięciu lat od jego udzielenia opracowanie nie zostało rozpowszechnione. Wypłacone twórcy wynagrodzenie nie podlega zwrotowi.

2. Pracodawca

Jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej i nic innego w umowie nie ustalono pracodawca którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy nabywa z chwilą przejęcia utworu autorskie prawa majątkowe. Umowa o pracę może wyłączać ten sposób nabycia praw autorskich. Pracodawca z chwilą przyjęcia utworu nabywa własność nośnika na którym utrwalono utwór. Z chwilą przyjęcia utworu pracodawca nabywa autorskie prawa majątkowe, licząc od dostarczenia utworu pracodawca ma 6 miesięcy na złożenie oświadczenia o przyjęciu, nie przyjęciu lub uzależnieniu przyjęcia od dokonania zmian. Jeżeli ten termin bezskutecznie minie to znaczy, że przyjął utwór bez zastrzeżeń. Strony mogą ustalić inny termin niż 6 miesięcy. Jeżeli pracodawca w okresie 2 lat od przyjęcia utworu nie rozpowszechni go twórca może wyznaczyć mu na piśmie odpowiedni termin na rozpowszechnienie utworu. Jeśli termin minie bezskutecznie prawa autorskie majątkowe wraz z własnością nośnika na którym utrwalono utwór powracają do pracownika. Strony mogą ustalić inny niż 2-letni termin na rozpowszechnienie.

3. Producent utworu audiowizualnego

Przyjmuje się że producent utworu audiowizualnego nabywa na mocy umowy o stworzenie utworu albo umowy o wykorzystywanie już istniejącego utworu wyłączne prawa majątkowe do jego eksploatacji w całości.

Prawa autorskie które przysługują twórcy dzielą się na:

• Osobiste prawa autorskie

• Majątkowe prawa autorskie

Autorskie prawa osobiste mają charakter niematerialny, nie podlegają zrzeczeniu, nie są przedmiotem obrotu, nie są dziedziczone i nie są ograniczone w czasie. Są to w szczególności: prawo do autorstwa utworu, prawo do oznaczania utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udostępnienia anonimowo, prawo do nienaruszalności formy i treści utworu, prawo decydowania o pierwszym udostępnieniu publiczności, prawo do nadzoru nad sposobem korzystania z utworu, prawo wycofania utworu z obiegu.

Autorskie prawa majątkowe:

• Są zbywalne

• Są dziedziczone

• Są przedmiotem obrotu

• Są ograniczone w czasie (70 lat od śmierci)

Są to:

1. Prawo do korzystania z utworu

2. Prawo do rozporządzania utworem

3. Prawo do wynagrodzenia za korzystanie z utworu

Czas trwania autorskich praw majątkowych:

Prawa te wygasają po upływie 70-ciu lat:

• Od śmierci twórcy, a przy utworach współautorskich od śmierci ostatniego z współtwórców

• W odniesieniu do utworu do którego prawa autorskie majątkowe przysługują innej niż twórca osobie - 70 lat od daty rozpowszechnienia utworu, a gdy go nie było, od daty jego ustalenia

• W odniesieniu do utworu audiowizualnego - od śmierci najpóźniej zmarłej z następujących osób:

• Głównego reżysera

• Operatora

• Autora dialogów

• Kompozytora muzyki do utworu

Czas trwania autorskich praw majątkowych liczy się w latach pełnych następujących po roku w którym nastąpiło jedno z wyżej wymienionych zdarzeń.

Obrót autorskimi prawami majątkowymi

Są dwie formy obrotu:

1. Przeniesienie autorskich praw majątkowych w drodze umowy rozporządzającej

2. Upoważnienie do korzystania z utworu na określonych polach eksploatacji (umowa licencyjna)

1. Nieważna jest umowa w części dotyczącej wszystkich utworów lub wszystkich utworów określonego rodzaju tego samego twórcy mających powstać w przyszłości. Umowa może dotyczyć tylko tych pól eksploatacji które są znane w chwili jej zawarcia np. wyświetlenie, wystawienie, zwielokrotnienie określoną techniką, przekazanie za pomocą fonii, wizji, satelity.

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Jeżeli chodzi o umowę licencyjną to tylko licencja wyłączna wymaga formy pisemniej pod rygorem nieważności.

2. Umowa licencyjna zawiera upoważnienie do korzystania z dzieła na tych polach eksploatacji które są wyraźnie w niej wymienione a ponad to musi zawierać określenie zakresu i czasu korzystania z utworu. Umowa licencyjna upoważnia do korzystania z utworu w okresie 5 lat na terytorium państwa na którym licencjobiorca ma swoją siedzibę. Po upływie tego terminu licencja wygasa, chyba że strony postanowią inaczej.

Rodzaje licencji:

• Wyłączna

• Niewyłączna

Wyłączna gwarantuje licencjobiorcy wyłączność korzystania z utworu w określony sposób, na jej podstawie także twórca może wyłączyć swojej uprawnienie do czynienia użytku z dzieła w zakresie określonym licencją. Wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Niewyłączna - jej udzielenie nie pozbawia twórcy możliwości upoważnienia innych osób do korzystania z utworu na tych samych polach eksploatacji. Jej forma może być dowolna.

Zasada mówi że umowa na 5 lat chyba że sama umowa mówi inaczej. Licencjobiorca nie może udzielić licencji innej osobie tzw. sublicencji, chyba ze umowa mówi inaczej.

Umowa rozporządzająca, cechy:

• Wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności

• Umowa musi wskazywać pola eksploatacji na których będzie czyniony użytek z utworu

• Umowa może dotyczyć tylko korzystania z utworu na polach eksploatacji znanych w chwili zawarcia umowy

• Z zasady odpłatne jest przeniesienie praw majątkowych. Jeśli tak nie jest musi to jasno wynikać z umowy, jeśli umowa nie zawiera info o wynagrodzeniu to twórcy należy się stosowne wynagrodzenie za korzystanie z utworu na każdym odrębnym polu eksploatacji.

• Jeśli umowa nie zawiera wyraźnego info o przeniesieniu praw majątkowych to uważa się ją za licencję.

OCHRONA AUTORSKICH PRAW OSOBISTYCH

Roszczenia które przysługują w razie naruszenia autorskich praw osobistych:

1. Roszczenie o zaniechanie działań naruszających

2. Roszczenie o usunięcie skutków naruszeń

3. Roszczenie o zadośćuczynienie o ile działanie naruszającego było zawinione lub roszczenie o zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.

Z powództwem o ochronę praw osobistych mogą wystąpić:

• Twórca

• W razie jego śmierci:

1. Osoba przez niego wskazana

2. Jeśli nie wskazał takiej osoby to kolejno: małżonek, zstępni, rodzice, rodzeństwo, zstępni rodzeństwa

Z powództwem może wystąpić również stowarzyszenie twórców właściwe ze względu na rodzaj twórczości lub organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, która zarządzała prawami zmarłego twórcy.

Roszczenie przysługujące w razie naruszenia autorskich praw majątkowych:

• Roszczenie o zaniechanie naruszeń

• Roszczenie o wydanie uzyskanych korzyści

• Roszczenie o zapłacenie w podwójnej a jeśli naruszenie jest zawinione to w potrójnej wysokości stosownego wynagrodzenia z chwili jego dochodzenia

• Roszczenie o odszkodowanie

Z powyższymi roszczeniami mogą wystąpić:

• Spadkobierca

• Nabywca autorskich praw majątkowych na podstawie umowy o przeniesienie tych praw

• Licencjobiorca w zakresie uprawnień przyznanych w licencji

• Pracodawca (do utworu pracowniczego)

• Producent utworu audio-wizualnego

• Wydawca utworu zbiorowego

PLAGIAT to przywłaszczenie autorstwa lub wprowadzenie w błąd co do autorstwa całości lub części utworu.

Plagiat jawny - ktoś podaje się za autora cudzego dzieła.

Plagiat ukryty - gdy ktoś wykorzystuje fragment utworu w swoim utworze nie podając autora i źródła.

OCHRONA PROGRAMÓW

Twórcy programu komputerowego przysługują następujące prawa majątkowe:

• Prawo do reprodukcji (zwielokrotnienia)

• Prawo do tłumaczenia i adaptacji oraz wprowadzania innych zmian

• Prawo do rozpowszechniania

• Prawo do rozporządzania programem

• Prawo do wynagrodzenia za korzystanie z programu.

Jeżeli umowa nie stanowi inaczej legalny dysponent programu (nabywca kopii lub licencjobiorca) może bez zgody twórcy zwielokrotniać program w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, a także tłumaczyć, przystosowywać i zmieniać go jeżeli jest to niezbędne do korzystania z programem zgodnie z jego przeznaczeniem. Wśród działań tego rodzaju mieszczą się:

• Zwykłe stosowanie programu w komputerze

• Poprawianie błędów

• Testowanie programu pod kątem zakażenia wirusami i usuwanie tych wirusów

• Zmienianie parametrów programu jeśli jest to wywołane zmianą standardów, przepisów, wymogów

• Dostosowanie programu do wymogów nowych wersji sprzętu komputerowego

• Integrowanie programu z innymi stosownymi programami.

Nie wymaga zezwolenia uprawnionego (nie podlega ograniczeniu umowy) :

• Sporządzenie kopii zapasowej, jeżeli jest to niezbędne do korzystania z programu komputerowego. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej kopia ta nie może być używana równocześnie z programem komputerowym.

• Uprawnienia do analizowania programu (obserwowanie, badanie, testowanie programu) w celu poznania idei i zasad, jeżeli czynności te będą wykonywane w trakcie:

• Wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania lub przechowywania programu komputerowego

• Dekompilacja programu komputerowego czyli zwielokrotnienie kodu programowego lub tłumaczenie jego formy sprowadzające się do odtworzenia kodu źródłowego programu na podstawie jego kodu wynikowego, które przeprowadzone jest w celu osiągnięcia współdziałania programu komputerowego z innym programem. Dekompilacja jest dopuszczalna gdy łącznie spełnione są 3 warunki:

• Jest wykonywana przez osobę uprawnioną do korzystania z programu

• Nie jest łatwo dostępne inne źródło odpowiedniej informacji

• Przedmiotem dekompilacji są wyłącznie te fragmenty oryginalnego programu komputerowego, które są niezbędne do uzyskania współdziałania z innym, niezależnie stworzonym programem

Twórcy programu komputerowego przysługują następujące autorskie prawa osobiste:

• Prawo do decydowania o pierwszym udostępnieniu programu

• Prawo do integralności programu i jego rzetelnego wykorzystywania

• Prawo do nadzoru nad sposobem korzystania z utworu

Pracodawca, w braku odrębnych postanowień w umowie nabywa bez konieczności uiszczania dodatkowego wynagrodzenia na rzecz twórcy. Całość autorskich praw majątkowych do programu stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy.

Prawo własności przemysłowej reguluje warunki udzielania patentów na wynalazki, praw ochronnych na wzory użytkowe i znaki towarowe, praw z rejestracji, nadzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne a także projekty racjonalizatorskie.

Wynalazek, wynalazki - nie ma definicji wynalazku. Ustawodawca podaje cechy, które wynalazek musi mieć by nadawał się do opatentowania. Wynalazek ma być po pierwsze nowy, po drugie posiadać poziom wynalazczy, po trzecie nadawać się do przemysłowego zastosowania.

Wynalazek jest nowy jeśli nie należy do stanu techniki. Przez stan techniki rozumie się wszystko to co przed datą według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania patentu zostało udostępnione do wiadomości powszechnej w formie pisemnego lub ustnego opisu, przez stosowanie, wystawianie lub ujawnianie w inny sposób.

Wynalazek posiada poziom wynalazczy jeżeli dla znawcy z danej dziedziny nie wynika w sposób oczywisty ze stanu techniki (jest zaskoczeniem dla znawcy z danej dziedziny). Wynalazek nadaje się do przemysłowego stosowania jeżeli według wynalazku może być uzyskany wytwór lub wykorzystany sposób w rozumieniu technicznym w jakiejkolwiek działalności nie wykluczając rolnictwa.

Za wynalazki nie uważa się:

• Odkryć

• Teorii naukowych

• Metod matematycznych

• Wytworów o charakterze jedynie estetycznym

• Planów, zasad i metod dotyczących działalności umysłowej lub gospodarczej oraz gier

• Wytworów których niemożność wykorzystywania może być wykazana w świetle powszechnie przyjętych i uznanych zasad nauki.

• Programów do maszyn cyfrowych

• Przedstawienia informacji

Pierwszeństwo do uzyskania patentu:

• Pierwszeństwo ustala się przede wszystkim według daty zgłoszenia wynalazku w urzędzie patentowym. Zgłoszenie uważa się za dokonane w dniu w którym wpłynęło do urzędu patentowego lub zostało odebrane faxem

• W drugim przypadku oryginał zgłoszenia należy dostarczyć w terminie 30 dni od daty nadania faxu. Termin tern nie ulega przywróceniu. Jeżeli zgłoszenie przesłane faxem jest nieczytelne lub nie jest tożsame z oryginałem albo oryginał zgłoszenia dostarczono po upływie 30 dni od nadania faxu za datę zgłoszenia uznaje się dzień w którym został dostarczony oryginał. Jeśli zgłoszenia wynalazku dokonały niezależne od siebie co najmniej 2 osoby z tą samą datą prawo do pozyskania patentu przysługuje każdej z tych osób.

• Pierwszeństwo do uzyskania patentu oznacza się również według daty wystawienia wynalazku na wystawie międzynarodowej lub wystawie publicznej w Polsce jeżeli zgłoszenie w urzędzie patentowym zostanie dokonane w ciągu 6 miesięcy od daty wystawienia.

• Pierwszeństwo do uzyskania patentu przysługuje na zasadach określonych w umowach międzynarodowych, według daty pierwszego prawidłowego zgłoszenia wynalazku, jeżeli zgłoszenie w urzędzie patentowym zostanie dokonane w ciągu 12 miesięcy od daty pierwszego prawidłowego zgłoszenia

Prawo wyłączne	Przedmiot ochrony	Okres ochrony	Zakres uprawnień	Wymogi formalne
Patent	Wynalazek	20 lat	Prawo wyłącznego korzystania w sposób zarobkowy lub zawodowy na obszarze Polski	Nowy, posiada poziom wynalazczy, nadaje się do przemysłowego wykorzystania bez względu na dziedzinę techniki
Prawo ochronne	Wzór użytkowy - rozwiązanie dotyczące kształtu, budowy lub zestawienia przedmiotu otwartej postaci	10 lat	Prawo wyłącznego korzystania w sposób zarobkowy lub zawodowy na obszarze Polski	Rozwiązanie nowe, użyteczne, o charakterze technicznym
Prawo z rejestracji	Wzór przemysłowy - postaci wytworu lub jego części nadana mu przez cechy linii konturów, kształtów, kolorystykę, strukturę lub materiał wytworu oraz jego ornamentację	25 lat	Prawo wyłącznego korzystania w sposób zarobkowy lub zawodowy na obszarze Polski	Nowa, posiadająca indywidualny charakter
Prawo ochronne	Znak towarowy - oznaczenie przedstawione w sposób graficzny lub takie, które da się w ten sposób graficzny wyrazić	10 lat możliwość odnowienia ochrony na kolejne okresy 10-letnie	Prawo wyłącznego korzystania w sposób zarobkowy lub zawodowy na obszarze Polski	Nadaje się do odróżnienia w obrocie towarów lub usług jednego przedsiębiorstwa od tego samego rodzaju towarów lub usług innych przedsiębiorstw
Prawo z rejestracji	Oznaczenie geograficzne - oznaczenie słowne	Nieograniczone w czasie, trwa od dokonania zapisu do rejestru oznaczeń geograficznych	Prawo używania w obrocie o ile towary spełniają warunki korzystania z oznaczenia geograficznego	Odnosi się bezpośrednio lub pośrednio do nazwy miejsca, miejscowości, regionu lub kraju (teren), identyfikuje towar jako pochodzący z tego terenu, a określona jakość, dobra opinia lub inne cechy towaru są przypisane przede wszystkim pochodzeniu geograficznemu towaru
Prawo z rejestracji	Topografia układu scalonego - rozwiązanie polegają cena rozplanowaniu elementów oraz połączeń układu scalonego	10 lat	Prawo wyłącznego korzystania w sposób zarobkowy lub zawodowy na obszarze Polski	Polega na przestrzennym, wyrażonym w dowolny sposób rozplanowaniu elementów, z których co najmniej jeden jest elementem aktywnym oraz wszystkich lub części połączeń układu scalonego, oryginalne

Zgłoszenie wynalazku do opatentowania powinno zawierać:

• Po pierwsze podanie

• Po drugie opis wynalazku

• Po trzecie zastrzeżenia patentowe

• Po czwarte skrót opisu

• Rysunki jeśli jest to niezbędne do zrozumienia wynalazku

• Pełnomocnictwo jeśli twórca korzysta z pomocy rzecznika patentowego

Licencja zwykła wymaga pisemnego potwierdzenia.

Licencja pełna daje prawo do korzystania z wynalazku w takim zakresie jak ma licencjodawca

Licencja otwarta polega na tym, że uprawniony do patentu składa w urzędzie patentowym oświadczenie o gotowości udzielania licencji każdemu zainteresowanemu. W razie złożenia takiego oświadczenia opłaty za ochronę zmniejsza się o połowę. Licencja jest pełna i niewyłączna. Opłata licencyjna nie może przekroczyć 10% korzyści uzyskanych przez licencjobiorcę w każdym roku po potrąceniu nakładów. Oświadczenia nie można cofnąć ani zmienić.

Licencja dorozumiana

Jeżeli umowa o wykonywanie prac badawczych albo inna podobna nie stanowi inaczej przyjmuje się, że wykonawca prac udzielił zamawiającemu.

Licencja przymusowa

Jest to jedyna licencja której udziela urząd patentowy, a nie twórca patentu. Urząd patentowy może udzielić zezwolenia na korzystanie z opatentowanego patentu innej osobie jeżeli:

• Patent jest nadużywany

• Dotyczy zależności patentów polegającej na tym, że korzystanie z patentu B (później udzielonego) wkraczałoby w zakres wcześniej udzielonego patentu A. Jeżeli uprawniony z patentu A nie godzi się na zawarcie umowy licencyjnej to uprawniony z patentu B może żądać ustanowienia licencji przymusowej o ile służy to zaspokojeniu potrzeb rynku krajowego.

• Jeżeli jest to konieczne do zapobieżenia lub usunięcia stanu zagrożenia bezpieczeństwa państwa w szczególności: życia, zdrowia, czy środowiska naturalnego

Czas trwania tej licencji i jej zakres, warunki korzystania z wynalazku, wysokość opłaty licencyjnej, sposób i termin jej uiszczenia ustala urząd patentowy.

Decyzję o udzieleniu licencji przymusowej może być zmieniona na warunkach zainteresowanego po upływie 2 lat od ustalenia jej.




Strona nr 6 z 10

---