 | Pobierz cały dokument pieda.edukacja.studia.semestr.viii.kultura.doc Rozmiar 113 KB |
[Tekst znaleziony w Internecie. Autor - Jacek Pieda]
Pojęcie kultury języka
Wyrażenie "kultura języka" jest wieloznaczne. Może ono oznaczać stopień umiejętności językowych lub świadomą pracę nad doskonaleniem, czyli uprawą (kultura z łac. cultura - uprawa) języka, opartą na jego umiłowaniu. Praca nad kulturą języka nie jest łatwa i nie zawsze daje zgodne z zamierzeniami rezultaty. Słuchając wypowiedzi ludzi różnych środowisk i zawodów, czytając codzienną prasę, często słusznie zwracamy uwagę na błędy językowe i stylistyczne. Warto się zastanowić nad tym, dlaczego tak się dzieje, dlaczego wielu ludzi mówi po polsku źle lub niedbale, jeśli nasz język osiągnął w ciągu wieków wysoki poziom rozwoju. Należy zdać sobie sprawę z tego, że między zasobem środków, jakie posiada język, a umiejętnością posługiwania się nimi przez poszczególne osoby zachodzą istotne różnice ilościowe i jakościowe. Aby te różnice w pewnym stopniu zniwelować, trzeba się przede wszystkim starać dobrze poznać język ojczysty, jego słownictwo i gramatykę. Trzeba również przestrzegać podstawowych warunków kultury języka, mianowicie komunikatywności, czyli zrozumiałości wypowiedzi, jej poprawności i estetyki. Podnoszenie własnych umiejętności językowych wymaga świadomej, systematycznej pracy, która daje wiele korzyści i satysfakcji. Kto bowiem mówi w sposób mało zrozumiały, niepoprawny lub niedbały, nie nawiązuje pożądanego kontaktu ze swymi rozmówcami, nie potrafi też przekonać ich o swoich racjach. Kultura wypowiedzi natomiast umożliwia sprawne i skuteczne porozumienie się ludzi, a w rezultacie ułatwia ich zgodne współżycie i racjonalną współpracę.
MATURA - gramatyka
------------------------------------------------------------------------
Słownictwo specjalne i środowiskowe.
Zasób terminów stosowanych do oznaczania pojęć należących do różnych
dziedzin nauki i techniki nazywamy słownictwem specjalnym. Słownictwo takie
występuje w każdej dziedzinie nauki i techniki np. językoznawstwo: fonem,
intonacja, formant, przyrostek, temat, końcówka itp.; matematyka: dzielna,
dzielnik, iloraz, potęga, logarytm itp. Słownictwo specjalne jest bardzo
bogate, a jego zasób stale się powiększa. Na słownictwo specjalne składają
się przede wszystkim nowo utworzone wyrazy, często obcego pochodzenia.
Nierzadko jednak spotykamy w nim znane od dawna wyrazy pospolite, którym
nadaje się specjalne znaczenie (np. zasada, końcówka). Pomiędzy słownictwem
ogólnym a specjalnym nie ma stałej, wyraźnej granicy. Słownictwo
 | Pobierz cały dokument pieda.edukacja.studia.semestr.viii.kultura.doc rozmiar 113 KB |