DDA - Dorosłe Dzieci Alkoholików, Notatki- prezentacje, socjologia i psychologia rodziny


DDA - Dorosłe Dzieci Alkoholików (ang. ACoA = Adult Children of Alcoholics lub ACA = Adult Children Anonymous) - samopomocowe grupy wsparcia działające na bazie przejętego z ruchu AA (po niewielkich adaptacjach) programu Dwunastu Kroków. Opierają się na założeniu, że ludziom z określonymi problemami najlepiej pomogą w zdrowieniu spotkania z osobami o podobnych trudnościach. Stworzono je z myślą o osobach, które dorastały w domu, gdzie przynajmniej jedno z rodziców było alkoholikiem i w związku z tym osoby te wykształciły cechy ułatwiające egzystowanie w takiej rodzinie, lecz wydatnie utrudniające życie poza nią.

W źródłach amerykańskich obecnie równolegle pojawiają się nazwy ACoA (Dorosłe Dzieci Alkoholików) i ACA (Anonimowe Dorosłe Dzieci), dla odzwierciedlenia, że podobne problemy mogą dotyczyć nie tylko osób z rodzin z problemem alkoholowym, lecz także wychowanych w rodzinach, w których istniały innego rodzaju dysfunkcje (nadużycia seksualne, przemoc, perfekcjonizm, nadmierna religijność, emocjonalny rozpad małżeństwa rodziców, zakaz wyrażania uczuć itp.) W Polsce dotychczas funkcjonuje głównie pojęcie DDA, czasem z zaznaczeniem, że chodzi także o DDD (Dorosłe Dzieci rodzin Dysfunkcyjnych)..

Historia DDA

USA

Około 1976 roku w Nowym Jorku cztery lub pięć osób, opuściło Alateen i zaczęło uczęszczać na Al-Anon jako osoby dorosłe. Nie mogąc się odnaleźć w grupie gdzie byli odpowiednicy ich rodziców, postanowili założyć własną grupę Al-Anon, którą nazwali Hope for Adult Children of Alcoholic (Nadzieja dla Dorosłych Dzieci Alkoholików). Spotkania odbywały się w budynku Smithers na Manhattanie. Rozpoczęcie i zakończenie spotkania było takie samo jak w Al-Anon, lecz reszta spotkania została zmieniona. Do grupy został zaproszony jako gość Anonimowy Alkoholik, pięćdziesięcioletni Tony A. Zaproszono go ze względu na jego wypowiedzi o wpływie dorastania w domu alkoholika na jego dorosłe życie. Różnica wieku pomiędzy nimi była znaczna gdyż uczestnicy byli dwudziestolatkami. Bariera wieku jednak znikała gdy zaczynali mówić o doświadczeniach i uczuciach wyniesionych z domów rodzinnych. Identyfikowali się z nim, i został on stałym uczestnikiem grupy.

Po pół roku zamiast wzrostu liczby uczestników grupy, czego oczekiwali wcześniej, dopiero co rozwijająca się grupa zaczynała się kurczyć do trzech lub czterech osób. Grupa była bliska zamknięcia. Tony zaprosił osoby z AA do dołączenia się do grupy, jako osoby które też miały rodziców alkoholików. Na pierwsze spotkanie przyszło 17 na trzecim było ponad 100 osób. Byt grupy stał się na tyle pewny, że część osób utworzyło drugą grupę Generations (Pokolenia) ze spotkaniami w St. Jean Baptiste Church. Grupie tej przewodniczył Tony A., który ciągle też uczęszczał na spotkania pierwszej grupy. Grupa istniała bez formalnego określenia, kto do niej może należeć. Po pół roku Tony A. za namową grupowiczów napisał The Laundry List, w których opisał cechy Dorosłych Dzieci Alkoholików. Ten dzień można uznać za początek istnienia idei grupy Dorosłych Dzieci Alkoholików. Na bazie tej listy rozpoczęto wkrótce spotkania w Kalifornii i Teksasie.

W 1979 roku opublikowano artykuł w Newsweeku o tym, że mieszkanie z alkoholikiem jako członkiem rodziny powoduje długoterminowe dysfunkcje zachowania. Był to pierwszy artykuł w czasopiśmie amerykańskim.

Polska

W Polsce jako pierwszy o problemach dorosłych dzieci alkoholików zaczął mówić Jerzy Mellibruda w połowie lat osiemdziesiątych. Wtedy też (jesienią 1986 roku) powstały pierwsze grupy samopomocowe DDA. Początkowo nie opierały się na systemie 12 kroków AA, dopiero nieco później odwołano się do tej metody oraz do pracy nad cechami DDA (wg metody Mellibrudy).

Od początku lat dziewięćdziesiątych w Polsce prowadzi się szkolenia dla osób pragnących prowadzić grupy DDA.

Początkowo dostępna w Polsce literatura związana z problemem DDA obejmowała tłumaczenia książek autorów amerykańskich (np. Dorosłe Dzieci Alkoholików Janet G. Woititz), jednak dość szybko pojawiły się związane z tematem, lepiej dostosowane do polskich realiów opracowania autorów takich jak Jerzy Mellibruda, Zofia Sobolewska, Anna Dodziuk, czy Wanda Sztander. Literatura dotycząca DDA wydawana była lub jest m.in. przez Instytut Psychologii Zdrowia i Trzeźwości (obecnie Instytut Psychologii Zdrowia) i kilka wydawnictw komercyjnych. W ostatnich latach sporadycznie odnotowuje się też zainteresowanie prasy tymi tematami.

Czym różni się DDA od AA, Al-Anon, Alateen

Choć program zdrowienia DDA korzysta z 12 kroków i 12 tradycji przejętych z AA oraz nawiązuje do problematyki współuzależnienia, podobnie jak Al-Anon są jednak pewne różnice:

Metody pracy z DDA

Choć określenie "syndromu DDA" jest jedno, różne mogą być metody pracy nad usuwaniem skutków dorastania w "alkoholowym lub inny sposób dysfunkcyjnym domu":

1. Terapia indywidualna - w formie indywidualnych konsultacji z terapeutą (w warunkach polskich zwykle psychologiem, w Stanach Zjednoczonych bywa to często psychiatra), rozmowy o problemach, przeżywanych emocjach, z możliwością otrzymywania informacji zwrotnych oraz porad.

2. Terapia grupowa DDA pod kierunkiem terapeuty - grupę prowadzi zwykle odpowiednio wykwalifikowany psycholog, możliwe jest dzielenie się przez uczestników swoimi przeżyciami i problemami, zasięganie rad od terapeuty i otrzymywanie informacji zwrotnych od innych uczestników; w bardziej zaawansowanych formach możliwe jest także zadawanie prac pisemnych, praca w parach lub małych grupach, czy bardziej zaawansowane formy psychoterapii (np. psychodrama czy ustawienia).

W Polsce istnieje możliwość korzystania z obu form terapii w wersji płatnej albo całkowicie lub częściowo refundowanej przez ośrodki rządowe lub samorządowe (NFZ, PARPA, budżety gmin).

3. Uczestnictwo w mityngach DDA - "dzielenie się doświadczeniem, siłą i nadzieją", w połączeniu z pracą na programie 12 kroków DDA. Mityng jest grupą samopomocową: podczas spotkań możliwe jest korzystanie z doświadczeń innych uczestników, jednak bez możliwości udzielania rad, komentowania, czy przerywania wypowiedzi innych uczestników; prowadzącymi mityngi są zwykle osoby ze Wspólnoty DDA dysponujące największym doświadczeniem, zaangażowaniem lub "stażem zdrowienia"; jednym z warunków bezwzględnie obowiązującym na mityngach jest zachowanie anonimowości spotkanych tam osób oraz zasłyszanych spraw i zdarzeń.

W Polsce istnieje możliwość uczestnictwa w mityngach wielu różnych grup DDA (działa m.in. kilka grup na Mazowszu, grupy w Wielkopolsce oraz na terenie Dolnego i Górnego Śląska). Uczestnictwo w mityngach DDA jest zawsze bezpłatne. Grupy utrzymują się jedynie z własnych, dobrowolnych składek na cele organizacji spotkań (wynajęcie sali, materiały informacyjne itd.)

Doświadczenie wielu DDA wskazuje, że możliwe i skuteczne jest łączenie w pracy nad sobą korzyści uzyskanych ze stosowania 2-3 z wymienionych metod.

DDA

Cechy uzależnienia ( głównego bohatera):

- luka pamięciowa

- utrata kontroli nad piciem

- agresywne zachowanie po alkoholu

- zaprzeczanie (ja nie mam żadnego problemu z alkoholem)

- szukanie przyczyn swoich kłopotów w rodzinie i z powodu utraty pracy

- brak zgody na leczenie

*Zabranie dzieci przez policję przy okazji kolejnej awantury pod wpływem alkoholu

*Nakaz sądu aby Phil się leczył
grupa AA , leczenie.
Terapia z psychologiem w domu

Rodzina z problemem alkoholowym:
1. Zycie w stresie
2. Poczucie wstydu
3. Bezradność
4.niepewność
5. Strach
6. Poczucie winy
7. Gniew, złoś, agresja - chęć zęmsty, ucieczki

efekty- zaburzenia nerwicowe, psychosymatyczne, depresja,skłoności do uzależnień lub współuzależnienia w przyszlości , funkcjonowanie społeczne poniżej możliwości.

Współuzależnienie

Nadmierna sztywność myślenia I działąnia powstają w wyniku niesprzyjajaących doświadczeń życiowych, o wiele wcześniejszych niż małżeństwo z alkoholikiem utwierdzona w życiu z osobą uzależnioną, uniemożiwiająca korzystanie I skuteczne rozwiązywanie trudności

cechy osoby współuzależnionej:
1.izolowanie się, zaprzeczanie
3.pelnie troski skoncentrowanie się na alkoholiku
4.zmieność nastrojów
5. Niekonsewekcje wychowawcze
6. Niestabilność postaw I ocen
7. Brak oparcia I poczucia bezpieczeństwa
8. Brak uwagi , pośpiech , chaos , brak jasnych reguł
9. Nadodpowiedzialność
10. Nadkontrola
11. Myślenie w kategoriach wszystko albo nic

ROLE RODZINNE DZIECI ALKOHOLIKÓW

DOM

SZKOŁA

PRACA

ŚRODOWISKO SPOŁECZNE

Bohater rodziny

gwiazda klasowa prymus mały dorosły

pracoholik, jednostka pozytywna zaangażowana

Człowiek sukcesu ale z wew.poczuciem samotności

Kozioł ofiarny

dziecko trudne trudności w nauce, wagary złe środowisko rówieśnicze

mąciciel

niedostosowany społecznie, możliwe zejście na margines społeczny, alkoholizm lub współuzaleznienie

Dziecko zagubione

wycofany, lękliwy, samotny, na uboczu grupy,

outsoider

samotnik, trudności w relacjach osobistych, porażka życiowa

maskotka

Błazen klasowy, trudności w koncentracji uwagi, napiety

kawalarz

Piotruś pan, nieodpowiedzialny, chaos życiowy

DOSROSŁE DZIECI ALKOHOLIKÓW

ZDARZENIA

REAKCJE

Doświadczenie odrzucenia

Lek przed odrzuceniem. Poczucie mniejszej warlock. Poczucie osamotnienia. Zamrożenie emocjonalne.

Nieprzewidywalność zachowań i wydarzeń w rodzinie

Potrzeba stałego kontrolowania I podporzadkowania zycia. Lęk przed zmianą. Myslenie magiczne. Wyobrażenia moga kontrolowac sytuacje.

Życie w atmosferze ciągłego zagrożenia I przemocy

Lek, brak peculiar bezpieczeństwa, poczucie krzywdy

Chwiejność autorytetów. Brak jednoznacznego systemu wartości

Nieufność, walka z autorytetami. Sztywne trzymanie się norm. niepewnośc włąsnej roli w rodzinie I zyciu. Problemy religijne.

DDA POTRZEBUJĄ SPECJALISTYCZNEJ POMOCY W CELU UWOLNIENIA ICH OD SZTYWNYCH WZORCÓW ZACHOWAŃ, KTÓRE OHRANICZAJĄ ICH MOZLIWOŚCI PSYCHICZNE I SPOŁECZNE.

DROGA LECZENIA PACJETA UZALEZNIONEGO OD ALKOHOLU

0x01 graphic

DROGA LECZENIA CZŁONKÓW RODZINY ALKOHOLOWEJ

0x01 graphic

OFERTA DLA OSÓB UZALEŻNIONYCHI WSPÓŁUZALEZNIONYCH PO PROGRAMIE PODSTAWOWYM:

DROGA DO TRZEŹWEGO ŻYCIA

1. Pojęcie abstynencji

2. Uznanie swej bezsilności

3. Utrzymanie abstynencji

Rozpoznawanie sygnałów zagrożenia, poznawanie psychologicznych mech. Uzależnienia, nauka rozpoznawania emocji, budowanie relacji z innymi, twożenie systemu wartości

Pomoc psychologiczna ruch AA

4. Wprowadzenie konstruktywnych zmian w życiu

Relacje małżeńskie- przyjęcie odpowiedzialności

- keystone z praw

- pomoc

- uzyskać ich przebaczenie

- uczucia

5. Samorealizacja

KONSTRUKTYWNE SPOSOBY REAGOWANIA W KONTEKŚCIE Z ALKOHOLIKIEM

1. Nie powstrzymywać kryzysu- dno

2. Przyśpieszyć kryzys- Pozwolić na cyprinid ( twarda miłość )

3. Nie rozpatrywać sprawy w kategoriach moralnych

4. Rozmawiać Rzeszow I spokojnie ( bez scare gniewu I pretensji )

5. Nie uciekać od choroby- nazywać po imieniu

* udzielać informacji o konsekwencjach

* informować omożliwościach leczenia

6. Chcieć pomóc nie dbać o obeisance

7. Objąć pomocą całą rodzinę

8. Modelować trzźwość

9. Pracować dyrektywnie

10. Gółwny kierunek- jesteś bezsilny wobec A

11.dzielić się swoim I doświadczeniami osobistymi jeżeli je mamy

Anonimowi Alkoholicy (AA)- dobrowolne, samopomocowe grupy osób uzależnionych od alkoholu etylowego, tworzone w celu leczenia alkoholizmu. Podstawą filozofii AA jest Dwanaście kroków AA.

Przekonania AA Zwane "Preambułą" i odczytywane na początku spotkania przed przejściem do dyskusji nad konkretnym elementem programu przedstawiają się następująco:

Anonimowi Alkoholicy są wspólnotą mężczyzn i kobiet, którzy dzielą się nawzajem doświadczeniem, siłą i nadzieją, aby rozwiązywać swój wspólny problem i pomagać innym w wyzdrowieniu z alkoholizmu. Jedynym warunkiem uczestnictwa we wspólnocie jest chęć zaprzestania picia. Nie ma w AA żadnych składek ani opłat, jesteśmy samowystarczalni poprzez własne dobrowolne datki. Wspólnota AA nie jest związana z żadną sektą, wyznaniem, działalnością polityczną, organizacją lub instytucją, nie angażuje się w żadne publiczne polemiki, nie popiera ani nie zwalcza żadnych poglądów.

Naszym podstawowym celem jest trwać w trzeźwości i pomagać innym alkoholikom w jej osiągnięciu.

Anonimowi Alkoholicy są anonimowi, ponieważ wspólnota AA rządzi się zasadami, a nie jest rządzona przez osoby. Anonimowość gwarantuje, że imię, nazwisko, praca, zawód nie zostaną ujawnione.

Wspólnota AA nie angażuje się w publiczne polemiki, nie zajmuje stanowiska w jakichkolwiek sporach. Najważniejszym celem dla uczestników jest pozostać trzeźwym i pomagać innym alkoholikom osiągnąć trzeźwość.

Nie rejestrują uczestników, nie angażują się w badania, ani ich nie finansują, nie włączają się do jakichkolwiek komisji czy agend społecznych, nie śledzą, ani nie kontrolują swoich uczestników, nie stawiają diagnoz lekarskich i nie udzielają porad psychiatrycznych, nie dają leków i nie zapewniają zwolnień lekarskich, usług pielęgniarskich, sanatoryjnych, zatrudnienia, nie oferują usług religijnych, nie pomagają w sprawach mieszkaniowych, życiowych, finansowych i socjalno-bytowych, nie udzielają porad rodzinnych ani zawodowych, nie obiecują nikomu rozwiązania życiowych problemów. Pokazują jedynie, w jaki sposób uczestnicy sami nauczyli się żyć bez alkoholu. Konsekwentnie nie zabraniają też swoim uczestnikom indywidualnego i prywatnego angażowania się w powyższe przedsięwzięcia zawodowo lub społecznie.

12 kroków- zbiór zaleceń dla osoby uzależnionej, członka grupy samopomocowej 12 kroków, które systematycznie stosowane i wymieniane z innymi uczestnikami mają pomóc uczestnikowi wspólnoty wyzwolić się z uzależnienia.

Program ten został wypracowany przez Anonimowych Alkoholików, a następnie zaadoptowany przez inne wspólnoty. W każdej ze wspólnot ze względu na jej główny cel zmienia się brzmienie pierwszego Kroku, miejsce alkoholu zastępuje uzależnienie, któremu dane grupy są dedykowane.

Dwanaście kroków Anonimowych Alkoholików

  1. Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu, że przestaliśmy kierować własnym życiem.

  2. Uwierzyliśmy, że siła większa od nas samych może przywrócić nam zdrowie.

  3. Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, jakkolwiek Go pojmujemy.

  4. Zrobiliśmy gruntowny i odważny obrachunek moralny.

  5. Wyznaliśmy Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów.

  6. Staliśmy się całkowicie gotowi, aby Bóg uwolnił nas od wszystkich wad charakteru.

  7. Zwróciliśmy się do Niego w pokorze, aby usunął nasze braki.

  8. Zrobiliśmy listę osób, które skrzywdziliśmy i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim.

  9. Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych.

  10. Prowadziliśmy nadal obrachunek moralny, z miejsca przyznając się do popełnianych błędów.

  11. Dążyliśmy poprzez modlitwę i medytację do coraz doskonalszej więzi z Bogiem, jakkolwiek Go pojmujemy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas, oraz o siłę do jej spełnienia.

  12. Przebudzeni duchowo w rezultacie tych kroków, staraliśmy się nieść posłanie innym alkoholikom i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach

Pierwsi członkowie AA byli uczestnikami Grup Oksfordzkich, zatem program tego chrześcijańskiego ruchu odnowy był jednym z pierwszych źródeł. Jako kolejne wymieniane są poglądy C. G. Junga, które Roland Hazard przekazał twórcy programu Billowi Wilsonowi. Współtwórcy i pierwsi uczestnicy ruchu obficie korzystali też z dorobku psycholologa, jednego ze współtwórców amerykańskiego pragmatyzmu W. Jamesa. Jego pozycja "Różnorodność doświadczenia religijnego" należała do popularnych tekstów zanim AA wytworzyło własną literaturę.

Pierwszy krok uczynili twórcy programu, tworząc w 1940 niezależny od wspólnoty Anonimowych Alkoholików ośrodek High Watch Farm w stanie Connecticut. Po raz pierwszy w zamkniętym lecznictwie szpitalnym dokonano tego w USA w stanie Minnesota. Obecnie najbardziej znany jest ośrodek w Hazelden w USA. Tak powstał model "Minnesota". Obecnie popularny w wielu krajach. W Polsce, elementy modelu Minnesota, zaczął wprowadzać jako pierwszy, kierowany przez dr med. Bohdana Woronowicza, najpierw Oddzial Odwykowy, a później Ośrodek Terapii Uzależnień w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.

Czerwiec 1935 r.pierwsza grupa AA

Na Spotkanie trzeba przyjść trzeźwym

AA oferuje akceptacje tandem alkoholikowi

Grupa macierzysta- poczatek trzeźwienia

Pierwszy klub AA utworzono w \new \Jorku

Rodzaje mitingów:

- ammoniate- tylko dla alcoholic

- otwarte- dla wszystkich np. członków rodziny, kazdy kto chce może przyjść

Złe mitingi- nie rozmawia sie o problematic, ani o uczuciach alkoholika.

Czas trwania od 60 do 90 dni

Ilość członków- kilkunastu

13



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DDA Kim są, DDA -Dorosłe Dzieci Alkoholików, FAS,poalkoholowy zespół płodowy, Dorosłe dzieci alkohol
DDA Dorosłe dzieci alkoholików, prace semestralne
DDA Kim są, DDA -Dorosłe Dzieci Alkoholików, FAS,poalkoholowy zespół płodowy, Dorosłe dzieci alkohol
Nasilenie objawów psychopatologicznych dorosłych dzieci alkoholików
Sobolewska Odebrane dzieciństwo psychologiczne problemy dorosłych dzieci alkoholików
Sobolewska Odebrane dzieciństwo psychologiczne problemy dorosłych dzieci alkoholików
terapia doroslych dzieci alkoholikow dda
Dorosłe dzieci alkoholików
Grupy DDA, Dorosłe Dzieci
Syndrom DDD i DDA(1), Dorosłe Dzieci
Najczęstsze problemy i zachowania Dorosłych Dzieci Alkoholików
Dorosłe Dzieci Alkoholików
J Woititz Dorosłe dzieci alkoholikółw

więcej podobnych podstron