1. Wprowadzenie.

ośrodku optycznie jednorodnym światło rozchodzi się prostoliniowo, a więc najkrótszą drogą między dwoma danymi punktami.

Podczas przechodzenia z jednego ośrodka do innego światło załamuje się, odbija na granicy ośrodków i tor jego staje się łamany.

W ośrodkach niejednorodnych, gdzie współczynnik załamania światła zmienia się w sposób ciągły, promień światła zakreśla linie krzywe.

Bezwzględny współczynnik załamania - współczynnik załamania danego ośrodka względem próżni:

n = C / V

gdzie:

C - prędkość światła w próżni

V - prędkość światła w danym ośrodku

Względny współczynnik załamania n_2,1 dla danych dwóch ośrodków wyraża się za pomocą bezwzględnych współczynników załamania tych ośrodków zależnością:

n_2,1 = n₂ / n₁

gdzie:

n₁ - bezwzględny współczynnik załamania ośrodka pierwszego

n₂ - bezwzględny współczynnik załamania ośrodka drugiego

2. Wyznaczanie współczynnika załamania światła przez bezpośredni pomiar kąta padania i kąta załamania.

Załamanie światła na granicy ośrodka rzadszego(1) i gęstszego(2).

Współczynnik załamania dla danych dwóch ośrodków wyraża się wzorem:

n_2,1 = sin  / sin 

L.p.			n2,1
		^o	^o	-
1	0	0	1,425
2	10	7	1,520
3	20	13	0,939
4	15	16	1,536
5	30	19	1,521
6	40	25	1,558
7	45	27	1,487
8	50	31	1,510
9	60	35	1,527
10	70	38	1,425

3. Wyznaczanie współczynnika załamania światła używając płytki płaskorównoległościennej

Współczynnik załamania światła liczy się ze wzoru:

h =4,75 cm

L.P	α	β	l	n2,1
1	0	0	0	0
2	5	3	0,249	1,665
3	10	6	0,5	1,662
4	15	10	0,89	1,52
5	20	13	1,1	1,52
6	25	17	1,45	1,48
7	30	21	1,83	1,39
8	35	24	2,13	1,409

:

Uchyby pomiarowe:     1^o

Błąd względny serii pomiarów:

n_2,1 / n_2,1 = [ (ctg ) + (ctg ) ] * 100 %

n_2,1 / n_2,1 = 4,54 %

4. Wnioski własne:

Głównym źródłem błędów pomiarowych jest użyty przyrząd - stolik optyczny z naniesioną skalą o działce 1^o oraz niedokładności samych odczytów.

---