Systemy edukacyjne w Europie – zróżnicowanie struktur szkolnych, Studia Pedagogika Specjalna mgr, Pedagogika porównawcza

Pobierz cały dokument 266.doc Rozmiar 234 KB

Fragment dokumentu:

Systemy edukacyjne w Europie - zróżnicowanie struktur szkolnych

System edukacji to

Struktura umożliwiająca zapewnienie efektywnej edukacji, prowadzącej do osiągnięcia celów zgodnych z rzeczywistymi potrzebami grupy, dla której został stworzony.

Cylkowska-Nowak, 2004, s. 367

System edukacyjny w szerokim rozumieniu:

1. instytucje kształcenia, wychowania, opieki

2. polityka edukacyjna - wizja, cele, misja

3. administracja - zarządzanie instytucjami i rozdział środków

4. struktura nauczania - poziomy edukacji, programy, style, metody nauczania

5. inne służby publiczne, wspierające działalność systemu edukacyjnego

System (ustrój) szkolny

Układ szkół, placówek opiekuńczo-wychowawczych, od przedszkolna po studia podyplomowe

Przemiany systemów szkolnych

1. faza ograniczonego dostępu do edukacji (szkolnictwo ma charakter elitarny)‏

2. faza wprowadzania obowiązku szkolnego (dualistyczny ustrój szkolny)‏

3. faza prawnego (konstytucyjnego, ustawowego) regulowania równości dostępu do edukacji

4. faza wprowadzania standardów organizacyjnych i programowych dla typów szkół

5. faza tworzenia jednolitego systemu szkolnego

6. faza wysoko rozwiniętego systemu szkolnego (wzrost złożoności)‏

Obowiązek szkolny

prawnie uregulowana powinność dzieci i państwa dotycząca

umożliwienia dzieciom w określonym wieku nauki szkolnej lub

ukończenia szkoły danego typu

(Okoń, 2004)‏

Dwa zasadnicze elementy obowiązku szkolnego:

1. emanacja władzy państwowej w sferze oświaty - przymus szkolny

2. priorytet zapewnienia dostępu do instytucji kształcenia - równość szans

Szkoła jako instytucja o rodowodzie industrialnym:

- zakorzeniona w procesie modernizacji społeczeństw zachodnich

- oparta na nowej formie międzygeneracyjnej transmisji kulturowej

- funkcjonalna wobec potrzeb społeczeństwa nowoczesnego

Tradycyjny model szkoły:

Cechy charakterystyczne

1. system klasowo-lekcyjny,

2. pozytywistyczna koncepcja wiedzy,

3. behawiorystyczna koncepcja uczenia się,

4. dydaktyka herbertowska.

Wczesne próby reform szkoły tradycyjnej - ruch Nowego Wychowania

• pedagogika Petera Petersena (Jena Plan)‏,

• pedagogika Celestyna Freineta (Nowoczesna Szkoła Francuska)‏,

• pedagogika Rudolfa Steinera (Waldorfschule)‏.

Przesunięcie progresywistyczne lat 70. i 80.

Kryzys oświaty w końcu lat 60.:

1. postulaty „humanizacji” szkoły

2. propozycje „odszkolnienia” (Ivan Illich)‏

3. pedagogika emancypacyjna i krytyczna (Paulo Freire)‏

Pobierz cały dokument 266.doc rozmiar 234 KB