TOKSYKOMANIA WYKLAD Zajecka, Pedagogika, Lekomania


TOKSYKOMANIA WYKŁAD

DR ZAJĘCKA

WYKŁAD 1

ŚRODKI UZALEŻNIAJĄCE

ŚRODKI PSYCHOAKTYWNE ŚRODKI BEHAWIORALNE

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

Narkotyki Leki Nikotyna Kofeina automaty komputer praca

do gry seks

(czynne) jedzenie

telewizor(bierne) zakupy


Toksykomania (politoksykomania w zależności czy dany środek jest brany równocześnie z innymi czy kolejno) - używanie i nadużywanie środków narkotycznych w celach nieleczniczych (1993 Cz. Cekiera)

Termin „toksykom” pojawił się blisko 100lat temu. Oznacza przyjmowanie substancji chemiczny, syntetycznych czy naturalnych, które szkodliwie wpływają na organizm oraz psychikę człowieka. Druga część źródłosłowie wywodzi się z języka greckiego „mania” - szał, obsesja, obłęd, zarówno w psychologii jak psychiatrii określenie to jest używane dla oznaczenia zaburzeń psychicznych wywołanych środkami szkodliwymi dla organizmu.

Cz. Cekiera (1985 str. 48-49) słowem „toksykomania” określa nadmierne używanie jak i nałogowe nadużywanie, środków leczniczych, lecz nie w celu leczniczym bądź innych środkach naturalnych lub syntetycznych odurzających i nieodurzających. Mogą one działać pobudzająco bądź relaksująco, zawsze jednak szkodliwie dla zdrowia i organizmu ludzi. Autor pod pojęciem tym rozumie wszelkie nałogowe używanie szkodliwych dla organizmu środków nie tylko wówczas gdy powstało już uzależnienie.

Ostrowska (1983) jest to nawyk do określonego lub systematycznego nadmiernego przyjmowania różnych środków, które szkodliwie działają na organizm ludzi. Nawyk do okresowego lub systematycznego zażywania środka ma działanie szkodliwe. Ma wtedy, gdy człowiek ma nieodpartą chęć zażywania środka ale jeszcze nie przymus. Zażywanie środków narkotycznych nie wymaga zwiększania dawek a człowiek nie jest od nich uzależniony fizycznie.

4 cechy.

Nałogowe zażywanie substancji uzależniającej powoduje, że potrzeba jej przyjęcia staje się silniejsza niż potrzeba jedzenia:

  1. nałogowe zażywanie - nie osłabi jej nic poza zaspokojeniem

  2. jest podstawowy - nie liczy się nic oprócz niej ważniejsza od rodziców, szkólmy, przyjaciół

  3. automatyczna - przychodzi i mija jest sterowana wewnętrznym mechanizmem

  4. trwała - jest wpisana w psychikę jednostki

Toksykomania - jest to zażywanie szkodliwych środków, nawet gdy nie ma charakteru nałogu. Przyzwyczajenie, nawyk nie może być traktowany jako toksykomania.

Definicja wg Komisji Ekspertów Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).

Toksykomania to stan depresji lub przewlekłej intoksykacji przynoszący jednostce……..!!!!!!?

Art. 6 ustawy z 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkotykom. Dz. U. 1997 nr 75 poz. 468

używanie - wprowadzanie do organizmu człowieka środka odurzającego, substancji psychotropowej lub środka zastępczego, niezależnie od drogi podania,

Nadużywanie wg Czesława Cekiery - nadmierne przyjmowanie danego środka toksycznego zbyt często zbyt dużo w nieodpowiednim czasie. O nadużywaniu mówimy gdy trwa ponad miesiąc wiąże się z zaburzeniami fizycznymi, psychicznymi, spostrzegawczymi, oceny, sądu. Nadużywanie może prowadzić do uzależnienia.

O nadużywaniu mówimy gdy:

Nadużywanie może prowadzić do uzależnienia.

Uzależnienie (1964 Komitet Ekspertów Światowej Organizacji Zdrowia - WHO) jest to stan psychiczny a niekiedy także fizyczny. Wynika z interakcji między żyjącymi organizmami a środkami uzależniającymi charakteryzuje się zmianami zachowania lub innymi reakcjami, które zawsze zawierają przymus brania tego środka w sposób ciągły lub okresowo w celu doświadczania jego psychicznych efektów w celu uniknięcia złego samopoczucia związanego z jego braniem.

Wskaźniki, które świadczą o uzależnieniu (koncentracja na następujących objawach):

Używka - środek spożywczy zwykle bez wartości odżywczej (niekiedy szkodliwy dla zdrowia) pobudzający system nerwowy: kawa, herbata, alkohol, przyprawy, tytoń. Również substancje psychoaktywne

Środki toksyczne - substancje szkodliwe dla organizmu żywego, szczególnie te, które wywołują zjawiska uzależnienia psychicznego lub fizycznego albo obydwa łącznie.

Odwołując się do aktów prawnych środki odurzające lub psychotropowe to każda substancja pochodzenia naturalnego lub syntetycznego działająca na ośrodkowy układ nerwowy umieszczona w wykazie środków odurzających i psychotropowych.

Właściwości środków odurzających zdolność do:

  1. wywoływania określonego zespołu doznań psychicznych, które może przybierać różne formy zależne od odbiorcy. Pobudzenie, odprężenie, halucynacje.

  2. Zależność psychiczna - silne nie dajace się opanować pragnienie zażycia środka

  3. Zależność fizyczna - wywołana zmianą organicznych… powstała na skutek długotrwałego oddziaływania danego środka na procesy metaboliczne ustroju w wyniku czego powstaje przyzwyczajenie komórkowe???

  4. wzrost tolerancji powstały w wyniku stopniowego przyzwyczajenie organizmu do działania środka

  5. wyniszczenia organizmu

Narkomania charakteryzuje się :

Stan psychiczny i fizyczny wypływa ze wzajemnego oddziaływania miedzy żywym organizmem a środkami toksycznymi, charakteryzuje się zmianą zachowania oraz innymi reakcjami, które zawsze zmierzają do tego aby zażywać środki stale lub regularnie ze względu na ich działanie na psychikę a także aby zapobiegać nieprzyjemnym stanom płynącym z ich braku. Tolerancja musi wystąpić ale nie musi. Jedna osoba może być uzależniona od więcej niż jednego środka odurzającego.

Narkomania - stałe lub okresowe używanie w celach niemedycznych środka odurzającego lub substancji psychotropowych albo środków zastępczych w wyniku czego może powstać lub powstało uzależnienie.

Uzależnienie - jest to proces przebiegający fazowo. Zaczyna się ono od pierwszego kontaktu z substancją toksyczną czyli tzw. iniekcji narkotycznej której choć nie wszyscy, którzy spróbowali narkotyków kontynuują ich zażywanie.

2 faza uzależnienia - zwana eksperymentowaniem - trwa dopóki charakter z narkotykami ma charakter sporadyczny i człowiek zna i wie jak się czuje po różnych narkotykach.

Gdy dany narkotyk nie wystarcza to szuka się i wraca się do substancji wcześniejszych, staje się czymś bardzo ważnym dla człowieka i mogą doprowadzić do zmian fizycznych i psychicznych liczy się tylko substancja jest to rozwijające się uzależnienie.

Przymus odurzania się narkotykami jest niezbędny a samopoczucie człowieka jest normalne gdy odurzy się głównym celem osoby jest zdobycie narkotyku.

Uzależnienie fizyczne - stan biologiczny - przystosowanie się organizmu do przyjmowania substancji. Jest ono sztuczne wytworzona potrzebą biologiczną, która objawia się przymusem brania danego środka odstawienie powoduje zaburzenie i zespół abstynencyjny

Uzależnienie psychiczne - głęboki przymus zażywania środka lub wykonania pewnej czynności manifestujący się narastającym napięciem, rozdrażnieniem, lękiem, niepokojem. Osoba uzależniona ma wrażenie, że rozładuje się w danym momencie podniecenie, złe samopoczucie.

Uzależnienie społeczne - socjologia - uzależnienie od grupy, chęć przynależenie od danej grupy a wtórnie od środków narkotycznych. Charakter:

Bezwzględne respektowanie reguł, zasad, obyczajów. Silny motyw społeczno - psychologiczny pociąga ta chęć uzależnienie społeczne???

WYKŁAD 2 08-10-2006

Choroba alkoholowa

Alkohol towarzyszy od zalania dziejów powstał w wyniku fermentacji winogron i ziarna jęczmiennego. Algol - zły duch, proszek

Działanie alkoholu:

Zmiany funkcji napojów alkoholowych (kumulacja funkcji)

    1. fizjologiczne

    2. psychologiczne

    3. społeczne

    4. ekonomiczne

    5. polityczne

Negatywne konsekwencje picia alkoholu:

Charakter następstw społecznych

Konsekwencje zdrowotne i społeczne:

Zespół uzależnienia od alkoholu to choroba przewlekła i śmiertelna.

Światowa Organizacja Zdrowia 1951 r.

Choroba ta powoduje że ludzie niedotknięci nie są w stanie kontrolować swojego picia i nie kontrolują swojego zachowania po spożyciu

Alkoholik (społecznie przeświadczenie) ten kto śpi na ławce, ten kto pije spirytus, denaturat, kto umiera na marskość wątroby, to ruina człowieka, śmierć z powodu uzależnienie jest poprzedzona ruiną jest to proces stopniowy

Mity o alkoholu:

definicja odnosi się do złożonych zachowań ludzi

alkoholizm rozwija się w czasie ujecie lekarskie - może być traktowany jako choroba chroniczna. Dynamiczny proces

Fazy:

  1. Początek

  2. rozwinięcie

  3. skutki

  4. ….

W przypadku choroby alkoholowej można ją zaleczyć ale nie wyleczyć, do końca życia będzie ta osoba alkoholikiem. Jeśli ktoś potrafi kontrolować picie można go nie nazywać alkoholikiem. Proces uzależnienia alkoholowego jest procesem nieodwracalnym. Nie wystarczy zaprzestanie picia. Proces zdrowienia jest procesem długotrwałym, tak jak proces uzależnienia.

Poza ekscytacja sięgania młodych ludzi po alkohol i eksperymentowanie to dają groźne efekty. Alkohol wpędza w huśtawkę nastroju - eliminowanie nastroju, rozluźnienie, przyjemne doznania, zmiana nastroju.

2 reguły

Pierwsze doświadczenia związane z alkoholem są przyjemne, nastrój można kontrolować po spożyciu alkoholu skutki są minimalne lub żadne. Odkrywa się to co sprawia i jak działa wypicie jednego kieliszka i kolejnych, uczenie się i eksperymentowanie. Wszystko w polskiej kulturze związane jest z alkoholem. Odmienne wzory świętowania proponuje kościół.

Wzrasta ilość okazji do wypicia lub bez żadnej przyczyny.

Geneza chęci do wypicia - poszukiwanie alkoholu, organizm neguje negatywne skutki alkoholowe

Pocenie się, wymioty itd. Skutki to zmniejsza ryzyko uzależnienia się od alkoholu. Tzw. mocna głowa nie chroni przed uzależnieniem od alkoholu, takie osoby więcej tracą niż zyskują. Ale za to zyskują podziw otoczenia „ile ty możesz wypić”,

wg stereotypu wzór prawdziwego mężczyzny - mocna głowa do alkoholu, część spośród tych osób po wielu latach stanie się alkoholikami.

Okazje do wypicia - jest to wstępna faza do alkoholizmu

Faza krytyczna - palimpsesty - przerwy w życiorysie, luki w pamięci. W tej fazie jest wszystko dłuższe i bardziej dotkliwe, samopoczucie jest dobre ale przechyla się w stronę cierpienia i sięga się po następną dawkę alkoholu by zniwelować skutki tego cierpienia tzw. klin. Alkohol obniża lęk, dodaje odwagi, dostarcza ulgi, sprzyja uzyskiwaniu pozytywnego nastroju ale poprawa ta jest złudna i chwilowa. Kac fizyczny jest leczony klinem i dopada nawet tych co mają mocną głowę. Pojawia się kac moralny - pojawiają się zachowania ekstrawaganckie. W fazie krytycznej pojawia się po raz pierwszy system iluzji i zaprzeczenia. Zaprzecza się nadmiernemu piciu. Uzasadnia się picie. Energia poświęcona jest wyjaśnieniu przyczyn picia sobie i innym. Budowanie usprawiedliwień dla tego co było i budowanie ideologii do tego co za sobą ociąga - życie mało warte, korzyści towarzyskie, wzorce osób. Nasilają się objawy i ich ilość picie przechodzi w nową jakość to alkohol sięga po człowieka niezbędna jest specjalistyczna pomoc. Gdy rośnie ilość spożywanego alkoholu zdrowy organizm przytomnieje i przyzwyczaja się do dawek występuje zmożona praca organizmu, wzrost tolerancji na spożywany alkohol jest mylnie interpretowany.

Alkohol zaczyna rządzić życiem człowieka. Występuje obawa przed brakiem alkoholu, picie przed imprezą, picie w samotności, zachowania aspołeczne, nie liczenie się z innymi ludźmi, zaczyna to rzutować jakość kontaktów społecznych.

W fazie bardziej zaawansowanej występują spontaniczne próby abstynencji - picie tylko w weekendy, przysięga żonie, sobie, księdzu itd. Ale kończy się powrotem do życia i picia. Alkoholicy uspakajają się, bo skoro potrafią nie pić tydzień to nie ma problemu. To spontaniczne podejmowanie abstynencji STANOWI DOWÓD UZALEŻNIENIA i dowód na stratę kontroli nad piciem i własnym życiem, jeżeli ktoś nie jest alkoholikiem nie potrzebuje sobie tego udowadniać a tym bardziej innym, ktoś kto nie jest alkoholikiem nie potrzebuje niczego udowadniać. Mechanizm iluzji zlikwiduje wątpliwości alkoholika.

Mechanizm obronny - racjonalizacja, uzasadnianie sobie i innym czegoś, obrona swojego honoru, udowadnianie aby wyciszyć ból, obronić się przed wściekłością i zasłonić wstyd. Jeżeli dobrze działają mechanizmy obronne to pozwolą na konfrontacje jeśli nie to będzie upierał się przy swoim, ciągle usprawiedliwianie się i wymyślanie nowych powodów. Ten system jest jak motto. Wszystko pochłonie. Wiedza o chorobie alkoholowej służy piciu Jestem alkoholikiem to muszę pić. Alkoholicy w duchu nigdy nie przyznają się że mają problem z piciem. Jest to choroba zaprzeczenia i iluzji. Wiele rzeczy widzi się w zupełnie innym zwierciadle inna interpretacja faktów. Zaprzeczanie dotyka wszystkich członków rodziny. Żona kryje męża, dzwoni do pracy, załatwia zwolnienia, przeczy temu co kryje się w domu. Dochodzi do tego, że ukrywa się przed innymi ile się wypiło. Następuje później obniżenie tolerancji na alkohol. Kieliszek lub 2 powodują stan upojenia alkoholowego. Ciągłe picie powoduje, że organizm usuwa rozkład alkoholu w pewnym tempie przeważnie kończy się to odtruciem w szpitalu i gromadzeniem sił do następnego picia. Dalsze picie powoduje wyniszczenie organizmu, załamanie społeczne, picie niekonsumpcyjnych alkoholów. Alkoholik to osoba, która ma kilka twarzy, dlatego tak trudno zerwać więzi. Raz jest aniołkiem, idealnym mężem ojcem, a raz tyranem i katem. Alkoholik doświadcza siebie jest osobą na wiecznej huśtawce bez stanów pośrednich, przez cały okres picia alkohol uszkadza narządy wewnętrzne (serce, wątrobę, żołądek, …) tępo niszczenia jest bardzo różne. Ukrywanie prawdy sprzyja alkoholizmowi.

Amerykańska klasyfikacja zaburzeń i chorób psychicznych (DSM - IV) uzależnienie od alkoholu jest to nieprawidłowy wzorzec picia prowadzący do klinicznie znaczących uszkodzeń somatycznych lub zaburzeń psychicznych. Aby można mówić o alkoholizmie muszą wystąpić 3 podstawowe objawy z pośród:

  1. wzrost tolerancji na alkohol: konieczność spożywania coraz większych dawek w celu uzyskania oczekiwanego rezultatu lub o wiele mniejsze rezultaty wywołane działaniem alkoholu w wyniku spożycia takiej samej dawki tego środka.

  2. wystąpienie stanów abstynencyjnych, które mogą się przejawiać w dwóch formach a mianowicie: w formie zespołu abstynencyjnego wzmożona reaktywność układu wegetatywnego ; napady drgawkowe, lęki, omamy, nudności, wymioty, drżenia rąk, zaburzenia snu, nadmierna potliwość lub w formie picia alkoholu lub innych substancji celem uniknięcia lub złagodzenia symptomów omawianego zespołu

  3. utrata kontroli nad ilością spożywanego alkoholu częstsze picie i spożywanie większych dawek

  4. podejmowanie prób abstynencyjnych lub ograniczanie ilości spożywanego alkoholu, zakończone fiaskiem

  5. czasochłonne poszukiwanie alkoholu wymagają pieszego zaangażowania, wolniejsze powracanie do pełni sił po spożyciu

  6. zaniedbywanie innych form działalności będące efektem spożywania alkoholu

  7. picie pomimo niepokojących wieści o pogarszającym się stanie zdrowia

Szkodliwe picie DSM-IV taki wzorzec picia powoduje szkody zdrowotne natury somatycznej lub psychiczne za szkodami zdrowotnymi często idzie zaburzenie funkcjonowania społecznego

Nadużywanie - nieprawidłowy wzorzec picia prowadzący do klinicznie znaczących szkód somatycznych lub zaburzeń psychicznych.

Alkohol umożliwia podtrzymywania starych oraz nawiązywanie nowych kontaktów towarzyskich.

Wzór śródziemnomorski - tak ja w Pol.

Wzorzec anglosaski - powolne picie wina

Wzorzec skandynawski - alkohol wysokoprocentowy w dużych ilościach

Społeczne funkcje alkoholu:

  1. fizjologiczne

  2. psychologiczne

  3. korzyści społeczne

  4. ekonomiczne - zyski ze sprzedaży alkoholu trafiają do dochodów państwa

  5. polityczne - zatargi polityczne, rozgrywki polityczne

F10.2 - symbol statystyczny choroby - „Zespół objawów somatycznych, behawioralnych i poznawczych, w których picie alkoholu staje się priorytetem nad innymi ważnymi zachowaniami.

W ciągu roku muszą wystąpić 3 objawy:

  1. silna potrzeba spożycia alkoholu

  2. brak kontroli nad zachowaniem, spożywaniem alkoholu, czasem picia i ilością

  3. pojawienie się systemu abstynencyjnego po odstawieniu lub zmniejszeniu ilości dawek lub stosowanie różnych zamienników w celu zmniejszenia odczuwania tego stanu.

  4. wzrost tolerancji na alkohol, potrzeby spożywania większych dawek.

  5. spożywanie pomimo posiadanej wiedzy na temat szkodliwości (L. Cierpiałkowska 2000)

J.Melibruda

Ludzie piją alkohol żeby wyeliminować przykre doznania, obawy, rozluźnić się, by nie myśleć o problemach, znaleźć się w „odmiennym stanie”

Style picia wg Kępińskiego 1973

  1. Typ neurastyczny - zmniejszenie zmęczenia lub rozdrażnienia

  2. Kontaktowy - podtrzymanie lub nawiązanie kontaktów z innymi ludźmi bądź to w celu zmniejszenia dystansu miedzy osobami

  3. Dionizyjski - przeżycie nowych wrażeń, oderwanie od rzeczywistości

  4. Heroiczny - dodanie odwagi, poczucie mocy i siły, dlatego może realizować swoje marzenia, na które wcześniej nie miałby odwagi

  5. Typ samobójczy - żeby ze sobą skończyć w bardziej uświadomionych celach autodestrukcyjnych

  6. Ucieczkowe - od oderwania się od kłopotów i zmartwień

  7. Spontaniczne - w celach towarzyskich czy poszukiwaniu przyjemności

Fazy i objawy charakterystyczne E.M. Jelinek.

I. Faza wstępna prealkoholowa trwająca od kilku miesięcy do kilku lat, zaczyna się od konwencjonalnego stylu picia. Człowiek zaczyna odkrywać, że alkohol, prócz dawania przyjemności, potrafi uśmierzać różne przykre stany emocjonalne, wzrasta jego tolerancja na alkohol.
II. Faza ostrzegawcza zaczyna się w momencie pojawienia się luk pamięciowych - palimpsestów. Ma to miejsce wtedy, gdy człowiek, nie tracąc przytomności, nie może przypomnieć sobie swojego postępowania oraz okoliczności związanych z piciem. Dla diagnozy uzależnienia ważne jest powtarzanie się takich sytuacji oraz fakt pojawiania się ich nawet po spożyciu niewielkiej ilości alkoholu. Faza ta charakteryzuje się koncentracją na alkoholu, piciu po kryjomu, tworzeniu sytuacji do wypicia, poczuciem winy z powodu picia.
III. Faza krytyczna rozpoczyna się od utraty kontroli nad piciem, Człowiek wyszukuje przeróżne argumenty na usprawiedliwienie swojego picia, pojawiają się stany agresji zamiennie ze stanami wyrzutów sumienia. Podejmowane są próby uzyskania kontroli nad piciem, przez wyznaczanie sobie okresów czasu całkowitej abstynencji. Pojawia się użalanie nad sobą, kończące się często próbami samobójczymi. Dezorganizacji ulegają stosunki z otoczeniem, przerwany zostaje kontakt z przyjaciółmi, problemy w pracy, a często jej utrata. Zaczyna być coraz więcej kłopotów ze zdrowiem, spowodowanych przez alkohol. Zaczyna się poranne picie alkoholu tzw. "klin".
IV. Faza przewlekła zaczyna się wraz z wystąpieniem wielodniowych ciągów. Narastają konflikty z otoczeniem, utrata rodziny, pracy, zmniejsza się tolerancja na alkohol. Występują problemy ze zdrowiem: nasilone objawy abstynencyjne, zaburzenia snu, psychozy alkoholowe. Nie podjęcie leczenia na tym etapie może doprowadzić do śmierci.

Alkoholizm:

  1. Alkoholizm typu Alfa - obejmuje kontrolowane i umiarkowane picie alkoholu, które pomaga w uzyskaniu ulgi, lepszego samopoczucia psychicznego lub usunięcia przykrych dolegliwości somatycznych. Mogą wystąpić społeczne szkody wynikające z picia alkoholu.

  2. Alkoholizm typu Beta - jest to nadmierne picie alkoholu powodującym fizyczne szkody w organizmie, takie jak uszkodzenie wątroby, nieżyt żołądka, zapalenie wielonerwowe. Nie występują objawy, świadczące o uzależnieniu psychicznym i fizycznym organizmu.

  3. Alkoholizm typu Gamma - to nadmierne, trwające długi czas nadużywanie alkoholu, które powoduje chorobę alkoholową z towarzyszącymi jej objawami psychicznego i fizycznego uzależnienia, zaburzeniami zachowania i zmianami osobowości. Cechy tego alkoholizmu to: utrata kontroli nad rozpoczętym piciem, tolerancja alkoholu, przystosowanie metabolizmu komórkowego do alkoholu, objawy abstynencyjne.

  4. Alkoholizm typu Delta - występuje niemożność utrzymania trzeźwości z powodu występowania objawów abstynencyjnych nawet po krótkim czasie nie picia, z jednoczesną początkową kontrolą ilości wypijanego alkoholu. Pojawia się zwiększona tolerancja, przystosowanie metabolizmu i objawy abstynencyjne. Ten typ alkoholizmu występuje tam, gdzie ludzie piją w sposób ciągły niskoprocentowe trunki. Sprawia to, że alkohol utrzymuje się na stałym poziomie w organizmie, nie wywołując wyraźnych objawów zatrucia. Szkody społeczne i zdrowotne zauważalne są w późniejszym czasie.

  5. Alkoholizm typu Epsilon - okresowe upijanie się osoby potrafiącej utrzymać abstynencję nawet rok i nie doświadczającej wtedy silnego pragnienia alkoholu. Gdy jednak zacznie pić, to robi to w sposób bardzo intensywny, aż do wystąpienia silnych objawów fizycznych i psychicznych.

Toninger 2 typy alkoholizmu:

  1. Związane ze środowiskiem i występowaniem u kobiet neurotyków depresji przed 25 rokiem życia. Rozwija się szybko, ciągi picia, okres abstynencji. Podejście do siebie krytyczne do siebie i problemu.

  2. Mniej związane ze środowiskiem dotyczy płci męskiej, rozwija się przed 25 rokiem życia często przechodzi z ojca na syna. Występują tu zachowania antysocjalne, skłonności do nowości, unikania stresu, zabiegania o aprobatę otoczenia. (Woronowicz 1994)

Etiologia choroby alkoholowej:

Niektórzy ludzie pijąc w sposób szkodliwy nigdy nie zostaną alkoholikami. Wpływa na to stopień dojrzałości organizmu, głównie ma tutaj wpływ wiek po 25 roku życia uzależnienie rozwija się przez kilka lub kilkanaście lat.

Przyczyny:

  1. Czynniki społeczne, psychiczne, kulturowe, które nakładają się na podłoże czynniki biologiczne. W latach 40 próbowano wyodrębnić alkohol rodzinny - u osób u rodzin nadużywających alkoholu dziedziczy się podatność, predyspozycje do uzależnienia. 60% uzależnionych nie miało uzależnionych przodków. U 30-45% azjatów pojawia się zaczerwienienie twarzy, bóle głowy, nudności i to przyczynia się, że nie będą próbować spożywania alkoholu u osób, które posiadają enzym o słabym rozkładaniu alkoholu. Jeżeli enzym łączy się to wyzwala to potrzebę picia alkoholu. Ważną rolę odgrywa środowisko zewnętrzne, które może ograniczać picie alkoholu. Ważną role pełni dostępność zakupu spożywanego alkoholu.

  2. Cechy osobowości: niedojrzałość emocjonalna, problemy z pokonywaniem trudów, 40- latki i starsi alkoholicy u których zachowania i reakcje funkcjonują na poziome nastoletniej młodzieży nie są w stanie adekwatnie funkcjonować normalnie. Mała podatność na frustracje, wysoki niepokój, lęki, niska samoocena lub perfekcjonizm, wyższość i poczucie winy.

  3. Teorie psychologiczne: może wynikać z podświadomej skłonności do samozniszczenia oraz konfliktu it, ego i superego, objaw przewlekłej choroby emocjonalnej lub próba rozwiązania konfliktu wewnętrznego. Barak silnej woli, niedojrzała osobowość

  4. Duchowa koncepcja alkoholizmu: alkohol staje się obiektem relacji przy jego pomocy zaspakajane są potrzeby, wartości, znaczenia, wypełnianie pustki życia, niemożliwość rozwijania posiadanych talentów daje na chwilę poczucie jednostce wspólnoty.

Destrukcja, mechanizmy, czynniki powodujące pobudzenie tego mechanizmu: