wsłuchuje się w łomot ciszy wokół mnie...
sama w domu...
głupie święto...
kto je wymyślił?!
chyba ktoś kto chciał mnie zgnębić...
słuchawki na uszach...
i...
mój szloch...

Nienawidzę tego święta…

…i ciebie też

Jestem olana, Bez sensu istnienia, Przez świat zapomniana, Nikogo nie obchodzę. Żyje przez lęk, Przed śmiercią strach, W oceanie męk, Umaraem a żyję. Nie ma już wesołej twarzy, Przepadła wraz z przyjaźnią, Z miłością która mi się marzy, Na rzecz samotności. I czuje się sama, Choć wokół tylu ludzi, Tylu fałszywych przyjaciół mam, Żaden na mnie spojrzeć się nie trudzi. Więc jestem, Chociaż mnie nie ma, A wystarczy małym gestem, Otworzyć bramy mego istnienia.

Życie bez życia

Kiedyś było inaczej...

Wszystko znowu się pozmieniało... I jak tu wierzyć, że kiedyś będzie lepiej?! Straciłam już resztki nadzieji na to, że kiedyś będzie inaczej... Lepiej... I znowu (kolejny raz) zawiodłam się na paru osobach... powinnam już przywyknąć... :( 

  " Chcę policzyć do trzech i zniknąć... jeden... dwa..."

  " Wiem, że póki żyję, nic mnie nie usprawiedliwia, ponieważ sama sobie stoję na przeszkodzie..." 
 

"Ciszy nie znajdziesz na szczytach gór, a hałasu na rynkach miast. Cisza i hałas mieszkają w ludzkich sercach."

---