Nowotwory układu moczowo-płciowego
Rak nerki.
Stanowi 3% wszystkich nowotworów.
Siódme miejsce u mężczyzn, piąte u kobiet.
Mężczyźni chorują znacznie częściej.
Czynniki ryzyka:
-związki chemiczne
-palenie tytoniu
Objawy kliniczne
1). Krwiomocz - u 40-60% przypadków - najczęściej bezbolesny. Może by okresowy.
2). Białkomocz
3). Bóle w okolicy lędźwiowej lub w podbrzuszu
( o charakterze kolki nerkowej, wynikające z niedrożności moczowodów, powodowanej skrzepami lub zatorami
z martwych komórek nowotworowych)
4).W zaawansowanym stadium : bóle w nadbrzuszu , objawy ogólne(ubytek masy ciała, wzrost temperatury), wyczuwalny
5). Nadciśnienie tętnicze.
6).Niedokrwistość
7).poliglobulia(nadmierne wydzielanie przez komórki raka erytropoetyny
8).hiperkalcemia spowodowana przerzutami do kości lub parakrynnym wydzielaniem białka podobnego do parathormonu
9).jadłowstręt, wyniszczenie
10).leukocytoza, wysoki OB
Objawy wynikające z przerzutów
Kości - bóle kostne, złamania patologiczne
Płuca - kaszel, krwioplucie, duszność
OUN - objawy neurologiczne
Wątroba - wzrost bilirubiny,fosfatazy zasadowej, bóle
w prawym nadbrzuszu
5. Węzły chłonne - powiększenie
6. Nadnercza i druga nerka
Rak nerki - diagnostyka
USG ! jamy brzusznej
Tomografia komputerowa jamy brzusznej
Rtg i TK klatki piersiowej
Badania morfologiczne i biochemiczne ( parametry wątrobowe i nerkowe, LDH, stężenia wapnia)
Badanie ogólne i posiew moczu
Angiografia ( jeśli wymaga tego przygotowanie do zabiegu operacyjnego)
KT głowy i scyntygrafia kości jeśli istnieją objawy sugerujące rozsiew po tych narządów
Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa(BAC) - nie jest zalecaną metodą , gdyż każdy guz nerki powinien by leczony operacyjnie. Biopsja guzów nerki jest ponadto obarczona dużym odsetkiem fałszywych rozpoznań.
Histopatologia - rak jasnokomórkowy- 80%
- rak urotelialny ( 20% pierwotnych guzów
nerki
- pozostałe typy hist.pat. występują znacznie rzadziej
Leczenie operacyjne:
radykalna nefrektomia (jeśli nie dotyczy jedynej nerki i przy prawidłowej funkcji drugiej nerki)
operacja oszczędzająca- dotyczy tylko przypadków o ograniczonym zaawansowaniu lub guzów jedynej nerki.
obustronna nefrektomia - gdy obie nerki są zajęte procesem nowotworowym. Po takim zabiegu pacjent musi mieć zapewnioną dializoterapię
w wybranych przypadkach nefrektomia z usunięciem pojedynczych przerzutów
Embolizacja tętnicy nerkowej
Radioteramoablacja guza
Radioterapia - stosuje się w niektórych przypadkach , gdy guz przechodzi poza torebkę nerki ( T3)
- jako metoda paliatywna w przypadku przerzutów do kości i mózgu
Leczenie systemowe -immunoterapia, chemioterapia, hormonoterapia - mają małą skuteczność
Rak nerki - rokowanie (odsetek pięcioletniego przeżycia)
I stopień - 70-90%
II stopień - 55-70%
III stopień - 20-30%
IV stopień - około 5%
Rak pęcherza moczowego
Epidemiologia - najczęściej u mężczyzn miedzy 50 - 80 rż. 3-4 razy częściej u mężczyzn niż u kobiet.
Czwarte miejsce w zestawieniu zachorowalności na npl
u mężczyzn.
Czynniki ryzyka - palenie papierosów
Narażenie zawodowe - aminy aromatyczne oraz wiele substancji używanych w produkcji barwników anilinowych, występujących w przemyśle gumowym, barwnikowym, samochodowym, metolowym, skórzanym, papierniczym, gazowym i chemicznym
Przewlekłe stany zapalne, kamica, leczenie cyklofosfamidem
Objawy:
Bezbolesny krwiomocz pojawiający się i znikający bez uchwytnej przyczyny
Objawy dysuryczne z częstomoczem
Niedokrwistość, bóle nerki, ból i obrzęki kończyn dolnych (w późniejszych stadiach choroby)
Diagnostyka:
-Badanie cytologiczne wycinków pobranych z pęcherza moczowego podczas cystosokopii ( materiał powinien by pobrany z dna guza w celu oceny głębokości naciekania ściany pęcherza moczowego). Istotny jest podział na guzy powierzchowne i nienaciekające.
-Usg jamy brzusznej i miednicy
- Badania obrazowe w celu oceny przerzutów
Leczenie (zależy od stadium zaawansowania klinicznego i stopnia złośliwości guza)
Metody leczenia:
Endoskopowe:- elektroresekcja
Dopęcherzowa immuno - i chemioterapia ( BCG, cytostatyki)
Systemowe leczenie chemiczne
Radioterapia
Radykalna chirurgia - cystektomia
Rak gruczołu krokowego
Drugie miejsce w zestawieniach zapadalności, czwarte
w zestawieniu przyczyn zgonów nowotworowych.
Czynniki ryzyka:
Wiek - rzadko przed 40-ym rż, średni wiek zachorowalności przekracza 70lat.
Występowanie rodzinne - 2 - 3 razy częściej
Androgeny - kastraci i mężczyźni z niedoborami hormonalnymi chorują rzadko.
Dieta bogata w tłuszcze zwierzęce ( Japończyny, Żydzi chorują rzadziej)
Rak prostaty
Histopatologia - prawie zawsze gruczolakorak
Stopień zaawansowania i złośliwości ocenia skala Gleasona ( 9st)
Diagnostyka:
Badania przesiewowe - PSA, badanie per rectum. Badania powinny by wykonywanie raz w roku u mężczyzn powyżej 50rż
Usg stercza przezbrzuszna i transrektalna
Biopsja cienkoigłowa z oceną hist-pat.
Badania obrazowe w celu wykazania rozsiewu nowotworowego
Objawy
- trudności w oddawaniu moczu, częstomocz
dolegliwości związane z naciekaniem tkanek okolicznych
i przerzutami (bóle , złamania patologiczne, niedokrwistość, obrzęki kończyn dolnych)
- wzrost PSA - kontrola progresji raka i skuteczności leczenia
Leczenie i rokowanie:
chirurgia - prostatektomia radykalna z limfadenektomią
hormonalne - kastracja chirurgiczna, farmakologiczna
radioterapia (brachyterapia, teleradioterapia)
W przypadku pacjentów powyżej 70rż można przyjąć postawę aktywnego obserwowania - leczenie operacyjne w tym przypadku może nie przedłużyć życia pacjentowi.
Nowotwory jądra
Jeden z najczęstszych nowotworów młodych mężczyzn
( 20-40rż). Najczęściej są to nasieniaki 75% ( III dekada życia), nienasieniaki 25% (IV-VI dekada życia)
Czynniki ryzyka - npl jądra w wywiadzie , wnętrostwo.
Objawy :
niebolesne powiększenie jądra,
niekiedy zaczerwienienie skóry moszny
objawy przerzutów
Diagnostyka - nie ma uznanych metod diagnostycznych
Usg jąder
Badanie hist.pat usuniętego jądra
Ocena stopnia zaawansowania :
Morfologia badania biochemiczne
Badanie stężenia markerów nowotworowych ( B-HCG, AFP) - powinno być wykonane przed orchidektomią
Rtg klatki piersiowej i KT śródpiersia
KT jamy brzusznej
scyntygrafia kości jeśli występują objawy uszkodzenia kości
Leczenie :
Orchidektomia - w każdym stopniu zaawansowania w przypadku nasieniaków
Radioterapia - jako leczenie uzupełniające w przypadku wczesnych stopni zaawansowania nasieniaków. Nienasieniaki nie są wrażliwe na promieniowanie
Chemioterapia i leczenie skojarzone- w przypadkach zaawansowanych
Rak szyjki macicy
Epidemiologia - trzecie miejsce w zestawieniu współczynników zachorowalności na npl. Szczyt zachorowań w V i VI dekadzie życia.
Czynniki ryzyka - badania dowodzą, że czynnik onkogenny jest przekazywany drogą płciową we wczesnym okresie życia kobiety.
HPV typ 16 i 18
Inne wirusy i bakterie - czynniki współdziałające w onkogenezie
Wczesne rozpoczęcie życia seksualnego
Duża liczba partnerów seksualnych
Partnerzy „ wysokiego ryzyka” ( poligamiczni, zakażeni HPV, szczególnie ci, których partnerki miały raka szyjki macicy lub dysplazję dużego stopnia)
Zakażenie HIV lub inne upośledzenie systemu immunologicznego
Palenie tytoniu
Niski status ekonomiczny
Liczne ciąże i porody
Dieta uboga w owoce i warzywa
Bezpośrednim stadium przednowotworowym jest dysplazja śródbłonkowa. ( CIN I, II, III)
W przypadku CIN I - kontrola za rok
CIN II, CIN III - weryfikacja histopatologiczna i konizacja lub w niektórych przypadkach histerektomia
Objawy:
Brak wczesnych objawów
krwawienia kontaktowe, nieregularne krwawienia międzymiesiączkowe, upławy ( najwcześniejsze objawy)
Krwawienia samoistne, bóle, obrzęki kończyn, objawy dysuryczne, niekiedy wodonercze lub objawy związane
z zajęciem dolnego odcinka przewodu pokarmowego
( w późniejszym stadium)
Leczenie:
W bardzo wczesnym stadium stadium - oszczędzające leczenie chirurgiczne ( amputacja szyjki, konizacja)
I stopień - radykalna histerektomia z usunięciem przydatków i węzłów chłonnych. U młodszych pacjentek oszczędza się jajniki.
Zamiast zabiegu można stosować radioterapię.
II stopień - najczęściej radioterapia, często w skojarzeniu z chemioterapią. Leczenie operacyjne jest najczęściej nieradykalne
III stopień - jednoczasowa radio - i chemioterapia
IV-paliatywna chemioterapia lub leczenie objawowe
Rak trzonu macicy
Czwarte miejsce pod względem zachorowalności na nowotwory złośliwe kobiet. Najczęściej między 55 a 70rż
Część przypadków ( 10-15% procent) dotyczy osób młodszych i związane jest z długotrwałymi cyklami bezowulacyjnymi.
Etiologia
egzo - i endogenny nadmiar estrogenów
leczenie tamoksyfenem raka piersi
wczesne menarche,i późna menopauza, niepłodność, otyłość, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, przebyte napromienianie na obszar miednicy, dobre warunki socjoekonomiczne
Objawy:
Acykliczne krwawienia z dróg rodnych przed menopauzą
krwawienia , plamienia i ropne upławy z dróg rodnych o różnym nasileniu w kobiet po menopauzie
Diagnostyka
Badanie ginekologiczne
Biopsja diagnostyczna( abrazja) endometrium oraz wyłyżeczkowanie kanału szyjki macicy
Usg narządu rodnego
Badania mające na celu ocenę rozległości zmian nowotworowych ( cystosokopia, rektoskopia, usg jamy brzusznej, KT lub NMR miednicy mniejszej i klatki piersiowej)
Leczenie:
Metody chirurgiczna
Radioterapia ( tele- i brachyterapia)
Leczenie systemowe (hormonalne lub chemioterapię).
Leczenie skojarzone ( radioterapia z chirurgią, radio lub/ i chirurgia z adiuwantnym leczeniem systemowym)
Rak jajnika
Szósty co do częstości nowotwór u kobiet
Charakteryzują się dużą śmiertelnością związaną z późną rozpoznawalnością ( 75% chorych w chwili rozpoznania znajduje się w III lub lV stopniu zaawansowania klinicznego.
Występuje w każdym wieku.
Czynniki ryzyka:
Nieródki
Rak jajnika w rodzinie
Może rozwija się jako kolejne zmiany u pacjentki z rakiem sutka lub trzonu macicy
rzadziej występuje u pacjentek stosujących hormonalną antykoncepcję
Występuje częściej w krajach wysoko uprzemysłowionych
Występowanie rodzinne: zespół wrodzonego raka jajnika, zespół raka piersi i jajnika ( mutacja BRCA1)
Objawy :
we wczesnych stadiach przebiega bezobjawowo
w stadiach zaawansowanych - dolegliwości uciskowe w postaci objawów dysurycznych, zaparć , wzdęć, uczucia pełności w brzuchu, bólów w podbrzuszu, wodobrzusze
Diagnostyka:
Badanie ginekologiczne dwuręczne - przez pochwę i odbyt
badania obrazowe - ultrasonografia przezbrzuszna i przezpochwowa
KT oraz NMR - w ramach uzupełnienia usg w wybranych przypadkach
W przypadku wodobrzusza - pobranie płynu na badanie cytologiczne
Laparoskopia diagnostyczna- u pacjentek z podwyższonym Ca125 i bez zmiany guzowatej w badaniach obrazowych
Markery z surowicy krwi - Ca-125, w guzach zarodkowych - AFP, CEA, HCG
Leczenie:
chirurgia - metoda z wyboru we wszystkich guzach jajnika
zabieg radykalny
zabieg cytoredukcyjny
laparotomia zwiadowcza
chemioterapia -
- uzupełnienie radykalnego leczenia operacyjnego oraz po zabiegach cytoredukcyjnych
- jako jedyna forma leczenia w przypadkach zaawansowanych
- chemioterapia cytoredukcyjna przez planowanym zabiegiem operacyjnym