Należy pamiętać że Polibiusz jest arystokratą i zwolennikiem imperializmu. Demokrację potępia,
Polibiusz dużo myślał o istocie, wartości , celu, zadaniach i metodach dziejopisarstwa, a w ciągu pracy nad swoim dziełem stale sie do tego problemu odnosił.

Dzieło Polibiusza jest nie tylko opowiadaniem dziejów lecz zarazem nieomal podręcznikiem wiedzy politycznej i wojskowej. Jest przeciwnikiem wszelkiej przesady w opisie wydarzeń. Rzeczy wstrząsające i sensacyjne należy pozostawić tragediopisarzom.
Polibiusz do końca starożytności uchodził za klasyka historiografii.
Z pewnością jednym z głównych czynników osiągnięcia przez Polibiusza tak wysokiej pozycji w panteonie historyków starożytnych, było konsekwentne realizowanie wcześniej przyjętych przez siebie dla celów dziejopisarstwa właściwych praw i zasad. A właściwym zadaniem historii, według Polibiusza, jej fundamentem, jest unikanie fałszu , wynikającego ze stronniczości czy z chęci oddziaływania na czytelnika. Wierne i prawdziwe opowiadanie samych zdarzeń jeszcze nie stwarza historyka, podobnie jak poznanie ich nie daje jeszcze czytelnikowi pożytku. Chodzi o wydobycie i wyśledzenie przyczynowych związków, dlaczego wypadki miały taki a nie inny przebieg.

---