Psychologiczne problemy inwalidztwa. 2

Jaki jest cel ludzi, którzy ulegli nieszczęśliwym wypadkom:

Są takie trzy cele:

1. Usprawnienie fizyczne (tutaj psycholog nie ma wiele do zrobienia, dużą rolę odgrywają tu

rehabilitanci).

Człowiek zaczyna doceniać zdrowie (zaczyna doceniać, że ma ręce, nogi, wzrok i słuch), wtedy kiedy odczuwa niemoc.

2. Usprawnienie psychiczne (szczególna rolę odgrywają tu psychologowie).

Kiedy człowiek traci sens życia odczuwa ogólną niemoc, w4edy potrzebna mu jest pomoc drugiej osoby,

która potrafiłaby zniwelować to uczucie bezsensowności. Taka osoba musi ukazać człowiekowi, że nawet

w takim stanie w jakim jest, może cieszyć się życiem. Jest to najtrudniejsze zadanie dla psychologa.

Jeżeli uda nam się pomóc takiemu człowiekowi to możemy mówić, że osiągnęliśmy sukces. Psycholog

powinien działać na podświadomość tego człowieka. Psycholog powinien wykazać się wielką sztuką

zrozumienia drugiego człowieka poprzez tzw. empatię.

Empatia - wczuwanie się w sytuację drugiego człowieka. Rola psychologa jest tu ogromna bo psycholog

zna dobrze strukturę i funkcjonowanie człowieka, dostrzega jak jedna sytuacja wywołuje dnigą sytuację.

Zainteresowania i potrzeby człowieka po wypadku nie zostały zniwelowane, nie zniknęły. Przypuśćmy,

że ktoś chciałby być sportowcem a nie może uprawiać sportu ze względu na swój stan zdrowia ale wcale

to nie przeszkadza żeby on się tym interesował. Niekoniecznie musi być sportowcem i brać czynny udział

w meczach piłki nożnej - może być np. sędzią na tych meczach.

Trzeba ukazać człowiekowi, że jego potrzeby nie zostały zniwelowane, że one nadal istnieją.

Jeżeli człowiek niepełnosprawny pozostaje w domu to jest on ogromnym obciążeniem dla rodziny, bo

wymaga opieki. Wymaga poświęcenia, nie ma nic gorszego jak to, że człowiek czuje się niepotrzebny,

jeszcze gorzej, kiedy czuje się ciężarem. Człowiek z taką świadomością popada w depresję, traci

poczucie sensu życia, traci poczucie własnej wartości. Dlatego trzeba aby taki człowiek zajął się czymś

co go interesuje, poświęciła się czemuś. W ten sposób postawa tego człowieka, jego życie ulegnie

przeobrażeniu.

3. Spotyka się, utrzymuje kontakt z ludźmi takimi jak on- niepełnosprawnymi gdzie znajduje

zrozumienie, przyjaciół, swoje miejsce na ziemi.

Człow. niepełnosprawny spotykając się z takim jak on odnajduje siebie. Zadaniem psychologa jeśli chodzi o rehabilitację psychiczną jest ukazanie jego godności i poczucia wartości. I taki człow. został przywrócony społeczeństwu, został usprawniony społecznie. Taki człow, musi mieć świadomość, że żyje dla społeczeństwa i korzysta ze społeczeństwa.

Psycholog powinien słuchać i obserwować, okazać zainteresowanie, powinien dać się wypowiedzieć bo jak się człow. wypowiada to od razu człow. jest lepiej. Problem może być wtedy kiedy człow. nie chce mówić, jest taki zamknięty, że nie można do niego dotrzeć. Psycholog musi okazać zainteresowanie, nawiązać kontakt i wysłuchać człow. Człow. nigdy nie wolno odebrać nadziei. Człow. nie może poddać się psychicznie. 3 Usprawnienie społeczne.

4. Przystosowanie otoczenia do osoby niepełnosprawnej.

5. Kształtowanie postaw otoczenia najbliższego - rodzina; terapia rodzin. Otoczenie, które nie miało

nigdy do czynienia z osoba niepełnosprawną musi się przygotować wtedy mamy szansę, że proces

rehabilitacji, społ., fizyczny, psych. będzie przebiegał łagodnie. Przedmiotem rehabilitacji są wszystkie zamiany sprawności fizycznej, zmiany w psychice, zmiany w życiu społ. i zmiany w korzystaniu z otoczenia dalszego i bliższego. W rehabilitacji bierzemy pod uwagę następujące czynniki:

1) rodzaj inwalidztwa i jego stopień

2) wiek osoby niepełnosprawnej (inaczej rehabilitujemy młodego człow., inaczej starszego)

3 status społeczny

4) cechy osobowości (jeden reaguje tak, drugi inaczej)

5) zdolność organizmu do kompensacji

6) potrzeby pacjenta (psych., fiz.)

Najważniejszą potrzebączłow. oprócz potrzeb fizjologicznych jest potrzeba bezpieczeństwa. Najw. Jest

prawo miłości bo ono daje poczucia bezpieczeństwa. Dziecko kochane czuje się bezpieczne, dziecko nie

kochane będzie czuło się zagrożone.

Prawdziwa miłość daje poczucie bezpieczeństwa.

M=B

Bez poczucia, bezpieczeństwa człowiek nie może normalnie funkcjonować Jeżeli nie czuje się bezpiecznie to czuje się zagrożony. Im większe zagrożenie tym gorsze funkcjonowanie. Jeżeli nie czuję się bezpiecznie tzn. nie czuję się kochany. Nasze potrzeby nigdy nie będą zaspokojone w takim stopniu jakim człowiek by chciał. Im potrzeby są lepiej zaspokojone tym człowiek lepiej funkcjonuje.

7. zwdązek psychiki z inwalidztwem - takie samo inwalidztwo u różnych ludzi będzie inaczej przebiegać.

8. reakcje na inwalidztwo na skutek urazu nagłego bądź postępującego (np. człow., który powoli traci swoją sprawność, powoli przygotowuje się do tego)

9. i czy to jest inwalidztwo od urodzenia, czy pojawia się stopniowo Te czynniki wyżej wymienione są b. ważne w terapii rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Inaczej rozpatrujemy inwalidztwo od urodzenia, inwalidztwo postępujące przez jakiś czas a inaczej inwalidztwo na skutek urazu. Wszystkie te przypadki trzeba rozpatrywać osobno.

---