21.12.2009 r.
DYSLALIA
Def. Wg Genowefy Demel:
→ nieprawidłowa artykulacja jednej głoski, kilku głosek, a nawet wszystkich lub niemal wszystkich głosek (bełkot). Nawet przy bełkocie zachowane są czynniki prozodyczne (akcent, rytm, intonacja), a mimo to mowa jest niezrozumiała.
Rodzaje zaburzeń:
Seplenienie (sygmatyzm, sigmatismus) - powyżej 70% zaburzeń - niewłaściwe realizowanie głosek detalizowanych
Reranie (rotacyzm, rotacismus) - nieprawidłowe realizowanie głoski „r”
Lalanie (lambdacyzm, lambdacismus) - nieprawidłowe realizowanie „l”
Kakanie (kappacyzm, kappacismus) - nieprawidłowe realizowanie „k, g”
Ubezdźwięcznianie
Nosowanie (rynizm, rynolalia):
Otwarte (aperta) - głoski ustne realizowane nosowo
Zamknięte (clausa) - głoski nosowe realizowane ustnie
Mieszane (mixta) - np. u dziecka, u którego zamknięto operacyjnie podniebienie miękkie
Inne: e→ a, k →h , w→ j
Betacyzm - nie wymawia p, b
Def. Wg J. T. Kanii:
→ dyslalia to nazwa dla dużej grupy wad artykulacyjnych:
Mogilalia (elizja) - nie ma głoski:
Pełna - gdy zero jest w każdej pozycji: nagłosie, wygłosie, śródgłosie
Ograniczona do jakiejś pozycji
Całkowita - gdy nie ma żadnego zastępnika w tym miejscu
Częściowa - gdy dziecko daje zastępnik
Paralalia (substytucja) - zamienia głoskę na inną
Dyslalia właściwa - deformacja, np. seplenienie międzyzębowe
Podział Demel + Kania:
Sygmatyzm:
Mogisygmatyzm - nie realizowanie głosek szumiących i/lub ciszących i/lub syczących
Parasygmatyzm:
Szumiące przez syczące - seplenienie
Syczące przez szumiące - szeplenienie
Szumiące przez ciszące - sieplenienie, siakanie
Często para sygmatyzm jest fizjologią
Sygmatyzm właściwy:
Sigmatismus interdentalis - seplenienie międzyzębowe:
Dziecko karmione piersią
Zbyt długie ssanie smoczka
Odruch ssanie wygaszamy do pierwszego roku życia
Przerost trzeciego migdała
Stany alergiczne
Ssanie palca
Sigmatismus labiodentalis - seplenienie wargowo - zębowe (f, w)
Sigmatismus lateralis - seplenienie boczne /S - widać, słychać i czuć
Sigmatismus addentalis - seplenienie przyzębowe
Sigmatismus nasalis - seplenienie zębowe
Sigmatismus palatalis - s ∼ x, s podobne do miękkiego h
Sigmatismus strideus - seplenienie świszczące
Sigmatismus cacuminalis - zbyt wysoko ustawiony język
Sigmatismus lateroflexus - czubek języka do prawego górnego kła
Rotacyzm:
Mogirotacyzm - nie wymawia „r”
Pararotacyzm - „r” zastępowane przez inną głoskę z systemu polskiego
Rotacyzm właściwy - deformowanie głoski:
Rotacismus uwularny - „r” francuskie, drga języczek podniebienny
Rotacismus weralny - drga podniebienie miękkie
Rotacismus labiae - reranie wargowe, widać, słychać i czuć, oblizuje wargi („r” furmańskie)
Rotacismus interdentalis - reranie międzyzębowe
Rotacismus buccae - rotacyzm policzkowy
Rotacismus nasalis - wymawianie „r” nosowo
Rotacismus pharyngealie - rotacyzm gardłowy, drgają ściany gardła
Rotacismus laryngeale - rotacyzm krtaniowy
Rotiacismus marginalne - reranie boczne, drgają brzegi języka
Lambdacyzm:
Mogi - nie wymawia „l”
Para - l→j (*j→l udzieci, które mają kłopoty z miękkimi głoskami)
Lambdacyzm właściwy:
Lambdacismus interdentalis - L → ł - realizowane międzyzębowo
Kappacyzm:
Mogi - k, g do zera
Para - k → t, g→d (*t→k, d→g)
K. właściwy - k, g → realizowane jako chrząknięcie, zwarcie krtaniowe
Definicja wg I. Styczek:
→ opóźnienie w przyswajaniu sobie języka na skutek opóźnionego wykształcania się funkcji pewnych struktur korowych
Podział:
Ekspresyjna (motoryczna - kłopoty z motoryką):
Dziecko posługuje się zaledwie kilkoma głoskami
Duże trudności sprawia wymowa grup spółgłoskowych i sylab zamkniętych
Dyslalia ekspresyjna małego stopnia: dziecko myli w mowie i piśmie głoski różniące się jedną cechą artykulacyjną
Percepcyjna (sensoryczna - kłopoty ze słuchem fonemowym):
Brak poprawności w wymawianych wyrazach
Agramatyzm mowy
Trudności w znalezieniu adekwatnego słowa
Największe trudności w identyfikowaniu głosek różniących się jedną cechą dystynktywną
Dyslalia percepcyjna małego stopnia: może polegać na myleniu w mowie i piśmie tylko głosek detalizowanych
Badania:
Motoryka (kinestezja) - próby na język i wargi
Słuchu fonemowego
Definicja wg Kaczmarka:
→ zaburzenia spowodowane uszkodzeniem narządów obwodowych. Są to: wrodzone lub nabyte wady warg, języka, zgryzu, krtani, podniebienia
Podział (klasyfikacja ilościowa):
D. jednoraka - nie realizuje lub źle realizuje jedną głoskę i/lub jeden szereg
Prosta - zła realizacja jednej cechy dystynktywnej
Złożona - dwie lub więcej cech dystynktywnych
D. wieloraka - nie realizuje kilku głosek i/lub kilku szeregów
Prosta
Złożona
D. całkowita - wszystkie lub niemal wszystkie głoski są zaburzone
Klasyfikacja objawowa wg Kanii:
Głoskowa - nie realizuje głoski lub głosek
Sylabowa - dodawanie sylab do wyrazu lub ujmowanie sylab
Wyrazowa - ze znanych i dobrze wymawianych głosek nie potrafi zbudować wyrazu
Zdaniowa - z dobrze znanych wyrazów nie potrafi zbudować zdania
Przyczyny dyslalii wg Spionek:
Nieprawidłowa budowa narządów artykulacyjnych:
Nieprawidłowa budowa języka
Nieprawidłowa budowa podniebienia
Zniekształcenia zgryzu
Anomalie zębowe
Przerost trzeciego migdałka
Skrzywienie przegrody nosowej
Przerost śluzówki nosa
Nieprawidłowe funkcjonowanie narządów mowy:
Niska sprawność języka i warg
Zła praca mięśni w obrębie krtani
Nieprawidłowa praca zwierającego pierścienia gardłowego (wału Passavanta)
Brak pionizacji języka
Nieprawidłowa budowa i funkcjonowanie narządu słuchu:
Wybiórcze upośledzenie słuchu
Niedosłuch lub głuchota
Zaburzenia słuchu fonemowego
Brak analizy i syntezy słuchowej (rozkładanie wyrazu na głoski i odwrotnie)
Niesprzyjające warunki uczenia się mowy:
Nieprawidłowe wzorce
Nieprawidłowe atmosfera i styl wychowawczy
Uszkodzenia ośrodków i dróg nerwowych unerwiających narząd mowy
Nieprawidłowości funkcjonowania CUN
Psychiczne przyczyny dyslalii
Opóźniony rozwój psychomotoryczny i emocjonalny dziecka