Unia Europejska, Unia Europejska


Flaga Unii Europejskiej

Unia Europejska

Kraje: członkowskie, kandydujące, aspirujące, Szwajcaria - kandydatura zamrożona, Maroko - kandydatura odrzucona przez Unię, Norwegia - akcesja odrzucona w referendum

Powierzchnia
 - całkowita


4,325 mln km² (UE-27)

Ludność
 - całkowita (2006)
 - Gęstość


495 mln (UE-27)
114 osób/km²

PKB (2006)
 - całkowity
 - na osobę


13,3 bilionów $
28 100 $

Utworzona:
Jako EWG
 - podpisane
 - powołana

Jako UE
 - podpisany
 - powołana

UTC 0 do +2

.eu

Kod telefoniczny

+3 (proponowany)

1w chwili obecnej w 13 krajach członkowskich

Unia Europejska (skrótowo UE) - gospodarczo-polityczny związek dwudziestu siedmiu krajów europejskich, będący efektem wieloletniego zbliżania się krajów z Europy Zachodniej.

Obecna Unia Europejska nie ma osobowości prawnej. Podstawę do jej funkcjonowania stanowi traktat z Maastricht, zwany też Traktatem o Unii Europejskiej.

Kraje Unii Europejskiej składającej się z 27 państw mają łącznie produkt krajowy brutto drugi na świecie (po Stanach Zjednoczonych). Pod względem dochodu na głowę mieszkańca kraje "starej" Unii są w światowej czołówce, niektóre regiony Europy, na przykład Bawaria czy Île-de-France, mają prawie dwukrotnie wyższy niż obecny poziom z 27 państwami.

Unia Europejska opiera się na trzech filarach:

Z punktu widzenia prawa międzynarodowego Unia Europejska jest organizacją międzynarodową nieposiadającą podmiotowości prawnej, bazującą na strukturach Wspólnot Europejskich i na zestawie kilkunastu tysięcy aktów prawnych, zarówno politycznych jak i gospodarczych, których wszystkie państwa członkowskie zobowiązują się przestrzegać. Podmiotowość prawną Unia Europejska ma zyskać dopiero po ratyfikacji Traktatu Konstytucyjnego UE.

Według podpisanego w 1992 roku traktatu z Maastricht podstawowymi celami Unii są:

Radę Europejską tworzą szefowie rządów państw członkowskich i prezydenci Francji i Finlandii (choć zwykle towarzyszą im też premierzy) oraz przewodniczący Komisji Europejskiej. W obradach biorą też udział ministrowie spraw zagranicznych państw członkowskich, a także jeden z członków Komisji. Przewodniczącym Rady jest przedstawiciel państwa sprawującego w danym momencie przewodnictwo Unii, zmienia się więc co pół roku. Konstytucja dla Europy podpisana 29 października 2004 r. przewiduje, że przewodniczący Rady ma być wybierany przez wszystkie państwa członkowskie na 2,5 roku. Rada Europejska zbiera się średnio 3-4 (co najmniej 2) razy w roku, na krótkich, zwykle dwudniowych spotkaniach. Zgodnie z traktatem nicejskim, od momentu rozszerzenia Unii 1 maja 2004 r. wszystkie spotkania Rady odbywają się w Brukseli. Nie należy jej mylić z Radą Europy, która jest osobną organizacją.

Parlament Europejski jest jednoizbowy i reprezentuje obywateli państw należących do Unii. Oficjalną siedzibą Parlamentu jest Strasburg, choć komisje parlamentarne i władze klubów mieszczą się w Brukseli. Sekretariat i biblioteka ma zaś swoją siedzibę w Luksemburgu. Parlament Europejski liczy obecnie 785 członków (deputowanych), sprawujących mandat wolny, wybieranych na pięcioletnią kadencję. W Polsce w stosunku do członków PE używa się potocznie określenia "europarlamentarzysta" lub "eurodeputowany", natomiast oficjalne określenie brzmi: "poseł do Parlamentu Europejskiego".

Budynek Parlamentu Europejskiego w Strasburgu

Najważniejsze uprawnienia Parlamentu to:

Kandydaci do Parlamentu startują w wyborach zwykle w barwach którejś z partii istniejącej w swoim kraju, jednak po wejściu do Parlamentu przyłączają się oni zwykle do jednej z frakcji politycznych funkcjonujących oficjalnie w Parlamencie, lub pozostają niezależni. Frakcje te odpowiadają mniej więcej ogólnemu podziałowi partii politycznych w Europie. Posłowie zasiadają w izbie parlamentu według przynależności do frakcji, a nie przynależności narodowej.



Wyszukiwarka