Rynki Turystyczne, RYNEK1, Rynki turystyczne wykład 1


Rynki turystyczne wykład 1.

Literatura:

Altkorn „ Marketing w turystyce”, 2002 Warszawa

Analiza rynku. Systemy mechanizmów, praca zbiorowa red. Mynarski

Lazarek „ Ekonomika turystyki”

Nasilowski „ System rynkowy”, podstawy mikro i makro ekonomii

Wrzosek „ Funkcjonowanie rynku”

Helnarska „ Międzynarodowy ruch turystyczny w Unii Europejskiej”

Alejziak „ Turystyka w obliczu wyzwań XXI wieku”

Pod pojęciem RYNKU rozumiemy proces, w ramach którego nabywcy i sprzedawcy określają zamiar co mają kupować i sprzedawać i na jakich warunkach. ( Altkorn)

RYNEK ( z punktu widzenia marketingu) jest zbiorem aktualnych lub potencjalnych nabywców produktu ( Katler)

RYNEK to wzajemne stosunki wynikające z wymiany między dostawcami a odbiorcami, których decyzje kształtują podaż i popyt.

RYNEK wszyscy potencjalni klienci, mający określoną potrzebę lub pragnienie, którzy w celu ich zaspokojenia są gotowi i są w stanie dokonać wymiany czyli wszyscy którzy są zainteresowani i kogą zakupić ofertę przygotowaną przez ort ( obszar recepcjii turystyki)

RYNEK stosunki między osobami i instytucjami

ELEMENTY RYNKU

Podaż to ilość produktów, którą dostawcy są skłonni dostarczyć na rynek w określonym miejscu i czasie i po określonej cenie

Popyt to ilość produktów , którą nabywcy są skłonni nabyć w określonym miejscu i czasie i po określonej cenie.

Cena to ilość środków pieniężnych, jaką należy zapłacić za nabycie jednostki określonego produktu.

CECHY RYNKU TURYSTYCZNEGO

POPYT TURYSTYCZNY

NATURALNA KONSUMPCJA to takie uprawianie turystyki, które nie wymaga w zasadzie żadnych dodatkowych wydatków i dokonuje się w ramach wydatków na codzienne utrzymanie w miejscowości stałego zamieszkania.

POPYT POTENCJALNY pragnienie nabycia określonych usług bądź gotowego produktu turyst. niepoparte możliwościami dochodowymi

POPYT EFEKTYWNY jest to popyt przy którym nabycie określonych produktów opiera się na posiadaniu odpowiedniego ekwiwalentu.

PIERWOTNY POPYT popyt ukształtowany już w zamiarach gospodarstwa domowego ( powstaje w głowie)

POPYT ZREALIZOWANY na rynku i NIZREALIZOWANY z powodu braków w podaży lub z innych przyczyn np. siły wyższe

POPYT RESTYTUCYJNY oznacza ponowny zakup dobra identycznego z użytkownikiem poprzednio. W turystyce to zjawisko stałe i masowe.

WŁAŚCIWOŚCI POPYTU TURYSTYCZNEGO

CZYNNIKI KSZTAŁTUJĄCE POPYT TURYSTYCZNY

KRYTERIA PODZIAŁU RYNKU ( SEGMENTACJA)

PODAŻ TURYSTYCZNA

To taka ilość dóbr i usług , którą przy określonej cenie wewnętrznej ( t. Krajowa) lub kursie wymiennym walut danego kraju ( t. Zagraniczna), producenci są skłonni odstąpić nabywcom krajowym lub zagranicznym

PODAŻ PIERWOTNA zawiera ofertę dóbr przyrody i kultury i niekiedy także korzyści związane z infrastrukturą danego obszaru.

PODAŻ WTÓRNA wszelkiego rodzaju dobra i usługi, bez których przyrodnicze i kulturowe atrakcje pozostałyby niewykorzystane, a nawet niedostępne.

PODAŻ sensu stricte ( wąskie) to wolumen dóbr i usług, który wytwórcy przedstawiają turystom po określonej cenie. Synonim przemysłu turystycznego.

PODAŻ sensu largo ( szerokie) całokształt działań wszystkich podmiotów prowadzących działalność zmierzającą do zaspokojenia potrzeb turystów.

W ramach podaży można wyróżnić 3 grupy elementów:

CECHY PODAŻY TURYSTYCZNEJ

GLOBALNY KODEKS ETYKI W TURYSTYCE

1999- WTO 1 październik Santiago - Chile

Formułuje pewne przesłanie.

Przyjęcie Globalnego Kodeksu Etyki w turystyce nastąpiło w Santiago w Chile na zgromadzeniu ogólnym WTO.

  1. Jest zestawem zasad, wzajemnie powiązanych w ich interpretacji i stosowaniu, którymi powinny kierować się państwa, organizacje międzynarodowe, przemysł turystyczny, bezpośredni organizatorzy turystyki międzynarodowej oraz sami turyści.

  2. Za konieczne uznaje się prowadzenie i uczestniczenie w działalności turyst, w harmonii ze specyfiką i tradycjami regionów i krajów przyjmujących, odnoszenie się przez miejscowych organizatorów i społeczeństwa z szacunkiem do odwiedzających ich turystów zagranicznych, zapewnienie bezpieczeństwa turystom przez władze państwowe, przestrzeganie przez turystów praw i przepisów odwiedzanego kraju.

  3. Wyrażone poparcie dla turystyki jako środka indywidualnej i zbiorowej samorealizacji, służącej samokształceniu i budowaniu wzajemnej tolerancji i poznawanie różnic pomiędzy kulturami i narodami.

  4. Wezwanie wszystkich uczestników turystyki do ochrony środowiska naturalnego w ramach trwałego i zrównoważonego rozwoju gospodarki turystycznej.

  5. Zwrócono uwagę na konieczność ochrony wykorzystywanego przez turystkę dziedzictwa kulturowego ludzkości.

Ustalenia kodeksu w zakresie:

W kwestii wprowadzania kodeksu zalecono wszystkim uczestnikom rozwoju turystyki ścisłe współdziałanie i uznanie wiodącej roli UNWTO.



Wyszukiwarka