METODA STANÓW GRANICZNYCH
w projektowaniu konstrukcji betowych
Ogólne zasady metody stanów granicznych przedstawiono w Eurokodzie 0, który w polskiej wersji oznaczony jest jako PN-EN 1990.
Stany graniczne dzielone są na dwie grupy:
stany graniczne nośności (ULS)
stany graniczne użytkowalności (SLS)
Przyjęto koncepcję stosowania częściowych współczynników bezpieczeństwa.
Sprawdzanie stanów granicznych nośności polega na wykazaniu, że w każdym przekroju konstrukcji betonowej poddanej każdej kombinacji obciążeń obliczeniowych spełniony jest warunek:
Ed ≤ Rd
Ed - wartość obliczeniowa efektów oddziaływań jak siły
wewnętrzne, momenty
Rd - wartość obliczeniowa odpowiedniej nośności
Sprawdzanie stanów granicznych użytkowalności polega na wykazaniu, że w konstrukcji betonowej oceniając szerokość rysy lub ugięcie spełniony będzie warunek:
Ed ≤ Cd
Cd - graniczna wartość obliczeniowa odpowiedniego
kryterium użytkowalności
Ed - wartość obliczeniowa efektów oddziaływań
W praktycznym projektowaniu należy zapamiętać dwie podstawowe zasady.
1. Licząc nośność używamy:
obliczeniowych obciążeń Fd = γf Fk
gdzie: γf -częściowy współczynnik bezpieczeństwa dla rozpatrywanych obciążeń wg EC0
obliczeniowych wytrzymałości materiałów
gdzie: γm -częściowy współczynnik materiałowy
wg EC2
2. Licząc ugięcie lub zarysowanie używamy:
charakterystycznych obciążeń Fk
charakterystycznych wytrzymałości materiałów fk
STAN GRANICZNY NOŚNOŚCI
ZGINANYCH ELEMENTÓW ŻELBETOWYCH
Sprawdzenie stanu granicznego nośności polega na wykazaniu, że w każdym przekroju belki lub płyty zginanej spełniony jest warunek
MEd ≤ MRd
|
MEd - moment od obciążeń obliczeniowych,
MRd - nośność obliczeniowa przekroju na zginanie.
Założenia
przyjmowane do obliczania nośności elementów zginanych, (a także ściskanych i rozciąganych):
przekroje płaskie przed odkształceniem pozostają płaskimi po odkształceniu (zasada Bernoulliego),
odkształcenie zbrojenia zarówno przy ściskaniu jak i rozciąganiu jest równe odkształceniu otaczającego je betonu (zachowana jest przyczepność),
wytrzymałość betonu na rozciąganie jest pomijana
(przekrój jest zarysowany),
naprężenia w betonie ściskanym i stali określa się na
podstawie zależności σ-ε przyjętych poprzednio,
a) dla betonu b) dla stali zbrojeniowej
Projektowanie wg powyższych założeń nosi nazwę metody ogólnej.
W praktycznych obliczeniach stosowana jest metoda uproszczona, w której nadal obowiązują założenia 1, 2 i 3.
Natomiast w pkt. 4 dopuszcza się przyjmowanie prostokątnego rozkładu naprężeń w betonie strefy ściskanej
Rys. 3.5 Prostokątny rozkład naprężeń
λ = 0,8 dla fck ≤ 50 MPa
η = 1,0 dla fck ≤ 50 MPa
λ - współcz. określający efektywną wysokość strefy
ściskanej
η - współcz. określający efektywną wytrzymałość
PODSUMOWANIE GRAFICZNE
OBLICZANIE ELEMENTÓW ZGINANYCH
METODĄ UPROSZCZONĄ
W metodzie uproszczonej nośność elementów zginanych oblicza się z warunku równowagi sił wewnętrznych.
Uproszczenie polega na przyjęciu prostokątnego wykresu naprężeń w strefie ściskanej (patrz rys. 3.5).
Ekwiwalentny prostokątny wykres naprężeń ma zredukowaną wysokości strefy ściskanej, która będzie oznaczona jako xeff .
Tak więc
xeff = λx = 0,8 x
|
Przy wymiarowaniu przekrojów potrzebny będzie bezwymiarowy parametr ξeff - zwany względną wysokością strefy ściskanej.
|
xeff - efektywna wysokość
strefy ściskanej
d - wysokość użyteczna
przekroju
Graniczną wartość względnej wysokości strefy ściskanej przekroju ξeff,lim ustala się na podstawie przyjętego w normie rozkładu odkształceń granicznych.
Z rozkładu odkształceń (zasada płaskich przekrojów)
w stanie granicznym nośności
εcu3 = 0,0035 ,
gdzie Es = 200000
otrzymujemy
Wartości graniczne oznaczamy dodając symbol „lim”, czyli
x = xlim oraz xeff,lim = 0,8 xlim
wtedy
czyli
Dla przekroju zbrojonego stalą np. B500SP:
fyk = 500 MPa , fyd = 500/1,15 = 435 MPa
0,494 ~ 0,50
Wartość ξeff,lim dla stali o innych parametrach musi być każdorazowo obliczona.
W PN-B-03264 dla określonych 5 klas stali przyjeto :
A-0, fyd = 190 MPa, fyk = 210 MPa, ξeff,lim = 0,63
A-I, fyd = 210 MPa, fyk = 240 MPa, ξeff,lim = 0,62
A-II, fyd = 310 MPa, fyk = 355 MPa, ξeff,lim = 0,55
A-III, fyd = 350 MPa, fyk = 400 MPa, ξeff,lim = 0,53
A-III-N, fyd = 420 MPa, fyk = 500 MPa, ξeff,lim = 0,50
Graniczne wartości ξeff,lim dla stosowanych stali zbrojeniowych wg tablicy 9 normy PN-B-03264
Klasa stali |
ξeff,lim |
A-0 |
0,63 |
A-I |
0,62 |
A-II |
0,55 |
A-III |
0,53 |
A-IIIN |
0,50 |
ZGINANIE- metoda uproszczona
PRZEKRÓJ PROSTOKĄTNY POJEDYNCZO ZBROJONY
W przekroju zginanym obciążonym obliczeniowym momentem zginającym MEd powstają siły wewnętrzne Fc oraz Fs , które pozostają w równowadze.
Schemat do obliczania nośności
przekroju prostokątnego pojedynczo zbrojonego
h,b - wysokość i szerokość belki
d - wysokość użyteczna przekroju (odległość od krawędzi ściskanej do środka ciężkości zbrojenia rozciąganego)
xeff - wysokość efektywna strefy ściskanej przekroju
z - ramię sił wewnętrznych
a1 - odległość środka ciężkości zbrojenia As1 od krawędzi rozciąganej
As1 - pole przekroju zbrojenia rozciąganego
Ac,eff - efektywne pole przekroju betonu strefy ściskanej
(xeff * b)
MEd - moment zginający wywołany obciążeniem obliczeniowym
MRd - nośność obliczeniowa przekroju na zginanie
fcd - wytrzymałość obliczeniowa betonu na ściskanie
fyd - obliczeniowa granica plastyczności stali zbrojeniowej
Fc- wypadkowa naprężeń w strefie ściskanej betonu
położona w środku ciężkości bryły naprężeń
Fc = fcd Ac,eff = fcd b xeff
|
Fs- wypadkowa sił w zbrojeniu rozciąganym
Fs = fyd As1
|
Nośność elementów zginanych oblicza się z warunków równowagi
sił wewnętrznych i równowagi momentów: zewnętrznego MEd i wewnętrznego MRd.
Moment sił wewnętrznych wynikający z istnienia pary sił Fc i Fs1,
działających na ramieniu z = d - 0,5xeff ma postać:
MEd = Fc z = fcd b xeff (d - 0,5xeff )
lub
MEd = Fs1 z = fyd As1 (d - 0,5xeff )
Mamy też warunek równowagi sił:
Fc = Fs1
czyli
fcd b xeff = fyd As1
Niewiadome: xeff - efektywna wysokość strefy ściskanej
As1 - pole przekroju zbrojenia rozciąganego
W celu ułatwienia korzysta się z następujących współczynników pomocniczych: ξeff , ζeff , μeff
ξeff = xeff / d
ζeff = z / d
μeff = ξeff · ζeff
Wyprowadzenie wzoru na nośność przekroju z warunku równowagi momentów:
MEd = Fc z = fcd xeff b (d - 0,5xeff )
podstawiamy xeff = ξeff d
MEd = fcd ξeff d b (d - 0,5 ξeff d)
po wyłączeniu d przed nawias i uporządkowaniu
MEd = fcd b d2 ξeff (1 - 0,5 ξeff )
ponieważ ξeff (1 - 0,5 ξeff ) = μeff
Nośność elementu zginanego obliczamy ze wzoru:
MEd = μeff fcd b d2
|
Wyprowadzenie wzoru na przekrój zbrojenia rozciąganego As1 z warunku równowagi momentów:
MEd = Fs1 z = fyd As1 (d - 0,5xeff )
po wyłączeniu d przed nawias
MEd = fyd As1 d (1 - 0,5xeff / d)
oraz podstawieniu ξeff = xeff / d
MEd = fyd As1 d (1 - 0,5ξeff )
ponieważ ζeff = (1 - 0,5ξeff) )
MEd = fyd As1 d ζeff
ostatecznie mamy wzór na przekrój zbrojenia
|
W praktycznych obliczeniach elementów zginanych można wyróżnić trzy podstawowe typy zadań:
obliczanie przekroju zbrojenia,
wstępne przyjęcie wymiarów przekroju betonowego (b ∙ h),
obliczanie nośności granicznej elementu.
Obliczania przekroju zbrojenia rozciąganego
w elemencie zginanym pojedynczo zbrojonym
Dane:
- materiały:
beton np. C25/30, fck = 25 MPa fcd = 25/1,4 = 17,8 MPa
stal np. B500SP, fyk = 500 MPa fyd = 500/1,15 = 435 MPa
- obciążenie:
MEd - moment zginający od obciążenia obliczeniowego
- wymiary przekroju: h, b, d, a1
Szukane: As1 - przekrój zbrojenia rozciąganego
jeżeli ξ eff ≤ ξeff,lim - przekrój pojedynczo zbrojony
Wstępne przyjęcie wymiarów elementu zginanego
(ze względu na stan graniczny nośności)
Dane:
- obciążenie obliczeniowe (g + q),
- rozpiętość obliczeniowa przęsła belki leff ,
- moment od obciążeń obliczeniowych
Przyjęto:
- klasę betonu np. C20/25 fcd = 20/1,4 = 14,3 MPa
- gr. plast. stali np. B500SP fyd = 500/1,15 = 435 MPa
- stopień zbrojenia ρ = 1 %
- szerokość belki b = ..............
Obliczenie użytecznej wysokości belki:
|
Ostatecznie przyjąć wysokości h z zaokrągleniem co
5 cm do wymiaru zalecanego przez normę:
h = 25, 30 i dalej co 5 cm do 80 cm,
powyżej 80 cm co 10 cm
b = 15, 18, 20, 25 cm i dalej co 5 cm
Sprawdzenie nośności prostokątnego przekroju zginanego
pojedynczo zbrojonego
Dane
materiały: klasa betonu, gr. plast. stali,
wymiary przekroju: h, b, d, a1,
zbrojenie: As1.
Znaleźć: MRd obliczeniowa nośność przekroju.
Tok obliczeń:
|
Stosuje się dwa równoważne zapisy wzorów:
1) z wykorzystaniem wyliczonego zasięgu efektywnej strefy ściskanej
dla obliczonego ξeff wyliczamy xeff = ξeff d
MRd = fcd b xeff (d - 0,5xeff ) lub MRd = fyd As1 (d - 0,5xeff )
|
2) z wykorzystaniem współczynników tabelarycznych
dla obliczonego ξeff wyliczyć wartości μeff lub ζeff
MRd = μeff fcd b d2 lub MRd = ζeff d As1 fyd |
OTULENIE BETONEM (patrz p.4.4.1 Eurokod 2)
Grubość otuliny betonowej prętów jest określana jako najmniejsza odległość między powierzchnią zbrojenia
(z włączeniem strzemion i prętów rozdzielczych) a powierzchnią betonu.
Otulenie nominalne należy podać na rysunkach.
Nominalną grubość otuliny betonowej cnom określa się ze wzoru
cnom = cmin + cdev
|
Otulenie minimalne cmin powinno zapewniać:
- bezpieczne przekazanie sił przyczepności
- ochronę stali przed korozją
- odpowiednią odporność ogniową
W celu zapewnienia powyższych wymagań cmin należy przyjąć jako największą z trzech wartości podanych w nawiasach we wzorze
cmin = max{cmin,b; cmin,dur + Δcdur,γ - Δcdur,st - Δcdur,add; 10mm}
w ktorym:
cmin,b - minimalne otulenie ze względu na przyczepność
(cmin,b = φ)
cmin,dur - minim. otulenie ze wzgl. na warunki środowiska
(zależy od klasy ekspozycji, projektowanego czasu
użytkowania, kształtu elementu, patrz tab. 4.4.N)
Δcdur,γ - dodatek ze wzgl. na bezpieczeństwo
(w załączniku krajowym jest 0)
Δcdur,st - oznacza zmniejszenie minim. otulenia ze względu na
stosowanie stali nierdzewnej (przyjęto 0)
Δcdur,add - oznacza zmniejszenie minim. otulenia ze wzgl. na
stosowanie dodatkowego zabezpieczenia
(zalecana wartość 0)
W praktycznych zastosowaniach można przyjmować
cmin = max{cmin,b = φ; cmin,dur; 10mm}
Określenie grubości otuliny rozpoczynamy od ustalenia klasy konstrukcji wg EC0, tabl. 2.1.
Zalecaną klasą konstrukcji jest S4 (projektowany okres
użytkowania - 50 lat).
Klasę konstrukcji można zwiększyć lub zmniejszyć stosując kryteria podane w EC2, tabl. 4.3N.
Dla konstrukcji o prostych kształtach można zmniejszyć klasę o 1.
Następnie ze względu na warunki środowiska ustalamy klasę ekspozycji wg EC2, tabl.4.1.
Dla przyjętej klasy konstrukcji i klasy środowiska otulenie minimalne cmin,dur określamy wg EC2, tabl. 4.4N.
Minimalne otulenie ze względu na przyczepność cmin,b określamy wg. EC2, tabl. 4.2 , przyjmując cmin,b = φmax
Konieczne jest także ustalenie wielkości odchyłki wymiarowej cdev zależnej od poziomu wykonawstwa.
Wartością zalecaną jest cdev = 10 mm.
Przykładowo dla: klasy kontrukcji S4, klasy środowiska XC3,
maks. średnicy φmax = 20 mm, otrzymujemy
cmin = max{cmin,b = φ; cmin,dur; 10mm} =
= max{20mm; 25mm; 10mm} = 25 mm
cdev = 10 mm
cnom = cmin + cdev = 25 + 10 = 35 mm
Stara wersja
Podstawową klasą konstrukcji jest S4 (projektowany okres
użytkowania - 50 lat).
Klasę konstrukcji można zwiększyć lub zmniejszyć stosując kryteria podane w tabl. 4.3N.
Dla konstrukcji o prostych kształtach można zmniejszyć klasę o 1.
W projekcie stropu liczonym na ćwiczeniach przyjęto klasę S3,
założono klase ekspozycji XC2/XC3.
Minimalne otulenie odczytano z tabl. 4.4N
cmin,dur = 20 mm
Dla pretów o średnicy φ ≤ 20 mm, cmin,b = 20 mm
gdy φ > 20 mm cmin,b = φ
Odchyłka wymiarowa cdev zależy od poziomu wykonawstwa.
Wartością zalecaną jest
cdev = 10 mm
Otulenie dla prętów φ ≤ 20 mm oraz założenia klasy S3 wynosi
cnom = cmin + cdev = 20 + 10 = 30 mm
Dla większej klasy konstrukcji oraz φ > 20 mm grubość otuliny wzrasta.
EFEKTYWNA ROZPIĘTOŚĆ BELEK I PŁYT
W BUDYNKACH (patrz p. 5.3.2.2 Eurokod2)
Efektywną rozpiętość elementu leff należy obliczać ze wzoru:
leff = ln +a1 +a2
|
gdzie: ln - rozpiętość w świetle podpór,
a1, a2, - dodatkowe odcinki podparcia na każdym końcu przęsła
zależne od szerokości podpory t oraz warunków
podparcia
a) elementy swobodnie podparte
ai = min{0,5t; 0,5h}
b) elementy ciągłe
ai = min{0,5t; 0,5h}
Algorytm do obliczania zbrojenia
rozciąganego w belce zginanej
DANE:
Materiały:
Beton np. C25/30, fck = 25 MPa fcd = 25/1.4 = 17,8 MPa
Stal np. B500SP, fyk = 500 MPa fyd = 500/1.15 = 434,8 MPa
Obciążenie:
MEd - moment zginający wywołany obciążeniem obliczeniowym
Wymiary przekroju:
h - wysokość, b - szerokość,
d - użyteczna wysokość przekroju,
a1 - odległość środka ciężkości zbrojenia As1 od krawędzi rozciąganej
SZUKANE:
As1 - przekrój zbrojenia rozciąganego
jeżeli ξ eff < ξeff, lim - przekrój pojedynczo zbrojony
PRZYKŁAD 1
Zaprojektować zbrojenie belki prostokątnej na zginanie.
Dane:
MEd = 200 kN⋅m = 0,170 MN⋅m
h = 0,45 m, b = 0,25 m,
Przyjęto:
beton C30/37 (B37) fcd = 30/1,4 = 21,4 MPa
stal B500SP klasy C fyd = 500/1,15 = 435 MPa
klasa konstrukcji S4, klasa ekspozycji XC3
φmax = 20 mm
- Określenie nominalnej grubości otuliny
cmin = max{cmin,b = φ; cmin,dur; 10mm} =
= max{20mm; 25mm; 10mm} = 25 mm
cdev = 10 mm
cnom = cmin + cdev = 25 + 10 = 35 mm
- Obliczenie a1
przyjmując φstrzem = 8 mm
a1 = 35 + 8 + 0,5 ⋅ 20 = 53 mm
- Obliczenie d
d = 0,45 - 0,053 = 0,397 m
przyjęto d = 0,40 m
Obliczenie przekroju zbrojenia As1
= 0,50
przekrój jest pojedynczo zbrojony
m2 =10,99 cm2
przyjęto 4 φ 20 |
As1 = 12,57 cm2 |
Minimalny przekrój zbrojenia
As1,min = 0,0013bd = 0,0013 ⋅ 0,25 ⋅ 0,40 = 0,000130 m2 =1,30 cm2
As1,min = 0,26
cm2
Stopień zbrojenia
Rozmieszczenie zbrojenia w przekroju obliczanej belki
sl ≥ φ
sl ≥ (dg + 5 mm)
sl ≥ 20 mm
Rozstaw prętów (patrz EC2 p. 8.2)
Rozstaw prętów zbrojenia powinien umożliwiać właściwe ułożenie i zagęszczenie betonu zapewniające uzyskanie odpowiedniej przyczepności zbrojenia.
Odległość w świetle (w kierunku poziomym i pionowym) między pojedynczymi równoległymi prętami lub między poziomymi warstwami równoległych prętów nie powinna być mniejsza od maksymalnej średnicy pręta pomnożonej przez k1, od (dg + k2) milimetrów i od 20 milimetrów (dg oznacza maksymalny wymiar ziaren kruszywa).
Zalecane wartości k1 = 1 oraz k2 = 5 mm
PRZYKŁAD 2
Sprawdzić nośność przekroju zginanego.
Dane:
h = 0,50 m, b = 0,25 m, a1 = 0,05 m, d = 0,45 m
beton C20/25 (B25) fcd = 20/1,4 = 14,3 MPa
stal A-II fyk = 355 MPa fyd = 355/1,15 = 310 MPa
Szukane:
MRd - nośność przekroju
Obliczenie ξeff
Obliczenie xeff
m
Określenie nośności przekroju
MRd = fcd ∙ b ∙ xeff (d - 0,5xeff) =
= 14,3 ∙ 0,25 ∙0,088 (0,45 - 0,5 ∙ 0,088) = 0,12772 = 127,72 kNm
lub
MRd = fyd ∙ As1 (d - 0,5xeff) =
= 310 ∙ 0,001005 (0,45 - 0,5 ∙ 0,088) = 0,12650 = 126,50 kNm
PRZYKŁAD 3
Zaprojektować zbrojenie w przęśle belki swobodnie podpartej.
(W przykładzie przeanalizowano wpływ zmiany wysokości użytecznej belki d na wielkość potrzebnego przekroju
zbrojenia As1)
Dane:
leff = 6,9 m
h = 0,60 m, b = 0,30 m,
obciążenie obliczeniowe (g + q) = 80,0 kN/m
Przyjęto:
beton C30/37 (B37) fcd = 30/1,4 = 21,4 MPa
stal B500SP fyd = 500/1,15 = 435 MPa
klasa ekspozycji XC2, klasa konstrukcji S3,
z tabl. 4.4N cmin,dur = 20 mm
cmin,b ≥ φ przyjęto φ = 20 mm,
Δcdev = 10 mm
Szukane: As1
Grubość otuliny
cnom = cmin + Δcdev
cnom = 20 + 10= 30 mm
Obliczenie a1 (założono ułożenie zbrojenia w jednym rzędzie)
a1 = cnom + φstrzem + 0,5 φzbroj przyjęto φstrzem = 6 mm
φzbroj = 20 mm
a1 = 30 + 6 + 0,5 ⋅ 20 = 46 mm
- Wysokość użyteczna
d = h - a1 = 0,60 - 0,046 = 0,554 m
- Obliczeniowy moment zginający
kNm
- Obliczenie przekroju zbrojenia As1
= 0,50
przekrój pojedynczo zbrojony
m2
=23,00 cm2
przyjęto 8 φ 20 |
As1 = 25,12 cm2 |
Konieczne jest ułożenie zbrojenia w dwóch rzędach
Obliczenie rzeczywistej wysokości użytecznej przekroju drz
a1 = cnom + φstrzem + φzbroj + 0,5 sl = 25 + 6 + 20 + 0,5 ⋅ 20 = 61 mm
drz = 0,60 - 0,061 = 0,539 m
Obliczenie potrzebnego przekroju zbrojenia Asx dla
rzeczywistej wysokości użytecznej przekroju drz
czyli
cm2 <
25,12cm2
Wykazano, że przyjęte zbrojenie 8 φ 20, As1 = 25,12 cm2 obliczone przy założeniu układania prętów w jednym rzędzie jest wystarczające w przypadku zmniejszenia wysokości użytecznej d wynikającej z konieczności układania prętów w dwóch rzędach.
PRZYKŁAD 4
Zaprojektować belkę żelbetową swobodnie opartą na murze dla następujących danych:
- rozpiętość w świetle podpór ln = 6,6 m
- całkowite obciążenie obliczeniowe g + q = 20,0 kN/m
- beton klasy C25/30, (B30) fcd = 25/1,4 = 17,8 MPa
- stal klasy C, gatunek B500SP fyd = 500/1,15 = 435 MPa
- klasa ekspozycji XC2/XC3, klasa konstrukcji S3,
z tabl. 4.4N cmin,dur = 20 mm
cmin,b ≥ φ przyjęto φ = 20 mm,
Δcdev = 10 mm
- rozpiętość obliczeniowa
leff = ln + a1 + a2
a1 = a2 = min{0,5t; 0,5h}
t - głębokość oparcia t = 0,25 m
h - wysokość belki przyjęto wstępnie h = 0,50 m
leff = 6,6 m + 0,125 + 0,125 = 6,85 m
- moment od obciążeń obliczeniowych
MEd = 0,125 ( g + q) leff2 = 0,125 ∙ 20,0 ∙ 6,852 = 117,3 kNm
- grubość otuliny
cnom = cmin + Δcdev = 20 + 10 = 30 mm
- określenie a1 czyli odległości od krawędzi rozciąganej do środka
ciężkości zbrojenia
wstępnie przyjęto:
φzbroj = 20 mm
φstrzem = 6 mm
a1 = cnom + φstrzem + 0,5 φzbroj = 30 + 6 + 10 = 46 mm
Wstępne przyjęcie wymiarów belki
- założono:
szerokość belki b = 0,20 m
ekonomiczny stopień zbrojenia ρ = 1,0 %
- obliczenie użytecznej wysokości belki „d”
m
= 0,392 + 0,046 = 0,438 m
(zaleca się przyjmować wymiary belek monolitycznych ze stopniowaniem co 5 cm)
Ostatecznie do dalszych obliczeń przyjęto h = 0,45 m,
czyli
d = h - a1 = 0,45 - 0,046 = 0, 404 m = 0,40m
Obliczenie przekroju zbrojenia rozciąganego As1
= 0,50
ξ eff ≤ ξeff,lim - przekrój pojedynczo zbrojony
m2 =7,63 cm2
Przyjęto 3 φ 18 , As = 7,63 cm2
|
Można także przyjąć 4 φ 16, As = 8,04 cm2
Stopień zbrojenia przekroju
%
Sprawdzenie minimalnego pola przekroju zbrojenia podłużnego
z warunków normowych:
As,min = 0,0013bd = 0,0013 ⋅ 0,20 ⋅ 0,40 = 0,000104 m2 =1,04 cm2
As,min = 0,26
cm2
PRZYKŁAD 2 (inna wersja)
Sprawdzić nośność przekroju zginanego.
Dane:
h = 0,50 m, b = 0,25 m, a1 = 0,05 m, d = 0,45 m
5 φ 16 o przekroju As1 = 10,05 cm2
beton C16/20 (B20) fcd = 16/1,4 = 11,4 MPa
stal A-III fyd = 400/1,15 = 348 MPa
Szukane:
MRd - nośność przekroju
Obliczenie ξeff
Obliczenie xeff
m
Określenie nośności przekroju z wykorzystaniem xeff
lub
Określenie nośności przekroju z wykorzystaniem
współczynników tabelarycznych
gdzie
lub
gdzie