Multimedia- definicja:

Integracja wielu różnorodnych mediów na pewnej

wspólnej bazie, którą może stanowić, np. komputer

specjalny odtwarzacz płyt kompaktowych lub

przystawka dołączona do odbiornika telewizyjnego.

Nazwa systemu umożliwiającego swobodną,

interaktywną wymianę informacji w postaci tekstu,

grafiki, obrazu, dźwięku itp. między różnymi jego

elementami.

Ogólna nazwa technik komputerowych umożliwiających

łączenie rozmaitych sposobów przekazywania

informacji- dźwięku, obrazu, animacji, tekstu, słowa

mówionego i innych- w jeden przekaz.

System multimedialny:

Równoczesne występowanie w systemie co

najmniej dwóch postaci informacji, przy czym co

najmniej jedna z nich musi mieć charakter ciągły

w dziedzinie czasu.

Przykłady multimediów:

- tekst piosenki wyświetlany na ekranie monitora

wraz z podkładem muzycznym odtwarzanym np.

z dysku CD

- animacja komputerowa zsynchronizowana z mową

tworzoną na podstawie tekstu

- sekwencja obrazów wyświetlana na ekranie

projekcyjnym wraz z towarzyszącym dźwiękiem

odtwarzana np. z dysku DVD

Zalety systemów multimedialnych:

- poprzez integracje różnych postaci informacji

takich jak: obraz, wideo, dźwięk, grafika,

animacja lub teks, stworzyły szerokie możliwości

ich wykorzystania w wielu dziedzinach działalności

człowieka

- decydujące znaczenie ma bardzo duża ilość

informacji wizualnej prezentowanej w postaci

obrazów, statycznych lub zmiennych w czasie,

oraz informacji dźwiękowej przekazywanej w

postaci mowy lub muzyki

- człowiek w naturalny sposób jest przystosowany

do równoległej percepcji informacji

Hipertekst- jest to teks zawierający odniesienia

do innego tekstu.

Hipermedia- posiadają struktura hipertekstu, ale

wykorzystują również inne media (grafika, rysunki,

dźwięk, animacja i wideo).

Interaktywność- w systemach multimedialnych

polega na oddziaływaniu użytkownika na

przebieg realizacji programu komputerowego.

Interaktywność umożliwia dwukierunkową

komunikację pomiędzy użytkownikiem, a

komputerem.

Digitalizacja- przetwarzanie wszystkich typów

informacji na kod cyfrowy, rozpoznawany i właściwie

interpretowany przez odpowiednie urządzenia

elektroniczne.

System dziesiętny- jest systemem operacyjnym,

co oznacza, że wartość liczby zależy od pozycji na

której się ona znajduje, np. w liczbie 333 każda

liczba oznacza inną wartość: 3*100+3*10+3*1

każdą z cyfr mnożymy przez tzw. wagę pozycji,

która jest potęgą liczby 10 będącej podstawą

systemu liczenia: 333₍₁₀₎=3*10²+3*10¹+3*10⁰

a dowolną liczbę dziesiętna: L₍₁₀₎=a_n*10ⁿ+

a_n-1*10^n-1+a_n-2*10^n-2+…+a₂*10²a₁*10¹+a₀*10⁰.

a_n=0,1,…,9.

Kod ASCII:

Kod ASCII jest kodem 7 bitowym, za pomocą

którego można przedstawić: 2⁷=128 znaków.

Kod UNICODE:

Kod UNICODE jest kodem o długości 16 bitów dla

każdego znaku- możliwość zakodowania: 2¹⁶(65536 znaków)

Barwa- wrażenie zmysłowe, reakcja wzroku na

światło o długości fali od 400 do 700 nm.

Percepcja barw jest możliwa tylko wtedy, gdy

zachodzą trzy procesy:

- emisja światła

- pobudzenie receptorów siatkówki oka

- przetworzenie w mózgu pobudzeń

przekazanych przez nerw wzrokowy

Atrybuty barw:

- kolor- różnica jakościowa barwy

- nasycenie- odstępstwo barwy od bieli.

Identyfikuje czystość koloru.

- jasność- wielkość zmieniająca barwę

w zależności od nasycenia światła.

Wskazując, czy barwa jest bliższa bieli,

czy czerni.

Mieszanie barw- proces polegający na

łączeniu dwóch lub więcej barw w celu

otrzymania barwy wynikowej. Podział:

- addatywne (RGB)

- substraktywne (CMY)

Kalibracja- proces dopasowywania monitora,

skanera i drukarki do sposobu reprezentowania

barw przez program graficzny.

Typy grafiki:

- wektorowa- obraz jest pamiętany i interpretowany

w postaci zespołu powiązanych obiektów graficznych

- rastrowa- obraz jest reprezentowany przez

prostokątna matryce punktów barwnych zwanych

pikselami

Kompresja obrazów- polega na usunięciu z obrazu

tej części informacji, która jest nadmiarowa, a więc

może być odtworzona na podstawie jego pozostałej

części. Stosowana przeważnie do obrazów rastrowych.

Stopień kompresji zależy od zawartości obrazu i od

zastosowanej metody kompresji.

Rodzaje kompresji:

- bezstratna- niewielki stopień kompresji, stosowana

wszędzie tam, gdzie z różnych powodów, wprowadzenie

do obrazu jakichkolwiek zakłóceń jest niedopuszczalne

- stratna

Metody kompresji bezstratnej:

- kodowanie ciągów identycznych symboli

- kodowanie konturowe

- kodowanie drzewiaste

- metody słownikowe

- kod Huffmana

Metody kodowania ze strata:

- kodowanie różnic

- kodowanie blokowe

- zmiana reprezentacji barw

- zmniejszenie liczby barw

- kodowanie fraktalne

- transformata kosinusowa

Kwantyzacja- proces sprowadzania dokładnej

wartości do jednego z dowolnych poziomów.

Najważniejsze parametry projektorów:

- metoda wyświetlania obrazu

- jasność

- kontrast

- rozdzielczość rzeczywista

- typ kompresji obrazu

- natężenie hałasu

- żywotność lampy

- rodzaj urządzeń wejścia/wyjścia

- zoom

- korekcja Keystona

Podział projektorów multimedialnych:

a) ze względu na metodę wyświetlania obrazu:

- CRT

- LCD

- DLP

- LCOS

- SXRD

- D-ILA

b) ze względu na przeznaczenie

- prezentacyjne do kina domowego

c) ze względu na wymiary:

- stacjonarne

- przenośne

- kieszonkowe

Metody projekcji:

- przednia- projektor umieszczony przed ekranem

- tylne- projektor umieszczony za ekranem

- 3D

Anaglify- jedna z pierwszych metod użytych do

wizualizacji stereoskopowej. Wymaga jedynie

czerwono-niebieskich lub czerwono-zielonych

okularów. Lewe oko zazwyczaj używa czerwonego

koloru. Wizualizowana scena składa się z obrazów

dla prawego i lewego oka, każdy wyświetlany w

innym kolorze. Filtry okularów odpowiadają za

separację obrazów.

Rodzaje monitorów:

- CRT

- LCD

- PDP (monitory plazmowe)

Luminoform- pokrywa wewnętrzną część ekranu,

trzema warstwami w taki sposób, iż ekran pokryty

jest pojedynczymi triadami RGB, składającymi się

z leżących obok siebie trzech mikroskopijnej

wielkości plamek R, G i B.

Najważniejsze parametry monitorów CRT:

- rozmiary ekranu

- plamka decyduje o rozmiarach najmniejszych

detali jakie monitor jest w stanie wyświetlić

- rozdzielczość

- pionowa częstotliwość odchylania

- pozioma częstotliwość odchylania

- pasmo

Rodzaje matryc monitorów LCD:

- pasywne- ładunki elektryczne „rozpływają”

się na boki wpływając na położenie kryształów

sąsiednich, czego efektem są smugi i cienie

ciągnące się za przedstawionymi na ekranie

obiektami

- aktywne- „rozpływaniu” zapobiegają tranzystory

przechowujące odpowiednie napięcie tylko

dla jednego kryształu

Cechy monitorów LCD:

- elementy obrazu- warstewka ciekłego kryształu

pomiędzy dwoma filtrami polaryzacji

- ciekłe kryształy przewodzą światło w jednym

kierunku

- pole elektromagnetyczne powoduje przewidywane

pozycjonowanie ciekłych kryształów

- źródło światła- podświetla całą powierzchnie ekranu

- filtry barwne umożliwiają nadanie poszczególnym

elementom barw podstawowych RGB

Skaner- urządzenie do konwersji rzeczywistych

obrazów w ich postać cyfrową. Zasadniczym

zadaniem realizowanym przez skaner jest

detekcja światła, w szczególności analiza jego

natężenia w zakresie fal o długościach

odpowiadających trzem kolorom podstawowym-

czerwonemu, zielonemu i niebieskiemu.

Zasada działania skanera:

- elementy CCD

- fotopowielacze

- sensory kontaktu CIS

Rodzaje skanerów:

- bębnowe

- stołowe

- rolkowe

- ręczne

- trójwymiarowe

Skaner CCD:

Detektory CCD- półprzewodnikowe elementy

pojemnościowe zdolne do przechowywania

gromadzonych ładunków elektrycznych o

wielkości proporcjonalnej do natężenia

padającego na nie światła oraz czasu

ekspozycji.

Analogowe ładunki są sekwencyjnie

odczytywane, jako prąd o określonym

natężeniu, i przesyłane do wzmacniacza

i następnie do przetwornika analogowo-

cyfrowego. Odczytanie ładunku powoduje

rozładowanie detektora, który jest ponownie

gotowy do wykorzystania.

Detektory CCD instalowane są na listwie

w trzech rzędach odpowiadających

analizowanym składowym barwy.

Listwa przesuwa się pod „oglądanym”

dokumentem, a wiązka światła, odbitego

za pośrednictwem precyzyjnego układu

optycznego, jest kierowana do detektorów

analizujących obraz.

Skaner CIS- bazuje na sensorach

optycznych umieszczonych 1-2 mm pod

szybą skanera; standardowa lampa

zastępowana jest matrycą diod w kolorach

RGB.

Każdy z elementów CIS posiada własny

wzmacniacz oraz układy elektroniczne

odpowiedzialne za przetworzenie sygnału.

Elementy światłoczułe umieszczane są w

rzędzie tuż pod szybą skanera, bezpośrednio

pod skanowanym dokumentem.

Źródłem oświetlenia są diody świecące w

trzech kolorach podstawowych.

Skaner- fotopowielacze:

Fotopowielacz ma budowę lampy próżniowej.

Wewnątrz obudowy znajduje się światłoczuła

katoda oraz zestaw elektrod.

Padające na fotokatodę światło, odbite od

skanowanego dokumentu powoduje emisję

elektronów.

W wyniku różnicy potencjałów między

fotokatodą, a dynodą następuje zwiększenie

prędkości elektronów, które z dużą energią

kinetyczną uderzają w powierzchnię dynody.

W wyniku wtórnej emisji elektronów uwalniana

jest następna porcja elektronów powodująca

wzmocnienie pierwotnego sygnału.

Wzmacniany przez kolejne dynody strumień

elektronów jest przekazywany do anody skąd

trafia do przetwornika A/C.

Skanery bębnowe:

Wirujący bęben, na którym umieszcza się

skanowane dokumenty, stanowi podstawowy

element budowy skanera.

Układ optyczny kieruje przechodzącą lub

odbitą przez dokument wiązkę światła do

fotopowielacza.

Obraz analizowany jest linia po linii.

Parametry skanera:

- rozdzielczość optyczna- określa poziomą

rozdzielczość skanera i zależy od liczby

elementów światłoczułych.

- rozdzielczość interpolowana- zwiększa

metodami matematycznymi rozdzielczość

optyczną; postać docelowa obrazu jest

uzupełniana nowymi elementami obliczanymi

jako średnia jasności i barw istniejących,

sąsiadujących z danym pikselem.

- głębia kolorów- ile odcieni barw jest w stanie

rozróżnić skaner.

- maksymalny obszar skanowania

- oprogramowanie- program odpowiadający

za efektywność procesu skanowania,

komfort pracy, OCR.

- zakres dynamiczny- różnica między

maksymalną i minimalną gęstością

optyczną rozpoznawaną przez skaner

- gęstość optyczna- zdolność rozróżniania

szczegółów w najciemniejszych miejscach

obrazu

Systemy edycji wideo:

- liniowy

- nieliniowy

Próbkowanie- to pobieranie w

regularnych odstępach czasu chwilowych

wartości danego sygnału.

Proces obliczeniowy- to proces w trakcie

którego obraz przedstawiany jest jako

tablica pikseli.

Metody wyświetlania wideo z komputera:

- lokalne- z dysku twardego lub CD

- strumieniowe- bezpośrednio, np. z

Internetu

Najważniejsze parametry związane z

przygotowaniem pliku wideo:

- sposób kompresji

- format pliku

- rozmiar kadru

- liczba klatek wyświetlanych w ciągu

sekundy

- ilość danych przesyłanych w ciągu

sekundy

- stopień kompresji

Animacja- proces automatycznego

generowania serii obrazów. Kolejny

obraz przedstawia pewną zmianę w

stosunku do poprzedniego.

Animacja to generowania złudzenia

ruchu przez prezentacje kolejnych

faz ruchu.

Techniki animacji:

- animacja- jest oszukiwaniem

oczu i umysłu

- klatki kluczowe- decydują o jakości

i płynności filmu. Pomiędzy klatkami

kluczowymi umieszczane są klatki

pośrednie, które są odpowiedzialne za

wywołanie złudzenia ruchu obiektu,

lub grupy obiektów

- płynność ruchu- film musi być

odtwarzany z prędkością 24 klatek

na sekundę

Zastosowanie animacji:

- efekty specjalne

- wizualizacja informacji

- analiza danych

- uatrakcyjnienie aplikacji

Metody tworzenia animacji:

- klatka po klatce- animacja jest zbiorem

statycznych obrazów, wyświetlanych

po kolei z odpowiednia częstotliwością

- automatyczna animacja ruchu-

zmiany położenia i rozmiaru tekstu,

symulacja efektu trójwymiarowego

- automatyczna animacja kształtu-

losowo, z zastosowaniem wskaźników

ruchu

- równoczesna animacja kształtu i koloru

- automatyczna animacja ruchu wzdłuż

ścieżki

Morfing- jest metodą pozwalającą w

animowany sposób przetransformować

jeden obiekt w inny.

Prezentacja multimedialna- nowoczesny

środek przekazu informacji.

Prezentacja multimedialna pozwala w

ciekawszy sposób przekazać

informacje oraz dane.

Cechy dobrej prezentacji:

- przemyślany plan prezentacji

- logiczny i czytelny tekst

- stosowny dobór grafiki oraz

elementów wideo

- logiczny i konsekwentny układ

prezentacji

- unikanie zbędnych elementów

prezentacji

Etapy realizacji prezentacji:

- plan i konspekt prezentacji

- opracowanie treści prezentacji

- wybór narzędzia

- opracowanie projektu i elementów

graficznych

- opracowanie elementów

wideofonicznych

- integracja za pomocą wybranego

narzędzia tekstu, grafiki, dźwięków

oraz zapewnienie interakcji

Etapy planowania prezentacji:

- rodzaj prezentacji

- dostępność środków technicznych:

a) przy tworzeniu prezentacji

b) podczas prezentowania

- miejsce prezentacji

Elementy prezentacji:

- barwa

- tekst

- obraz

- animacja i wideo

- dźwięk

---