Metody badań - dendrologia, Konstrukcje ciesielskie word


Metody badań

W niniejszej pracy za podstawową metodę badawczą przyjęto dendrochronologię. Jest to metoda bezwzględnego datowania na podstawie zliczania i porównywania sekwencji rocznych przyrostów drzew i niektórych innych roślin wieloletnich [Kaczka, Cedro; 2003]. W ciągu roku w wyniku czynności miazgi powstaje jeden słój, którego szerokość z roku na rok zmienia się, ponieważ kształtowana jest pod dominującym wpływem czynników środowiskowych. Sekwencje rocznych przyrostów są podobne dla drzew tego samego gatunku, rosnących w tym samym czasie w podobnych warunkach środowiskowych. [Kaczka, Cedro; 2003]. Wykresy uśrednionych szerokości przyrostów rocznych (tzw. skale dendrochronologiczne) są podstawowym narzędziem badawczym w dendrochronologii. Skala dendrochronologiczna stanowi wzorzec, który wykorzystuje się do badania warunków środowiskowych, w których rosły drzewa [Kaczka, Cedro; 2003].

0x08 graphic
W pierwszym etapie badania polegały na zapoznaniu się z ogólną charakterystyką terenu. Ze względu na prowadzoną działalność porządkową Nadleśnictwa część drzew z terenu osuwiska zostało usuniętych. Do badań wybrano 8 drzew z rodziny sosnowatych reprezentowanej przez jodłę pospolitą [abies alba Mill.], umiejscowionych na osuwisku wg szkicu [Ryc. X]. Każde z wybranych drzew posiada wykształcony charakterystyczny hak [Ryc. X.], odzwierciedlający wpływ osuwiska na późniejszy, poosuwiskowy wzrost drzewa. Drzewo wyruszone ze stanu równowagi podczas ruchów osuwiskowych po ich ustąpieniu próbuje do równowagi powrócić i w ten sposób wykształca hak [Ryc. X]. Z reguły w przekroju poprzecznym przez pień haki te uwidaczniają się poprzez przesunięcie środka pnia a także przez wytworzone bardzo wąskie słoje po stronie odstokowej a szerokie po stronie dostokowej [Ryc. X].

Odwierty pobrano z ośmiu drzew rosnących na terenie osuwiska. Materiał pobierano z każdego drzewa, w miejscu wykształconego haku, zarówno po stronie dostokowej jak i odstokowej. Do tego celu użyto specjalistycznych świdrów Presslera [Ryc. X], umożliwiających pobranie odwiertów o średnicy 0,5 mm bez konieczności ścięcia drzewa. Po wykonaniu odwiertu drzewa zabezpieczono tzw. sztuczną korą.

Kolejnym, najważniejszym etapem było opracowanie ciągów dendrochronologicznych oraz porównanie tychże z istniejącą już skalą dendrochronologiczną dla jodły pospolitej [abies alba Mill.].

0x01 graphic

 Usługi Ciesielskie - domy drewniane - domy szkieletowe - konstrukcje dachowe więźby - www.lech-bud.org



Wyszukiwarka