TREN XI, TREN XI

"Fraszka cnota", powiedział Brutus porażony. 1. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __
Fraszka, kto sie przypatrzy, fraszka z każdej strony. 2. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ Kogo kiedy pobożność jego ratowała? 3. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __
Kogo dobroć przypadku złego uchowała? 4. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __
Nieznajomy wróg jakiś miesza ludzkie rzeczy, 5. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __
Nie mając ani dobrych, ani złych na pieczy. 6. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __
Kędy jego duch więnie, żaden nie ulęże: 7. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __
Praw li, krzyw li, bez braku każdego dosięże. 8. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __
A my rozumy swoje przedsię udać chcemy, 9. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __
Hardzi miedzy prostaki, że nic nie umiemy. 10. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __
Wspinamy sie do nieba, Boże tajemnice 11. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __
Upatrując, ale wzrok śmiertelnej źrenice 12. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __
Tępy na to; sny lekkie, sny płoche nas bawią, 13. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __
Które sie nam podobno nigdy nie wyjawią. 14. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __
Żałości, co mi czynisz? Owa już oboje 15. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __
Mam stracić - i pociechę, i baczenie swoje? 16. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __