Instrukcja w sprawie broni krótkiej, Załącznik 4 instrukcja, Wyniki kontroli sposobu gospodarowania sprzętem uzbrojenia - przeprowadzonych w bieżącym roku przez komisje POW - świadczą o tym, że w dalszym ciągu nie do końca po-prawnie realizowane są postanowienia znowelizowanych przepisów normujących tą tematykę


0x08 graphic
Wzór Załącznik nr 4

I N S T R U K C J A

PRZECHOWYWANIA BRONI SŁUŻBOWEJ KRÓTKIEJ

u oficera dyżurnego JW…………….

  1. Broń służbową krótką wydzieloną dla służb, przyjętą w depozyt itp. przechowuje się w sejfie stalowym znajdującym się w pomieszczeniu oficera dyżurnego jednostki wojskowej ………..w pomieszczeniu nr ….., blok nr ..... .

  2. Sejf z bronią służbową krótką wydzieloną dla służb oraz przyjętą w depozyt po każdym otwarciu powinien być zamykany i plombowany pieczęcią numerową oficera dyżurnego pełniącego służbę. Klucze użytku bieżącego od sejfu oficer dyżurny przechowuje przy sobie. Klucze kompletu zapasowego (rezerwowego) przechowywane są w miejscu przechowywania kluczy zapasowych od pomieszczeń służbowych jednostki.

  3. Podstawą przyjęcia broni służbowej krótkiej wydzielonej dla służb oraz przyjętej w depozyt jest „Wykaz osób funkcyjnych przechowujących broń w pomieszczeniu oficera dyżurnego”, książka ewidencji mienia służby uzbrojenia
    i elektroniki wydawanego z pododdziału i przekazywanego do naprawy, dla broni służbowej krótkiej wydzielonej dla służb oraz książka ewidencji zdeponowanych przedmiotów, dla broni służbowej krótkiej przyjętej do depozytu czasowego.

  4. W czasie przechowywania broń służbowa krótka powinna być: wyjęta z futerału, rozładowana ze zwolnionym kurkiem (zwolnioną sprężyną iglicy) i odłączonym magazynkiem, niezabezpieczona, sprawna technicznie, kompletna, czysta i zakonserwowana. Amunicja przechowywana jest na podstawce ułożonej przy broni w sposób uniemożliwiający uderzenie w spłonkę naboju.

  5. Broń służbową krótką oraz amunicję przyjmuje na przechowanie i wydaje użytkownikowi oficer dyżurny jednostki wojskowej.

  6. Przechowywaną broń służbową i amunicję należy ujmować w ewidencji
    w czasie jej przyjmowania lub wydawania w książce ewidencji mienia służby uzbrojenia i elektroniki wydawanego z pododdziału i przekazywanego do naprawy oraz książce ewidencji zdeponowanych przedmiotów. Książki tę przechowuje się z pozostałą dokumentacją w miejscu przechowywania broni.

  7. W książkach należy wpisywać:

  1. przy wydawaniu broni i amunicji użytkownikowi - liczbę porządkową, datę wydania, dane o broni (nazwę, serię i numer broni), ilość amunicji, cel wydania, stopień wojskowy, imię i nazwisko pobierającego broń - dane te pobierający potwierdza czytelnym podpisem;

  2. przy przyjmowaniu broni na przechowanie - datę przyjęcia, stan techniczny broni, ilość amunicji, stopień wojskowy, imię i nazwisko przyjmującego broń i amunicję - dane te przyjmujący oficer dyżurny potwierdza czytelnym podpisem.

  1. Wydawanie broni służbowej krótkiej żołnierzom, którym nie jest ona przydzielona, jest zabronione.

  2. Ewidencję wydawania i przyjmowania broni służbowej krótkiej wydzielonej dla służb oraz przyjętej w depozyt należy prowadzić na bieżąco, starannie i w sposób trwały. Błędnie napisane wyrazy, liczby i litery należy przekreślić tak, aby tekst można było odczytać. Właściwe wyrazy, liczby i litery należy wpisać
    w następnym wierszu.

  3. Odpowiedzialny za depozyt oficer dyżurny, w każdym dniu w czasie obejmowania służby sprawdza stan przechowywanej broni, amunicji i sposób jej przechowywania dokonując wpisu w książce ewidencji mienia służby uzbrojenia i elektroniki wydawanego z pododdziału i przekazywanego do naprawy (książce ewidencji zdeponowanych przedmiotów). Pod linią wpisuje: stan ilościowy przechowywanej broni i amunicji np.: „Stan broni na dzień.........wynosi: „10 kpl. 9 mm pist. P-83, 160 szt. 9mm amunicji, 2 kpl. 9 mm pist. WIST, 32 szt. 9mm amunicji, razem 12 kpl. (dwanaście kompletów)”. Stopień, imię, nazwisko. Wpis ten przyjmujący służbę oficer dyżurny jednostki wojskowej potwierdza czytelnym podpisem.

  4. Przechowywaną broń służbową krótką i amunicję wydaje się po określeniu celu i czasu, na jaki broń ma być wydana:

  1. za zgodą dowódcy jednostki wojskowej, w przypadku: