Ewidencja gruntów i budynków to jednolity dla całego kraju systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych władających tymi gruntami budynkami i lokalami

Informację zawartą w ewidencji dzielimy na:

1. Przedmiotowe dotyczy:

1. gruntów (ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas)

2. budynków (ich położenia, przeznaczenia, funkcji użytkowych i ogólnych danych technicznych)

3. lokali

2. Podmiotowe dotyczy:

1. właściciela, a w przypadku braku, danych osób i jednostek które władają

2. innych osób prawnych i fizycznych których dane są ujęte

Ewidencja jest prowadzona przez starostów i prezydentów miast na prawach powiatów. Istnieje możliwość, aby ewidencję prowadzili wójtowie, burmistrzowie i prezydenci miast bez praw powiatów na zasadzie podpisanego porozumienia ze starostą i zapewnienia odpowiednich warunków organizacyjnych

Podstawowe przepisy prawne

- Ustawa z dnia 17 maja 1989 „Prawo Geodezyjne i Kartograficzne” jednolity tekst z Dz. U. z 2005r nr 240 poz. 2027

- Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r opublikowane w Dz. U 2001r nr38 poz. 454

- Wytyczne techniczne G-5 „Ewidencja Gruntów i Budynków”

Charakterystyka:

- system informacji jednolity dla kraju

- dane ewidencyjne są danymi jawnymi

- są prawdziwe, wiarygodne

- ewidencje funkcjonuje w sposób ciągły

- ma charakter urzędowy

- stanowi informacyjno użytkową funkcję

Cel ewidencji - to gromadzenie i dostarczanie danych na potrzeby:

- dokonywania wymiaru podatku gruntowego

- obciążeń publiczno prawnych

- zagospodarowania przestrzennego

- oznaczenia nieruchomości w KW

- statystyki publicznej

- gospodarki nieruchomościami

- zapewnienia ochrony interesów majątkowych stron obrotu nieruchomościami

Ewidencja obejmuje:

1. dane liczbowe i opisowe dotyczące gruntów i budynków oraz lokali,

2. dane dotyczące właścicieli nieruchomości. W przypadkach braku danych, w ewidencji wykazuje się dane osób i jednostek organizacyjnych, które tymi nieruchomościami władają.

W Ewidencji wykazuje się także:

1. dane dotyczące:

• użytkowników wieczystych gruntów,

• jednostek organizacyjnych sprawujących zarząd lub trwały zarząd nieruchomościami,

• państwowych osób prawnych, którym Skarb Państwa powierzył w stosunku do jego nieruchomości wykonywanie prawa własności lub innych praw rzeczowych,

• organów administracji publicznej, które gospodarują nieruchomościami wchodzącymi w skład zasobu nieruchomości Skarbu Państwa oraz gminnych, powiatowych i wojewódzkich zasobów nieruchomości,

• użytkowników gruntów państwowych i samorządowych,

• dane dotyczące osób i jednostek organizacyjnych, które władają gruntami na podstawie umów dzierżawy

• informacje o dokumentach, które stanowiły podstawę do sporządzenia opisu

• datę i zegarowy czas wpisania danych do bazy danych,

• datę ostatniej weryfikacji danych.

Prawa osób i jednostek organizacyjnych do gruntów, budynków i lokali uwidacznia się w ewidencji na podstawie:

1. wpisów dokonanych w księgach wieczystych,

2. prawomocnych orzeczeń sądowych,

3. umów, zawartych w formie aktów notarialnych,

4. ostatecznych decyzji administracyjnych,

5. inne dokumenty potwierdzające prawo własności:

1. dyspozycji zawartych w aktach normatywnych.

2. umów dzierżawy

O wykazaniu w ewidencji osób i jednostek organizacyjnych, orzeka starosta w drodze decyzji

Stan prawny działki ewidencyjnej - stosunek podmiotu ewidencyjnego do przedmiotu ewidencji uregulowany na podstawie przepisów kodeksu cywilnego; może mieć postać:

1. rzeczywistą

- występuje wówczas, gdy została ustalona na podstawie dokumentów 2-4 lub 5

- zmierzamy zawsze by był stan prawny ujawniony

2) ujawniony

- powstaje w wyniku przeprowadzenia postępowania Wieczysto Księgowego przez sędziego Wieczysto Księgowego w wydziale Ksiąg Wieczystych

- sprawdzane są wówczas dokumenty z punktów 2-4 lub 5 i jeśli nie ma uchybień wpisuje się je do Księgi Wieczystej

Definicja grupy rejestrowej.

Grunty należące do jednostek rejestrowych z określonym typem podmiotu oraz określonym statusie prawnym.

Jednostka rejestrowa - działki, położone w granicach jednego obrębu, wchodzące w skład jednej nieruchomości tworzą jednostkę rejestrową gruntów. Jednostki rejestrowe gruntów skupiające działki ewidencyjne wchodzące w skład gospodarstw rolnych wyróżnia się w ewidencji przy pomocy odpowiedniego numeru identyfikacyjnego REGON

Grupy Rejestrowe

1. Skarb Państwa, jeżeli nie występuje w zbiegu z użytkowaniem wieczystym

2. Skarb Państwa, jeżeli występuje w zbiegu z użytkowaniem wieczystym

3. Jednoosobowe spółki Skarbu państwa, przedsiębiorstwa państwowe i inne państwowe osoby prawne

4. Gminy i związki miedzy gminne, jeżeli nie występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi

5. Gminy i związki miedzy gminne, jeżeli występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi

6. Jednoosobowe spółki jednostek samorządu terytorialnego i inne osoby prawne, których organami założycielskimi są organy samorządu terytorialnego

7. Osoby fizyczne

8. Spółdzielnie

9. Kościoły i związki wyznaniowe

10. Wspólnoty gruntowe

11. Powiaty i związki powiatów, jeżeli nie występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi

12. Powiaty i związki powiatów, jeżeli występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi

13. Województwa, jeżeli nie występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi

14. Województwa, jeżeli występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi

15. Spółki prawa handlowego i inne nie wymienione podmioty ewidencyjne

Jednostkę ewidencyjną stanowi obszar gruntów położonych w granicach administracyjnych gminy, a w przypadku, gdy w skład gminy wchodzi miejscowość o statusie miasta również w granicach administracyjnych miasta

W miastach, w których wydzielono dzielnice jako jednostki pomocnicze gminy jednostką ewidencyjną może być obszar dzielnicy lub kilku sąsiednich dzielnic

Jednostkę ewidencyjną określa nazwa własna oraz obowiązujący identyfikator rejestru terytorialnego Głównego Urzędu Statystycznego. WWPPGG_R

Jednostka ewidencyjna pod względem powierzchni jest jednostką dużą 20-50 tyś ha, dlatego jest podzielona na obręby ewidencyjne

Powierzchnia wyrównawcza - różnica pomiędzy powierzchnia geodezyjną a ewidencyjną

Powierzchnia geodezyjna - powierzchnia jednostki ewidencyjnej obliczona na podstawie danych geodezyjnych (współrzędnych)

Powierzchnia ewidencyjna jest to suma powierzchni działek ewidencyjnych

Obręb ewidencyjny jest to jednostka powierzchniowa, dla której zakłada się odrębny operat ewidencyjny; dzielimy na:

1. obręb ewidencyjny obszarów wiejskich

2. obręb ewidencyjny obszarów miejskich

Ad1. Obręb ewidencyjny na terenie gminy stanowi areał gruntów zawartych w granicach obszaru wiejskiego

- na terenie jednostki ewidencyjnej występuje 25-30 obrębów ewidencyjnych, których powierzchnia jest bardzo zróżnicowana (130-3500ha)

- granice są ukształtowane pod wpływem czynników i warunków histograficznych, fizjograficznych, komunikacyjnych

Ad2. Obręby ewidencyjne na obszarach miejskich są tak wyodrębnione, aby obejmowały obszary o jednakowej zabudowie i zagospodarowaniu

- przyjmuje się, że obręb ewidencyjny nie powinien przekraczać 100ha

Granice obrębów

- na obszarach wiejskich powinny być zgodne z granicami wsi i sołectw

- przebieg granicy obrębów ewidencyjnych powinien uwzględniać podział na rejony statystyczne i obwody spisowe

- granice obrębów na obszarach miast powinny być zgodne z granicami dzielnic oraz naturalnymi granicami wyznaczonymi przez cieki, linie kolejowe oraz inne obiekty fizjograficzne

Obręb ewidencyjny w konkretnej jednostce ewidencyjnej jest określony przez jego nazwę i numer lub wyłącznie przez numer

Operat Techniczny zbiór dokumentacji techniczno prawnej powstałej w wyniku założenia ewidencji gruntów i budynków służący dalszemu prowadzeniu tego systemu informatycznego

Działka ewidencyjna jest to ciągły obszar gruntu położony w granicach jednego obrębu ewidencyjnego jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą linii granicznych

Działka ewidencyjna jest to wielobok zamknięty o różnych kształtach (wielkość od 1m²)

Każda działka ewidencyjna ma przypisany numer od 1 do n zgodnie z zasadą od rogu północno zachodniego do rogu południowo wschodniego. Raz użyty numer nie może być powtórzony. Przy podziale działki jej numer przestaje istnieć, a nowo powstałe numery są w postaci ułamka (licznik nr. dzielonej działki, mianownik to pierwsze wolne cyfry)

Każda działka ewidencyjna musi mieć dostęp do drogi publicznej. Wyjątek działki pod stacjami transformatorowymi

Definicja działek według:

- zarządzenia Ministra rolnictwa i gospodarki komunalnej z 20.02.1969r -działkę stanowi obszar gruntu ograniczony gruntami stanowiącymi przedmiot odrębnego władania

- Rozporządzenia Ministra gospodarki przestrzennej i Budownictwa oraz Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z 17.12.1996r. - działkę gruntu zwanej dalej działką stanowi ciągły obszar gruntu jednorodny ze względu na stan prawny

Działka Gruntu to część nieruchomości wydzielona w wyniku jej podziału albo scalenia, a także odrębnie położona część tej nieruchomości

Działka Budowlana to nieruchomość gruntowa lub działka gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego

Podstawowe cechy działki ewidencyjnej to:

- ciągłość powierzchni

- jednorodność własności i władania

- granice i powierzchnia są określone z wykorzystaniem technik geodezyjnych

- jednolity system identyfikacji oparty na identyfikatorach terytorialnych Głównego urzędu statystycznego

Położenie działki ewidencyjnej określa się poprzez następujące dane:

- nazwa jednostki ewidencyjnej

- oznaczenie obrębu ewidencyjnego

- numer arkusza mapy ewidencyjnej

- numer działki ewidencyjnej

Dane ewidencyjne działki.

Dane ewidencyjne działki stanowią:

1) data ostatniej weryfikacji danych, identyfikator działki składający się z właściwego identyfikatora rejestru terytorialnego Głównego Urzędu Statystycznego,

2) uzupełnionego numerem obrębu i numerem działki,

3) identyfikator jednostki rejestrowej,

4) numer ewidencyjny władającego,

5) opis położenia działki,

6) numer rejonu statystycznego i obwodu spisowego,

7) wartość gruntu, o ile jest znana,

8) pole powierzchni ewidencyjnej,

9) numeryczny opis granic,

10) powierzchnie użytków z podziałem na klasy gruntu, powierzchnie możliwe do wyliczenia z numerycznych opisów konturów zawartych w mapie numerycznej wyłącza się z ewidencyjnego opisu działki,

11) oznaczenie księgi wieczystej lub innego dokumentu określającego własność,

12) oznaczenie gospodarstwa rolnego (leśnego), zgodnie z danymi organu właściwego w sprawach podatkowych,

13) numer wpisu do rejestru zabytków.

Dane ewidencyjne budynku.

Dane ewidencyjne i opisowe budynku stanowią:

1) data ostatniej weryfikacji danych,

2) identyfikator budynku składający się z numeru działki w dacie założenia ewidencji budynkowej oraz numeru kolejnego budynku na tej działce; numer ten nie ulega zmianie przy podziałach działki,

3) aktualny numer działki, na której jest wzniesiony budynek,

4) liczba porządkowa w skorowidzu adresów,

5) numer jednostki rejestrowej z Rejestru gruntów lub Rejestru budynków,

6) numer i data wpisu do rejestru zabytków,

7) oznaczenie funkcji podstawowej budynku według wykazu kodów,

8) wartość budynku, jeżeli jest znana,

9) rok zakończenia budowy lub ostatniej modernizacji,

10) powierzchnia zabudowy w metrach kwadratowych,

11) liczba kondygnacji nadziemnych,

12) kod charakterystyki konstrukcyjno-budowlanej,

13) kod charakterystyki wyposażenia technicznego,

14) liczba lokali mieszkalnych,

15) liczba lokali o innym przeznaczeniu,

16) liczba garaży,

17) numery lokali stanowiących przedmiot odrębnej własności w ramach budynków, wraz z podaniem ich funkcji i powierzchni użytkowych.

Granica Faktyczna jest to granica pomierzona na gruncie przez Geodetę bez wnikania w stan prawny

Granica prawna działki ewidencyjnej to geodezyjnie wyznaczona, zastabilizowana oraz pomierzona na gruncie granica, dla której został sporządzony operat techniczny, który został przyjęty do ośrodka dokumentacji Geodezyjnej, oraz dla której istnieje prawomocne orzeczenie sądowe, uchwała bądź ostateczna decyzja administracyjna

Postępowania, w których ustalona jest granica prawna:

- rozgraniczenie

- podział nieruchomości

- scalenie gruntów

- scalenie i podział nieruchomości

Punkty graniczne stabilizujemy znakami

1. naziemnymi - słup betonowy, drewniany z poprzeczką lub bez , rurka żeliwna

2. podziemnymi - rurka drenarska, kostka betonowa lub kamienna z wyciętym krzyżem, butelka z grubego szkła odwrócona dnem (osadza się je poniżej orki)

Użytkiem gruntowym nazywamy ciągłą część powierzchni ziemi wyodrębnioną ze względu na jednolity sposób użytkowania, zagospodarowania lub funkcję w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

Definicja użytku zielonego.

Trwałe użytki zielone są to łąki i pastwiska, które na jednym miejscu bez przeorywania trwają przynajmniej 6 lat i nie są objęte normalnym zmianowaniem polowym.

1. typowe łąki i pastwiska

2. obszary zabagnione

3. obszary zakrzaczone i zadrzewione jeśli udział drzew i krzewów jest mniejszy niż 50%

Wyróżniamy 7 grup użytków gruntowych:

1. użytki rolne

a) grunty orne R

b) sady S

c) łąki Ł

d) pastwiska P

e) użytki rolne zabudowane Br

f) grunty pod wodami Wsr

g) rowy W

2. grunty leśne oraz zadrzewione lub zakrzewione

a) lasy Ls

b) zadrzewione i zakrzewione Lz

3. grunty zabudowane i zurbanizowane

a) tereny mieszkaniowe B

b) tereny przemysłowe Ba

c) inne tereny zabudowane Bi

d) zurbanizowane tereny niezabudowane Bp

e) tereny rekreacyjno wypoczynkowe Bz

f) użytki kopalne K

g) drogi dr

h) tereny kolejowe Tk

i) inne tereny komunikacyjne Ti

4. użytki ekologiczne

- do użytków ekologicznych zalicza się prawnie chronione pozostałości ekosystemów takie jak: naturalne zbiorniki wodne, kępy drzew i krzewów, bagna, torfowiska, użytki ekologiczne określa się na podstawie rozporządzenia właściwego wojewody lub uchwały właściwej rady gminy

5. nieużytki zalicza się:

1. nie zakwalifikowane do użytków ekologicznych:

- bagna (błota, torfowiska)

- piaski (piaski ruchome, wydmy, plaże)

- naturalne utwory fizjograficzne (urwisa, strome stoki, skały, rumowiska)

2. nie przeznaczone do rekultywacji wyrobiska po wydobywaniu kopalin

6. grunty pod wodami

a) pod wodami wew. morskimi Wm

b) pod wodami pow. płynącymi Wp

c) pod wodami stojącymi Ws

7. tereny różne

Konturów użytków nie wykazuje się, jeżeli użytek ma mniej niż 100m²; włączamy wówczas użytek do konturu przyległego

Podmiotem ewidencji gruntów i budynków są osoby prawne, fizyczne i osoby nie posiadające osobowości prawnej, które dysponują prawami w odniesieniu do przedmiotów ewidencji gruntów i budynków

Danymi ewidencyjnymi dotyczącymi podmiotów ewidencyjnych są:

1. dla osób fizycznych

- imiona i nazwiska, imiona rodziców

- adres stałego zamieszkania

- informacja czy osoba fizyczna jest cudzoziemcem

2. dla Skarbu państwa piszemy Skarb Państwa

3. dla jednostek samorządu terytorialnego

- nazwa jednostki

- siedziba jednostki

4. dla organu administracji publicznej

- nazwa organu

- siedziba organu

5. dla innych osób prawnych

- nazwa osoby prawnej

- siedziba

- informacja czy osoba prawna jest cudzoziemcem

Dane dotyczące osób fizycznych pozyskuje się:

- na podstawie dokumentu tożsamości

- z pesel

- z dokumentów takich jak: akty notarialne, orzeczenia sądowe i decyzje administracyjne

Źródłami danych ewidencyjnych dotyczących osób prawnych są:

- dokumenty udostępnione przez zainteresowanych

- Regon na podstawie przepisów o statystyce publicznej

- wpisy krajowego rejestru sądowego - KRS

W przypadku wspólnoty gruntowej pod tytułem właściciel wpisuje się:

- nazwę spółki utworzonej do sprawowania zarządu nad wspólnotą gruntową

- skład zarządu spółki

- wykaz osób uprawnionych do korzystania ze wspólnoty gruntowej

Podstawę wpisów dotyczących wspólnoty gruntowej stanowią:

- statut spółki, którą zatwierdza wójt

- decyzja starosty wydana na podstawie przepisów z 29.06.1963r o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych

Władającym - jest podmiot EGiB niebędący właścicielem

Jeżeli nie można ustalić właściciela w EGiB ujawniana jest osoba władającego

Aby wpisać kogoś jako władającego starosta musi wydać decyzję administracyjną po wszczęciu z urzędu albo na wniosek strony postępowania wyjaśniającego

Dowodami, które ujawniają do ustalenia osoby władającego są:

- protokoły przesłuchania stron i świadków

- informacje uzyskane od organu podatkowego

- dotychczasowe wpisy w EGiB

Władający - w zarządzeniu z 2001r za władającego uznawany jest: użytkownik wieczysty, zarządca trwały, państwowa osoba prawna, organ administracji rządowej lub samorządowej, użytkownik gruntu skarbu państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, dzierżawca, posiadacz samoistny

Samoistny posiadacz.

Posiadaczem samoistnym jest osoba, która włada rzeczą jak właściciel, ale nie umie tego prawa udokumentować, czyli jest jakby nieformalnym właścicielem np. osoba, która nie przeprowadzi postępowania spadkowego.

Zasiedzenie

Posiadacz nieruchomości nie będąc jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat 20 jako posiadacz samoistny, chyba, że uzyskał posiadanie w złej wierze.

Po upływie lat 30 posiadacz nieruchomości nabywa jej własność choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

Nieruchomość - nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiącej odrębny przedmiot własności (grunty jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy odrębnych przepisów stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności)

Nieruchomość może składać się z jednej lub kilku działek ewidencyjnych, które łączą się w jedną całość na podstawie przedmiotu własności

Częściami składowymi nieruchomości są także drzewa (od chwili zasadzenia) oziminy i inne rośliny, ogrodzenia i inne urządzenia infrastruktury technicznej

Grunt jest zawsze nieruchomością wyjątkowo jako nieruchomość może być traktowany sam budynek

Nieruchomość musi posiadać określone zewnętrzne granice nawet, jeśli sąsiednia nieruchomość jest własnością współmałżonka

Rodzaje nieruchomości:

- gruntowa

- zabudowana

- budynkowa

- lokalowa

- rolna (tylko przy zagospodarowaniu przestrzennym)

Nieruchomość gruntowa to grunt wraz z częściami składowymi z wyłączeniem budynków i lokali, jeżeli stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności

- obejmują różnego rodzaju użytki gruntowe, których grupy i rodzaje oraz oznaczenia są przedstawione w systematyce tych użytków

- jest definiowana atrybutami przestrzennymi (nr, granica, powierzchnia) części gruntu określonej i ujawnionej w EGiB metodami geodezyjnymi jako działka ewidencyjna

- może być więcej niż jedna powierzchnia ziemi, jeżeli części te stanowią własność tej samej osoby

Nieruchomość zabudowana - to nieruchomość gruntowa wraz z częściami składowymi, a więc budynkami i innymi urządzeniami trwale z gruntem związanymi, a także drzewa oraz różne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania

Nieruchomość budynkowa - budynki trwale z gruntem związane lub ich części, jeżeli z przepisów szczególnych wynika, że są one od gruntu przedmiotem odrębnych praw własności np. użytkownik wieczysty wybuduje budynek na gruncie Skarbu państwa

Nieruchomość lokalowa to część składowa budynku stanowiąca odrębną całość, przy czym wyróżniana jest nieruchomość:

- mieszkalna

- użytkowa

- rekreacyjna

- garaż

Nieruchomość rolna są to grunty rolne, które mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej

Prawa rzeczowe to:

- własność

- użytkowanie wieczyste

- posiadanie

Prawa zobowiązaniowe to:

- najem

- dzierżawa

- użyczenie

- darowizna

- renta

- dożywocie

Ograniczone prawa rzeczowe to:

- użytkowanie

- służebność

- zastaw

- spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu

- spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego

- prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej

- hipoteka

Własność to najmocniejsze prawo rzeczowe, które można scharakteryzować jako triadę uprawnień:

- prawo do posiadania rzeczy

- prawo do używania rzeczy i pobierania użytków

- prawo do rozporządzania prawem własności

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom tzw. współwłasność

Dokumenty na podstawie, których może być stwierdzona własność.

- Prawomocne orzeczenia sądowe,

- ostateczne decyzje administracyjne,

- akty notarialne, umowy i ugody w postępowaniu sądowym i administracyjnym,

- wypisy z ksiąg wieczystych,

- umowy kupna - sprzedaży,

- wypisy z rejestru płatników podatku gruntowego

Współwłasność może wynikać z ustawy lub powstać na mocy umowy cywilno prawnej lub orzeczeń sądu; rodzaje współwłasności:

- łączna np. małżeństwo

- w częściach ułamkowych

Wspólnota gruntowa.

Do zarządzania sprawami wspólnoty powołane są specjalne spółki przymusowe. Spółki te nie są właścicielami, lecz tylko zarządcami gruntów wspólnoty. Grunty te stanowią przedmiot współwłasności bądź właścicieli gospodarstw bądź także innych mieszkańców danej wsi lub okolicy. Każdy z uprawnionych ma we własności gruntu wspólnoty odpowiedni udział oznaczony ułamkiem. Nie jest to współwłasność łączna jest to współwłasność w częściach ułamkowych, ale o swoistym charakterze, ponieważ współwłaściciele mają bardzo ograniczone prawo zbywania swoich udziałów oraz nie mogą żądać zniesienia tej współwłasności. Wyjątek - podział wspólnoty może nastąpić w razie objęcia jej gruntów scaleniem, ale tylko za zgodą większości uczestników.

Użytkowanie wieczyste - prawo pośrednio pomiędzy własnością, a ograniczonymi prawami rzeczowymi

- tryb jego ustanowienia wymaga zawarcia umowy notarialnej i dokonania wpisu do KW

- jest to prawo czasowe (40-99) istnieje możliwość przedłużenia umowy

- użytkowanie wieczyste jest prawem odpłatnym

- przedmiotami użytkowania wieczystego mogą być tylko i wyłącznie nieruchomości gruntowe, które stanowią własność skarbu państwa lub jednostek administracji państwowej

Użytkowanie ograniczone prawo rzeczowe, które może powstać w trybie umowy lub orzeczenia sądowego

- umożliwia władanie nieruchomością oraz pobieranie użytków

- jest to prawo niezbywalne

Służebność jest to ograniczone prawo rzeczowe, które obciąża cudzą nieruchomość

- wyróżniamy służebność gruntową, jeśli przysługuje ona każdorazowemu właścicielowi nieruchomości władającej (np. wykorzystywana na przejeżdżanie, czerpanie wody)

- wyróżniamy służebność osobistą, jeśli przysługuje osobie fizycznej i wygasa wraz z jej śmiercią

- może powstać na podstawie decyzji administracyjnej lub orzeczenia sądowego

- do skutecznego ustanowienia tego prawa konieczny jest wpis do KW

- jeśli nie jest realizowana przez 10 lat można ją zlikwidować

Dzierżawa powstaje na mocy cywilno prawnej na podstawie, której wydzierżawiający zobowiązuje się dać dzierżawcy w używanie i użytkowanie rzecz lub prawo majątkowe

- może być zawarta na czas określony lub nieokreślony za opłatą odpowiedniego czynszu

Trwały zarząd jest to prawo bardzo zbliżone do użytkowania wieczystego

- jest to czasowa, odpłatna oraz niezbywalna forma posiadania działki ewidencyjnej (nieruchomości)

- w trwały zarząd można przekazać działkę innej osobie bez osobowości prawnej za zgodą właściciela

Podział budynków ze względu na funkcję:

- budynki mieszkalne

- przemysłowe

- transportu i łączności

- handlowo usługowe

- zbiorniki, silosy i budynki magazynowe

- biurowe

- szpitale i zakłady opieki medycznej

- oświaty, nauki i kultury oraz budynki sportowe

- produkcyjne, usługowe i gospodarcze dla rolnictwa

- inne budynki niemieszkalne

Do praw związanych zaliczamy

- użytkowanie wieczyste i własność budynków znajdujących się na tym gruncie

- własność lokalu i udział, we współwłasności gruntowej

- własność lokalu i udział, w użytkowaniu wieczystym

- własność lokalu i udział, w części wspólnej budynku

Treść mapy ewidencyjnej:

1. Granice: państwa, jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału państwa jednostek ewidencyjnych, obrębów, działek

2. oznaczenia punktów granicznych z wyróżnieniem punktów z wymaganą dokładnością

3. kontury użytków gruntowych i ich oznaczenia

4. kontury klas gleboznawczych i ich oznaczenia

5. kontury budynków

6. nr działek ewidencyjnych

7. granice rejonów statystycznych i ich oznaczenia

8. dane spisowe i informacyjne

Mapa ewidencyjna jest sporządzana w dwóch typowych skalach

1. Dla terenów wiejskich 1:5000

2. Dla terenów miejskich 1:1000

W przypadku obszarów wiejskich, jeżeli występują na nich działki małe lub o nieregularnych kształtach część obrębu może mieć mapę w skali 1:2000.

W przypadku miast dużych 1:500

W przypadku miast rolnych na obszarze miasta 1:2000 lub 1:5000

Księgi wieczyste

- rejestry publiczne, w których ewidencjonowane są nieruchomości

- są systemem nie obligatoryjnym

- jedną KW objęta jest tylko i wyłącznie jedna nieruchomość

Podstawowym obiektem Ksiąg Wieczystych jest nieruchomość gruntowa w sensie wieczysto prawnym, chociaż może być prowadzona dla innych rodzajów nieruchomości

Obecnie podstawami prawnymi do prowadzenia KW są:

1)Ustawa z 6.07.1982 o Księgach wieczystych i hipotece Dz. U. 2001 nr 124 poz. 1361

2) Rozporządzenie ministra Sprawiedliwości z 17.09.2001 W sprawie prowadzenia Ksiąg Wieczystych i zbiorów dokumentów Dz. U. 2001 nr 102 poz. 1122

Księgi Wieczyste spełniają rolę publicznej i jawnej ewidencji praw, która jest podstawą bezpiecznego obrotu nieruchomościami i zabezpieczania kredytu hipotecznego. Jest to ewidencja, która daje zapewnienie, co do tego, jaki podmiot jest właścicielem nieruchomości opisanej w danej KW i oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka ewidencyjna lub kilka działek ewidencyjnych

KW udziela odpowiedzi na pytania, jakie prawa rzeczowe są przypisane do danej nieruchomości i czy ta nieruchomość została obciążona jakimiś prawami na rzecz osób trzecich np. służebnością, hipoteką czy też jest wolna od wszystkich obciążeń

KW są jawne a zatem nie można zasłaniać się nieznajomością KW

- Domniemanie wiarygodności, domniema się, że prawa jawne, z KW są wpisane z rzeczywistym stanem prawnym, domniemywa się, że prawa wykreślone nie istnieją

- zasada rękojmi wiary publicznej, polega na tym, że w przypadku zaistnienia niezgodności miedzy stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w KW, a rzeczywistym stanem prawnym treść KW rozstrzyga na korzyść tego, kto przez czynność prawną jest osobą uprawnioną według KW

- zasada jawności KW, każdy ma prawo bezpłatnie przeglądać i otrzymywać płatne wypisy

Istnieje powiązanie między ewidencją gruntów i budynków a KW:

1. EGiB czerpie z KW informacje, które muszą być w niej ujawnione np. własność lub inne prawa rzeczowe

2. pewne dane z EGiB muszą być ujawnione w KW np. oznaczenie nieruchomości

Wpisy dokonane w KW mają charakter deklaratywny tzn. nie ustanawiają prawa, a tylko to prawo rejestrują dając tej rejestracji specjalne znaczenie prawne

Wpisy do KW mają charakter konstytutywny, gdy:

- ustanowienie i przeniesienie użytkowania wieczystego staje się użytkownikiem wieczystym w chwili wpisania tego prawa do KW

- ustanowienie odrębnej własności lokalu

- ustanowienie hipoteki

- przeniesienie ograniczonego prawa rzeczowego, jeżeli prawo to jest wpisane do KW

Działy KW

1. oznaczenie nieruchomości, wpisy praw związanych z nieruchomością

2. własność i użytkowanie wieczyste

3. wpisy dotyczące ograniczeń, a także dotyczące ograniczonych praw rzeczowych

4. hipoteka

Księgi wieczyste są prowadzone przez wydziały Ksiąg wieczystych sądów rejonowych

Hipoteka. W celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy, którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości.

Podstawę oznaczenia nieruchomości w KW stanowią dane z ewidencji gruntów i budynków:

- określenie podmiotu

- numery pozycji rejestrowych

- rodzaj współwłasności lub współużytkowania wieczystego

- udział we współwłasności lub współużytkowaniu wieczystym

- numer grupy rejestrowej

przedmiotowe :

- data ostatniej weryfikacji danych

- identyfikator działki ( rejestr GUS + nr obrębu + nr działki )

- identyfikator jednostki rejestrowej

- nr ewidencyjny władającego

- opis położenia działki

- nr rejonu statystycznego i obwodu spisowego

- wartość gruntu o ile jest znana

- pole pow. ewidencyjnej

- numeryczny opis granic

- pow. Użytków z podziałem na klasy gruntu

- oznaczenie KW lub innych dokumentów określających własność

- oznaczenie gospodarstwa rolnego (leśnego) zgodnie z danymi organu właściwego w sprawach podatkowych

- nr wpisu do rejestru zabytków

Rozgraniczenie nieruchomości definicje:

1. prawna - oznacza instytucję prawa administracyjnego służącą urzędowemu wyznaczeniu granic pomiędzy nieruchomościami i działkami ewidencyjnymi i ustaleniu tym samym na gruncie zasięgu prawa własności

2. techniczna - ma na celu ustalenie przebiegu granic nieruchomości poprzez określenie punktów i linii granicznych , utrwalenia tych punktów znakami granicznymi oraz sporządzenia odpowiednich dokumentów stanowiących dowody wykonywanych czynności

Żeby przypisać prawa do rzeczy musi być ona oznaczona. W przypadku nieruchomości dane są pozyskiwane z EGiB

- nr działki ewidencyjnej

- granice działki ewidencyjnej

- powierzchnia działki ewidencyjnej

Oznaczenie nieruchomości znajduje się w dziale 1 KW

Z procedurą rozgraniczenia mamy do czynienia, gdy:

1) powstał spór, co do przebiegu granicy między właścicielami sąsiednich nieruchomości.

2) nastąpiło zatarcie granicy powodujące wątpliwości, co do jej przebiegu

3) istnieje rozbieżność miedzy granicą faktyczną i granicą prawna nieruchomości

Postępowanie rozgraniczające może być prowadzone tylko pomiędzy nieruchomościami, a nie pomiędzy ich częściami wydzielonymi do odrębnego użytkowania z tytułu udziału we współwłasności

Rozgraniczenie może nastąpić w postępowaniu

- administracyjnym

- sądowym

Geodeta wskazany w postępowaniu musi mieć uprawnienia zawodowe w zakresie 2 „rozgraniczenie i podziały nieruchomości (gruntów) oraz sporządzanie dokumentacji do celów prawnych”

Rozgraniczenie realizowane jest w trybie

1. Szczególnym na podstawie

1. Ustawa z dnia 17 Maja 1989r „Prawo Geodezyjne i Kartograficzne” Dz. U. 2005 nr 240 poz. 2027

2. Rozporządzenie Ministra spraw wewnętrznych i Ministra Rolnictwa i Gospodarki żywnościowej z 14.04.1999 W sprawie rozgraniczenia nieruchomości Dz. U. 1999 nr 45 poz 453

3. Ustawy z dnia 23.04.1964 kodeks cywilny

4. ustawy z 14.06.1960 kodeks postępowania administracyjnego

5. Ustawy z 18.07.2001 Prawo Wodne Dz. U. 2001 nr 116 poz.1797

2. Uproszczonym na podstawie

1. Ustawy z 21.08.1997 o gospodarce nieruchomościami Dz. U. 1997 nr46 poz. 453

2. Ustawy z 14.06.1960 kodeks postępowania administracyjnego

3. Ustawy z 26.03.1982 o scaleniu i wymianie gruntów

Organ właściwy do przeprowadzania postępowania rozgraniczeniowego to:

- wójt

- burmistrz

- prezydent lub

- starosta (gdy rozgraniczenie ba podstawie ustawy Prawo Wodne)

Rozgraniczenie w trybie administracyjnym może być wszczęte z urzędu lub na wniosek stron; rozgraniczenie z urzędu jest wszczynane, gdy:

- taka potrzeba zachodzi podczas scalenia gruntów na podstawie przepisów ustawy z 26.03.1982r

- w przypadkach uzasadnionych potrzebami gospodarki narodowej

- w przypadkach uzasadnionych interesem społecznym

Osobami uprawnionym do złożenia wniosku są:

- właściciel lub współwłaściciel

- użytkownik wieczysty lub współużytkownik wieczysty

- posiadacz samoistny

- posiadacz zależny

- ustaleni przez sąd spadkobiercy tych osób

Organ nie musi wszczynać postępowania, gdy:

- granicę prawną już raz ustaloną można wznowić

- wnioskodawca nie jest stroną

Kryteria rozgraniczenia:

1. przebieg granicy geodeta ustala przede wszystkim w oparciu o stan prawny nieruchomości wynikający z tytułu prawa własności oraz wykorzystując zebrane dokumenty prawne i techniczne. W takiej sytuacji nie możemy ustalić granicy według postanowienia stron

2. Jeżeli na podstawie posiadanych dokumentów stanu prawnego nieruchomości nie można stwierdzić, wtedy granice ustala się na podstawie ostatniego stanu spokojnego posiadania z uwzględnieniem widocznych na gruncie znaków i śladów granicznych

3. Jeżeli nie można stwierdzić ostatniego stanu spokojnego posiadania to przebieg granicy ustala się w oparciu o oświadczenia stron lub jednej strony, podczas gdy druga strona tego nie kwestionuje

4. Jeżeli nie ma podstaw do ustalenia granicy na podstawie dawnych śladów i znaków granicznych przy jednoczesnym sporze między stronami i sprzeczności ich oświadczeń, geodeta namawia strony do zawarcia aktu ugody przedstawiając stronom wszelkie dowody i argumenty za proponowanym przebiegiem granicy. Na tym etapie geodeta ma obowiązek poinformowania strony o ewentualnych możliwościach zakończenia postępowania oraz o tym, że sprawa może zostać skierowana na drogę postępowania sądowego

Aby odtworzyć granicę należy wykonać pomiar przy pomocy tej samej osnowy, czyli tej za pomocą, której wyznaczono wcześniej granicę. Dopiero wykonany pomiar granicy możemy wyznaczyć za pomocą nowej osnowy.

Pomiar kontrolny to pomiar czołówek

Ugoda graniczna zawarcie ugody przed geodetą jest tożsame z decyzją sądu, aby doszło do ugody muszą być spełnione warunki:

- musi istnieć przedmiot sporu

- muszą zaistnieć wzajemne ustępstwa stron

- w wyniku zawartej ugody została ustalona granica

Przepisy ustawy Prawo geodezyjne i Kartograficzne przewidują 3 sposoby zakończenia postępowania rozgraniczeniowego:

1. w trybie decyzji administracyjnej

2. w drodze ugody zawartej przed geodetą

3. w drodze orzeczenia sądowego, względnie ugody zawartej przed sądem

Zatem mogą być wydane trzy decyzje:

1. decyzja administracyjna o rozgraniczeniu, która zatwierdza określone przez geodetę granice na podstawie znaków, śladów granicznych, map i innych dokumentów oraz punktów osnowy geodezyjnej, a w razie ich braku lub jeśli były niewystarczające lub sprzeczne na podstawie zgodnego oświadczenia stron

2. decyzja o umorzeniu postępowania, wobec zawarcia aktu ugody przed geodetą

3. decyzja o umorzeniu postępowania i przekazania sprawy z urzędu do rozpatrzenia sądowi

Rozgraniczenie prowadzone na podstawie przepisów ustawy Prawo wodne

- granice miedzy gruntami pokrytymi wodami, a gruntami przyległymi do tych wód stanowi linia brzegu

- prawo wodne te linię brzegu określa jako krawędź brzegu lub linię stałego porostu traw albo linię, którą ustala się według zwyczajnego stanu wód

- decyzja starosty jest decyzją ostateczną

Wznowienie granic jest to czynność o charakterze technicznym, polegającym na przywróceniu przebiegu linii granicznych

Podstawę ustalania przebiegu granic nieruchomości stanowią dokumenty:

  1)   stwierdzające stan prawny nieruchomości,

1. odpisy z ksiąg wieczystych lub odpisy dokumentów znajdujących się w zbiorze dokumentów,

2. wypisy aktów notarialnych,

3. prawomocne orzeczenia sądu i ugody sądowe,

4. ostateczne decyzje administracyjne.

  2)   określające położenie punktów granicznych i przebieg granic nieruchomości.

1. dokumenty geodezyjne zawierające dane liczbowe do ustalenia przebiegu granic:

• szkice graniczne, protokoły graniczne, akty ugody,

• zarysy pomiarowe z pomiaru granic,

• szkice wyznaczenia granic działek wydzielonych w wyniku scalenia, wymiany gruntów lub w wyniku podziału nieruchomości,

• inne dokumenty pomiarowe, obliczeniowe i opisowe pozwalające na ustalenie przebiegu granic,

2. w razie braku dokumentów, mapy i plany obejmujące granice albo inne elementy pozwalające na odtworzenie lub analizę przebiegu granic, w szczególności:

• mapy jednostkowe nieruchomości,

• mapy katastralne,

• mapy scalenia i wymiany gruntów,

• plany parcelacyjne,

• mapa ewidencji gruntów,

• mapa zasadnicza.

Za podstawę ustalania przebiegu granic nieruchomości mogą służyć uwierzytelnione przez ośrodek dokumentacji kopie, wyrysy, odrysy, wypisy lub odpisy dokumentów przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, jeżeli zawierają dane o ich rodzaju, dacie powstania i wykonawcy.

Dokumenty nieznajdujące się w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym mogą stanowić podstawę ustalania przebiegu granic nieruchomości, jeżeli:

• stanowią całość lub część operatu pomiarowego lub katastralnego,

• zawierają podpis wykonawcy i datę sporządzenia dokumentu lub istnieje możliwość ustalenia wykonawcy i takiej daty,

• można stwierdzić, że zostały one sporządzone w wyniku dokonania pomiarów na gruncie i użyte do opracowania mapy nieruchomości, której przebieg granic jest ustalany, lub nieruchomości bezpośrednio z nią sąsiadującej,

• zostały sporządzone przez osoby i organy wykazane w załączniku

Wykonywanie czynności ustalania przebiegu granic

W toku prac przygotowawczych geodeta wykonuje następujące czynności:

  1)   zgłasza pracę geodezyjną w ośrodku dokumentacji,

  2)   przeprowadza analizę informacji zawartych w dokumentach uzyskanych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz znajdujących się w księgach wieczystych, a także w dokumentacji uzyskanej od strony,

  3)   sporządza, w razie potrzeby, szkic zawierający informacje o przebiegu granic, uzyskane w wyniku wcześniej wykonywanych pomiarów,

  4)   określa termin rozpoczęcia czynności ustalenia przebiegu granic i doręcza stronom wezwania do stawienia się na gruncie za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Wezwania musza być dostarczone najpóźniej na 7 dni przed wyznaczonym terminem stawienia się na grunt

W trakcie ustalania przebiegu granic na gruncie geodeta wykonuje następujące czynności:

  1)   sprawdza obecność i ustala tożsamość stron,

  2)   przyjmuje pełnomocnictwa udzielone przez strony,

  3)   przeprowadza wywiad terenowy.

Podczas wywiadu terenowego geodeta odszukuje znaki graniczne, a także określa położenie przesuniętych, uszkodzonych lub zniszczonych znaków granicznych oraz punktów granicznych, jeżeli istnieją dokumenty pozwalające na określenie ich położenia.

Dokumentacja rozgraniczenia nieruchomości obejmuje:

  1)   postanowienie właściwego organu o wszczęciu postępowania rozgraniczeniowego,

  2)   upoważnienie geodety do przeprowadzenia czynności ustalenia przebiegu granic,

  3)   zgłoszenie pracy geodezyjnej do ośrodka dokumentacji,

  4)   dowody doręczenia stronom wezwań do stawienia się na gruncie,

  5)   pisemne pełnomocnictwa udzielone przez strony,

  6)   dokumenty dotyczące przebiegu granic, wydane przez ośrodek dokumentacji oraz uzyskane z innych źródeł,

  7)   protokół graniczny lub akt ugody,

  8)   opinię geodety dotyczącą przebiegu granic, jeżeli ich przebieg nie może być ustalony w postępowaniu administracyjnym,

  9)   ostateczną decyzję właściwego organu o rozgraniczeniu nieruchomości lub umorzeniu postępowania rozgraniczeniowego.

Protokół graniczny powinien zawierać:

  1)   imię i nazwisko geodety oraz numer jego uprawnień zawodowych,

  2)   numer i datę postanowienia o wszczęciu postępowania rozgraniczeniowego oraz upoważnienia dla geodety,

  3)   oznaczenia nieruchomości przez określenie ich położenia, numerów działek ewidencyjnych, numerów ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów,

  4)   informacje dotyczące stron i ich pełnomocników,

  5)   wykaz i ocenę dokumentów stanowiących podstawę ustalania przebiegu granic,

  6)   oświadczenia stron,

  7)   wyniki wywiadu terenowego,

  8)   szkic graniczny,

  9)   opis przebiegu granic,

  10)  opis utrwalenia punktów granicznych,

  11)  pouczenie strony o możliwości przekazania sprawy sądowi,

  12)  wzmiankę o odczytaniu dokumentu stronom przed podpisaniem,

  13)  omówienie skreśleń i poprawek,

  14)  datę sporządzenia dokumentu oraz podpisy stron i geodety.

Akt ugody powinien zawierać dane, o których mowa ww. protokole granicznym. pkt 1-4, 8, 10 i 12-14, a ponadto:

  1)   opis przedmiotu sporu z podaniem granic wskazanych przez strony oraz wynikających z dokumentacji,

  2)   opis wzajemnych ustępstw,

  3)   szczegółowy opis granicy uznanej za obowiązującą po podpisaniu aktu ugody,

  4)   informację, że zawarta ugoda posiada moc ugody sądowej.

Opinia sporządzana przez geodetę powinna zawierać:

  1)   ocenę prawidłowości przebiegu granic wskazanych przez strony, określonych na podstawie dokumentów, przebiegających według ostatniego spokojnego stanu posiadania lub istniejących na gruncie,

  2)   opis proponowanego przez geodetę przebiegu granicy, wraz z uzasadnieniem jej przebiegu.

Szkic graniczny powinien zawierać:

  1)   rozmieszczenie linii i punktów granicznych, oznaczonych zgodnie z opisem znajdującym się w protokole granicznym lub akcie ugody,

  2)   rysunek rzutu poziomego trwałych elementów zagospodarowania terenu mających znaczenie dla określenia przebiegu granicy,

  3)   podstawowe miary określające położenie punktów granicznych względem siebie oraz elementów zagospodarowania terenu,

  4)   numery działek i oznaczenie ksiąg wieczystych, w których działki te zostały ujęte, lub zbiorów dokumentów oraz imiona i nazwiska właścicieli rozgraniczanych nieruchomości,

  5)   kierunek północy.

Treść postanowienia o wszczęciu postępowania

1. oznaczenie organu administracji samorządowej

2. data wydania postanowienia

3. oznaczenie strony lub stron biorących udział w postępowaniu

4. podstawa prawna

5. podpis osoby wydającej postanowienie

6. pouczenie że na wszczęcie postępowania nie służy zażalenie

7. nazwisko geodety wraz z upoważnieniem dla niego na wykonanie czynności rozgraniczenia

Geodeta w sprawie rozgraniczenia musi dotrzeć do dokumentów

- stwierdzających stan prawny nieruchomości

- określających położenie punktów granicznych

- przedstawionych przez strony

- w innych ośrodkach branżowych

Dokumentacja techniczna zawiera:

  1)   szkice osnowy geodezyjnej i wykazy współrzędnych uzyskane w ośrodku dokumentacji,

  2)   opisy topograficzne punktów osnowy,

  3)   szkice polowe i dzienniki zawierające dane uzyskane w wyniku bezpośredniego pomiaru granic,

  4)   obliczenia i wykazy współrzędnych punktów granicznych,

  5)   obliczenia powierzchni rozgraniczonych nieruchomości lub obliczenia różnic powierzchni, w wypadku, gdy rozgraniczenie dotyczyło niektórych granic nieruchomości, a pozostałe granice nie były pomierzone na osnowę geodezyjną,

  6)   wykaz zmian gruntowych oraz inne dokumenty uzasadniające wprowadzenie zmian do operatu ewidencji gruntów i budynków.

Nadzór nad działalnością starostów w zakresie prowadzenie EGiB sprawują wojewodowie za pomocą wojewódzkich inspektorów nadzoru geodezyjnego i kartograficznego

Obowiązki, jakie ma organ prowadzący EGiB:

- utrzymywanie systemu informatycznego obsługującego bazy danych ewidencyjnych w ciągłej gotowości,

- utrzymywanie operatu ewid. w stałej aktualności,

- archiwizowanie wycofanych danych ewid.,

- udostępnianie danych ewid.,

- ochrona danych ewid. przed utratą zniszczeniem niepożądaną modyfikacją nieuprawnionym dostępem i ujawnieniem,

- okresowa weryfikacja danych ewid.,

- sporządzanie powiatowych zestawień zbiorczych danych objętych EGiB,

- modernizacja EGiB

Aktualizacja polega:

Na realizacji zespołu czynności geodezyjno - prawnych. Polega na porównaniu stanu zawartego w ewidencji ze stanem faktycznym występującym w terenie. Aktualizacji EGiB starosta dokonuje w ramach

- bieżącego prowadzenia EGiB,

- modernizacji EGiB,

- okresowej weryfikacji EGiB

Aktualizacja bieżąca zespół czynności polowych i kameralnych powalających na określenie kształtu i położenie nowo powstałych działek ewidencyjnych, konturów użytków gruntowych i ich klas gleboznawczych a także nowo wybudowanych obiektów budowlanych oraz innych szczegółów stanowiących treść EGiB tuż po ich powstaniu

Właściciele oraz osoby fizyczne i osoby prawne, w których władaniu znajdują się grunty budynki i lokale oraz władający tymi gruntami budynkami i lokalami są zobowiązani zgłaszać w starostwie wszelkie zmiany danych ewidencyjnych w ciągu 30 dni od daty powstania zmiany. Nie obejmuje zmian, które wynikają z decyzji administracyjnych

Aktualizacja okresowa zespół czynności polowych i kameralnych wykonywanych w pewnych odstępach czasu pozwalający na doprowadzenie do zgodności treści operatu ewid z sytuacją występującą w terenie i ma przede wszystkim na celu ujawnienie zmian nie zgłoszonych w trybie aktualizacji bieżącej

Podstawą aktualizacji operatu ewidencyjnego są dokumentacje geodezyjne przyjęte przez PZGK, przy czym te pomiary są wykonywane przede wszystkim metodami bezpośrednimi, pomiarem aktualizacyjnym realizowanym na potrzeby EGiB może być objęty cały obszar obrębu ewidencyjnego, znaczna jego część lub pojedyncze działki ewidencyjne, grupy działkę, budynki, lokale

Zagadnienia pomiarów aktualizacyjnych reguluje

- Wytyczne techniczno organizacyjne instrukcja G-5 „ewidencja gruntów i budynków”

- Instrukcja K1 „mapa zasadnicza aktualizacja i modernizacja”

- Instrukcja techniczna G-4

- Instrukcja techniczna G-1

Aktualizacji operatu dokonuje się, jeżeli:

- z dokumentów, jakie znalazły się w posiadaniu starosty wynikają zmiany dotyczące obiektów bazy danych ewid relacji miedzy tymi obiektami lub wartości ich atrybutów,

- na podstawie aktów normatywnych nastąpiła zmiana zakresu informacji zawartych w EGiB

W trybie aktualizacji operatu ewidencyjnego prostuje się również błędne wpisy do bazy danych ewidencyjnych. Te błędne wpisy mogą mieć związek z błędami rachunkowymi, kreślarskimi, obliczeniowymi lub zapisowymi

Zmiany danych ewidencyjnych (Aktualizacja) są wykonywane z urzędu, gdy istnieją:

- prawomocne orzeczenia sądowe,

- akty notarialne,

- ostateczne decyzje administracyjne,

- akty normatywne,

- opracowania geodezyjne i kartograficzne przyjęte do zasobu zawierające wykazy zmian danych ewid,

- zmiany wynikające z dokumentów architektoniczno budowlanych,

- zmiany wynikające z innych ewidencji, rejestrów publicznych

Przez Podział nieruchomości należy rozumieć:

- podział prawny tj. przeniesienie przez dotychczasowego właściciela prawa własności części swojej nieruchomości (w częściach ułamkowych) na rzecz innej osoby,

- podział geodezyjny (inaczej ewidencyjny) polegający na wydzieleniu z dotychczas istniejącej i oznaczonej jednej działki ewidencyjnej, nowo utworzonych dwóch lub więcej działek ewidencyjnych po dokonaniu podziału i nadaniu im nowego oznaczenia wraz z powierzchnią

Treść szkicu podstawowego:

1. elementy osnowy geodezyjnej (położenia punktów przebieg linii osnowy wartości boków i kątów),

2. przebieg granic działek ewid i położenie punktów granicznych z odpowiadającymi im miarami,

3. elementy szczegółów sytuacyjnych, które mogą być traktowane jako przedmioty orientacji lub punkty nawiązania linii pomiarowych dla oparcia pomiaru uzupełniającego,

4. położenie niektórych szczegółów sytuacyjnych których położenie jest sprawdzane,

5. oznaczenie działek ewid (nr, nazwisko, oznaczenie KW),

6. nr sąsiednich działek ewid i nazwiska ich właścicieli lub władających,

7. kierunek północy

Do sporządzania szkicu podstawowego wykorzystuje się wszystkie istniejące szkice polowe, wykonane zarówno podczas pomiaru podstawowego i innych pomiarów aktualizacyjnych.

Zasady sporządzania:

- jeżeli wykorzystujemy do sporządzania szkicu podstawowego wyników kilku pomiarów, to jeżeli wyniki tych pomiarów są zgodne wówczas wpisujemy miarę pochodzącą z ostatniego pomiaru, gdy natomiast wyniki tych pomiarów pokrewnych wykazują miedzy sobą niezgodności lub różnice przekraczające dopuszczalną granicę błędu wówczas dla danego punktu wpisuje się wszystkie miary istniejące z poprzednich pomiarów

- jeżeli pomiary pokrewne zostały wykonane w oparciu o odmienne konstrukcje osnowy geodezyjnej wówczas na szkic podstawowy wkreślana jest każda konstrukcja wraz z przynależnymi do niej miarami,

- jeżeli na skutek zbyt dużej liczby linii pomiarowych lub wpisanych miar rysunek szkicu jest nieczytelny sporządzamy w kilku arkuszach

- aby rozróżnić pochodzenie poszczególnych pomiarów należy ująć miary w odróżniające je nawiasy ( zwykłe, kwadratowe) lub wpisać miary różnymi kolorami

- jeżeli dla danego obiektu brak jest danych liczbowych z poprzednich pomiarów na szkicu podstawowym umieszcza się miary graficzne pobrane z mapy ewidencji gruntów lub mapy zasadniczej tego terenu.

- po sporządzeniu szkicu podstawowego w ołówku wykreślamy go czarnym tuszem lub w kolorach tak, aby można było z niego wykonać odbitki, które posłużą w terenie jako szkice polowe

- wykonany w ten sposób szkic podstawowy zostanie zaktualizowany nowymi elementami dotyczącymi osnowy, szczegółów sytuacyjnych i granic w kolorze czerwonym

- szkic podstawowy powinien zawierać legendę, kierunek północy, nazwisko i podpis wykonawcy, datę sporządzenia, numer księgi robót, pieczątkę firmy

GEODETA prace przygotowawcze

- zgłasza robotę do ośrodka dokumentacji geodezyjno kartograficznej właściwego ze względu na położenie danego obiektu,

- wywiad w ośrodku dokumentacji geodezyjno kartograficznej oraz przygotowanie tzw. pełnej dokumentacji technicznej,

- wywiad terenowy,

- opracowanie warunków technicznych

Wywiad w ośrodku dokumentacji geodezyjno kartograficznej ma na celu:

1. zbadanie możliwości wykorzystania zasobu ośrodka dokumentacji geod kartog do wykonania pracy geodezyjnej,

2. ma na celu wstępne ustalenie przydatności materiałów geodezyjno kartograficznych do wykonania zgłoszonej pracy,

3. ma na celu wstępne ustalenie metody wykonania pracy to ustalenie ma przede wszystkim związek z rozmieszczeniem punktów osnowy geodezyjnej,

4. przygotowanie tzw. wyjściowej dokumentacji technicznej

- kopii mapy ewid i kopii mapy zasadniczej,

- wypisów dokumentów dotyczących przedmiotów ewid,

- wypisy z KW,

- kopii szkicu osnowy geod z wykazami miar i współrzędnymi,

- kopie opisów topograficznych punktów osnowy geodezyjnej znajdujących się na danym obszarze (nie tylko korzystamy, ale w razie potrzeby uzupełniamy),

- szkice podstawowe

Cel przeprowadzania wywiadu terenowego

- by geodeta mógł się zapoznać z przebiegiem granic zewnętrznych mierzonego obiektu,

- określenia stopnia aktualności oraz określenie stopnia zmian,

- odszukanie znaków osnowy geodezyjnej i znaków granicznych i określenie ewentualnego zniszczenia,

- pomierzenie czołówek odcinków kontrolnych,

- ustalenie zakresu i metod pomiaru uzupełniającego,

- ustalenie najkorzystniejszych możliwości założenia osnowy geodezyjnej tak, aby odpowiadała standardom technicznym, a jednocześnie umożliwiała prawne wykonanie pomiarów,

- ustalenie warunków technicznych wykonania danej roboty geodezyjnej

Wyniki wywiadu terenowego umieszczamy na tzw. mapie wywiadu terenowego, wyniki wywiadu wkreślamy na mapę kolorem czerwonym w następujący sposób:

- nieistniejące lub zniszczone w terenie granice działek ewidencyjnych, a także użytków gruntowych, budynków skreślamy dwoma podwójnymi kreskami koloru czerwonego

- wznowione lub zagubione punkty osnowy geodezyjnej i punkty graniczne oznaczamy symbolami

Wz - jako punkt wznowiony

Zg - punkt zagubiony

Nowe granice na gruncie użytków gruntowych wkreślamy na mapie w sposób przybliżony kolorem czerwonym

Po wykonaniu wywiadu terenowego są określone warunki techniczne

- wykaz materiałów geodezyjnych, które zostały zakwalifikowane do wykorzystania po przeprowadzeniu wywiadu w ośrodku dokumentacji geodezyjno kartograficznej

- zapoznać się z osnową geodezyjną

- ustalić obszar opracowania

- przedstawić zakres szczegółów sytuacyjnych

- musimy sprawdzić metody i technologie zastosowane do przeprowadzenia pomiaru syt wys

- musimy sprawdzić opis i spis instrukcji i wytycznych technicznych, z których korzystamy

- sformułować wykaz materiałów przekazywanych stronie zamawiającej i materiały, które powinny być zgromadzone w operacie technicznym i przekazane do ośrodka geodezyjno kartograficznego

Dokumentacja do celów prawnych sporządzana jest do:

- założenia KW,

- modyfikacja zapisu KW,

- żeby można było daną nieruchomość sprzedać darować, zamienić nieruchomość, wywłaszczenie, uwłaszczenie, przekazanie w użytkowanie wieczyste, ustanowienie praw spadku

Innymi dokumentami o charakterze opisowym wykorzystywanymi do celów prawnych są:

- wypis z rejestru gruntów,

- elementy składowe,

- protokoły badania KW,

- wykazy zmian gruntowych,

- wykaz synchronizacyjny, gdy jest rozbieżność w oznaczeniu nieruchomości między KW i ewid,

- ugoda zawarta w rozgraniczeniu,

- protokół graniczny,

- szkice

Typowymi opracowaniami geodezyjnymi wykonywanymi na potrzeby sądowe są:

- projekt podziału nieruchomości,

- projekt scalenia i podziału nieruchomości,

- projekt zasiedzenia nieruchomości

Podziały nieruchomości wykonywane są na dwa sposoby:

- na podstawie wójta burmistrza prezydenta miasta zatwierdzającego projekt podziałów,

- podziały niewymagające przeprowadzenia postępowania administracyjnego

Podziały - przypadki, kiedy nie wymagają procedury administracyjnej z pominięciem przepisów ustawy o gosp nieruchomościami

1) gruntów położonych na obszarach przeznaczonych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego na cele rolne i leśne o ile w wyniku tych podziałów nie będą wydzielone

a) nowe drogi nie stanowiące dróg dojazdowych do nieruchomości wchodzących w skład gospodarstw rolnych

b) jeżeli są wydzielone działki gruntów o powierzchni mniejszych niż 0,3ha

2) gruntów, do których brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, do gruntów, które są wykorzystywane na grunty rolne i leśne nie objęte warunkami zabudowy i zagospodarowania o ile wyniku tego podziału nie będą wydzielone

a) nowe drogi nie stanowiące dróg dojazdowych do nieruchomości wchodzących w skład gospodarstw rolnych

b) jeżeli są wydzielone działki gruntów o powierzchni mniejszych niż 0,3ha

3) związane z wydzieleniem części nieruchomości najlepiej na własność z mocy prawa

4) w których orzeka sąd

Podział nieruchomości najpierw musimy:

- granice dzielonej nieruchomości zidentyfikować na gruncie,

- następnie podjąć działania w odniesieniu do przyjęcia tych granic przez zainteresowane strony.

1. Gdy na gruncie znaki graniczne zostały odnalezione nie trzeba ich wznawiać czy wyznaczać tylko zrobić pomiar kontrolny oraz opisać w sprawozdaniu technicznym,

2. W przypadku nie odszukania znaków granicznych na gruncie należy dokonać wznowienia znaków granicznych lub wyznaczyć punkty graniczne,

3. Gdy brak jest dokumentów lub dane ewid są niewiarygodne wtedy ustalamy przebieg granicy

Opracowanie projektu podziału nieruchomości nie może być uzależnione od, przeprowadzenia opracowania rozgraniczeniowego, które jest wykonywane przez wójta burmistrza, prezydenta miasta na wniosek urzędu skarbu państwa. Jeżeli są jakieś wątpliwości muszą być rozwiązane równolegle z podziałem

Zasady wprowadzania oraz systematyka w EGiB zmianą jest każda zmiana danych ewid odnosząca się do:

- działek ewid,

- użytków gruntowych,

- zmian gleboznawczej klas gruntów,

- granic rejonów statystycznych,

- budynków

- lokali

- właścicieli władających

Zmiany w EGiB powstają w wyniku

1. przeprowadzania czynności prawnych zakończonych wydaniem dokumentu powodującego nie aktualność istniejących danych ewid,

2. w następstwie trwałych zmian w zagospodarowaniu terenu

- dobudowywania budynków,

- rozbiórki budynków,

- zmian użytkowania gruntu

- uchwały rady gminy lub wojewody

3. w wyniku sprostowania błędnych danych ewidencyjnych

Podstawę wprowadzania zmian w operacie ewidencyjnym stanowią:

1. W zakresie praw, osób i jednostek organizacyjnych uwidocznionych w EGiB takimi dokumentami są:

- wypisy z KW

- prawomocne orzeczenia sądowe

- umowy cywilno prawne zawierane w formie aktów notarialnych przed notariuszem

- ostateczna decyzja administracyjna

- dyspozycje zawarte w aktach normatywnych, a także dotyczące umów dzierżawy

- decyzje osób dotyczące wykazania osób władających nieruchomością

2. dokumentacje geodezyjne przyjęte do PZGiK w części obejmującej wykazy zmian baz danych ewidencyjnych

3. dokumentacja architektoniczno budowlana budynków i lokali

4. ewidencje publiczne prowadzone na podstawie innych przepisów

Dziennik zgłoszeń zmian jest prowadzony oddzielnie dla każdego obrębu ewidencyjnego w danym roku kalendarzowym; zawiera:

- liczbę porządkową określającą kolejny wpis do dziennika zgłoszeń i zmian

- datę wpływu zgłoszenia lub dokumentu

- nazwę dokumentu i jego sygnaturę

- podmiot zgłaszający zmianę

- nazwę obiektów bazy danych ewidencyjnych, których dotyczy dokumentacja lub zgłoszenie a także ewid. oznaczenie tych obiektów

- datę wprowadzenia zmian lub datę podjęcia decyzji o odmowie wprowadzenia zmian

- kolejny nr zmiany w obrębie ewidencyjnym w danym roku kalendarzowym

- dane osoby, która wprowadziła zmiany

- dane osoby, która zatwierdziła zmiany

- datę sporządzenia zawiadomienia o zmianach

Organ (starosta)zawiadamia o wprowadzeniu zmian w EGiB

a) Organy podatkowe - w przypadku zmian mających znaczenie dla wymiaru podatku

b) Wydział ksiąg wieczystych właściwego sądu rejonowego - w przypadku zmian danych objętych działem I ksiąg wieczystych

c) Właściwe miejscowe jednostki statystyki publicznej - w wypadku zmian w cechach adresowych nieruchomości oraz dopisania i wykreślenia budynków

d) Osoby i jednostki organizacyjne, na których wniosek lub zgłoszenie zmiana została wprowadzona

Treść wypisu z rejestru gruntów stanowią:

1) nazwa właściwego organu i oznaczenie sprawy według obowiązującego systemu

kancelaryjnego,

2) nazwa dokumentu i data jego sporządzenia,

3) nazwa województwa, powiatu i jednostki ewidencyjnej oraz nazwa i numer lub tylko

numer obrębu,

4) numer jednostki rejestrowej gruntów,

5) dane dotyczące podmiotów ewidencyjnych oraz identyfikatory tych podmiotów,

6) numer księgi wieczystej lub nazwa i numer dokumentu określającego prawa podmiotów

ewidencyjnych,

7) dane i identyfikatory osób, jednostek organizacyjnych i organów posiadających inne niż

własność prawa do nieruchomości oraz wyszczególnienie tych praw,

8) oznaczenia działek w księdze Wieczystej

9) numery działek

10) pola powierzchni działek ewidencyjnych,

11) powierzchnie użytków gruntowych i klas gleboznawczych w poszczególnych działkach

ewidencyjnych,

Treść wyrysu z mapy ewidencyjnej stanowi:

1) kopia odpowiedniego fragmentu mapy ewidencyjnej lub komputerowy wydruk fragmentu tej mapy,

2) nazwa właściwego organu i oznaczenie sprawy według obowiązującego systemu kancelaryjnego,

3) nazwa województwa, powiatu i jednostki ewidencyjnej oraz nazwa i numer lub tylko numer obrębu ewidencyjnego,

4) informacja o skali mapy,

5) oznaczenie kierunku północy,

6) informacje o danych ewidencyjnych, które nie spełniają wymagań rozporządzenia oraz obowiązujących standardów technicznych,

7) pieczęć urzędowa organu,

8) data sporządzenia dokumentu,

9) nazwisko i imię osoby, która wykonała dokument, oraz jej podpis,

10) podpis osoby reprezentującej organ lub osoby upoważnionej przez ten organ oraz data złożenia podpisu

Szczegóły sytuacyjne - grupy dokładnościowe.

1 gr. dokładnościowa - do tej gr. dokład. pomiaru należą trwałe szczegóły terenowe o wyraźnych, jednoznacznie określonych granicach lub konturach:

- stabilizowane znakami naziemnymi punkty osnowy wysokościowej, pkt podstawowej osnowy grawimetrycznej

- znaki graniczne granicy państwa, jednostek podziału administracyjnego i działek,

- punkty załamania granicy działek,

- obiekty i urządzenia techniczno-gospodarcze (budowle i budynki),

- elementy naziemne uzbrojenia terenu i studnie,

- obiekty drogowe i kolejowe (mosty, wiadukty, tunele itp.),

- szczegóły uliczne (krawężniki, latarnie, słupy itp.),

2 gr. dokładnościowa - należą do niej szczegóły terenowe o mniej wyraźnych granicach i mniej trwałych konturach:

- punkty załamań konturów budowli i urządzeń ziemnych (tamy, wały, kanały itp.)

- boiska sportowe, trawniki, parki zielone,

- drzewa przyuliczne, pomniki przyrody,

- elementy podziemne uzbrojenia terenu

III gr. dokładnościowa:

- naturalne linie brzegowe wód płynących i stojących,

- linie podziałowe na oddziały w lasach państwowych,

- punkty załamań dróg dojazdowych przebiegających wewnątrz terenów stanowiących wł. państwową lub dróg dojazdowych prywatnych,

- inne obiekty o niewyraźnych konturach.

1 gr. dokładnościowa - 0,10 m

2 gr. dokładnościowa - 0.30 m

3 gr. dokładnościowa - 0.50 m

Istota pomiaru sytuacyjnego metodą domiarów prostokątnych.

Metoda domiarów prostokątnych polega na pomiarze rzędnej i odciętej mierzonego pkt sytuacyjnego względem linii, na którą rzutujemy dany pkt. Przy stosowaniu tej metody długości rzędnych oraz dokładności pomiaru zależą od grupy dokładnościowej szczegółów terenowych:

Grupa dokładnościowa	I	II	III
Długości rzędnych	25 m	50 m	75 m
Dokładność pomiaru	0.05 m	0.05 m	0.10 m

Przy pomiarze szczegółów I gr. Dokładnościowej należy wykonać drugie niezależne wyznaczenie położenia tych szczegółów (mierzyć miary czołowe i podpórki). Do pomiaru służą nam taśma stalowa, węgielnica, ruletka i tyczki. Węgielnicą rzutujemy dany pkt na linię pomiarową znajdując środek prostopadłej; długość na linii pomiarowej mierzymy taśmą (odcięta); rzędną mierzymy za pomocą ruletki.

Modernizacja EGiB

Zespól działań technicznych, organizacyjnych i administracyjnych mających na celu:

- uzupełnienia bazy danych ewidencyjnych i utworzenia pełnego zakresu zbioru danych ewidencyjnych zgodnie z wymogami rozporządzenia

- modyfikacji istniejących danych ew. do wymagań określonych w rozporządzeniu

- poprawę funkcjonowania informatycznego systemu obsługującego system danych ew.

Modernizacja przeprowadzana w sposób ciągły i kompleksowy dotyczy:

Modernizacja ciągła - robimy to w ramach procesu aktualizacji

a) ujawniania w sposób bieżący w bazie danych ewidencyjnych nowych obiektów, w tym budynków i lokali na podstawie wszystkich dostępnych dokumentów stanowiących podstawę aktualizacji operatu ewidencyjnego

b) przestrzegania zasady, aby dane ewidencyjne wprowadzane w procesie aktualizacji operatu ewidencyjnego były zgodne ze standardami

c) eliminowania wpisów nie odpowiadających przyjętym standardom

d) bieżące ujawniania w bazie danych wektorowych danych obiektów ewidencyjnych, szczególnie w przypadku, gdy utworzona została mapa ewidencyjna w postaci rastrowej

Modernizacja kompleksowa - przepisy dotyczące zakładania ew., może być prowadzona etapami; musi być poprzedzona projektem modernizacji opracowanym przez starostę dla całej jednostki ew. lub jej części.

a) dostosowania danych ewidencyjnych działek ewidencyjnych do obowiązujących standardów

b) uzupełnienia baz danych ewidencyjnych o dane dotyczące budynków i lokali

c) nadanie obiektom bazy danych ewidencyjnych identyfikatorów zgodnie z przyjętymi zasadami określonymi w załączniku 1 do rozporządzenia (określenie identyfikatorów jednostek ewidencyjnych, obrębów ewidencyjnych, działek ewidencyjnych, budynków, lokali oraz użytków gruntowych)

d) przekształcenia map analogowych do postaci cyfrowej

e) wykonanie niezbędnych geodezyjnych pomiarów terenowych

f) ustalenia właścicieli nieruchomości oraz władających w oparciu o wpisy w księgach wieczystych oraz dokumenty zgromadzone przez starostów

g) ustalenia osób i jednostek organizacyjnych, władających gruntami o nieustalonym stanie prawnym i wydania decyzji przez starostów

h) wykonania aktualizacji użytków gruntowych

W ramach modernizacji trzeba:

Dokonać oceny stanu dotychczasowej ew. gruntów:

- zbadać dokładność poziomej osnowy geodezyjnej wykorzystywanej do pomiaru granic nieruchomości i działek

- sprawdzić ustalenia granic obrębu oraz działek

- sprawdzić sposób i dokładność pomiaru granic działek

- sprawdzić stopień danych ewidencyjnych w terenie dotyczących użytków gruntowych

- sprawdzić stopień aktualności gleboznawczej klasyfikacji gruntów

- sprawdzić stopień zgodności mapy z częścią opisowa

- sprawdzić stopień zgodności danych ewidencyjnych dotyczących podmiotów ze standardami określonymi w rozporządzeniu

- sprawdzić stopień zgodności danych ew. z KW

- Przeprowadzić inwentaryzację materiałów zgromadzonych w zasobie geodezyjno-kartograficznym zawierających dane ewidencyjne i dokonać analizy przydatności tych danych

- Przeprowadzić inwentaryzację wszystkich operatów jednostkowych (ocena danych w nich zawartych) - podział, pomiar uzupełniający

Informacje z mapy zasadniczej dotyczące budynków na mapie ew.

- Sprawdzenie czy na danym obszarze były robione zdjęcia lotnicze, mapy topograficzne i czy mogą być one wykorzystywane do aktualizacji użytków gruntowych

- ustalić, jakie materiały geodezyjno i kartograficzne znajdujące się poza zasobem geodez. i kart. mogą być przydatne do celów modernizacji ew. (kolej , wojsko , lasy państwowe mają swoje własne zasoby geodezyjno-kartograficzne)

Postępowanie ewidencyjne.

Zespół działań o charakterze organizacyjno-technicznym mających na celu realizację zadań podstawowych, czyli aktualizację i prawidłowe funkcjonowanie operatu EGiB. Obejmuje ono:

1. Weryfikację danych, która obejmuje:

- sprawdzenie zgodności danych jednostki rejestrowej z treścią dokumentów dotyczących tej jednostki w zbiorze dowodów

- porównanie zgodności danych dotyczących jednostki rejestrowej z wpisami zawartymi w KW, dotyczących tej jednostki

- porównanie treści mapy z sytuacją w terenie

- sprawdzenie terminowości wprowadzanych zmian

2. Archiwizację danych, która odnosi się do danych, które utraciły moc użytkową. Archiwizacji podlegają:

- nieaktualne operaty klasyfikacji gruntów

- wszystkie zdezaktualizowane operaty kartograficzne

- oznaczenia ewidencyjne, określenia podmiotów, numeryczne opisy granic działek, wartość nieruchomości, powierzchnia działki

3. Ochronę danych, która polega na ochronie danych przed zniszczeniem, dostępem i ujawnieniem, utratą, modyfikacją.

4. Zapewnienie łączności operacyjnej.

---