Administracja publiczna jako obiekt badań nauk administracyjnych i nauk o zarządzaniu
Administracja państwa z punktu widzenia poglądów kameralistów i policystów
Kameralizm - odmiana merkantylizmu, pojawił się w Austrii i Niemczech w XVII i XVIII wieku, kładł nacisk na zagadnienia skarbu i ludności; z niego wyodrębniła się niemiecka nauka policji(administracji),
Policja - nauka o policji. nauka o administracji wyrastająca z kameralizmu, podejmująca próbę stworzenia modelu administracyjnego; skonkretyzowała się w XVIII wieku w Niemczech (J.Heinrichem v. Justi, J. v. Sonenfels) i Francji(N.Delamare); zadaniem państwa było zapewnienie szczęścia(eudajmonizm) i dobrobytu poddanym, występował szeroki zakres administracji i reglamentacji; policja obejmowała wszystkie funkcje państwa: zarządzanie państwem, umacnianie władzy, bez uzależnienia od ram prawnych i kontroli sądów, decydował władca, prawo było instrumentem władcy, władca - jako ze był opiekunem ludu - mógł ingerować w każdą sferę życia; ten kierunek mysli ekonomicznej wpłynął na kształtowanie się poglądów dotyczących misji administracji publicznej,
Inne żródła nauki o administracji:
amerykańskie podstawy nauki o zarządzaniu,
badania H.Fayoli zdministracji podmiotów gospodarczych,
koncepcja biurokratyczna M.Webera,
Wpływ założeń podstawowych nurtów teorii organizacji i zarządzania na organizację pracy w administracji
Z TOZ: Na pewnym etapie rozwoju każda organizacja wymaga rozwoju kierownictwa, planowania i kontroli.
Kameraliści: Działania sprzyjające bogaceniu się jednostki powinny być rozciągnięta na całe społeczeństwo.
Poglądy kameralistów mają wpływ zarówno na policystów jak i przedstawicieli TOZ.
TOZ to dyscyplina naukowa zajmująca się:
tworzeniem i powstawaniem, oraz;
funkcjonowaniem i rozwojem
organizacji, rozumianej jako otwarty system społeczno-techniczny zorientowany celowo i mający określona strukturę,
TOZ sporód dyscyplin naukowych wyróżnia:
cel zewnętrzny,
przedmiot i zakres badań,
metoda,
język,
TOZ powstało poprzez połączenie teorii organizacji oraz teorii zarządzania; obecnie opiera się na podstawach prakseologicznych i systemowych.
W TOZ wyróżnia się 3 podstawowe nurty:
klasyczny i neoklasyczny; traktujące człowieka instrumentalnie; uznające motywacje materialna za jedyną skuteczną,(F.W.Taylor, H.Fayola); opierał się na obserwacji i analizie pracy, eliminacji zbędnych czynności, ustalaniu norm na podstawie badań chronometrażowych, akord progresywny, racjonalizacja pracy kierownictwa,
psycho-społeczny; ; oparty na koncepcji człowieka społecznego; uwzględnia szerszy wachlarz ludzkich potrzeb i motywacji; później oparty o stereotyp człowieka samorealizującego się; postrzegał człowieka jako aktywnie zaangażowanego uczestnika organizacji, nie biernego wykonawce zadań,(E.Mayo, A.Maslow[koncepcja hierarchii potrzeb], D.McGregor[teoria X i teorii Y])
systemowy; oparty na stereotypie człowieka racjonalnego, podejmującego decyzję na podstawie rachunku zysków i strat; poszukiwanie optymalnych rozwiązań; jednostki postrzegana jako kreatywne, zdolne do rozwiązywania nowych problemów,
TOZ jest ważnym elementem rozwoju nauki o administracji, przy czym, trzeba pamiętać iż skupiał się on na celach organizacji gospodarczej(rozwój interesów partykularnych), a nie administracji(rozwój społeczny, interesów ogólnospołecznych).
Model biurokratyczny według Webera
Biurokracja - pojęcie powstałe we Francji, w XIX wieku.
Wg Webera:
Władza - prawdopodobieństwo, że pewne polecenia z danego źródła zostaną zaakceptowane przez dana grupę,
Wyróżnił 3 typy legitymizacji: legalną, tradycyjną, charyzmatyczną.
Biurokracja - administracja biurokratyczna, opera się, na zasadach:
osobista wolność pracowników, związanie jedynie prawem i kompetencjami,
jasna hierarchia urzędów,
jasno określone kompetencje,
urzędy obsadzana na podstawie wolnych stosunków umownych,
selekcja kandydatów wg kwalifikacji
określone wynagrodzenie i (często) świadczenia emerytalne,
częściowa lub całkowita niepołączalność stanowisk,
stwarzanie warunków kariery,
pracownik sprawuje, nie zawłaszcza stanowisko,
kontrola urzędników,
Koncepcja tradycyjnej nauki administracji
Triada nauk administracyjnych:
nauka prawa administracyjnego,
nauka administracji,
polityka administracyjna,
Nauka administracji; nauka społeczna, empiryczna, której przedmiotem jest wiedza o istniejącej w danym ustroju administracji publicznej; z pogranicza teorii i praktyki,
Ogólna część nauki administracji obejmuje następujące okręgi problemów:
określenie przedmiotu i metod badawczych,
otoczenie administracji,
struktura administracji,
procedura decyzyjna,
środki finansowe i rzeczowe,
automatyzacja administracji,
Aspekty administracji państwowej:
polityczny - uczestnictwo we władzy,
jurydyczny - poddanie prawu,
socjologiczny - umiejscowienie w społeczeństwie,
psychologiczny - zachowania jednostek w administracji,
ekonomiczny - dysponowanie dobrami,
prakseologiczny - stopień sprawności,
Cecha charakterystyczną dla nauki administracji jest brak swoistych dla tej dyscypliny metod.
Nauka administracji jest zagadnieniem podstawowym dla administracji w ujęciu systemowym, obejmuje zagadnienia:
administracji jako systemu,
podsystemów administracji,
relacji między systemem i podsystemami,
relacji pomiędzy podsystemami,
relacji pomiędzy systemem a otoczeniem,
relacji pomiędzy podsystemami a otoczeniem
Czerpie z ogólnej teorii systemów.
Wpływ ogólnej teorii systemów na organizację pracy administracji
W latach 80-tych, podejście systemowe w nauce administracji zaczęło być postrzegane, jako most pomiędzy administracją a innymi naukami społecznymi, oraz między nauką administracji a innymi naukami administracyjnymi.
Wg teorii systemów(1951) każdy system składa się z elementów i relacji je wiążących. Posiada od strukturę (el. statyczny) i sposoby funkcjonowania (el. Dynamiczny). System można dzielić na podsystemy.
Kategorie systemów:
stryktury statyczne,
mechanizmy zegarowe,
mechanizmy sterowania,
systemy otwarte,
nizsze organizmy,
zwierzęta,
człowiek,
systemy społeczno-kulturowe,
systemy symboliczne.
Organizacje i administracje zaliczamy do systemy społeczno-kulturowego.
Koncepcja ogólnej teorii administracji
Rola administracji publicznej, jej struktura, zakres działania, ulegają ciągłej przemianie. Różnicują się, przenoszą na inne poziomy.
Należy wyodrębni administracje spomiędzy innych systemów, swoiste dla niej jest to, że:
jej organy mogą być inicjatorem prac organizatorskich,
które dotyczą konkretnych sytuacji,
robią to nie tylko poprzez tworzeni norm prawnych,
W ramach torii systemów, w administracji na wyjściu znajdują się:
wartości społeczne,
normy prawne,
naciski społeczne,
informacje dot. uwarunkowań społeczno-kulturowych,
informacje dot. uwarunkowań gospodarczych,
informacje dot. uwarunkowań geograficznych,
na wyjściu zaś:
akty normatywne, na szczeblu centralnym, lokalnym, indywidualnym,
działania organizacyjne i materialno-techniczne,
inf. dot. systemu administracyjnego,
inf. dot. otoczenia systemu administracyjnego,
Zgodnie z teorią systemów, badaniu powinny podlegać nie tylko system jako całość, ale i rożne podsystemy(konkretne instytucje). Działanie tych podsystemów jest dla realizacji celów całości, sprawą kluczową. Sukces całego systemu zależy od sukcesu poszczególnych jego części.
Nauka administracji jest nauką interdyscyplinarną, powinna czerpać z dorobku innych nauk, zarówno prawa administracyjnego jak i TOZ, powinna także stanowić pomost pomiędzy nimi.
Występują rożne podejścia co do przedmiotu zainteresowań nauki administracji, jego zakres budzi kontrowersje. Najczęściej określany jako wpływ państwa na strukturę i funkcjonowanie administracji, itp. Występują także problemy z określeniem dominujących metod badawczych, co wiąże się ze zróżnicowaniem samego zjawiska. Często sięga się po metody socjologiczne(Wg Kowalewskiego: wywiad, ankieta, obserwacja uczestnicząca, a szczególnie metoda porównawcza - co wynika z możliwości wyodrębnienia konkretnych podsystemów).
Wraz z rozwojem informatyzacji i techniki biurowej, zmieniają się także metody badań administracji oraz zakres badan(wymiana informacji, minimalizacja kontaktów bezpośrednich, itp.).
Nauka administracji, ewoluując w stronę ogólnej teorii administracji powinna znaleźć zastosowanie w następujących poziomach zarządzania:
pojedyncze stanowisko pracy,(zbliżenie do TOZ)
organizacja,
relacje pomiędzy organizacjami,(zbliżenie do polityki administracyjnej),
Znaczenie organizacji i zarządzania uwypukla się szczególnie w związku z poszukiwaniem:
optymalnych metod określania celów,
struktur odpowiednich do realizacji celów,
optymalizacji ścieżki decyzyjnej,
metod kontroli decyzji,
Pomimo interdyscyplinarności nauki administracji, można by wskazać najwazniejsze kwestie którymi pownna się zając:
budowa organizacji składającej się na strukturę AP,
układ stosunków w tej organizacji,
przepływie inf.,
procesie decyzyjnym,
zagadnieniach skuteczności kontroli,
doboru i kształcenia kadr,
Administracja publiczna jako organizacja z systemowego punktu widzenia
Pojęcie organizacji jako systemu społeczno-kulturowego
L.R.Ackoff: organizacja jest systemem zachowującym się rozmyślnie, posiadającym przynajmniej dwa podsystemu zachowujące się rozmyślnie i mające wspólne zamierzenia, które zmuszają do podziału pracy, a system informacyjny i komunikacyjny umożliwia interakcje między względnie autonomicznymi podsystemami, przy czym jeden system pełni rolę regulacyjno sterujące w systemie. Są:
celowo zorientowanymi tworami człowieka,
składaj się z ludzi, korzystających z elementów organizacji i środków rzeczowych,
systemami rozmyślnymi, mogą zmieniać cele,
mają wyodrębnione granice ale są otwarte,
strukturalizowane(uporządkowane i zhierarchizowane),
są złożone,
mają wyodrębniony człon kierowniczy,
stabilne, utrzymują homeostazę,
ekwifinalne,
samo organizujące się,
utrwalające sposoby zachowania ludzi i funkcjonowania organizacji w ramach instytucjonalizacji i formalizacji,
Z pojmowania organizacji jako koordynacji wysiłku(podejście psychologiczne) dwu lub więcej jednostek, wskazuje się kolejne elementy:
podział zadań,
hierarchia władzy,
racjonalność,
To co wyodrębnia organizacje spośród innych systemów, jest zdolność do ewolucji i doskonalenia się,.
System administracji publicznej spełnia warunki organizacji.
Klasyfikacja organizacji z punktu widzenia ich funkcji genotypowej
Organizacje, jako systemy społ.-kult. Są bardzo zróżnicowane pod wieloma względami. Waznym kryterium jest funkcja genotypowa, czyli rolę jaką spełniają w zaspakajaniu potrzeb społecznych.
Typy organizacji:
administracyjne,
gospodarcze,
społeczne,
religijne,
typu „non-profit”,
Inna typologia:
produkcyjne - gospodarcze,
scalające,
adaptacyjne,
polityczne,
Jest to ciekawy podział, ale ciężko w nim umiejscowić administrację(wszędzie po trochę)
Warto zwrócić również uwagę na kryterium wielkości i stopnia dywersyfikacji, wzrost tych czynników prowadzi do:
ograniczenia bezpośredniego wglądu kierownictwa w prace, poleganie na systemach inf.,
powoduje to decentralizację decyzji, wydłużenie procesu decyzyjnego,
rozproszenie celów i potrzeba ich formalnego uściślenia,
prowadzi do bardziej skomplikowanych rozwiązań organizacyjno-prawnych,
Administracja publiczna jest wyjątkowo rozrośnięta i zdywersyfikowana(podejmuje różne działania) i oferuje rożne produkty.
Misja administracji publicznej
Wg TOZ misja organizacjo to szczególny powód jej istnienia, wyróżniający ją od wszystkich innych.
Elementy składowe misji obejmują:
określenie potrzeb jakie będzie zaspokajać,
ustalenie sposobów ich realizacji,
filozofia działania,
Misja administracji określona jest już przez 146 art. Konstytucji.
Będzie nią realizacji założeń politycznych otrzymanych od władzy zwierzchniej oraz wypracowanych w ramach struktur organizacyjnych.
W pierwszej kolejności definiuje się zadania organizacji, później je misję, na końcu cele.
Administracja jako system częściowo otwarty
Model Parsonsa/Thompsona w ramach TOZ - 3 poziomu organizacji:
techniczny - podsystem org. realizujący proces transformacji,
kierowniczy - kontroluje i obsługuje poziom techniczny, określa zadania i stwarza warunki,
instytucjonalny - wiąże org. z otoczeniem
Org. jest systemem otwartym - niezdeterminowany i napotykający niepewność, podlegający kryterium racjonalności, a więc:
poz.tech. - dążenie do racjonalności, wymagany wysoki stopień stabilności,
poz.inst. - dominuje niepewność, wymagana jest elastyczność, zmienność, zdolność korekcji,
poz.kier., rola mediatora,
W ramach interakcji z otoczenim:
poz.inst. jest na wejsciu, przyjmuje inf. itp.,
poz.tech. przekształca inf. z tych na wejściu do tych na wyjście,
poz.kier. nadzoruje,
O poz.kier. mówimy w dwojakim znaczeniu:
kier. całego systemu,
kier. danego urzędu,
Podsystem społeczny administracji publicznej
Podsystemy celów, struktury i techniki są pochodne od podsystemu społecznego, tworzonego przez ludzi, i są przez nie traktowane instrumentalni. W pods.społ. wyróżnia się 3 poziomy:
jednostkowy,
grupowy,
kulturowy,
W TOZ podkreśla się gospodarowanie zasobami ludzkimi, które dotyczy kilku kwestii:
skutków zmiany władzy i akceptacji nowych praktyk,
generowanie rozwoju,
bycie nakazowymi, podejmującymi nowe działania,
zdefiniowanie relacji pracowniczych,
planowanie,
podkreślanie potrzeb bezpośredniej komunikacji,
rozwój kultury org.,
motywowanie pracowników do działań grupowych,
rozwijanie pracowników,
Większość kwestii odnosi się także do organizacji w administracji publicznej.
TOZ zwraca również uwagę na istnienie organizacji:
formalnych,
nieformalnych,
pozaformalnych,
które mogą stanowić elementy podsystemu społecznego organizacji.
W polskiej administracji podsystem społeczny tworzą pracownicy korpusu służby cywilnej oraz inni zatrudnieni w urzędach i strukturach administracji publicznej.
Podsystem społeczny pełni zasadniczą rolę względem całości systemu, wpływa czynnie na wszystkie inne podsystemy.
Podsystem techniczny administracji publicznej
Podsystem techniczny organizacji jest to zbiór ogólnych i szczegółowych sposobów, technik oraz narzędzi służących realizacji organizacyjnych działań.
W TOZ szczególna uwagę poświęca się algorytmom działania, do najważniejszych należą algorytmy:
procesu decyzyjnego,
cyklu działania zorganizowanego,
podejścia systemowego,
twórczego myślenia,
wprowadzenia usprawnień i ulepszeń,
upraszczania,
Na tym polu, podsystemy rożnych organizacji mogą bardzo się różnić, między sobą jak i wobec całego systemu, na szczeblu centralnym i lokalnym, itp..
Nie chodzi tu o środki techniczne używane w administracji ale ogół wiedzy,dobór technik, itp.