Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Wydział: Nauk o Materiałach i Środowisku
Kierunek: Ochrona Środowiska
Semestr: II
Ćwiczenie nr 75
Wyznaczanie ogniskowej zwierciadła wypukłego i soczewki rozpraszającej metodą obrazów pozornych
Gr 101:
Patrycja Skawska
Natalia Chrobok
Kinga Bondarczuk
Część teoretyczna
Soczewką nazywamy ciało przezroczyste, ograniczone dwoma powierzchniami sferycznymi (lub innego rodzaju). Rozróżniamy soczewki skupiające i rozpraszające.
Ogniskiem soczewki skupiającej nazywamy punkt, w którym przecinają się po załamaniu w soczewce promienie równoległe do głównej osi optycznej
Ogniskiem pozornym soczewki rozpraszającej nazywamy punkt, w którym przecinają się przedłużenia promieni rozproszonych
Odległość ogniska od soczewki nazywamy ogniskową (f). Wielkość ogniskowej dla soczewek cienkich podana jest równaniem soczewki:
gdzie:
x - odległość przedmiotu od soczewki
y - odległość obrazu od soczewki
n - bezwzględny współczynnik załamania materiału soczewki
n' - bezwzględny współczynnik załamania ośrodka otaczającego soczewkę
r1, r2 - promienie krzywizn soczewki.
f - ogniskowa soczewki
Zdolnością skupiająca soczewki Z nazywamy odwrotność jej ogniskowej, wyrażamy ją w Dioptriach:
Jednostką zdolności skupiającej jest 1 dioptria.
Powiększenie obrazu:
p - powiększenie
y - odległość obrazu od soczewki
x - odległość przedmiotu od soczewki
Promień światła padający na granicę ośrodków ulega zwykle częściowo odbiciu, a częściowo przechodzi do drugiego ośrodka. Światło padające w próżni lub powietrza na gładko wypolerowana powierzchnię graniczną niektórych materiałów nazywamy ZWIERCIADŁAMI
Najprostszym rodzajem zwierciadła jest zwierciadło płaskie, którego powierzchnia jest częścią płaszczyzny (np. jest to płyta szklana z jednej strony pokryta warstwą srebra i warstwą substancji ochronnej).
Promienie padające na zwierciadło po odbiciu trafiają one do oka obserwatora, dając one obraz oglądanego w zwierciadle przedmiotu, a ich przedłużenia po drugiej stronie zwierciadła przetną się w punkcie A' położonym symetrycznie w stosunku do źródła. W punkcie, w którym przecinają się przedłużenia promieni odbitych od zwierciadła powstaje obraz pozorny punktu świecącego A.
Zwierciadłem kulistym nazywamy powierzchnię kulistą (może być ona wklęsła lub wypukła). W zwierciadle kulistym wklęsłym powierzchnią odbijającą jest wewnętrzna powierzchnia kuli. Natomiast w zwierciadle wypukłym jego zewnętrzna powierzchnia. Prosta przechodząca przez wierzchołek zwierciadła i środek krzywizny zwana jest osią optyczną zwierciadła.
Wiązka promieni równoległych do osi optycznej, padająca na zwierciadło kuliste wklęsłe, po odbiciu zostaje zamieniona na wiązkę zbieżną. Promienie tej wiązki przecinają się w jednym punkcie leżącym na głównej osi optycznej zwierciadła zwanym ogniskiem zwierciadła. Natomiast odległość ogniska od wierzchołka zwierciadła nazywamy ogniskową zwierciadła i oznaczamy przez f .
Wiązka promieni równoległych do osi optycznej zwierciadła kulistego wypukłego, po odbiciu jest wiązką rozbieżną. Przedłużenia promieni odbitych przecinają się w jednym punkcie zwanym ogniskiem pozornym.
Między odległością x przedmiotu od zwierciadła, odległością y obrazu od tegoż zwierciadła i jego ogniskową istnieje związek wyrażony równaniem:
gdzie: x - odległość przedmiotu od zwierciadła
y - odległość obrazu od zwierciadła
f - ogniskowa zwierciadła
Powiększenie obrazu:
p - powiększenie
y - odległość obrazu od zwierciadła
x - odległość przedmiotu od zwierciadła
Rysunki do doświadczenia:
Rysunki 1. i 2. przedstawiają bieg promieni w układach pomiarowych do wyznaczania ogniskowej f soczewki rozpraszającej i zwierciadła wypukłego. W obu przypadkach ogniskową f będziemy liczyć ze wzoru :
gdzie :
x - odległość pomiędzy przedmiotem a soczewką lub zwierciadłem;
l - odległość pomiędzy płytką a soczewką lub zwierciadłem;
n - odległość pomiędzy płytką a obrazem A2B2.
Przyrządy potrzebne do przeprowadzenia doświadczenia:
ława optyczna, przedmiot świecący, zwierciadło wypukłe, soczewka wklęsła, płytka szklana, ostrze.
Obliczenia z tabelami pomiarów:
Tabela nr 1 (soczewka)
XA [cm] |
ΔXA [cm] |
XS [cm] |
ΔXS [cm] |
XM [cm] |
ΔXM [cm] |
XPi [cm] |
<XP> [cm] |
SXp [cm] |
ΔXP [cm] |
7,5 |
0,5 |
18,7 |
0,1 |
46,2 |
0,1 |
79,6 |
78,9 |
2,75 |
2,75 |
|
|
|
|
|
|
80,4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
81,3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
75,2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
75,6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
81,1 |
|
|
|
XA - przedmiot świecący
ΔXA - błąd pomiarowy
XS - soczewka rozpraszająca
ΔXS - błąd pomiarowy
XM - płytka szklana
ΔXM - błąd pomiarowy
XP - metalowy pręt
<XP> - średnia wartość współrzędnych pręta
SXp - średni błąd kwadratowy pojedynczego pomiaru (pręta) skorygowany przez współczynnik Studenta tα,n
ΔXP - błąd pomiarowy
Tabela nr 2 (zwierciadło)
XA [cm] |
ΔXA [cm] |
XZ [cm] |
ΔXZ [cm] |
XM [cm] |
ΔXM [cm] |
XPi [cm] |
<XP> [cm] |
SXp [cm] |
ΔXP [cm] |
7,5 |
0,5 |
50 |
0,1 |
35,0 |
0,1 |
14,3 |
14,7 |
0,51 |
0,52 |
|
|
|
|
|
|
15,4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
14,0 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
14,5 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
15,0 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
14,9 |
|
|
|
XA - przedmiot świecący
ΔXA - błąd pomiarowy
XZ - zwierciadło wypukłe
ΔXZ - błąd pomiarowy4444
XM - płytka szklana
ΔXM - błąd pomiarowy
XP - metalowy pręt
<XP> - średnia wartość współrzędnych pręta
SXp - średni błąd kwadratowy pojedynczego pomiaru (pręta) skorygowany przez współczynnik Studenta tα,n
ΔXP - błąd pomiarowy
Tabela nr 3
|
x [cm] |
Δx [cm] |
l [cm] |
Δl [cm] |
n [cm] |
Δn [cm] |
f [cm] |
Δf [cm] |
Soczewka |
11,2 |
0,6 |
27,5 |
0,2 |
32,7 |
2,85 |
-8,4 |
11,07 |
Zwierciadło |
42,5 |
0,6 |
15 |
0,2 |
20,3 |
0,62 |
-6,1 |
1,08 |
Symbol |
dla soczewki |
dla zwierciadła |
|
|
|
x |
odległość od świecącego przedmiotu A do soczewki S |
odległość od świecącego przedmiotu A do zwierciadła Z |
Δx |
błąd bezwzględny |
błąd bezwzględny |
l |
odległość od soczewki S do płytki szklanej M |
odległość od płytki szklanej M do zwierciadła |
Δl |
błąd bezwzględny |
błąd bezwzględny |
n |
odległość od płytki szklanej M do pręta P |
odległość od pręta P do płytki szklanej M |
Δn |
błąd bezwzględny |
błąd bezwzględny |
f |
ogniskowa soczewki rozpraszającej S |
ogniskowa zwierciadła wypukłego Z |
Δf |
błąd bezwzględny |
błąd bezwzględny |
Obliczenia współrzędnych |
||
|
||
Symbol |
dla soczewki |
dla zwierciadła |
x |
XS - XA = 18,7- 7,5 = 11,2 |
XZ - XA = 50 - 7,5 = 42,5 |
l |
XM - XS = 46,2 - 18,7 = 27,5 |
XZ - XM = 50 - 35 = 15 |
n |
XP - XM = 78,9 - 46,2 = 32,7 |
XM - XP = 35 - 14,7 = 20,3 |
Obliczenia błędów bezwzględnych |
||
|
||
Symbol |
dla soczewki |
dla zwierciadła |
Δx |
ΔXS + ΔXA = 0,1 + 0,5 = 0,6 |
ΔXZ + ΔXA = 0,1 + 0,5 = 0,6 |
Δl |
ΔXM + ΔXS = 0,1 + 0,1 = 0,2 |
ΔXM + ΔXZ = 0,1 + 0,1 = 0,2 |
Δn |
ΔXP + ΔXM = 2,75 + 0,1 = 2,85 |
ΔXP + ΔXM = 0,52 + 0,1 = 0,62 |
Obliczenie ogniskowej f:
dla soczewki:
dla zwierciadła:
Obliczenie błędów bezwzględnych ogniskowych:
dla soczewki:
dla zwierciadła:
Zapis wyników końcowych:
dla soczewki |
dla zwierciadła |
f ≈ -8,40 Δf ≈ 11,07
f = -8,40 ± 11,07 |
f ≈ -6,10 Δf ≈ 1,08
f = -6,10 ± 1,08 |
5