ORGANIZACYJNE FORMY KSZTAŁCENIA
Wszelkie celowo podjęte nauczanie i uczenie się zawsze przebiega w określonej formie organizacyjnej.
T. Kotarbiński przez organizację rozumie „ taką całość, której... składniki współ przyczyniają się do jej powodzenia".
W edukacji szkolnej taką funkcjonalną całość tworzy wiele czynników, które współprzyczyniają się do jej powodzenia. Jednym z takich składowych są organizacyjne formy kształcenia. Wskazują one, jak organizować tę pracę stosownie do. tego, kto, gdzie, kiedy i w jakim celu ma podlegać kształceniu.
Organizacyjne formy kształcenia wyróżnia się ze względu na: liczbę uczniów, miejsce realizacji tego procesu oraz czas trwania szkolnego zajęcia edukacyjnego.
Wyróżnia się organizacyjne formy pracy szkoły oraz organizacyjne formy pracy uczniów.
J. Organizacyjne formy pracy szkoły
- ( podział ze względu na miejsce) Cz. Kupisiewicz dzieli je na zajęcia szkolne i pozaszkolne.
zajęcia szkolne: klasowo- lekcyjne, laboratoryjne, warsztatowo-produkcyjne, świetlicowe
zajęcia pozaszkolne: praca domowa, wycieczka, koła zainteresowań, zajęcia w zakładach produkcyjnych, usługowych itp.
-( podział ze względu na czas) :
zajęcia lekcyjne ( odbywają się na lekcjach)
zajęcia pozalekcyjne ( odbywają się w czasie nieobjętym lekcjami) np. w świetlicy (czyli w szkole ) , jak i poza szkołą .
2. Organizacyjne formy pracy uczniów - ( podział ze względu na liczbę uczniów):
T^ąiczęściej mówi się o 4 organizacyjnych formach pracy uczniów: zbiorowa, grupowa, jednostkowa, indywidualna.
Forma indywidualna
Jest najstarszą, chociaż najmniej stosowaną w szkolnictwie. Znana już w
starożytności. Ma miejsce wówczas, kiedy zbiór uczestników procesu
kształcenia składa się z 2 osób, czyli z nauczyciela i ucznia. Z taką sytuacją
mamy do czynienia w korepetycjach oraz w tzw. Nauczaniu indywidualnym.
Tej' formy, ze względów ekonomicznych nie stosuje ' się w- szkolnictwie'
publicznym.
Ma swoje wady i zalety.