Wydział Inżynierii Środowiska |
Dzień/godz. Środa 11.15 - 14.00 |
Nr zespołu |
|||
|
Data 16.05.2007 |
1 |
|||
Nazwisko i Imię: |
Ocena z przygotowania |
Ocena z sprawozdania |
Ocena |
||
|
|
|
|
||
Mróz Marta |
|
|
5- |
||
|
|
|
|
||
Prowadzący: |
Podpis |
||||
dr Katarzyna Grebieszkow |
prowadzącego: |
Temat: Metody pomiarowe i opracowanie wyników w laboratorium fizyki.
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia było zapoznanie się z metodami pomiarowymi, działaniem sprzętu oraz sposobami obliczania błędów pomiarów. Poszczególne metody i sposoby obliczenia błędów zostały zastosowane do wyznaczenia charakterystyki prądowo- napięciowej zbudowanego układu oraz wyznaczenia średniej grubości pręta.
Wstęp teoretyczny
Prąd elektryczny jest to uporządkowany ruch elektronów. Elektrony podczas ruchu napotykają na pewien opór. W myśl prawa Ohma stosunek napięcia między końcami przewodnika do natężenia płynącego w nim prądu jest stały - nazywamy go oporem elektrycznym.
Opór elektryczny jest stały dla każdego odcinka przewodnika. Zależy od jego rodzaju „ρ”, długości „l” i pola przekroju „S”.
Do pomiaru wielkości elektrycznych używamy amperomierzy oraz woltomierzy. Amperomierz stosowany do pomiaru natężenia prądu podłączamy do układu szeregowo a jego opór wewnętrzny powinien dążyć do zera. Woltomierz służący do pomiaru spadku napięcia na oporniku podłączamy równolegle a jego opór wewnętrzny powinien dążyć do zera.
Wykonanie ćwiczenia
Charakterystyka prądowo napięciowa opornika R4
Pomiary wykonany na obwodzie wg poniższego schematu.
Pomiar napięcia wykonałam miernikiem analogowym o klasie 1. Niepewność napięcia obliczyłam jako ΔU=
.
Pomiar natężenia prądu wykonałam miernikiem cyfrowym a błąd pomiaru obliczyłam jako:
ΔI=0,5%rdg + 1dgt dla zakresu 20mA
ΔI=1,2%rdg + 1dgt dla zakresu 200mA.
Wartość R obliczyłam z prawa Ohma.
Niepewność oporu obliczona za pomocą różniczki logarytmicznej:
U[V] |
zakres U [V] |
I[mA] |
zakres I [mA] |
R[Ω] |
|||
0,68 |
± 0,01 |
1 |
1,65 |
±0,02 |
20 |
412,12 |
±10,62 |
1,85 |
± 0,03 |
3 |
4,37 |
±0,03 |
20 |
423,34 |
±9,95 |
2,80 |
± 0,03 |
3 |
6,60 |
±0,04 |
20 |
424,24 |
±7,31 |
3,8 |
± 0,1 |
10 |
8,97 |
±0,05 |
20 |
423,63 |
±13,74 |
6,0 |
± 0,1 |
10 |
14,10 |
±0,08 |
20 |
425,53 |
±9,52 |
7,4 |
± 0,1 |
10 |
17,38 |
±0,10 |
20 |
425,78 |
±8,13 |
9,4 |
± 0,1 |
10 |
22,3 |
±0,4 |
200 |
421,52 |
±11,43 |
12,00 |
± 0,30 |
30 |
27,9 |
±0,4 |
200 |
430,11 |
±17,46 |
14,00 |
± 0,30 |
30 |
32,4 |
±0,5 |
200 |
432,10 |
±15,78 |
15,75 |
± 0,30 |
30 |
36,9 |
±0,5 |
200 |
426,83 |
±14,41 |
16,50 |
± 0,30 |
30 |
38,8 |
±0,6 |
200 |
425,26 |
±13,93 |
17,50 |
± 0,30 |
30 |
41,2 |
±0,6 |
200 |
424,76 |
±13,41 |
19,50 |
± 0,30 |
30 |
45,5 |
±0,7 |
200 |
428,57 |
±12,68 |
19,75 |
± 0,30 |
30 |
46,5 |
±0,7 |
200 |
424,73 |
±12,46 |
20,00 |
± 0,30 |
30 |
47,0 |
±0,7 |
200 |
425,53 |
±12,39 |
Współczynnik „a” prostej opisującej zależność U(I) (gdzie b=0) obliczam metodą najmniejszych kwadratów.
|
|
|
|
|
|
a |
Sa |
0,40 |
166,93 |
5,96 |
0,15 |
0,01 |
0,08 |
426,84 |
1,23 |
Wykres w załączniku nr 1.
Obliczenia pośrednie w załączniku nr 3.
y=(426,84±1,23)x
Opornik R2:
Pomiar:
U = 1,85V
zakres U = 3V
I = 18,39mA = 0,01839A
zakres I = 20mA
Błędy:
ΔU=
.
ΔI=0,5%rdg + 1dgt = 0,005*18,39+0,01=0,10
Wartość R obliczyłam z prawa Ohma.
Ω
Niepewność oporu obliczona za pomocą różniczki logarytmicznej:
oraz za pomocą różniczki zupełnej:
U=(1,85±0,03)V
I=(18,39±0,10)mA
R=(100,60±2,18)Ω
Opornik R3:
Pomiar:
U = 2,00V
zakres U = 3V
I = 19,99mA
zakres I = 20mA
Błędy:
ΔU=
.
ΔI=0,5%rdg + 1dgt = 0,005*19,99+0,01=0,11
Wartość R obliczyłam z prawa Ohma.
Ω
Niepewność oporu obliczona za pomocą różniczki logarytmicznej:
oraz za pomocą różniczki zupełnej:
U=(2,00±0,03)V
I=(19,99±0,11)mA
R=(100,05±2,05)Ω
Opornik R1:
Pomiar:
U =0,92V
zakres U = 1V
I = 18,39mA
zakres I = 20mA
Błędy:
ΔU=
.
ΔI=0,5%rdg + 1dgt = 0,005*18,39+0,01=0,10
Wartość R obliczyłam z prawa Ohma.
Ω
Niepewność oporu obliczona za pomocą różniczki logarytmicznej:
oraz za pomocą różniczki zupełnej:
U=(0,92±0,01)V
I=(18,39±0,10)mA
R=(50,03±0,82)Ω
Badanie średniej grubości pręta.
Pręt został zmierzony w 26 miejscach za pomocą śruby mikrometrycznej o dokładności 0,01mm.
nr pomiaru |
średnica [mm] |
1 |
12,44 |
2 |
12,47 |
3 |
12,49 |
4 |
12,18 |
5 |
12,46 |
6 |
12,46 |
7 |
12,17 |
8 |
12,14 |
9 |
12,47 |
10 |
12,36 |
11 |
12,47 |
12 |
12,14 |
13 |
12,36 |
14 |
12,44 |
15 |
12,45 |
16 |
12,43 |
17 |
12,46 |
18 |
12,43 |
19 |
12,43 |
20 |
12,47 |
21 |
12,47 |
22 |
12,46 |
23 |
12,44 |
24 |
12,49 |
25 |
12,45 |
26 |
12,44 |
Średnią grubość pręta obliczam jako średnią arytmetyczną z wszystkich pomiarów:
Błąd obliczam jako odchylenie standardowe:
Średnica pręta wynosi więc (12,40±0,01)mm.
Wyniki przedstawiono w postaci histogramu w załączniku nr 2.
Wnioski:
Na wyniki pomiarów miały wpływ zarówno niedokładności przyrządów pomiarowych jak i błędy odczytu w przypadku używania miernika wychyłowego. Otrzymana na podstawie pomiarów na oporniku R4 zależność napięcia od natężenia prądu przedstawiona na wykresie pierwszym jest liniowa a więc zgodna z prawem Ohma.
Pomiary na pozostałych opornikach pokazują, iż opór jest największy na oporniku R2 a najmniejszy na R1.
Obliczona średnica pręta wynosi 12,40mm.
(uzupełnić wnioski)
8
U [V]
I [A]
a
b
R4
A
V
V
R2
A
R4
R1
R2
R3
V
A
R4
V
A
R4
R1