LICHWA
Lichwa - w znaczeniu potocznym oznacza pobieranie nadmiernie wysokich odsetek i prowizji przy operacjach kredytowych. Pojawiła się wraz z powstaniem kapitału pieniężnego. Lichwa stosowana jest przez jednostki (grupy, państwa) silne gospodarczo wobec słabych i może występować nie tylko w stosunkach pieniężnych, ale także w relacjach sprzedawca-konsument, pracodawca-pracobiorca, najemca-dzierżawca. Współcześnie lichwa występuje w wymianie międzynarodowej (terms of trade), kiedy kraje wysoko rozwinięte za pomocą różnorodnych środków nacisku politycznego i gospodarczego zmuszają kraje zacofa
ne do ich przyjęcia, np, zakupując surowce po niskich cenach, a sprzedając swoje produkty po cenach nadmiernie wysokich.
Kościół przez wieki potępiał lichwę opierając się na słowach Chrystusa wygłoszonych w Kazaniu na Górze ("czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się stąd nie spodziewając, a wielka będzie zapłata wasza i będziecie synami Najwyższego", Łk 6,35). Stanowisko Kościoła wobec lichwy zostało sformułowane przez Benedykta XV w encyklice Vix pervenit (1745). Biorąc pod uwagę rozwój gospodarki kredytowej Kongregacja Officjum wydała w latach 1830-1836 szereg dekretów określających stanowisko Stolicy Apostolskiej dopuszczające pobieranie umiarkowanych procentów od pożyczonych kapitałów.
W katolickiej nauce społecznej wskazuje się na elementy pozytywne pobierania procentów w stosunkach kredytowych, tj. w przypadkach angażowania kredytów dla celów produkcyjnych, oraz w transakcjach kredytowych, które w oparciu o dobra rzeczowe pomnażają kapitał i stanowią o wzroście dobrobytu społeczeństw, a zarazem dobra wspólnego.