025

Ze	= Zz- 2,	fi' =	^E/>
z?	= Zz~l,	fi" =
Zz	=	fi =
rj *«♦ Zj:	= Zz+\,	P"* =
Zz"	= Zz+ 2,	p **“=	££

OBLICZANIE GEOMETRYCZNE KÓŁ WALCOWYCH O ZĘBACH PROSTYCH KORYGOWANYCH

DANE WEJŚCIOWE: m_s, Z_uZ₂,a = 20°.

A.l. Odległość osi zerowa ‘    o„= 0,5rn^(Z_l+Z₂), mm.

A.2. Odległość osi rzeczywista a_w, mm wg PN (tabl.

1.5.2.3) a_w>a„.

A.3. Toczny kąt przyporu

a_w=arccos[(o_w/o_w)cosa₀], st.

A.4. Suma współczynników przesunięcia zębnika i koła zębatego x_x=x_]+x₂= -^v2^_Qo^mvQ<’ (Z,+Z₂).

(dokładność obliczeń -3 znaki po przecinku). inva„ = tga^-ct*,    inva₀=tga₍,-a_o.

A.5. Pozorna odległość osi

oi-a_Wa+X_x-m_JD

A.6. Współczynnik zbliżenia osi (współczynnik skrócenia głowy zębów) Y-{al_r~a_w)im_n.

A.l. Wartości współczynników przesunięcia zębnika X_t i koła zębatego X₂ przyjmuje się odwrotnie proporcja nalnie do liczby zębów X₂~X_i-Z_i/Z₂.

Wtedy X^X_l+(X_t-Z_l/Z₂).

Stąd X^XJ(l+Z,/Z₂), X₂=X_z-X_i.

(dokładność obliczeń - 3 znaki po przecinku).

A.8. Wymiary geometryczne zębów i kół:

-    średnice kół tocznych, mm

d_wi = 2a_w-Z₁/(Z_l+Z₁), d_w2=2a_w-Z₁/(Z_l+Z₁),

-    średnice kół podziałowych, mm

c/,=zd_bZi,    d₂=njj,Z₂,

-    wysokość głowy zęba b_a, mm

tai=(.l+X_rY)m.,    h₀₂={\+X₂-Y)m_B,

-wysokość stopy zęba b_f , mm A/-.=(l+ 0,25-X_l)m_J,, b_f2=( 1+ 0,25-ATj)m„

-    średnice wierzchołków zębów

dcn—d_i + 2h₀{y    da2⁼⁼d₂+2ha₂t

-    średnice podstaw zębów

d/i—d_l-2b_flt    d_f2-d₂-2 h_f2l

-    średnice kół zasadniczych d^,4K2)=Jip) cosa₀-

(dokładność obliczeń - 2 znaki po przecinku).

3. OBLICZANIE £„ I KOREKTA PARAMETRÓW PRZEKŁADNI (tylko dla /?X>°)

3.1.    Poleca się korzystać z przekładni o całkowitej liczbie jpo-skokowego wskaźnika zazębienia ££=1,0; ££=2,0; .... Dla wspólności z p. 2 poleca się przyjmować ££=1,0.

3.2.    Poskokowy wskaźnik zazębienia

£j,=b₂sin/?/(7r-m_B).

3.3.    Doprowadzenie obliczonej wg p. 3.2 wartości tp do wartości polecanej £p = 1,0 wykonuje się:

3.3.1.    Według p. 1.5t1.6 (1.5.2.1) prowadzi się dobór parametrów Z^, p przy założeniach:

Z?=Zz±\, Z-z = -2Tj;±2.

3.3.2.    Dla każdego przypadku oblicza się .

3.3.3.    Otrzymane wyniki wprowadza się do tablicy

3.3.4.    Z otrzymanego szeregu £> , dotrzymując warunku (8° < p $ 22°), dobiera się wartość najwięcej zbliżoną do ££ = 1,0 wg p. 3.1.

Jeżeli czynności p. 3.3.1-3.3.4 nie skutkują to można zmienić td„ z powrotem do p. 1.4.

3.3.5.    Ta wartość doprowadza się do £p wgp. 3.1, zmianą szerokości koła b₂ ■ Nowa szerokość koła b₁={£_f TTm_n)/smp, mm.

(dokładność obliczeń - jeden znak po przecinku). ł>, = ft₂+(3^5), mm    (b, - liczba całkowita).

(Dla wykonania warunku *** 1.5.2.1 p. 2.8 do -puszcza się korektę twardości kół zębatych i naprężeń dopuszczalnych a_I!r (1.5.1)).

3.3.6.    Wykonuje się obliczania (1.5.2.1 p. 1.7*1.9).

4. SPRAWDZANIE OBLICZENIOWYCH NAPRĘŻEŃ GNĄCYCH

4.1. Jednostkowa obwodowa siła dynamiczna W„= ó, ■ q_D-V'Jciw/u', N/mm,

6_f — f (/?) (tabl. 1.5.2.7),    V, q_a (1.5.2.1 p. 2.2 i 2.4).

4.2.    Jednostkowa obwodowa siła obliczeniowa w strefie jej A. największego spiętrzenia przy zginaniu

Wf₉ = F_t K_tflbi, N/mm,

F, (1.5.2.1 p. 2.1), K_rf (rys. 1.5J2.2 c, d).

4.3.    Współczynnik międzyzębnego obciążenia dynamicznego przy zginaniu zęba K_n= l+iWn,AV_fV).

4.4.    Jednostkowa obwodowa siła obliczeniowa przy zginaniu

W_f, =F, ■ K_fp ■ Kjv K_a /b₂, N/mm.

4.5.    Współczynnik kształtu zębów zębnika i koła zębatego Y_fI(2rf(Z_)Wcq,A_1CT) (X_IBr0) (tys. 1.5.2.3):

-    dla zębów prostych Z_{lf7) cq}=Z_ip),

- dla zębów skośnych    Z_m eq = Z₁₍₂₎ /cos³p ■

Obliczenia wykonuje się dla tego koła z pary „zębnik--koło zębate", dla którego jest mniejszy stosunek

4.6.    Obliczeniowe naprężenia gnące

^ri(i)~^Fim^mYf    (T_m(2), MPa.

Yf -współczynnik kąta pochylenia linii zęba:

-    dla zębów prostych Y_f =1,

-    dla zębów skośnych Y„ =l-££-/3°/140°.

Jeżeli >1,0 , do równania podstawia się ££=1,0.

Jeżeli p >30°, do równania podstawia się p =30°.

5.    SPRAWDZANIE WYTRZYMAŁOŚCI ZĘBÓW PRZY PRZECIĄŻENIACH

5.1.    Według naprężeń stykowych

@HQS ~@U / 'broB^/Faom (JupS 1(2) , MPa.

5.2.    Według naprężeń gnących

0rasi(2)⁼⁰£l(2) (5mu/Toom)$ Ofrsip.) > MPa.

6.    SIŁY DZIAŁAJĄCE W ZAZĘBIENIU

6.1.    Rzeczywisty moment na wale wyjściowym

Tia=T_ru_a/u, N-m.

6.2.    Siły obwodowe, N

' E₍₁=210³r,/cf_rll    E,₂=2-10³ T_la/d_wl.

6.3.    Siły promieniowe, N

F_n =F,,tga/cosp,    F_{t 2}=F_I2 tga/cos p.

6.4.    Siły poosiowe, N

F₀i = F_llXgp,    F_a2=F_tlxgp.

a =20°.