03 (129)

mg CM

14

12 -■ 10 8 6 4

♦ * '

4“

- -powierzchnia przy dnie

Ponadto na Zalewie prowadzone są badania w ramach zobowiązań Konwencji Helsińskiej, obejmującej Program Monitoringu Wód Morskich COMBINE. W ramach tego programu badania prowadzone są na czterech stanowiskach Zalewu Szczecińskiego i obejmują obserwacje meteorologiczne i hydrologiczne, badania parametrów fizykochemicznych oraz biologicznych wody. Pobory prób prowadzone są od lutego do listopada, cztery razy w roku.

Zalew Szczeciński charakteryzuje się dużą zmiennością składu chemicznego, co związane jest z wymianą między jego wodami a wodami Zatoki Pomorskiej. Jakość wód Zalewu Szczecińskiego kształtuje się głównie pod wpływem wód rzecznych, które wnoszą zanieczyszczenia komunalne, przemysłowe oraz pochodzące ze spływu powierzchniowego. W ujściowym odcinku Odry odprowadzane są ścieki ze Szczecina, Polic oraz Zakładów Chemicznych Police.

Zalew jest silnie zeutrofizowanym zbiornikiem wodnym. Nadal występują silne przetienienia warstwy powierzchniowej, związane z bardzo wysokim poziomem produkcji pierwotnej. Zakwity fitoplanktonu trwają praktycznie przez cały okres badawczy - od kwietnia do listopada włącznie. Powodują one wzrost odczynu wody i obniżenie granicy, do której dociera w wodzie światło słoneczne.

Rysunek IV.4.1. Zawartość tlenu rozpuszczonego w wodach Zalewu Szczecińskiego w latach 1985-2001 - wartości średnie

Płytkie wody Zalewu podlegają silnym procesom mieszania i są na ogół dość dobrze natlenione (Rysunek IV.4.1). Jednak na przestrzeni lat w przydennych warstwach toru wodnego obserwowano deficyty tlenowe. Najwyższy deficyt tlenowy zanotowano w 1992 roku (1,1 mg 0₂/l - 12% nasycenia).

121