08 (97)

struktury przejściowe ze strukturą martenzytyczną włącznie. Takie struktury nadają obszarowi przegrzania najmniejszą plastyczność i udamość, co sprzyja łatwemu powstawaniu i rozprzestrzenianiu się w nim pęknięć. Szerokość strefy przegrzania w spoinach o znacznych przekrojach wykonanych jednym ściegiem jest rzędu 3 -f 4mm.

Rys. 5.4. Obszar przegrzania

Obszar normalizowania ulega nagrzaniu powyżej temperatury A_C3 do około 1000°C. Charaktery żuje go równomierna drobnoziarnista budowa typowa dla wyżarzania normalizującego (rys.5.5). Obszar ten ma najlepsze własności mechaniczne spośród wszystkich omówionych stref złącza, przewyższając często własności materiału rodzimego. Szerokość jego jest zależna od parametrów cieplnych spawania i waha się w granicach 0,2 s 5 mm.

Rys.5.5. Obszar normalizowania

Obszar wyżarzania niezupełnego znajduje się bezpośrednio za obszarem normalizowania i w procesie spawania nagrzew^ra się do temperatur w zakresie A_ci -A_C3. Przy tych temperaturach nie wszystkie ziarna materiału spawanego ulegają przekrystalizownniu. Ziarna ferrytu zachowalią z reguły swoją pierwotną budowę, natomiast z perlitu i części