1318504050251

Stanisław Kosiński

3. WIĘŹ SPOŁECZNA I JEJ KOMPONENTY

F.aiioionty rozdzo)u .Wąt SfKHcczoa 1 |0| nompcr^niy-soejoiogsa og<Mna Zapian*,** potfsiawcwo Warszawa 1097. pwn

Pojęcie i komponenty więzi społecznej

W najkorzystniejszych nawet warunkach przyrodniczych, ekonomicznych i kulturowych, o których była mowa w rozdziale pią-ym, dopóty nic wystąpią żadne formy życia społecznego, dopóki jednostki przebywające na wyodrębnionej przestrzeni nie zostaną skupione, w sensie subiektywnym bądź obiektywnym, w odpowiednie całości, /warte zbiorowościamt. Więź jest zatem podstawowym wyznacznikiem wszelkich form życia społecznego.

Ta niekwestionowana rola więzi wyjaśnia, dlaczego od zarania dziejów myśli socjologicznej uczyniono ją przedmiotem refleksji teoretycznej i badań empirycznych oraz dlaczego stała się kluczową kategorią słownika nauk społecznych. Dokładniejsze poznanie problematyki więzi społecznej jest niezbędnym warunkiem dalszej edukacji socjologicznej

Więź społeczną możemy wstępnie określić jako ogól stosunków, połączeń i zaltinoict skupiających jednostki w zbiorowości ludzkie. Składnikami więzi są czynniki obiektywno formalne i spontaniczno

■subiektywne.

Do XVIII w. badacze zajmowali się zwłaszcza pierwszą katego-r:ą składników więzi. O spójności i trwałości zbiorowości ludzkich według dawnych teorii decydowały dwa typy organizacji: państwowa (polityczna) t kościelna (religijna). Założenie to stanowiło podstawę tezy o istnieniu tylko dwóch form społeczeństwa, które może być zorganizowane politycznie i religijnie. Wnioskowanie to byk* <%t jednostronne i dlatego oświeceniowa myśl społeczna poddała je krytycznej analizie.