19 (101)

19

tak wrócił, dopieroby was wyścigał ze wszyć-kiego, jak wieprzka z cudzych ziemniaków.

WOJCIECH.

Kupiłem, bom kupił i mam takich co przysięgną, jakom mu zycał pieniędzy, kiej odchodził. Ale co sobie tam po próżnicy turbujecie Bartkiem głowę. — Nie wracał tyle lat, to juz i nie wróci, bo pewnie pomarł.

STANISŁAW.

Aha! pomarł ci, pomarł! przecie mi mówili, ze wróci z tym rejmentem co przymasirował do Tarnowa.

KATARZYNA.

Nie baj baja, on nie służył przy rejmencie, jeno przy śfolizierach.

STANISŁAW.

Prawda, ze go asenterowali do śfolizierów, ale go potem tranśponowali do fanteryi, do tego rejmentu, co ma werbecyrk w Tarnowie.

KATARZYNA.

A cózeście słyseli o Bartku?

STANISŁAW.

Owo mi urlopnik powiadał, ze Bartek żyje i ze jest pono kaprolem, cy ta oficyrem; a skoro rejment wrócił z Litanije, to on tez tam nie ostał.

KATARZYNA.

Niechże ta wraca. Będzie nam zaprzecał, to pojedziemy do prawa. Nie zawracajcież nam

2*