10

150 8. Połączenia spawane

b)    20% - w przypadku spoin pułapowych,

c)    30% - gdy zachodzą jednocześnie przypadki a) i b).

8.4. Podstawowe wzory

Nośność połączeń na spoiny czołowe sprawdza się wg wzoru (92) normy

w którym o, r - naprężenia w przekroju obliczeniowym połączenia, a_±, ar,, -współczynniki wytrzymałości spoin wg tabl. 18 normy.

W przypadku połączeń rozciąganych na niepełne spoiny czołowe (które można stosować wyjątkowo) należy uwzględniać w obliczeniach dodatkowe zginanie, spowodowane działaniem siły na mimośrodzie względem osi przekroju obliczeniowego spoiny.

Warunek wytrzymałości dla spoin pachwinowych w złożonym stanie naprężenia ma postać (93)

^ Vol + 3(rf + rj) ^ /_d, przy czym a_± ^ f_d,

gdzie x = 0,7-^l - współczynnik zależny od granicy plastyczności stali, określany wg p. 6.3.3.3a normy, a_±) t_± - naprężenia o kierunku prostopadłym do osi spoiny; dla spoin równoramiennych o_± = r_± = otiT, przy czym o - naprężenie obliczane dla kładu przekroju spoiny na płaszczyznę styku, r„ - naprężenie o kierunku równoległym do osi spoiny.

Nośność spoin w połączeniach zakładkowych sprawdza się wg wzorów - (94) przy obciążeniu osiowym

=-Ł « ^a"^/a’

- (95) przy obciążeniu siłą F i momentem A7₀

r = V(r_M + r_Fcos0)² + (r_Fsin0)²' ^ a_±f_d,

gdzie r_F - naprężenie obliczane wg wzoru (94), r_M =    - naprężenie wywołane

/₀

momentem, 6 - kąt zawarty między wektorami naprężeń r_w i r_F w punkcie, w którym sprawdza się warunek nośności połączenia, I₀ - biegunowy (względem środka ciężkości spoin) moment bezwładności kładu przekroju obliczeniowego spoin na płaszczyznę styku, r - odległość od środka ciężkości spoin punktu, w którym sprawdza się warunek nośności.