1"6

226 11. Rezerwa plastyczna

uą = 1,199-0,5359 = 0,7624.

Sity wewnętrzne dla obciążenia F > l-_n) nie są już proporcjonalne do obciążenia a tylko zależne od niego liniowo. W związku z tym, w celu wyznaczenia obciążenia ■odpowiadającego utworzeniu się drugiego uogólnionego przegubu plastycznego, postępuje się następująco.

Rozwiązuje się ramę z pierwszym przegubem plastycznym dla obciążenia F większego od (f = nF,j-,, n > 1) i dla pozostałych przekrojów krytycznych oblicza wartości lewej strony warunków nośności a₂. Na podstawie tych wartości oraz poprzednio uzyskanych wartości a₁ dla F = wyznacza się wartości obciążenia i^₂₎ ze wzoru

ł'{2) ⁼ a(2)^oS)]>

gdzie otp, - minimalna wartość współczynnika a_&, obliczonego dla wszystkich rozpatrywanych przekrojów krytycznych ze wzoru

CE_;2)

h(1 ~ a_Ł) a₂

a₂ Q\

1

«tn-

(a)

Wzór (a) uzyskano zgodnie z rys. 11.4, wykorzystując wspomnianą zależność liniową sił wewnętrznych od obciążeń i zakładając, że w przedziale obciążeń (F_a]. nF_[V) siły przekrojowe nie zmieniają znaku. W przypadku zmiany znaku tych sił bezwzględne ich wartości, które wchodzą do warunków nośności (plastyczności), nie są już liniowymi funkcjami obciążeń. W takich przypadkach najczęściej przyjęcie mniejszych wartości n pozwala na zastosowanie wzoru (a).

a 1

■a_fi)    a_{i)    ^nam    Rys. 11.4

W przykładzie do wyznaczenia obciążenia F_& przyjęto n = 2. Rozwiązując ramę z przegubem w węźle 6 dla obciążenia F = 2E_Vl i M₆ = M_m = =    = 1,199*379,3 = 454,8 kNm, otrzymano dla przekrojów krytycznych

rygla i słupów następujące wartości sił wewnętrznych i współczynnika a₍₂₎:

- w ryglu w przekroju 5

M = 206,9 kNm, N= 226.6 kN, V’ = 416,5 kN,

206.9    416,5

^a2 =    — + 0,4—= 0,3718 + 0,2619 = 0.Ó337.

473,0    636,0    '    '