26 3

208

Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki

to siła elektromotoryczna indukowana w małej cewce jest postaci:

(26.13)

(26.14)

E = — M ■ a> ■ I₀ ■ cos(a> -l)

Ponieważ możemy zapisać    E = — E_n • cos(«; • t)

to związek między amplitudami E„ i I₀ ma postać:

E „=M1₀(0    (26.15)

W eksperymencie nie możemy zmierzyć bezpośrednio wielkości E₀ i I Mierniki (amperomierz i woltomierz) mierzą wartości skuteczne:

Uwzględniając te zależności, wzór (26.15) przyjmie postać:

E_s =M f w    (26.161

wiążącą wielkości mierzalne z wyznaczanym współczynnikiem indukcyjności wzajemnej M.

V-s

\ Jednostką indukcyjności wzajemnej w układzie SI jest Henr

h -

Ze wzoru (26.4) wynika, że indukcyjność wzajemna wynosi 1 Henr (1 H), gdv w obwodzie drugim indukuje się napięcie 1 V w wyniku zmian prądu w obwodzie pierwszym z szybkością 1 A na sekundę.

Indukcyjność własna

Jeśli mamy tylko jeden obwód elektryczny i płynie w nim prąd, to wytwarza, on wokół siebie pole magnetyczne. W tym przypadku obwód znajduje się w wytworzonym przez siebie polu magnetycznym. Podobnie jak w przypadku indukcr. wzajemnej (26.2) można stwierdzić, żelstrumień indukcji magnetycznej <£>_fi jesc wyrost proporcjonalny do natężenia prądu /:!,

(26.17|

gdzie L nazywamy współczynnikiem indukcyjności własnej obw^rodu lub jegc indukcyjnością.

Indukcyjność wdasna obwodu zależy od rozmiarów' i kształtu obwmdu orai od przenikalności magnetycznej ośrodka! Jednostką indukcyjności własnej w układzie SI, tak jak indukcyjności wzajemnej jest Henr. Gdy prąd płynący przez dam obw'ód będzie się zmieniał, to w^r tym obwodzie indukuje się napięcie, które można wyznaczyć, podstawiając w'zór (26.17) do wyrażenia (26.3):

(26.14