CCF20091210002

Odrębny majątek każdego z małżonków stanowią (art. 33 KRO):

1)    przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;

2)    przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;

3)    przedmioty majątkowe nabyte ze środków uzyskanych w zamian za przedmioty wymienione w dwóch punktach poprzedzających;

4)    przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;

5)    przedmioty majątkowe służące do wykonywania zawodu, jeżeli zostały nabyte ze środków należących do odrębnego majątku małżonka wykonującego ten zawód; nie dotyczy to jednak przedmiotów służących do prowadzenia gospodarstwa rolnego lub przedsiębiorstwa;

6)    prawa niezbywalne;

7)    przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie dała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość;

8)    wierzytelności o wynagrodzenie za pracę lub inne usługi świadczone osobiście przez jednego z małżonków;

9)    przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;

10)    prawa autorskie twórcy, prawa twórcy wynalazku, wzoru lub projektu racjonalizatorskiego.

Przedmioty zwykłego urządzenia domowego służące do użytku obojga małżonków są objęte wspólnością ustawową także w wypadku, gdy zostały nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Ustanie wspólności majątkowej ustawowej z samego prawa;

-    z chwilą ustania małżeństwa: śmierć jednego z małżonków, orzeczenia o rozwodzie lub unieważnienia małżeństwa,

-    w razie ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 KRO), niezależnie od tego, czy jest to ubezwłasnowolnienie całkowite czy częściowe; ustanie wspólności majątkowej z tej przyczyny następuje w chwilą uprawomocnienia się postanowienia sądu o ubezwłasnowolnieniu jednego z małżonków,

-    w razie orzeczenia separacji (art. 61⁵ KRO).

Ustanie wspólności ustawowej na skutek orzeczenia sądu - każdy z małżonków z ważnych powodów może żądać zniesienia przez sąd wspólności majątkowej zarówno ustawowej, jak i umownej (art. 52 § 1 KRO). Legitymację do wniesienia powództwa o zniesienie wspólności ustawowej posiada także prokurator (art. 7 KPC) oraz Rzecznik Praw Obywatelskich.

Ważne powody to: trwonienie uzyskiwanych dochodów w związku z pijaństwem jednego z małżonków, separacja faktyczna małżonków, prowadzenie, bądź sama możliwość prowadzenia egzekucji z majątku wspólnego, jeżeli przemawia za tym dobro rodziny lub dobro współmałżonka dłużnika, szczególnie wówczas, gdy małżonkowie od dłuższego czasu pozostają w separacji.

W szczególności należy mieć na względzie, aby:

-    orzeczeniu o zniesieniu małżeńskiej wspólności ustawowej skutek wsteczny był nadawany w sytuacjach rzadkich i wyjątkowych,

-    w sprawie o zniesienie wspólności ustawowej badano również, czy powództwo nie zmierza do pokrzywdzenia wierzycieli jednego z małżonków,

-    rodzina korzystająca z dochodów związanych z działalnością gosp. jednego ze współmałżonków ponosiła również ujemne skutki takiej działalności,

-    o zniesieniu wspólności majątkowej małżeńskiej ze skutkiem wstecznym sąd nie orzekał przy całkowitym pominięciu zagrożeń dla interesów osób trzecich.

Ustanie wspólności ustawowej z mocy umowy małżonków - małżonkowie mogą przez umowę wyłączyć wspólność ustawową. Umowa musi być zawarta w formie aktu notarialnego (art. 47 § 1 KRO).

Skutki ustania wspólności ustawowej:

-    każdy z małżonków d chwili ustania wspólności może żądać podziału majątku wspólnego (art. 42 KRO),

-    od chwili ustania wspólności oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku, który był nią objęty,

-    od momentu ustania wspólności ustawowej każdy z małżonków może rozporządzać swoim udziałem bez zgody drugiego małżonka (art. 42 KRO w związku z art. 198 KC).

Podział majątku wspólnego można dokonać:

-    na podstawie umowy małżonków lub ich następców prawnych, może objąć cały majątek lub być ograniczony do jego części; forma umownego podziału majątku może być dowolna (majątek powyżej 2000 zł - w formie pisemnej - art. 75 § 1 KC, jeżeli do majątku wchodzi nieruchomość - akt notarialny).

-    z mocy orzeczenia sądu, przed sądem polubownym, sądem powszechnym, w procesie o rozwód, w postępowaniu nieprocesowym.

Postępowanie o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej toczy się w trybie postępowania nieprocesowego, uregulowanego w art. 566 i 567 KPC. Do rozpoznania tych spraw rzeczowo właściwy jest sąd rejonowy (art. 507 KPC). Właściwość miejscową sądu reguluje art. 566 KPC, stanowiąc, że sądem właściwym Jest sąd miejsca położenia majątku, a jeżeli wspólność ustała przez śmierć jednego z małżonków - sąd spadku.

Osobami uprawnionymi do zgłoszenia wniosku o podział majątku są: każde z małżonków, spadkobiercy zmarłego małżonka, wierzyciel, konkubent lub konkubina zmarłego małżonka, prokurator oraz Rzecznik Praw Obywatelskich.

Ustrój umowny (art. 47 KRO) - małżonkowie mogą przez umowę wspólność ustawową rozszerzyć, ograniczyć lub wyłączyć.

Umowa powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Można ją zawrzeć także przed zawarciem małżeństwa. Małżonkowie mogą powoływać się względem osób trzecich na rozszerzenie, ograniczenie lub wyłączenie wspólności tylko wtedy, gdy zawarcie przez nich umowy majątkowej oraz jej rodzaj były tym osobom wiadome. Do wspólności umownej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej z zachowaniem przepisów poniższych.

Umowę majątkową mąłżęńską można _73 w rzec:

-    przed zawarciem małżeństwa,

-    w chwili zawierania małżeństwa,

-    po zawarciu małżeństwa (art. 47 § 1 zdanie trzecie KRO)

Wspólność umowna rozszerzona obejmuje rzeczy i prawa majątkowe, które według przepisów o wspólności majątkowej małżeńskiej należą do majątku odrębnego każdego z małżonków.

1) prawa niezbywalne;

g    10

2)    wierzytelności z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia, o ile nie wchodzą one do wspólności ustawowej, jak również wierzytelności z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę;

3)    niewymagalne jeszcze wierzytelności o wynagrodzenie za pracę albo za inne usługi świadczone osobiście przez jednego z małżonków. W razie wątpliwości poczytuje się, że przedmioty służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków nie zostały włączone do wspólności. Spadkodawca lub darczyńca może zastrzec, że przedmioty przypadające jednemu z małżonków z tytułu dziedziczenia, zapisu lub darowizny nie wejdą do wspólności.

Jezeii małżonkowie włączyli do wspólności przedmioty majątkowe, króie. przy wspólnej

1)    wierzyciel, którego dłużnikiem jest tylko jeden z małżonków, może żądać zaspokojenia z majątku wspólnego także wtedy, gdy wierzytelność powstała przed zawarciem małżeństwa;

2)    udziały małżonków w majątku wspólnym w chwili ustalenia wspólności są równe, chyba że umówiono się inaczej. W razie umownego wyłączenia wspólności każdy z małżonków zachowuje zarówno majątek nabyty przed zawarciem umowy, jak i majątek nabyty później; zarządza i rozporządza całym swoim majątkiem samodzielnie (rozdzielczość majątkowa).

Wspólność umowna ograniczona - zakres wspólności umownej ograniczonej zależy od woli małżonków. Mogą oni wyłączyć z niej dowolną ilość rzeczy i praw majątkowych, byleby tylko chociaż jedna rzecz lub prawo majątkowe pozostało w tej wspólności.

Wspólność majątkowa wyłączona (rozdzielność majątkowa) - w myśl art. 51 KRO w razie umownego wyłączenia wspólności każdy z małżonków zachowuje zarówno majątek nabyty przez zawarciem umowy, jak i majątek nabyty później; zarządza i rozporządza całym swoim majątkiem samodzielnie.

Ustrój małżeński przymusowy (rozdzielność majątkowa) powstaje:

-    z mocy orzeczenia sądu (art. 152 KRO),

-    z mocy samego prawa (art. 53 KRO).

Przymusowy charakter tego sposobu ustania wspólności majątkowej małżeńskiej polega na tym, że z mocy samego prawa miedzy małżonkami powstaje rozdzielność majątkowa (art. 54 KRO).

2 mocy samego prawa wspólność majątkowa zarówno ustawowa jak i umowna ustaje w razie ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 KRO) i również z mocy prawa przekształca się ona w ustrój rozdzielności majątkowej (art. 54 KRO).

USTANIE MAŁŻEŃSTWA

Nieistnienie małżeństwa

Małżeństwo nie zostaie zawarte w wypadku;

-    gdy oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński złożyły osoby tej samej płci,

-    gdy oświadczenie powyższe nie zostało złożone jednocześnie przez obojga nupturientów,

-    gdy to oświadczenie odbierała osoba nieupoważniona,

-    gdy oświadczenia te nie były zgodne (art. 1 § 1 KRO),

-    gdy pełnomocnik nupturienta nie posiadał w ogóle lub posiadał pełnomocnictwo nie spełniające wymogów ustawowych (art. 6 KRO),

-    gdy oświadczenie odbierała osoba nie będąca w świetle danego prawa kościelnego lub związku wyznaniowego duchownym upoważnionym do udzielania małżeństwa (art. 1 § 2 KRO),

-    gdy ani ratyfikowana umowa międzynarodowa, ani ustawa regulująca stosunki między państwem a Kościołem, albo związkiem wyznaniowym nie przewiduje możliwości wywołania przez związek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu tego Kościoła albo związku takich skutków, jakie pociąga za sobą zawarcie małżeństwa przed kierownikiem stanu cywilnego (art. 1 § 3 KRO),

-    jeżeli małżeństwo podlegające prawu wewnętrznemu Kościoła lub związku wyznaniowego okazało się w świetle przepisów prawa wewnętrznego Kościoła lub związku nieważne (art. 1 § 2 KRO).

Unieważnienie małżeństwa - małżeństwo zawarte wbrew ustawowej przeszkodzie jest ważne, dopóki nie zostanie unieważnione zgodnie z przepisami prawa.

Wyrok orzekający unieważnienie małżeństwa ma więc charakter konstytutywny. Rezultatem wyroku unieważniającego małżeństwo jest zmiana stanu cywilnego dotychczasowego małżonków.

Małjęństwo może bvć unieważnione z przyczyny przeszkody:

-    wieku, ubezwłasnowolnia, choroby psychicznej, bigamii, pokrewieństwa, powinowactwa, przysposobienia, stanu wyłączającego świadome wyrażenie woli, błędu, groźby

—> przyczyny omówione w przeszkodach małżeńskich.

Skutki unieważnienia małżeństwa - wyrok w sprawie unieważnienia małżeństwa ma charakter konstytutywny, obowiązuje ze skutkiem wstecznym (ex tunc). Takie działanie tego wyroku oznacza, ze małżeństwo unieważnione jest traktowane jakby w ogóle nie zostało zawarte.

Istnieją dwa wyjątki:

-    w zakresie stosunków do wspólnych dzieci - postanowienie art. 21 KRO co do dzieci ma ten skutek, że są one nadal traktowane jak dzieci pochodzące z małżeństwa i to zakresie: domniemania ojcostwa (art. 62 § KRO) i praw i obowiązków rodziców wobec swoich małoletnich dzieci, a więc władzy rodzicielskiej nad nimi i obowiązku dostarczania im środków utrzymania i wychowania;

-    w zakresie stosunków majątkowych miedzy małżonkami - obowiązek alimentacyjny (art. 60 KRO).

Za będącego w złej wierze uważa się małżonka, który w chwili zawarcia małżeństwa wiedział o okolicznościach stanowiących podstawę jego unieważnienia (art. 20 § 1 KRO). Prawomocny -wyrok orzekający unieważnienie małżeństwa ma skutek erga omnes, co oznacza, że nie może on być przez nikogo kwestionowany w innym procesie.

Śmierć małżonka - śmierć Jednego z małżonków jest naturalną przyczyną ustania ich związku. Wskutek śmierci człowiek przestaje być podmiotem prawa, wygasają jego uprawnienia i obowiązki związane ściśle z jego osobą [np. obowiązek alimentacyjny). Dowodem ustania małżeństwa jest m.in. odpis aktu zgonu i postanowienie sądu o stwierdzeniu zgonu. Mają one charakter deklaratywny tj. rozstrzygają o stanie prawnym do czasu gdy nie ustali się że osoba żyje lub zmarła w innej chwili niż określono ją we wspomnianych aktach i nie nastąpi ich zmiana lub uchylenie.

Uznanie małżonka za zmarłego - przy uznaniu za zmarłego domniemywa się że zaginiony zmarł w chwili oznaczonej w orzeczeniu o uznaniu za zmarłego. Konsekwencją tego domniemania jest ustanie małżeństwa. Domniemania te są wzruszatne tzn. zainteresowany może żądać uchylenia orzeczenia o uznaniu za zmarłego dowodząc że osoba ta żyje albo że zmarła w innej chwili niż wskazana w orzeczeniu. Domniemania tego nie można uchylić jedynie jeżeli małżonek pozostający przy życiu zawarł nowe małżeństwo mniemając że współmałżonek nie żyje (chodzi o ochronę nowego małżeństwa).

Rozwód

1. zupełny i trwały rozkład pożycia miedzy małżonkami - zgodnie z art. 56 § 1 KRO, jeżeli między małżonkami nastąpi! trwały i zupełny rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód.

12

11