CCF20150312012 (2)

Terapia molekularna

•    Proces fałdowania polipeptydu nazywany jest nawet wtórną translacją kodu genetycznego

i następuje bezpośrednio po syntezie cząsteczki w rybosomach.

•    Zmianom właściwości fizykochemicznych białek

w następstwie mutacji genu, który je koduje, towarzyszy zaburzenie kształtu cząsteczki spowodowane zamianą aminokwasów.

•    Częstym następstwem mutacji jest na przykład zwiększona podatność zmienionego białka na denaturację termiczną, zwana termolabilnością.

lf»n«aqa

tyouzcwiny porpłplyj

Htp70

teKtowari*    <v»(*nł«y

oonwn

ySko/yWM

sounoMyna

Terapia molekularna

Komputerowe symulacje procesu fałdowania białka są jeszcze niedoskonałe. Wiadomo jednak, że zamiana aminokwasu polarnego na aminokwas pozbawiony ładunku elektrycznego powoduje szczególnie poważne zaburzenie kształtu fałdowanej cząsteczki.

W komórkach znajdują się specjalne białka przyzwoitki (chaperons - czaperony) oraz enzymy, które wspomagają proces fałdowania i składania białek zbudowanych z wielu podjednostek.

Terapia molekularna

W dużej rodzinie białek "przyzwoitek" kalneksyna oraz białka szoku cieplnego (heat shock protein - Hsp) Hsp60 i Hsp70 wydają się najważniejsze, ze względu na udział w patomechanizmach chorób.

Dwa enzymy, które są niezbędne do prawidłowego fałdowania białek to izomeraza peptydylowo-prolylowa (peptydyl-prolylisomerase - PPI) i izomeraza dwusiarczków białek (protein disulfide isomerase - PDI).

Hsp70 wiąże się z rozległymi odcinkami nowo syntezowanego polipeptydu, chroniąc powierzchnie hydrofobowe przed przedwczesnym i nieprawidłowym fałdowaniem czy nawet agregacją wielu cząsteczek.

Do uwolnienia białka z kompleksu z Hsp70 wymagana jest energia z cząsteczki ATP, polipeptyd może zostać przekazany do Hsp60 lub uwolnić się do cytozolu.

Wiązanie polipetydu przez Hsp60 pozwala już na jego częściowe fałdowanie. Hsp60 uczestniczy w transporcie polipeptydu do organelli oraz w składaniu białek zbudowanych z wielu podjednostek.